Συνοπτική ιστορία : Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )

Αφιερώνεται στην Θυρεάτιδα Γη.

Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας)  το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας και ” Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας)” . Το 1822 ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας  ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους  ,έδρα της Προσωρινής Διοίκησις της Ελλάδος.

O Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για χιλιάδες χρόνια και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στο Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους. Το χωριό αποκαλείται επίσης  “Αγιάννης”  όπως αναφέρεται σε ερωτικά τοπικά δίστιχα, “Στον Αγιάννη είναι ένα νερό ,το λένε Σουληνάρι”, και  επίσης αναφέρουν οι ιστορικοί μελετητές, (Ν.Σπηλιάδης  και άλλοι). Είναι ενδιαφέρον ότι ο σχολαστικός και σαφέστατος Leake το 1805 αποκαλεί τον Αγιάννη  “Αγιαννίτικα Καλύβια”(Leake Travels in Morea,σελ 492) . .

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100))

Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης   Θυρέας και η πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον  ήταν στα ενδότερα του κάμπου Θυρέας στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους . Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί ,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας » οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  και τεκμηριωμένα πολλούς αιώνες πριν το 1823 , η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Αγιάννης του Άστρους .

  • Ο ιστορικός Πουκεβίλ αναφέρει “.. απεφασίσθη, όπως η έδρα της Κυβερνήσεωςμεταφερθήεις Άγιον Ιωάννηντου Άστρους εν Κυνουρία” Πουκεβίλ , Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως , ήτοι η Αναγέννησις της Ελλάδος ”μετάφραση Ξεν.Ζυγούρα , έκδοσις Γεωργίου Τζελλάτου και Φέξη,Αθήναι 1891,τόμος Δ,σελίδα 88. 
  • Ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος εις το έργον του « Η Ελληνική Επανάστασις» επιβεβαιώνει «ότι η Κυβέρνησις φοβηθείσα την σύμπραξη του Θεόδ. Κολοκοτρώνη και της γερουσίας, απεφάσισε μετά της βουλής να μεταφέρουν την έδρα των από τον Άγιο Ιωάννη του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας». Από , Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ).
  • «Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100).
  • Το 1812 το περιοδικόν Λόγιος Ερμής γράφει (σ.114-115), ο φιλόκαλος Καρυτσιώτης διατρίβων εις Τεργέστην εσύστησεν σχολείον εις την ιδίαν πατρίδα καλουμένην Άγιος Ιωάννης του Άστρου (Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμος Γ’,  Άγιος Ιωάννης, Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας), Αθήνα , 1983.σελ 155).
  • Γεώργιος Καρυτσιώτης , τον πλούτον κατά το το έγγραφον  αριφ 202 την Μονής Λουκούς ,της 10ης Αυγούστου 1840, «το διέθεσεν εις πτωχούς, εκκλησίες, και σχολεία της πατρίδος του Αγιάννη-Άστρος και δι’ έργα κοινωφελή» »( Φλούδας ,Θυρεατικα Β’σελ 324)

 «Την πατρίδας μας», αποκαλούσαν ο Άκουρος και ο Καρυτσιώτης, το ιστορικόν Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους.

  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, 27η Φεβρουαρίου 1819 , παράγραφο #5 της διαθήκης του «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) .“Παραιτώ της πατρίδος μου το κτίριον της Σχολής και το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα  εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης»
  • «1798  ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18 , Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ
  • ΤΙ ΕΣΤΗΚΑΣ ΘΑΜΒΟΥΜΕΝΟΣ ΦΙΛΕ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝ ΜΕ ΑΠΟΡΙΑΝ ΜΥΣΤΙΚΗΝ ΖΗΤΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΕΙΣ ΤΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΜΩΜΑ ΜΟΥΟ ΤΟΠΟΣ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΙΝ’ Η ΑΥΤΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ  ΚΑΡΥΤΣΙΩΤΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ Η ΑΥΤΗ ΦΑΜΙΛΙΑ….
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά  Β   σελ 50), «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά  Β ,  σελ 51), « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β )

Ο  Θουκυδίδης  αναφέρεται στην  αρχαία πόλη Θυρέα ,που επίσης ήταν οχυρωμένη  (Θουκυδίδης 4,56,4,57 )“πάση την στρατιά και αιρούσι Θυρέαν.Και την τε πόλιν κατεύκασαν και τον ενόντα εξεπόρθησαν, τους τε Αιγινήτας…”Μερικοί κατέφυγαν στα βουνά και εγκαταστάθηκαν στον Πλάτανο και στο Αγιάννη. Υπάρχει  η εκδοχή ο Αγιάννης πήρε το όνομα από τους Αγιαννίτες , που προήλθε από τους Αιγινήτες.

Το όνομα Άγιος Ιωάννης πιθανά το πήρε τον 9ο μ.χ. αιώνα όταν επί αυτοκράτορα Βασιλείου του Μακεδόνος (811-886) πολλά χωριά της περιοχής εκχριστιανίστηκαν και ο αυτόκρατορας έδωσε τα ονόματα αγίων, Άγιος Πέτρος, Άγιος Νικόλαος, Άγιος Βασίλειος, Άγιος Ανδρέας, Άγιος Γεώργιος, Αγία Σοφία.  

Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) πριν το 1435, τους μεσαιωνικούς χρόνους τουλάχιστον για χίλια διακόσια χρόνια ,περίπου  200 μ.χ. -1435, και αργότερα , ονομάζετο επίσης  Άστρος, (επάνω) Άστρος  και  Αγιάννης του Άστρους. Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός Ν.Βέης αναφέρει σχετικά. «Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους. ( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100). Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Ν.Γ.Ππολίτης και Σ.Π.Λάμπρος αναφέρουν ” το όνομα Άστρος προσήκει κυρίως εις το 13 χιλιομ. απέχον επί των ορέων κείμενον μέγα χωρίον Άγιος Ιωάννης“(Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμος Γ’,  Άγιος Ιωάννης, Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας), Αθήνα , 1983.σελ 41,38,40). «Κατά τον Φιλιψώνα σ.197 “εν τη χώρα ταύτη κείνται τα μεγαλύτερα χωρία Άγιος Νικόλαος η Καστρί, Δολιανά, Άγιος Ιωάννης η Άστρος Τό Άστρος λεγόταν επίσης Άγιος Ιωάννης, υπάρχουν πολλοί σχετικοί χάρτες κα σχετικές αναφορές. “Ο Leake το 1805 αναφέρει « στην πεδιάδα είναι τα καλύβια που ανήκουν στα χωριά Άγιος Ιωάννης, (το σημερινό Άστρος ), Μελιγού, Κορακοβούνι και Πραστός (Άγιος Ανδρέας)» (Leake Travels in Morea σελ 483). …

Για πολλούς αιώνες μέχρι την δεκαετία του 1950  ο Αγιάννης του Άστρους ,  σημερινός θερινός οικισμός του Άστρους, αποτελούσε το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας,” Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας)”, ενδεικτικά αναφέρουμε πριν τον 1821 είχε δέκα τρεις εκκλησίες και ξωκκλήσια. Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 Ο Άγιος Ιωάννης ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας.  σύμφωνα με το ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835  από  το 1835 μέχρι το 1841  και ήταν η θερινή πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας σύμφωνα με το ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841, από το 1841 μέχρι το 1912. ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 Το 1841 , Δήμος  “Θυρέας”  , “Τα συνιστώντα τον νέο δήμον χωρία”,   “Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού ,Πλάτανος“,”Πρωτεύουσα αυτού” , “ Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δεν χειμώνα το Άστρος”Το 1845  αποτέλεσε την θερινή έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας .

Η Σχολή τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου

Από, «Η Σχολή τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου» ,πριν το 1638 – astrosgr.com

«παιδείαν μεν ουν φέρει και νίκην» (η παδεία πράγματι φέρει και την νίκη) . Πλάτων  (427 π.Χ. – 347 π.Χ.)

Oι Αγιαννίτες διαχρονικά με πολλές θυσίες προσπαθούσαν και ενθάρρυναν τα παιδιά τους να «μάθουν γράμματα και να αλλάξουν ζωή». Η Σχολῆ τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου “λειτουργούσης πολλοῦ παλαιότερον» από το 1638 ,στα  δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, αναμφισβήτητα δείχνει διαχρονικά τον διακαή πόθο και την απαράμιλλη αφοσίωση από τους Αγιαννίτες για “γράμματα¨, μόρφωση και πολιτισμό. Δεν υπάρχει αναφορά πόσα χρόνια πριν το 1638 υπήρχε το σχολείο, η αναφορά λέει  « πολλοῦ παλαιότερον», αλλά πριν το φανερό σχολείο ας υποθέσουμε του 1600 η 1500, ,προηγήθηκαν αναμφισβήτητα τα κρυφά σχολεία για πολλά χρόνια που  έγιναν φανερά σχολεία  αργότερα.

Στον Άγιο Ιωάννη κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας αρχικά  λειτουργούσαν κρυφά σχολεία, στο Μετόχι της Μονής Λουκούς Άγιος Δημήτριος. Τα κρυφά σχολεία λειτουργούσαν σε κρύπτες και νάρθηκες απομονωμένων μοναστηριών και εκκλησιών. Μία τέτοια κρύπτη κρυφού σχολείου υπάρχει στον Αγιάννη στο αρχοντικό του Αγιαννίτη προεστού   Ιωάννη Ματθαίου  στο Σουληνάρι , όπου υπήρχε υπόγεια κρύπτη με πέτρινα τουράκια και το 1826 διδάσκονταν οι μαθητές του κατώτερου σχολείου. Υποθέτουμε η κρύπτη όπως είχε κτιστεί με πέτρινα τουράκια , ήταν για να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για «κρυφό σχολείο», δεν ξέρουμε  πόσα χρόνια νωρίτερα λειτουργούσε εκεί «κρυφό σχολείο», ήταν κρυφό….

Ο μεγαλοπρεπής ναός του Προδρόμου στον Αγιάννη  ανακαινίστηκε και έγινε πατριαρχική εξαρχία το 1638.  Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο <<ανακηρύσσεται η χώρα του Αγίου Ιωάννου μετά του ομωνύμου ναού σταυροπήγιον >> και οριζόταν <<ινα εις τον ναόν του Αγίου Ιωάννου υπόκειται ο εις το χωρίον ναός του Αγίου Βασιλείου>>. Η ανακήρυξη έγινε «χάριν βεβαίως τῆς Σχολῆς τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου, λειτουργούσης πολλοῦ παλαιότερον».  Σύμφωνα λοιπόν με αυτό το σιγίλιο, στον Άγιο Ιωάννη “πολλοῦ παλαιότερον» πριν το 1638 λειτουργούσε ανώτερο σχολείο.

Oι Αγιαννίτες πραγματικά δεν παραδόθηκαν ποτέ στους Tούρκους κατακτητές. Για απόδειξη με το τρόπο τους κατάφεραν να κρατήσουν τα σχολεία τους ανοικτά όλη την διάρκεια του τούρκικου ζυγού και διατήρησαν κρυφά και φανερά αναμμένη την φλόγα του έθνους. Η μόρφωση και τα «γράμματα» , ήταν διαχρονικά  μέχρι σήμερα  η  μεγάλη και πρωταρχική προτεραιότητα στη ζωή τους.

Η περίφημη «καλλιμάρμαρος» Σχολή Καρυτσιώτη.

Επάνω  διακρίνεται η κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη στο Αγιάννη και κάτω το παράρτημα της Σχολής στο Άστρος με τις καμινάδες των δωματίων των οικότροφων μαθητών της Σχολής.

Ο μεγάλος εθνικός  ευεργέτης  συνέχισε έμπρακτα  την Αγιαννίτικη  δέσμευση  αιώνων, για «γράμματα» και μόρφωση. Το 1798  έκτισε στην θέση «Κουτρί» στον Αγιάννη  την περίφημη και «καλλιμάρμαρο» Σχολή Καρυτσιώτη και το 1805 έχτισε στο Άστρος  το παράρτημα της  Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη

Από κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη.

Η κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη

«1798  ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18 , Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ

ΤΙ ΕΣΤΗΚΑΣ ΘΑΜΒΟΥΜΕΝΟΣ ΦΙΛΕ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝ ΜΕ ΑΠΟΡΙΑΝ ΜΥΣΤΙΚΗΝ ΖΗΤΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΕΙΣ ΤΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΜΩΜΑ ΜΟΥΟ ΤΟΠΟΣ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΙΝ’ Η ΑΥΤΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ  ΚΑΡΥΤΣΙΩΤΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ Η ΑΥΤΗ ΦΑΜΙΛΙΑ….»

ΥΑ 147099/8654/11-4-1960, ΦΕΚ 199/Β/11-5-1960. “Χαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν ”Κουτρί” του χωρίου Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας, θερινήν έδραν του Άστρους, ένθα ελειτούργησεν η ιστορική σχολή Καρυτσιώτη εν έτει 1798”.

Χρονολογικές αναφορές

« Κεντρικός   πύργος  Άστρους »,το   Κάστρο Εστέλλα στο Ξεροκάμπι στον Αγιάννη, η φωτογραφία είναι, Από το Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο  της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους ) .

Το 1256 από το  Άστρος (Αγιάννη)  ονομάστηκε το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) ,  «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους), που έκτισε ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος  το  1256  σε ένα  απόκρημνο  σαν πυραμίδα λόφο  πάνω από την «πεδιάδα του Άστρους» ,στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη,  προς ευκολωτέραν υποταγήν «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas  των γειτόνων  Τσακώνων  (Σίταινα, Καστάνιτσα, Πραστό ),όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μoρέως. (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους.σελ 93). “Προφανώς το  Estella τούτο  είναι το Άστρος»  (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 93 ).

Από  το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256),  στο Αγιάννη του Άστρους, διακρίνεται στο βάθος  μέρος της τοποθεσίας «Ξεροκάμπι»,  του «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος).  Η φωτογραφία από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή 

Το 1320 η επίσημη αναφορά , του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.) ήταν Βυζαντινός   Αυτοκράτορας (1282-1328)  , ο Αγιάννης ονομάζετο Άστρον,  είναι σαφέστατη για την ακριβή τοποθεσία, «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», ,κάτω από το κάστρο Εστέλλα = Άστρος. στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους.(Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου Χρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114). Ο αυτοκράτορας ήξερε καλά το Άστρος και η αναφορά του 1320 διασταυρώνεται με τις αναφορές του 1292 και 1293. ψτο καλούμενον Άστρος». Α «Από Άστρους εις Κωστάντζαν-Ζήτζινα 

Ο Leake 500 χρόνια αργότερα  το 1805 επιβεβαιώνει την αναφορά του 1256  του Χρονικού του Μορέως  και την αναφορά του 1320   του  Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου για « την πεδιάδα του Άστρους» στο Ξεροκάμπι  του Αγιάννη.(Leake Travels in Morea,σελ 492) .

Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον και τον Άγιο Ιωάννη και επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος .  

1540- Ο Αγιάννης αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους  το 1540.

Πλυθησμός,  Πρώτη Τουκοκρατία  1540-1685 Άγιος Ιωάννης  (203),  Αγιος Ιωάννης Θεολογος (107), Aγιος Πέτρος (300) , Βέρβενα (162), Δολιανά (49),  Καστάνιτσα (494), Κορακοβούνι (25), Μελιγού (210), Πλάτανος (57), Πραστός (461), Τρεστενα (84) ,

1612, “Το 1612 μνημονεύεται εις Πατριαρχικήν επιστολήν Νεοφύτου Β’ “…ευλαβέστατοι ιερείς εν τη χώρα  Αγίου Ιωάννου ,Μελιγούς”

1638 ,” «χάριν βεβαίως τῆς Σχολῆς τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου, λειτουργούσης πολλοῦ παλαιότερον ».  Σύμφωνα, λοιπόν, με το συγκεκριμένο απόσπασμα στον Άγιο Ιωάννη λειτουργούσε ανώτερο σχολείο, “πολλοῦ παλαιότερον» πριν το 1638.

Το 1715, “επετράπη εις τους κατοίκους του Αγίου Ιωάννου  και λοιπούς κατοίκου της περιφέρειας η ίδρυση σχολείου” 

Το 1756  έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη  15 χρονών ο Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741 – 1819) με ένα τσαρούχι αλλά Οο μεγάλος ευεργέτης μας ποτέ δεν ξέχασε την” πατρίδα” του Αγιάννη και Άστρος.

Ήθελε να τελειώσει τη ζωή του , με την τελευταία  λέξη και επιθυμία του  στη διαθήκη  του και στο επίγραμμα του τάφου του που έγραψε ο ίδιος ,  τονίζοντας στους μεταγενέστερους  δεν ξέχασε  την πατρίδα του τον Αγιάννη και το «Άστρος» και  την μεγάλη σημασία  για την δέσμευση του, για «γράμματα» και μόρφωση των νέων της πατρίδας του.

Το 1765 με το  Πατριαρχικό Συνοδικόν  Σιγιλλιώδες  έγινε “Ανασύστασις τη εν τη χώρα Αγίω Ιωάννη  του Ναυπλίου Ελληνικής Σχολής”.,αναφέρεται το μετόχι του Αγίου Δημητρίου της μονής Λουκούς, ξωκκλήσι του Αγιάννη  

Το 1798, ο Αγιαννίτης  εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης  (1741 – 1819) ανήγειρε την μεγαλοπρεπήκαι «καλλιμάρμαρο» Σχολή Καρυτσιώτη , στον λόφο Κουτρί του Αγιάννη και το 1805 επίσης ανήγειρε το παράρτημα της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη στην “πατρίδα”του  Άστρος. Δείτε το σύνδεσμο για περισσότερα. Σχολή Καρυτσιώτη – astrosgr.com

1805-Η ” πεδιάδα του Άστρους» είναι το Ξεροκάμπι  του Αγιάννη.

Ο Leake 500 χρόνια αργότερα  το 1805 επιβεβαιώνει την αναφορά του 1256  του Χρονικού του Μορέως  και την αναφορά του 1320   του  Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου για « την πεδιάδα του Άστρους» στο Ξεροκάμπι  του Αγιάννη, αποκαλούσε Αγιαννίτικα Καλύβια .«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου (Κάστρου Εστέλλα=Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο  κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492) .« στην πεδιάδα είναι τα καλύβια που ανήκουν στα χωριά Άγιος Ιωάννης, (το σημερινό Άστρος),Μελιγού, Κορακοβούνι και Πραστός (Άγιος Ανδρέας)» (Leake Travels in Morea σελ 483).Δείτε το σύνδεσμο για περισσότερα. Αναφορές του Ληκ τo 1805 , Περιήγησις εις Πελοπόννησον (Leake, Travels in the Morea) – astrosgr.com

1812, ” Το 1812 ο Λόγιος Ερμής γράφει (σ.114-115), ο φιλόκαλος Καρυτσιώτης διατρίβων εις Τεργέστην εσύστησεν σχολείον εις την ιδίαν πατρίδα καλουμένην Άγιος Ιωάννης του Άστρου “.

Στις 24 Μαρτίου 1821 ο Πάνος Σαρηγιάννης κηρύσσει την έναρξη της επανάστασης στον Άγιο Ιωάννη. Την ίδια μέρα κηρύσσεται η επανάσταση και στον Άγιο Πέτρο, από τον Αναγνώστη Κοντάκη. Αμέσως οι Αγιοπετρίτες συλλαμβάνουν τον καδή  (=διοικητή) του χωριού τους και τον φυλακίζουν στην Σχολή Καρυτσιώτη στον Αγιάννη. Την ίδια μέρα πάνω από 100 Αγιαννίτες οργανώνονται σε στρατιωτικά σώματα. Κύριος οπλαρχηγός του χωριού ορίζεται ο Γεωργάκης Διγενής. Λίγες μέρες αργότερα φτάνουν στο χωριό και οι  αδερφοί  Ζαφειρόπουλοι (Πάνος, Κωνσταντίνοςκαι Ιωάννης), από το εξωτερικό.

Την επόμενη μέρα (25η Μαρτίου) ο Γεωργάκης Διγενής, με 200 άνδες, μαζί με τον Πάνο Σαρηγιάννη, φτάνουν στο Στρατόπεδο των Βερβένων, ή αλλιώς κελάρι. Εκεί συγκεντρώθηκαν πολεμοφόδια, όπλα και άνδρες και αποτέλεσε ορμητήριο των Ελλήνων της περιοχής εναντίον των Τούρκων. Υπεύθυνος του κελαριού ορίστηκε ο Αγιαννίτης Γεώργιος Τροχάνης.

Στις 18 Μαϊου 1821 οι Αγιαννίτες πολεμούν δυναμικά στην τριπλή μάχη Βερβένων – Δολιανών – Δραγουνίου, υπό την αρχηγία του Πάνου Ζαφειρόπουλου (Άκουρου) και του Γεωργάκη Διγενή. Ο δε Γεωργάκης Διγενής έπεσε ηρωϊκά αμυνόμενος στο Δραγούνι, μαζί με άλλους 17 Αγιαννίτες, από τις δυνάμεις του Κεχαγιάμπεη.

Το αρχοντικό του Πάνου Σαρηγιάννη στο Άστρος ,που το 1821 φιλοξενήθηκε ο Δημήτρης Υξηλάντης πριν το Κολοκοτρωνέϊκο τραπέζι δίπλα στο Αργοκήπιο Καρυτσιώτη. Η φωτογραφία από τον συμπατριώτη μας Γιάννη Δ.Κουρμπέλη.

Στις 20 Ιουνίου 1821 ο  Δημήτριος Υψηλάντης ήρθε στο Άστρος για συγκεκριμένο σκοπόνα συναντήσει τους  ανθρώπους της περιοχήςκαι τον Πάνο Σαρηγιάννη  που τον φιλόξενησε αρχικά στο σπίτι τους στο Άστρος, δίπλα στο αργοκήπιο του Καρυτσιώτη και την ίδια ημέρα της άφιξης στο σπίτι του στο Σουληνάρι του Άγιαννη. Στο αγροκήπιο Καρυτσιώτη στο Άστρος, εκεί που υπήρχαν κάτοικοι στην περιοχή ,έγινε συνάντηση και γεύμα με τους στρατιωτικούς  και τους τους προεστούς της περιοχής ,  όπου διάβασε το έγγραφο του αδελφού του  Αλέξανδρου Υψηλάντη που τον διόριζε  «πληρεξούσιο του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής».  

Ο Υψηλάντης στο γεύμα ρώτησε τον Άκουρο γιατί είχε γένια και πολλά μαλιά . Ο Άκουρος απάντησε στο πρίγκιπα θα κουρευτεί όταν θα δει την πατρίδα ελεύθερη . Τότε ο Υψηλάντης είπε, ώστε “Άκουρος” θα μείνεις ...  Από τότε το παρώνυμον “Άκουρος” κόλλησε στο Άκουρο ,που μάλιστα κράτησε την υπόσχεση του.

Το αρχοντικό του Πάνου Σαρηγιάννη στο Σουληνάρι στον Αγιάννη ,που το 1821 φιλοξενήθηκε και κοιμήθηκε ο Δημήτρης Υξηλάντης, πριν αναχωρήσει για το τελικό προορισμό του το στρατόπεδο Βερβένων.

Την ίδια μέρα ο Υψηλάντης ανέβηκε στον Άγιο Ιωάννη, όπου φιλοξενήθηκε στο αρχοντικό του Πάνου Σαρηγιάννη στο Σουληνάρι .  “την Δευτέραν το εσπέρας έφθασα αισίως εις τον Άγιο Ιωάννη,…. την 20 Ιουνίου 1821 εν τω Αγίω Ιωάννη την Δευτέραν το εσπέρας .Δημήτριος Υψηλάντης πληρεξούσιος”.(Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμος Γ’,  Άγιος Ιωάννης, Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας), Αθήνα , 1983.σελ 46). Την επόμενη μέρα πέρασε από τον Άγιο Πέτρο και τελικά έφθασε στο προορισμό του στο στρατόπεδο των ΒερβένωνΈνα μεγάλο και σημαντικο βήμα για την εθνική παλιγγενεσία ήταν γεγονός  και η Τριπολιτσά το καταλάβαινε, οι στράτες του Μοριά έκλειναν   αποφασιστικά ,   οριστικά  και τελεσίδικα.

1822- Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους και στο «Κυβερνείο» του Αγιάννη είχε την έδρα η επαναστημένη κυβέρνηση, Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος.

Aπό τις αρχές το 1821 άρχισαν συζητήσεις μεταξύ των επαναστατημένων για να γίνει ο Αγιάννης η πρωτεύουσα του ελεύθερου Ελληνικού κράτους.  Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, της Προσωρινής Διοίκησις της Ελλάδος, από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «Κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης. Το χρονικό αυτό διάστημα βεβαιώνεται και από τα Αρχεία των Λαζάρου και Γεωργίου Κουντουριώτη (τ. Α΄, σ. 92 κ.εξ.).

Κόκκινος, «Η κυβέρνησις … απεφάσισε μετά τη βουλής  να μεταφέρουν την έδραν των από το Άγιον Ιωάννην του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ).

Πουκεβίλ ,“Η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )

Είναι ενδιαφέρον ότι το 1821 και το 1824 εγίνοντο συζητήσεις μεταξύ το επανασττημενων Ελλήνων ,να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα , υπάρχουν πολλά σχετικά έγγραφα που το επιβεβαιώνουν. Για το λόγο αυτό δεν είναι τυχαίο που ο Αγιάννης έγινε πρωτεύουσα το 1822. Δείτε το σύνδεσμο για περισσότερα

Ο Οικιστής Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος

Το Παράλιο Άστρος έκτισε από το  1832-1845   ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος  (περ. 1788 – 1847 η 1848 ) και οι αδελφοί του. Οι Ζαφειρόπουλοι αναφέρονται από τους ιστορικούς ότι ήταν οι πρώτοι κάτοικοι του Παραλίου Άστρους .Οι Παραλιώτες τιμούν με αδριάντα  τον Άκουρο στη κεντρική πλατεία , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ». Ο  διακεκριμένος  Αγιαννίτης Λογοθέτης, φίλος και συνεργάτης του Άκουρου και πρώτος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου,  ακολούθησε τον Άκουρο και αναφέρει μετά το 1854  για τα γεγονότα της εποχής, «έκτισε  την οικίαν του ενταύθα κατά το έτος  1832» στο «Νησί» , που θεωρείται  από τα πρώτα σπίτια του οικισμού, « ωκοδόμησαν εις το παράλιο Εργαστήρια» και  « το έτος 1838…  ήσαν τότε ολίγοι οι κατοικήσαντες εις παράλιο». Τον Λογοθέτη ακολούθησαν και άλλοι Αγιαννίτες και ο οικισμός άρχισε  σιγά σιγά και δειλά να  αναπτύσσεται. Δεν είναι τυχαίο που στον εκλογικό κατάλογο του 1871 της «Κοινοτ. Παραλίου Άστρους»  αναφέρεται πρώτος  ο Αγιαννίτης  Αναστάσιος Πάσχος του Ιωάννου κτηματίας .

Μερικά κείμενα παραπάνω είναι Από , astros–kynouria.news.gr– Φώτης  Τζιβελόπουλος   Γιάννη Δ.Κουρμπέλη

Εκκλησίες του Αγιάννη

Ο ιστορικός ναός του Αγίου Γεωργίου στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας

Για πολλούς αιώνες μέχρι την δεκαετία του 1950  ο Αγιάννης του Άστρους ,  σημερινός θερινός οικισμός του Άστρους, αποτελούσε το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας,” Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας)”, ενδεικτικά αναφέρουμε πριν τον 1821 είχε δέκα τρεις εκκλησίες και ξωκκλήσια.

Τα χωριά του Πάρνωνα εκχριστιανίστηκαν περίπου τον 9ον αιώνα και από υπερβολικό  σεβασμό πολλά πρόσθεσαν την λέξη Άγιος στο όνομα τους , όπως Άγιος Ιωάννης ,Άγιος Πέτρος, Άγιος Νικόλαος ,Άγιος Ανδρέας ,Άγιος Βασίλειος, Άγιοι Αώματοι, Άγιος Πανελεήμονασς, Άγια Σοφιά ,Άγιος Γεώργιος, Κοσμάς και γέμισαν το τόπο με εκκλησίες και μοναστήρια .Επίσης όνόμασαν «Άγιες» πολλές τοποθεσίες. Για το λόγο αυτό ο Πάρνωνας ονομάστηκε και το «Άγιον Όρος» της Νότιας Ελλάδας

Ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας

Σχετικές Πηγές Εκκλησίες του Αγιάννη

Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) & Άστρος: Ιστορία, Θυρεάτις Γη, Προεστοί, Αρχοντικά & Εκκλησίες

Μοναστήρια και εκκλησίες

Δήμος Θυρέας

(ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841)“Τα συνιστώντα τον νέο δήμον χωρία”,   “Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού ,Πλάτανος “, ”Πρωτεύουσα αυτού” , “ Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δεν χειμώνα το Άστρος”

Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835). Ο οικισμός ορίζεται έδρα του δήμου Θυρέας.
  • (ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841).Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και προσαρτάται στην κοινότητα Άστρους
  • ΦΕΚ 250Α – 24/08/1915 Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα της κοινότητα Άστρους .
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας , διαλεκτά κείμενα

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Το άστυ , η αρχαία πόλη Θυρέα και το Άστρος

Συνοπτική ιστορία : Το “Κλεινόν Άστυ”, Χρυσήλιον και Ιστορικόν  Άστρος Κυνουρίας

Συνοπτική ιστορία: Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )

Θυρεάτις Γη : Ιστορία του Άστρους Κυνουρίας

Θυρεάτις Γη : Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )  Ιστορική αναδρομή

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 .

Τα παρακάτω 16 κείμενα (σύνδεσμοι) περιέχονται στο παραπάνω σύνδεσμο,αλλά για ευκολότερη πρόσβαση επίσης αναφέρονται χωριστά

Θυρεάτις Γη : Δήμος  Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος

Απο, Αγιαννίτικες Ιστορίες – astrosgr.com

Η παραδοσιακή πγή Σουληνάρι στον Αγιάννη. Η γειτονιά το Σουληνάρι ήταν η μητρόπολη του Αγιάννη. “Ο ναός του Αγίου Βασιλείου ήταν ένας μεγάλος ναός ο οποίος βρισκόταν στο κάτω μέρος του χωριού και συγκεκριμένα στη θέση Ματθαίου και κοντά στην πηγή Σουληνάρι. Ο ναός, ο οποίος αποτέλεσε την μητρόπολη του ναού, καταστράφηκε ολοσχερώς το 1826 και στη θέση του σήμερα έχει στηθεί ένα λιτό προσκυνητάρι…..“Ο ναός μαζί με την γύρω περιοχή του αποτελούσαν τη μητρόπολη του χωριού, καθώς βλέπουμε ότι στη γύρω περιοχή υπάρχουν πολλά αρχοντικά σημαντικών Αγιαννιτών (όπως του Πέρρου, του Σαρηγιάννη, του Ματθαίου κ.α. (των αδερφών Ζαφειροπουλαίων) ) και διάφορες εκκλησίες (Άγιος Ευστράτιος και Άγιος Πέτρος)” από τον συμπολίτη μας  Γιάννη Δ.Κουρμπέλη

Δείτε περισσότερα θέματα στους συνδέσμους παρακάτω για τον Αγιάννη του Άστρους

Αγιάννης

«Η Σχολή τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου» ,πριν το 1638 – astrosgr.com

Η κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη

Θυρεάτις Γη : Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )  Ιστορική αναδρομή

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας , διαλεκτά κείμενα

 astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

Το ιστορικό Άστρος και ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα.

Το Άστρος ονομάστηκε από τους κατοίκους  της περιοχής Άστυ( Πόλη) , σαν διάκριση με τους γύρω μικρότερους οικισμούς . Άστυ (=πόλη ) ονομάζετο αρχικά στην περιοχή η αρχαία πόλη Θυρέα ,το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής στην αρχαιότητα , όπως αργότερα το Άστρος είναι το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής μέχρι σήμερα και από την αρχαιότητα έμεινε αδιάκοπα στους κατοίκους το Άστυ(=πόλη) .Οι Αστρεινοί αποκαλούν και σήμερα το οικισμό «Το κλεινόν Άστυ» . Από το Άστυ, προήλθε Toasti= Toast(r)ι, Toastri και το Astro  και συμφωνούμε με  την  σοβαρά τεκμηριωμένη, λογική  και έξυπνη άποψη το όνομα Άστρος προήλθε από το Άστυ=(Τoasti) Toast(r)ι ,Astro  (Καραχάλιος,  Ι. Κουσκουνάς ,Κ.Χασαπογιάννης ,Ι. Κακαβούλιας, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 24,25).

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Θυρεάτις Γη : Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και ο Αγιάννης του Άστρους (Ιστορία του Άστρους)

Αφιερώνεται στην Θυρεάτιδα Γη.

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

«H ιστορία δεν σβήνεται ,δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται».

«Η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»

Αναφέρουμε συνοπτικά τους κανόνες της ιστοριογραφίας

«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» . (ευτυχισμένος είναι αυτός που γνωρίζει την ιστορία μας) Ευριπίδης

Από Ανθολογίες ,Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας) “Ο Πολύβιος, όπως και ο Θουκυδίδης (1. 22), ασπάζεται τη διδακτική αντίληψη για την ιστοριογραφία. Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας, γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά «ανωφελές διήγημα».”

Από Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός ,Αρχαία Ελληνική Ιστοριογραφία του Α. Ρεγκάκου (με τη συνεργασία του Ν. Μήλτσιου) O Θουκυδίδης είναι λοιπόν εκείνος που έθεσε πρώτος την αναζήτηση της αλήθειας ως απόλυτο ιστοριογραφικό κανόνα σε μια οξεία αντίδραση προς τον Ηρόδοτο (1.20.3): οὕτως ἀταλαίπωρος τοῖς πολλοῖς ἡ ζήτησις τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπὶ τὰ ἑτοῖμα μᾶλλον τρέπονται «τόσο αδοκίμαστα αναζητούν οι πολλοί την αλήθεια και στρέφονται προς όσα βρίσκουν έτοιμα». 

“Η ιστορία της αρχαίας ιστοριογραφίας αρχίζει με μια εμφατική δήλωση ότι στόχος του ιστορικού είναι η αλήθεια. Στο προοίμιο των Γενεαλογιώντου ο λογογράφος Εκαταίος ο Μιλήσιος δηλώνει ρητά: Ἑκαταῖος Μιλήσιος ὧδε μυθεῖται· τάδε γράφω, ὥς μοι δοκεῖ ἀληθέα εἶναι·οἱ γὰρ Ἑλλήνων λόγοι πολλοί τε καὶ γελοῖοι, ὡς ἐμοὶ φαίνονται, εἰσίν [αυτά τα λέει ο Εκαταίος από τη Μίλητο· γράφω τα παρακάτω έτσι όπως νομίζω ότι ανταποκρίνονται στην αλήθεια· γιατί όσα λέγουν οι Έλληνες είναι, καθώς μου φαίνεται, πολλά και γελοία].”

Μετά τον Θουκυδίδη η ἀλήθεια καθιερώνεται ως ο κύριος στόχος του ιστορικού: έτσι ο Πολύβιος: 34.4.2: τῆς μὲν οὖν ἱστορίας ἀλήθειαν εἶναι τέλος ή 12.12.3: τῆς ἱστορίας ἐὰν ἄρηις τὴν ἀλήθειαν, τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀνωφελὲς γίνεται διήγημα, ο Στράβωνας 11 (504): ἡ δ’ ἱστορία βούλεται τἀληθές, ο Λουκιανός (Πῶς δεῖ ἱστορίαν συγγράφειν, 39): μόνηι θυτέον τῆι ἀληθείαι, εἴ τις ἱστορίαν γράψων ἴηι(μόνον εις την αλήθειαν πρέπει να αφοσιωθή ο θέλων να γράψη ιστορίαν, μτφρ. Ι. Κονδυλάκη).

Ο σεβαστός καθηγητής μας Κυριάκος Σ. Κατσιμάνης μας τονίζει. “Γενικότερα, η σημασιολογική διαστρέβλωση προωθείται με την εισαγωγή λέξεων που χρησιμοποιούνται κατά κόρον, χωρίς όμως να έχει προσδιοριστεί επακριβώς το νοηματικό περιεχόμενό τους, κάτι που δεν είναι, βέβαια, καθόλου τυχαίο28. Ο Θουκυδίδης επισημαίνει επιγραμματικά τις στρεβλωτικές επιπτώσεις της  ηθικοπολιτικής  κρίσης στη χρήση της γλώσσας:  “και την ειωθυίαν  αξίωσιν των ονομάτων εις τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει”  άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πώς τους συνέφερε.”

Καλώς  ήλθατε στο ιστορικόν Άστρος  που το 1823  έγινε η  Β’ Εθνοσυνέλευση των  Ελλήνων και στο ιστορικόν Αγιάννη του Άστρους  που το 1822  ήταν πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους .

Αγιάννης του Άστρους . Ο ιστορικός Πουκεβίλ αναφέρει “.. απεφασίσθη, όπως η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” Πουκεβίλ , Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως , ήτοι η Αναγέννησις της Ελλάδος”μετάφραση Ξεν.Ζυγούρα , έκδοσις Γεωργίου Τζελλάτου και Φέξη,Αθήναι 1891,τόμος Δ,σελίδα 88. Ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος εις το έργον του « Η Ελληνική Επανάστασις» επιβεβαιώνει «ότι η Κυβέρνησις φοβηθείσα την σύμπραξη του Θεόδ. Κολοκοτρώνη και της γερουσίας, απεφάσισε μετά της βουλής να μεταφέρουν την έδρα των από τον Άγιο Ιωάννη του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας». Από , Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ).«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100).

Το 1823 “στο Άστρος”. O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού  (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 έξυπνα έμμεσα αναφέρει στους ισχυρούς της εποχής και την υφήλιο . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).

Διδακτήριον Άστρους ΥΑ 47192/1433/11-6-1946 – ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946 ”Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον το εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.

ΥΠΠΟΑ Τίτλος ΦΕΚ .Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου. “Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης”.

Πριν διακόσια χρόνια το Ελληνικό κράτος το 1823 στην «Συνέλευση  του  Άστρους»  επίσημα  χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε  τό όνομα Άστρος, που αναμφισβήτητα υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα ,πολλές φορές με την αναφορά «Εν Άστρει» σε  όλα τα έγγραφα , την  Διακύρηξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους»)  , τα πρακτικά, ψηφίσματα και αποφάσεις, για  τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση  του  Άστρους»  και  ψηφίστηκε το  «Σύνταγμα του Άστρους», επιβεβαιώνοντας  την μακρόχρονη  ιστορία  του ιστορικού Άστρους. Όπως το ίδιο έκαναν με τα «Εν Άστρει» έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών.

Πριν διακόσια χρόνια τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων κατά την πρώτην σύνοδον του 1844επιβεβαιώνουν τελεσίδικα και οριστικά , “και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος“.

  • 1823,  Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, 27η Φεβρουαρίου 1819 , παράγραφο #5 της διαθήκης του «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) .
  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, «Παραιτώ της πατρίδος μου το κτίριον της Σχολής και το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα  εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης»
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά  Β   σελ 50)
  • Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις  το  Άστρος  να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και  επήγα και  εγώ  εις το Άστρος ….εις  ένα περιβόλι  όπου έκαναν  την  συνέλευσιν .»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 53)
  • Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει  «συνέτρωγαν  ο Δημήτριος Υψηλάντης  και  ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους  των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής  σελ.287).
  • Γενναίος Κολοκοτρώνης « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις το Άστρος ,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το ¨Αστρος» Απομνημονεύματα σελ 88»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 165)
  • Ν.Σπηλιαδης, Απομνημονευματα σελ 502,  «και όμως οι ολιγαρχικοί,οίτινες είχον καταλάβει τ’ Αγιαννίτικα  λεγόμενα καλύβια εις το  Άστρος, ητοιμάζοντο…»
  • Τα Πρακτικά της Συνέλευσης την πρώτη ημέρατην ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά τό χιλιάδες χρόνια νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,“ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο..(Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
  • ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ  ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87)
  • Όλα τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης αναφέρουν “Εξεδόθη εν Άστρει  και το Ψήφισμα  Θ)  «Εις την Ελληνικήν επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος ….Εξεδόθη εν Άστρει Κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»
  • Όλες οι αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης αναφέρουν “Εξεδόθη εν Άστρει και “Αριθ.2830 . Περικλείεται έγγραφον του κ. Παναγιώτου Ζαφειρόπουλου και αναφορά του Μινίστρου του Πολέμου υπό αριθ. 73 …Το Εκτελεστικόν σώμα κρίνει εύλογον τον τακτικόν αναγνωρισμόν αυτού εις στρατηγίαν. Εν Άστρει την κδ’ Μαρτίου…”
  • Προβουλεύματα του Βουλευτικού 184-189,189-199 αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 63,136,137,138,139,140,143) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 151)
  • Προβουλεύματα του Εκτελεστικού 2815, 2840 ,2846, 2848, 2876, 2898,2893,2891,2894,2908,2910,2920,2912,2934, αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας σελ.309-316) (Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 152)
  • Έγγραφα του Μινιστέριου(Υπουργείου) του Πολέμου 73, 93, 122, 134, 135,138,189 αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» ( Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 153)
  • Ο παγκόσμιοσ τύπος της εποχής ,Le Constitutionnel (30 Αυγούστου 1823 :«Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  119)
  • Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την πρώτην σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας) Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).
  • Από , Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.co

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ  Ἱστορίαι  [2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν  Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, ἡ δε Θυρεᾶτις  γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.

Η Θυρέα ήταν θρύλος πριν το Τρωϊκό πόλεμο (1250-1240 π.χ.)“Θυρέας Όμηρος μεν ουκ ωνόμασεν, οι δ’ άλλοι θρυλούσι”Στράβων 376 (Θυεράτις Γη σελ 23).

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους, έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος .(Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρουςσελ 99,100 ).

Περιεχόμενα: Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους

1)«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» . Ευριπίδης

Α) Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com

Τα παράτω θέματα περικλείονται στον παραπάνω σύνδεσμο, αλλά για ευκολότερη πρόσβαση επίσης τα καταθέτουμε χωριστά.

1) Το 2ο μ.χ. αιώνα ,πρώτη αναφορά του Πτολεμαίου για το πόλισμα   «Άστρον», που είναι το σημερινό Άστρος. – astrosgr.com

2) Το 1256 ,«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256) στον Αγιάννη του Άστρους . – astrosgr.com

3)Το 1293 , η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος», του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου – astrosgr.com

4) Το 1320 «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) – astrosgr.com

5) Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον (το σημερινό Άστρος) και τον Άγιον Ιωάννη (Αγιάννης του Άστρους). – astrosgr.com

6) Το 1516, Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri  και  Astro είναι το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας . – astrosgr.com

7) Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης
θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη
  «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)» και πριν το 1821 ο Άκουρος – astrosgr.com

7Β) Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους” , η Σχολή Καρυτσιώτη και το μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη του Δημητρίου Καρυτσιώτη. – astrosgr.com

8) Το 1823, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος , «η
Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος». –
 astrosgr.com
, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός).

9-1) Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.com

9-2)  Δήμος  Θυρέας  (1835-1912)   astrosgr.com

 9-3)Δήμος Θυρέας (1835-1912), ΦΕΚ και «τα συνιστώντα το δήμον  χωρία» – astrosgr.com

10) Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια. – astrosgr.com

Β) Ιστορία και άλλα σχετικά θέματα

«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης. – astrosgr.com

Αναφορές του Ληκ τo 1805 , Περιήγησις εις Πελοπόννησον (Leake, Travels in the Morea) – astrosgr.com

Σημειώσεις και συμπεράσματα για το Κάστρο Παραλίου Άστρους , τον Άκουρο, το Παράλιο Άστρος (1845) και το Άστρος  (1823, 1841)

Η ιστορική αλήθεια πριν διακόσια χρόνια: Άστρος ( 1823  και  1841)   και Παράλιο Άστρος (1845). – astrosgr.com

Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος υπήρχε πριν το 1256 και το κάστρο Εστέλλα(=Άστρος)  στον Αγιάννη του Άστρους   – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και ο Αγιάννης του Άστρους (Ιστορία του Άστρους) – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Δήμος  Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος – astrosgr.com

Άστρος Κυνουρίας : Ιστορική αναδρομή
Ιστορία : Η Θυρεάτις Γη (Θυρέα)
Ιστορία του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας 

============================================

2) Ο “Ιερός Χώρος” της Εθνοσυνέλευσης και η Σχολή Καρυτσιώτη – astrosgr.com

Τα δύο σπουδαιότερα ιστορικά μνημεία της Θυρεάτιδας Γης και της πατρίδας μας αναμφισβήτητα είναι ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων και η Σχολή Καρυτσιώτη. 

Τα δύο σπουδαιότερα ιστορικά μνημεία της Θυρεάτιδας Γης στην Κυνουρία – astrosgr.com

Διδακτήριον Άστρους -Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο Έθνος. – astrosgr.com

ΥΑ 47192/1433/11-6-1946, ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946 ‘Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον το εν Άστρει  διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.

Η Σχολής Καρυτσιώτη (Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους ) , ο Προαύλειος Χώρος της Σχολής και ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων , εíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναι ένας μαγευτικός χώρος, που είναι από μόνος του «μουσείο», ένα υπέροχο και μοναδικό ιστορικό μνημείο, που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους παραμένει αδικαιολόγητα   κλειστό (!), αρχικά  με την πρόφαση της ρωγμής το 2008 ,που έγινε   αργότερα πρόφαση της στατικής επάρκειας  και σήμερα είναι η πρόφαση για την μελέτη, που έγιναν αργότερα πολλές μελέτες..και την  πρόσφατα καινούργια «Αρχαιολογική Μελέτη», που “ξέχασε” το ΥΠΠΟΑ το 2015,2016, 2018,2020  και τις άλλες μελέτες που θα βρει αργότερα

Η Σχολή Καρυτσιώτη στο Αγιάνη και το Άστρος. Η προεπαναστατημένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία. Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Είχε κτιστεί στο λόφο Κουτρί του Αγιάννη Κυνουρίας και ήταν ένα από τα λίγα “πανεπιστήμια” της προεπαναστατικής πατρίδας μας και οι μαθητές της ήταν από ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας. Ο μεγαλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτήσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη το 1798 και το παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη που άνοιξε το 1805 στο Άστρος Κυνουρίας ( στο αγροκήπιο Καρυτσιώτη).

Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” . – astrosgr.com

Διδακτήριον Άστρους -Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο έθνος.

Σχολή Καρυτσιώτη

Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων  

Το “Σύνταγμα του Άστρους”– astrosgr.com

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος , «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Σχόλια για  την  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις  που συνήλθε στο Άστρος  «Με τους καλύτερους οιωνούς». – astrosgr.com

Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1, Αριστείδης Ν. Χατζής – astrosgr.com

«Εξεδόθη εν Άστρει» – astrosgr.com

“Εν Άστρει”: Tο ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Δημήτριος Καρυτσιώτης – astrosgr.com

Το μέγαρο « ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη  και το πάθος  του  εθνικού ευεργέτη μας Δημητρίου Καρυτσιώτη για «γράμματα» και μόρφωση . – astrosgr.com

=================================

3)Ο ιστορικός Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας. 

Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας ) : Ιστορική αναδρομή. (Προσχέδιο) – astrosgr.com

”Ελλάδα 2021” : Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους το 1822

Η κήρυξη της Επανάστασης του 1821 στον Άγιο Ιωάννη – Αγιαννίτες αγωνιστές

Δημήτριος Καρυτσιώτης – astrosgr.com

Ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος

Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας – astrosgr.com

Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) και το Άστρος Κυνουρίας: Ιστορία, Προεστοί, Αρχοντικά & Εκκλησίες

Ο Δημήτριος Υψηλάντης φιλοξενήθηκε το 1821 στο Σουληνάρι στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας-Α – astrosgr.com

Αξιοθέατα στον Αγιάννη Κυνουρίας- Πάμε μια βόλτα στο χωριό.

Οι καταρράκτεςτης Λεπίδας: Στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) και Πλάτανο Kυνουρίας

Το ιστορικό  Άστρος και ο Αγιάννης  είναι εδώ τουλάχιστον επτακόσια χρόνια και δεν θα  τα σβήσει κανένας εύκολα.

===============================================

4)Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού στην ανατολική Πελοπόννησο.

Διδακτήριον Άστρους -Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο έθνος.

Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους

Tο Κολοκοτρωνέϊκο τραπέζι στο Άστρος Κυνουρίας  

Αρχαιολογικοί Χώροι στο Άστρος

Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία της Θυρεάτιδας Γης

Σπουδαιότεροι Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία στην Ελλάδα.

Τοπόσημα του 1821 | Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας και ο δήμος μας

Αξιοθέατα στο Άστρος-Πάμε μια βόλτα να δούμε το χωριό…

Τα βουνά και τα κάστρα μας

Ιστορία και “Ελλάδα 2021”

Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος: H ιστορική αλήθεια

5) Συμπεράσματα και η ιστορική αλήθεια.

“Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις”, με τα ιστορικά στοιχεία ,σχόλια και επιχειρήματα που βρίσκονται στους παραπάνω συνδέσμους βασικά στην ενότητα 1)«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» , που δεύτερος είναι ο συνδεσμος Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com , πάνω απο την ενότητα 2) Ο “Ιερός Χώρος” της Εθνοσυνέλευσης και η Σχολή Καρυτσιώτη – astrosgr.com, “δια ταύτα συμπεραίνουμε”.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερα από την αρχαιότητα το ιστορικόν Άργος και οι Μυκήνες , επίσης αργότερα στα ενδότερα βρίσκονται το Άστρος και το Λεωνίδιο. Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται ο γειτονικός Άγιος Ανδρέας,(από τον οικισμό  Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από του οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια),  το Κορακοβούνι ,η Μελιγού και τα Κούτρουφα .

 Η Θυρέα ήταν θρύλος πριν το Τρωϊκό πόλεμο (1250-1240 π.χ.)“Θυρέας Όμηρος μεν ουκ ωνόμασεν, οι δ’ άλλοι θρυλούσι”Στράβων 376 (Θυεράτις Γη σελ 23).

Ο  Θουκυδίδης  αναφέρεται στην  αρχαία πόλη Θυρέα ,που επίσης ήταν οχυρωμένη  (Θουκυδίδης 4,56,4,57 )“πάση την στρατιά και αιρούσι Θυρέαν.Και την τε πόλιν κατεύκασαν και τον ενόντα εξεπόρθησαν,τους τε Αιγινήτας…”

Η κρατούσα άποψη από  την παραπάνω  και άλλες αναφορές  του Θουκυδίδη , το άστυ (η πόλη) Θυρέα άρχιζε περίπου δύο χιλιόμετρα από την παραλία και απλωνόταν στη Θυρεατική Γη ,στο κάμπο της Θυρέας και η  “άνω πόλις εν η ώκουν”  Θυρέα ήταν στο Ελληνικό η Τειχιό, που βρίσκεται  μεταξύ Άστρους και Αγιάννη του Άστρους.

Είναι αναμφισβήτητο και ολοφάνερο γεγονός  από την τοποθεσία της αρχαίας πόλης Θυρέας και τις τοποθεσίες των  παραπάνω οικισμών της  ευρύτερης περιοχής , οι κάτοικοι για χιλιάδες χρόνια προτιμούσαν να κατοικούν στα ενδότερα, όπως αναφέρουν πολλοί ιστορικοί μελετητές ( Ν. Βέης και άλλοι νεότεροι .)

Διαχρονικά οι λόγοι  που  οι κάτοικοι προτιμούσαν τα ενδότερα ήταν για λόγους υγείας να αποφύγουν τά έλη που υπήρχαν στις παραλίες και  για  λόγους καλύτερης ασφάλειας να αποφύγουν τους πειρατές της θάλασσας, που απόφευγαν τα ενδότερα για ευνοϊκούς λόγους , γιατί ήταν δυσκολότερο για αυτούς να λεηλατούν τους κατοίκους σε απόσταση από την θάλασσα και τα πλοία τους.

Το αναμφισβήτητο γεγονός ,οι κάτοικοι για χιλιάδες χρόνια  στην περιοχή κατοικούσαν στα ενδότερα, μας οδηγεί να αναζητήσουμε το πόλισμα Άστρον στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας, όπως αναφέρουν νεότεροι ιστορικοί μελετητές,  και όπως στα ενδότερα του κάμπου  βρισκόταν η αρχαία πόλη Θυρέα.

Συμπεραίνουμε  από όλα τα ιστορικά στοιχεία που βρίσκονται στην ενότητα 1)«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» ,και βασικά στο σύνδεσμο , Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com, και τις άλλες ενότητες με τα αναμφισβήτητα γεγονότα  και  πρόσθετα  οι τεκμηριωμένες και συγκεκριμένες για την  ακριβή τοποθεσία αναφορές για το Άστρον  του Γεωργίου  Φραντζή  και του Βυζαντινού  Αυτοκράτορα Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, το πόλισμα   Άστρον  βρισκόταν σαν συνέχεια της πόλης Θυρέας στο κάμπο της  Θυρέας , κοντά η εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέα ,που είναι πολύ κοντά στο Άστρος  η  στη σημερινή τοποθεσία  του  Άστρους . Αφού στη περιοχή αναμφισβήτητα  στην αρχαιότητα στο συγκεκριμενό σημείο υπήρχε η αρχαία πόλη Θυρέα, είναι λογικό και πιθανό  επίσης αργότερα αδιάκοπα  να κατοικείται , όπως  συνεχίζει να κατοικείται σήμερα.

Οι  παρακάτω  αναφορές του 1256, 1292, 1293, 1320, 1435,1516 διασταυρώνονται και πειστικά τοποθετούν αναμφισβήτητα  το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα.

Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρουςστον Αγιάννη του Άστρους. (1256) . Από το Άστρος και Αγιάννη του Άστρους πήρε το όνομα το κάστρο Εστέλλα  που βρίσκεται στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη του Άστρους. «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους).

“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyasel qual se clama la Estella (σ.93)» «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”, ( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 93)

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100)

Το Άστρος  και Άστρον του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1292,1293,1320)

Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, « δι ού παρέχεται εις τον Μητροπολίτην Μονεμβασίας το αξίωμα του εξάρχου της Πελοποννήσου »… «μετά του αγίου θείον τέμενος,το καλούμενον Άστρος».

Αλλά υπάρχει και η αναφορά από τον Π.Δούκα, επίσης το 1292 συναντάται στο χρυσόβουλο Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου «Από Άστρους εις Κωστάντζαν-Ζήτζινα ..» (Λακωνικά Α,1932 σ.54, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 29).

Οι αναφορές του 1292 και 1293 δεν περικλείουν την ακριβή τοποθεσία για το Άστρος, αλλά  επειδή ο ίδιος  Βυζαντινός Αυτοκράτορας στην αναφορά του 1320 την περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» περιέχει την τοποθεσία,δηλ. ο Αγιάννης είναι το Άστρος, είναι αυτονόητο ο αυτοκράτορας γνώριζε το Άστρος, μιλούσε για το ίδιο Άστρος και επομένως οι αναφορές του 1292 και 1293 είναι για  το σημερινό Άστρος .Αλλωστε τότε υπήρχε ο οικισμός στην περιοχή του κάμπου της Θυρέας σύμφωνα με άλλες αναφορές. «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 97). 

 Η αναφορά είναι επίσημη, του Βυζαντινού   Αυτοκράτορα Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.),ήταν Βυζαντινός   Αυτοκράτορας (1282-1328)  , αλλά το κυριότερο είναι σαφέστατη για την τοποθεσία, «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους.(Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου Χρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114),                 

Ο Leake  500 χρόνια αργότερα επιβεβαιώνει, «την πεδιάδα του Άστρους» στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, δηλαδή “περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» . «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492). 

Το Άστρον του Φραντζή  (1435)

Ο Φραντζής το 1435 αναφέρει το Άστρον και τον Άγιο Ιωάννη ,αλλά δεν αναφέρει με κανένα όνομα το Παράλιο Άστρος.  

Από,Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ  (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημερ. Μελιγού),Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)… Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κουκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»

Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435 επιβεβαιώνει, η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος .

Η αναφορά του Φραντζή Άστρον το 1435 είναι αναμφισβήτητα  η πέμπτη αναφορά ,που πειστικά τοποθετεί  το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα, πρώτη ήταν του Χρονικού του Μορέως το 1256, «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) και  οι τρεις επίσημες αναφορές του 1292,1293,1320 του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.)   και κυρίως από το Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114), «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής». Αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στο σημερινό Άστρος  πριν  χιλιάδες χρόνια  από πολλές άλλες αναφορές. Σίγουρα η αναφορά του Φραντζή  είναι για το σημερινό Άστρος και δεν είναι για άλλον οικισμόγιατί θα έπρεπε να αναφέρεται και το σημερινό Άστρος ,που ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός στο κάμπο της Θυρέας, έστω με διαφορετικό όνομα ( όπως ο Φραντζής  αναφέρει τον μικρότερο οικισμό Μελίγον (σημερ. Μελιγού ) και υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους σύμφωνα με το Νίκο Βέη και πολλές άλλες αναφορές . «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (σελ 97)., και  από τον Ανδρόνικο Β’Παλαιολόγο «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής».

Επίσης το γεγονός ότι  δεν αναφέρεται οικισμός με κανένα όνομα στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους στην αναφορά του Φραντζή και στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους  ,όπως συμφωνούν  οι ιστορικοί μελετητές, επιβεβαιώνεται τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Νησί και οι κάτοικοι από την αρχαιότητα στην συγκεκριμένη περιοχή προτιμούσαν τα ενδότερα.

Αν υπήρχε οικισμός στην σημερινη τοποθεσία του Παραλίου Άστρους το 1435 ,κάτι θα υπήρχε αργότερα   και θα το ανέφερε ο Leake το 1805, αφού έκανε λεπτομερέστατη αναφορά για την “σκάλα” ,έστω και ερείπια, τα λιθάρια δεν τα παίρνει ο άνεμος και τα ρίχνει στη θάλασσα. Αντίθετα ο Leake λεπτομερέστατα αναφέρει το 1805 στο  γειτονικό Άστρος υπήρχαν οικίσματα, “πολλές από τις οποίες έχουν δύο πατώματα» (Leake σελ. 486) σαν λεπτομερέστατος παρατηρητής ανέφερε πάντοτε ότι έβλεπε.« στην πεδιάδα είναι τα καλύβια που ανήκουν στα χωριά Άγιος Ιωάννης, (το σημερινό Άστρος),Μελιγού, Κορακοβούνι και Πραστός (Άγιος Ανδρέας)» (Leake Travels in Morea σελ 483)

Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481, υπάρχουν και άλλες.

Το 1516.  Σε διάφορες αναφορές του 1516, 1545,1547, 1570,1650 αναφέρονται το Toast(r)ι  ,Toastri  σαν μεσόγειον τοπογραφικόν σημείον και ανατολικά , νότια ανατολικά,  βρίσκεται το τοπογραφικόν σημείον Astritzi, Ostrici, Laprici σαν κάστρο η νησί  και Stella σαν νησί . «Κατά τα ανωτέρω ,έχουμε δύο διάφορα γεωγραφικά σημεία , το Άστρος και το Αστρίτσι» που συμφωνεί με το Ν.Βέη  (Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 34,35,38).

Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97).

Όλα τα παραπάνω πρόσθετα επιβεβαιώνουν  οι αναφορές  του Πτολεμαίου τον 2ο μ.χ. αιώνα,  του Χρονικού του Μορέος το 1256, του Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου το 1292,1293 , αναμφισβήτητα το 1320 , αργότερα από το 1435 του 1516 “έχουμε δύο διάφορα γεωγραφικά σημεία , το Άστρος και το Αστρίτσι» και επίσης  αναμφισβήτητα η αναφορά του Φραντζή το 1435  “Άστρον”,  είναι σίγουρα  και αναμφισβήτητα το σημερινό Άστρος .

Η  «πατρίδα μας το Άστρος»  (1756,1823,1841,1844)

Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη  «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)».Επίσης αργότερα από το 1756, πριν το 1821  ο Άκουρος αναφέρει  «εις την πατρίδα μας το Άστρος»  , «εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην»  , «η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος»  και  «οι κάτοικοι του Άστρους.

Η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος.

Τα πρακτικά της πρώτης ημέρας της Συνέλευσης , την ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά τό πολύ νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,“ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο…

Δεν έγινε η εθνοσυνέλευση για να ονομάσουν οι πληρεξούσιοι τον οικισμό Άστρος, την πρώτη ημέρα της Εθνοσυνέλευσης την 29η Μαρτίου 1823, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Γρηγόριος Δικαίος ,Θ.Νέγρης ,Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , Κ. Ζαφειρόπουλος ,Βρεσθένης Θεοδώρητος, Γ.Ψύλλας και περίπου άλλοι 80 διακεκριμένοι πληρεξούσιοι.Υπάρχουν πολλά άλλα έγγραφα τις πρώτες ημέρες της Συνέλευσης την 29η Μαρτίου 1823, , μόλις άρχισε η Συνέλευση, με την αναφορά “Έν Άστρει“.Το Άστρος αναμφισβήτητα το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι, υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα.

Λανθασμένα αναφέρεται  η Συνέλευση  το 1823  ονόμασε τον οικισμό Άστρος,(μερικές φορές απαιτείται  και νομική κατάρτιση), γιατί όλες οι αποφάσεις της Συνταγματικής Συνέλευσης  έγιναν και έπρεπε να γίνουν  γραπτά ( ήταν Συνταγματική Συνέλευση,  δεν ήταν καφενείο)  και  η Συνέλευση  δεν αποφάσισε  με κανένα έγγραφο  για το όνομα Άστρος , απλά και αυτονόητα χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε επίσημα το υπάρχον όνομα Άστρος του οικισμού, «εν Άστρει» με τα πρώτα  έγγραφα από την πρώτη ημέρα την 29η Μαρτίου 1823,πριν σχεδόν αρχίσει η Συνέλευση. 

Το όνομα Άστρος δεν ήταν το θέμα της Εθνοσυνέλευσης, ούτε ποτέ έγιναν συζητήσεις στην συνέλευση  για το όνομα Άστρος , άλλωστε πριν την Συνέλευση τον οικισμό αποκαλούσαν Άστρος  μεταξύ πολλών ο Κολοκοτρώνης και ο Άκουρος  και  υπήρχαν άλλα σοβαρά θέματα και οι Τούρκοι. 

Το Άστρος υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι και ο Κολοκοτρώνης,  «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»  και  « Εν Άστρει» ,« στο Άστρος»  έκαναν οι πληρεξούσιοι  τα αυτονόητα, και με την διακήρυξη που «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» διακήρυξαν στην υφήλιο και του ισχυρούς της εποχής  «και να ανεξαρτισθώμεν εντελώς Έθνος χωριστόν, αυτόνομον και ανεξάρτητον  αναγνωριζόμενοι δια την δόξαν της Αγίας ημών πίστεως και την ευτυχίαν των ανθρώπων, η με τα όπλα εις τα χείρας  όλοι, όλοι οι Έλληνες να καταβώμεν εις τους τάφους».

Πριν διακόσια χρόνια η Συνέλευση «στο Άστρος» έδειξε πολύ νωρίς στην υφήλιο το μοναδικό δρόμο για ελευθερία και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα με το Ψήφισμα  Θ)  «Εις την Ελληνικήν επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος ….Εξεδόθη εν Άστρει Κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»

Πριν διακόσια χρόνια το Ελληνικό κράτος το 1823,με βάση  τα υπάρχοντα  τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής, με την απαιτούμενη συνέχεια (1823,1835,1841,1844,1845 ) και σοβαρότητα θεσμικά , αναγκαστικά, δικαιολογημένα  και  επίσημα  χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε  τό όνομα Άστρος, που υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, πολλές φορές με την αναφορά «Εν Άστρει» σε  όλα τα έγγραφα , την  Διακύρηξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους»)  , τα πρακτικά,ψηφίσματα και αποφάσεις,για  τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση  του  Άστρους»  και  ψηφίστηκε το  «Σύνταγμα του Άστρους»,επιβεβαιώνοντας  την μακρόχρονη  ιστορία  του ιστορικού Άστρους. Όπως το ίδιο έκαναν με τα «Εν Άστρει» έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών.

Το 1823 «στο Άστρος» . O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , τέσσερις ημέρες μετά την Εθνοσυνέλευση “στο Άστρος” σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 , ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού απευθύνεται έξυπνα έμμεσα στους ισχυρούς της εποχής ,και στα Γερμανικά και Ελβετικά Κομιτάτα , με ευφυέστατο τρόπο ,«Με τους καλύτερους οιωνούς»: σκόπιμα  θετικά  και πολύ υπεραισιόδοξα περιγράφει την  Εθνοσυνέλευση “στο Άστρος”. Σαν ηγέτης, πρώτος μπροστά έδειχνε το δρόμο, πού έπρεπε όλοι και οι ισχυροί της εποχής να γνωρίζουν το μεγάλο  γεγονός της εποχής για την Ελληνική επανάσταση , υπήρχε αναμφισβήτητα « η απελευθερωμένη  Ελλάδα»  και  όλοι πρέπει επίσης να γνωρίζουν  το μεγάλο συνταγματικό γεγονός το  «Σύνταγμα του Άστρους» και την μεγάλη ιστορική αλήθεια «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος». («Με τους καλύτερους οιωνούς»Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121)

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

  • ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Άστρους
  • ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους (Ο δήμος προήλθε από την αναγνώριση σε δήμο της κοινότητας Άστρους  για ιστορικούς λόγους)
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

  • Τοπική Κοινότητα Άστρους (koinotita-astrous.gr)
  • Astros Kynouria News 
  • Δήμος Βόρειας Κυνουρίας | (boriakinouria.gov.gr)
  • Zafeiris Foundation of Astros 
  • Θυρεατις γη (βορεια κυνουρια
  • http://www.zafeiris.gr/linked/book4.pdf (Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • .2: Η Βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη. Χριστίνα Κουλούρη. 1991.
  • 3: Γλυπτά από την Θυρεάτιδα Κυνουρίας. Αλκμήνη Ντατσούλη -Σταυρίδη. 1993.
  • 4: Αρχαιολογικό Μουσείο Αστρους. ( Κατάλογος Γλυπτών ) Αλκμήνη Ντατσούλη -Σταυρίδη. 1999.
  • Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,   Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823  , τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις
  • Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμοι Α’, Β’, Γ’, Αθήνα 1981/2/3
  • Νικολάου Ι. Φλούδα –Διακοσιαετηρίς Σχολής Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, Αθήνα 1965
  • Νίκος Α. Βέης , Μνείαι  του Άστρους
  • Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών  Άστρος ((σ.209-210 Κάστρο Άστρους )
  • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1988
  • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη-Η Επαναστατική Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας στον Άγιο Ιωάνη (Αγιάννη) Β.Κυνουρίας -20 Αυγουστου εως 1 Οκτωβριου 1822
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη -Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας πρώτες παρατηρήσεις, Αθήνα 2007
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη – Οι σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Άγιο Ιωάννη και το Άστρος Θυρέας – Κυνουρίας κατά τα προεπαναστικά χρόνια έως την απελευθέρωση, Εταιρία Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 2001
  • Θανάση Κωστάκη ,Γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου -Αρχείον Τσακωνιάς ,1999
  • Αναγνώστη Κονδάκη –Απομνημονεύματα, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 2009
  • Σταύρου Αθ. Κουτίβα –Περί την διαθήκην του Δημητρίου Καρυτσιώτου, Αθήνα 1958
  • Ευστρατίου Ι. Δαλιάνη –Ξεδιπλώνοντας τον χρόνο: Αγιάννης – η άγνωστη πρωτεύουσα της Ελλάδας,Αθήνα 2016
  • Χριστίνας Κουλούρη –Η βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη,Εταιρία Μελέτης Νέου Ελληνισμού, Αθήνα 2009
  • Αρχεία Εθνικής Παλιγγενεσίας
  • Γ.Α.Κ. – υπηρεσία <<Αρχειομνήμων>>
  • E.E.T.A.A. AE
  • Αποσπάσματα από την Εφημερίδα της Κυβέρνησης
  • Γιάννη Δ. Κουρμπέλη άρθρα στη Wikipedia (Σχολή Καρυτσιώτη κ.α.)
  • Φορέα Διαχείρισης όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού 

«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» . (ευτυχισμένος είναι αυτός που γνωρίζει την ιστορία μας) Ευριπίδης

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που διακρίνεται στο παραπάνω χάρτη της αρχαίας Ελλάδoς η αρχαία πόλη Θυρέα  και που αργότερα επίσης ήταν το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

astrosgr.com/en – astrosgr.com

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 .

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και αργότερα ήταν το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

Η Θυρέα ήταν θρύλος από το 1500 π.χ. και σίγουρα πριν το Τρωϊκό πόλεμο (1250-1240 π.χ.) .  “Θυρέας Όμηρος μεν ουκ ωνόμασεν, οι δ’ άλλοι θρυλούσι” Στράβων 376 (Θυεράτις Γη σελ 23).

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Ἱστορίαι (2.27.1-2)  [2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, ….ἡ δὲ Θυρεᾶτις γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.

Υπάρχουν πολλές χρονολογικές αναφορές πριν το 1823 για το Άστρος . Η πρώτη αναφορά  είναι   από τον 2ο μ,χ. αιώνα του Πτολεμαίου για το πόλισμα «Άστρον». Παρακάτω οι  σπουδαιότερες   αναφορές  πριν το 1823  πειστικά αναφέρουν το Άστρος υπήρχε  αναμφισβήτητα   στην συγκεκριμένη σημερινή  τοποθεσία.

 Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435 επιβεβαιώνει  κατηγορηματικά η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ. αιώνα για το πόλισμα Άστρον είναι το σημερινό Άστρος , γιατί υπήρχε αδιάκοπα οικισμός στην περιοχή από την εποχή της πόλης Θυρέας και ο Φραντζής χρησιμοποίησε το ίδιο όνομα «Άστρον». Το «Άστρον» του Φραντζή είναι αναμφισβήτητα το σημερινό Άστρος, που βρίσκεται στην ίδια τοποθεσία της αρχαίας πόλης Θυρέας και του πολίσματος  «Άστρου»  του Πτολεμαίου. Δείτε περισσότερα πειστικά στοιχεία  στην ενότητα  5) Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον (το σημερινό Άστρος) και τον Άγιον Ιωάννη (Αγιάννης του Άστρους). – astrosgr.com

Η αναφορά το 1435  του Φραντζή  Άστρον είναι η πέμπτη αναφορά ,που πειστικά  και αναμφισβήτητα  τοποθετεί  το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα. Η πρώτη ήταν του Χρονικού του Μορέως το 1256, το  «Castiello la Estella»= Kάστρο του Άστρους, βρίσκεται στη «πεδιάδα τους Άστρους»  του Leake  στο «Ξεροκάμπι»  και ονομάστηκε Εστέλλα  από τον  γειτονικό  Αγιάννη (Άστρος)  και  οι τρεις επίσημες αναφορές του Βυζαντινού Αυτοκράτορα  Aνδρόνικου  Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.)  το  1293  «το καλούμενον Άστρος», το 1292 «Από Άστρους εις Κωστάντζαν-Ζήτζινα ..» και πειστικά και διαυγέστατα το 1320 Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114), «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής». Αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στο σημερινό Άστρος  πριν  χιλιάδες χρόνια,  από πολλές άλλες αναφορές .

Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.

Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης Θυρέας και η πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον  ήταν στα ενδότερα του κάμπου Θυρέας στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους. Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  πολλούς αιώνες πριν το 1823, η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Χιλιάδες έγγραφα  και αναφορές του Ελληνικού κράτους από το 1823 μέχρι σήμερα , αγωνιστών του 1821 και ιστορικών μελετητών αναφέρουν  σοβαρά τον οικισμό  με το  νόμιμο  όνομα  Άστρος και η Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άστρος. Τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων το 1844   με σαφήνεια και διαύγεια τα λένε όλα, για το Άστρος την πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας και το Παράλιο Άστρος.Δείτε στο σύνδεσμο πολλές τεκμηριωμένες αναφορές.

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823

Οι παρακάτω 17 ενότητες (κείμενα -σύνδεσμοι) περιέχονται στο παραπάνω σύνδεσμο,Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 ,αλλά για ευκολότερη πρόσβαση επίσης αναφέρονται χωριστά

Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες… Κυνουριείς ,Θυρεάτες, Αστρεινοί, Αγιαννίτες  και ονομάζουν οικισμούς , λιμάνια και περιοχές..Αθήνα, Κόρινθος, Άργος, Σπαρτη, Κυνουρία ,Θυρέα, Άστρος,Αγιάννης ….. astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργα

Τα κείμενα παρακάτω ( 1-17), είναι από τους συνδέσμους όπως αναφέρεται στην αρχή και βέβαια οι σύνδεσμοι περιέχουν λεπτομέρειες , ιστορικά στοιχεία ,αναφορές ,τεκμηριωμένα συμπεράσματα και σοβαρά επιχειρήματα για όλα τα θέματα. Δείτε τους συνδέσμους για περισσότερα για το κάθε θέμα, όταν μπορείτε, για να μάθετε καλύτερα την ιστορική αλήθεια για ότι σας ενδιαφέρει.

Από, 1) Το 2ο μ.χ. αιώνα ,πρώτη αναφορά του Πτολεμαίου για το πόλισμα   «Άστρον», που είναι το σημερινό Άστρος.

Η αναφορά του Κλαύδιου Πτολεμαίου «Άστρον» το 2ο αιώνα μ.χ ,  είναι για το σημερινό Άστρος .

Από , Το Άστρος της Θαλάσσης ,«Πρασιά να γ λε_γ Αργείας Άστρον  να λε δ Ινάχου ποτ.εκβολαί  να λε γ η αρχή του ποταμού να λ   Ναυπλία επίνειον»

Η πρώτη αναφορά  για  το όνομα «Άστρον»  έγινε από τον Πτολεμαίο τον 2ο μ.χ. αιώνα,  αλλά ο Πτολεμαίος  δεν αναφέρει την  ακριβή τοποθεσία του πολίσματος   «Άστρον» , όπως είναι έκδηλο από την παραπάνω αναφορά.  Από την αναφορά του Πτολεμαίου το Άστρον  ήταν κάπου από το Λεωνίδιο μέχρι το Ναύπλιο . Δεν υπάρχουν μέχρι σήμερα  αξιόπιστα τεκμήρια που να συνδέουν το πόλισμα  Άστρον  με μία  ακριβή  και συγκεκριμένη τοποθεσία, παρά μόνο υπάρχουν  ερμηνείες  και συμπεράσματα.

Από την αρχαιότητα στα ενδότερα βρίσκονται το ιστορικόν Άργος και οι Μυκήνες , επίσης αργότερα το Άστρος και το Λεωνίδιο. Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται ο γειτονικός Άγιος Ανδρέας, (από τον οικισμό   Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από τους οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια), Κορακοβούνι , Κούτρουφα, Μελιγού,Βέρβενα  και Δολιανά . 

Είναι έκδηλο όπως αναφέρουν πολλοί ιστορικοί μελετητές οι κάτοικοι στην αρχαιότητα και αργότερα προτιμούσαν τα ενδότερα. Δεν είναι τυχαίο διαχρονικά οι μεγαλύτεροι οικισμοί στην δυτική παραλία του Αργολικού βρίσκονται στα ενδότερα.

Η σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους για χιλιάδες χρόνια πριν το 1832 ήταν ακατοίκητη, γιατί  η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους , το «Νησί»,  ήταν έρημος βράχος και γύρω από το «Νησί» από την «παλιόστερνα», σημερινή κεντρική πλατεία , μέχρι τον Ατσίγγανο και το Παλιόχανο  υπήρχαν  πολλά έλη , βούρλα και καλάμια. Για το λόγο αυτό πολλοί ιστορικοί μελετητές αναφέρουν στη συγκεκριμένη περιοχή από την αρχαιότητα οι κάτοικοι προτιμούσαν  να κατοικούν στα  ενδότερα (Ν.Βέης και άλλοι) και ο οικισμός δεν αναφέρεται με κανένα όνομα στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους τους μεσαίωνα και στην αναφορά του Φραντζή το 1435.

Ο Leake (Travels in the Morea ) το 1806  αναφέρει δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία του Παραλίου Άστρους και αναφέρει το όνομα  της τοποθεσίας  ήταν Scala of Astro (= Σκάλα του Άστρους), όπως επίσης αναφέρουν ο Κ.Ζαφειρόπουλος , η Πελοποννησιακή Γερουσία και πολλοί άλλοι. ΟLeake αναφέρει  «στη σκάλα (λιμάνι) υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ 482,485 ). Το Παράλιο Άστρος ήταν το λιμάνι της περιοχής για χιλιάδες χρόνια.

Το Παράλιο Άστρος έχτισε από το  1832-1845   ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος  (περ. 1788 – 1847 η 1848 ) και οι αδελφοί του. Ο  διακεκριμένος  Αγιαννίτης Λογοθέτης, φίλος και συνεργάτης του Άκουρου και πρώτος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου ,   ακολούθησε τον Άκουρο και αναφέρει μετά το 1854  για τα γεγονότα της εποχής, «έκτισε  την οικίαν του ενταύθα κατά το έτος  1832» στο «Νησί» , που θεωρείται  από τα πρώτα σπίτια του οικισμού, « ωκοδόμησαν εις το παράλιο Εργαστήρια» και  « το έτος 1838…  ήσαν τότε ολίγοι οι κατοικήσαντες εις παράλιο».  ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845. Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.

Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους.  « οι διάφοροι πληθυσμοί οι διαιτώμενοι κατά τα παράλια της Θυρεάτιδος ηναγκάσθηκαν για τούτον η εκείνο  τον λόγον να πήξωσι τας σταθεράς αυτών καλιάς  κατά τα ενδότερα της Κυνουρίας»(σελ 100)  και  « του κλίματος  αυτής μη επιτρέποντος την εν τω ιδίω τόπω χειμώνος και θέρους διατριβήν»… «αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών να αναβαίνωσιν εις τον Άγιον Ιωάννην»(σελ 99).

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός και αναφέρεται από πολλούς ιστορικούς μελετητές στην αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή κατοικούσαν στα ενδότερα από την εποχή της Θυρέας  μέχρι το 1821 και αργότερα , για λόγους υγείας απέφευγαν τα έλη και προτιμούσαν τις βουνοπλαγιές που επίσης ήταν μακριά από τους πειρατές. (Ν.Βέης και άλλοι).Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός για χιλιάδες χρόνια , μας οδηγεί να αναζητήσουμε το πόλισμα  Άστρον στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέαςόπως στα ενδότερα του κάμπου  βρισκόταν η αρχαία πόλη Θυρέα. Άλλωστε στην αρχαιότητα  η τοποθεσία που βρίσκεται το Παράλιο Άστρος πιθανόν είχε  άλλη διαφορετική ονομασία από το πόλισμα Άστρον,  που ήταν Πυράμια η Απόβαθμοι, όπως αναφέρουν  ιστορικοί μελετητές.

Συμπεραίνουμε  από τα παραπάνω   και  την  τεκμηριωμένη παρακάτω αναφορά του Γεωργίου  Φραντζή για το Άστρον , το πόλισμα   Άστρον  βρισκόταν σαν συνέχεια της πόλης Θυρέας στο κάμπο της  Θυρέας , κοντά η εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέα, που είναι πολύ κοντά  η  στο σημερινό  Άστρος . Αφού στη περιοχή αναμφισβήτητα  στην αρχαιότητα στο συγκεκριμένο σημείο υπήρχε η αρχαία πόλη Θυρέα, είναι λογικό και πιθανό  επίσης αργότερα αδιάκοπα  να κατοικείται , όπως  συνεχίζει να κατοικείται για χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα.

Από,2) Το 1256 ,«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256) στον Αγιάννη του Άστρους.

 Όλοι συμφωνούν  και ο  Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος  το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256),  βρίσκεται στο Αγιάννη του Άστρους, στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι», πάνω από του «άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής».

Από το Αγιάννη (Άστρος) ονομάστηκε ,όταν χτίστηκε το 1256 , το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) που βρίσκεται στη τοποθεσία “του άστρου εις τον κάμπον της Μαλεβής”, που είναι η τοποθεσία “Ξεροκάμπι” στον Αγιάννη του Άστρους. Η ονομασία του κάστρου από το Αγιάννη (Άστρος) πρόσθετα επιβεβαιώνει, ο  Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) πριν το 1435, όπως ανφέρουν διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές (Ν.Βέης) ,τους μεσαιωνικούς χρόνους τουλάχιστον για χίλια χρόνια  περίπου  200 μ.χ. -1435 και αργότερα , ονομάζετο επίσης  Άστρος, (επάνω) Άστρος  και  Αγιάννης του Άστρους, όπως το 1320 επίσης επιβεβαιώνει  ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης)“του άστρου εις τον κάμπον της Μαλεβής”,κάτω από το γειτονικό  κάστρο «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) το οποίο εύλογα πήρε το όνομα Εστέλλα από το Άστρος (όπως λεγόταν τότε ο Αγιάννης ).  

Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος έχτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας,  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ ) σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα»   «το κάστρον, όπερ καλείται»  «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256), προς ευκολωτέραν υποταγήν  των γειτόνων Τσακώνων στη  Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες, «επάνω εις τα όρη »  suso en law montanyas  , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μoρέως.Πάνω από το Ξεροκάμπι του Αγιάννη , “την πεδιάδα του Άστρους,” του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής».Το μνημείο προστατεύεται από τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002.

“Μετά  λοιπόν από την μικράν πόλιν «Άστρον»,η οποία έκειτο το πρώτον (κατά τον 2ον  μ.χ. αιώνα ) κάπου εις την πεδινήν Θυρέαν,δηλ. την σημερινήν πεδιάδα Άστρους, εμφανίζεται μικρόν κάστρο «Άστρον» εις τα όρη,την ορεινήν Θυρέαν,κατά το 1256 μ.χ.» (Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 28).

Ο Νίκος Βέης (1883; – 1958)  Βυζαντινολόγος ιστορικός και νεοελληνιστής, καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει στο βιβλίο του Μνείαι  του Άστρους  το σημερινό Άστρος  υπήρχε πριν το 1256  και από το διμερές  Άστρος –Αγιάννη πήρε το όνομα του το κάστρο Εστέλλα =Άστρος στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη. Αναμφισβήτητα το κάστρο  στον Αγιάννη είναι το κάστρο Εστέλλα, του χρονικού του Μορέως.

 Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους

Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν  των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω… Et le princep por mellor  senyorear  los  fizo  alli  un  castiello  suso  en  las  montanyas ,  el qual se clama la Estella .Προφανώς το Estella τούτο… είναι το  Άστρος»  (σ.93»…..

«Όθεν το castiello  la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”. «Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών  καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους ,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον, ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.(σελ 99-100).

«εκείνου περί τον αιγιαλόν άστρου εις το κάμπο της Μαλεβής» Ανδρόνικου Β’Του Παλαιολόγου 1320 (σελ 93).

Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )

«Η σημαντική  αυτή οχύρωση είναι η Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού το κάστρο έχτισε  ο Βιλλαρδουίνος στο βόρειο άκρο του Πάρνωνα. Είναι επίσης άλλο ένα από τα πολλά κάστρα της Ωριάς. Έχει περιγραφεί επαρκώς από τον  Antoine  Bon και τον Πέππα»

«Γνωρίζουμε ότι μετά την κατάκτηση της Μονεμβασίας ο Βιλλαρδουίνος  έχτισε ένα κάστρο το 1256 πάνω στα βουνά  για να ελέγχη τους Τσάκωνες. Η σχετική αναφορά στο «Βιβλίο των Άθλων» έχει ως εξής. Et le princep por  mellor fenyorear los fizo alli un castiello suso en las montagnas, el qual se clama la Estella (Libro σ.49»

«Πρώτος το αναφέρει  ο Leake  Travels II σ.486  γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό.

Οι διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος, Αδαμ. Αδαμαντίου  και Αναστάσιος Ι. Μπάλλας , και άλλοι  τοποθέτησαν πειστικά το κάστρο Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως  στο Ξεροκάμπι ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος.   Επίσης διακεκριμένοι καστρολόγοι  πειστικά συμφωνούν με τα παραπάνω.

Ο  Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος το 1320 επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος)

«Προφανώς το Estella τούτο  είναι το Άστρος»  (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρουςσελ 93 ).

Από, Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας – astrosgr.com

Από το κάστρο Εστέλλα διακρίνεται μέρος της “πεδιάδας του Άστρους” του Ανδρόνικου Παλαιολόγου και του Leake ,το Ξεροκάμπι του Αγιάννη του Άστρους.

Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος το 1320 επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), κάτω από το  κάστρο «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) , «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aνδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ σελ.114.)

Φαίνεται από την  παραπάνω  επίσημη αναφορά  του Aδρόνικου Β’  Παλαιολόγου, το 1320  ο Αγιάννης ονομάζετο Άστρος , όπως επίσης αναφέρει   και η αναφορά  του 1256 του Χρονικού του Μορέως  για το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) , που βρισκόταν πολύ κοντά πάνω από  το Ξεροκάμπι ,την  «δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής».

Πεντακόσια χρόνια αργότερα από τον Aνδρόνικο Β’  Παλαιολόγο ,     επίσης ο Leake το 1805 αναφέρει και επιβεβαιώνει την ίδια πεδιάδα του Παλαιολόγου από το 1320, « την πεδιάδα του Άστρους » στο Ξεροκάμπι ,κοντά στον Αγιάννη του Άστρους.

«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι ) που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492).

Πρόσφατα ο καθηγητής Π.Β.Φάκλαρης αναφέρει το Κάστρο Estella=Άστρος σίγουρα βρίσκεται στη Ξεροκάμπι του Αγιάννη.

«Στον 13ο αι. ονομάζεται Άστρος (Estella) ένα κάστρο στην ενδοχώρα της Κυνουρίας που κτίστηκε από τους Φράγκους»… «Το 1256, … ο πρίγκηπας  του Μορέως Γουλιέλμος  Βιλλαρδουίνος , για να υποτάξει τους Τσάκωνες, έκτισε πάνω στα όρη (suso en las montanyas) ένα κάστρο που ονομαζόταν la Estella,που αντιστοιχεί στην                  ονομασία Άστρος». «Πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι το κάστρο που κτίστηκε με πρωτοβουλία του Βιλλαρδουίνου ,είναι αυτό της Ωριάς στο Ξεροκάμπι» . (Φάκλαρης , (2023) σελ 86,87).

«Προφανώς το Estella τούτο  είναι το Άστρος»  (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρουςσελ 93 )

« Κεντρικός   πύργος  Άστρους » Κάστρο Εστέλλα στο Ξεροκάμπι στον Αγιάννη, η φωτογραφία είναι, Από το Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο  της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους ),Κάστρα της Κυνουρίας-Κάστρα της Τσακωνιάς.

Από,3)Το 1293 και 1292 η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» και ” Άστρους” , του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, που είναι το σημερινό Άστρος

Το 1293 η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος», αλλά το 1292 η αναφορά «Άστρους» του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου.

Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, « δι ού παρέχεται εις τον Μητροπολίτην Μονεμβασίας το αξίωμα του εξάρχου της Πελοποννήσου »… «μετά του αγίου θείον τέμενος, το καλούμενον Άστρος».

Αλλά υπάρχει και η αναφορά από τον Π.Δούκα, επίσης το 1292 συναντάται στο χρυσόβουλο Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου «Από Άστρους εις Κωστάντζαν-Ζήτζινα ..» (Λακωνικά Α,1932 σ.54, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 29).

Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481

Από,4) Το 1320 «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος)

Ο  Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος το 1320 επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος)

Οι αναφορές του 1292 και 1293 δεν περικλείουν την ακριβή τοποθεσία για το Άστρος, αλλά  επειδή ο ίδιος  Βυζαντινός Αυτοκράτορας στην αναφορά του 1320 ,«την περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» περιέχει την ακριβή τοποθεσία, δηλ. ο Αγιάννης είναι το Άστρος, είναι αυτονόητο ο αυτοκράτορας γνώριζε το Άστρος, μιλούσε για το ίδιο Άστρος και επομένως οι αναφορές του 1292 και 1293 είναι για  το σημερινό Άστρος . Άλλωστε τότε υπήρχε ο οικισμός στην περιοχή του κάμπου της Θυρέας σύμφωνα με άλλες αναφορές π.χ.το 1435 η αναφορά του Γ. Φραντζή « Άστρον» , «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 97).

Από  το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) στο Αγιάννη του Άστρους, διακρίνεται στο βάθος  μέρος της τοποθεσίας «Ξεροκάμπι»,  του «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος).  Η φωτογραφία από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή .

Η επίσημη αναφορά του Βυζαντινού  Αυτοκράτορα  Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.) ,ήταν Βυζαντινός Αυτοκράτορας (1282-1328) , αλλά το κυριότερο είναι σαφέστατη για την τοποθεσία, «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους.(Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου Χρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114), Η αναφερόμενη γη είναι  το Ξεροκάμπι, στο κάμπο της γειτονικής μονής  Μαλεβής , στον  Αγιάννη του Άστρους  κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρους) .Εκτός από την συγκεκριμένη τοποθεσία «περί τον αιγιαλόν του του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» στην συνέχεια αναφέρεται στα ενδότερα της ορεινής Κυνουρίας «περί τον τόπον τον λεγόμενον του αγίου νικολάου….. το επικεκλημένον φούσκα» και δεν αφήνει περιθώρια για ερμηνείες  για άλλη τοποθεσία.Μερικοί μελετητές κόβουν περίεργα  «εις τον κάμπον της μαλεβής» που περιγράφει ακριβέσττα την τοποθεσία και απλά αφέρουν την ευρύτερη περιοχή “περί τον αιγιαλόν του άστρου” η  εσφαλμένα αναφέρουν για διαφορετική τοποθεσία,επειδή δεν γνωρίζουν την τοποθεσία της γειτονικής μονής Μαλεβής …..

Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου  Μαλεβής , βρίσκεται στα                   ανατολικά στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη , «εις τον κάμπον της μαλεβής» ,ανάμεσα στον Αγιάννη του Άστρους και τον Άγιο Πέτρο.

Φαίνεται από την  παρακάτω  επίσημε αναφορά  του Aδρόνικου Β’  Παλαιολόγου, το 1320  ο Αγιάννης ονομάζετο Άστρος και επίσης  αυτή η αναφορά επιβεβαιώνει την αναφορά του 1256 του Χρονικού του Μωρέος  για το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) , που βρισκόταν πολύ κοντά πάνω από  το Ξεροκάμπι ,την  «δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της        μαλεβής».

Παρακάτω είναι η λεπτομερής αναφορά του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου και από τον Νίκο Βέη.

Παραχωρεί στη μονή Οδηγήτρια του Βροντοχίου στο Μυστρά και στον ηγούμενο Παχώμιο διάφορους τόπους μεταξύ αυτών «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις το κάμπο της μαλεβής περί το χολοδομικόν’ και περί τον τόπον τον καλούμενον του αγίου νικολάου ,μοδίων εξακόσι (5) (γη) ‘ εν η εστί μονύδριον εις όνομα τιμώμενον αγίου του νικολάου και επικεκλιμένου φούσκα» Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου το 1320 (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους ,σελ 94).

:  «…. έτι δε και την κατά  μέρος  ανωτέρω δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, την περί τον αιγιαλόν του άστρου την περι τον κάμπον της μαλεβής  την περί το χολοδομητικόν ,και την περί τον τόπον τον λεγόμενον του αγίου νικολάου , .. κατέχει δε ταύτην ωσαύτως και το ρηθέν μονύδριον του αγίου νικολάου το επικεκλημένον φούσκα μετά των ειρημένων  πατοίκων αυτού’ και λοιπών δικαίου τούτων». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος, Χρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114).

Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), κάτω από το γειτονικό  κάστρο «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) , το οποίο πήρε το όνομα Εστέλλα από το Άστρος (όπως λεγόταν τότε ο Αγιάννης ).

Ο Leake 500 χρόνια αργότερα επιβεβαιώνει την αναφορά του 1320 του  Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου « την πεδιάδα του Άστρους» , που είναι το Ξεροκάμπι του Αγιάννη.

«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου (Κάστρου Εστέλλα=Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο  κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492

Όλοι συμφωνούν  και ο  Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος  το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256),  βρίσκεται στο Αγιάννη του Άστρους, στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι», πάνω από του «άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής»   Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ ) σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα» «το κάστρον, όπερ καλείται»…«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256), » προς ευκολωτέραν υποταγήν  των γειτόνων Τσακώνων στη  Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη »  suso en law montanyas ,   όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. (Η φωτογραφία από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή

Από,5) Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον (το σημερινό Άστρος) και τον Άγιον Ιωάννη (Αγιάννης του Άστρους).

Ο Φραντζής το 1435 αναφέρει το Άστρον και τον Άγιο Ιωάννη, αλλά δεν αναφέρει με κανένα όνομα το Παράλιο Άστρος

Από,Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημερ. Μελιγού) ,Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)… Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κουκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»

Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435 επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος , γιατί υπήρχε αδιάκοπα οικισμός στην περιοχή από την εποχή της πόλης Θυρέας . Το “Αστρον” συνέχιζε να υπάρχει στην ίδια τοποθεσία , το Άστρον του Φραντζή είναι αναμφισβήτητα το σημερινό  Άστρος, που βρίσκεται στην ίδια τοποθεσία της αρχαίας πόλης Θυρέας και του πολίσματος Άστρου του Πτολεμαίου..

Η αναφορά του Φραντζή  Άστρον είναι αναμφισβήτητα  η πέμπτη αναφορά ,που πειστικά τοποθετεί  το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα, πρώτη ήταν του Χρονικού του Μορέως το 1256, «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) και  οι τρεις επίσημες αναφορές του 1293,1292,1320 του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114), «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής». Αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στο σημερινό Άστρος  πριν  χιλιάδες χρόνια  από πολλές άλλες αναφορές . Σίγουρα η αναφορά του Φραντζή  είναι για το σημερινό Άστρος και δεν είναι για άλλον οικισμόγιατί θα έπρεπε να αναφέρεται και το σημερινό Άστρος ,που ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός στο κάμπο της Θυρέας, έστω με διαφορετικό όνομα ( όπως ο Φραντζής  αναφέρει τον μικρότερο οικισμό Μελίγον (σημερ. Μελιγού ) .Αν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους θα τον ανέφερε ο Φραντζής, αφού ανέφερε την Μελιγού και ταυτόχρονα ανέφερε το Άστρον για το σημερινό Άστρος. Απλά θα ανέφερε και τους δύο οικισμούς, αν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους . Στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους τους μεσαιωνικος χρόνους υπήρχε οικισμός σύμφωνα με το Νίκο Βέη και πολλές άλλες αναφορές . «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (σελ 97)., το 1516 οι αναφορές Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri  και  Astro είναι το Άστρος και η αναφορά του Ανδρόνικου Β’Παλαιολόγου «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» και πολλές άλλες.

Επίσης το γεγονός ότι δεν αναφέρεται οικισμός με κανένα όνομα στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους  ,όπως συμφωνούν ιστορικοί μελετητες τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Νησί και οι κάτοικοι από την αρχαιότητα στην συγκεκριμένη περιοχή προτιμούσαν τα ενδότερα, αυτό πρόσθετα επιβεβαιώνει  ότι η αναφορά του Φραντζή το 1435  για το  πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος .

Επίσης το Άστρον στην αναφορά του Φραντζή σίγουρα δεν είναι το Παράλιο Άστρος . Αν υπήρχε οικισμός το 1435  στο Παράλιο Άστρος ,κάτι θα υπήρχε και αργότερα έστω και ερείπια , αλλά δεν υπάρχουν τεκμήρια για οικισμό αυτή την μακρά χρονική περίοδο ,που ήταν  μόνο το λιμάνι της περιοχής  και το 1823 σύμφωνα με τον Leake  «στη σκάλα (λιμάνι)  υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο  του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels ,σελ 482). Επίσης ο Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος, οικιστής του Παραλίου Άστρους αναφερει και επιβεβαιώνει ” το ακατοίκητο τούτο μέρος”.

Διακρίνονται στα ενδότερα της Θυρεάτικης Γης τα χώρια του Πάρνωνα , Μελιγού και στο βάθος Αγιάννης του Άστρους. Ο Αγιάννης και η Μελιγού αναφέρονται από το Γεώργιο Φραντζή το 1435 και στους     Τούρκικους καταλόγους το 1540.

Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος  δεν αναφέρονται για εκατοντάδες  χρόνια  στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους , αλλά αναφέρονται τα άλλα μεγάλα ιστορικά χωριά. Ο λόγος που το  Άστρος δεν αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους είναι ότι αναφερόταν ο Αγιάννης , που ήταν το μητροπολιτικό  κέντρο της Θυρέας για εκατοντάδες χρόνια και ο Αγιάννης ήταν μία κοινότητα με το Άστρος , ήταν βασικά  οι ίδιοι κάτοικοι, και ο Αγιάννης αναφερόταν επίσης σαν Άστρος και Αγιάννης του Άστρους.  Οι Τούρκοι φορολογούσαν τους κατοίκους ,δεν υπήρχε τότε ΕΝΦΙΑ.

ΑπόVenetians and Ottomans in  SouthEast Peloponnese (15th*18th century).Dr, Evangelia Balta Director of  Studies (Institute for Neohellenic Research/National Hellenic Research Foundation)

Πλυθησμός,  Πρώτη Τουκοκρατία  1540-1685 

Άγιος Ιωάννης  (203),  Αγιος Ιωάννης Θεολογος (107), Aγιος Πέτρος (300) , Βέρβενα (162), Δολιανά (49), Καστάνιτσα (494), Κορακοβούνι (25), Μελιγού (210), Πλάτανος (57), Πραστός (461), Τρεστενα (84) ,

Η αναφορά είναι επίσημη, του Βυζαντινού   Αυτοκράτορα  Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.), ήταν Βυζαντινός Αυτοκράτορα (1282-1328)  ,αλλά το κυριότερο είναι σαφέστατη για την τοποθεσία, «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους.(Aδρόνικου Β’ ΠαλαιολόγουΧρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114), 

Παραχωρεί στη μονή Οδηγήτρια του Βροντοχίου στο Μυστρά και στον ηγούμενο Παχώμιο διάφορους τόπους μεταξύ αυτών «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις το κάμπο της μαλεβής περί το χολοδομικόν’ και περί τον τόπον τον καλούμενον του αγίου νικολάου ,μοδίων εξακόσι (5) (γη) ‘ εν η εστί μονύδριον εις όνομα τιμώμενον αγίου του νικολάου και επικεκλιμένου φούσκα» Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου το 1320 (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους ,σελ 94).

Μερικοί μελετητές κόβουν περίεργα και παράξενα «εις τον κάμπον της μαλεβής» που περιγράφει ακριβέστατα την τοποθεσία και απλά αφέρουν την ευρύτερη περιοχή «περί τον αιγιαλόν του άστρου»  η  εσφαλμένα αναφέρουν για διαφορετική τοποθεσία ,επειδή πιθανά δεν γνωρίζουν την τοποθεσία της γειτονικής μονής Μαλεβής η για τους λόγους τους.

Καλό παράδειγμα , όπως στο περιεχόμενο «εις τον κάμπον της μαλεβής » περιγράφεται η ακριβής τοποθεσία, ολόκληρη η αναφορά του Φραντζή είναι σαφέστατη και πληρέστερη, δεν λέει Παράλιο Άστρος, έπρεπε να αναφέρει το Άστρος έστω με διαφορετικό όνομα , αναφέρει άλλους μικρότερους οικισμούς και τότε διαβάζοντας ολόκληρη την αναφορά  φαίνεται  αυταπόδεικτα  «Άστρον» είναι σίγουρα τό  σημερινό Άστρος . Μονολεκτικά η αναφορά με την επιλογή «το 1435 Άστρον του Φραντζή» περιέχει πολύ              λιγότερα από ολόκληρη την αναφορά,που ερμηνεύεται, όπως μας    συμφέρει.   

Το ίδιο η αναφορά του Κλαύδιου Πτολεμαίου «Άστρον» το 2ο αιώνα μ.χ , δεν περιγράφει την ακριβή τοποθεσία  και ερμηνεύεται , επίσης  όπως μας συμφέρει. Αλλά  ολόκληρη η αναφορά είναι σαφέστερη και ακριβής, λέει από το Λεωνίδιο μέχρι το Ναύπλιο… Από , Το Άστρος της Θαλάσσης , «Πρασιά να γ λε_γ Αργείας Άστρον  να λε δ Ινάχου ποτ.εκβολαί  να λε γ η αρχή του ποταμού να λ   Ναυπλία επίνειον». 

Από,6) Το 1516, Toast(r)ι (=Toasti)  , Toastri   και   Astro είναι το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

1516. Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri  και  Astro είναι το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας .“Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι ένα και το αυτό σημείον »  (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97).

Είναι έκδηλο στην περιοχή το 15 αιώνα υπήρχαν δύο διαφορετικά τοπογραφικά σημεία  Toastri  και  Astritzi (Laprici). Σε όλες τις παρακάτω  αναφορές υπάρχει πάντοτε στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας    το τοπογραφικό σημείο  Toast(r  ,Toastri, Astro , που είναι το σημερινό Άστρος.

Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερα ο οικισμός Toastri, που είναι το σημερινό Άστρος, το σημείο Laprici (Astritzi) που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους και το νησί Stella που είναι η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους . Σε διάφορες αναφορές του 1516, 1545,1547, 1570,1650 αναφέρονται το Toast(r  ,Toastri  σαν μεσογειακό τοπογραφικό σημείο και ανατολικά , νότια ανατολικά,  βρίσκεται το τοπογραφικό σημείο Astritzi, Ostrici, Laprici σαν κάστρο  και Stella σαν νησί. Σε τοπικά φυλλάδια λανθασμένα η αναφορά στους Ενετικούς χάρτες Stella για την χερσόνησο Παραλίου Άστρους (ήταν νησί πριν τον 5ο π.χ. αιώνα) ανεξήγητα και ατεκμηρίωτα συγχέεται με το κάστρο Estella ,που βρίσκεται στον Αγιάννη του Άστρους και ταυτόχρονα το κάστρο του Παραλίου Άστρους, δεν αναφέρεται από κανέναν ιστορικό μελετητή με το όνομα Εστέλλα, αλλά πολλοί ιστορικοί μελετητές συμφωνούν είναι το κάστρο Astritzi, Astrici, Ostrici, Laprici . Υπάρχουν αρκετοί Ενετικοί χάρτες που αναφέρουν την χερσόνησο με το όνομα Στέλλα αλλά δεν υπάρχει χάρτης που αναφέρει την χερσόνησο η το κάστρο Παραλίου Άστρους με το όνομα Εστέλλα. Αυτονόητα άλλο είναι το νησί Stella και άλλο το κάστρο Estella στον Αγιάννη.

«Κατά τα ανωτέρω ,έχουμε δύο διάφορα γεωγραφικά σημεία , το Άστρος και το Αστρίτσι» αναφέρει ο Ν.Φλούδας που συμφωνεί με το Ν.Βέη (Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 34,35,38).

Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481, υπάρχουν και άλλες.

«περί τον αιγιαλόν του άστρου εις το κάμπο της μαλεβής περί το χολοδομικόν’ και περί τον τόπον τον καλούμενον του αγίου νικολάου ,μοδίων εξακόσι (5) (γη) ‘ εν η εστί μονύδριον εις όνομα τιμώμενον αγίου του νικολάου και επικεκλιμένου φούσκα» Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου το 1320 (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους ,σελ 94)

“Eγράφη δια χειρός  εμού εν τω Άστρω» 1372 και 1374 (σελ 96) («έχομε δύο κώδικες γραφέντας  εν Άστρει»)  (σελ 97)

«Προς τον αιγιαλόν είναι το Άστρος ,πόλις ποτέ, τα νύν έρημον» Μελέτιος,( σελ 101).Οι Αγιαννίτες αποκαλούσαν και αποκαλούν μέχρι σήμερα το Άστρος  «Γιαλό»  και τους Αστρεινούς «Γιαλίσιους».

Το 1516…« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούται toastri (= το Άστρος ) και Οstrici(= Αστρίτσι)  … “Οθεν εξ όλων των προμνημονευθέντων μαρτυρίων, και άλλων τινων μεγαγενεστέρων χρόνων , ελέγχεται ότι το Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον»( Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 98) 

Επίσης σε αναφορές του Stefano Magno to 1463,1467,1469 και  άλλων για τα κάστρα του Μορέως το 1471  αναφέρονται δύο τοπογραφικά  σημεία (κάστρα)  Astro και Astrici , Astro και Astritzi.( Ν.Φλούδας Θυρεατικά  Β. σελ 38). Οι παραπάνω αναφορές «Astro»  είναι για  το κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη ,στην τοποθεσία Ξεροκάμπι, όπως αναφέρουν πειστικά ο Ν.Βέης  και πολλοί άλλοι ιστορικοί και οι αναφορές “Astrici και Astritziείναι για  το κάστρο Παραλίου Άστρους.

«Το 1471 αναγράφεται εις τας κτήσεις της Ενετίας το καλούμενον Άστρο (Astro) (Μπαρ,τ,Β.454, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 30). Ενδιαφέρον είναι ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στην διαθήκη του το 1819, 348 χρόνια αργότερα από το το 1471, επίσης στα λατινικά αναφέρει «Astro» . «Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»

Στα αρχεία της Βενετίας του 15ου αιώνα το 1407αναφέρεται το κάστρο «Astritzi».. «και κύριος αυτού Lampridios» , (Ν.Βέης Μνείαι του άστρους ,σελ 97). Ο κύριος του κάστρου ήταν ο Αγιαννίτης Λαμπρίδης ( Lampridios), και για το λόγο αυτό θεωρείται  η αναφορά  του 1407 είναι για το Κάστρο Παραλίου Άστρους .Το Κάστρο Παραλίου Άστρους   πιθανά είναι το «Astritzi» των Ενετών,αλλά δεν συμφωνούν με αυτό  όλοι οι ιστορικοί μελετητές. Από την παραπάνω αναφορά  για  τον Αγιαννίτη Λαμπρίδη κύριο του κάστρου , συμπεραίνουμε το  «Astritzi», είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους.

Αναμφισβήτητα το “μεσογειακόν τοπογραφικόν σημείο” , που αναφέρεται σε πολλά κείμενα κα πολλούς χάρτες, Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri , Astro , είναι σίγουρα το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας .

Στους παραπάνω χάρτες και σε άλλους διακρίνονται στα ενδότερα ο οικισμός Toastri,  που είναι το σημερινό Άστρος, το σημείο  Laprici (Astrici) που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους και το νησί Stella που είναι η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους . 

Εύκολα συμπεραίνουμε  το σημερινό Άστρος αναφέρεται στους Ενετικούς χάρτες  και κείμενα του μεσαίωνα Toast(r)ι, Toastri και  Astro. Η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους αναφέρεται  στους Ενετικούς χάρτες εσφαλμένα σαν νησί Stella (  δεν γνωρίζουμε αν αναφέρεται σε κείμενα Stella, ήταν νησί πριν το 5ο αιώνα π.χ.)  και το κάστρο Παραλίου Άστρους  αναφέρεται Astrissi,  Αstritzi, Astrici, Ostrici, Laprici.Όλοι οι ιστορικοί μελετητές συμφωνούν το κάστρο Εστέλλα στο Ξεροκάμπι στον Αγιάννη αναφέρεται Estella  και  Astro. 

Άστρος «Το κλεινόν Άστυ» , Περήφανο και Καμαρωτό, Χρυσήλιο και Ιστορικόν.

Το Άστρος ονομάστηκε από τους κατοίκους  της περιοχής Άστυ ( Πόλη) σαν το διάκριση με τους γύρω μικρούς οικισμούς ..Άστυ (=πόλη ) ονομαζόταν  η αρχαία πόλη Θυρέα ,το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής όπως αργότερα είναι το Άστρος ,και από τότε έμεινε το άστυ=πόλη στους κατοίκους. Οι Αστρεινοί αποκαλούν και σήμερα το οικισμό «Το Κλεινόν Άστυ» . Από την Πόλη η το Άστυ προήλθε Toasti= Toast(r)ι, Toastri και το Astro  και συμφωνούμε με  την  σοβαρά τεκμηριωμένη, λογική  και έξυπνη άποψη το όνομα Άστρος προήλθε από το Άστυ=(Τoasti) Toast(r)ι , (Καραχάλιος,  Ι. Κουσκουνάς ,Κ.Χασαπογιάννης ,Ι. Κακαβούλιας,Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 24,25).

Με την ευκαιρία αναφέρομε η περιοχή “Άστρα”, είναι η ακάλυπτη από δένδρα τοποθεσία που βρίσκεται βόρεια του Παραλίου Άστρους μέχρι το Ατσίγγανο, περίπου 250 στρέμματα, και την τοποθεσίαν κατείχαν οι κάτοικοι του Αγίου Ιωάννη. Κατά την Αγιαννίτικη παράδοση το όνομα της τοποθεσίας “Άστρα”, έδωσαν οι Αγιαννίτες που τις νύκτες τα καλοκαίρια έβοσκαν τα μεγάλα ζώα τους στον κάμπο και από το γυμνό από δένδρα κάμπο, μακρυά από τις ελιές, έβλεπαν “την νύκτα τα άστρα του ουρανού” και έτσι η περιοχή ονομάσθηκε “Άστρα”.Είναι ενδεικτικό το 2009 στο κτήμα της περιοχής του Δ.Κοψιαύτη, που είναι Αγιαννίτικο όνομα , βρέθηκαν αρχαιολογικά στοιχεία της Ρωμαϊκής περιόδου. Το όνομα Άστρα δεν αναφέρεται σαν οικισμός Άστρα από ιστορικούς μελετητές ,γιατί δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για οικισμό , αλλά αναφέρεται σαν τοποθεσία.(Ν.Φλούδας Θυρεατικά Β. σελ 47).

Πιθανόν είναι το όνομα της περιοχής Άστρα να προήλθε από τον γειτονικό οικισμό  Άστρος που υπήρχε στα ενδότερα για χιλιάδες χρόνια. Επίσης ο  κάμπος της Θυρέας αποκαλείτο από τους Αγιαννίτες και Αστρεινούς  Άστρος η κάμπος του Άστρους  και πιθανόν το Άστρος έγινε Άστρα. Τον μεσαίωνα μέχρι το 1832 και νωρίτερα  δεν υπήρχε οικισμός στη σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους και για το λόγο αυτό η περιοχή Άστρα  νωρίτερα  από το 1832 ανήκε αποκλειστικά στους Αγιαννίτες.Το Παράλιο Άστρος έκτισε ο Άκουρος  και οι Αγιαννίτες από το 1832-1845 και  το 1845 προσαρτήθηκε σαν καινούργιος οικισμός  στο υπάρχοντα από το 1835 δήμο Θυρέας.

Βέβαια όλοι συμφωνούν και ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης , στην αρχαιότητα αναμφισβήτητα το όνομα της περιοχής ήταν Θυρεάτις Γη η Θυρέα και δεν υπάρχουν άλλες αναφορές με διαφορετικό όνομα.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ  Ἱστορίαι  [2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι,   δὲ  Θυρεᾶτις  γῆ  μεθορία  τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.

Από, 7) Το 1540 ο Αγιάννης αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους ,  αλλά δεν αναφέρονται το Άστρος και το Παράλιο Άστρος

Διακρίνονται στα ενδότερα της Θυρεάτικης Γης τα χώρια του Πάρνωνα Μελιγού και στο βάθος Αγιάννης του Άστρους. Ο Αγιάννης και η Μελιγού αναφέρονται από το Γεώργιο Φραντζή  το 1435 και στους Τούρκικους καταλόγους το 1540.

Είναι έκδηλο ,όπως αναφέρουν πολλοί ιστορικοί μελετητές ,στην περιοχή μας οι κάτοικοι στην αρχαιότητα  και αργότερα προτιμούσαν τα ενδότερα.

Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) πριν το 1435, τους μεσαιωνικούς χρόνους τουλάχιστον για χίλια χρόνια  περίπου  200 μ.χ. -1435 και αργότερα , ονομάζετο επίσης  Άστρος, (επάνω) Άστρος   και  Αγιάννης του Άστρους. Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός Ν.Βέης αναφέρει σχετικά. «Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους. ( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100).Το όνομα Άγιος Ιωάννης πιθανά το πήρε τον 9ο μ.χ. αιώνα όταν επί αυτοκράτορα Βασιλείου του Μακεδόνος (811-886) πολλά χωριά της περιοχής εκχριστανίστηκαν και ο αυτόκρατορας έδωσε τα ονόματα αγίων.

Η πόλη Θυρέα  ήταν διμερής, γιατί επίσης υπήρχε και η άνω πόλη στη περιοχή του Ελληνικού η Τειχιό. Ο Θουκυδίδης αναφέρει την πόλη Θυρέα στα ενδότερα του κάμπου  Θυρέας  αλλά και  την  “άνω πόλις εν η ώκουν”.  Συμπεραίνομε από την έμφαση του μεγάλου ιστορικού  «εν η ώκουν» ότι οι κάτοικοι  για τους λόγους τους πρωταρχικά κατοικούσαν στην άνω πόλη. Η  «άνω πόλη» Θυρέα ήταν στο Ελληνικό η Τειχιό μεταξύ Άστρους και Αγιάννη. 

Δεν είναι τυχαίο , και έκδηλα έχει σχέση με του Θυρεάτες, οι Αγιαννίτες το ίδιο συνέχισαν να κάνουν  αργότερα για χιλιάδες χρόνια , τον χειμώνα κατέβαιναν  για λίγους μήνες  στο Άστρος , στο «Γιαλό»,  στα αρχοντικά ,στους «πυργους» και στα καλύβια τους για να μαζέψουν τις ελιές και την Άνοιξη έφευγαν από τον κάμπο για να αποφύγουν τον ελώδη πυρετό του «Γιαλού» και να μην τους «φάει ο κάμπος  , και κατοικούσαν τον περισσότερο χρόνο  στα βουνά του Αγιάννη του Άστρους, για το υγιεινό  κλίμα του.

Από το  Άστρος (Αγιάννηονομάστηκε το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) ,  «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους), που έκτισε ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος  το  1256  σε ένα  απόκρημνο  σαν πυραμίδα λόφο  πάνω από την «πεδιάδα του Άστρους» ,στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη,  προς ευκολωτέραν υποταγήν «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas  των γειτόνων  Τσακώνων  (Σίταινα, Καστάνιτσα, Πραστό ),όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μoρέως. (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους.σελ 93). “Προφανώς το  Estella τούτο  είναι το Άστρος»  (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 93 ).

Ο Αγιάννης ονομάζετο Άστρον, σύμφωνα με την   παρακάτω  επίσημη αναφορά  του Βυζαντινού   Αυτοκράτορα  Ανδρόνικου Β’  Παλαιολόγου το 1320,  που είναι σαφέστατη για την ονομασία της  τοποθεσίας και  ταυτόχρονα διασταυρώνεται  με το γειτονικό κάστρο Εστέλλα  (=Άστρος) του Χρονικού του Μορέως. Την  «δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος, Χρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114) . Ο «κάμπος της μαλεβής» η «πεδιάδα του Άστρους»  είναι το «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρουςπου βρίσκεται κάτω από το κάστρο Εστέλλα (= Άστρος).

 Ο Leake 500 χρόνια αργότερα  το 1805 επιβεβαιώνει την αναφορά του 1256  του Χρονικού του Μορέως  και την αναφορά του 1320   του  Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου για « την πεδιάδα του Άστρους» στο Ξεροκάμπι  του Αγιάννη.(Leake Travels in Morea,σελ 492) .Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον και τον Άγιο Ιωάννη και  επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος .

Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον (το σημερινό Άστρος) και τον Άγιον Ιωάννη (Αγιάννης του Άστρους).

Επίσης το Άστρον στην αναφορά του Φραντζή σίγουρα δεν είναι το Παράλιο Άστρος . Αν υπήρχε οικισμός το 1435  στο Παράλιο Άστρος ,κάτι θα υπήρχε και αργότερα έστω και ερείπια , αλλά δεν υπάρχουν τεκμήρια για οικισμό αυτή την μακρά χρονική περίοδο ,που ήταν  μόνο το λιμάνι της περιοχής  και το 1823 σύμφωνα με τον Leake  «στη σκάλα (λιμάνι)  υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (σελ 482). Επίσης ο Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος, οικιστής του Παραλίου Άστρους αναφερει και επιβεβαιώνει ” το ακατοίκητο τούτο μέρος”.

Μερικοί μελετητές κόβουν περίεργα και παράξενα «εις τον κάμπον της μαλεβής» που περιγράφει ακριβέστατα την τοποθεσία και απλά αναφέρουν την ευρύτερη περιοχή «περί τον αιγιαλόν του άστρου»  η  εσφαλμένα αναφέρουν για διαφορετική τοποθεσία ,επειδή πιθανά δεν γνωρίζουν την τοποθεσία της γειτονικής μονής Μαλεβής η για τους λόγους τους. Η αναφορά είναι επίσημη, του Βυζαντινού   Αυτοκράτορα Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.),ήταν Βυζαντινός   Αυτοκράτορας (1282-1328)  , αλλά το κυριότερο είναι σαφέστατη για την τοποθεσία, «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους.

Καλό παράδειγμα , όπως στο περιεχόμενο «εις τον κάμπον της μαλεβής» περιγράφεται η ακριβής τοποθεσία, ολόκληρη η αναφορά του Φραντζή είναι σαφέστατη και πληρέστερη, δεν λέει Παράλιο Άστρος, έπρεπε να αναφέρει το Άστρος έστω με διαφορετικό όνομα , αναφέρει άλλους μικρότερους οικισμούς  και τότε διαβάζοντας ολόκληρη την αναφορά  φαίνεται  αυταπόδεικτα  «Άστρον» είναι σίγουρα το  σημερινό Άστρος . Μονολεκτικά η αναφορά με την επιλογή «το 1435 Άστρον του Φραντζή» περιέχει πολύ λιγότερα από ολόκληρη την αναφορά,που ερμηνεύεται, όπως μας συμφέρει.   

Από,Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ  (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημερ. Μελιγού), Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)… Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κουκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»

Το ίδιο η αναφορά του Κλαύδιου Πτολεμαίου «Άστρον» το 2ο αιώνα μ.χ , δεν περιγράφει την ακριβή τοποθεσία  και ερμηνεύεται , επίσης  όπως μας συμφέρει. Αλλά  ολόκληρη η αναφορά είναι σαφέστερη και ακριβής, λέει από το Λεωνίδιο μέχρι το Ναύπλιο… Από , Το Άστρος της Θαλάσσης , «Πρασιά να γ λε_γ Αργείας Άστρον  να λε δ Ινάχου ποτ.εκβολαί  να λε γ η αρχή του ποταμού να λ   Ναυπλία επίνειον». 

———————————-

Το Άστρος απέχει 170 χλμ από την Αθήνα , βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες. Ο Αγιάννης απέχει 17 χλμ. από το Άστρος και το Παράλιο Άστρος απέχει 4 χλμ από το Άστρος.

Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερα από την αρχαιότητα το ιστορικόν Άργος και οι Μυκήνες , επίσης αργότερα στα ενδότερα βρίσκονται το Άστρος και το Λεωνίδιο. Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται ο γειτονικός Άγιος Ανδρέας,(από τον οικισμό  Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από τους οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια),Κορακοβούνι , Κούτρουφα, Μελιγού ,Βέρβενα και Δολιανά. Ο νεότερος οικισμός της περιοχής Παράλιο Άστρος προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας το 1845.

Είναι έκδηλο ,όπως αναφέρουν πολλοί ιστορικοί μελετητές ,στην περιοχή μας οι κάτοικοι στην αρχαιότητα  και αργότερα προτιμούσαν τα ενδότερα.

Είναι γνωστό ότι όλοι οικισμοί της περιοχής μας είναι διμερείς , όχι όμως του Παράλιο Άστρος, κάτι που γινόταν  αδιάκοπα για συγκεκριμένους λόγους από την εποχή της πόλης Θυρέας, πριν 3,500 χρόνια περίπου. Οι παλιότεροι στην τοπική κοινωνία πιθανά θυμούνται η γνωρίζουν ότι στην περιοχή μας κάποτε πριν την επανάσταση  του 1821  η και αργότερα , οι κάτοικοι αποκαλούσαν τους οικισμούς διαχείμανσης καλύβια, «Αγιαννίτικα καλύβια εις το Άστρος»,Πραστιώτικα καλύβια, Μελιγιώτικα καλύβια ,Κορακοβουνιώτικα Καλύβια, Δολιανίτικα καλύβια η Σπηλιές, Κουτροφιώτικα καλύβια..δεν έχω ακούσει Βερβενιώτικα καλύβια…..

Όλοι οι επτά παραπάνω οικισμοί της περιοχής μας είναι τεκμηριωμένα διμερείς από ιστορικά έγγραφα και ιστορικούς μελετητές, π.χ. Γ. Φραντζής , Ν.Βέης ,Τούρκικους φορολογικους καταλόγους κλπ, και το γνωρίζουν οι κάτοικοι της Θυρέας, εκτός από το νεότερο οικισμό της περιοχής Παράλιο Άστρος ,γιατί απλά δεν υπήρχε οικισμός για χιλιάδες χρόνια στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832-1845 , τότε κτίστηκε ο οικισμός και το 1845 προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας. 

Το έκδηλο αυτό γεγονός ,που δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση από κανένα σοβαρό ιστορικό μελετητή , ας το αγνοούν μερικοί άθελα η ηθελημένα , είναι μιά άλλη τρανή απόδειξη , δεν υπήρχε οικισμός για χιλιάδες χρόνια στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832-1845 .

Πρόσθετα είναι ενδεικτικό και επιβεβαιώνεται, ότι δεν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους και το όνομα της τοποθεσίας , με τις πειστικές και αδιαφιλονίκητες αναφορές από τρεις πρώτους κατοίκους και οικιστές του Παραλίου Άστρους και την αναφορά του Leake. Απλά πριν το 1832 ,δεν υπήρχαν κάτοικοι στην τοποθεσία για να ονομάσουν οικισμούς, λιμάνια και περιοχές.

  • Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος Οικιστής του Παραλίου Άστρους, «ακατοίκητο τούτο μέρος»
  • Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος , οικιστής του Παραλίου Άστρους το 1823 «Την Σκάλαν του Άστρους» , “Σκάλα Άστρους ” αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία το 1822 .
  • Λογοθέτης « ολίγοι εις παράλιο» και « ολίγοι οι κατοικήσαντες εις παράλιο»
  • Leake “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,Travels in the Morea (σελ 485 ). «στη σκάλα (=λιμάνι) υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές 

Το 1540 ο Αγιάννης αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους  με πολλά άλλα χωριά της περιοχής, αλλά δεν αναφέρονται το Άστρος και το Παράλιο Άστρος

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους, έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100)

Το ιστορικό Άστρος και ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος  δεν αναφέρονται για εκατοντάδες  χρόνια  στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους , αλλά αναφέρονται τα άλλα μεγάλα ιστορικά χωριά. Ο λόγος που το  Άστρος δεν αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους είναι ότι αναφερόταν ο Αγιάννης ,που ήταν το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας για εκατοντάδες χρόνια και ο Αγιάννης ήταν μία κοινότητα με το Άστρος , οι κάτοικοι ήταν βασικά ίδιοι, και ο Αγιάννης αναφερόταν επίσης σαν Άστρος και Αγιάννης του Άστρους.

Το Παράλιο Άστρος  δεν αναφέρεται για εκατοντάδες  χρόνια  στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους  ,γιατί απλά δεν υπήρχε οικισμός στη σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους ,οι Τούρκοι γνώριζαν πολύ καλά τους κατοίκους της περιοχής , όμως είχαν “ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Moreσελ 482) 

Οι Τούρκοι φορολογούσαν τους κατοίκους ,δεν υπήρχε τότε ΕΝΦΙΑ. Πολλοί ιστορικοί μελετητές αναφέρουν από την αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή προτιμούσαν τα ενδότερα (Ν.Βέης και άλλοι νεότεροι ) και για χιλιάδες χρόνια δεν υπήρχε οικισμός στη σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους , που πριν το 1845 η ονομασία της τοποθεσίας ήταν Σκάλα η Σκάλα του Άστρος ,ήταν το λιμάνι της περιοχής και ήταν ”ακατοίκητος” τόπος για χιλιάδες χρόνια σύμφωνα με αναφορά του Άκουρου , οικιστή του Παραλίου Άστρους .Δεν υπήρχε οικισμός στο Παράλιο Άστρος το 1540 και το Παράλιο Άστρος χτίστηκε από το Άγιαννίτη στρατηγό Άκουρο από το 1832-1845 και για πρώτη φορά ο νεότερος οικισμός της περιοχής το 1845 προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας.

ΑπόVenetians and Ottomans in  SouthEast Peloponnese (15th*18th century) Dr, Evangelia Balta Director of  Studies (Institute for Neohellenic Research/National Hellenic Research Foundation).

Πλυθησμός,  Πρώτη Τουκοκρατία  1540-1685 Άγιος Ιωάννης  (203) ,  Αγιος Ιωάννης Θεολογος (107), Aγιος Πέτρος (300) , Βέρβενα (162), Δολιανά (49),  Καστάνιτσα (494), Κορακοβούνι (25), Μελιγού (210), Πλάτανος (57), Πραστός (461), Τρεστενα (84) ,

Είναι έκδηλο από τις παραπάνω πολλές πειστικές αναφορές και τα ιστορικά στοιχεία ,όπως αναφέρουν πολλοί ιστορικοί μελετητές , στην περιοχή μας οι κάτοικοι από την αρχαιότητα  και αργότερα προτιμούσαν τα ενδότερα και δεν υπήρχε οικισμός για χιλιάδες χρόνια στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832-1845

Σχετικά κείμενα

================================

Από,8) Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη  «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)»

Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη  «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)»

  • «Δημήτριος Καρυτσιώτης, “Παραιτώ της πατρίδος μου το κτίριον της Σχολής και το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα  εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης
  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, 27η Φεβρουαρίου 1819 , παράγραφο #5 της διαθήκης του «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) .
  • Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητας. Από,Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος  Καρυτσιώτης

Από,9) Σχολή Καρυτσιώτη : Ανεγέρθηκε το 1798 στον Αγιάννη του Άστρους και το 1805 στο Άστρος Κυνουρίας και H Σχολή Καρυτσιώτη

Σχολή Καρυτσιώτη το 1798 στον Αγιάννη και το 1805 στο Άστρος. Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741-1819) γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έκτισε την μεγαλοπρεπή και “καλλιμάρμαρο” Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη και το 1805 έκτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη.

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητας. Από,9) Σχολή Καρυτσιώτη : Ανεγέρθηκε το 1798 στον Αγιάννη του Άστρους και το 1805 στο Άστρος Κυνουρίας και H Σχολή Καρυτσιώτη

Από,10Α) Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους”.

Στο Άστρος σώζονται μέχρι σήμερα πολλά αρχοντικα και οι “πύργοι” των προκρίτων του Αγιαννη ,που κτίστηκαν πριν το 1805 όπως του Καρυτσιώτη, Πάνου Σαρηγιάννη,Ματθαίου,Παπαπέτρου, Διγενή,της κυρά -Μάρως συζύγου του Κ.Ζαφειρόπουλου, πύργος του Τσιράχη και πύργος του Λογοθέτη,Πέρρου,Πάσχου,ο πύργος της Μαριέττας,Κοράλλη,πύργος του Ζαχαριά, Κομηνέϊκος πύργος ,Γ.Σαρηγιάννη,και πολλά άλλα.Το Άστρος ελέγετο από τους Αγιαννίτες και “Γιαλός” και οι κάτοικοι “Γιαλίσιοι” , γιατί ήταν στην παραλία του κάμπου της Θυρέας και αυτοί ήταν στα βουνά του Αγιάννη.(Απο την Θυρεάτις Γη,Ι.Κακαβούλιας, Ι.Κουσκουνάς,Κ.Χασαπογιάννης).

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητας. Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους” .

10Β))Σχολή Καρυτσιώτη, «Tο εν Άστρει  διδακτήριον», ( χτίστηκε πριν το 1805). 

Διδακτήριον Άστρους ΥΑ 47192/1433/11-6-1946, ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946  ‘Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον το εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.

Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741-1819) γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έχτισε στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη την μεγαλοπρεπή και “καλλιμάρμαρο” Σχολή Καρυτσιώτη και το 1805 έχτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη.

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητα. H Σχολή Καρυτσιώτη και 10Β)Σχολή Καρυτσιώτη, «Tο εν Άστρει  διδακτήριον», ( χτίστηκε πριν το 1805). 

Από,11) Tο 1821 έγινε το Κολοκοτρωνέϊκο  τραπέζι στο Άστρος Κυνουρίας

Το 1821 έγινε το Κολοκοτρωνέϊκο  τραπέζι στο Άστρος Κυνουρίας 

Ο Δημήτριος Υψηλάντης το 1821  πέρασε από το λιμάνι της περιοχής τη Σκάλα η Σκάλα του Άστρους, τότε δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα το σημερινό Παράλιο Άστρος . Το Παράλιο Άστρος έκτισε από το  1832-1845   ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος  και το 1845 ο νεότερος οικισμός τησ περιοχής  προσαρτήθηκε στο δήμο Θυρέας.

Ο Δημήτριο Υψηλάντης ήρθε στο Άστρος για συγκεκριμένο σκοπό, να συναντήσει τους  ανθρώπους της περιοχήςκαι τον Πάνο Σαρηγιάννη  που τον φιλόξενησε αρχικά στο σπίτι τους στο Άστρος, δίπλα στο αργοκήπιο του Καρυτσιώτη και την ίδια ημέρα της άφιξης στο σπίτι του στο Σουληνάρι του Άγιαννη.

Στο αγροκήπιο Καρυτσιώτη στο Άστρος   έγινε συνάντηση και γεύμα με τους στρατιωτικούς και τους προκρίτους τησ περιοχής , για να τους  διαβάσει το έγγραφο του αδελφού του  Αλέξανδρου Υψηλάντη που τον διώριζε «πληρεξούσιο του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής». Η Αστρεινή παράδοση, φέρει τον Κολοκοτρώνη να παραθέτει γεύμα το 1821 αγροκήπιο Καρυτσιώτη στο Άστρος στο Δημήτριο Υψηλάντη, το γνωστό ως Κολοκοτρωνέικο τραπέζι, γίδα ψητή στρωμένη σε φύλλα, ασκί με ρετσινόκρασο και ψωμί.

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητα. Από,11) Tο 1821 έγινε το Κολοκοτρωνέϊκο  τραπέζι στο Άστρος Κυνουρίας

Από,12) Πριν το 1821 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η  Άκουρος  έλεγε  “την πατρίδα  μας  Αγιάννης … και  Άστρος”

Ο Άκουρος πριν το 1821 ανέφερε  «εις την πατρίδα μας το Άστρος»  και «εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην»  τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Παράλιο Άστρος (προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας το 1845)

Ο Οικιστής Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος

  • Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά  Β   σελ 50).
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά  Β ,  σελ 51).
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β )

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητα. Ο Οικιστής Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος

13) «Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της  Εθνοσυνέλευσης.

Τα πρακτικά της πρώτης ημέρας της Συνέλευσης , την ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά τό πολύ νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος “ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο…

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ , ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ’ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ΜΑΡΤΊΟΥ ΑΩΚΓ’ ΚΑΙ Γ’ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ

Την ΚΘ’Μαρτίου Συγκροτηθείσα πρώτη προκαταρτική συνέλευσις εσυμφώνησεν και υπέγραψεν το έγγραφον λαμβανόμενον.

  • α’. Περί αποδοχής του Οργανικού Νόμου της Επιδαύρου,καθ’ όλας τα θεμελιώδεις αυτού αρχάς .
  • β’.Περί αρχηστρατηγίας  καί Ναυαρχίας
  • γ’. Περί νόμων Πολεμικών
  • δ’. Περί Μινιστερίου του Πολέμου και  του Ναυτικού……………………

Δεν έγινε η εθνοσυνέλευση για να ονομάσει τον οικισμό Άστρος, την πρώτη ημέρα της Εθνοσυνέλευσης ,  “Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823  και γ’ της ανεξαρτησίας”, ο Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος.,Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος , Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Θ.Νέγρης,Ι.Ορλάνδος και άλλοι εκατό πληρεξούσιοι βρήκαν εκεί το ιστορικό Άστρος στο Αγροκήπιο του Καρυτσιώτη, όπως αναφέρει ο Κολοκοτρώνης “εις το Άστρος ….εις  ένα περιβόλι  όπου έκαναν  την  συνέλευσιν ». φυσικά ήξεραν το όνομα Άστρος και ήξεραν τι υπόγραφαν, δεν σκέπτηκαν ποτέ και δεν ήταν αναγκαίο να αποφασίσουν για το όνομα του οιικισμού, είχαν άλλες προτεραιότητες και τους Τούρκους κατακτητές.Υπάρχουν πολλά άλλα έγγραφα τις πρώτες ημέρες της Συνέλευσης την 29η Μαρτίου 1823, , μόλις άρχισε η Συνέλευση, με την αναφορά “Έν Άστρει“.Το Άστρος αναμφισβήτητα το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι, υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα.

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητα. Από,13)«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της  Εθνοσυνέλευσης.

Από,14) To 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ. Πρωθυπουργός) ανακοίνωσε στην υφήλιο «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός ) , τέσσερις ημέρες μετά την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 , ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού ανακοινώνει με “ευχάριστο καθήκον ” στους ισχυρούς της εποχής  , με ευφυέστατο τρόπο ,” με τους καλύτερους οιωνούς” ,σκόπιμα  θετικά  και πολύ υπεραισιόδοξα περιγράφει την  Εθνοσυνέλευση “στο Άστρος”. Σαν ηγέτης ,πρώτος,  μπροστά έδειχνε το δρόμο, πού έπρεπε όλοι να γνωρίζουν το μεγάλο  γεγονός, υπήρχε «η απελευθερωμένη Ελλάδα» «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητα. Από,14) To 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ. Πρωθυπουργός) ανακοίνωσε στην υφήλιο «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Από,15)Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” .

“Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων

Το 1823 «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

“Καιρός είναι λοιπόν να διαλυθεί σήμερον η Συνέλευσις αύτη, ευχόμενη προς θεόν τον ζώντα τύχην αγαθήν χάριν του Έθνους των Ελλήνων.

Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου  την 18ην Απριλίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εικοστού τρίτου και τρίτου της των Ελλήνων ανεξαρτησίας»

 Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)

Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  πολλούς αιώνες πριν το 1823 , «Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », 

Τα πρακτικά της πρώτης ημέρας της Συνέλευσης , την ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά τό πολύ νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος “ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο…

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ,  ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ’ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ΜΑΡΤΊΟΥ ΑΩΚΓ’ ΚΑΙ Γ’ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ.

Το Σύνταγμα του Άστρους

Το Σύνταγμα του Άστρους του 1823  (αποκαλούμενο θεσμικά από την Εθνοσυνέλευση  «Νόμος της Επιδαύρου», για να δείξουν συνέχεια και  την σοβαρότητα  του αγώνα στους Ευρωπαίους  ) ,εξαιρετικά  προοδευτικό ,πρωτοποριακό,για την εποχή του ,  περιείχε φιλελεύθερες και δημοκρατικές διατάξεις, που διασφάλιζαν τα ατομικά δικαιώματα του πολίτη και περικλείονται  σε ολα τα μετέπειτα συντάγματα. Είναι  ουσιαστικά δημοκρατικό , φιλελεύθερο και   αντιπροσωπευτικό  ,  πολύ σημαντικό  στην συνταγματική ιστορία μας. Αν και η εθνοσυνέλευση  ήταν αναθεωρητική , με τις  πολλές ουσιαστικές θεμελιώδεις διατάξεις κατέληξε σαν  μια συντακτική συνέλευση , εφάμιλλη του πρώτου συντάγματος της Επιδαύρου  και εφαρμόστηκε για τέσσερα χρόνια, περισσότερο χρόνο  από τα άλλα επαναστατικά   συντάγματα της Επιδαύρου και της Τροιζήνας και οριστικά επανήλθε το 1975.

Tο Έθνος απέκτησε οριστικό Σύνταγμα, που με απόφαση της συνέλευσης ήταν “ο ανώτερος νόμος και υπηρίσχυε των νόμων του βουλευτικού. Με απόφαση της συνέλευσης, την καταλυτική παρέμβαση του Κολοκοτρώνη, την οργή του λαού και του στρατού, απετράπει η εκποίηση των εθνικών γαιών – κτημάτων, που άφηναν πίσω τους οι Τούρκοι άρχοντες, που επεδίωκαν και ήθελαν οι κοτζαμπάσηδες της συνέλευσης. Το αναθεωρημένο Σύνταγμα, εξαιρετικά προοδευτικό και πρωτοποριακό για την εποχή του, περιείχε φιλελεύθερες και δημοκρατικές διατάξεις, που διασφάλιζαν τα ατομικά δικαιώματα του πολίτη. Θεσμοθετήθηκε η Δημόσια εκπαίδευση, λύθηκαν ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας, καθιερώθηκε η αρχή της ελευθεροτυπίας κ.α. Καταρτίστηκε και ο Ποινικός Κώδικας, βάσει του Βυζαντινού Δικαίου, για την προστασία του πολίτη από την ασυδοσία των αρχών.

Πριν διακόσια χρόνια το Ελληνικό κράτος το 1823 στην  «Συνέλευση  του  Άστρους»  επίσημα  χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε  τό όνομα Άστρος, που αναμφισβήτητα υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα ,πολλές φορές με την αναφορά «Εν Άστρει» σε  όλα τα έγγραφα , την  Διακύρηξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους»)  , τα πρακτικά, ψηφίσματα και αποφάσεις, για  τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση  του  Άστρους»  και  ψηφίστηκε το  «Σύνταγμα του Άστρους», επιβεβαιώνοντας  την μακρόχρονη  ιστορία  του ιστορικού Άστρους. Όπως το ίδιο έκαναν με τα «Εν Άστρει» έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών.

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητα. Από 15) Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” . και Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων

Από, 16-1) Δήμος  Θυρέας  (1835-1912) 

Από, 16-2 )Δήμος Θυρέας (1835-1912), ΦΕΚ 1841 και «τα συνιστώντα το δήμον  χωρία»

Το 1835  συστάθηκε ο Δήμος Θυρέας, με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης. ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  Ο οικισμός Άστρος ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου

Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835,  συστάθηκε ο Δήμος Θυρέας,  με διάταγμα της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 / 12ης Μαΐου 1835, σύμφωνα με το οποίο συστάθηκαν οι πρώτοι δήμοι της Αρκαδίας και της Κυνουρίας.Αμέσως μετά την απελευθέρωση από 400 χρόνων σκλαβιάς, οι Θυρεάτες πρόγονοι μας πριν διακόσια χρόνια το 1835 ήξεραν καλά και εθυμούντο την ιστορία μας αυτονόητα ονόμασαν  το Δήμο Θυρέας από την αρχαία πόλη της Θυρέας , που βρισκόταν στην περιοχή του Άστρους, στο κάμπο της Θυρέας.

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 
  •  Ο οικισμός Άστρος ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου
  •  Ο οικισμός Άγιος Ιωάννης ορίζεται θερινή έδρα του δήμου.
  • Ο δήμος Πλατανούντος καταργείται.
  • O oικισμός Πλάτανος αποσπάται από το δήμο(Πλατανούντος) και προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  •  Το 1841 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού και Πλάτανος
  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 
  •  Ο οικισμός Παράλιον Άστρος προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • Το 1845 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού , Πλάτανος και Παράλιον Άστρος.
  • ΦΕΚ 50Α – 25/07/1879
  • Ο οικισμός Τρεστενά (Χάραδρος) προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 59Β – 17/06/1897
  • Ο οικισμός Ξηροπήγαδον προσαρτάται στο δήμο Θυρέας

ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο δήμος (Θυρέαςκαταργείται

ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 Το 1841 , Δήμος  “Θυρέας”  , “Τα συνιστώντα τον νέο δήμον χωρία”,   “Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού ,Πλάτανος“, ”Πρωτεύουσα αυτού” , “ Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δεν χειμώνα το Άστρος”

Τα δύο  παραπάνω ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  και ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845  περιέχουν σαφέστατα την ιστορικήν αλήθεια για το Άστρος το 1841 και το Παράλιο Άστρος το 1845 τα λένε όλα διαυγέστατα και σαφέστατα, αρκεί να μπορούμε σε απλά Ελληνικά να διαβάσουμε προσεκτικά και να καταλάβουμε το περιεχόμενο τους

Η αναφορά του ΦΕΚ 1841 είναι σαφέστατη και αυτή είναι η τεκμηριωμενη ιστορική αλήθεια, το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας το 1841 ήταν η χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας ,τα σχόλια είναι περιττά,τελεία και πάβλα.

Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια ο 1823 και 1841, με βάση  τα υπάρχοντα  τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής, με την απαιτούμενη σοβαρότητα θεσμικά , αναγκαστικά, δικαιολογημένα  και  επίσημα  χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε  τό πολύ νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,  πολλές φορές και επίσης με την αναφορά «Εν Άστρει» σε  όλα τα έγγραφα , την  Διακύρηξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους»)  , τα πρακτικά,ψηφίσματα και αποφάσεις,για  τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση  του  Άστρους»  και  ψηφίστηκε το  «Σύνταγμα του Άστρους », επιβεβαιώνοντας  την μακρόχρονη  ιστορία  του  ιστορικού Άστρους.Όπως το ίδιο έκαναν με τα έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών.

Η Βουλή των Ελλήνων ,πριν διακόσια χρόνια, το 1844  αναφέρει  «και ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος»..Το Ελληνικό κράτος συνεχίζει να αποκαλεί τον οικισμό Άστρος, αδιάκοπα  μέχρι σήμερα.

Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης   Θυρέας και η πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον  ήταν στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους. Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  πολλούς αιώνες πριν το 1823, η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Από , Κοινότητες Δήμου | ΔΗΜΟΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ

Το Άστρος είναι κωμόπολη και έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, της επαρχίας Κυνουρίας του νομού Αρκαδίας. Βρίσκεται σε εύφορη κι εκτεταμένη πεδιάδα που έχει σημαντική στρατηγική θέση. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία, την ελαιοκομία, την αμπελουργία και την κτηνοτροφία, αν και τα τελευταία χρόνια  ο τουρισμός συγκεντρώνει την μερίδα του λέοντος στην απασχόληση των κατοίκων του. Το Άστρος είναι χτισμένο σε υψόμετρο 75 μ. στο κέντρο του κάμπου της Θυρέας, νοτιοανατολικά της Τρίπολης (40 χλμ)  και νοτιοδυτικά του Ναυπλίου (33 χλμ). Στο Άστρος προσαρτώνται, ο Άγιος Ιωάννης, ο Άγιος Στέφανος, η Βάρβογλη, η Ιερά Μονή Λουκούς και τα Χαντάκια. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 η Κοινότητα Άστρους είχε 2.408 κατοίκους.

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητα. Από, 15-1) Δήμος  Θυρέας  (1835-1912)  και Από, 15-2 )Δήμος Θυρέας (1835-1912), ΦΕΚ 1841 και «τα συνιστώντα το δήμον  χωρία»

Από,17) Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια.

«Οι κάτοικοι είναι τα κράτη».Θουκυδίδης

Την τελευταίαν συνεδρίαν της εθνοσυνέλευσης  την 18η Απριλίου 1823 « Ανεγνώσθη αναφορά κατοίκων Άστρους..» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 65) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 162).Οι Αστρεινοί, κάτοικοι του Άστρους, υπήρχαν και προσέφεραν πολλά στο έθνος το 1823, και ονόμασαν τον οικισμό Άστρος. Χωρίς κατοίκους δεν υπάρχουν ονόματα οικισμών, λιμανιών και περιοχών.

Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες… Κυνουριείς ,Θυρεάτες,Αστρεινοί,Αγιαννίτες και ονομάζουν οικισμούς ,λιμάνια και περιοχές..…..Αθήνα, Κόρινθος, Άργος, Σπάρτη, Θυρέα, Άστρος…..Από το οικισμό Άστρος προήλθαν τα ονόματα Αγιάννης του Άστρους, περιοχή Άστρους, κάμπος του Άστρους, κόλπος  Άστρους, “Αγιαννίτικα καλύβια εις το Άστρος” , χερσόνησο του Άστρους ,Σκάλα του Άστρους. Όπως συμβαίνει παντού , από το  γειτονικό οικισμό Άγιος Ανδρέας  προήλθε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα και όπως αναφέρουν πολλοί  ιστορικοί μελετητές από την αρχαία πόλη Θυρέα προήλθε η περιοχή Θυρεάτις Γη  ( και η περιοχή Θυρέα). «Οι κάτοικοι είναι τα κράτη».

Δείτε περισσότερα ιστορικά στοιχεία και τεμηριωμένα συμπεράσματα στον σύνδεσμο της σχετικής με το θέμα ενότητα. Από,16) Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια.

Αναφορές για το Χρυσήλιον και Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Από , Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια ,το 1823 και 1841, με βάση  τα υπάρχοντα  τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής, με την απαιτούμενη σοβαρότητα θεσμικά , αναγκαστικά, δικαιολογημένα  και  επίσημα  χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε  τό πολύ νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,  πολλές φορές και επίσης με την αναφορά «Εν Άστρει» σε  όλα τα έγγραφα , την  Διακύρηξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους»)  , τα πρακτικά,ψηφίσματα και αποφάσεις,για  τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση  του  Άστρους»  και  ψηφίστηκε το  «Σύνταγμα του Άστρους», επιβεβαιώνοντας  την μακρόχρονη  ιστορία  του  ιστορικού Άστρους.Όπως το ίδιο έκαναν με τα έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών.Η Βουλή των Ελλήνων ,πριν διακόσια χρόνια, το 1844  αναφέρει  «και ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος»..Το Ελληνικό κράτος συνεχίζει να αποκαλεί τον οικισμό Άστρος,αδιάκοπα  μέχρι σήμερα. Αυτή είναι η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια.

Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια το 1845  ονόμασε τον γειτονικό οικισμό Παράλιο Άστρος, απέχει από το Άστρος 4χλμ., και συνεχίζει να αποκαλεί τον οικισμό Παράλιο Άστρος, αδιάκοπα  μέχρι σήμερα .Παράλιον Άστρος Κυνουρίας, ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.

Τα Πρακτικά της Συνέλευσης την πρώτη ημέρατην ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά τό χιλιάδες χρόνια νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,“ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο..

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ  ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)

 «Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης.

Χιλιάδες έγγραφα  και αναφορές του Ελληνικού κράτους από το 1823 μέχρι σήμερα , αγωνιστών του 1821 και ιστορικών μελετητών αναφέρουν  τον οικισμό  με το  νόμιμο  όνομα  Άστρος και η Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άστρος. Τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων το 1844   με σαφήνεια και διαύγεια τα λένε όλα, για το Άστρος την πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας και το Παράλιο Άστρος. Δείτε στο σύνδεσμο περιέχει πολλές τεκμηριωμένες αναφορές, βέβαια υπάρχουν και άλλες πολλές . ( 40 σελίδες αναφορές στο βιβλίο του Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, Άστρος Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν. τόμος Β’, Αθήνα 1982)

Πριν διακόσια χρόνια τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων κατά την πρώτην σύνοδον του 1844επιβεβαιώνουν τελεσίδικα και οριστικά , “και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος“.

Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την πρώτην σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας) Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).

  • 823,  Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, 27η Φεβρουαρίου 1819 , παράγραφο #5 της διαθήκης του «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) .
  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, «Παραιτώ της πατρίδος μου το κτίριον της Σχολής και το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα  εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης»
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά  Β   σελ 50)
  • Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις  το  Άστρος  να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και  επήγα και  εγώ  εις το Άστρος ….εις  ένα περιβόλι  όπου έκαναν  την  συνέλευσιν .»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 53)
  • Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει  «συνέτρωγαν  ο Δημήτριος Υψηλάντης  και  ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους  των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής  σελ.287).
  • Γενναίος Κολοκοτρώνης « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις το Άστρος ,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το ¨Αστρος» Απομνημονεύματα σελ 88»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 165)
  • Ν.Σπηλιαδης, Απομνημονευματα σελ 502,  «και όμως οι ολιγαρχικοί,οίτινες είχον καταλάβει τ’ Αγιαννίτικα  λεγόμενα καλύβια εις το  Άστρος, ητοιμάζοντο…»
  • Τα Πρακτικά της Συνέλευσης την πρώτη ημέρατην ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά τό χιλιάδες χρόνια νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,“ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο..(Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
  • ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ  ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87)
  • Όλα τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης αναφέρουν “Εξεδόθη εν Άστρει  και το Ψήφισμα  Θ)  «Εις την Ελληνικήν επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος ….Εξεδόθη εν Άστρει Κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»
  • Όλες οι αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης αναφέρουν “Εξεδόθη εν Άστρει και “Αριθ.2830 . Περικλείεται έγγραφον του κ. Παναγιώτου Ζαφειρόπουλου και αναφορά του Μινίστρου του Πολέμου υπό αριθ. 73 …Το Εκτελεστικόν σώμα κρίνει εύλογον τον τακτικόν αναγνωρισμόν αυτού εις στρατηγίαν. Εν Άστρει την κδ’ Μαρτίου…”
  • Προβουλεύματα του Βουλευτικού 184-189,189-199 αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 63,136,137,138,139,140,143) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 151)
  • Προβουλεύματα του Εκτελεστικού 2815, 2840 ,2846, 2848, 2876, 2898,2893,2891,2894,2908,2910,2920,2912,2934, αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας σελ.309-316) (Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 152)
  • Έγγραφα του Μινιστέριου(Υπουργείου) του Πολέμου 73, 93, 122, 134, 135,138,189 αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» ( Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 153)
  • Ο παγκόσμιοσ τύπος της εποχής ,Le Constitutionnel (30 Αυγούστου 1823 :«Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  119)

Β) Ιστορία και άλλα σχετικά θέματα

Το ιστορικό Άστρος και ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) Κυνουρίας είναι μία κοινότητα και το κυριώτερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας , διαλεκτά κείμενα.

Γιάννης Γρηγ. Κουρόγιωργας. Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους ,διαλεκτά κείμενα ,(PDF) -2024 .

Η  «πατρίδας μας», όπως αποκαλούσαν ο Άκουρος και ο Καρυτσιώτης, το ιστορικόν Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους.

Iστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους ,διαλεκτά κείμενα ( ενότητες σε PDF έγγραφα). ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ – astrosgr.com

========================================

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης. – astrosgr.com

Λεπτομερέστατες ενότητες για την ιστορία της «πατρίδας μας»,το ιστορικόν Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους. – astrosgr.com

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Άστρους
  • ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας.

Το 1823 από την Διακήρυξη  «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτσιώτου» . 

Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την πρώτην σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας)  Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).

Πηγές

  • Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας , διαλεκτά κείμενα .
  • Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,   Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823  , τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις
  • Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμοι Α’, Β’, Γ’, Αθήνα 1981/2/3
  • Νικολάου Ι. Φλούδα –Διακοσιαετηρίς Σχολής Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, Αθήνα 1965
  • Νίκος Α. Βέης , Μνείαι  του Άστρους
  • Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )
  • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1988
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη -Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας πρώτες παρατηρήσεις, Αθήνα 2007
Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης   Θυρέας και η πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον  ήταν στα ενδότερα του κάμπου Θυρέας στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους . Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί ,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας » οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  και τεκμηριωμένα πολλούς αιώνες πριν το 1823 , η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Από την διασπορά Μάρτιος 9,2024

Δείτε επίσης περισσσότερα στο σύνδεσμο για την ιστορία του τόπου μας, της Θυρεάτιδας Γης.

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας , διαλεκτά κείμενα – astrosgr.com

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»

  • O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός ) , τέσσερις ημέρες μετά την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 , ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού ανακοινώνει με «ευχάριστο καθήκον» στους ισχυρούς της εποχής , με ευφυέστατο τρόπο , «με τους καλύτερους οιωνούς» , το μεγάλο  γεγονός, υπήρχε «η απελευθερωμένη Ελλάδα «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»( Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823  , τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις. Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
  • Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” .και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν »   Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)

Ένα μόνο ιστορικό στοιχείο (έγγραφο) , τα «Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως  συγκροτηθείσης   Εν Άστρει την ΚΘ Μαρτίου  αωκγ’ και γ’ της ανεξαρτησίας »   είναι επαρκέστατο τεκμήριο, ένα συνταγματικό κείμενο,  που επιβεβαιώνει αναμφισβήτητα και τελεσίδικα το ιστορικόν Άστρος υπήρχε πολύ νωρίτερα από το 1823 , δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, όλα τα άλλα είναι περιττά.

Όσοι έχουν μια στοιχειώδη επιστημονική νομική κατάρτιση, διαβάζουν τα υπάρχοντα  ιστορικά στοιχεία, μπορούν να διαβάζουν και να καταλαβαίνουν  τα συνταγματικά κείμενα , αδιαφιλονίκητα καταλαβαίνουν το νόμιμο όνομα του οικισμού ήταν Άστρος σίγουρα πριν την 29η Μαρτίου 1823όπως επιβεβαιώνουν και αναφέρουν τα πρακτικά της Εθνοσυνέλευσης της 29ης Μαρτίου 1823 και όλα τα άλλα  έγγραφα της Εθνοσυνέλευσης μέχρι την 18 Απριλίου 1823.

Η συνταγματική Εθνοσυνέλευση σύμφωνα με την αδιαφιλονίκητη νομική ερμηνεία των εγγράφων της Εθνοσυνέλευσης, για όσους καταλαβαίνουν νομικά συνταγματικά κείμενα. επιβεβαίωσε κατηγορηματικά με πολλά έγγραφα και ιστορικά στοιχεία , το όνομα του οικισμού ήταν Άστρος πριν την 29η Μαρτίου 1823 .

Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια ,το 1823 και 1841, με βάση  τα υπάρχοντα  τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής, με την απαιτούμενη σοβαρότητα θεσμικά , αναγκαστικά, δικαιολογημένα και επίσημα χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε  τό πολύ νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,  πολλές φορές και επίσης με την αναφορά «Εν Άστρει» σε  όλα τα έγγραφα , την  Διακήρυξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους»)  , τα πρακτικά,ψηφίσματα και αποφάσεις,για  τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση  του  Άστρους»  και  ψηφίστηκε το  «Σύνταγμα του Άστρους », επιβεβαιώνοντας  την μακρόχρονη  ιστορία  του  ιστορικού Άστρους.   Όπως το ίδιο έκαναν με τα έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών. Η Βουλή των Ελλήνων ,πριν διακόσια χρόνια, το 1844  αναφέρει  «και ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος». Το Ελληνικό κράτος αδιάκοπα  μέχρι σήμερα συνεχίζει να αποκαλεί τον οικισμό Άστρος. Αυτή είναι η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια.

Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια το 1845  ονόμασε τον γειτονικό οικισμό Παράλιο Άστρος, απέχει από το Άστρος 4χλμ., και συνεχίζει να αποκαλεί τον οικισμό Παράλιο Άστρος, αδιάκοπα  μέχρι σήμερα . Παράλιο  Άστρος Κυνουρίας, ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.

 «Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης.

Δεν έγινε η εθνοσυνέλευση για να ονομάσει τον οικισμό Άστρος, την πρώτη ημέρα της Εθνοσυνέλευσης την 29η Μαρτίου 1823, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Γρηγόριος Δικαίος η Παπαφλέσσας ,Θ.Νέγρης ,Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , Κ. Ζαφειρόπουλος ,Βρεσθένης Θεοδώρητος, Γ.Ψύλλας και περίπου άλλοι 80 διακεκριμένοι πληρεξούσιοι, όπως παραπάνω επιβεβαιώνεται απά τα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγενεσίας (σελ 68).

Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί ,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας »οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  πολλούς αιώνες πριν το 1823, η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  «Εξεδόθη εν  Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Μερικοί  λανθασμένα ,ατεκμηρίωτα , ανεξήγητα και παράξενα  αναφέρουν  η Συνέλευση  το 1823  ονόμασε τον οικισμό Άστρος,  χωρίς να σχολιάζουν ,να αναφέρουν  και να ερμηνεύουν σωστά τα έγγραφα της συνταγματικής  Εθνοσυνέλευσης. Μερικές φορές απαιτείται  και νομική κατάρτιση για να γίνουν αντιληπτά τα συνταγματικά κείμενα. Όλες οι αποφάσεις της Συνταγματικής Συνέλευσης  έγιναν και έπρεπε να γίνουν  γραπτά , ήταν Συνταγματική Συνέλευση,  δεν ήταν καφενείο.  Η Συνέλευση  δεν αποφάσισε  με κανένα έγγραφο  για το όνομα Άστρος , απλά και αυτονόητα από την πρώτη ημέρα  αναγκαστικά χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε επίσημα το υπάρχον από χιλιάδες χρόνια νωρίτερα όνομα του οικισμού Άστρος.

Η εθνοσυνέλευση  με τα πρώτα «εν Άστρει» έγγραφα και τα πρακτικά από την πρώτη ημέρα την 29η Μαρτίου 1823,πριν σχεδόν αρχίσει η Συνέλευση και αργότερα  μέχρι την τελευταία ημέρα σε όλες τις συνεδριάσεις με όλα τα έγγραφα, επιβεβαίωσε  θεσμικά και συνταγματικά το Άστρος υπήρχε αναμφισβήτητα πριν την 29η Μαρτίου 1823, και σύμφωνα με την νομική και επιστημονική  ερμηνεία των εγγράφων  σίγουρα δεν  «ονόμασε»  την 29η Μαρτίου 1823 τον οικισμό Άστρος. Το συμπέρασμα  η Συνέλευση  το 1823  ονόμασε τον οικισμό Άστρος είναι έκδηλα και απλά μεγάλο αδικαιολόγητο λάθος.

Το όνομα Άστρος δεν ήταν το θέμα της Εθνοσυνέλευσης, ούτε ποτέ έγιναν συζητήσεις στην συνέλευση  για το όνομα Άστρος , άλλωστε πριν την Συνέλευση τον οικισμό αποκαλούσαν Άστρος  μεταξύ πολλών ο Κολοκοτρώνης και ο Άκουρος  και  υπήρχαν άλλα σοβαρά θέματα και οι Τούρκοι.  Το Άστρος υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι και ο Κολοκοτρώνης, «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»  και  « Εν Άστρει» ,« στο Άστρος»  έκαναν οι πληρεξούσιοι  τα αυτονόητα, και με την διακήρυξη που «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» διακήρυξαν στην υφήλιο και του ισχυρούς της εποχής  «και να ανεξαρτισθώμεν εντελώς  Έθνος  χωριστόν, αυτόνομον και ανεξάρτητον αναγνωριζόμενοι δια την δόξαν της Αγίας ημών πίστεως και την ευτυχίαν των ανθρώπων, η με τα όπλα εις τα χείρας  όλοι, όλοι οι Έλληνες να καταβώμεν εις τους τάφους».

Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης  αναφέρει , « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις το Άστρος ,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το «Αστρος». (Απομνημονεύματα σελ 88 , Φλούδας Θυρεατικά  Β, Άστρος ,Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν    σελ 165). O Γενναίος Κολοκοτρώνης πειστικότατα αναφέρει το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, υπήρχε πολλά χρόνια πριν το 1823 και βέβαια πριν έλθουν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, δεν το δημιούργησαν τυχαία μόλις έφθασαν και αυθαίρετα το ονόμασαν εκείνη την ημέρα Άστρος.

Τα Πρακτικά της Συνέλευσης την πρώτη ημέρα, την ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά τό χιλιάδες χρόνια νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,“ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο..

Η Διακύρηξη της  Εθνοσυνέλευσης  το 1823 ,ο Νόμος της Επιδαύρου ( “Σύνταγμα του Άστρους”) , τα Πρακτικά της Συνέλευσης ,τα Ψηφίσματα της Συνέλευσης, οι Αποφάσεις της Συνέλευσης ,τα  έγγραφα του Εκτελεστικού  και  του Βουλευτικού και τα έγγραφα πολλών υπουργείων (μινιστέρια)  Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών  αναφέρουν  «εν Άστρει»..Τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων το 1844 “και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος

Χιλιάδες έγγραφα  και αναφορές του Ελληνικού κράτους από το 1823 μέχρι σήμερα αναφέρουν  τον οικισμό  με το  νόμιμο  όνομα  Άστρος και η Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άστρος. Τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων το 1844 παρακάτω  με σαφήνεια και διαύγεια τα λένε όλα, για το Άστρος την πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας και το Παράλιο Άστρος

Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την πρώτην σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας) Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).

Διδακτήριον Άστρους ΥΑ 47192/1433/11-6-1946 – ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946 ”Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον το εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.

Διδακτήριον Άστρους -Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο έθνος. – astrosgr.com

.Πριν το 1821 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η  Άκουρος  έλεγε  “την πατρίδα  μας  Αγιάννης … και  Άστρος”, τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Παράλιο Άστρος (προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας το 1845).

Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)«Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά  Β   σελ 50). και «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά  Β ,  σελ 51).

  • Αναφορά για το Άστρος 1320 ,Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) το έτος 1320 (σελ.114).«…. έτι δε και την κατά  μέρος  ανωτέρω δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής ». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος, σελ.114) Η γη είναι  το Ξεροκάμπι, στο κάμπο της γειτονικής μονής  Μαλεβής , στον  Αγιάνη του Άστρους  κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρους).
  • O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
  • Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
  • ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ  ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87)
  • Όλες οι αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης αναφέρουν “Εξεδόθη εν Άστρει και “Αριθ.2830 . Περικλείεται έγγραφον του κ. Παναγιώτου Ζαφειρόπουλου και αναφορά του Μινίστρου του Πολέμου υπό αριθ. 73 …Το Εκτελεστικόν σώμα κρίνει εύλογον τον τακτικόν αναγνωρισμόν αυτού εις στρατηγίαν. Εν Άστρει την κδ’ Μαρτίου…”( ΓΑΚ )
  • Ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος εις το έργον του « Η Ελληνική Επανάστασις» γράφει «ότι η Κυβέρνησις φοβηθείσα την σύμπραξη του Θεόδ. Κολοκοτρώνη και της γερουσίας, απεφάσισε μετά της βουλής να μεταφέρουν την έδρα των από τον Άγιο Ιωάννη του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας». Από , Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ). και ο ιστορικός Πουκεβίλ επιβεβαιώνει “.. απεφασίσθη, όπως η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” Πουκεβίλ , Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως , ήτοι η Αναγέννησις της Ελλάδος”μετάφραση Ξεν.Ζυγούρα , έκδοσις Γεωργίου Τζελλάτου και Φέξη,Αθήναι 1891,τόμος Δ,σελίδα 88.

Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας . Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως «B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν Πολίτευμα…Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»
 

  • Όλα τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης αναφέρουν “Εξεδόθη εν Άστρει  και το Ψήφισμα  Θ)  «Εις την Ελληνικήν επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος ….Εξεδόθη εν Άστρει Κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»
  • «Εν άστρει τη ζ(=7η) απριλίου αωκυ(=1823) ….κατεχωρήθη υπ΄αριθ. Κδ’ (=24) (φ 55 χειρογράφων ,Γενικών Αρχείων του Κράτους» Προς Κολοκοτρώνη να πραδώση το Ναύπλιον(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 159)
  •  «Εν άστρει τη θ(=9η) απριλίου αωκυ(=1823) …. (φ 55 χειρογράφων ,Γενικών Αρχείων του Κράτους σελ 156 παρ 25 » (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 157)
  • Πρακτικά του Βουλευτικού αναφέρει τόπον συντάξεως το Άστρος (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας 1857-1971 σελ 59) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 151)
  • Προβουλεύματα του Βουλευτικού 184-189,189-199 αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 63,136,137,138,139,140,143) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 151)
  • Προβουλεύματα του Εκτελεστικού 2815, 2840 ,2846, 2848, 2876, 2898,2893,2891,2894,2908,2910,2920,2912,2934, αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας σελ.309-316) (Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 152)
  • Ιωάννης Ορλάνδος ,αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού , την 18ην Μαρτίου 1823  έγραφεν, εξ Άστρους εις την Ύδραν επιστολήν (Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 153)
  • Έγγραφα του Μινιστέριου(Υπουργείου) του Πολέμου 73,93,122,134,135,138,189 αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» ( Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 153)
  • «Πρακτικά της Εν Άστρει Συνελεύσεως» αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» ( Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 155)
  • «Πρακτικά Β’ Εθνικής Συνελεύσεως 1823.Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως-Συγκροτηθείσης εν Άστρει τη λ’ Μαρτίου 1823.Φέρουσιν άπασαι τόπον συντάξεως ( αι συνεδρίαι) το Άστρος» ( Φλούδας Θυρεατικά  Β.σελ 156)
  • ===================================
  • Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις  το  Άστρος  να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και  επήγα και  εγώ  εις το Άστρος ….εις  ένα περιβόλι  όπου έκαναν  την  συνέλευσιν .»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 53)
  • Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης  εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  το γεύμα στον Δημήτριο Υψηλάντη  έγινε « εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Φλούδας Θυρεατικά  Β   )
  • Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει  «συνέτρωγαν  ο Δημήτριος Υψηλάντης  και  ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους  των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής  σελ.287).
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά  Β   σελ 50). Αλλά ο Αγιαννίτης Άκουρος  σαφέστατος για  όλα αποκαλεί αυτονόητα και  τον Αγιάννη «πατρίδα μου» σε άλλο έγγραφο.
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά  Β ,  σελ 51).
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος ,  το σημερινό Άστρος «ονομάζονται  Άστρος  και  πριν την ΒΕθνοσυνέλευση  π.χ. ο Πάνος Ζαφειρόπουλος σε κάποια έγγραφα του αναφέρει ως πατρίδα του το Άστρος ,όταν ακόμη δεν υπήρχε οικισμός στη σκάλα Άστρους »  (Φάκλαρης , 2023,σελ 44)
  • Κανέλλος Δεληγιάννης, « οι εν Άστρει συναθροισθέντες πληρεξούσιοι..» Απομνημονεύματα σ.288
  • Ν.Σπηλιαδης, Απομνημονευματα σελ 502,  «και όμως οι ολιγαρχικοί,οίτινες είχον καταλάβει τ’ Αγιαννίτικα  λεγόμενα καλύβια εις το  Άστρος, ητοιμάζοντο…»
  • Γ. Ψύλλας ,διακεκριμένος πληρεξούσιος  αναφέρει   «Εδώ δε πάλιν υπέφερα πολλάς στερήσεις καθ’ όλην την εν Άστρει διατριβήν μου..»
  • Κ.Παπαρρηγόπουλος ,ο Εθνικός ιστορικός ,» η Διοίκησις …απήλθεν εις το Άστρος» Ιστορία του Ελληνικού Έθνους σελ 100»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 165)
  • Ν.Δραγούμης ,«εν τούτοις συνήλθον εν Άστρει οι μέλλοντες να συγκροτήσωσι την Β’ Συνέλευσιν» Ιστορικάς Αναμνήσεις σελ 35»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 166)
  • Πουκεβίλ ,Γάλλος ιστορικός  « είχον συναθροισθή εις Άστρος, εν Κυνουρία όπου είχεν ορίσει την έδραν των συνεδριάσεων» σελ 187-188»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 170)
  • Κ.Ράδος ,καθηγητής Πανεπιστημίου ¨Αθηνων και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας κατα το 1899 «τα καταστήσαντα αλησμόνητον το όνομα του Άστρους» σελ 14»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 171)
  • Σπ. Λάμπρου «Το Άστρος είναι σήμερον όχι αναξία λόγου κώμη εν τη αρχαία Θυρεάτιδι… είναι δε γνωστόν ιδίως εκ της εν αυτώ τω 1823 συγκροτηθείσης Β’ Συνελεύσεως» σελ 416»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 172)
  • Ι.Θεοφανίδης « Την 30 Μαρτίου 1823 ήρχισεν τας εργασίας της η Β’  Εθνική Συνέλευσις έν Άστρει (πρωτεύουσας του δήμου Θυρέας της επαρχίας Κυνουρίας» σελ 154 »(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 174)
  • Γιάννης Κορδάτος «να καλέση νέα  εθνοσυνέλευση στο Άστρος» σελ 408,412 »(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 178)
  • Η Μεγάλη Αμερικάνικη Εγκυκλοπαίδεια « το Άστρος κατέστη γνωστότατον κατα την νεώτεραμ εποχήν λόγω της συγκληθείσης εκεί τον Μάρτιον του 1823 της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως…Αι εργασίαι της Συνελεύσεως του Άστρους ετερματίσθηκαν την 18ην Απριλίου 1823» σελ 666»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 182)
  • Ν.Βέης «ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους» (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους)
  • Πουκεβίλ ,“Η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • Κόκκινος, «Η κυβέρνησις … απεφάσισε μετά τη βουλής  να μεταφέρουν την έδραν των από το Άγιον Ιωάννην του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • Leake , «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492). 
  • Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, «Πρώτος το αναφέρει  ο Leake  Travels II σ.486  γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια ,στον καλλιεργημένο κάμπο του  Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό».
  • Γενική Εφημερίδα της Ελλαδος 1826,  «και βλέπει τον εχθρόν επιστρέφοντα πάλιν πανστρατιά, και διευθυνόμενο προς τα Καλύβια του αγίου Ιωάννου εις το Άστρος» (Φάκλαρης ,2023, σελ 139»
  • Π.Β.Φάκλαρης “που μετέβησαν στο  Άστρος για να παραστούν στη Β’ Εθνοσυνέλευση ως παραστάτες – (Φάκλαρης ,2023, σελ 99»
  • Le Constitutionnel (30 Αυγούστου 1823 :«Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  119)
  • Edward Blaquiere : «Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος θα πρέπει να θεωρείται ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα γεγονότα του αγώνα των Ελλήνων» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  120)

Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης Δημήτριος Καρυτσιώτης μας έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη 15 χρονών το 1756, αλλά δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό  ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά  από το 1756 , και στην διαθήκη του δώρησε την Σχολή Καρυτσιώτη και το αγροκήπιο  στην «πατρίδα μας»  Άστρος.

  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, εις παράγραφον 5 της διαθήκης του «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) … Εις της διαθήκην του την 27η Φεβρουαρίου 1819 στη Τεργέστη.
  • Δημήτριος Καρυτσιώτης,«Παραιτώ της πατρίδος μου το κτίριον της Σχολής και το υποστακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα  εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης»
  • Γεώργιος Καρυτσιώτης , τον πλούτον κατά το το έγγραφον  αριφ 202 την Μονής Λουκούς ,της 10ης Αυγούστου 1840, «το διέθεσεν εις πτωχούς,εκκλησίες,και σχολεία της πατρίδος του Αγιάννη-Άστρος και δι’ έργα κοινωφελή» »( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’σελ 324)
  • Γενναίος Κολοκοτρώνης « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις το Άστρος ,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το ¨Αστρος» (Απομνημονεύματα σελ 88 , Φλούδας Θυρεατικά  Β, Άστρος ,Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν    σελ 165). O Γενναίος Κολοκοτρώνης πειστικότατα αναφέρει το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, υπήρχε πολλά χρόνια πριν το 1823 και βέβαια πριν έλθουν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, δεν το δημιούργησαν τυχαία μόλις έφθασαν και αυθαίρετα το ονόμασαν εκείνη την ημέρα Άστρος.
  • Σμαράγδη Ι.Αρβανίτη. Στο Άστρος επισημαίνεται έντονη πνευματική ζωή και κίνηση , ήδη απο τον 14ο αιώνα, όπως μαρτυρίες και για τη μελέτη και αντιγραφή αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. ( σελ 371. Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη – Οι σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Άγιο Ιωάννη και το Άστρος Θυρέας – Κυνουρίας κατά τα προεπαναστικά χρόνια έως την απελευθέρωση, Εταιρία Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 2001)
  • Την τελευταίαν συνεδρίαν της εθνοσυνέλευσης  την 18η Απριλίου 1823 « Ανεγνώσθη αναφορά κατοίκων Άστρους..» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 65) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 162). Οι Αστρεινοί, κάτοικοι τουΆστρους, υπήρχαν και προσέφεραν πολλά στο έθνος το 1823, και ονόμασαν τον οικισμό Άστρος.Χωρίς κατοίκους δεν υπάρχουν ονόματα οικισμών, λιμανιών και περιοχών. Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης. Από το οικισμό Άστρος προήλθαν τα ονόματα Αγιάννης του Άστρους, περιοχή Άστρους, κάμπος του Άστρους, κόλπος του Άστρους, Χερσόνησο του Άστρους ,Σκάλα του Άστρους.Όπως συμβαίνει παντού , από το οικισμό Άγιος Ανδρέας προήλθε  το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα και από την αρχαία πολη Θυρέα προήλθε η περιοχή Θυρεάτις Γη  ( και η περιοχή Θυρέα).
  • Οι αναφορές του 1292 και 1293 δεν περικλείουν την ακριβή τοποθεσία για το Άστρος, αλλά ο ίδιος  Βυζαντινός Αυτοκράτορας στην αναφορά του 1320 ,«την περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» περιέχει την τοποθεσία, επιβεβαιώνει  ο Αγιάννης είχε  το όνομα Άστρος και είναι αυτονόητο ο αυτοκράτορας γνώριζε το Άστρος, μιλούσε για το ίδιο Άστρος και επομένως οι αναφορές του 1292 και 1293 είναι για  το σημερινό Άστρος .
  • Άλλωστε τότε υπήρχε ο οικισμός στην περιοχή του κάμπου της Θυρέας σύμφωνα με άλλες αναφορές. π.χ.το 1435 η αναφορά του Γεωργίου Φραντζή « Άστρον».  «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 97).Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.

Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” . – astrosgr.com

Οι περισσότερες παραπάνω αναφορές είναι από το βιβλίο του Νικολάου Ι. Φλούδα, Θυρεατικά Τόμος Β’, Άστρος το Χρυσήλιον και Ιστορικόν (σελ 146.-185)

Διακρίνεται στο κέντρο η μεγαλοπρεπής είσοδος του Αγροκηπίου που την έφαγε η ανάπτυξη….Η φωτογραφία από τη Θυρεάτις Γή

  • Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835). 
  • Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας , ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα {ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841) . 
  • Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985 (ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985)( Για ιστορικούς λόγους έγινε δήμος). 
  • Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας (ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997) . 
  • Το 1845. Ο Αγιάννης αποτέλεσε την θερινή έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας

Η πρώτη αναφορά  για  το πόλισμα Άστρον  έγινε από τον Πτολεμαίο τον 2ο μ.χ. αιώνα,  αλλά ο Πτολεμαίος  δεν αναφέρει την  ακριβή τοποθεσία του οικισμού.

Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου. Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.

Από Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους 

 Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν  των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω …. Et le princep por  mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella .Προφανώς το Estella τούτο… είναι το  Άστρος»  (σ.93»…..«Όθεν το castiello  la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.(σελ 99-100).

Το 1256«προφανώς το Estella τούτο… είναι το Άστρος»  (σελ 93 )

«εκείνου περί τον αιγιαλόν άστρου εις το κάμπο της Μαλεβής» Ανδρόνικου Β’Του Παλαιολόγου 1320 (σελ 93)

“Eγράφη δια χειρός  εμού εν τω Άστρω» 1372   και 1374 (σελ 96) («εχομε δύο κώδικες γραφέντας  εν Άστρει»)  (σελ 97)

Προς τον αιγιαλόν είναι το Άστρος ,πόλις ποτέ, τανύν έρημον» Μελέτιος, σελ 101

Από Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους .

“Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» σελ 97. To 1516…« εν τω μνημείω τούτω λέγω, σημειούται toastri (= το Άστρος ) και ostrici(= Αστρίτσι)  … “Οθεν εξ όλων των προμνημονευθέντων μαρτυρίων, και άλλων τινων μεγαγενεστέρων χρόνων , ελέγχεται ότι το Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον» σελ 98,

Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )

«Η σημαντικη αυτή οχύρωση είναι η Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού το κάστρο έχτισε  ο Βιλλαρδουίνος στο βόρειο άκρο του Πάρνωνα. Ειναι επίσης άλλο ένα από τα πολλά κάστρα της Ωριάς.Έχει περιγραφεί επαρκώς από τον  Antoine  Bon και τον Πέππα»

«Γνωρίζουμε ότι μετά την κατάκτηση της Μονεμβασίας ο Βιλλαρδουίνος  έχτισε ένα κάστρο το 1256 πάνω στα βουνά  για να ελέγχη τους Τσάκωνες. Η σχετική αναφορά στο «Βιβλίο των Άθλων» έχει ως εξής. Et le princep por  mellor fenyorear los fizo alli un castiello suso en las montagnas, el qual se clama la Estella (Libro σ.49»

«Πρώτος το αναφέρει  ο Leake  Travels II σ.486  γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό».

Η αναφορά, του Βυζαντινού   Αυτοκράτορα Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.) «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους. είναι σαφέστατη .(Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου Χρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114), ήταν Βυζαντινός   Αυτοκράτορας (1282-1328).

Ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρος και τον Άγιο Ιωάννη το 1435. Από,Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ  (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημερ. Μελιγού),Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)… Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κουκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122

Η αναφορά του Φραντζή  Άστρον είναι αναμφισβήτητα  η δεύτερη αναφορά , η πρώτη ήταν του Χρονικού του Μορέως το 1256, που πειστικά τοποθετεί  το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα. Αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στο σημερινό Άστρος  πριν  χιλιάδες χρόνια  από πολλές άλλες αναφορές . Σίγουρα η αναφορά του Φραντζή  είναι για το σημερινό Άστρος και δεν είναι για άλλον οικισμό, γιατί θα έπρεπε να αναφέρεται και το σημερινό Άστρος ,που ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός στο κάμπο της Θυρέας, έστω με διαφορετικό όνομα όπως ο Φραντζής  αναφέρει τον μικρότερο οικισμό Μελίγον (σημερ. Μελιγού ) και υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους σύμφωνα με το Νίκο Βέη και πολλές άλλες αναφορές . «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (σελ 97).

Επίσης το γεγονός ότι  δεν αναφέρεται οικισμός με κανένα όνομα στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους  ,όπως συμφωνούν ιστορικοί μελετητες τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Νησί , αυτό πρόσθετα επιβεβαιώνει  ότι η αναφορά του Φραντζή το 1435  για το  πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος .

Παρακάτω αναφορές για την Θυρεάτιδα Γη.

  • Η Θυρέα ήταν θρύλος πριν το Τρωϊκό πόλεμο (1250-1240 π.χ.)“Θυρέας Όμηρος μεν ουκ ωνόμασεν, οι δ’ άλλοι θρυλούσι”Στράβων 376 (Θυεράτις Γη σελ 23).
  • ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Ἱστορίαι
  • V.41.2″Η Κυνουρία γη έχει εν αυτή Θυρέαν και Ανθήνην πόλιν,νέμονται δε αυτήν Λακεδαιμόνιοι”,_
  •  [2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, δὲ Θυρεᾶτις γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.
  • Ιστορίαι (Ηροδότου)/Κλειώ82.1 & 82.2
  •  82.1  .. τοῖσι δὲ καὶ αὐτοῖσι τοῖσι Σπαρτιήτῃσι κατ᾽ αὐτὸν τοῦτον τὸν χρόνον συνεπεπτώκεε ἔρις ἐοῦσα πρὸς Ἀργείους περὶ χώρου καλεομένου Θυρέης· 82.2 τὰς γὰρ Θυρέας ταύτας ἐοῦσα τῆς Ἀργολίδος μοίρης ἀποταμόμενοι ἔσχον οἱ Λακεδαιμόνιοι
  • “Η Θυρέα εν τη Αργολίδι γη και ο Θυρεάτης καλούμενος κόλπος από του Θυραιάτα * τούτου τα ονόματα εσχήκασι” Παυσανίας VIII ,3,3)(*από Θυρεάτης η Θυραιάτης η Θυραίος , ήταν γυιός του Λυκάονος, αρχαίου βασιλιά της Αρκαδίας , γιού του Πελασγού) (Θυεράτις Γη σελ 25).
  • Ο  Θουκυδίδης  αναφέρεται στην  αρχαία πόλη Θυρέα ,που επίσης ήταν οχυρωμένη  (Θουκυδίδης 4,56,4,57 )“πάση την στρατιά και αιρούσι Θυρέαν.Και την τε πόλιν κατεύκασαν και τον ενόντα εξεπόρθησαν,τους τε Αιγινήτας…”
  • Ελληνικό η Τειχιό  και  Θυρέα.
  • ΥΑ 25344/1499/11-4-1960 – ΦΕΚ 199/Β/11-5-1960 Τίτλος ΦΕΚ      Περί κηρύξεως αρχαιολογικού χώρου.Κείμενο  “Xαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν την καλουμένην Ελληνικό η Tειχιό, την ευρισκομένην εις τα ορεινά της Θυρέας και άνωθεν της από Aστρους εις Tρίπολιν οδού

Το επαναλαμβάνουμε, “ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ”,γιατί έχει μεγάλη σημασία η ημερομηνία την ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ , αλλά πρόσθετα είναι το επίσημότερο έγγραφο της συνέλευσης μετά το “Σύνταγμα του Άστρους”

Τα πρακτικά της πρώτης ημέρας της Συνέλευσης , την ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά τό πολύ νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος ,“ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο…

ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ

Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87

«ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ»  με κεφαλαία γράμματα για καθε ενδεχόμενο και ” Εξεδόθη εν Άστρει Κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που διακρίνεται η αρχαία πόλη Θυρέα  και που επίσης αργότερα ήταν  το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες

Ιστορία και άλλα σχετικά θέματα

Άστρος και Αγιάννης του Άστρους

Το ιστορικό Άστρος και ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) Κυνουρίας είναι μία κοινότητα και το κυριώτερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας ,διαλεκτά κείμενα .

Γιάννης Γρηγ. Κουρόγιωργας. Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους ,διαλεκτά κείμενα ,(PDF) -2024 .

Η  «πατρίδας μας», όπως αποκαλούσαν ο Άκουρος και ο Καρυτσιώτης, το ιστορικόν Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους.

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Το άστυ , η αρχαία πόλη Θυρέα και το Άστρος – astrosgr.com

Συνοπτική ιστορία : Το “Κλεινόν Άστυ”, Χρυσήλιον και Ιστορικόν  Άστρος Κυνουρίας

Συνοπτική ιστορία: Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )

Θυρεάτις Γη : Ιστορία του Άστρους  Κυνουρίας

Θυρεάτις Γη : Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )  Ιστορική αναδρομή

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 .

Θυρεάτις Γη : Δήμος  Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος – astrosgr.com

  • Χιλιάδες έγγραφα  και αναφορές του Ελληνικού κράτους από το 1823 μέχρι σήμερα , αγωνιστών του 1821 και ιστορικών μελετητών αναφέρουν  τον οικισμό  με το  νόμιμο  όνομα  Άστρος και η Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άστρος. Τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων το 1844   με σαφήνεια και διαύγεια τα λένε όλα, για το Άστρος την πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας και το Παράλιο Άστρος.Δείτε στο σύνδεσμο πολλές τεκμηριωμένες αναφορές, βέβαια υπάρχουν και άλλεσ πολλές .

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 .

Τα παρακάτω 17 κείμενα (σύνδεσμοι) περιέχονται στο παραπάνω σύνδεσμο,αλλά για ευκολότερη πρόσβαση αναφέρονται χωριστά .

Σημαντικές, λεπτομερέστατες και ακριβέστατες είναι οι αναφορές.

To 1823 Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, (δηλ.Πρωθυπουργός )  «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

 Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” . 

«Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1, Αριστείδης Ν. Χατζής

Σχόλια για  την  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις  που συνήλθε στο Άστρος  «Με τους καλύτερους οιωνούς».

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

  • Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας , διαλεκτά κείμενα
  • Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,   Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823  , τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις
  • Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμοι Α’, Β’, Γ’, Αθήνα 1981/2/3
  • Νικολάου Ι. Φλούδα –Διακοσιαετηρίς Σχολής Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, Αθήνα 1965
  • Νίκος Α. Βέης , Μνείαι  του Άστρους
  • Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )
  • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1988
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη -Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας πρώτες παρατηρήσεις, Αθήνα 2007

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης   Θυρέας και η πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον  ήταν στα ενδότερα του κάμπου Θυρέας στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους . Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί ,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας » οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  και τεκμηριωμένα πολλούς αιώνες πριν το 1823 , η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Από την διασπορά Οκτώβριος 13,2023

Δείτε επίσης περισσσότερα στο σύνδεσμο για την ιστορία του τόπου μας, της Θυρεάτιδας Γης.

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας , διαλεκτά κείμενα – astrosgr.com

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Η ιστορική αλήθεια πριν διακόσια χρόνια: Άστρος ( 1823  και  1841)   και Παράλιο Άστρος (1845).

«H ιστορία δεν σβήνεται ,δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται».«Η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Ο Πολύβιος, όπως και ο Θουκυδίδης , ασπάζεται τη διδακτική αντίληψη για την ιστοριογραφία. “Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας, γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά «ανωφελές διήγημα».” Πολύβιος

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερα από την αρχαιότητα το ιστορικόν Άργος και οι Μυκήνες , επίσης αργότερα στα ενδότερα βρίσκονται το Άστρος και το Λεωνίδιο. Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται ο γειτονικός Άγιος Ανδρέας,(από τον οικισμό  Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από του οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια),  το Κορακοβούνι ,η Μελιγού και τα Κούτρουφα .

Θεωρούμε αναγκαίο , διακόσια χρόνια αργότερα, να ερμηνεύσουμε αναλυτικά, πειστικά , τεκμηριωμένα και τελεσίδικα τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία για το δήμο Θυρέας , αν και είναι σαφέστατα και αυτονόητα, γιατί “διακόσια χρόνια αργότερα παράξενα και αδικαιολόγητα πρόσφατα ακούγονται πολλά” και για να βοηθήσουμε το δημόσιο διάλογο και  την ιστορική αλήθεια.

Πριν το 1832 για χιλιάδες  χρόνια δεν υπήρχε οικισμός στην  τοποθεσία του Παραλίου Άστρους . Ο Άκουρος αναφέρει  στον Όθωνα και επιβεβαιώνει «το ακατοίκητο τούτο μέρος».Ήταν το λιμάνι της περιοχής και μέχρι το 1845 είχε την ονομασία Σκάλα  η Σκάλα  του  Άστρους  και υπάγετο διοικητικά στο γειτονικό οικισμό  Άστρος..Το Παράλιο Άστρος έκτισε από το  1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα  του στη κεντρική πλατεία οι  Παραλιώτες , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ». Ο Leake το 1805 αναφέρει  και επίσης επιβεβαιώνει δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία , «στη σκάλα υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές .

ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  (σελ.45) , Ονομασία νέου του δήμου, «Θυρέας». Πρωτεύουα  αυτού. « Άγιος Ιωάννης  το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος». Τα συνιστώντα τον νέον δήμο χωρία. « Άγιος Ιωάννης, Μελιγού, Άστρος, Πλάτανος».

Η αναμφισβήτητη τεκμηριωμένη  ιστορική αλήθεια είναι:

  • To 1823 « η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος» (Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Πρόεδρος του Εκετελεστικού , δηλ.Πρωθυπουργός)  και το 1823 η διακύρυξη της εθνοσυνέλευσης « Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη».
  • Το 1835  Άγιος Ιωάννης  (Αγάννης)  ορίζεται έδρα του Δήμου Θυρέας   και το 1841 ορίζεται θερινή έδρα του Δήμου Θυρέας μέχρι το 1912.
  • Το 1841 το Άστρος ορίζεται χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας  μέχρι το 1912.
  • Το 1845 το Παράλιο Άστρος προσαρτάται στο Δήμο Θυρέας

Τα δύο ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  και ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845  περιέχουν σαφέστατα ολόκληρη την ιστορική αλήθεια, για το Άστρος το 1841 και το Παράλιο Άστρος το 1845 .Η παραπάνω φωτογραφία του ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 ( φωτογραφία όχι αντιγραφή) τα λέει όλα διαυγέστατα και σαφέστατα, αρκεί να μπορούμε να τη διαβάσουμε προσεκτικά και να καταλάβουμε το περιεχόμενο της ,τι ακριβώς λέει αλλά και το σπουδαιότερο τι επίσης δεν λέει.

  • Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835). Ο οικισμός ορίζεται έδρα του δήμου Θυρέας.
  • Άγιος Ιωάννης(Αγιάννης).ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841).Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • Άστρος Κυνουρίας ,ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας.
  • Παράλιον Άστρος Κυνουρίας, ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.

Άστρος   και Παράλιο Άστρος 

Συνοπτικά τα τέσσερα συμπεράσματα μας.

  • Το 1835 συστάθηκε ο δήμος Θυρέας και η έδρα του δήμου από το 1835 μέχρι το 1841 είναι ο οικισμός Άγιος Ιωάννης(Αγιάννης) και ο Αγιάννης είναι η θερινή έδρα του δήμουπό το 1841-1912.
  • Στο ΦΕΚ του 1841 η αναφορά “Άστρος” είναι αναμφισβήτητα για το σημερινό Άστρος . Άστρος Κυνουρίας ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 .Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέαςκαι επίσης αναφέρεταιΠρωτεύουα  αυτού. « Άγιος Ιωάννης  το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος» .
  • Το Παράλιο Άστρος πιν το 1845 δεν είχε  άλλο επίσημο όνομα και για πρώτη φορά «προσαρτάται» το 1845 στο δήμο Θυρέας ,επίσημα με το όνομα Παράλιο Άστρος.(Το Παράλιο Άστρος δεν αναφέρεται στο ΦΕΚ του 1841 με κανένα όνομα )
  • Το 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει ,από τα τελευταία έγγραφα του σαν Προέδρου του Εκτελεστικού . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121). Οι αναφορές  παρακάτω ( και άλλες πολλες) για το Άστρος είναι σαφέστατες .
  • Ιστορικά στοιχεία.

ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835 .Σύσταση του δήμου με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης.

Άστρος Κυνουρίας,

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

Παράλιον Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητας Παραλίου Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912

  • Ο δήμος (Θυρέας) καταργείται
  • Το όνομα του οικισμού Μονή Παλαιάς Παναγιάς του δήμου διορθώνεται σε Μονή Παλαιοπαναγιάς

Τα παραπάνω ιστορικά στοιχεία συμπεριλαμβάνουν  ανάλογα τις λέξεις, που έχουν μεγάλη σημασία και δεν επιδέχονται ερμηνείες και σχόλια ,είναι  σαφέστατα ,  «ορίζεται…, αποσπάται…, προσαρτάται…, καταργείται.., διορθώνεται»

Παρακάτω είναι τα τέσσερα αναλυτικά και τεκμηριωμένα συμπεράσματα , με αναφορά  των παραπάνω ιστορικών στοιχείων  και η  ιστορική αλήθεια.

1)Άγιος Ιωάννης,ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835 .Σύσταση του δήμου (Θυρέας) με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης.

Τα σχόλια και οι ερμηνείες είναι περιττά,  συνοπτικά  ο Άγιος Ιωάννης ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας σύμφωνα με το ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835  από  το 1835 μέχρι το 1841  και ήταν η θερινή πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας σύμφωνα με το ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841, από το 1841 μέχρι το 1912.

2)Ονομασία νέου του δήμου, «Θυρέας».Πρωτεύουα  αυτού. « Άγιος Ιωάννης  το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος». Τα συνιστώντα τον νέον δήμο χωρία. « Άγιος Ιωάννης, Μελιγού, Άστρος,Πλάτανος».ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  (σελ.45).

Στο παραπάνω ΦΕΚ του 1841 , αναφέρονται σωστά  τα τέσσερα  χωριά, « Άγιος Ιωάννης, Μελιγού, Άστρος,Πλάτανος»,που υπήρχαν τότε στην περιοχή και δεν αναφέρεται το Παράλιο Άστρος με κανένα όνομα . Η αναφορά «Άστρος» είναι αναμφισβήτητα για το σημερινό Άστρος , χειμερινή έδρα του δήμου, γιατί είναι αυτονόητο το Άστρος υπήρχε στην περιοχή και   υπήρχε επίσημα τουλάχιστον από το 1823 (1), και θα έπρεπε να αναφέρεται στο δήμο το 1841 έστω και με άλλο όνομα,(δεν είχε ποτέ επίσημα άλλο όνομα ), όπως αναφέρονται οι μικρότεροι οικισμοί  με τα επίσημα ονόματα τους  Μελιγού,Πλάτανος. Aν το Άστρος δεν ήταν στο δήμο Θυρέας έπρεπε κάπου να είναι , αφού αναμφισβήτητα τότε υπήρχε και επίσης είχε έκδηλη την πρόσφατη ιστορία (από την δικακήρυξη της εθνοσυνέλευσης , «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη») και στο δήμο υπήρχαν άλλοι μικρότεροι οικισμοί της περιοχής . Η αναφορά του ΦΕΚ 1841 το Άστρος ήταν η πρωτεύουσα του δήμου, είναι σαφέστατη και αυτή είναι η τεκμηριωμενη ιστορική αλήθεια, τα σχόλια είναι περιττά.(Κάποτε πρέπει να εξηγούμε και τα αυτονόητα…τι άλλο να πούμε).

Επίσης είναι αλήθεια τους καινούργιους οικισμούς δεν τους κάνουν πρεωτεύουσα πριν επίσημα τους ονομάσουν και από το  1832 μέχρι το  1845  ο  καινούργιος οικισμός  που ήταν  στην Χερσόνησο του σημερινού Παραλίου Άστρους  και η τοποθεσία νωρίτερα, υπάγοντο διοικητικά και αναγκαστικά  στο Άστρος,όπως γίνεται με όλους τους καινούργιους οικισμούς,στην αρχή υπάγονται σε ένα  γειτονικό οικισμό. Τέσσερα χρόνια αργότερα, από την παραπάνω αναφορά του ΦΕΚ του 1841 για το δήμο Θυρέας , το 1845 ο καινούργιος οικισμός προσαρτήθηκε  στο δήμο Θυρέας με το επίσημο όνομα  Παράλιον Άστρος.(ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845). 

Είναι  αναμφισβήτητο γεγονός μετά από το 1823, τα επίσημα ονόματα των οικισμών δεν τα δίνουν οι κάτοικοι, ( τους δίνουν μόνο παρατσούκλια ), αλλά το Ελληνικό κράτος με ωρισμένες διαδικασίες και νόμους, που έχουν  σοβαρότητα και συνέχεια, χωρίς αντιφάσεις και κενά (π.χ. 1823,1835, 1841, 1845, 1871,1912, 1997, 2024) .Η ιστορική αλήθεια απαιτεί  και πρέπει όλα να  εξετάζονται , όλα μαζί τα ιστορικά στοιχεία είναι η αλήθεια, και να αναφέρονται διαχρονικά, από την αρχή μέχρι το τέλος, από το 1823,1841,1845,2024. 

Για να τελειώνουμε με την ονομασία Άστρος ,  πριν το 1832 δεν υπήρχαν κάτοικοι στην σημερινή τοποθεσία  του Παραλίου Άστρους για χιλιάδες χρόνια για να ονομάσουν την τοποθεσία,όπως αναφέρουν  σχετικά ο Άκουρος «ακατοίκητο τούτο μέρος» και ο Leake to 1805 δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία , είναι έκδηλο και αυτονόητο ,χωρίς κατοίκους δεν υπάρχουν ονόματα οικισμών ,λιμανιών και περιοχών.

Στο σημερινό Άστρος υπήρχε οικισμός για χιλιάδες χρόνια ,υπήρχε το παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη  του Αγιάννη από το 1805, υπήρχαν οι Αστρεινοί κάτοικοι και οικίσματα χιλιάδες χρόνια ,  τουλάχιστον  για χίλια χρόνια πριν το 1256  , πριν το 1435  και σίγουρα πριν το 1805 υπήρχαν οικίες, υπάρχουν φωτογραφίες ,αρχοντικά των προκρίτων του Αγιάννη(2) , «τα καλύβια» ….πολλά  από αυτά «έχουν δύο πατώματα» κατά τον Leake(3 ) ,και τα «καλύβια  εις το Άστρος» κατά τον Ν.Σπηλιάδη (4).Οι οικιστές του Παραλίου Άστρους είχαν  πριν το 1824 οικίες στον Αγιάννη και στο Άστρος.π.χ. Αδερφοί Ζαφειρόπουλοι. Λογοθέτης,Πάσχος  και άλλοι, που ακόμα  υπάρχουν και σήμερα.

(1)Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476) .O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).

(2)Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους” , η Σχολή Καρυτσιώτη και το μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη του Δημητρίου Καρυτσιώτη. – astrosgr.com

(3)« στην πεδιάδα είναι τα καλύβια που ανήκουν στα χωριά Άγιος Ιωάννης, (το σημερινό Άστρος) Μελιγού, Κορακοβούνι και Πραστός (Άγιος Ανδρέας)» (Leake, σελ 483) ……αποτελούνται από καλές εξοχικές κατοικίες, πολλές από τις οποίες έχουν δύο πατώματα (Leake,σελ 486)

(4)Ν.Σπηλιαδης, Απομνημονευματα σελ 502,  «και όμως οι ολιγαρχικοί,οίτινες είχον καταλάβει τ’ Αγιαννίτικα  λεγόμενα καλύβια εις το  Άστρος, ητοιμάζοντο…» και άλλοι « προς τα Καλύβια του αγίου Ιωάννου εις το  Άστρος »

3)Παράλιον Άστρος Κυνουρίας ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 . Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας .

Από , Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1988

Διακρίνονται οι σφραγίδες της Κοινότητας του Παραλίου Άστρους , από τις αρχές του 20 αιώνα αρχικά, «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΑΣΤΡΟΥΣ» 1914 και αργότερα «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ» 1932.

Θυμίζουμε τα ιστορικά στοιχεία συμπεριλαμβάνουν  ανάλογα τις λέξεις, που έχουν μεγάλη σημασία και δεν επιδέχονται ερμηνείες και σχόλια ,είναι  σαφέστατα ,  «ορίζεται…, αποσπάται…, προσαρτάται…, καταργείται.., διορθώνεται»

Το 1845 ο οικισμός πήρε  επίσημα  την ονομασία Παράλιο Άστρος. Αν το Παράλιο Άστρος είχε  νωρίτερα άλλο επίσημο όνομα,σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία,  θα υπήρχε αναφορά για αλλαγή η κατάργηση ονόματος στο  ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845, με τις λέξεις ( « καταργείται.., διορθώνεται»).Το ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845, είναι σαφέστατο για όλους ,αναφέρει μόνο τη λέξη «προσαρτάται», αυτή είναι η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια, για πρώτη φορά «προσαρτάται» και τίποτα άλλο.  Ο οικισμός το 1845   ονομάστηκε  επίσημα Παράλιο Άστρος   και δεν είχε άλλο επίσημο όνομα νωρίτερα, οι ερμηνείες είναι άσχετες και περιττές,γιατί η αναφορά είναι σαφέστατη.

Το όνομα του οικισμού είναι αδιάκοπα από το 1845  μέχρι σήμερα (2024) Παράλιο Άστρος, για όλους και για το Ελληνικό κράτος και αυτό είναι το όνομα σήμερα. Παράλιο Άστρος, ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητα Παραλίου Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.Τι άλλο να προσθέσουμε…..

Παράκατω ενδεικτικά ιστορικα στοιχεία μετά το 1845 για το Παράλιο Άστρος.

  • Πριν το 1832 για χιλιάδες  χρόνια δεν υπήρχε οικισμός στην  τοποθεσία του Παραλίου Άστρους ,αλλά ήταν το λιμάνι της περιοχής . Ο Άκουρος αναφέρει  στον Όθωνα και επιβεβαιώνει «το ακατοίκητο τούτο μέρος» . Ο Leake το 1805 αναφέρει  και επισης επιβεβαιώνει δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία ,  «στη σκάλα υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές .
  • Το όνομα της σημερινής τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους  μέχρι το 1845 ήταν  Σκάλα  η Σκάλα  του  Άστρους  και υπάγετο διοικητικά στο γειτονικό οικισμό  Άστρος. O Leake αναφέρει “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,Travels in the Morea (σελ 485 ). Ο  βουλευτής Κων.  Ζαφειρόπουλος, πρώτος κάτοικος και οικιστής  του Παραλίου Άστρους αναφέρει  το 1823    «Την Σκάλαν του Άστρους» , “Σκάλα Άστρους ” αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία το 1822 και “σκάλα Άστρους” , “λιμάνι του Άστρους” από πολλούς άλλους. 
  • Το Παράλιο Άστρος έκτισε από το  1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα  του στη κεντρική πλατεία οι  Παραλιώτες , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ». Η αναφορά “οικιστής του Παραλίου Άστρους” είναι ένα αδιαμφησβήτητο ολοφάνερο ίστορικό στοιχείο , είναι σαφέστατη και όλες οι λέξεις έχουν την σημασία τους …. και επίσης λέει , ας το αναφέρομε για κάθε ενδεχόμενο, οι Παραλιώτες τιμούν τον οικιστή Παραλίου Άστρους Άκουρο και υπερήφανα αποκαλούν τον οικισμό με το όνμα του Παράλιο Άστρος.   Ο  διακεκριμένος  Αγιαννίτης Λογοθέτης,φίλος και συνεργάτης του Άκουρου,  ακολούθησε τον Άκουρο και αναφέρει σε υπόμνημα του για τα γεγονότα της εποχής, το 1832 έκτισε το σπίτι του στο «Νησί» , που θεωρείται  από τα πρώτα σπίτια του οικισμού, και δύο φορές « ολίγοι οι κατοικήσαντες εις παράλιο». Τον Λογοθέτη ακολούθησαν και άλλοι Αγιαννίτες και ο οικισμός άρχισε  σιγά σιγά και δειλά να  αναπτύσσεται.
  • Το Κάστρο Παραλίου Άστρους δεν είναι το κάστρο Estella, όπως λανθασμένα και ατεκμηρίωτα αναφέρεται.Δεν υπάρχουν γνωστά ιστορικά στοιχεία και  πειστικές αναφορές από κανένα ιστορικό μελετητή ,αυτό έχει μεγάλη σημασία, αλλά μόνο λανθασμένα  συμπεράσματα για την  αναφορά Estella για το Κάστρο Παραλίου Άστρους. Πειστικά και τεκμηριωμενα  το όνομα Εστέλλα είναι για  το άλλο κάστρο που βρίσκεται  στα ενδότερα της Κυνουρίας, στο Αγιάννη του Άστρους, στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι» και το Κάστρο Παραλίου Άστρους  αναφέρεται  από ιστορικούς μελετητές πιθανά είναι το Αστρίτσι= «Astritzi» των Ενετών.

  • Παράλιο Άστρος ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • Οι σφραγίδες  «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ και η παλιότερη που αναφέρεται «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΑΣΤΡΟΥΣ»(1914 και 1932)
  • Οι εκλογικοί καταλόγοι του 1871,1881  αναφέρουν «Κοινοτ. Παραλίου Άστρους» 
  •  Οι τοπικές και εθνικές εφημερίδες αναφέρουν « Παραλ .Άστρος», «ΠΑΡΑΛΙΟ ΑΣΤΡΟΣ»,  «ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΛΙΟ ΑΣΤΡΟΣ»
  • Οι κάτοικοι του Παραλίου Άστρους αποδέχονται το όνομα του χωριού και το προβάλλουν  με πολλούς τρόπους. «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ», Αχιλεύς «ΠΑΡΑΛΙΟ ΑΣΤΡΟΣ», «Σύλλογος των απανταχού Φίλων του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας» , « Φιλοδασική Ένωση Παραλίου Άστρους», «ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ  Π.ΑΣΤΡΟΥΣ»  και ονομάζουν τον οικισμό , Παράλιο Άστρος ,Π.Αστρος ,Εν Παρ  Άστρει.

Το 1823,ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  και ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ Β’ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ.

4) Άστρος Κυνουρίας

Οι αναφορές  παρακάτω είναι σαφέστατες , δεν απαιτείται καμία ερμηνεία ούτε συμπέρασματα από κανέναν , τα λένε όλα πειστικά και διαγεύστατα.(αυτά είναι τα ιστορικά στοιχεία )

  • Δεν υπήρχε Ελληνικό κράτος πριν το 1821 για επίσημα ονόματα, αλλά υπήρχε η ιστορία.  Το Ελληνικό κράτος με βάση  τα υπάρχοντα  τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής,  αναγκαστικά, δικαιολογημένα  και  επίσημα το 1823 επίσημα ονόμασε τον οικισμό Άστρος. Δεν έγινε η εθνοσυνέλευση για να ονομάσει  την πρώτη ημέρα τον οικισμό Άστρος, το όνομα Άστρος δεν ήταν το θέμα της Εθνοσυνέλευσης,  υπήρχαν άλλα σοβαρά θέματα ,  το Άστρος υπήρχε νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι και ο Κολοκοτρώνης   και  « στο Άστρος»  έκαναν τα αυτονόητα, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη».
  • Το 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
  • Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και  «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την  πρώτην  σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει  συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας)  Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).
  • Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις  το  Άστρος  να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και  επήγα και  εγώ  εις το Άστρος ….εις  ένα περιβόλι  όπου έκαναν  την  συνέλευσιν .»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 53)
  • Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης  εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  το γεύμα στον Δημήτριο Υψηλάντη  έγινε « εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Φλούδας Θυρεατικά  Β)
  • Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει  «συνέτρωγαν  ο Δημήτριος Υψηλάντης  και  ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους  των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής  σελ.287).
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά  Β ,  σελ 51).
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος ,  το σημερινό Άστρος «ονομάζονται  Άστρος  και  πριν την Β’Εθνοσυνέλευση  π.χ. ο Πάνος Ζαφειρόπουλος σε κάποια έγγραφα του αναφέρει ως πατρίδα του το Άστρος ,όταν ακόμη δεν υπήρχε οικισμός στη σκάλα Άστρους »  (Φάκλαρης , 2023,σελ 44)
  • Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης  αναφέρει , « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις το Άστρος ,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το «Αστρος». (Απομνημονεύματα σελ 88 , Φλούδας Θυρεατικά  Β, Άστρος ,Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν    σελ 165). O Γενναίος Κολοκοτρώνης πειστικότατα αναφέρει το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, υπήρχε πολλά χρόνια πριν το 1823 και βέβαια πριν έλθουν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, δεν το δημιούργησαν τυχαία μόλις έφθασαν και αυθαίρετα το ονόμασαν εκείνη την ημέρα Άστρος.
  • Οι αναφορές για το Άστρος είναι αναρίθμητες. Ενδεικτικά 40 σελίδες  στο βιβλίο του Νικολάου Ι. Φλούδα, Θυρεατικά Τόμος Β’, Άστρος το Χρυσήλιον και Ιστορικόν (σελ 146.-185)
  • Άστρος  Κυνουρίας : ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας. ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας. ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 Ο οικισμός ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους. ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας, σύμφωνα με πολλές διασταυρωμένες αναφορές, αναμφισβήτητα υπήρχε  για πολλούς αιώνες πριν το 1823 , υπήρχε από τον 2ο μ.χ. αιώνα,   το 1256, 1320, 1435 ,1516, 1756,1819,1823,1841,1845,1912, 1997 και υπάρχει αδιάκοπα  σύμφωνα με το Ελληνικό κράτος από το 1823 μέχρι σήμερα.

Το 1320,Αναφορά για το Άστρος ,Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114)  «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής».

Tο ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823

  • Αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  «Άστρον», που είναι το σημερινό Άστρος
  • Castiello la Estella (Kάστρο του Άστρους)».Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων «επάνω εις τα βουνά»  έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ)  «το κάστρον, όπερ καλείται la Estella (=Άστρος)»
  • Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, «το καλούμενον Άστρος»
  • Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.
  • Αναφορά για το Άστρος το 1320 ,Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114)  «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής»
  • Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435 αναφέρει το  «Άστρον»  και τον Άγιο Ιωάννη και επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος.
  • Το 1516  Τoastri & Τoast(r)i (= το Άστρος ) …« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούται  toastri (= το Άστρος ) και ostrici(= Αστρίτσι)  … “  ελέγχεται ότι το Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον»( σελ 98),  Επίσης “Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97)
  • 1756, Δημήτριος Καρυτσιώτης(1741-1819). Ο μεγάλος εθνικός   ευεργέτης   μας  έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη  15 χρονών το 1756 μέ «ένα τσαρούχι» , αλλά δεν ξέχασε ποτέ την “πατρίδα” τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό  ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά  από το 1756 , και το 1819 στην διαθήκη του δώρησε “εις την πατρίδα μας το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) “.. και “το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους”( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312).
  • O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, το 1823 ,  πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 ένα από τα τελευταία έγγραφα του Προέδρου του Εκτελεστικού, αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
  • Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης 1823  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας .1823  Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως «B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν Πολίτευμα…Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»
  • 1823,Όλα τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης  και Ψήφισμα  Θ)  Εις την Ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ….«Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»
  • 1823,ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
  • 1823,ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ  ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87)

Για όλες τις παραπανω αναφορές ,δείτε τον σύνδεσμο για αναλυτικά ,λεπτομερέστατα και τεκμηριωμένα συμπεράσματα και τα σχετικά ιστορικά στοιχεία

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές πριν το 1823 (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com

Δείτε τους συνδέσμους για περισσότερα

Αναφορές  για το Άστρος πριν το 1823 – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας, σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και ο Αγιάννης του Άστρους (Ιστορία του Άστρους) – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Δήμος  Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας υπήρχε πριν το 1256 και το κάστρο Εστέλλα(=Άστρος)  στον Αγιάννη του Άστρους   – astrosgr.com

10) Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια. – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες

.Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

Πηγές

Θυρεάτις Γη : Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και ο Αγιάννης του Άστρους (Ιστορία του Άστρους) – astrosgr.com

Δήμος Θυρέας (1835-1912), ΦΕΚ και «τα συνιστώντα το δήμονχωρία» – astrosgr.com

«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης. – astrosgr.com

Αναφορές του Ληκ τo 1805 , Περιήγησις εις Πελοπόννησον (Leake, Travels in the Morea) – astrosgr.com

Σημειώσεις και συμπεράσματα για το Κάστρο Παραλίου Άστρους , τον Άκουρο, το Παράλιο Άστρος (1845) και το Άστρος (1823,1841)

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Δήμος Θυρέας (1835-1912) 

Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835,  συστάθηκε ο Δήμος Θυρέας,  με διάταγμα της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 / 12ης Μαΐου 1835, σύμφωνα με το οποίο συστάθηκαν οι πρώτοι δήμοι της Αρκαδίας και της Κυνουρίας.

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 
  •  Ο οικισμός Άστρος ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου
  •  Ο οικισμός Άγιος Ιωάννης ορίζεται θερινή έδρα του δήμου.
  • Ο δήμος Πλατανούντος καταργείται.
  • O oικισμός Πλάτανος αποσπάται από το δήμο(Πλατανούντος) και προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  •  Το 1841 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού και Πλάτανος
  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 
  •  Ο οικισμός Παράλιον Άστρος προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • Το 1845 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού , Πλάτανος και Παράλιον Άστρος.
  • ΦΕΚ 50Α – 25/07/1879
  • Ο οικισμός Τρεστενά (Χάραδρος) προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 59Β – 17/06/1897
  • Ο οικισμός Ξηροπήγαδον προσαρτάται στο δήμο Θυρέας

Από, Διοικητικές μεταβολές της Τ.Α.-ΕΕΤΑΑ (eetaa.gr)

Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας

  • (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835). Ο οικισμός ορίζεται έδρα του δήμου Θυρέας.
  • (ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841).Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και προσαρτάται στην κοινότητα Άστρους
  • ΦΕΚ 250Α – 24/08/1915 Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα της κοινότητα Άστρους .
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Άστρους
  • ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους (Ο δήμος προήλθε από την αναγνώριση σε δήμο της κοινότητας Άστρους  για ιστορικούς λόγους)
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

Παράλιον Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912 Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητας Παραλίου Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι γνωστοί δήμαρχοι Θυρέας ήταν οι εξης:

  • Ιωάννης Ζαφειρόπουλος – δήμαρχος κατά τα έτη 1837 – 1847
  • Ιωάννης Γ. Σαρριωάννης (Σαρηγιάννης) – 1847 – 1851
  • Ματθαίος Πρωτοπαπάς – 1851 – 1858
  • Γεώργιος Μ. Πουλής (Ζαφείρης  – δήμαρχος κατά τα έτη 1858 και 1865
  • Νικόλαος Ματθαίος – δήμαρχος τα έτη 1858 – 1862
  • Βασίλειος Ι. Καλαμβοκίδης– 1871 και 1874
  • Δημήτριος Ν. Κορδώνης – δήμαρχος επί πολλά έτη (18741877188018821887188918911892 κ.α.)
  • Γεώργιος (;) Δαμιανός – δήμαρχος το 1883
  • Νικόλαος Ι. Σακελλαρίου – δήμαρχος το 1884
  • Ευστράτιος Χασαπογιάννης – δήμαρχος τα έτη 18891891 κ.α.
  • Ιωάννης Β. Καλαμβοκίδης – δήμαρχος τα έτη 1896 – 1900
  • Ιωάννης (Γιαννούκος) Ν. Σακελλαρίου – πολλά έτη μεταξύ των οποίων 1908 (πιθανόν από το 1900 – 1912)

Υπήρξαν επίσης και άλλοι δήμαρχοι τα ονόματα των οποίων, όμως, και τα έτη θητειών τους δεν είναι γνωστά.

Θυρεάτις Γη : Δήμος  Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος – astrosgr.com

Δήμος Θυρέας (1835-1912), ΦΕΚ και «τα συνιστώντα το δήμον  χωρία» – astrosgr.com

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα.

ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 (σελ.45) ,Ονομασία νέου του δήμου, «Θυρέας».Πρωτεύουα αυτού. « Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος». Τα συνιστώντα τον νέον δήμο χωρία. « Άγιος Ιωάννης, Μελιγού, Άστρος,Πλάτανος».

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Θέματα (Σύνδεσμοι ) : Iστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους.

Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεται   η  αρχαία  πόλη  Θυρέα (Thyrea )και ήταν  αργότερα  το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

Η Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας, διαλεκτά κείμενα – astrosgr.com, περιέχει την ιστορία της Θυρεάτιδας Γης, της «πατρίδας μας», όπως αποκαλούσαν ο Άκουρος και ο Καρυτσιώτης, το ιστορικόν Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους.Γ.Κ.

Αναφορές και ιστορία του ονόματος  Άστρος – astrosgr.org – Iστορία του Άστρους

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας, διαλεκτά κείμενα (2025) .

Γιάννης Γρηγ. Κουρόγιωργας. Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας, διαλεκτά  κείμενα  PDF- (2025) .

Θυρεάτις Γη : Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )  Ιστορική αναδρομή

Γιάννης Γρηγ. Κουρόγιωργας.Θυρεάτις Γη : Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας ) Ιστορική αναδρομή (PDF)

Συνοπτική ιστορία  του  Άστρους  και του Αγίου Ιωάννη (Αγιάννη)  Κυνουρίας-PDF   (2024)

Iστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους – ενότητες σε χωριστά PDF έγγραφα.

Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας, γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά «ανωφελές διήγημα».  Πολύβιος (202 π.Χ. – 120 π.Χ.)

Περιεχόμενα -Ενότητες.Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας, διαλεκτά κείμενα (2025) .

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 .

Οι παρακάτω 17 ενότητες (κείμενα -σύνδεσμοι) περιέχονται στο παραπάνω σύνδεσμο,Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 ,αλλά για ευκολότερη πρόσβαση επίσης αναφέρονται χωριστά.

Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός του κόσμου Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες…  Κυνουριείς ,Θυρεάτες, Αστρεινοί, Αγιαννίτες  και ονομάζουν οικισμούς , λιμάνια και περιοχές..…Αθήνα, Κόρινθος, Άργος, Σπαρτη, Κυνουρία ,Θυρέα, ….Άστρος,Αγιάννης ….. astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Λανθασμένα αναφέρεται η Εθνοσυνέλευση το 1823 ονόμασε τον οικισμό Άστρος.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝA σε PDF (ΑΚΝ).

Τα σπουδαιότερα θέματα σε ενότητες

================================================

Σχετικά ιστορικά θέματα. – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Το άστυ , η αρχαία πόλη Θυρέα και το Άστρος

Συνοπτική ιστορία : Το “Κλεινόν Άστυ”, Χρυσήλιον και Ιστορικόν  Άστρος Κυνουρίας

Συνοπτική ιστορία: Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )

Θυρεάτις Γη : Ιστορία του Άστρους Κυνουρία

================================================

Το 1823 η Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” .

To 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ. Πρωθυπουργός) ανακοίνωσε στην υφήλιο «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

«Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1, Αριστείδης Ν. Χατζής

Σχόλια για  την  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις  που συνήλθε στο Άστρος  «Με τους καλύτερους οιωνούς».

Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ) Ιωάννης Κουσκουνάς – Κυριάκος Χασαπογιάννης -Ιωάννης Κακαβούλιας. 1981   http://www.zafeiris.gr/linked/book4.pdf

.2: Η Βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη. Χριστίνα Κουλούρη. 1991.

======================================

Αξιοθέατα και αρχαιολογικοί χώροι

Αρχαιολογικοί Χώροι στο Άστρος

Αξιοθέατα στο Άστρος-Πάμε μια βόλτα να δούμε το χωριό…

Αξιοθέατα στον Αγιάννη Κυνουρίας- Πάμε μια βόλτα στο χωριό.

Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους : Δημόσια Πρόταση για την ιστοσελίδα του δήμου μας

====================================

Ιστορία και “Ελλάδα 2021”

Θυρεάτις Γη : Δήμος  Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος

Ta δύο σπουδαιότερα ιστορικά μνημεία της Θυρεάτιδας Γης στην Κυνουρία Η Σχολή Καρυτσιώτη και ο “Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων

==========================

Η Σχολή Καρυτσιώτη και ο “Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων

==============================================

Διακρίνεται η  Σχολή Καρυτσιώτη   στο Άστρος   (Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους)  , ο γειτονικός  “Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων  (κίτρινη γραμμή)   και  Tο προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη ( του Μουσείου Άστρους) (μπλε γραμμή) , εíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναι ένας μαγευτικός χώρος, που είναι «μουσείο από μόνος του», ένα υπέροχο και μοναδικό «διατηρητέον ιστορικόν μημείον» και «ιστορικό τόπος» ,που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους χωρίς ντροπή κανενός παραμένει κλειδοαμπαρωμένο.

Η ιστορία του Αρχαιολογικoύ Μουσείου Άστρους – astrosgr.com

Ο  “Ιερός Χώρος “ της  Β’ Εθνοσυνέλευσης  των  Ελλήνων και το Προαύλιο της  Σχολής Καρυτσιώτη (Μουσείου Άστρους), να  γίνουν ελεύθερα  προσβάσιμα χωρίς περιορισμούς .

==========================================

Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας

Εκκλησίες του Αγιάννη

«H ιστορία δεν σβήνεται,δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται».

Από,«H ιστορία δεν σβήνεται, δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται», το Άστρος και το Παράλιο Άστρος

Από,Κανόνες ιστοριογραφίας

Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας, γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά «ανωφελές διήγημα».”Πολύβιος

Το ιστορικόν Άστρος  Κυνουρίας : Σχετικά συνοπτικά κείμενα

«Τ’ Αγιαννίτικα λεγόμενα καλύβια εις το Άστρος». – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Το Άστρος απέχει 170 χλμ. από την Αθήνα και τo Παράλιο Άστρος απέχει 4 χλμ. από το Άστρος. – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 . – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Παράλιο Άστρος: Σχετικά συνοπτικά κείμενα

Λανθασμένα αναφέρεται η Εθνοσυνέλευση το 1823 ονόμασε τον οικισμό Άστρος.

Σχετικά κείμενα

Λεπτομερέστατες ενότητες για την ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους.

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Άστρος «Το κλεινόν Άστυ» , Περήφανο και Καμαρωτό, Χρυσήλιο και Ιστορικόν.

Το Άστρος ονομάστηκε από τους κατοίκους  της περιοχής Άστυ( Πόλη) , σαν διάκριση με τους γύρω μικρότερους οικισμούς . Άστυ (=πόλη ) ονομάζετο αρχικά στην περιοχή η αρχαία πόλη Θυρέα ,το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής στην αρχαιότητα , όπως αργότερα το Άστρος είναι μέχρι σήμερα. το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής Από την αρχαιότητα έμεινε αδιάκοπα στους κατοίκους το Άστυ (=πόλη) .Οι Αστρεινοί αποκαλούν και σήμερα το οικισμό «Το Kλεινόν Άστυ» Από το Άστυ, προήλθε Toasti= Toast(r)ι, Toastri και το Astro  και συμφωνούμε με  την  σοβαρά τεκμηριωμένη, λογική  και έξυπνη άποψη το όνομα Άστρος προήλθε από το Άστυ=(Τoasti) Toast(r)ι ,Astro  (Καραχάλιος,  Ι. Κουσκουνάς ,Κ.Χασαπογιάννης ,Ι. Κακαβούλιας, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 24,25).

Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης   Θυρέας και η πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον  ήταν στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους. Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί ,”Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  πολλούς αιώνες πριν το 1823, η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»

Από την διασπορά Απρίλιος 25 ,2025

astrosgr.org – Γιάννης Κουρόγιωργας

Διακρίνεται η  Σχολή Καρυτσιώτη   στο Άστρος   (Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους)  , ο γειτονικός  “Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων  (κίτρινη γραμμή)   και  Tο προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη ( του Μουσείου Άστρους) (μπλε γραμμή) , εíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναι ένας μαγευτικός χώρος, που είναι «μουσείο από μόνος του», ένα υπέροχο και μοναδικό «διατηρητέον ιστορικόν μημείον» και «ιστορικό τόπος» ,που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους χωρίς ντροπή κανενός παραμένει κλειδοαμπαρωμένο.

Η ιστορία του Αρχαιολογικoύ Μουσείου Άστρους – astrosgr.com

Ο  “Ιερός Χώρος “ της  Β’ Εθνοσυνέλευσης  των  Ελλήνων και το Προαύλιο της  Σχολής Καρυτσιώτη (Μουσείου Άστρους), να  γίνουν ελεύθερα  προσβάσιμα χωρίς περιορισμούς .

Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης   Θυρέας και η πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον  ήταν στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους. Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί ,”Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα  πολλούς αιώνες πριν το 1823, η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Πηγές

Από την διασπορά Απρίλιος 25,2025

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

10) Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια.

Την τελευταίαν συνεδρίαν της εθνοσυνέλευσης  την 18η Απριλίου 1823 « Ανεγνώσθη αναφορά κατοίκων Άστρους..» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 65) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 162).Οι Αστρεινοί, κάτοικοι του Άστρους, υπήρχαν και προσέφεραν πολλά στο έθνος το 1823, και ονόμασαν τον οικισμό Άστρος. Χωρίς κατοίκους δεν υπάρχουν ονόματα οικισμών, λιμανιών και περιοχών.

Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες… Κυνουριείς ,Θυρεάτες,Αστρεινοί,Αγιαννίτες και ονομάζουν οικισμούς ,λιμάνια και περιοχές..…..Αθήνα, Κόρινθος, Άργος, Θυρέα, Άστρος…..Από το οικισμό Άστρος προήλθαν τα ονόματα Αγιάννης του Άστρους, περιοχή Άστρους, κάμπος του Άστρους, κόλπος  Άστρους, “Αγιαννίτικα καλύβια εις το Άστρος” ,χερσόνησο του Άστρους ,Σκάλα του Άστρους.Όπως συμβαίνει παντού , από το  γειτονικό οικισμό Άγιος Ανδρέας προήλθε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα και όπως αναφέρουν πολλοί  ιστορικοί μελετητές από την αρχαία πόλη Θυρέα προήλθε η περιοχή Θυρεάτις Γη  ( και η περιοχή Θυρέα). «Οι κάτοικοι είναι τα κράτη».

  • Πουκεβίλ ,“Η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • Κόκκινος, «Η κυβέρνησις … απεφάσισε μετά τη βουλής  να μεταφέρουν την έδραν των από το Άγιον Ιωάννην του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )

2) «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256) στον Αγιάννη του Άστρους . «Προφανώς το Estella τούτο  είναι το Άστρος»  (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 93 )

“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93)» «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 93)

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100)

«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492). 

«περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ σελ.114.)

«Πρώτος το αναφέρει  ο Leake  Travels II σ.486  (Σελ 492)  γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού  υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό».(Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,)

Δήμος Θυρέας,  συστήθηκε με διάταγμα της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 / 12ης Μαΐου 1835.  

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 , Ο οικισμός Άστρος ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου,Ο οικισμός Άγιος Ιωάννης ορίζεται θερινή έδρα του δήμου. Ο δήμος Πλατανούντος καταργείται. O oικισμός Πλάτανος αποσπάται από το δήμο(Πλατανούντος) και προσαρτάται στο δήμο Θυρέας . Το 1841 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού και Πλάτανος.(1)
  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 ,Ο οικισμός Παράλιον Άστρος προσαρτάται στο δήμο Θυρέα, Το 1845 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού , Πλάτανος και Παράλιον Άστρος.
  • ΦΕΚ 50Α – 25/07/1879  Ο οικισμός Τρεστενά (Χάραδρος) προσαρτάται στο δήμο Θυρέας ,ΦΕΚ 59Β – 17/06/1897
    • Ο οικισμός Ξηροπήγαδον προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • 1841-1912, Ο οικισμός Άστρος είναι χειμερινή έδρα του δήμου και  οικισμός Άγιος Ιωάννης είναι θερινή έδρα του δήμου.

ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912  Ο δήμος  (Θυρέας) καταργείται . (Ο οικισμός Άστρος αποσπάται από το δήμο και ορίζεται έδρα της κοινότητας Άστρους, έγινε το ‘ιδιο για όλες τις κοινότητες )

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα.

Χιλιάδες έγγραφα  και αναφορές του Ελληνικού κράτους από το 1823 μέχρι σήμερα , αγωνιστών του 1821 και ιστορικών μελετητών αναφέρουν  σοβαρά τον οικισμό  με το  νόμιμο  όνομα  Άστρος και η Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άστρος. Τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων το 1844   με σαφήνεια και διαύγεια τα λένε όλα, για το Άστρος την πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας και το Παράλιο Άστρος.Δείτε στο σύνδεσμο πολλές τεκμηριωμένες αναφορές.

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823.

Τα παρακάτω κείμενα (σύνδεσμοι) περιέχονται στο σύνδεσμο, Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας, σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com, αλλά για ευκολότερη πρόσβαση αναφέρονται παρακάτω χωριστά .

1) Το 2ο μ.χ. αιώνα ,πρώτη αναφορά του Πτολεμαίου για το πόλισμα   «Άστρον», που είναι το σημερινό Άστρος. – astrosgr.com

2) Το 1256 ,«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256) στον Αγιάννη του Άστρους . – astrosgr.com

3)Το 1293 και 1292 η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» και ” Άστρους” , του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου – astrosgr.com

4) Το 1320 «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) – astrosgr.com

5) Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον (το σημερινό Άστρος) και τον Άγιον Ιωάννη (Αγιάννης του Άστρους). – astrosgr.com

6) Το 1516, Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri  και  Astro είναι το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας . – astrosgr.com

7) Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης
θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη  «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)» και πριν το 1821 ο Άκουρος – astrosgr.com

8) Σχολή Καρυτσιώτη : Ανεγέρθηκε το 1798 στον Αγιάννη του Άστρους και το 1805 στο Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

9) Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους” , η Σχολή Καρυτσιώτη και το μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη του Δημητρίου Καρυτσιώτη. – astrosgr.com

10) Tο 1821 έγινε το Κολοκοτρωνέϊκο  τραπέζι στο Άστρος Κυνουρίας :  Δημόσια Πρόταση για την ιστοσελίδα του δήμου μας – astrosgr.com

11) Πριν το 1821 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η  Άκουρος  έλεγε  “την πατρίδα  μας  Αγιάννης … και  Άστρος”.

12) To 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ. Πρωθυπουργός) ανακοίνωσε στην υφήλιο «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος». – astrosgr.com

  13 ) Το 1823 η Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” .

14-1) Δήμος  Θυρέας  (1835-1912)  – astrosgr.com

   14-2 )Δήμος Θυρέας (1835-1912), ΦΕΚ 1841 και «τα συνιστώντα το δήμον  χωρία»
– astrosgr.com

Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες… Κυνουριείς ,Θυρεάτες, Αστρεινοί, Αγιαννίτες  και ονομάζουν οικισμούς, λιμάνια και περιοχές..…Αθήνα, Κόρινθος, Άργος, Θυρέα, Άστρος….. .

15) Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια. – astrosgr.com

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και ο Αγιάννης του Άστρους .  «Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» . Ευριπίδης

Αφιερώνεται στην Θυρεάτιδα Γη.

Το ιστορικό Άστρος και ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που διακρίνεται στο παραπάνω χάρτη της αρχαίας Ελλάδoς η αρχαία πόλη Θυρέα  και αργότερα ήταν το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

Μετά τον Θουκυδίδη η ἀλήθεια καθιερώνεται ως ο κύριος στόχος του ιστορικού.  Πολύβιος: “τῆς μὲν οὖν ἱστορίας ἀλήθειαν εἶναι τέλος” και “Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας, γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά «ανωφελές διήγημα».”

Θυρεάτις Γη : Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και ο Αγιάννης του Άστρους (Ιστορία του Άστρους) – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Δήμος Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος – astrosgr.com

 Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com

Καλώς  ήλθατε στο ιστορικόν Άστρος  που το 1823  έγινε η  Β’ Εθνοσυνέλευση των  Ελλήνων και στο ιστορικόν Αγιάννη του Άστρους  που το 1822  ήταν πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους .

Αγιάννης του Άστρους . Ο ιστορικός Πουκεβίλ αναφέρει “.. απεφασίσθη, όπως η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” Πουκεβίλ , Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως , ήτοι η Αναγέννησις της Ελλάδος”μετάφραση Ξεν.Ζυγούρα , έκδοσις Γεωργίου Τζελλάτου και Φέξη,Αθήναι 1891,τόμος Δ,σελίδα 88. Ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος εις το έργον του « Η Ελληνική Επανάστασις» επιβεβαιώνει «ότι η Κυβέρνησις φοβηθείσα την σύμπραξη του Θεόδ. Κολοκοτρώνη και της γερουσίας, απεφάσισε μετά της βουλής να μεταφέρουν την έδρα των από τον Άγιο Ιωάννη του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας». Από , Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ).«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100).

Διδακτήριον Άστρους ΥΑ 47192/1433/11-6-1946 – ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946 ”Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον  το εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.

ΥΠΠΟΑ Τίτλος ΦΕΚ .Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου. “Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης”.

Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την πρώτην σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας) Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).

Το αναμφισβήτητο γεγονός ,οι κάτοικοι για χιλιάδες χρόνια  στην περιοχή κατοικούσαν στα ενδότερα, μας οδηγεί να αναζητήσουμε το πόλισμα Άστρον στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας, όπως αναφέρουν νεότεροι ιστορικοί μελετητές,  και όπως στα ενδότερα του κάμπου  βρισκόταν η αρχαία πόλη Θυρέα.

Όλα τα παραπάνω πρόσθετα επιβεβαιώνουν  οι αναφορές  του Πτολεμαίου τον 2ο μ.χ. αιώνα,  του Χρονικού του Μορέος το 1256, του Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου το 1292,1293 , αναμφισβήτητα το 1320 , αργότερα από το 1435 του 1516 “έχουμε δύο διάφορα γεωγραφικά σημεία , το Άστρος και το Αστρίτσι» και επίσης  αναμφισβήτητα η αναφορά του Φραντζή το 1435  “Άστρον”,  είναι σίγουρα  και αναμφισβήτητα για το σημερινό Άστρος .

Η  «πατρίδα μας το Άστρος»  (1756,1823,1841,1844)

Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη  «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)».Επίσης αργότερα από το 1756, πριν το 1821  ο Άκουρος αναφέρει  «εις την πατρίδα μας το Άστρος»  , «εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην»  , «η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος»  και  «οι κάτοικοι του Άστρους.

Η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος.

Το Άστρος υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι και ο Κολοκοτρώνης,  «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»  και  « Εν Άστρει» ,« στο Άστρος»  έκαναν οι πληρεξούσιοι  τα αυτονόητα, και με την διακήρυξη που «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» διακήρυξαν στην υφήλιο και του ισχυρούς της εποχής  «και να ανεξαρτισθώμεν εντελώς Έθνος χωριστόν, αυτόνομον και ανεξάρτητον  αναγνωριζόμενοι δια την δόξαν της Αγίας ημών πίστεως και την ευτυχίαν των ανθρώπων, η με τα όπλα εις τα χείρας  όλοι, όλοι οι Έλληνες να καταβώμεν εις τους τάφους».

Πριν διακόσια χρόνια η Συνέλευση «στο Άστρος» έδειξε πολύ νωρίς στην υφήλιο το μοναδικό δρόμο για ελευθερία και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα με το Ψήφισμα  Θ)  «Εις την Ελληνικήν επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος  ….Εξεδόθη εν Άστρει Κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»

Πριν διακόσια χρόνια το Ελληνικό κράτος το 1823,με βάση  τα υπάρχοντα  τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής, με την απαιτούμενη συνέχεια (1823,1835,1841,1844,1845 ) και σοβαρότητα θεσμικά , αναγκαστικά, δικαιολογημένα  και  επίσημα  χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε  τό όνομα Άστρος, που υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, πολλές φορές με την αναφορά «Εν Άστρει» σε  όλα τα έγγραφα , την  Διακύρηξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους») , τα πρακτικά,ψηφίσματα και αποφάσεις,για  τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση  του  Άστρους»  και  ψηφίστηκε το  «Σύνταγμα του Άστρους»,επιβεβαιώνοντας  την μακρόχρονη  ιστορία  του ιστορικού Άστρους. Όπως το ίδιο έκαναν με τα «Εν Άστρει» έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών.

Δεν έγινε η εθνοσυνέλευση για να ονομάσει τον οικισμό Άστρος, την πρώτη ημέρα της Εθνοσυνέλευσης την 29η Μαρτίου 1823,  ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Γρηγόριος Δικαίος η Παπαφλέσσας ,Θ.Νέγρης ,Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , Κ. Ζαφειρόπουλος ,Βρεσθένης Θεοδώρητος, Γ.Ψύλλας και περίπου άλλοι 80 διακεκριμένοι πληρεξούσιοι. Πριν σχεδόν αρχίσει η Συνέλευση την 29η Μαρτίου 1823,επίσημα  χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε  τό όνομα Άστρος, που υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, πολλές φορές με την αναφορά «Εν Άστρει» σε  όλα τα έγγραφα .Το Άστρος υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι ο Κολοκοτρώνης και ο Άκουρος..

Η Διακήρυξη τ της «Εν Άστρει» Εθνοσυνέλευσης  είναι ένα συνταγματικό κείμενο και αναφέρει «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»  και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476) Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου”. – astrosgr.com

Το 1823 «στο Άστρος» . O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος,  πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , τέσσερις ημέρες μετά την Εθνοσυνέλευση “στο Άστρος” σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 , ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού απευθύνεται έξυπνα έμμεσα στους ισχυρούς της εποχής ,και στα Γερμανικά και Ελβετικά Κομιτάτα , με ευφυέστατο τρόπο ,«Με τους καλύτερους οιωνούς»: σκόπιμα  θετικά  και πολύ υπεραισιόδοξα περιγράφει την  Εθνοσυνέλευση “στο Άστρος”. Σαν ηγέτης, πρώτος μπροστά έδειχνε το δρόμο, πού έπρεπε όλοι και οι ισχυροί της εποχής να γνωρίζουν το μεγάλο  γεγονός της εποχής για την Ελληνική επανάσταση , υπήρχε αναμφισβήτητα « η απελευθερωμένη  Ελλάδα»  και  όλοι πρέπει επίσης να γνωρίζουν  το μεγάλο  συνταγματικό γεγονός το  «Σύνταγμα του Άστρους»  και την μεγάλη ιστορική αλήθεια «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος». («Με τους καλύτερους οιωνούς»Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121)

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

  • ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Άστρους
  • ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους (Ο δήμος προήλθε από την αναγνώριση σε δήμο της κοινότητας Άστρους  για ιστορικούς λόγους)
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

Περιεχόμενα: Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους

Α) Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com

Τα παράτω θέματα περικλείονται στον παραπάνω σύνδεσμο, αλλά για ευκολότερη πρόσβαση επίσης τα καταθέτουμε χωριστά.

1) Το 2ο μ.χ. αιώνα ,πρώτη αναφορά του Πτολεμαίου για το πόλισμα   «Άστρον», που είναι το σημερινό Άστρος. – astrosgr.com

2) Το 1256 ,«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256) στον Αγιάννη του Άστρους . – astrosgr.com

3)Το 1293 , η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος», του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου – astrosgr.com

4) Το 1320 «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) – astrosgr.com

5) Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον (το σημερινό Άστρος) και τον Άγιον Ιωάννη (Αγιάννης του Άστρους). – astrosgr.com

6) Το 1516, Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri  και  Astro είναι το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας . – astrosgr.com

7) Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης
θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη
  «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)» και πριν το 1821 ο Άκουρος – astrosgr.com

7Β) Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους” , η Σχολή Καρυτσιώτη και το μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη του Δημητρίου Καρυτσιώτη. – astrosgr.com

8) Το 1823, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος , «η
Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος». –
 astrosgr.com
, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός).

9-1) Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.com

9-2)  Δήμος  Θυρέας  (1835-1912)   astrosgr.com

 9-3)Δήμος Θυρέας (1835-1912), ΦΕΚ και «τα συνιστώντα το δήμον  χωρία» – astrosgr.com

10) Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια. – astrosgr.com

Β) Ιστορία και άλλα σχετικά θέματα

«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης. – astrosgr.com

Αναφορές του Ληκ τo 1805 , Περιήγησις εις Πελοπόννησον (Leake, Travels in the Morea) – astrosgr.com

Σημειώσεις και συμπεράσματα για το Κάστρο Παραλίου Άστρους , τον Άκουρο, το Παράλιο Άστρος (1845) και το Άστρος (1823,1841)

Η ιστορική αλήθεια πριν διακόσια χρόνια: Άστρος ( 1823  και  1841)   και Παράλιο Άστρος (1845). – astrosgr.com

Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος υπήρχε πριν το 1256 και το κάστρο Εστέλλα(=Άστρος)  στον Αγιάννη του Άστρους  astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και ο Αγιάννης του Άστρους (Ιστορία του Άστρους) – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Δήμος  Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος – astrosgr.com

Άστρος Κυνουρίας : Ιστορική αναδρομή

Ιστορία : Η Θυρεάτις Γη (Θυρέα)

Ιστορία του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας 

Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους” , η Σχολή Καρυτσιώτη και το μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη του Δημητρίου Καρυτσιώτη.

Αναφορές του Ληκ τo 1805 , Περιήγησις εις Πελοπόννησον (Leake, Travels in the Morea) – astrosgr.com

============================================

2) Ο “Ιερός Χώρος” της Εθνοσυνέλευσης και η Σχολή Καρυτσιώτη – astrosgr.com

Τα δύο σπουδαιότερα ιστορικά μνημεία της Θυρεάτιδας Γης και της πατρίδας μας αναμφισβήτητα είναι ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων και η Σχολή Καρυτσιώτη. 

Τα δύο σπουδαιότερα ιστορικά μνημεία της Θυρεάτιδας Γης στην Κυνουρία – astrosgr.com

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους (κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος ), ο Προαύλειος Χώρος της Σχολής Καρυτσιώτη και ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, εíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναι ένας μαγευτικός χώρος, από μόνος του ένα «μουσείο» , ένα υπέροχο και μοναδικό ιστορικό μνημείο, που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.

Η Σχολή Καρυτσιώτη στο Αγιάνη και το Άστρος. Η προεπαναστατημένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία. Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Είχε κτιστεί στο λόφο Κουτρί του Αγιάννη Κυνουρίας και ήταν ένα από τα λίγα “πανεπιστήμια” της προεπαναστατικής πατρίδας μας και οι μαθητές της ήταν από ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας. Ο μεγαλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτήσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη το 1798 και το παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη που άνοιξε το 1805 στο Άστρος Κυνουρίας ( στο αγροκήπιο Καρυτσιώτη).

Ο  “Ιερός Χώρος “ της  Β’ Εθνοσυνέλευσης  των  Ελλήνων και το Προαύλιο της  Σχολής Καρυτσιώτη (Μουσείου Άστρους) να  γίνουν ελεύθερα  προσβάσιμα χωρίς περιορισμούς . – astrosgr.com

Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” . – astrosgr.com

Διδακτήριον Άστρους -Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο έθνος.

Σχολή Καρυτσιώτη

Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων  

Το “Σύνταγμα του Άστρους”– astrosgr.com

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος , «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».

Σχόλια για  την  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις  που συνήλθε στο Άστρος  «Με τους καλύτερους οιωνούς». – astrosgr.com

Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1, Αριστείδης Ν. Χατζής – astrosgr.com

«Εξεδόθη εν Άστρει» – astrosgr.com

“Εν Άστρει”: Tο ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Δημήτριος Καρυτσιώτης – astrosgr.com

Το μέγαρο « ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη  και το πάθος  του  εθνικού ευεργέτη μας Δημητρίου Καρυτσιώτη για «γράμματα» και μόρφωση . – astrosgr.com

Λάκαινα έργο του Καλλιμάχου του 5ου αι. π.Χ από την Ακρόπολη των Αθηνών, ….στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους, που να βρίσκεται  άραγε σήμερα…..Ημέρα των Μουσείων. – astrosgr.com

=================================

3)Ο ιστορικός Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας. 

Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας ) : Ιστορική αναδρομή. (Προσχέδιο) – astrosgr.com

”Ελλάδα 2021” : Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους το 1822

Η κήρυξη της Επανάστασης του 1821 στον Άγιο Ιωάννη – Αγιαννίτες αγωνιστές

Δημήτριος Καρυτσιώτης – astrosgr.com

Ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος

Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας – astrosgr.com

Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) και το Άστρος Κυνουρίας: Ιστορία, Προεστοί, Αρχοντικά & Εκκλησίες

Ο Δημήτριος Υψηλάντης φιλοξενήθηκε το 1821 στο Σουληνάρι στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας-Α – astrosgr.com

Αξιοθέατα στον Αγιάννη Κυνουρίας- Πάμε μια βόλτα στο χωριό.

Οι καταρράκτεςτης Λεπίδας: Στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) και Πλάτανο Kυνουρίας

Το ιστορικό  Άστρος και ο Αγιάννης  είναι εδώ τουλάχιστον επτακόσια χρόνια και δεν θα  τα σβήσει κανένας εύκολα.

===============================================

4)Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού στην ανατολική Πελοπόννησο.

Διδακτήριον Άστρους -Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο έθνος.

Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους

Tο Κολοκοτρωνέϊκο τραπέζι στο Άστρος Κυνουρίας  

Αρχαιολογικοί Χώροι στο Άστρος

Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία της Θυρεάτιδας Γης

Σπουδαιότεροι Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία στην Ελλάδα.

Τοπόσημα του 1821 | Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας και ο δήμος μας

Αξιοθέατα στο Άστρος-Πάμε μια βόλτα να δούμε το χωριό…

Τα βουνά και τα κάστρα μας

Ιστορία και “Ελλάδα 2021”

Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος: H ιστορική αλήθεια

Το καλοκαίρι στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας  για την ιστορία και  τον «ήλιο και τη θάλασσα» του Αργολικού. – astrosgr.com

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ  Ἱστορίαι  [2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν  Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, ἡ δε Θυρεᾶτις  γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.

Η Θυρέα ήταν θρύλος πριν το Τρωϊκό πόλεμο (1250-1240 π.χ.)“Θυρέας Όμηρος μεν ουκ ωνόμασεν, οι δ’ άλλοι θρυλούσι”Στράβων 376 (Θυεράτις Γη σελ 23).

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους, έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος .(Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρουςσελ 99,100 ).

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

  • Τοπική Κοινότητα Άστρους (koinotitaastrous.gr)
  • Astros Kynouria News 
  • Δήμος Βόρειας Κυνουρίας | (boriakinouria.gov.gr)
  • Zafeiris Foundation of Astros 
  • Θυρεατις γη (βορεια κυνουρια
  • http://www.zafeiris.gr/linked/book4.pdf (Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • .2: Η Βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη. Χριστίνα Κουλούρη. 1991.
  • 3: Γλυπτά από την Θυρεάτιδα Κυνουρίας. Αλκμήνη Ντατσούλη -Σταυρίδη. 1993.
  • 4: Αρχαιολογικό Μουσείο Αστρους. ( Κατάλογος Γλυπτών ) Αλκμήνη Ντατσούλη -Σταυρίδη. 1999.
  • Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,   Ἐν Ἄστρει   Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823  , τα γεγονότα  οι πρωταγωνιστές  οι αποφάσεις
  • Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
  • Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμοι Α’, Β’, Γ’, Αθήνα 1981/2/3
  • Νικολάου Ι. Φλούδα –Διακοσιαετηρίς Σχολής Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, Αθήνα 1965
  • Νίκος Α. Βέης , Μνείαι  του Άστρους
  • Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών  Άστρος ((σ.209-210 Κάστρο Άστρους )
  • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1988
  • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη-Η Επαναστατική Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας στον Άγιο Ιωάνη (Αγιάννη) Β.Κυνουρίας -20 Αυγουστου εως 1 Οκτωβριου 1822
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη -Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας πρώτες παρατηρήσεις, Αθήνα 2007
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη – Οι σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Άγιο Ιωάννη και το Άστρος Θυρέας – Κυνουρίας κατά τα προεπαναστικά χρόνια έως την απελευθέρωση, Εταιρία Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 2001
  • Θανάση Κωστάκη ,Γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου -Αρχείον Τσακωνιάς ,1999
  • Αναγνώστη Κονδάκη –Απομνημονεύματα, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 2009
  • Σταύρου Αθ. Κουτίβα –Περί την διαθήκην του Δημητρίου Καρυτσιώτου, Αθήνα 1958
  • Ευστρατίου Ι. Δαλιάνη –Ξεδιπλώνοντας τον χρόνο: Αγιάννης – η άγνωστη πρωτεύουσα της Ελλάδας,Αθήνα 2016
  • Χριστίνας Κουλούρη –Η βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη,Εταιρία Μελέτης Νέου Ελληνισμού, Αθήνα 2009
  • Αρχεία Εθνικής Παλιγγενεσίας
  • Γ.Α.Κ. – υπηρεσία <<Αρχειομνήμων>>
  • E.E.T.A.A. AE
  • Αποσπάσματα από την Εφημερίδα της Κυβέρνησης
  • Γιάννη Δ. Κουρμπέλη άρθρα στη Wikipedia (Σχολή Καρυτσιώτη κ.α.)
  • Φορέα Διαχείρισης όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού 

Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερα από την αρχαιότητα το ιστορικόν Άργος και οι Μυκήνες , επίσης αργότερα στα ενδότερα βρίσκονται το Άστρος και το Λεωνίδιο. Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται ο γειτονικός Άγιος Ανδρέας,(από τον οικισμό  Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από του οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια),  το Κορακοβούνι ,η Μελιγού και τα Κούτρουφα .

Το Παράλιο Άστρος απέχει από το Άστρος 4χλμ  , είναι ο νεότερος οικισμός της περιοχής και το έκτισε από το  1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα  του στη κεντρική πλατεία οι  Παραλιώτες , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ».Παράλιο Άστρος ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας υπήρχε πριν το 1256 και το κάστρο Εστέλλα(=Άστρος)  στον Αγιάννη του Άστρους  

Το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256),  βρίσκεται στο Αγιάννη του Άστρους, στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι», πάνω από του «άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος ).

Αναφορές από,

  •  Κλαύδιος Πτολεμαίος (100-170 μ.χ.)
  • Νίκο Α. Βέη (1883; – 1958)    .
  • Αναστάσιος Ι. Μπάλλας
  • Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.) 
  • Γεώργιος Φραντζής (1401-1480)

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας, σύμφωνα με πολλές διασταυρωμένες αναφορές, αναμφισβήτητα υπήρχε  για πολλούς αιώνες πριν το 1823 , υπήρχε από τον 2ο μ.χ. αιώνα,   1256,1320, 1435 , 1756 και υπάρχει αδιάκοπα  σύμφωνα με το Ελληνικό κράτος από το 1823 μέχρι σήμερα.

  • Αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  «Άστρον», είναι το σημερινό Άστρος
  • Castiello la Estella (Kάστρο του Άστρους)».Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων «επάνω εις τα βουνά»  έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ)  «το κάστρον, όπερ καλείται la Estella (=Άστρος)»
  • Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου., «το καλούμενον Άστρος»
  • Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.
  • Αναφορά για το Άστρος το 1320 ,Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114)  «του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής»
  • Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435 αναφέρει το  «Άστρον»  και τον Άγιο Ιωάννη και επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος.
  • Δημήτριος Καρυτσιώτης(1741-1819). Ο μεγάλος εθνικός   ευεργέτης   μας  έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη  15 χρονών το 1756 μέ «ένα τσαρούχι» , αλλά δεν ξέχασε ποτέ την “πατρίδα” τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό  ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά  από το 1756 , και το 1819 στην διαθήκη του δώρησε “εις την πατρίδα μας το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) “.. και “το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους”( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312).
  • O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, το 1823 ,  πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
  • Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης 1823  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας .1823  Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως «B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν Πολίτευμα…Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»

Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την πρώτην σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας) Άστρος διάταγμα εννοεί βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).

ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  (σελ.45)

  •  Ονομασία νέου του δήμου, «Θυρέας»
  • Πρωτεύουα  αυτού. « Άγιος Ιωάννης  το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος»
  • Τα συνιστώντα τον νέον δήμο χωρία. « Άγιος Ιωάννης, Μελιγού, Άστρος,Πλάτανος»

Τεκμηριωμένα , αναμφισβήτητα και σίγουρα , από το 1841 -1912 το Άστρος ήταν η χειμερινή πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας και θερινή ήταν ο Αγιάννης. Αργότερα απο το 1841, το 1845 προσαρτήθηκε για πρωτη φορά στο δήμο Θυρέας ο καινούργιος οικισμός το Παράλιο Άστρος ,που δεν είχε νωρίτερα από το 1845 κανένα άλλο επίσημο όνομα και υπάγετο διοικητικώς στο γειτονικό Άστρος. Πριν το 1845 το όνομα της περιοχής του σημερινού Παραλίου Άστρους ήταν Σκάλα η Σκάλα του Άστρους . Η παρακάτω φωτογραφία του ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  (σελ.45), τα λέει όλα , συνοπτικά και διαυγέστατα. Το Άστρος υπήρχε επίσημα από το 1823 ,ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός της περιοχής και αναφέρεται στο ΦΕΚ του 1841.Τα σχόλια και οι ερμηνείες είναι περιττά.

Δείτε περισσότερα …. σύντομα, αργότερα

1)Το πόλισμα Άστρον 2ο μ.χ. αιώνα.

Η αναφορά του Πτολεμαίου  το 2ο αιώνα μ.χ , από  Γεωγραφική Υφήγησις Γ’

Aπό , Το Άστρος της Θαλάσσης

«Πρασιά να γ λε_γ Αργείας Άστρον  να λε δ Ινάχου ποτ.εκβολαί  να λε γ η αρχή του ποταμού να λ   Ναυπλία επίνειον»

 Η πρώτη αναφορά  για  το πόλισμα «Άστρον»  έγινε από τον Πτολεμαίο τον 2ο μ.χ. αιώνα,  αλλά ο Πτολεμαίος  δεν αναφέρει την  ακριβή τοποθεσία του οικισμού . Από την αναφορά του Πτολεμαίου το Άστρον  ήταν κάπου από το Λεωνίδιο μέχρι το Ναύπλιο . Δεν υπάρχουν μέχρι σήμερα  αξιόπιστα τεκμήρια που να συνδέουν το πόλισμα Άστρον  με μία  ακριβή  και συγκεκριμένη τοποθεσία, παρά μόνο υπάρχουν  ερμηνείες  και συμπεράσματα

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός και αναφέρεται από πολλούς ιστορικούς μελετητές στην αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή κατοικούσαν στα ενδότερα από την εποχή της Θυρέας  μέχρι το 1821 και αργότερα , για λόγους υγείας απέφευγαν τα έλη και προτιμούσαν τις βουνοπλαγιές που επίσης ήταν μακρυά από τους πειρατές. (Ν.Βέης και άλλοι).Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός για χιλιάδες χρόνια  μας οδηγεί να αναζητήσουμε το πόλισμα Άστρον στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας. Άλλωστε στην αρχαιότητα  η τοποθεσία που βρίσκεται το Παράλιο Άστρος πιθανόν είχε  άλλη διαφορετική  ονομασία από το πόλισμα Άστρον  που ήταν Πυράμια η Απόβαθμοι, όπως αναφέρουν  ιστορικοί μελετητές.

Η σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους για χιλιάδες χρόνια πριν το 1832 ήταν ακατοίκητη, γιατί  η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους , το «Νησί»,  ήταν βραχώδης και γύρω από το «Νησί» από την «παλιόστερνα», σημερινή κεντρική πλατεία , μέχρι τον Ατσίγγανο και το Παλιόχανο  υπήρχαν  πολλά έλη , βούρλα και καλάμια. Για το λόγο αυτό πολλοί ιστορικοί μελετητές αναφέρουν στη συγκεκριμένη περιοχή από την αρχαιότητα οι κάτοικοι προτιμούσαν  να κατοικούν στα  ενδότερα (Ν.Βέης και άλλοι) και ο οικισμός δεν αναφέρεται στους Τούρκικους φορολικούς καταλόγους τους μεσαίωνα. Ο οικιστής του Παραλίου Άστρους  Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος σε αναφορά του στον Όθωνα επιβεβαιώνει και αναφέρει  το «ακατοίκητο τούτο μέρος .  Το όνομα της σημερινής τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους  μέχρι το 1845 ήταν  Σκάλα  η Σκάλα  του  Άστρους.

Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. « οι διάφοροι πληθυσμοί οι διαιτώμενοι κατά τα παράλια της Θυρεάτιδος ηναγκάσθηκαν για τούτον η εκείνο  τον λόγον να πήξωσι τας σταθεράς αυτών καλιάς  κατά τα ενδότερα της Κυνουρίας»(σελ 100)  και  « του κλίματος  αυτής μη επιτρέποντος την εν τω ιδίω τόπω χειμώνος και θέρους διατριβήν»… «αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών να αναβαίνωσιν εις τον Άγιον Ιωάννην»(σελ 99).

Συμπεραίνουμε  με τα παραπάνω   και  την  τεκμηριωμένη αναφορά του Φραντζή για το Άστρον , το πόλισμα   Άστρον  βρισκόταν σαν συνέχεια της πόλης Θυρέας στο κάμπο της  Θυρέας , κοντά η εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέα ,που είναι πολύ κοντά  η  στο σημερινό  Άστρος . Αφού στη περιοχή αναμφισβήτητα  στην αρχαιότητα στο συγκεκριμενό σημείο υπήρχε η αρχαία πολη Θυρέα, είναι λογικό και πιθανό  επίσης αργότερα αδιάκοπα  να κατοικείται , όπως  συνεχίζει να κατοικείται σήμερα.

2) «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256) στον Αγιάννη του Άστρους .

Από

Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους

Ο Νίκος Βέης (1883; – 1958)  Βυζαντινολόγος ιστορικός και νεοελληνιστής, καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει  στο βιβλίο του Μνείαι  του Άστρους  το σημερινό Άστρος  υπήρχε πριν το 1256  και από το διμερές  Άστρος –Αγιάννη πήρε το όνομα του το κάστρο Εστέλλα =Άστρος στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη. Αναμφισβήτητα  το κάστρο  στον Αγιάννη είναι το κάστρο Εστέλλα

Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ ) σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα» «το κάστρον, όπερ καλείται la Estella (=Άστρος)» προς ευκολωτέραν υποταγήν  των γειτόνων Τσακώνων στη  Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη »  suso en law montanyas ,   όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μωρέως.

“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93)» «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 93)

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100)

Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος ,Ε. Καρποδίνης. Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας  και άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το κάστρο Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , στο Ξεροκάμπι   ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος.

«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου (το κάστρο Εστέλλα =Άστρος)  που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492). και “περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος ). (σελ.114) 

Επίσης διακεκριμένοι καστρολόγοι  πειστικά συμφωνούν με τα παραπάνω

Κάστρο Εστέλλα – Ελληνικά Κάστρα (kastra.eu)

Κάστρα της Κυνουρίας. Επισκόπηση των μεσαιωνικών κάστρων της Τσακωνιάς Tsakonian Archives

Εστέλλα, κάστρο – mobileContent – eCastles (culture.gr)

Από Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους  

Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου  . Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.

  • Το 1256 «προφανώς το Estella τούτο… είναι το Άστρος»  (σελ 93 )
  • «εκείνου περί τον αιγιαλόν άστρου εις το κάμπο της Μαλεβής» Ανδρόνικου Β’Του Παλαιολόγου 1320 (σελ 93)
  • «εγράφη δια χειρός  εμού εν τω Άστρω» 1372   και 1374 (σελ 96)
  • («εχομε δύο κώδικες γραφέντας  εν Άστρει»)  (σελ 97)
  • « το 1407,αναφέρεται….και κάστρον Astritzi  και κυριος αυτού   Lampridios» (σελ 97)
  • “Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» σελ 97
  • Στεφάνο Magno  Astro  και Astrizi  το 1463 σελ 97 ,
  • και πάλι Astro και Astrici ,1463 το αυτό έτος  
  • και Astro  και Astrizi το 1467
  • Επισης Στεφάνο Magno  Astro  και Astrizi 1469, 1471 σελ 98
  • Το 1516…« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούται toastri (= το Άστρος ) και ostrici(= Αστρίτσι)  … “Οθεν εξ όλων των προμνημονευθέντων μαρτυρίων, και άλλων τινων μεγαγενεστέρων χρόνων , ελέγχεται ότι το Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον» σελ 98,
  • «αναγιγνώσκομεν Ostri=Άστρος η μήπως     Ostri(ci)= Αστρίτσι
  • ¨ Η τόσον δε ρητή μνεία περί του τόπου ,καθ΄ην ιδρύθη το φρούριον, δεν δύναται να αναφέρεται εις τα κατά την χερσόνησο του Άστρους περισωθέντα» σελ 98
  • ‘Προς τον αιγιαλόν είναι το Άστρος ,πόλις ποτέ, τανύν έρημον»Μελέτιος, σελ 101
  • Το (Stella) είναι του Ηopf ,Astros  και astritsi  το ίδιο.. Hopf και  Lambros..το ίδιο..(??)

3) Κάστρο Άστρους

Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )

«Η σημαντικη αυτή οχύρωση είναι η Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού το κάστρο έχτισε  ο Βιλλαρδουίνος στο βόρειο άκρο του Πάρνωνα. Ειναι επίσης άλλο ένα από τα πολλά κάστρα της Ωριάς.Έχει περιγραφεί επαρκώς από τον  Antoine  Bon και τον Πέππα»

«Γνωρίζουμε ότι μετά την κατάκτηση της Μονεμβασίας ο Βιλλαρδουίνος  έχτισε ένα κάστρο το 1256 πάνω στα βουνά  για να ελέγχη τους Τσάκωνες. Η σχετική αναφορά στο «Βιβλίο των Άθλων» έχει ως εξής. Et le princep por  mellor fenyorear los fizo alli un castiello suso en las montagnas, el qual se clama la Estella (Libro σ.49»

«Πρώτος το αναφέρει  ο Leake  Travels II σ.486  γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω  από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό».

4) Αναφορά για το Άστρος ,Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114)  «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», ήταν Βυζαντινός   Αυτοκράτορας (1282-1328),

Η αναφορά είναι επίσημη  του Βυζαντινού   Αυτοκράτορα, αλλά το κυριώτερο είναι σαφέστατη για την τοποθεσία. Η αναφερόμενη γη είναι  το Ξεροκάμπι,στο κάμπο της γειτονικής μονής  Μαλεβής , στον  Αγιάνη του Άστρους  κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρους) .Η σαφέστατη αναφορά,  «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» …. «περί τον τόπον τον λεγόμενον του αγίου νικολάου….. το επικεκλημένον φούσκα» και δεν αφήνει περιθώρια για ερμηνείες  για άλλη τοποθεσία.(μερικοί μελετητές κόβουν περίεργα  «εις τον κάμπον της μαλεβής» η  εσφαλμενα αναφέρουν για διαφορετική τοποθεσία επειδή δεν γνωρίζουν την Μαλεβή? …..)

Φαίνεται από την  παρακάτω  επίσημε αναφορά  του Aδρόνικου Β’  Παλαιολόγου, το 1320  ο Αγιάννης ονομάζετο Άστρος και επίσης  αυτή η αναφορά επιβεβαιώνει την αναφορά του 1256 του Χρονικού του Μωρέος  για το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) , που βρισκόταν πολύ κοντά πάνω από  το Ξεροκάμπι ,την  «δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής».

Παραχωρεί στη μονή Οδηγήτρια του Βροντοχίου στο Μυστρά και στον ηγούμενο Παχώμιο διάφορους τόπους μεταξύ αυτών «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις το κάμπο της μαλεβής περί το χολοδομικόν’ και περί τον τόπον τον καλούμενον του αγίου νικολάου ,μοδίων εξακόσι (5) (γη) ‘ εν η εστί μονύδριον εις όνομα τιμώμενον αγίου του νικολάου και επικεκλιμένου φούσκα» Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου το 1320 (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους ,σελ 94).

  «…. έτι δε και την κατά  μέρος  ανωτέρω δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής την περί το χολοδομητικόν ,και την περί τον τόπον τον λεγόμενον του αγίου νικολάου ,την αγορασθείσαν παρά του σεβαστού του πολεμιανίτου… κατέχει δε ταύτην ωσαύτως και το ρηθέν μονύδριον του αγίου νικολάου  το επικεκλημένον φούσκα μετά των ειρημένων  πατοίκων αυτού’ και λοιπών δικαίου τούτων». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος, Χρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114).

Ο Leake 500 χρόνια αργότερα επιβεβαιώνει την αναφορά του 1320 του  Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου « την πεδιάδα του Άστρους» , το Ξεροκάμπι του Αγιάννη.

«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου (Κάστρου Εστέλλα=Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492

5) Ο Φραντζης αναφέρει το Άστρος και το Άγιο Ιωάννη το 1435

Γεώργιος Φραντζής ή Σφραντζής[4] (Κωνσταντινούπολη, 1401 – Κέρκυρα, 1480) ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος, διπλωμάτης και ιστορικός συγγραφέας, που έγραψε το χρονικό της άλωσης της Κωνσταντινούπολης,

Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435  αναφέρει το « Άστρον» και τον Άγιο Ιωάννη και επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος .

Από,Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ  (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημερ. Μελιγού),Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)… Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κουκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»

Η αναφορά του Φραντζή  Άστρον είναι αναμφισβήτητα  η δεύτερη αναφορά , η πρώτη ήταν του Χρονικού του Μορέως το 1256, που πειστικά τοποθετεί  το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα.

Αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στο σημερινό Άστρος  πριν  χιλιάδες χρόνια  από πολλές άλλες αναφορές . Σίγουρα η αναφορά του Φραντζή  είναι για το σημερινό Άστρος και δεν είναι για άλλον οικισμό, γιατί θα έπρεπε να αναφέρεται και το σημερινό Άστρος ,που ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός στο κάμπο της Θυρέας, έστω με διαφορετικό όνομα ( όπως ο Φραντζής  αναφέρει τον μικρότερο οικισμό Μελίγον (σημερ. Μελιγού ) και υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους σύμφωνα με το Νίκο Βέη και πολλές άλλες αναφορές . «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 97).

Το σημερινό  Άστρος υπήρχε  πολλούς  αιώνες πριν το 1823, δεν το ανακάλυψαν  τυχαία εκείνη την ημέρα οι πληρεξούσιοι της εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε από τον 2ο μ.χ. αιώνα,   1256, 1320, 1435 , 1756 και υπάρχει αδιάκοπα  σύμφωνα με το Ελληνικό κράτος από το 1823 μέχρι σήμερα.

Πηγές

Όλοι συμφωνούν  και ο  Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος  το «CastiellolaEstella» (Kάστρο του Άστρους) (1256),  βρίσκεται στο Αγιάννη του Άστρους, στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι», πάνω από του «άστρου /εις τον κάμπον της μαλεβής»   Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ ) σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα» «το κάστρον, όπερ καλείται»…«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256), » προς ευκολωτέραν υποταγήν  των γειτόνων Τσακώνων στη  Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη »  suso en law montanyas ,   όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. (Η φωτογραφία από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή) .

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

H  επιτροπή της εθνοσυνέλευσης που «εν Άστρει» κατάρτισε το Σύνταγμα του Άστρους , Νόμο της Επιδαύρου

Τα μέλη της επιτροπής που «εν Άστρει» κατάρτισε το Σύνταγμα του Άστρους , που ονομάστηκε σκόπιμα Νόμος της Επιδαύρου,για να δείξουν την συνέχεια από την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και την σοβαρότητα του καινούργιου Ελληνικού κράτους για νομιμότητα, είναι.

Αριθ.ΚΕ’ των Πρακτικών τησ Β’ των Ελλήνων Εθνικής Συνελεύσεως

Σεβαστή Εθνική Συνέλευσις,

Οι υπογεγραμμένοι…παρρησιάζομεν εις της Συνελεύσεως την επίκρισιν.

Εν Άστρει τη ιβ’ Απριλίου αωκγ’ και γ’ της Ανεξαρτησίας

Τα μέλη της επιτροπής

Ανδρούσης Ιωσήφ, Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δικαίος,Γεώργιος Καλαράς,Κ.Μεταξάς,Αναγνώστης Μοναρχίδης,Κωνσταντίνος Ζώτος,Γεώργιος Ψύλλας, Εμμ.Αντωνιάδης, Θ.Νέγρης

Γ. Ψύλλας ,διακεκριμένος πληρεξούσιος  αναφέρει   «Εδώ δε πάλιν υπέφερα πολλάς στερήσεις καθ’ όλην την εν Άστρει διατριβήν μου..»

«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας » το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης.

Το “Σύνταγμα του Άστρους” και η “Διακήρυξη της Β΄των Ελλήνων Συνελεύσεως” της ανεξαρτησίας στην υφήλιο . – astrosgr.com

«Εξεδόθη εν Άστρει» – astrosgr.com

Αναφορές  για το Άστρος πριν το 1823 – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες)

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Αναφορές του Ληκ τo 1805 , Περιήγησις εις Πελοπόννησον (Leake, Travels in the Morea)

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ουίλλιαμ Μάρτιν Ληκ (Αγγλικά: William Martin Leake), ο οποίος στα Ελληνικά αποδίδεται συχνά ως Γουλιέλμος Μαρτίνος Ληκ, (17771860) ήταν Βρετανός στρατιωτικός, διπλωμάτης, τοπογράφος, αρχαιόφιλος, περιηγητής και συγγραφέας.[5]

Έδρα του για ένα και πλέον χρόνο θα γινόταν τα Γιάννενα, πρωτεύουσα του πασαλικιού του Αλή πασά, όπου ενεργούσε ως πρόξενος της χώρας του. Από τότε και μέχρι τον Φεβρουάριο του 1807 ταξίδευε συνεχώς μεταξύ  Ηπείρου,  ΜακεδονίαςΘεσσαλίαςΡούμελης και Πελοποννήσου με σκοπό την καταγραφή χρήσιμων δεδομένων και την κατόπτευση του χώρου για στρατιωτικούς λόγους.

Περιήγησις εις Πελοπόννησον», Travels in the Morea vol.I, vol.II, vol.III, Λονδίνο 1830

Από, Travels in the Morea, Leake ,  το 1805  στο Άστρος  

  • « στην πεδιάδα είναι τα καλύβια που ανήκουν στα χωριά Άγιος Ιωάννης, (το σημερινό Άστρος),Μελιγού, Κορακοβούνι και Πραστός (Άγιος Ανδρέας)» (Leake Travels in Morea σελ 483).
  • Στό Άστρος ,«Τα Καλύβια αποτελούνται από καλές εξοχικές κατοικίες, πολλές από τις οποίες έχουν δύο πατώματα» (σελ. 486)
  • « ολόκληρη η πεδιάδα βόρεια του ποταμού ( του μουστού προς την θάλλασα) και της λίμνης Μουστού ονομάζεται Άστρος και νότια Αγιος Ανδρέας» (Leake Travels in Morea σελ 484).
  • Αναφέρει τα Αγιαννίτικα Καλύβια (σελ 482)  αλλά είσης αναφέρει το Αγιάννη σαν Αγιαννίτικα καλύβια.(σελ 492) «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκαμπιού κοντά στον Αγιάννη.(Leake Travels in Morea,σελ 492) ). Είναι η ίδια τοποθεσία με την αναφορά «περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ σελ.114.)
  • «Πρώτος το αναφέρει  ο Leake  Travels II σ.486  γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό». (Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά )
  • Την σημερινή  τοποθεσία του Παραλίου Άστρους,  “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους Leake,Travels in the Morea (σελ 485 ). Ο  βουλευτής Κων.  Ζαφειρόπουλος, πρώτος κάτοικος και οικιστής  του Παραλίου Άστρους αναφέρει  το 1823    «Την Σκάλαν του Άστρους» , “Σκάλα Άστρους ” αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία το 1822 και “σκάλα Άστρους” , “λιμάνι του Άστρους” από πολλούς άλλους.   
  • Η σημερινή  τοποθεσία του Παραλίου Άστρους ήταν ακατοίκητη, ήταν το λιμάνι της περιοχής και «At the scala (στη σκάλα =λιμάνι)   υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργ όσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ”  (Leake, Travels in the Morea σελ485, 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές .

Αφού δεν υπήρχε οικισμός πριν το 1823 στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους και πολλοί συμφωνούν από την αρχαιότητα  οι κάτοικοι προτιμούσαν τα ενδότερα,(π.χ. Νίκος Βέης ) ,αυτό επιβεβαιώνει την αναφορά του Φραντζή ότι  το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος . Άν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους το 1435,που έγινε η αναφορά του Φρατζή,  κάτι θα υπήρχε έστω και ερείπια  το 1805, αλλά ο Leake δεν βρήκε οικισμό η ερείπια, όπως υπήρχαν  σπίτια αδιάκοπα αυτή τη χρονική περίοδο και το 1823  στο Άστρος και στον Αγιάννη, που επίσης οι οικισμοί αναφέρονται από τον Φραντζή το 1435.

Πρόσθετα είναι ενδεικτικό και επιβεβαίωνεται, ότι δεν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους και το όνομα της τοποθεσίας , με τις πειστικές και αδιαφιλονίτητες αναφορές από τρεις πρώτους κατοίκους και οικιστές του Παραλίου Άστρους και την αναφορά του Leake. Απλά πριν το 1832 ,δεν υπήρχαν κάτοικοι στην τοποθεσία για να ονομάσουν οικισμούς, λιμάνια και περιοχές.

  • Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος Οικιστής του Παραλίου Άστρους, «ακατοίκητο τούτο μέρος»
  • Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος , οικιστής του Παραλίου Άστρους το 1823 «Την Σκάλαν του Άστρους» , “Σκάλα Άστρους ” αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία το 1822 .
  • Λογοθέτης « ολίγοι εις παράλιο» και για κάθε ενδεχόμενο « ολίγοι οι κατοικήσαντες εις παράλιο»

Το Παράλιο Άστρος έκτισε από το  1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα  του στη κεντρική πλατεία οι  Παραλιώτες , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ».  Ο  διακεκριμένος  Αγιαννίτης Λογοθέτης,φίλος και συνεργάτης του Άκουρου,  ακολούθησε τον Άκουρο και αναφέρει σε υπόμνημα του για τα γεγονότα της εποχής, το 1832 έκτισε το σπίτι του στο «Νησί» , που θεωρείται  από τα πρώτα σπίτια του οικισμού, και « ολίγοι οι κατοικήσαντες εις παράλιο». Τον Λογοθέτη ακολούθησαν και άλλοι Αγιαννίτες και ο οικισμός άρχισε  σιγά σιγά και δειλά να  αναπτύσσεται. Παράλιο Άστρος,ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845  Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.

Στο σημερινό Άστρος για αιώνες  πριν το 1823 υπήρχαν οικίες ,αρχοντικά των προκρίτων του Αγιάννη (δύο πατώματα κατά τον Leake ) ,και καλύβια.(σελ 486) Το 1798 ο Δημήτριος Καρυτσιώτης  έκτισε στον Αγιάννη την Σχολή Καρυτσιώτη και το 1805 έκτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη. Η Σχολή Καρυτσιώτη  φυσικά κτίστηκε εκεί που υπήρχε οικισμός στην περιοχή στο  σημερινό Άστρος.  Ο Καρυτσιώτης έφυγε από το Αγιάννη το 1756 αλλά θυμότανε την πατρίδα του Άστρος από τότε, γιατί το Άστρος υπήρχε πριν το 1756 και νωρήτερα.

Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους” , η Σχολή Καρυτσιώτη και το μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη του Δημητρίου Καρυτσιώτη. – astrosgr.com

Συμπεραίνουμε  με τα παραπάνω  και  την  τεκμηριωμένη αναφορά του Φραντζή για το Άστρον , το πόλισμα    Άστρον  βρισκόταν σαν συνέχεια της πόλης Θυρέας στο κάμπο της  Θυρέας , κοντά η εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέα ,που είναι πολύ κοντά  η  στο σημερινό  Άστρος . Αφού στη περιοχή αναμφισβήτητα  στην αρχαιότητα στο συγκεκριμενό σημείο υπήρχε η αρχαία πολη Θυρέα, είναι λογικό και πιθανό  επίσης αργότερα αδιάκοπα  να κατοικείται , όπως  συνεχίζει να κατοικείται σήμερα.

Πηγές

Αναφορές  για το Άστρος πριν το 1823 – astrosgr.com

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές πριν το 1823 (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και ο Αγιάννης του Άστρους (Ιστορία του Άστρους) – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 (σελ.45) ,Ονομασία νέου του δήμου, «Θυρέας».Πρωτεύουα αυτού. « Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος».“Τα συνιστώντα τον νέο δήμον χωρία   Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού και Πλάτανος

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

 .

Θυρεάτις Γη : Δήμος  Θυρέας, Άστρος και Παράλιο Άστρος

Η Θυρέα ήταν θρύλος πριν το Τρωϊκό πόλεμο (1250-1240 π.χ.) .  “Θυρέας Όμηρος μεν ουκ ωνόμασεν, οι δ’ άλλοι θρυλούσι” Στράβων 376 (Θυεράτις Γη σελ 23).

Θουκυδίδης (περ. 455 π.Χ. – περ. 399 π.Χ. )  Θουκυδίδης  Ἱστορίαι [2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, ἡ  δὲ  Θυρεᾶτις  γῆ  μεθορία  τῆς  Ἀργείας  καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”. V.41.2″Η Κυνουρία γη έχει εν αυτή  Θυρέαν και Ανθήνην πόλιν, νέμονται δε αυτήν Λακεδαιμόνιοι”.

Ἡρόδοτος, (484 π.Χ. – 425 π.Χ./410 π.Χ.)  Ιστορίαι  (Ηροδότου)/Κλειώ,82.1& 82.2 82.1 «..τοῖσι δὲ καὶ αὐτοῖσι τοῖσι Σπαρτιήτῃσι κατ᾽ αὐτὸν τοῦτον τὸν χρόνον συνεπεπτώκεε ἔρις ἐοῦσα πρὸς Ἀργείους  περὶ χώρου καλεομένου Θυρέης» ·82.2 «..τὰς γὰρ Θυρέας ταύτας ἐοῦσα τῆς Ἀργολίδος μοίρης ἀποταμόμενοι ἔσχον οἱ Λακεδαιμόνιοι». 

Από την διασπορά Μάρτιος 3,2024

Το άστυ , η αρχαία πόλη  Θυρέα.

Υποστηρίζεται η άποψη από τους ιστορικούς  οι Θυρεάτες προέρχοντο από τους Δαναούς. που εγκαταστάθηκαν στο Άργος, την πρώτη πόλη της Ευρώπης,  από το 2,800-2,000 π.χ.

Ο Θουκυδίδης ,ο πρώτος επιστήμονας Ιστορικός του κόσμου,  και ο Ηρόδοτος , αναφέρουν η  Θυρεάτις Γη ( Θυρέα) υπήρχε πριν 3,000 χρόνια, με αναφορά από τον Ηρόδοτο για το 1,100 π.χ.

Ως προς το τοπωνύμιο «Θυρέα», οφείλει την προέλευσή του στο ότι η περιοχή αποτελούσε τη δίοδο ή θύρα επικοινωνίας και μετάβασης από το Κράτος του Άργους στο Κράτος της Σπάρτης και τανάπαλιν (Θουκυδίδης, Β΄ 27). Το φυσικό μάλιστα όριο, κατά τον Ευριπίδη (Ηλ. 410-2), ήταν ο «Ταναός», δηλαδή ο σημερινός χείμαρρος Τάνος.

Αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη , η Θυρέα πήρε το όνομα  από τον Θυρεάτη η Θυραιάτη η Θυραίο ,έγγονο του Πελασγού.

“Η Θυρέα εν τη Αργολίδι γη και ο Θυρεάτης καλούμενος κόλπος από του Θυραιάτα * τούτου τα ονόματα εσχήκασι” Παυσανίας VIII ,3,3)(*από Θυρεάτης η Θυραιάτης η Θυραίος , ήταν γυιός του Λυκάονος, αρχαίου βασιλιά της Αρκαδίας , γιού του Πελασγού) (Θυεράτις Γη σελ 25).

Από, ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΟΡΟΥΣ ΠΑΡΝΩΝΑ & ΥΓΡΟΤΟΠΟΥ ΜΟΥΣΤΟΥ ( όχι ολόκληρο το κείμενο)

Τα προϊστορικά χρόνια

Τα πρώτα ίχνη της ανθρώπινης παρουσίας διαπιστώνονται με βεβαιότητα από τα νεολιθικά χρόνια. Πλούσια ευρήματα της εποχής αυτής, καθώς και της εποχής του Χαλκού, που φωτίζουν κάπως τα προϊστορικά χρόνια, έχουν εντοπιστεί στις θέσεις Μαρμαράλωνα (Ξηροκάμπου), Κουτρί (Αγίου Ιωάννη), Άγιος Γεώργιος (Μελιγούς), Χερονήσι, Νησί Παραλίου Άστρους, στην παραλία Λεωνιδίου καθώς και στο Γεράκι.

 Στο σπήλαιο του Άσουλα (Άη-Γιώργη), βόρεια του Χαράδρου και σε απόσταση 1 χλμ. από τον οικισμό έχουν βρεθεί ευρήματα που μαρτυρούν την ανθρώπινη παρουσία από τα όψιμα νεολιθικά χρόνια (Βλ. σελ. 126). Επίσης, αντίστοιχα ευρήματα στο σπήλαιο του «Διονύσου» Σίντζας αποκαλύπτουν ότι κατοικούνταν, ήδη, από τη νεολιθική εποχή (Βλ. σελ. 127).

Οι πρώτοι κάτοικοι ανήκουν στα προελληνικά φύλλα, ήταν οι  Πελασγοί, που έζησαν στην Κυνουρία  πριν τους Αρκάδες στην Αρκαδία  και τους (πρωτοέλληνες) Δαναούς στην Αργολίδα και στα Παράλια της Κυνουρίας. Στη συνέχεια εγκαθίστανται στην Κυνουρία οι Ίωνες. Οι δημιουργοί του Μυκηναϊκού πολιτισμού, οι Αχαιοί,  εγκαταστάθηκαν στην Αργολίδα γύρω στα 1600 π.Χ. Λίγο αργότερα κατέβηκαν από εκεί στη Λακωνία, ενώ η Κυνουρία ήταν ήδη κομμάτι της Αργείας γης. Αυτά μαρτυρούν και τα ευρήματα από το Χερρονήσι, το Νησί του Αγίου Ανδρέα, το Ελληνικό Άστρους, το Καστράκι Μελιγούς.

Η Κάθοδος των Δωριέων

Με την «κάθοδο των Δωριέων», τον 12ο αι. π.Χ., η περιοχή διαμοιράστηκε μεταξύ των Δωριέων της Σπάρτης, των Αρκάδων της Τεγέας και των Δωριέων του Άργους.

 Οι Ίωνες της Κυνουρίας, οι Κυνούριοι, διατήρησαν τα εθνικά χαρακτηριστικά τους και για πολλούς αιώνες ήταν οι μόνοι Ίωνες στην Πελοπόννησο. Αυτό οφείλεται στο ότι την Κυνουρία και ειδικά τη Θυρεάτιδα, οι Δωριείς δεν την έβλεπαν τόσο σαν τόπο εγκατάστασης, όσο σαν τόπο εκμετάλλευσης, λόγω του πλούσιου ελαιόφυτου κάμπου της. Με την πάροδο του χρόνου όμως εκδωρίστηκε και αυτή.

Στη θέση Φονεμένοι του Αγίου Πέτρου, στον δρόμο προς Καρυές, βρέθηκαν τρεις μεγάλοι λιθοσωροί (αρχαία ιερά αφιερωμένα στον Ενόδιο Ερμή), οι οποίοι αντιστοιχούσαν στα όρια των επικρατειών του Άργους, της Τεγέας και της Σπάρτης. και ήταν αρχαία ιερά αφιερωμένα στον Ενόδιον Ερμή.

Η περιοχή έγινε σύντομα στόχος των ισχυρών γειτόνων της, των Σπαρτιατών, των Αργείων και των Αρκάδων/Τεγεατών. Αποτέλεσε κυρίως μήλον της έριδος μεταξύ των Σπαρτιατών και των Αργείων, καθώς βρισκόταν ανάμεσα στα δύο κράτη και διέθετε ιδιαίτερη γεω-στρατηγική θέση, γεγονός που κατέληξε σε πολεμική σύρραξη (περί τα τέλη του 11ου  π.χ. αιώνα σύμφωνα με τον Ηρόδοτο)

Γεωγραφικά η περιοχή της χωρίζεται σε δυο μεγάλες ενότητες. Τη βόρεια, που στα αρχαία χρόνια αντιστοιχούσε στη Θυρεάτιδα, με κύριο οικισμό τη Θυρέα και δευτερεύοντες την Ανθήνη, τη Νηρίδα, την Εύα και το Άστρος, ενώ το νότιο  αντιστοιχούσε στη χώρα των Πρασιών, στην οποία υπήρχε ο κύριος οικισμός Πρασιαί και οι δευτερεύοντες Πολίχνη, Τυρός και Γλυππία. Μέχρι τον 7ο αι. π.Χη Κυνουρία πρέπει να διατηρεί την αυτονομία της (προκύπτει από την συμμετοχή των Πρασιών στην Αμφικτυονία της Καλαυρίας) παρ’ όλες τις προσπάθειες του Άργους και της Σπάρτης να την προσαρτήσουν. Εν τούτοις η περιοχή των Πρασιών πρέπει να σχετιζόταν περισσότερο με τη Λακωνία, ενώ η περιοχή της Θυρεάτιδας με την Αργολίδα.

Παρά την έντονη  πίεση των γειτόνων της η  Κυνουρία πρέπει να παρέμενε  ανεξάρτητη μέχρι την εποχή  του Αργείου Τυράννου Φείδωνα οπότε και πέρασε στην κυριαρχία του Άργους, που γνώριζε τότε τη μέγιστη ακμή του. Μετά τη Φείδωνα όμως το Άργος άρχισε σταδιακά να παρακμάζει ενώ η Σπάρτη ισχυροποιούταν. Η τύχη της Κυνουρίας φαίνεται να κρίθηκε οριστικά ο 546 π.Χ., στη μάχη της Θυρέας (ή μάχη των Εξακοσίων Επιλέκτων η Λογάδων ), οπότε η Σπάρτη επικράτησε του Άργους και απέκτησε τον έλεγχο της Κυνουρίας. Η Κυνουρία παρέμεινε Σπαρτιατική μέχρι το 338 π.Χ. όταν ο Φίλιππος Β΄ απέδωσε το βόρειο τμήμα της στους Αργείους μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο, ενώ η νότια περιοχή των Πρασιών και του Τυρού (η οποία ήταν το φυσικό σύνορο της αρχαίας Σπάρτης) παρέμεινε στη Σπάρτη.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , εκεί που διακρίνεται  η αρχαία πόλη Θυρέα και  ήταν αργότερα το πόλισμα Άστρον,  νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

Από, Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Οι Αιγινήτες στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου  καταδιώχθηκαν από την πατρίδα τους  από τους Αθηναίους και διασκωρπήθηκαν όπου μπορούσαν σε ολόκληρη  την Ελλάδα.  Μερικοί εγκαταστάθηκαν στην Θυρέα, που τους παραχώρησαν οι Λακεδαιμόνιοι,   και άρχισαν να οχυρώνονται στη σημερινή χερσόνησου του Παραλίου Άστρους, γιατί γνώριζαν τους Αθηναίους.  Αλλά το 424 π.χ.ο Αθηναίος στρατηγός Νικίας τους καταδίωξε πάλι  από τη χερσόνησου του Παραλίου Άστρους και οι Αιγινήτες κατέφυγαν στην γειτονική  οχυρωμένη αρχαία πόλη Θυρέα, εγκαταλείποντας τα  οχυρά και μισοτελειωμένα  τείχη.

Μερικοί Αιγινήτες, αφού δεν είχαν πατριδα,  κατέφυγαν στα βουνά και μερικοί εγκαταστάθηκαν στον Πλάτανο και στο Αγιάννη. Υπάρχει  η εκδοχή ο Αγιάννης πήρε το όνομα από τους Αγιαννίτες , που προήλθε από τους Αιγινήτες.

Ο  Θουκυδίδης  αναφέρεται στην  αρχαία πόλη Θυρέα ,που επίσης ήταν οχυρωμένη  (Θουκυδίδης 4,56,4,57 )“πάση την στρατιά και αιρούσι Θυρέαν.Και την τε πόλιν κατεύκασαν και τον ενόντα εξεπόρθησαν,τους τε Αιγινήτας…”

Η κρατούσα άποψη από  την παραπάνω  και άλλες αναφορές  του Θουκυδίδη , το άστυ (η πόλη) Θυρέα άρχιζε περίπου δύο χιλιόμετρα από την παραλία και απλωνόταν στη Θυρεατική Γη ,στο κάμπο της Θυρέας και η  “άνω πόλις εν η ώκουν” Θυρέα ήταν στο Ελληνικό η Τειχιό,που βρίσκεται  μεταξύ Άστρους και Αγιάννη.

 Η αρχαία πόλις Θυρέα  συμπεραίνουμε σίγουρα βρισκόταν στο κάμπο της Θυρέας κοντά στο Άστρος και πιθανά στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους, αφού η αρχή της πόλης ήταν περίπου δύο χιλιόμετρα από την παραλία ,όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης  και θα είχε μια έκταση μερικά χιλιόμετρα, ήταν το άστυ, το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής και η σπουδαιότερη πόλη στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Βόρειας Κυνουρίας . Από την αρχαία  πόλη Θυρέα πήρε το όνομα η περιοχή Θυρεάτις Γη η περιοχή Θυρέα.   . 

Από τη θέση της αρχαίας πόλη Θυρέας , συμπεραίνουμε στην αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή  μας κατοικούσαν στα ενδότερα, φαίνεται για λόγους υγείας απέφευγαν τα έλη, γιατί η γη δεν ήταν καλλιεργήσιμη γύρω από τα έλη  και προτιμούσαν τις βουνοπλαγιές ,που επίσης ήταν μακρυά από τους πειρατές.

Η πόλη Θυρέα  ήταν διμερής, γιατί επίσης υπήρχε και η άνω πόλη στη περιοχή του Ελληνικού η Τειχιό.Φαίνεται οι κάτοικοι της Θυρέας κατοικούσαν  το περισσότερο χρόνο στην «άνω πόλη»   στο Ελληνικό η Τειχιό, όπως έκαναν για χιλιάδες χρόνια οι Αγιαννίτες, τον χειμώνα κατέβαιναν  για λίγους μήνες  στο Άστρος , στο «Γιαλό»,  στα αρχοντικά ,στους «πύργους» και στα καλύβια τους για να μαζέψουν τις ελιές και την Άνοιξη έφευγαν από τον κάμπο για να αποφύγουν τον ελώδη πυρετό του «Γιαλού» και να μην τους «φάει ο κάμπος», και κατοικούσαν τον περισσότερο χρόνο  στα βουνά του Αγιάννη του Άστρους, για το υγιεινό  κλίματου. Είναι σχετικό οι κάτοικοι το Άστρους να αποκαλούνται  και σήμερα  Θυρεάτες και υπάρχει από το 1928 η τοπική ποδοσφαιρική ομάδα Πανθυρεατικός, ο Πήγασος Α.Ο. Θυρέας και άλλοι σύλλογοι όπως ο Σύλλογος Αστρινών Θυρεατών  και ο Θυρεάτης .

«Τους πάτρης προμάχους Θυρεάτας στέψεν ο Δήμος»  

Ελληνικό η Τειχιό  και  Θυρέα.

ΥΑ 25344/1499/11-4-1960 – ΦΕΚ 199/Β/11-5-1960 Τίτλος ΦΕΚ,Περί κηρύξεως αρχαιολογικού χώρου.

 Xαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν την καλουμένην Ελληνικό η Tειχιό, την ευρισκομένην εις τα ορεινά της Θυρέας και άνωθεν της από Aστρους εις Tρίπολιν οδού”.

Φαίνεται οι κάτοικοι της Θυρέας ανέβαιναν το καλοκαίρι στην επάνω πόλη στο στο Ελληνικό η Τειχιό, όπως έκαναν  οι κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια  πριν την δεκαετία του 1960 , τους καλοκαιρινούς μήνες ανέβαιναν στον Αγιάννη, για το υγειινό  κλίμα του και για να αποφύγουν τον ελώδη πυρετό του κάμπου.

Από το Δήμο μας

“Σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από το Άστρος στην κορυφή του λόφου πάνω από τις στροφές «κοδέλες » σε λίγη απόσταση από τον ανηφορικό δρόμο προς τον Αγιάννη βρισκεται το Ελληνικό η Τειχιό,από εκεί η θέα της Θυρεάτιδας Γης και του Αργολικου κόλπου είναι εξαιρετικη. Στο σημείο υπάρχει επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας που οδηγεί σε αγροτικό δρόμο και μετά από 2 χιλιόμετρα φθάνει ο επισκέπτης σε ένα πλάτωμα, που αποτελεί την αρχή 15λεπτης πορείας που οδηγεί στην κορυφή ενός λόφου, του Τειχιού ή Ελληνικού. Εδώ αντικρίζει κανείς τα ερείπια του αρχαίου ιερού ναού του Θεού Απόλλωνα, ερείπια τειχών, οικοδομημάτων και υπόγειων δεξαμενών και λειψάνων της Άνω Θυρέας ή για κάποιους άλλους της Νηρηίδας.”

Κατά το 13ο αι. (Α’ Φραγκοκρατία) η περιοχή πέρασε σταδιακά στα χέρια των Φράγκων και των Ενετών, οι οποίοι, για να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους, έχτισαν το φρούριο στο Γεράκι (1210 μ.Χ.) και το κάστρο Εστέλλα(=Άστρος)  στον Αγιάννη Κυνουρίας  . Οι Τσάκωνες, μη αναγνωρίζοντας τη φραγκική κυριαρχία, έκαναν συχνά επιθέσεις εναντίον τους. Η καθυπόταξη των Τσακώνων και της ορεινής περιοχής του Πάρνωνα έγινε μετά την παράδοση της Μονεμβασιάς στους Φράγκους (1250 μ.Χ.).

Απο Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους  “Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν  των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por  mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93)» “Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος”.( Απο Νίκο Α. Βέη ,σελ 99-100) ,

Ύστερα από τη μάχη της Πελαγονίας (1259 μ.Χ.) και την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τον Μιχαήλ Παλαιολόγο, η περιοχή επανήλθε στην κυριαρχία των Βυζαντινών (1262 μ.Χ.). Όμως, οι εχθροπραξίες και οι λεηλασίες δεν είχαν σταματήσει. Οι Βενετοί εξακολούθησαν να ενδιαφέρονται για την περιοχή  και στις αρχές του 15ου αιώνα κατέλαβαν  την χερσόνησο  της  σημερινής τοποθεσία του Παραλίου  Άστρους  και έκτισαν το κάστρο  (Α’ Ενετοκρατία).

Κάστρο Παραλίου Άστρους η των Ζαφειρόπουλων

Το Κάστρο Παραλίου Άστρους δεν είναι το κάστρο Estella, όπως λανθασμένα και ατεκμηρίωτα αναφέρεται.Δεν υπάρχουν γνωστά ιστορικά στοιχεία και  πειστικές αναφορές από κανένα ιστορικό μελετητή , αλλά μόνο λανθασμένα  συμπεράσματα για την  αναφορά Estella για το Κάστρο Παραλίου Άστρους. Πειστικά και τεκμηριωμενα  το όνομα Εστέλλα είναι για  το άλλο κάστρο που βρίσκεται  στα ενδότερα της Κυνουρίας.   Όλοι συμφωνούν το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256), το έκτισε ο Γουλιέλμος Βιλλεαρδουίνος το 1256   και  βρίσκεται στο Αγιάννη του Άστρους, στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι», πάνω από του «άστρου /εις τον κάμπον της μαλεβής».(Ανδρόνικος Β’Παλαιολόγος).

(Δείτε το κείμενο παρακάτω για περισσότερα  σχετικά με το κάστρο Εστέλλα του Αγιάννη του Άστρους. 2) «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256) στον Αγιάννη του Άστρους ).

Στα αρχεία της Βενετίας του 15ου αιώνα το 1407, αναφέρεται το κάστρο «Astritzi».. «και κύριος αυτού Lampridios» ,  (Ν.Βέης Μνείαι του άστρους ,σελ 97). Ο κύριος του κάστρου ήταν ο Αγιαννίτης Λαμπρίδης ( Lampridios), και για το λόγο αυτό θεωρείται  η αναφορά  του 1407 είναι για το Κάστρο Παραλίου Άστρους .Το Κάστρο Παραλίου Άστρους  αναφέρεται  πιθανά είναι το «Astritzi» των Ενετών,αλλά δεν συμφωνούν με αυτό  όλοι οι ιστορικοί μελετητές (Ν.Βέης και άλλοι)

Επίσης σε αναφορές του Stefano Magno to 1463,1467,1469 και  άλλων για τα κάστρα του Μορέως το 1471  αναφέρονται δύο τοπογραφικα σημεία (κάστρα)  Astro και Astrici , Astro και Astritzi.( Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 38). Οι παραπάνω αναφορές «Astro»  είναι για  το κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη ,στην τοποθεσία Ξεροκάμπι,όπως αναφέρουν πειστικά ο Ν.Βέης  και πολλοί άλλοι ιστορικοί μελετητές και  οι αναφορές Astritzi, Astrici  είναι για το Κάστρο Παραλίου Άστρους.

 Οι ιστορικοί μελετητές συμφωνούν το Κάστρο Παραλίου Άστρους η των Ζαφειρόπουλων κτίστηκε αργότερα  από το 1256 , το 15ον η 17ο αιώνα  και επισκεύαστηκε το 1824-1825 από τον Πάνο Ζαφειρόπουλο η Άκουρο και τους αδερφούς  του Κωνσταντίνο και Ιωάννη.

Από τα παραπάνω αναφορές ,  του 1407  για  τον Αγιαννίτη Λαμπρίδη κύριο του κάστρου , για τα δύο τοπογραφικά σημεία (κάστρα)  του Stefano Magno(to 1463,1467,1469) ,την αναφορά του 1471  επίσης για τα δύο τοπογραφικά σημεία (κάστρα)   και την χρονολογία κατασκευής του κάστρου μετά το 15ο  αιώνα ,όπως συμφωνούν πολλοί ιστορικοί μελετητές ,  συμπεραίνουμε το  «Astritzi» των Ενετών ,είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους.

Το κάστρο  «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256), σύμφωνα με το Αραγωνικό Χρονικό  ανεγέρθηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο στο Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη (2χλμ), σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα»,για τον έλεγχο των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων στη  Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη »  suso en law montanyas ,   όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως.

Δείτε  στο τέλος για περισσότερα τις σχετικές πηγές για τα κάστρα μας.  

Δήμος Θυρέας

ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 Το 1841 ο δήμος  Θυρέας  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού και Πλάτανος

Αμέσως μετά την απελευθέρωση από 400 χρόνων σκλαβιάς και την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, οι Θυρεάτες πρόγονοι μας πριν διακόσια χρόνια το 1835 ήξεραν  και εθυμούντο καλά την ιστορία μας και ονόμασαν  το δήμο αυτονόητα Δήμο Θυρέας. Το όνομά του δήμου προήλθε από την αρχαία πόλη της Θυρέας , που βρισκόταν στην περιοχή του Άστρους,στο κάμπο της Θυρέας.

Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835,  συστάθηκε ο Δήμος Θυρέας,  με διάταγμα της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 / 12ης Μαΐου 1835, σύμφωνα με το οποίο συστάθηκαν οι πρώτοι δήμοι της Αρκαδίας και της Κυνουρίας.

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 
  •  Ο οικισμός Άστρος ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου
  •  Ο οικισμός Άγιος Ιωάννης ορίζεται θερινή έδρα του δήμου.
  •  Το 1841 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού και Πλάτανος
  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 
  •  Ο οικισμός Παράλιον Άστρος προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • Το 1845 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού , Πλάτανος και Παράλιον Άστρος.
  • ΦΕΚ 50Α – 25/07/1879
  • Ο οικισμός Τρεστενά (Χάραδρος) προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 59Β – 17/06/1897
  • Ο οικισμός Ξηροπήγαδον προσαρτάται στο δήμο Θυρέας

Από

Διοικητικές μεταβολές της Τ.Α.-ΕΕΤΑΑ (eetaa.gr)

Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας

  • (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835). Ο οικισμός ορίζεται έδρα του δήμου Θυρέας.
  • (ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841).Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και προσαρτάται στην κοινότητα Άστρους
  • ΦΕΚ 250Α – 24/08/1915 Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα της κοινότητα Άστρους .
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Άστρους
  • ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους (Ο δήμος προήλθε από την αναγνώριση σε δήμο της κοινότητας Άστρους  για ιστορικούς λόγους)
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

Παράλιον Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912 Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητας Παραλίου Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι γνωστοί δήμαρχοι Θυρέας ήταν οι εξης:

  • Ιωάννης Ζαφειρόπουλος – δήμαρχος κατά τα έτη 1837 – 1847
  • Ιωάννης Γ. Σαρριωάννης (Σαρηγιάννης) – 1847 – 1851
  • Ματθαίος Πρωτοπαπάς – 1851 – 1858
  • Γεώργιος Μ. Πουλής (Ζαφείρης 😉 – δήμαρχος κατά τα έτη 1858 και 1865
  • Νικόλαος Ματθαίος – δήμαρχος τα έτη 1858 – 1862
  • Βασίλειος Ι. Καλαμβοκίδης– 1871 και 1874
  • Δημήτριος Ν. Κορδώνης – δήμαρχος επί πολλά έτη (18741877188018821887188918911892 κ.α.)
  • Γεώργιος (;) Δαμιανός – δήμαρχος το 1883
  • Νικόλαος Ι. Σακελλαρίου – δήμαρχος το 1884
  • Ευστράτιος Χασαπογιάννης – δήμαρχος τα έτη 18891891 κ.α.
  • Ιωάννης Β. Καλαμβοκίδης – δήμαρχος τα έτη 1896 – 1900
  • Ιωάννης (Γιαννούκος) Ν. Σακελλαρίου – πολλά έτη μεταξύ των οποίων 1908 (πιθανόν από το 1900 – 1912)

Υπήρξαν επίσης και άλλοι δήμαρχοι τα ονόματα των οποίων, όμως, και τα έτη θητειών τους δεν είναι γνωστά.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέα και  αργότερα το πόλισμα Άστρον,  νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

 Άστρος Κυνουρίας

Το Άστρος και ο Αγιάννης είναι μια κοινότητα και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι , έχουν σπίτια μέχρι σήμερα στον Αγιάννη και στο Άστρος. Από το Αγιάννη προήλθε το Άστρος ,το Παράλιο Άστρος και άλλοι μκροί οικισμοί.

Για πολλούς αιώνες μέχρι την δεκαετία του 1950  ο Αγιάννης του Άστρους ,  σημερινός θερινός οικισμός του Άστρους, αποτελούσε το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας. Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 , το 1845  αποτέλεσε την θερινή έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας και το 1823  « η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου».( Αλέξανδρος Μαυροκορδάτοςπρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823).

Οι  σχετικές παρακάτω  αναφορές επιβεβαιώνουν το Άστρος και ο Αγιάννης  είναι η πατρίδα  μας ,  «εις την πατρίδα μου  τον  Άγιο Ιωάννη» … «εις την πατρίδα μας το Άστρος», «εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro , «της πατρίδος μου… το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους»

  • Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες, μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά  Β   σελ 50). Αλλά ο Αγιαννίτης Άκουρος  σαφέστατος για  όλα, αποκαλεί αυτονόητα και  τον Αγιάννη «πατρίδα μου» σε άλλο έγγραφο.
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά  Β ,  σελ 51).
  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, εις παράγραφον 5 της διαθήκης του «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) … (Εις της διαθήκην του την 27η Φεβρουαρίου 1819 στη Τεργέστη).
  • «Δημήτριος Καρυτσιώτης, “Παραιτώ της πατρίδος μου το κτίριον της Σχολής και το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα  εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης»

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας, σύμφωνα με πολλές διασταυρωμένες αναφορές, αναμφισβήτητα υπήρχε  για πολλούς αιώνες πριν το 1823 , υπήρχε από τον 2ο μ.χ. αιώνα,   το 1256, 1320, 1435 ,1516, 1756,1819,1823,1841,1845,1912, 1997 και υπάρχει αδιάκοπα  σύμφωνα με το Ελληνικό κράτος από το 1823 μέχρι σήμερα.

  • Αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  «Άστρον», είναι το σημερινό Άστρος
  • Castiello la Estella (Kάστρο του Άστρους)».Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων «επάνω εις τα βουνά»  έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ)  «το κάστρον, όπερ καλείται la Estella (=Άστρος)»
  • Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, «το καλούμενον Άστρος»
  • Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.
  • Αναφορά για το Άστρος το 1320 ,Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114)  «του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής»
  • Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435 αναφέρει το  «Άστρον»  και τον Άγιο Ιωάννη και επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος.
  • Το 1516  Τoastri & Τoast(r)i (= το Άστρος ) …« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούται  toastri (= το Άστρος ) και ostrici(= Αστρίτσι)  … “  ελέγχεται ότι το Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον»( σελ 98),  Επίσης “Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97)
  • 1756, Δημήτριος Καρυτσιώτης(1741-1819). Ο μεγάλος εθνικός   ευεργέτης   μας  έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη  15 χρονών το 1756 μέ «ένα τσαρούχι» , αλλά δεν ξέχασε ποτέ την “πατρίδα” τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό  ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά  από το 1756 , και το 1819 στην διαθήκη του δώρησε “εις την πατρίδα μας το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) “.. και “το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους”( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312).
  • O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, το 1823 ,  πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
  • Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης 1823  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας .1823  Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως «B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν Πολίτευμα…Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»
  • 1823,Όλα τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης  και Ψήφισμα  Θ)  Εις την Ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ….«Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»
  • 1823,ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
  • 1823,ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ  ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87)
  • Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια.

Άστρος Κυνουρίας : Χρονολογικές αναφορές 

1)Η αναφορά του Κλαύδιου Πτολεμαίου «Άστρον» το 2ο αιώνα μ.χ , από  Γεωγραφική Υφήγησις Γ’.

Από , Το Άστρος της Θαλάσσης

«Πρασιά να γ λε_γ Αργείας Άστρον  να λε δ Ινάχου ποτ.εκβολαί  να λε γ η αρχή του ποταμού να λ   Ναυπλία επίνειον»

Η πρώτη αναφορά  για  το όνομα  «Άστρον»  έγινε από τον Πτολεμαίο τον 2ο μ.χ. αιώνα,  αλλά ο Πτολεμαίος  δεν αναφέρει την  ακριβή τοποθεσία του πολίσματος  «Άστρον» , όπως είναι έκδηλο από την παραπάνω αναφορά.  Από την αναφορά του Πτολεμαίου το Άστρον  ήταν κάπου από το Λεωνίδιο μέχρι το Ναύπλιο . Δεν υπάρχουν μέχρι σήμερα  αξιόπιστα τεκμήρια που να συνδέουν το πόλισμα Άστρον  με μία  ακριβή  και συγκεκριμένη τοποθεσία, παρά μόνο υπάρχουν  ερμηνείες  και συμπεράσματα.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός και αναφέρεται από πολλούς ιστορικούς μελετητές στην αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή κατοικούσαν στα ενδότερα από την εποχή της Θυρέας  μέχρι το 1821 και αργότερα , για λόγους υγείας απέφευγαν τα έλη και προτιμούσαν τις βουνοπλαγιές που επίσης ήταν μακρυά από τους πειρατές. (Ν.Βέης και άλλοι).Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός για χιλιάδες χρόνια , μας οδηγεί να αναζητήσουμε το πόλισμα Άστρον στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας, όπως στα ενδότερα του κάμπου  βρισκόταν η αρχαία πόλη Θυρέα. Άλλωστε στην αρχαιότητα  η τοποθεσία που βρίσκεται το Παράλιο Άστρος πιθανόν είχε  άλλη διαφορετική  ονομασία από το πόλισμα Άστρον,  που ήταν Πυράμια η Απόβαθμοι, όπως αναφέρουν  ιστορικοί μελετητές.

Η σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους για χιλιάδες χρόνια πριν το 1832 ήταν ακατοίκητη, γιατί  η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους , το «Νησί»,  ήταν βραχώδης και γύρω από το «Νησί» από την «παλιόστερνα», σημερινή κεντρική πλατεία , μέχρι τον Ατσίγγανο και το Παλιόχανο  υπήρχαν  πολλά έλη , βούρλα και καλάμια. Για το λόγο αυτό πολλοί ιστορικοί μελετητές αναφέρουν στη συγκεκριμένη περιοχή από την αρχαιότητα οι κάτοικοι προτιμούσαν  να κατοικούν στα  ενδότερα (Ν.Βέης και άλλοι) και ο οικισμός δεν αναφέρεται στους Τούρκικους φορολικούς καταλόγους τους μεσαίωνα. Ο οικιστής του Παραλίου Άστρους  Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος σε αναφορά του στον Όθωνα επιβεβαιώνει και αναφέρει  το «ακατοίκητο τούτο μέρος .

 Το όνομα της σημερινής τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους  μέχρι το 1845 ήταν  Σκάλα  η Σκάλα  του  Άστρους. όταν επίσημα ονομάστηκε Παράλιο Άστρος. Σκάλα σημαίνει λιμάνι. Ήταν το λιμάνι της περιοχής για χιλιάδες χρόνια και το όνομα  Σκάλα του Άστρους (λιμάνι του Άστρους)  το πήρε  από το τον γειτονικό οικισμό το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας .  Ο Leake  αναφέρει το 1806  το όνομα  της περιοχής ήταν Σκάλα του Άστρους, “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,Travels in the Morea (σελ 485 ),όπως  επίσης αναφέρει το 1823  ο βουλευτής Κων.  Ζαφειρόπουλος «Την Σκάλαν του Άστρους», η Πελοποννησιακή Γερουσία το 1822 και πολλοί άλλοι ιστορικοί μελετητές

Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. « οι διάφοροι πληθυσμοί οι διαιτώμενοι κατά τα παράλια της Θυρεάτιδος ηναγκάσθηκαν για τούτον η εκείνο  τον λόγον να πήξωσι τας σταθεράς αυτών καλιάς  κατά τα ενδότερα της Κυνουρίας»(σελ 100)  και  « του κλίματος  αυτής μη επιτρέποντος την εν τω ιδίω τόπω χειμώνος και θέρους διατριβήν»… «αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών να αναβαίνωσιν εις τον Άγιον Ιωάννην»(σελ 99).

Συμπεραίνουμε  από τα παραπάνω   και  την  τεκμηριωμένη αναφορά του Γεωργίου  Φραντζή για το Άστρον , το πόλισμα   Άστρον  βρισκόταν σαν συνέχεια της πόλης Θυρέας στο κάμπο της  Θυρέας , κοντά η εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέα ,που είναι πολύ κοντά  η  στο σημερινό  Άστρος . Αφού στη περιοχή αναμφισβήτητα  στην αρχαιότητα στο συγκεκριμενό σημείο υπήρχε η αρχαία πολη Θυρέα, είναι λογικό και πιθανό  επίσης αργότερα αδιάκοπα  να κατοικείται , όπως  συνεχίζει να κατοικείται σήμερα.

Διακρίνεται ο «Κεντρικός πύργος Άστρους», από το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256),που  βρίσκεται στο Αγιάννη του Άστρους, στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι». 

2) «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256) στον Αγιάννη του Άστρους .

 Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας,  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ ) σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα»   «το κάστρον, όπερ καλείται»  «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256), προς ευκολωτέραν υποταγήν  των γειτόνων Τσακώνων στη  Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες, «επάνω εις τα όρη »  suso en law montanyas  , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μoρέως.

“Μετά  λοιπόν από την μικράν πόλιν «Άστρον»,η οποία έκειτο το πρώτον (κατά τον 2ον  μ.χ. αιώνα ) κάπου εις την πεδινήν Θυρέαν,δηλ. την σημερινήν πεδιάδα Άστρους,εμφανίζεται μικρόν κάστρον «Άστρον» εις τα όρη,την ορεινήν Θυρέαν,κατά το 1256 μ.χ.» (Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 28).

«Προφανώς το Estella τούτο  είναι το Άστρος»  (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 93 )

“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93)» «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 93)

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 99-100)

Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )

«Πρώτος το αναφέρει  ο Leake  Travels II σ.486 (Σελ 492) γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό». (Αναστάσιος Ι. Μπάλλας)

«Γνωρίζουμε ότι μετά την κατάκτηση της Μονεμβασίας ο Βιλλαρδουίνος  έχτισε ένα κάστρο το 1256 πάνω στα βουνά  για να ελέγχη τους Τσάκωνες. Η σχετική αναφορά στο «Βιβλίο των Άθλων» έχει ως εξής. Et le princep por  mellor fenyorear los fizo alli un castiello suso en las montagnas, el qual se clama la Estella (Libro σ.49» (Αναστάσιος Ι. Μπάλλας)

Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος ,Ε. Καρποδίνης, Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας  και πολλοί άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους)  του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , το οποίο έκτισε το 1256  ο πρίγκιπας του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , στην τοποθεσία  «Ξεροκάμπι»  ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος. «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492). «περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ σελ.114.)

3)Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, « δι ού παρέχεται εις τον Μητροπολίτην Μονεμβασίας το αξίωμα του εξάρχου της Πελοποννήσου »… «μετά του αγίου θείον τέμενος,το καλούμενον Άστρος».

Αλλά υπάρχει και η αναφορά από τον Π.Δούκα, επίσης το 1292 συναντάται στο χρυσόβουλο Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου «Από Άστρους εις Κωστάντζαν-Ζήτζινα ..» (Λακωνικά Α,1932 σ.54, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 29).

4)Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481, υπάρχουν και άλλες.

«εκείνου περί τον αιγιαλόν άστρου εις το κάμπο της Μαλεβής» Ανδρόνικου Β’Του Παλαιολόγου 1320 (σελ 93)

“Eγράφη δια χειρός  εμού εν τω Άστρω» 1372 και 1374 (σελ 96) («έχομε δύο κώδικες γραφέντας  εν Άστρει»)  (σελ 97)

Προς τον αιγιαλόν είναι το Άστρος ,πόλις ποτέ, τα νύν έρημον» Μελέτιος,( σελ 101).Οι Αγιαννίτες αποκαλούσαν και αποκαλούν μέχρι σήμερα το Άστρος και  «Γιαλό»  και τους Αστρεινούς «Γιαλίσιους».

5) Το 1516.  Σε διάφορες αναφορές του 1516, 1545,1547, 1570,1650 αναφέρονται το Toast(r)ι  ,Toastri  σαν μεσόγειον τοπογραφικόν σημείον και ανατολικά , νότια ανατολικά,  βρίσκεται το τοπογραφικόν σημείον Astritzi, Ostrici, Laprici σαν κάστρο η νησί  και Stella σαν νησί . «Κατά τα ανωτέρω ,έχουμε δύο διάφορα γεωγραφικά σημεία , το Άστρος και το Αστρίτσι» που συμφωνεί με το Ν.Βέη  (Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 34,35,38).

Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97).

Το 1516…« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούταιtoastri (= το Άστρος ) και ostrici(= Αστρίτσι)  … “Οθεν εξ όλων των προμνημονευθέντων μαρτυρίων, και άλλων τινων μεγαγενεστέρων χρόνων , ελέγχεται ότι το Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον»( Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 98) 

Επίσης σε αναφορές του Stefano Magno to 1463,1467,1469 και  άλλων για τα κάστρα του Μορέως το 1471  αναφέρονται δύο τοπογραφικα σημεία (κάστρα)  Astro και Astrici , Astro και Astritzi.( Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 38). Οι παραπάνω αναφορές «Astro»  είναι για  το κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη ,στην τοποθεσία Ξεροκάμπι,όπως αναφέρουν πειστικά ο Ν.Βέης  και πολλοί άλλοι ιστορικοι μελετητές.

Είναι έκδηλο στην περιοχή υπήρχαν δύο διαφορετικά τοπογραφικά σημεία και σε όλες τις παραπάνω  αναφορές υπάρχει πάντοτε στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας    το τοπογραφικό σημείο, που είναι  Toast(r)ι  ,Toastri,Astro = το σημερινό Άστρος.

«Το 1471 αναγράφεται εις τας κτήσεις της Ενετίας το καλούμενον Άστρο (Astro) (Μπαρ,τ,Β.454, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 30). Ενδιαφέρον είναι ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στην διαθήκη του το 1819, 348 χρόνια αργότερα από το το 1471, επίσης στα λατινικά αναφέρει «Astro» . «Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»

Στα αρχεία της Βενετίας του 15ου αιώνα το 1407, αναφέρεται το κάστρο «Astritzi».. «και κύριος αυτού Lampridios» ,  (Ν.Βέης Μνείαι του άστρους ,σελ 97). Ο κύριος του κάστρου ήταν ο Αγιαννίτης Λαμπρίδης ( Lampridios), και για το λόγο αυτό θεωρείται  η αναφορά  του 1407 είναι για το Κάστρο Παραλίου Άστρους .Το Κάστρο Παραλίου Άστρους  αναφέρεται  πιθανά είναι το«Astritzi» των Ενετών,αλλά δεν συμφωνούν με αυτό  όλοι οι ιστορικοί μελετητές. Από την παραπάνω αναφορά  για  τον Αγιαννίτη Λαμπρίδη κύριο του κάστρου , συμπεραίνουμε το  «Astritzi», είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους.

Εύκολα συμπεραίνουμε  το σημερινό Άστρος αναφέρεται στους Ενετικούς χάρτες  και κείμενα του μεσαίωνα Toast(r)ι  ,Toastri  και  Astro. Επίσης όλοι οι ιστορικοί μελετητές συμφωνούν το κάστρο Εστέλλα στο Ξεροκάμπι στον Αγιάννη αναφέρεται Estella  και  Astro.  Η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους αναφέρεται  στους Ενετικούς χάρτες εσφαλμένα σαν νησί Stella (  δεν γνωρίζουμε αν αναφέρεται σε κείμενα Stella, ήταν νησί πριν το 5ο αιώνα π.χ.)  και το κάστρο Παραλίου Άστρους  αναφέρεται Astrissi,  Αstritzi, Astrici, Ostrici, Laprici.Αυτονόητα άλλο είναι το Stella και άλλο το Estella.

Άστρος «Το κλεινόν Άστυ» , Περήφανο και Καρωτό, Χρυσήλιο και Ιστορικόν.

Το Άστρος ονομάστηκε από τους κατοίκους  της περιοχής η Πόλη σαν το διάκριση με τους γύρω μικρούς οικισμούς . Οι Αστρεινοί αποκαλούν και σήμερα το οικισμό «Το κλεινόν Άστυ» . Από την Πόλη η το Άστυ προήλθε Toasti= Toast(r)ι, Toastri και το Astro  και συμφωνούμε με  την  σοβαρά τεκμηριωμένη, λογική  και έξυπνη άποψη το όνομα Άστρος προήλθε από το Άστυ=(Τoasti) Toast(r)ι , (Καραχάλιος,  Ι. Κουσκουνάς ,Κ.Χασαπογιάννης , Ι. Κακαβούλιας, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 24,25).

Με την ευκαιρία αναφέρομε η περιοχή “Άστρα”, είναι η ακάλυπτη από δένδρα τοποθεσία που βρίσκεται βόρεια του Παραλίου Άστρους μέχρι το Ατσίγγανο,περίπου 250 στρέμματα, και την τοποθεσίαν κατείχαν οι κάτοικοι του Αγίου Ιωάννη. Κατά την Αγιαννίτικη παράδοση το όνομα της τοποθεσίας “Άστρα”, έδοσαν οι Αγιαννίτες που τις νύκτες τα καλοκαίρια έβοσκαν τα μεγάλα ζώα τους στον κάμπο και από το γυμνό από δένδρα κάμπο, μακρυά από τις ελιές, έβλεπαν “την νύκτα τα άστρα του ουρανού” και έτσι η περιοχή ονομάσθηκε “Άστρα”.Είναι ενδεικτικό το 2009 στο κτήμα της περιοχής του Δ.Κοψιαύτη, που είναι Αγιαννίτικο όνομα , βρέθηκαν αρχαιολογικά στοιχεία της Ρωμαϊκής περιόδου. Το όνομα Άστρα δεν αναφέρεται σαν οικισμός Άστρα από ιστορικούς μελετητές ,γιατί δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για οικισμό , αλλά αναφέρεται σαν τοποθεσία.(Ν.Φλούδας Θυρεατικά Β. σελ 47).

Πιθανόν είναι το όνομα της περιοχής Άστρα να προήλθε από τον γειτονικό οικισμό  Άστρος που υπήρχε στα ενδότερα για χιλιάδες χρόνια. Επίσης ο  κάμπος της Θυρέας αποκαλείτο από τους Αγιαννίτες και Αστρεινούς  Άστρος η κάμπος του Άστρους  και πιθανόν το Άστρος έγινε Άστρα. Τότε, τον μεσαίωνα μέχρι το 1832 και νωρίτερα  δεν υπήρχε οικισμός στη σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους και για το λόγο αυτό η περιοχή Άστρα  νωρίτερα  από το 1832 ανήκε αποκλειστικά στους Αγιαννίτες.Το Παράλιο Άστρος έκτισε ο Άκουρος  και οι Αγιαννίτες από το 1832-1845 και  το 1845 προσαρτήθηκε σαν καινούργιος οικισμός  στο υπάρχοντα από το 1835 δήμο Θυρέας

Βέβαια όλοι συμφωνούν και ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης , στην αρχαιότητα αναμφισβήτητα το όνομα της περιοχής ήταν Θυρεάτις Γη η Θυρέα και δεν υπάρχουν αναφορές με διαφορετικό όνομα.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ  Ἱστορίαι  [2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, ἡ  δὲ  Θυρεᾶτις  γῆ  μεθορία  τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.

Η σαφέστατη αναφορά, του Βυζαντινού   Αυτοκράτορα Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου «του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής»

6) 1320,Αναφορά για το Άστρος ,Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114)  «του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής», ήταν Βυζαντινός   Αυτοκράτορας (1282-1328),

Η αναφορά είναι επίσημη  του Βυζαντινού   Αυτοκράτορα, αλλά το κυριώτερο είναι σαφέστατη για την τοποθεσία. Η αναφερόμενη γη είναι  το Ξεροκάμπι,στο κάμπο της γειτονικής μονής  Μαλεβής , στον  Αγιάνη του Άστρους  κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρους) .Η σαφέστατη αναφορά,  «του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής» …. «περί τον τόπον τον λεγόμενον του αγίου νικολάου….. το επικεκλημένον φούσκα» και δεν αφήνει περιθώρια για ερμηνείες  για άλλη τοποθεσία.(μερικοί μελετητές κόβουν περίεργα  «εις τον κάμπον της μαλεβής» η  εσφαλμενα αναφέρουν για διαφορετική τοποθεσία επειδή δεν γνωρίζουν την Μαλεβή? …..)

Φαίνεται από την  παρακάτω  επίσημε αναφορά  του Aδρόνικου Β’  Παλαιολόγου, το 1320  ο Αγιάννης ονομάζετο Άστρος και επίσης  αυτή η αναφορά επιβεβαιώνει την αναφορά του 1256 του Χρονικού του Μωρέος  για το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) , που βρισκόταν πολύ κοντά πάνω από  το Ξεροκάμπι ,την  «δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής».

Από  το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256),  στο Αγιάννη του Άστρους, διακρίνεται στο βάθος  μέρος της τοποθεσίας «Ξεροκάμπι»,  του «άστρου /εις τον κάμπον της μαλεβής». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος).  Η φωτογραφία από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή .

Παραχωρεί στη μονή Οδηγήτρια του Βροντοχίου στο Μυστρά και στον ηγούμενο Παχώμιο διάφορους τόπους μεταξύ αυτών :  «…. έτι δε και την κατά  μέρος  ανωτέρω δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής την περί το χολοδομητικόν ,και την περί τον τόπον τον λεγόμενον του αγίου νικολάου ,την αγορασθείσαν παρά του σεβαστού του πολεμιανίτου… κατέχει δε ταύτην ωσαύτως και το ρηθέν μονύδριον του αγίου νικολάου  το επικεκλημένον φούσκα μετά των ειρημένων  πατοίκων αυτού’ και λοιπών δικαίου τούτων». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος, Χρυσόβουλο  (4) 1320 σελ.114).

Ο Leake 500 χρόνια αργότερα επιβεβαιώνει την αναφορά του 1320 του  Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου « την πεδιάδα του Άστρους» , που είναι το Ξεροκάμπι του Αγιάννη.

«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου (Κάστρου Εστέλλα=Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492

7) To 1435, o Γεώργιος Φραντζής  αναφέρει το « Άστρον» και τον Άγιο Ιωάννη και επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος .

Από,Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ  (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημερ. Μελιγού),Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)… Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κουκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»

Η αναφορά του Φραντζή  Άστρον είναι αναμφισβήτητα  η δεύτερη αναφορά , η πρώτη ήταν του Χρονικού του Μορέως το 1256, που πειστικά τοποθετεί  το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα.

Αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στο σημερινό Άστρος  πριν  χιλιάδες χρόνια  από πολλές άλλες αναφορές . Σίγουρα η αναφορά του Φραντζή  είναι για το σημερινό Άστρος και δεν είναι για άλλον οικισμό, γιατί θα έπρεπε να αναφέρεται και το σημερινό Άστρος ,που ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός στο κάμπο της Θυρέας, έστω με διαφορετικό όνομα ( όπως ο Φραντζής  αναφέρει τον μικρότερο οικισμό Μελίγον (σημερ. Μελιγού ) και υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους σύμφωνα με το Νίκο Βέη και πολλές άλλες αναφορές . «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 97).

8) 1823,  Το Ελληνικό κράτος

Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια  και ο πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) το 1823, με βάση  τα υπάρχοντα  τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής,  δικαιολογημένα επίσημα, τελεσίδικα και οριστικά ονόμασε τους οικισμούς Άστρος και Παράλιο Άστρος,  το 1823, το 1841  και το 1845  και συνεχίζει να αποκαλεί αδιάκοπα  μέχρι σήμερα . Η Βουλή των Ελλήνων ,πριν διακόσια χρόνια, το 1844  αναφέρει  «και ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος».Αυτή είναι η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια.

O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121)

Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)

Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας . Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως «B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν Πολίτευμα…Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»

Όλα τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης   και Ψήφισμα  Θ)  Εις την Ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ….«Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»

Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την  πρώτην  σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει  συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας)  Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).

Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας, ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας, ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Άστρους,ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους (Ο δήμος προήλθε από την αναγνώριση σε δήμο της κοινότητας Άστρους  για ιστορικούς λόγους),ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης”(Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους.)

9) Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια.

Την τελευταίαν συνεδρίαν της εθνοσυνέλευσης  την 18η Απριλίου 1823 « Ανεγνώσθη αναφορά κατοίκων Άστρους..» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 65) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 162).Οι Αστρεινοί, κάτοικοι του Άστρους, υπήρχαν και προσέφεραν πολλά στο έθνος το 1823, και ονόμασαν τον οικισμό Άστρος. Χωρίς κατοίκους δεν υπάρχουν ονόματα οικισμών, λιμανιών και περιοχών. Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες…  Από το οικισμό Άστρος προήλθαν τα ονόματα Αγιάννης του Άστρους, περιοχή Άστρους, κάμπος του Άστρους, κόλπος  Άστρους, καλύβια Άστρους ,χερσόνησο του Άστρους ,Σκάλα του Άστρους.Όπως συμβαίνει παντού , από το  γειτονικό οικισμό Άγιος Ανδρέας προήλθε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα και όπως αναφέρουν πολλοί  ιστορικοί μελετητές από την αρχαία πόλη Θυρέα προήλθε η περιοχή Θυρεάτις Γη  ( και η περιοχή Θυρέα). «Οι κάτοικοι είναι τα κράτη».

Παράλιον Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας

Πριν το 1824 δεν υπήρχε οικισμός στην  τοποθεσία για χιλιάδες  χρόνια και ο Άκουρος αναφέρει  στον Όθωνα και επιβεβαιώνει «το ακατοίκητο τούτο μέορς». Ο Leake αναφέρει  το 1805 δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία και  «στη σκάλα υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές .Το όνομα της σημερινής τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους  μέχρι το 1845 ήταν  Σκάλα  η Σκάλα  του  Άστρους  και υπάγετο διοικητικά στο γειτονικό οικισμό  Άστρος

Το Παράλιο Άστρος έκτισε από το  1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα  του στη κεντρική πλατεία οι  Παραλιώτες , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ».  Ο  διακεκριμένος  Αγιαννίτης Λογοθέτης,φίλος και συνεργάτης του Άκουρου,  ακολούθησε τον Άκουρο και αναφέρει σε υπόμνημα του για τα γεγονότα της εποχής, το 1832 έκτισε το σπίτι του στο «Νησί» , που θεωρείται  από τα πρώτα σπίτια του οικισμού, και « ολίγοι οι κατοικήσαντες εις παράλιο». Τον Λογοθέτη ακολούθησαν και άλλοι Αγιαννίτες και ο οικισμός άρχισε  σιγά σιγά και δειλά να  αναπτύσσεται.

Οι αδερφόι Ζαφειρόπουλοι είχαν  καλές σχέσεις με τον  βασιλιά Όθωνα, ο Άκουρος  στην επίσκεψη του Όθωνα του δώρησε το κάστρο αλλά ο Όθωνας διακριτικά δεν αποδέχτηκε την δωρεά.  Το Παράλιον Άστρος  σαν ο νεώτερος οικισμός της περιοχής προσαρτήθηκε στο δήμο Θυρέας  το 1845, με τις έκδηλες , αυτονόητες ενέργειες και καλές σχέσεις με τον βασιλιά Όθωνα  του  τότε Αγιαννίτη πρώτου δήμαρχου του δήμου Θυρέας και οικιστή του Παραλίου Άστρους  Ιωάννη Ζαφειρόπουλου  ,(δημάρχου του δήμου από 1837-1847) και τού αδερφού του  Άκουρου,  που τότε τον χειμώνα έμεναν στο κάστρο της χερσονήσου και το καλοκαίρι στον Αγιάννη, αν και ο δήμος Θυρέας συστήθηκε  το 1835 και το  1841  ο δήμος  περιλάμβανε τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού και Πλάτανος  .

Το γεγονός της καθυστέρησης  της προσάρτησης του οικισμού στο δήμο, συμπεραίνουμε  οφείλεται ότι πριν 1845  ο οικισμός δεν είχε τα απαιτούμενα κριτήρια να προσαρτηθεί  στο υπάρχοντα δήμο, γιατί ήταν πολύ μικρός. Αν και ο Άκουρος με το αδερφό Ιωάννη , του πρώτο δήμαρχο του δήμου, επιθυμούσαν να γίνει οικισμός το συντομότερο.Τελικά τα κατάφεραν  και  το 1845 ονόμασαν τον οικισμό Παράλιο Άστρος. Θυμίζουμε και έχει μεγάλη σημασία για την πατρίδα Άστρος , ο Αγιαννίτης στρατηγός Άκουρος νωρίτερα  από το 1821, πριν επιστρέψει από την διασπορά  ,τότε δεν υπήρχε οικισμός στη χερσόνησο , ανέφερε υπερήφανα και δεν ξεχνούσε  την  γειτονική πατρίδα του , «εις την πατρίδα μας το Άστρος » και «εις την πατρίδα μου το Άγιον Ιωάννην». 

Θεωρούμε αναγκαίο να ερμηνεύσουμε τα ιστορικά στοιχεία για το δήμο Θυρέας , αν και είναι σαφέστατα και αυτονόητα, για να βοηθήσουμε το δημόσιο διάλογο και  την ιστορική αλήθεια.

 Οι  ιστορικοί μελετητές  διασταυρώνουν τα ιστορικά στοιχεία που καταθέτουν με περισσότερες αναφορές,  γιατί είναι αποδεκτό κανένας δεν τα ξέρει όλα και οι περισσότεροι ξέρουν καλύτερα , και με αξιόπιστα ιστορικά στοιχεία τεκμηριώνουν συνοπτικά  τα συμπεράσματα τους. ¨Οπως μας έλεγε ο Θουκυδίδης ,ο πρώτος επιστήμονας Ιστορικός του κόσμου, στα βιβλία του καταθέτει βασικά  λεπτομερέστατα  ιστορικά στοιχεία και γεγονότα , και μερικές φορές κάνει πολύ συνοπτικά συμπεράσματα.

Ιστορικά στοιχεία.

 ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  (σελ.45)

  •  Ονομασία νέου του δήμου, «Θυρέας»
  • Πρωτεύουα  αυτού. « Άγιος Ιωάννης  το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος»
  • Τα συνιστώντα τον νέον δήμο χωρία. « Άγιος Ιωάννης, Μελιγού, Άστρος,Πλάτανος»

ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835 .Σύσταση του δήμου με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης.

Άστρος Κυνουρίας,

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

Παράλιον Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητας Παραλίου Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912

  • Ο δήμος (Θυρέας) καταργείται
  • Το όνομα του οικισμού Μονή Παλαιάς Παναγιάς του δήμου διορθώνεται σε Μονή Παλαιοπαναγιάς

Τα παραπάνω ιστορικά στοιχεία συμπεριλαμβάνουν  ανάλογα τις λέξεις, που έχουν μεγάλη σημασία και δεν επιδέχονται ερμηνείες και σχόλια ,είναι  σαφέστατα ,  «ορίζεται…, αποσπάται…, προσαρτάται…, καταργείται.., διορθώνεται»

Θεωρούμε αναγκαίο , διακόσια χρόνια αργότερα, να ερμηνεύσουμε αναλυτικά, πειστικά και τεκμηριωμένα τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία για το δήμο Θυρέας , αν και είναι σαφέστατα και αυτονόητα, γιατί πρόσφατα ακούγονται πολλά και για να βοηθήσουμε το δημόσιο διάλογο και  την ιστορική αλήθεια.

Συνοπτικά τα τέσσερα συμπεράσματα μας,με αναφορά  των παραπάνω ιστορικών στοιχείων  και η  ιστορική αλήθεια.

  • Το 1835 συστάθηκε ο δήμος Θυρέας και η έδρα του δήμου από το 1835 μέχρι το 1841 είναι ο οικισμός Άγιος Ιωάννης(Αγιάννης) και ο Αγιάννης είναι η θερινή έδρα του δήμουπό το 1841-1912.
  • Στο ΦΕΚ του 1841 η αναφορά Άστρος είναι αναμφισβήτητα για το σημερινό Άστρος .Άστρος ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 .Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας” και “Πρωτεύουα  αυτού. « Άγιος Ιωάννης  το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος»
  • Το Παράλιο Άστρος πιν το 1845 δεν είχε  άλλο επίσημο όνομα και για πρώτη φορά «προσαρτάται» το 1845 στο δήμο Θυρέας επίσημα με το όνομα Παράλιο Άστρος.(Το Παράλιο Άστρος δεν αναφέρεται στο ΦΕΚ του 1841 με κανένα όνομα)
  • Το 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121). Οι αναφορές  παρακάτω ( και άλλες πολλες) για το Άστρος είναι σαφέστατες .
  • (Παρακάτω αναλυτικά και τεκμηριωμένα συμπεράσματα)

1)Άγιος Ιωάννης,ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835 .Σύσταση του δήμου (Θυρέας) με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης.

Τα σχόλια και οι ερμηνείες είναι περιττά,  συνοπτικά  ο Άγιος Ιωάννης ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας σύμφωνα με το ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835  από  το 1835 μέχρι το 1841  και ήταν η θερινή πρωτεύουσα του δήμου Θυρέαςσύμφωνα με το ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841, από το 1841 μέχρι το 1912.

2)ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841  (σελ.45) ,Ονομασία νέου του δήμου, «Θυρέας».Πρωτεύουα  αυτού. « Άγιος Ιωάννης  το θέρος τον δε χειμώνα το Άστρος». Τα συνιστώντα τον νέον δήμο χωρία. « Άγιος Ιωάννης, Μελιγού, Άστρος,Πλάτανος».

Στο παραπάνω ΦΕΚ του 1841 , αναφέρονται σωστά  τα τέσσερα  χωριά που υπήρχαν τότε στην περιοχή και δεν αναφέρεται το Παράλιο Άστρος. Η αναφορά «Άστρος» είναι αναμφισβήτητα για το σημερινό Άστρος , χειμερινή έδρα του δήμου, γιατί είναι αυτονόητο το Άστρος υπήρχε στην περιοχή και   υπήρχε επίσημα τουλάχιστον από το 1823 (1), και θα έπρεπε να αναφέρεται στο δήμο το 1841 έστω και με άλλο όνομα,(δεν είχε ποτέ επίσημα άλλο όνομα ), όπως αναφέρονται οι μικρότεροι οικισμοί  με τα επίσημα ονόματα τους  Μελιγού,Πλάτανος. Aν το Άστρος δεν ήταν στο δήμο Θυρέας έπρεπε κάπου να είναι , αφού είχε εκδηλη την πρόσφατη ιστορία («Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και στο δήμο υπήρχαν άλλοι μικρότεροι οικισμοί της περιοχής . Η αναφορά του ΦΕΚ 1841 είναι σαφέστατη και αυτή είναι η τεκμηριωμενη ιστορική αλήθεια, τα σχόλια είναι περιττά.(Κάποτε πρέπει να εξηγούμε και τα αυτονόητα…τι άλλο να πούμε).

Από το  1832 μέχρι το  1845  ο  καινούργιος οικισμός  που ήταν  στην Χερσόνησο του σημερινού Παραλίου Άστρους  και η τοποθεσία νωρίτερα, υπάγοντο διοικητικά και αναγκαστικά  στο Άστρος,όπως γίνεται με όλους τους καινούργιους οικισμούς,στην αρχή υπάγονται σε ένα  γειτονικό οικισμό.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, από την παραπάνω αναφορά του ΦΕΚ του 1841 για το δήμο Θυρέας , το 1845 ο οικισμός προσαρτήθηκε  στο δήμο Θυρέας με το επίσημο όνομα  Παράλιον Άστρος.(ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845). 

Είναι  αναμφισήτητο γεγονός μετά από το 1823, τα ονόματα των οικισμών δεν τα δίνουν οι κάτοικοι,αλλά το Ελληνικό κράτος με ωρισμένες διαδικασίες και νόμους, που έχουν  σοβαρότητα και συνέχεια, χωρίς αντιφάσεις και κενά (π.χ. 1823,1835, 1841, 1845, 1871,1912, 1997, 2024) .Η ιστορική αλήθεια απαιτεί  και πρέπει όλα να  εξετάζονται , όλα μαζί είναι η αλήθεια, και να αναφέρονται διαχρονικά, από την αρχή μέχρι το τέλος, από το 1823,1845,2024. 

Για να τελειώνουμε με την ονομασία Άστρος ,  πριν το 1832 δεν υπήρχαν κάτοικοι στην σημερινή τοποθεσία  του Παραλίου Άστρους για χιλιάδες χρόνια για να ονομάσουν την τοποθεσία,όπως αναφέρουν  σχετικά ο Άκουρος «ακατοίκητο τούτο μέρος» και ο Leake to 1805, είναι έκδηλο και αυτονόητο ,χωρίς κατοίκους δεν υπάρχουν ονόματα οικισμών ,λιμανιών και περιοχών.

Αντίθετα στο γειτονικό Άστρος υπήρχε οικισμός ,υπήρχε το παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη  του Αγιάννη από το 1805, υπήρχαν οι Αστρεινοί κάτοικοι και οικίσματα χιλιάδες χρόνια ,  τουλάχιστον  για χίλια χρόνια πριν το 1256  , πριν το 1435  και σίγουρα πριν το 1805 υπήρχαν οικίες, υπάρχουν φωτογραφίες ,αρχοντικά των προκρίτων του Αγιάννη(2) , «τα καλύβια» ….πολλά  από αυτά «έχουν δύο πατώματα» κατά τον Leake(3 ) ,και τα «καλύβια  εις το Άστρος» κατά τον Ν.Σπηλιάδη (4).Οι οικιστές του Παραλίου Άστρους είχαν  πριν το 1824 οικίες στον Αγιάννη και στο Άστρος.π.χ. Αδερφοί Ζαφειρόπουλοι. Λογοθέτης,Πάσχος  και άλλοι, που ακόμα  υπάρχουν και σήμερα.

(1)Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476) .O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).

(2)Πριν το 1805 αρχοντικά,«πύργοι» και καλύβια στο Άστρος και στον “Αγιάννη του Άστρους” , η Σχολή Καρυτσιώτη και το μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη του Δημητρίου Καρυτσιώτη. – astrosgr.com

(3)« στην πεδιάδα είναι τα καλύβια που ανήκουν στα χωριά Άγιος Ιωάννης, (το σημερινό Άστρος) Μελιγού, Κορακοβούνι και Πραστός (Άγιος Ανδρέας)» (Leake, σελ 483) ……αποτελούνται από καλές εξοχικές κατοικίες, πολλές από τις οποίες έχουν δύο πατώματα (Leake,σελ 486)

(4)Ν.Σπηλιαδης, Απομνημονευματα σελ 502,  «και όμως οι ολιγαρχικοί,οίτινες είχον καταλάβει τ’ Αγιαννίτικα  λεγόμενα καλύβια εις το  Άστρος, ητοιμάζοντο…» και άλλοι « προς τα Καλύβια του αγίου Ιωάννου εις το  Άστρος »

3)Παράλιον Άστρος Κυνουρίας ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 . Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας .

Το 1845 ο οικισμός πήρε  επίσημα  την ονομασία Παράλιο Άστρος. Αν το Παράλιο Άστρος είχε  νωρίτερα άλλο επίσημο όνομα,σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία,  θα υπήρχε αναφορά για αλλαγή η κατάργηση ονόματος στο  ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845, με τις λέξεις ( « καταργείται.., διορθώνεται»).Το ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845, είναι σαφέστατο για όλους ,αναφέρει μόνο τη λέξη «προσαρτάται», αυτή είναι η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια, για πρώτη φορά «προσαρτάται» και τίποτα άλλο.  Ο οικισμός το 1845   ονομάστηκε  επίσημα Παράλιο Άστρος   και δεν είχε άλλο επίσημο όνομα νωρίτερα, οι ερμηνείες είναι άσχετες και περιττές,γιατί η αναφορά είναι σαφέστατη. Το όνομα της σημερινής τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους  μέχρι το 1845 ήταν  Σκάλα  η Σκάλα  του  Άστρους  και υπάγετο στο Άστρος, όπως υπάγετο στο Άστρος  και ο καινούργιος οικισμός από το 1832-1845. Παρακάτω ενδεικτικά μερικά ιστορικά στοιχεία μετά το 1845  για το όνομα του οικισμού Παράλιο Άστρος.

Το όνομα του οικισμού είναι αδιάκοπα από το 1845  μέχρι σήμερα (2024) Παράλιο Άστρος, για όλους και για το Ελληνικό κράτος και αυτό είναι το όνομα σήμερα.Παράλιο Άστρος, ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητας Παραλίου Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας.Τι άλλο να προσθέσουμε…..

  • Οι σφραγίδες  «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ και η παλιότερη που αναφέρεται «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΑΣΤΡΟΥΣ»(1912 και 1932)
  • Οι εκλογικοί καταλόγοι του 1871,1881  αναφέρουν «Κοινοτ. Παραλίου Άστρους» 
  •  Το Παράλιο Άστρος έχτισε από το  1832-1845   ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος  και οι αδελφοί του. Οι Ζαφειρόπουλοι αναφέρονται από τους ιστορικούς ότι ήταν οι πρώτοι κάτοικοι του Παραλίου Άστρους .Οι Παραλιώτες τιμούν με αδριάντα  τον Άκουρο στη κεντρική πλατεία και ταυτόχρονα προβάλλουν το χωριό τους Παράλιο Άστρος, «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ».
  • Οι τοπικές και εθνικές εφημερίδες αναφέρουν « Παραλ .Άστρος», «ΠΑΡΑΛΙΟ ΑΣΤΡΟΣ»,  «ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΛΙΟ ΑΣΤΡΟΣ»
  • Οι κάτοικοι του Παραλίου Άστρους αποδέχονται το όνομα του χωριού και το προβάλλουν  με πολλούς τρόπους. «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ», Αχιλεύς «ΠΑΡΑΛΙΟ ΑΣΤΡΟΣ», «Σύλλογος των απανταχού Φίλων του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας» , « Φιλοδασική Ένωση Παραλίου Άστρους», «ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ  Π.ΑΣΤΡΟΥΣ»  και ονομάζουν τον οικισμό , Παράλιο Άστρος ,Π.Αστρος ,Εν Παρ  Άστρει.

4) Άστρος Κυνουρίας,

Οι αναφορές  παρακάτω είναι σαφέστατες , δεν απαιτείται καμία ερμηνεία ούτε συμπέρασματα από κανέναν , τα λένε όλα πειστικά και διαγεύστατα.(ιστορικά στοιχεία )

  • Δεν υπήρχε Ελληνικό κράτος πριν το 1821 για επίσημα ονόματα, αλλά υπήρχε η ιστορία.  Το Ελληνικό κράτος με βάση  τα υπάρχοντα  τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής,  αναγκαστικά, δικαιολογημένα  και  επίσημα το 1823 επίσημα ονόμασε τον οικισμό Άστρος. Δεν έγινε η εθνοσυνέλευση για να ονομάσει  την πρώτη ημέρα τον οικισμό Άστρος, το όνομα Άστρος δεν ήταν το θέμα της Εθνοσυνέλευσης,  υπήρχαν άλλα σοβαρά θέματα ,  το Άστρος υπήρχε νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι και ο Κολοκοτρώνης   και  « στο Άστρος»  έκαναν τα αυτονόητα, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη».
  • Το 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
  • Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και  «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας . Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως «B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν Πολίτευμα…Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»
  • Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την  πρώτην  σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει  συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας)  Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).
  • Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις  το  Άστρος  να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και  επήγα και  εγώ  εις το Άστρος ….εις  ένα περιβόλι  όπου έκαναν  την  συνέλευσιν .»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 53)
  • Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης  εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  το γεύμα στον Δημήτριο Υψηλάντη  έγινε « εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Φλούδας Θυρεατικά  Β)
  • Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει  «συνέτρωγαν  ο Δημήτριος Υψηλάντης  και  ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους  των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής  σελ.287).
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά  Β ,  σελ 51).
  • Πάνος Ζαφειρόπουλος ,  το σημερινό Άστρος «ονομάζονται  Άστρος  και  πριν την Β’Εθνοσυνέλευση  π.χ. ο Πάνος Ζαφειρόπουλος σε κάποια έγγραφα του αναφέρει ως πατρίδα του το Άστρος ,όταν ακόμη δεν υπήρχε οικισμός στη σκάλα Άστρους »  (Φάκλαρης , 2023,σελ 44)
  • Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης  αναφέρει , « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις το Άστρος ,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το «Αστρος». (Απομνημονεύματα σελ 88 , Φλούδας Θυρεατικά  Β, Άστρος ,Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν    σελ 165). O Γενναίος Κολοκοτρώνης πειστικότατα αναφέρει το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, υπήρχε πολλά χρόνια πριν το 1823 και βέβαια πριν έλθουν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, δεν το δημιούργησαν τυχαία μόλις έφθασαν και αυθαίρετα το ονόμασαν εκείνη την ημέρα Άστρος.
  • Οι αναφορές για το Άστρος είναι αναρίθμητες. Ενδεικτικά 40 σελίδες  στο βιβλίο του Νικολάου Ι. Φλούδα, Θυρεατικά Τόμος Β’, Άστρος το Χρυσήλιον και Ιστορικόν (σελ 146.-185)
  • Άστρος  Κυνουρίας : ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας. ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας. ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 Ο οικισμός ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους. ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

Δείτε τον σύνδεσμο για περισσότερες αναφορές

Αναφορές  για το Άστρος πριν το 1823 – astrosgr.com

ΦΕΚ 252Α-24/08/1912,Ο δήμος (Θυρέας) καταργείται.

Το 1912, καταργήθηκε το παλιό Δημοτικό σύστημα του 1834 και εγκαθιδρύθηκαν οι κοινότητες. Από τον Δήμο Θυρέας προέκυψαν οι εξής κοινότητες: Άστρους, Βερβένων, Ξηροπηγάδου, Παραλίου Άστρους, Μελιγούς, Πλατάνου και Χαράδρου.

Ας θυμίσουμε στους αναγνώστες μας .Αμέσως μετά την απελευθέρωση από 400 χρόνων σκλαβιάς και την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, οι Θυρεάτες πρόγονοι μας πριν διακόσια χρόνια το 1835 ήξεραν  και εθυμούντο καλά την ιστορία μας και ονόμασαν  το δήμο αυτονόητα Δήμο Θυρέας. Το όνομά του δήμου προήλθε από την αρχαία πόλη της Θυρέας , που βρισκόταν στην περιοχή του Άστρους,στο κάμπο της Θυρέας.

Από το 1997  μέχρι σήμερα ,οι πολιτικοί, πρόκριτοι  και προεστοί μας για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας και ψήφων, ξέχασαν την ιστορία μας και την αρχαία πόλη της Θυρέας και μας φόρτωσαν το  διχαστικό   και χωρίς κανένα περιεχόμενο όνομα,δεν λέει τίποτα σε κανέναν , Δήμος Βόρειας Κυνουρίας.  Ποτέ δεν είναι αργά να ξαναθυμηθούμε την ιστορία μας και τον  ιστορικό Δήμο Θυρέας ,με τρεις χιλιάδες ιστορία ,που θέλουν να σβήσουν οι πολιτικοί μας, για κάτι που δεν τους αφορά άμεσα.

 Από

Νόμος 2539/1997 – ΦΕΚ 244/Α/4-12-1997 (Κωδικοποιημένος) – ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ – ΔΗΜΟΙ (enomothesia.gr)

 ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 2539/1997

ΦΕΚ 244/Α/4-12-1997

Συγκρότηση της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

 ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ, ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Άρθρο 1, Σύσταση των δήμων και των κοινοτήτων

Οι πρωτοβάθμιοι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης συγκροτούνται ανά νομό ως εξής:………….

 3.3.  Δήμος Βόρειας Κυνουρίας αποτελούμενος από το δήμο Άστρους και τις κοινότητες:

1. Αγ. Ανδρέου, 2. Αγ. Γεωργίου, 3. Αγ. Πέτρου, 4. Αγ. Σοφίας,

5. Βερβένων,6. Δολιανών, 7. Ελάτου, 8. Καράτουλα.

9.Καστανίτσης.10.Κορακοβουνίου,11.Καστρίου,

12. Κουτρούφων,13. Μελιγούς. 14. Μεσορράχης.

15. Νέας Χώρας,   16. Ξηροπηγάδου. 17. Παραλίου Άστρους.

18. Περδικόβρυσης, 19. Πλατάνας, 20. Πλατάνου. 21. Πραστού, 22. Σιταίνης. 23. Στόλου,24. Χαράδρου, 25. Οργιάς,

οι οποίοι καταργούνται

Έδρα του δήμου ορίζεται ο οικισμός Άστρος του τέως δήμου Άστρους

Από

Καλωσήρθατε | ΔΗΜΟΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ (voreiakynouria.gov.gr)

Ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας

Δήμος Βόρειας Κυνουρίας  είναι μια περιοχή μοναδικής  φυσικής ομορφιάς, που συνδυάζει  αρμονικά το βουνό με τη  θάλασσα, την ιστορία με τον πολιτισμό, τις παραδόσεις με την αρχιτεκτονική κληρονομιά. Τα τοπία εναλλάσσονται ευχάριστα από το μπλε της θάλασσας, στο πράσινο της πεδιάδας με τους ελαιώνες, τις καστανιές και τα ελατοδάση. Σε απόσταση μόλις δύο ωρών από την Αθήνα, ο επισκέπτης μπορεί να ξεκουραστεί κάνοντας διακοπές σε κάποιο από τα πολλά παραθαλάσσια τουριστικά θέρετρα, να επισκεφθεί πλείστα πολιτιστικά / θρησκευτικά και ιστορικά μνημεία γνωρίζοντας από κοντά την πλούσια ιστορία του τόπου, αλλά και να βρεθεί κοντά σε ανεπανάληπτα φυσικά τοπία.

Κοινότητες Δήμου | ΔΗΜΟΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ (voreiakynouria.gov.gr)

Κοινότητες Δήμου

Άστρος, Αγία Σοφία, Άγιος Ανδρέας, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Πέτρος, Βέρβενα, Δολιανά, Έλατος, Καράτουλα, Καστάνιτσα,Καστρί, ,Κορακοβούνι, Κούτρουφα, Μελιγού, Μεσορράχη, Νέα Χώρα, Ξηροπήγαδο, Παράλιο Άστρος, Περδικόβρυση, Πλατάνα, Πλάτανος,Πραστός , Σίταινα, Στόλος,Χάραδρος,Ωριά

Άστρος

Το Άστρος είναι κωμόπολη και έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, της επαρχίας Κυνουρίας του νομού Αρκαδίας. Βρίσκεται σε εύφορη κι εκτεταμένη πεδιάδα που έχει σημαντική στρατηγική θέση. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία, την ελαιοκομία, την αμπελουργία και την κτηνοτροφία, αν και τα τελευταία χρόνια  ο τουρισμός συγκεντρώνει την μερίδα του λέοντος στην απασχόληση των κατοίκων του. Το Άστρος είναι χτισμένο σε υψόμετρο 75 μ. στο κέντρο του κάμπου της Θυρέας, νοτιοανατολικά της Τρίπολης (40 χλμ)  και νοτιοδυτικά του Ναυπλίου (33 χλμ). Στο Άστρος προσαρτώνται, ο Άγιος Ιωάννης, ο Άγιος Στέφανος, η Βάρβογλη, η Ιερά Μονή Λουκούς και τα Χαντάκια. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 η Κοινότητα Άστρους είχε 2.408 κατοίκους.

Παράλιο Άστρος

Βρίσκεται χτισμένο στο βόρειο τμήμα των παράλιων του Νομού Αρκαδίας, στην ανατολική Πελοπόννησο και βρέχεται από τα νερά του Αργολικού Κόλπου. Το Παράλιο Άστρος απέχει οδικώς λιγότερο από 4 χιλιόμετρα από το Άστρος και περίπου 43 χιλιόμετρα από την Τρίπολη (1)…..   Η κωμόπολη που βρίσκεται πάνω στο λόφο κοντά στο κάστρο ονομαζόταν Νησί, ονομασία που έχει παραμείνει γνωστή έως σήμερα. Στην περιοχή υπάρχει ανοιχτό θέατρο με την επωνυμία «Μελίνα Μερκούρη». Στην άκρη του «νησιού» υπάρχει ένας πετρόκτιστος φάρος που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1893. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είχε 1.043 κατοίκους.

 (1)Θα ενημερώσουμε τον δήμαρχο για  τα  λάθη  στο κείμενο.

 

Όλοι συμφωνούν  και ο  Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος  το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256),  βρίσκεται στο Αγιάννη του Άστρους, στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι», πάνω από του «άστρου /εις τον κάμπον της μαλεβής»   Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ ) σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα» «το κάστρον, όπερ καλείται»…«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) (1256), » προς ευκολωτέραν υποταγήν  των γειτόνων Τσακώνων στη  Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη »  suso en law montanyas ,   όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. (Η φωτογραφία από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή) .

Δείτε παρακάτω  τις σχετικές πηγές   για τα κάστρα μας .

Ο ιστορικός Δήμος Θυρέας, με τρεις χιλιάδες ιστορία,είναι εδώ ,μπροστά μας.  Ας αρχίσουμε πάλι με την «Αθλητική Ένωση Θυρέας». Όλοι μπορούμε καλύτερα.  

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στους συνεργάτες μας Astros Kynouria News 
Από
 ftzivel
 –  
5 Μαρτίου, 2024

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

Δείτε τις σχετικές πηγές για τα κάστρα μας .

“Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων – astrosgr.com   &  Σχολή Καρυτσιώτη – astrosgr.com

 astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

==============================================

«Η Μεγάλη Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών»

Συνθήκη των Σεβρών (1920)

Από ελληνικής πλευράς, υπέγραψαν τη Συνθήκη ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος και ο έκτακτος απεσταλμένος και πληρεξούσιος Άθως Ρωμάνος,

Η Ελλάδα κερδίζει εδάφη και γίνεται «η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», σύμφωνα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

 Η Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) ήταν διεθνής (ευρωπαϊκή) συμφωνία, μία από μία σειρά αντίστοιχων συνθηκών μεταξύ των νικητριών δυνάμεων που επικράτησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και της ηττημένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η συνθήκη επέφερε τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως επιθυμητή λύση του λεγόμενου Ανατολικού Ζητήματος, όπως την σχεδίαζαν οι δυτικές δυνάμεις. Οι διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στην υπογραφή της διεξήχθησαν στο μικρό Παρισινό προάστιο των Σεβρών[1]από όπου και έλκει την επωνυμία της.

Η Τουρκία, βάσει των όρων της συνθήκης αυτής, θα έχανε περίπου τα 2/3 της έκτασης των προηγούμενων εδαφών της, θα συρρικνούτο δηλαδή, από έκτασης 1.589.540 τετρ. χιλιομέτρων (1914) σε 453.000 τετρ. χιλ. και θα αποτελούνταν πλέον μόνο από την Κωνσταντινούπολη (και μέρος της ενδοχώρας της) και την Ανατολία, ενώ ο πληθυσμός της θα μειωνόταν στα 10.000.000 περίπου[2]. Τη συνθήκη αποδέχτηκε η Κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης. Δεν τη δέχτηκαν όμως οι Τούρκοι εθνικιστές, που υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ[3]αγωνίστηκαν και πέτυχαν τελικά την μη εφαρμογή της.

Από ,Ελληνική Ιστορία και Προϊστορία – Greek History and Prehistory: Η Συνθηκη των Σεβρων 1920 – Το Οραμα της Μεγαλης Ελλαδας γινεται πραγματικοτητα προσωρινα

Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Σεβρες (Sèvres) της Γαλλίας, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις μετά τονΑ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκ μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε αποδεκτή από τον σουλτάνοΜεχμέτ ΣΤ΄ ο οποίος προσπαθούσε να σώσει τον θρόνο του, αλλά απορρίφθηκε από το ανεξάρτητο κίνημα των Νεότουρκων. Το κίνημα υπό την ηγεσία του στρατηγου Μουσταφά Κεμάλ χρησιμοποίησε αυτή τη διένεξη για να αυτοανακηρυχθεί κυβέρνηση και να καταργήσει το χαλιφάτο.

Η συνθήκη όριζε τα εξής: η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία τηςΜεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας(Ιορδανια)  στην Βρετανία ως προτεκτοράτα  της Κοινωνίας των Εθνών, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα. Η Χετζάζη (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.

Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδοςκαι η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Η περιοχή της Σμύρνηςέμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτήθει στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Το άρθρο 26 της Συνθήκης όριζε ακομα οτι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα, κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος.

Παράλληλα, η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στην Ελλάδα με το μυστικό Σύμφωνο Βενιζέλου – Τιττόνι. Η Ιταλία συμφώνησε ακόμα να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη Ρόδο και το Καστελλόριζο) στην Ελλάδα, και όταν η Βρετανία έδινε στο μέλλον την Κύπροστην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα παραχωρούταν και αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε αργότερα από την Ιταλία το 1922).

Τα στενά των  Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά  αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν προσωρινά διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των χριστιανικών μειονοτήτων.

Η επικύρωση της Συνθήκης δεν έγινε από κανένα συμμαχικό κοινοβούλιο (ούτε από το ελληνικό), καθώς μετά την επαναφορά του Κωνσταντίνου στον ελληνικό θρόνο, διαταράχθηκαν οι σχέσεις με τις συμμαχικές δυνάμεις, οι οποίες ποτέ δεν τον αναγνώρισαν ως αρχηγό του ελληνικού κράτους. Η Σοβιετική Ένωση έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, καθώς και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι υπέγραψαν νέα συνθήκη ειρήνης (Συνθήκη της Λωζάνης) το 1923, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία.
 

Οι συμμαχικές και οι σχετιζόμενες δυνάμεις ήταν: Ηνωμένο ΒασίλειοΓαλλία,  ΙταλίαΙαπωνία (πρωταρχικοί σύμμαχοι),  ΑρμενίαΒέλγιο,  ΕλλάδαΧετζάζΠολωνία,  ΠορτογαλίαΡουμανίαΓιουγκοσλαβία και Τσεχοσλοβακία.

Πηγη: https://el.m.wikipedia.org/wiki/Συνθήκη_των_Σεβρών

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στους συνεργάτες μας Astros Kynouria News  Από ftzivel-11 Απριλίου, 2024

Την 29 Μαϊου 1453 «η Πόλις Εάλω», αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται σήμερα . – astrosgr.com

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Δημήτριος Καρυτσιώτης

Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819> γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη <Αγιάννη > και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έχτισε την μεγαλοπρεπή και “καλλιμάρμαρο” Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη στην οποία φοιτούσαν νέοι από ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας και το 1805 έχτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη.

  • Δημήτριος Καρυτσιώτης, εις παράγραφον 5 της διαθήκης του «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) … (Εις της διαθήκην του την 27η Φεβρουαρίου 1819 στη Τεργέστη).
  • «Δημήτριος Καρυτσιώτης, “Παραιτώ της πατρίδος μου το κτίριον της Σχολής και το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα  εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης»

Το επίγραμμα στον τάφο του, το οποίο παραθέτουμε στα νέα ελληνικά, συμπυκνώνει εύγλωττα όλη του την πορεία:

«Εδώ κείται ο Δημήτριος Καρυτσιώτης, ο οποίος κατά την ευσέβεια, την επιείκεια και κατά την τιμιότητα στις συμβολαιογραφικές πράξεις σε όλους τους Έλληνες και ξένους ήταν σεβαστός έως την τελευταία μέρα της ζωής του, και ο οποίος ουδέποτε λησμόνησε την ιδιαίτερη πατρίδα του, και ίδρυσε σε αυτήν σχολείο με δικές του δαπάνες, για να ανακτήσει η νεότητα του τόπου και των γύρω περιοχών την πατροπαράδοτη αρετή»

7) Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη «την πατρίδα μας (χωρίον μας) …του Άστρους (Astro)» και πριν το 1821 ο Άκουρος – astrosgr.com

Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας  Δημήτριος Καρυτσιώτης – astrosgr.com

Το μέγαρο « ΑΣΤΡΟΣ» στη Τεργέστη  και το πάθος  του  εθνικού ευεργέτη μας Δημητρίου Καρυτσιώτη για «γράμματα» και μόρφωση . – astrosgr.com

Ο Δημήτριος Καρυτσιώτης τελικά στον τόπο του, στη σχολή του, στον Αγιάννη Κυνουρίας

Η Σχολή Καρυτσιώτη και ο “Ιερός Χώρος” της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων – astrosgr.com

H Σχολή Καρυτσιώτη : Δημόσια Πρόταση για την ιστοσελίδα του δήμου μας  – astrosgr.com

Πηγές

Συνεργάτες   Astros Kynouria News 

Σχολή Καρυτσιώτη  & Δημήτριος Καρυτσιώτης Γιάννη Δ.Κουρμπέλη

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα.

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

«Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1, Αριστείδης Ν. Χατζής

Πρόσφατα ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας  έκανε  την παρακάτω επετειακή έκδοση για τα διακόσια χρόνια από την σύγληση της Β΄Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος.

  • Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις
  • 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823
  • τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις
  • Υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων
  • Έκδοση: Δήμος Βόρειας Κυνουρίας
  • Επιστημονική επιμέλεια: Δρ. Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη
  • Φιλολογική επιμέλεια: Δρ. Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη – Ευαγγελία Γ. Καμπύλη

Δείτε το βιβλίο στο σύνδεσμο Ἐν Ἄστρει Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις (astros-kynourianews.gr)

 Ο Αριστείδης Ν. Χατζής είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το βιβλίο του Ο Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 (2021) κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.  Επικοινωνία: ahatzis@phs.uoa.gr  

Η μελέτη παρακάτω είναι μια αξιόλογη και πολύ σοβαρή εργασία που ξαναδιαβάζεται ευχάριστα, είναι από το παραπάνω βιβλίο, Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, ο τονισμός είναι δικος μου.

«Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους1 Αριστείδης Ν. Χατζής (σελ 111)

Εισαγωγή: Επαναδιατυπώνοντας τα ερωτήματα για το Άστρος

 Η Εθνοσυνέλευση του Άστρους και το συνταγματικό κείμενο που προέκυψε από αυτήν έχουν συνδεθεί με μια σειρά παρεξηγήσεων. Οι παρεξηγήσεις αυτές έχουν οδηγήσει μέρος της παραδοσιακής ιστοριογραφίας και της συνταγματικής ιστορίας σε λανθασμένες εκτιμήσεις για την περίοδο γενικά και για τα γεγονότα του 1823 ειδικότερα. Στις λαθεμένες εκτιμήσεις θα πρέπει να προσθέσουμε και τον τρόπο που έχει υποτιμηθεί η επίδραση της πολιτικής, θεσμικής και ιδεολογικής παρέμβασης του βρετανικού κομιτάτου στην Ελληνική Επανάσταση και στις διεργασίες στο Άστρος.2

Στην παρούσα μελέτη θα παρουσιάσω μερικά νέα στοιχεία για την Εθνοσυνέλευση και το συνταγματικό κείμενο που ψηφίστηκε στο Άστρος.

Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από δύο σώματα πηγών:

(α) από τις βρετανικές εφημερίδες της περιόδου που δημοσιεύουν πληροφορίες οι οποίες προέρχονται είτε απευθείας από τους Έλληνες επαναστάτες (ορισμένες φορές και ως ημιεπίσημα non-paper ή δελτία τύπου), είτε μέσω πιο πολύπλοκων και επισφαλών διαδρομών (επιστολές από τα Επτάνησα, από φιλέλληνες που βρίσκονται στον ελληνικό χώρο, από περαστικούς έμπορους και στρατιωτικούς, από φιλελληνικά κομιτάτα της Κεντρικής Ευρώπης, από ελευθεροτεκτονικά και φιλελεύθερα δίκτυα, από πληροφορίες γαλλικών και γερμανικών εφημερίδων). Οι διαδρομές που προηγούνται της δημοσίευσης δεν εξασφαλίζουν την αξιοπιστία ενώ συχνά πρόκειται για ρηχές, πρόχειρες, λαθεμένες εντυπώσεις ή για προφανώς χαλκευμένα ψευδή νέα.

(β) από τα κείμενα που προέρχονται από τα στελέχη του κομιτάτου που ταξίδεψαν στην Ελλάδα. Τα περισσότερα είναι έργα δημοσιευμένα και γνωστά στη βιβλιογραφία αλλά πολλά παραμένουν ακόμα αδημοσίευτα και άγνωστα. Προφανώς τα τελευταία αλλά και κάποια από τα πρώτα, παραμένουν ανεκμετάλλευτα.

Το σημαντικότερο κείμενο που χρησιμοποιώ εδώ (άγνωστο και σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτο) είναι η αλληλογραφία και το ημερολόγιο του Edward Blaquiere την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1823. Ο Blaquiere είναι το πρώτο  στέλεχος του Κομιτάτου που επισκέφτηκε την ελεύθερη Ελλάδα τον Απρίλιο του 1823.3 Αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο την ημέρα που ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο Άστρος (18/30 Απριλίου) και έφτασε στην Τριπολιτσά τις ημέρες που εγκαθίσταντο εκεί οι νέες εκλεγμένες αρχές. Ενημέρωνε για όλα, με κάθε ευκαιρία το Κομιτάτο, κρατούσε ένα είδος ημερολογίου και έστελνε ανταποκρίσεις, όταν αυτό ήταν εφικτό, σε βρετανικές εφημερίδες με τις οποίες συνεργαζόταν (κυρίως στη Morning Herald). Όσο παρέμεινε στην Ελλάδα συνομίλησε με τις ελληνικές αρχές και πολλές σημαντικές προσωπικότητες της Επανάστασης (Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Πετρόμπεη, Νικηταρά, Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένη και πολλούς άλλους). Όπως θα δούμε, ο Blaquiere είχε ένα μεγάλο ενδιαφέρον ειδικά για το νέο συνταγματικό κείμενο αλλά και για την πολιτική κατάσταση του επαναστατικού κράτους. Θα χρησιμοποιήσω εδώ αυτήν την ανέκδοτη αλληλογραφία, το ημερολόγιό του, αλλά και μερικές αναφορές στην Εθνοσυνέλευση και στο συνταγματικό κείμενο του Άστρους που έχουν δημοσιευθεί στις εκθέσεις του και στο πρώτο βιβλίο του για την Ελλάδα.4

Ανάμεσα στα κείμενα που θα χρησιμοποιήσω περιλαμβάνονται και δύο άγνωστες, στη βιβλιογραφία, επιστολές. Μια επιστολή του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου προς τα Γερμανικά και τα Ελβετικά φιλελληνικά κομιτάτα γραμμένη τις ημέρες παράδοσης της Προεδρίας του Εκτελεστικού στον Πέτρο Μαυρομιχάλη (Πετρόμπεη) και μια επιστολή του Πετρόμπεη προς τον γιο του, Γεωργάκη που βρίσκεται στην Ανκόνα ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Επαναστατικής Κυβέρνησης. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς βλέπουν την Εθνοσυνέλευση και το συνταγματικό κείμενο που προέκυψε από αυτήν οι δύο πρόεδροι του Εκτελεστικού στις δύο πρώτες επαναστατικές κυβερνήσεις.

Αυτά τα νέα στοιχεία που δημοσιεύω εδώ δεν ανατρέπουν, βέβαια, την εικόνα που έχουμε αλλά μας επιτρέπουν να σταθμίσουμε με διαφορετικό τρόπο όσα ήδη γνωρίζουμε, να συναρθρώσουμε γνωστές και νέες πηγές με τρόπο που θα μας δώσουν πιο πειστικές απαντήσεις σε παλαιά και νέα ερωτήματα. Στο πρώτο κεφάλαιο θα προσπαθήσω να διορθώσω συνοπτικά5 κάποιες παρεξηγήσεις για την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος που ίσως μας βοηθήσουν να σχηματίσουμε μια λιγότερο εσφαλμένη εικόνα για την περίοδο. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα παρουσιάσω τα νέα στοιχεία και θα επιχειρήσω να τα εκτιμήσω τοποθετώντας τα δίπλα σε όσα ήδη γνωρίζουμε. Στο τρίτο κεφάλαιο θα διατυπώσω μερικά πρόχειρα συμπεράσματα.

Τι συνέβη πραγματικά στο Άστρος;

 Η κυρίαρχη στην παραδοσιακή ιστοριογραφία6 εικόνα συνδέει την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος με την εμφύλια σύγκρουση που θα ξεκινήσει μετά από επτά μήνες, τον Νοέμβριο του 1823. Η Εθνοσυνέλευση (μας λέει η παραδοσιακή ιστο  ριογραφία )  εδραίωσε την πολιτική κυριαρχία των προεστών της Πελοποννήσου και της Ύδρας εις βάρος των αγνών αγωνιστών που δεν είχαν τις δεξιότητες στη δολοπλοκία που απαιτούσε το πολιτικό παιχνίδι. Έτσι, παρά τις προσπάθειές τους να ασκήσουν κάποια επιρροή στη διαδικασία εκλογής των παραστατών ή στις αποφάσεις που λήφθηκαν στο Άστρος, τελικά παραμερίστηκαν με δολιότητα, παρά το γεγονός πως η στρατιωτική σταθεροποίηση της Επανάστασης που επέτρεψε τις πολιτικές διαδικασίες και την οργάνωση του επαναστατικού κράτους, οφειλόταν αποκλειστικά σ’ αυτούς, κυρίως στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Επιπλέον αυτοί εξέφραζαν το «γνήσιο λαϊκό αίσθημα» και ήταν δημοφιλείς. Η διχαστική πολιτική των προεστών, των πλοιοκτητών και των Φαναριωτών, η προσπάθειά τους να περιθωριοποιήσουν και να αποδυναμώσουν τους στρατιωτικούς, αποτέλεσε τη βασική αιτία για τη σύγκρουση. Το δε Σύνταγμα του Άστρους (μας λέει η παραδοσιακή συνταγματική ιστορία), εγγυήθηκε από τη μια την απόλυτη πολιτική κυριαρχία των «πολιτικών» (ή «ολιγαρχικών»), έναντι των «πολεμιστών» (ή «δημοκρατικών») και από την άλλη διατήρησε την πολυαρχία που υπονόμευε σταθερά τον Αγώνα.

Αυτή η σχηματική εικόνα και οι διάφορες εκδοχές της όχι μόνο συσκοτίζουν αλλά διαστρεβλώνουν τα πραγματικά γεγονότα, τους πολιτικούς συσχετισμούς και τις θεσμικές επιλογές. Αλλά η εικόνα αυτή υπονομεύεται από τις ίδιες τις αντιφάσεις της. Όποιος γνωρίζει την εξέλιξη των γεγονότων στην εμφύλια σύγκρουση διαπιστώνει πως αυτά τα ίδια τα γεγονότα (ιδίως στη δεύτερη φάση της σύγκρουσης) υπονομεύουν αυτού του είδους τις σχηματικές, μανιχαϊστικές, απλοϊκές ερμηνείες. Η παρούσα μελέτη δεν έχει, όμως, ως θέμα της την εμφύλια σύγκρουση. Θα περιοριστώ αποκλειστικά σε ό,τι είναι χρήσιμο για την κατανόηση των όσων έγιναν στο Άστρος. Όμως και τα γεγονότα γύρω από την Εθνοσυνέλευση θα τα θεωρήσω γνωστά στον αναγνώστη7 και θα αναφερθώ σ’ αυτά μόνο όταν είναι απαραίτητο.

Στη συνέχεια αυτού του κεφαλαίου θα προσπαθήσω να διορθώσω τις τέσσερεις σημαντικότερες παρεξηγήσεις που συνδέονται με την Εθνοσυνέλευση και το συνταγματικό κείμενο που προέκυψε από αυτήν. Αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τις πολιτικές και θεσμικές εξελίξεις του 1823 και να εκτιμήσουμε τις νέες πληροφορίες που θα παρουσιάσω.

 (α) Έχει υπερτονιστεί η συμβολή της Εθνοσυνέλευσης και του συνταγματικού κειμένου που υιοθετήθηκε στο Άστρος στην εμφύλια σύγκρουση. Όμως οι εσωτερικές συγκρούσεις της Επανάστασης προϋπήρχαν και ήταν πολύ πιο σύνθετες από αυτές που εκδηλώθηκαν στο Άστρος. Πολύ πριν την έναρξη της Επανάστασης είχαμε τη σύγκρουση μεταξύ της ηγεσίας της Φιλικής και αυτών που θεωρούσαν πως η Επανάσταση ήταν πρόωρη (Ιωάννης Καποδίστριας, Αδαμάντιος Κοραής, Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος). Από την έναρξη σχεδόν της Επανάστασης και μέχρι την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, η σύγκρουση των προεστών με τον Δημήτριο Υψηλάντη και η υπονόμευση του δεύτερου από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Θεόδωρο Νέγρη καθόρισαν τις πολιτικές εξελίξεις. Η πολιτική οργάνωση του επαναστατικού κράτους, η προσπάθεια της κεντρικής κυβέρνησης να επιβληθεί στις τοπικές εξουσίες και στα άτακτα στρατεύματα καθώς και ο εντεινόμενος ανταγωνισμός στρατιωτικών και προεστών θα οδηγούσαν, πιθανότατα νωρίτερα σε θερμότερη σύγκρουση αν δεν είχε μεσολαβήσει η αντεπίθεση των Οθωμανών το καλοκαίρι του 1822. Η αντεπίθεση οδήγησε σε συσπείρωση τους Έλληνες που κατόρθω[1]σαν να την αντιμετωπίσουν επιτυχώς αλλά δεν αποσόβησε την τελική σύγκρουση, απλώς άλλαξε τους όρους και τις ισορροπίες. Στις αρχές του 1823 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (μετά τα Δερβενάκια) είναι πολιτικά ενισχυμένος ενώ ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (μετά το Πέτα) αρκετά αποδυναμωμένος, παρά την επιτυχή υπεράσπιση του Μεσολογγίου. Όταν όλοι συγκεντρώνονται στο Άστρος είναι ήδη χωρισμένοι σε παρατάξεις που αναγνωρίζονται ρητά ακόμα και σε επίσημα κείμενα.8 Στην Εθνοσυνέλευση και αμέσως μετά γίνονται προσπάθειες συμβιβασμού και σ’ αυτές πρέπει να εντάξουμε το συνταγματικό κείμενο που υιοθετείται. Ο συμβιβασμός είναι προφανής στην τελική σύνθεση του Εκτελεστικού στο οποίο σύντομα θα κυριαρχήσει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Η τελική σύγκρουση σχετίζεται με την προσπάθεια του Εκτελεστικού να ελέγξει το Βουλευτικό με αντισυνταγματικό τρόπο και με κύριο στόχο (του Εκτελεστικού) να διαχειριστεί αυτό το δάνειο και γενικότερα τα οικονομικά του επαναστατικού κράτους. Βέβαια, πίσω από τα δύο σώματα βρίσκονται ισχυρές ομάδες προεστών και στρατιωτικών που προσπαθούν να επικρατήσουν πολιτικά και να επιβάλουν τη δική τους πολιτική γραμμή για την πορεία του επαναστατικού κράτους αλλά και της Επανάστασης γενικότερα.

(β) Αντίθετα με ό,τι συχνά γράφεται, η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος ήταν η πιο αντιπροσωπευτική του Αγώνα. Συμμετείχαν σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές της Επανάστασης, προεστοί, στρατιωτικοί, ιεράρχες, διανοούμενοι, ακόμα και ένα πλήθος μη εκλεγμένων παρατηρητών που δεν είχαν δικαίωμα ψήφου αλλά συμμετείχαν στις διεργασίες, ακόμα και στη διαβούλευση. Παρά τις έντονες αντιθέσεις, τις αντιπαραθέσεις, ακόμα και τις απειλές, η διαβούλευση ήταν ουσιαστική, έφερε για πρώτη φορά σε επαφή αγωνιστές από τόσο πολλές περιοχές του επαναστατημένου ελληνικού χώρου αλλά και απλό κόσμο, με διαφορετικές εμπειρίες, πεποιθήσεις, πολιτικούς και προσωπικούς στόχους, αντικρουόμενα συμφέροντα. Από τον Blaquiere μαθαίνουμε κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον: στις ζυμώσεις συμμετέχουν ακόμα και γυναίκες. Όχι μόνο η Μπουμπουλίνα ή η Μαντώ Μαυρογένη (οι οποίες είναι παρούσες και εμπλέκονται ενεργά) αλλά και γυναίκες του λαού που συγκεντρώνονται στο Άστρος ή, αμέσως μετά, στην Τρίπολη, συνοδεύοντας, μάλλον,   τους άντρες, τα παιδιά, τα αδέλφια τους. Στο Άστρος, σε αντίθεση με την Επίδαυρο, η αυτοπεποίθηση των Ελλήνων ήταν πολύ μεγαλύτερη. Ταυτόχρονα, όμως, οι εκπρόσωποι της ελληνικής κοινωνίας της εποχής ήταν πλέον και περισσότερο ρεαλιστές. Για πρώτη φορά έγινε αντιληπτή από όλους η σημασία της πολιτικής οργάνωσης, της υιοθέτησης Συντάγματος, η ανάγκη κεντρικής διοίκησης. Κυρίως, όμως, συνειδητοποίησαν όλοι την ανάγκη άσκησης εξωτερικής πολιτικής που θα εξασφάλιζε διεθνή αναγνώριση, ένα απαραίτητο εξωτερικό δάνειο, πιθανόν και συμμάχους. Για τους λόγους αυτούς θα πρέπει να θεωρούμε το πολιτικό αποτέλεσμα της Εθνοσυνέλευσης καθαρά θετικό αν και, προφανώς, δεν αποσόβησε τελικά την εμφύλια σύρραξη. Αλλά αμφιβάλλω πολύ εάν θα μπορούσε να επιτύχει κάτι τέτοιο δεδομένων των έντονων αντιθέσεων, της σύγκρουσης συμφερόντων, τον ανταγωνισμό για την εξουσία. Άλλωστε κάθε πραγματική επανάσταση και μάλιστα τόσο ριζοσπαστική όπως η Ελληνική, εμπεριέχει ένα εμφύλιο πόλεμο.9 Στην ελληνική περίπτωση ο εμφύλιος ήταν αναπόφευκτος καθώς με την έναρξή της αυτή στερήθηκε και τον παραδοσιακό ηγέτη του Γένους των Ρωμιών (τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριο Ε´) και τον ηγέτη της επαναστατικής οργάνωσης του Ελληνικού Έθνους (τον Αλέξανδρο Υψηλάντη). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αφήσει το πεδίο του πολιτικού ανταγωνισμού ανοικτό και μάλιστα με μεγάλο αριθμό ανταγωνιστών εκ των οποίων κανείς δεν θα μπορούσε να κυριαρχήσει πολιτικά χωρίς συμμαχίες και συμβιβασμούς. Επιπλέον, η επιτυχία της Επανάστασης προϋπόθετε την αποδοχή της ανάγκης οργάνωσης κεντρικής διοίκησης. Η αποδοχή αυτή έγινε εφικτή μόνο μετά την ήττα στην εμφύλια σύγκρουση όσων έβλεπαν συσταλτικά την Επανάσταση, είχαν δηλαδή μια περιορισμένη αντίληψη για την εξέλιξή της, τις προοπτικές της, τη ριζοσπαστικότητά της – ακόμα και την προοπτική εδαφικής επέκτασής της.

 Θα πρέπει να προσθέσω και το εξής: η εμφύλια σύρραξη (και όχι εμφύλιος πόλεμος)10 δεν ήταν μόνο αναπόφευκτη, ήταν και απαραίτητη. Στην επιτυχία της απόβασης του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και τη διάλυση της ελληνικής άμυνας συνέβαλε, βεβαίως, το αποτέλεσμα της αποσάθρωσης που επέφερε η εμφύλια σύγκρουση.11 Αλλά η αποτυχία των Ελλήνων να αναχαιτίσουν τον Ιμπραήμ είχε μια άλλη κύρια αιτία, την αποτυχία τους να οργανωθούν στρατιωτικά και ειδικότερα να σχηματίσουν τακτικό στρατό που θα έλεγχε μια κεντρική διοίκηση. Η στρατιωτική τους αποτυχία, έτσι, αντανακλούσε την πολιτική τους αποτυχία: την αδυναμία συγκρότησης μιας ισχυρής κεντρικής εξουσίας που θα οργάνωνε και θα έλεγχε το στράτευμα. Η εμφύλια σύγκρουση, όμως, οδήγησε σε παγίωση της πολιτικής οργάνωσης, αποδοχή της, ακόμα και εσωτερικοποίηση των νέων θεσμών από μεγάλες ομάδες πληθυσμού που για πρώτη φορά αισθάνθηκαν μέλη μιας ενιαίας πολιτικής κοινότητας, όχι ενός χαλαρού ομοσπονδιακού σχήματος.12 Αυτή η εξέλιξη ενίσχυσε πολύ την εικόνα των Ελλήνων στο εξωτερικό. Όπως θα δούμε η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος έπαιξε κομβικό ρόλο στην ενίσχυση της θετικής εικόνας των Ελλήνων επαναστατών και στη σαφέστατη στροφή υπέρ των Ελλήνων του συνόλου, σχεδόν, του γαλλικού και του βρετανικού Τύπου.

(γ) Το συνταγματικό κείμενο που προέκυψε από την Εθνοσυνέλευση του Άστρους δεν ήταν ένα νέο Σύνταγμα. Η Εθνοσυνέλευση αναθεώρησε το Σύνταγμα της Επιδαύρου, τα μέλη της συντακτικής επιτροπής και της ολομέλειας εργάστηκαν έχοντας την πρόθεση να αναθεωρήσουν το συνταγματικό κείμενο που είχε υιοθετηθεί στην Επίδαυρο, αν και είχαν συντακτική εξουσία. Είναι λάθος να χαρακτηρίζεται το Σύνταγμα του Άστρους ως ένα δεύτερο, νέο Σύνταγμα. Άλλωστε και οι ίδιοι οι συγγραφείς του το τόνισαν με την ονομασία που του έδωσαν: «Νόμος της Επιδαύρου». Δεν είναι ασήμαντη αυτή η παρεξήγηση καθώς δίνει μια λανθασμένη εικόνα για τις πολιτικές διεργασίες στο Άστρος, ιδίως την απόφαση των παραστατών για θεσμική συνέχεια αλλά και των συντα[1]κτών για ένα είδος αναθεώρησης που έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Οι στόχοι αυτοί είναι πολύ πιο σύνθετοι από αυτούς που συνήθως η βιβλιογραφία αναφέρει. Βασικός σκοπός όσων εμπλέκονται είναι (1) η καλύτερη και συστηματικότερη οργάνωση της κεντρικής διοίκησης και η κατάργηση του οιονεί ομοσπονδιακού χαρακτήρα της πολιτειακής οργάνωσης, (2) η νομοτεχνική βελτίωση του κειμένου αλλά και η συνειδητά μεγαλύτερη έμφαση στη φιλελεύθερη και τη δημοκρατική αρχή, (3) η ενίσχυση του νομοθετικού σώματος – που δεν εξυπηρετεί, απαραίτητα, τις ισχυρές τοπικές εξουσίες, όπως σύντομα θα αποδείξουν τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν, αλλά πολιτικές και θεσμικές θεωρίες που εκπροσωπούνται, πλέον, όχι μόνο από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Θεόδωρο Νέγρη αλλά και μεγάλο αριθμό νέων διανοουμένων που εμπλέκονται στη διαβούλευση αλλά και στην αναθεωρητική διαδικασία.13

 (δ) Το συνταγματικό κείμενο του Άστρους, δηλαδή το λεγόμενο «Σύνταγμα του Άστρους» (αλλά στην πραγματικότητα το αναθεωρημένο Σύνταγμα της Επιδαύρου), ήταν το επαναστατικό Σύνταγμα που εφαρμόστηκε σε μεγάλο βαθμό και σε μεγάλη έκταση στη διάρκεια του πολέμου, από τα μέσα του 1823 έως και τα μέσα του 1827. Ακόμα και όταν κάποιες διατάξεις του (οι οργανωτικές του πολιτεύματος) ανεστάλησαν,14 το Σύνταγμα συνέχισε να ισχύει, να εφαρμόζεται,15 να παράγει πολιτικά αποτελέσματα, να διαμορφώνει συνειδήσεις με τον προφανή «παιδα[1]γωγικό» του ρόλο,16 και φυσικά να δημιουργεί θεσμική μνήμη.17 Άρα το συνταγματικό κείμενο που ψήφισε η Εθνοσυνέλευση του Άστρους ήταν, από πολλές απόψεις, το πιο επιδραστικό της επανάστασης.18  

Νέα στοιχεία για το Άστρος

Παρά το γεγονός πως η Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και το Προσωρινό Σύνταγμα προκάλεσαν το ενδιαφέρον των Βρετανών φιλελεύθερων,19 στην πραγματικότητα δεν τους απασχόλησε ιδιαίτερα η πολιτική οργάνωση του επαναστατικού κράτους20 και δεν φαίνεται να έλαβαν αρχικώς στα σοβαρά την εμφάνιση ενός δημοκρατικού πολιτεύματος στα νότια Βαλκάνια.21 Η αλή[1]θεια είναι πως τους απασχολούσαν περισσότερο οι επαναστάσεις στη Νότια Αμερική αλλά κυρίως η Ισπανική. Όμως από τα τέλη του φθινοπώρου του 1822 οι Βρετανοί φιλελεύθεροι γνώριζαν πως οι μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν δώσει την άδεια στους Γάλλους να επέμβουν στην Ισπανία. Στο τέλος του έτους και στις αρχές του 1823 οι Ευρωπαίοι ανέμεναν την έναρξη της γαλλικής εισβολής που τελικώς πραγματοποιήθηκε τις πρώτες ημέρες του Απριλίου.

Εκείνες, ακριβώς, τις ημέρες ταξίδευε προς την Ελλάδα ο πρώτος εκπρόσωπος του φιλελληνικού κομιτάτου, Edward Blaquiere. Ο Blaquiere ήταν απόστρατος αξιωματικός του ναυτικού, με μεγάλη εμπειρία από τους Ναπολεόντειους πολέμους. Κυρίως, όμως, ήταν αυτός που εκπροσώπησε τους Βρετανούς φιλελεύθερους σχεδόν για τρία χρόνια στην Ισπανία. Ο ίδιος ο Jeremy Bentham χρηματοδότησε εν μέρει το ταξίδι του στην Ιβηρική Χερσόνησο που είχε σκοπό να δημιουργήσει ένα δίκτυο επαφών με τους Ισπανούς φιλελεύθερους, να τους ενισχύσει, να τους επηρεάσει, να διαδώσει το έργο του Bentham αλλά και να συλλέξει πληροφορίες για την Ισπανική επανάσταση. Γράφει στον Bentham στις 4 Μαΐου 1820: «Έχω δύο στόχους: να συγκεντρώσω όσο περισσότερες πληροφορίες γίνεται και να δω με τα ίδια μου τα μάτια έναν ηρωικό λαό να αγωνίζεται για τις ελευθερίες του.»22 Αυτές, ακριβώς, ήταν και οι προθέσεις του καθώς ταξίδευε προς την Ελλάδα.23

Προφανώς το ενδιαφέρον για την Ελλάδα αναζωπυρώθηκε όταν οι Βρετανοί φιλελεύθεροι συνειδητοποίησαν πως το πετυχημένο «φιλελεύθερο ισπανικό πείραμα»24 ήταν έτοιμο να καταρρεύσει υπό την πίεση της Ιερής Συμμαχίας. Όμως ήταν οι Έλληνες που στα τέλη του καλοκαιριού και στη διάρκεια του φθινοπώρου του 1823 προσέγγισαν τους Βρετανούς φιλελεύθερους και μάλιστα με πρωτοβουλία του Ιγνάτιου Ουγγροβλαχίας25 και την επιφυλακτική συναίνεση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Η ελληνική περίπτωση εμφανιζόταν πλέον πολύ πιο ενδιαφέρουσα και δελεαστική στους Βρετανούς φιλελεύθερους καθώς η αντοχή των Ελλήνων, η σταθεροποίηση της επανάστασής τους και οι θεσμικές τους επιλογές πρόσφεραν ευκαιρίες και δυνατότητες. Σε κάθε περίπτωση, η Ελληνική Επανάσταση ήταν η μόνη που επιβίωσε από το επαναστατικό κύμα του 1820-1821 και η μόνη που δεν κινδύνευε από στρατιωτική επέμβαση της Ιερής Συμμαχίας.

Η ελληνική περίπτωση διέθετε κάποια χαρακτηριστικά που δεν μπορούσαν παρά να σαγηνεύσουν τους Βρετανούς φιλελεύθερους. Καθώς ο Λουριώτης συναντούσε τον Bowring και τον Blaquiere στη Μαδρίτη, οι Έλληνες οργάνωναν εθνικές εκλογές με καθολική ψηφοφορία των ανδρών. Καθώς οι   τρεις τους κατευθύνονταν προς το Λονδίνο, οι Έλληνες οργάνωναν μια εθνοσυνέλευση που θα ήταν πραγματικά αντιπροσωπευτική όλων των πολιτικών δυνάμεων. Καθώς ξεκινούσαν οι συζητήσεις για την ίδρυση του Φιλελληνικού Κομιτάτου, οι Έλληνες συζητούσαν την αναθεώρηση προς το ριζοσπαστικότερο ενός ήδη φιλελεύθερου και δημοκρατικού Συντάγματος.26 Έτσι ο Edward Blaquiere ξεκίνησε το ταξίδι του από το Λονδίνο για την Πελοπόννησο με σκοπό να προλάβει να παρακολουθήσει την Εθνοσυνέλευση. Αλλά αστάθμητοι παράγοντες τον καθυστέρησαν.27 Πάτησε το πόδι του στον Μοριά την ημέρα που έληξαν οι εργασίες και οι παραστάτες ξεκινούσαν για την Τριπολιτσά, τη νέα έδρα της ελληνικής επαναστατικής διοίκησης.

 Ένα άρθρο της Sun, δημοσιευμένο στις 23 Σεπτεμβρίου 1823, επιβεβαιώνει τα παραπάνω. Το άρθρο δημοσιεύεται σε μια εφημερίδα που είναι συντηρητική αλλά στηρίζει με συνέπεια την Ελληνική Επανάσταση και φαίνεται να έχει αποκλειστική πληροφόρηση από τα ελευθεροτεκτονικά δίκτυα με τα οποία συνδέεται. Το άρθρο αντανακλά τον αναπροσανατολισμό των Βρετανών:

«Η κρίσιμη κατάσταση στην Ισπανία έχει αποσπάσει σε τέτοιο βαθμό την προσοχή μας ώστε πολλές στήλες της εφημερίδας μας να αφιερώνονται στις ενδιαφέρουσες λεπτομερείς καθημερινές αναφορές για την πορεία των γεγονότων σ’ αυτήν τη βασανισμένη χώρα. Έτσι παραμελήσαμε, ίσως, τους ηρωικούς αγώνες των Ελλήνων».

Η εφημερίδα τονίζει (με δόση υπερβολής) πως ήταν το πρώτο και μοναδικό βρετανικό έντυπο που στήριξε τον ελληνικό αγώνα από την αρχή. Αλλά ενώ επιχειρηματολογεί υπέρ των Ελλήνων και υπερασπίζεται την έκθεση που παρουσίασε μετά την επιστροφή του ο Edward Blaquiere, δεν αναφέρεται καθόλου στην πολιτική οργάνωση του Επαναστατικού κράτους. Αλλά η Sun δεν είναι η μοναδική εφημερίδα που δικαιολογεί τη μονομέρειά της.

Περίπου έναν μήνα νωρίτερα, η γαλλική φιλελεύθερη εφημερίδα Le Constitutionnel (30 Αυγούστου 1823) ξεκινάει το κύριο άρθρο της με θέμα «την πραγματική κατάσταση της Ελλάδας» και «το δάνειο που θα συναφθεί εκ μέρους της», με παρόμοια φρασεολογία: «Τα γεγονότα στην Ισπανία απέσπασαν για ένα μικρό διάστημα την προσοχή μας από την Ελλάδα». Ακολουθεί η συνήθης φιλελληνική ρητορεία που όμως τονίζει πως η Ελληνική Επανάσταση είναι ευρωπαϊκό γεγονός και το άρθρο καταλήγει με μια αναλυτική περιγραφή της Εθνοσυνέλευσης του Άστρους. Η πηγή των πληροφοριών είναι ο ίδιος ο Edward Blaquiere, που στον δρόμο της επιστροφής προς το Λονδίνο μένει κάποιες μέρες στο Παρίσι και έχει επαφές με τους Γάλλους φιλελεύθερους (όπως έκανε και στην έναρξη του ταξιδιού του). Ο Constitutionnel δεν είναι μια τυχαία εφημερίδα, είναι η εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία παγκοσμίως κατά τη δεκαετία του 1820 και επιπλέον η σημαντικότερη φιλελεύθερη εφημερίδα στην Ευρώπη. Παρακολουθεί το ταξίδι του Blaquiere στην Ελλάδα με ενδιαφέρον, έχει απευθείας επαφή μαζί του και επομένως εσωτερική πληροφόρηση, και διαβάζεται παντού: από τις Η.Π.Α. και τη Νότια Αμερική μέχρι το Λονδίνο και την Ελλάδα (όπου ακόμα κι όταν τα τεύχη της δεν φτάνουν, οι επιστολές Ελλήνων από τα Επτάνησα, την Ιταλία και το Παρίσι, ενημερώνουν ανελλιπώς για τα δημοσιεύματά της).

Ας δούμε πώς περιγράφει η γαλλική εφημερίδα αξιοποιώντας την υπεραισιόδοξη εικόνα που της παρέχει ο Blaquiere, την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας μετά το Άστρος:

 «Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα. Οι εκλογές γέννησαν ένα πνεύμα γενικού ενθουσιασμού σ’ αυτή την ταλαίπωρη χώρα που μέχρι πρόσφατα ήταν σκλαβωμένη. Ψήφισαν οι κάτοικοι ακόμα και του μικρότερου χωριού και οι εκπρόσωποί τους συγκεντρώθηκαν σε έναν πορτοκαλεώνα. Εκεί, στην ύπαιθρο, έλαβαν χώρα οι εργασίες της. Στην περιοχή συγκεντρώθηκαν περισσότερα από 30.000 άτομα, και των δύο φύλων, που κατέκλεισαν τον χώρο της Εθνοσυνέλευσης και συμμετείχαν στις συζητήσεις για τις υποθέσεις της Συνομοσπονδίας. Υπήρχε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον στη διάρκεια της διαβούλευσης που όλοι περίμεναν με ανυπομονησία κάθε μέρα τα αποτελέσματα των εργασιών. Οι συνεδρίες πραγματοποιούνταν με εντυπωσιακή τάξη.

Θα αναφέρουμε απλώς πως οι διάφοροι νόμοι που υιοθετήθηκαν είχαν ως αντικείμενό τους την προστασία της ιδιοκτησίας, τη φορολογική πολιτική, το δικαίωμα αναφοράς και την ευθύνη των δημόσιων λειτουργών. Κυρίως όμως υιοθετήθηκε το Λανκαστεριανό σύστημα διδασκαλίας που έχει τελειοποιηθεί στη Γαλλία και έχει εξαπλωθεί στην Ελλάδα από μια εταιρεία στο Παρίσι που εργάστηκε με ζήλο για να τα καταφέρει. Ο κ. Blaquiere είδε να λειτουργεί στην Τριπολιτσά ένα σχολείο με μεγάλη επιτυχία. Πού βρισκόταν αυτό το σχολείο; Μέσα σε τζαμί. Ιδού το πνεύμα της Ελληνικής Επανάστασης!»

Δεδομένου ότι ο Blaquiere δεν πρόλαβε να συμμετάσχει στην Εθνοσυνέλευση στο Άστρος, οι πληροφορίες αυτές του δόθηκαν κυρίως από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον κύκλο του.28 Ο Blaquiere ή ο συντάκτης της εφημερίδας που αξιοποιεί τις πληροφορίες που του δόθηκαν (με μεγάλες δόσεις υπερβολής), υιοθετεί σκόπιμα μια αφελή φιλελληνική στάση υποβαθμίζοντας τις αντιθέσεις, όταν τονίζει πως ο ελληνικός λαός είναι «υπερβολικά μετριοπα[1]θής, δεν γνωρίζει τι θα πει φατρία ή πολιτική διχόνοια.»  Όμως ο Blaquiere πριν αναχωρήσει από την Ελλάδα έγινε μάρτυρας των πρώτων συγκρούσεων στις αρχές Ιουνίου, όπως ο ίδιος τις καταγράφει στο ημερολόγιό του.29

 Ο αρθρογράφος του Constitutionnel συζητά εκτεταμένα την προοπτική δανεισμού των Ελλήνων τονίζοντας πως αποτελεί μεγάλη ευκαιρία που την χάσουν «οι Γάλλοι κεφαλαιούχοι ενώ οι Άγγλοι δεν θα την αφήσουν να τους ξεφύγει.» Ασκεί γενικότερα κριτική στη Γαλλική κυβέρνηση και τη γαλλική κοινωνία διότι έχει μείνει πίσω στη φιλελληνική δράση σε σύγκριση με την Αγγλία αλλά και με τα Γερμανικά κρατίδια, όπου αρκετές μυστικές εταιρείες ενισχύουν τους Έλληνες με χρήματα και εθελοντές.

 Μετά την άφιξη του Blaquiere στο Λονδίνο, την παρουσίαση της έκθεσής του στο Κομιτάτο αλλά και στην κοινή γνώμη (με τη δημοσίευση στο σύνολό της σε πολλές εφημερίδες), έγινε φανερό πως η ελληνική περίπτωση προσφερόταν για βρετανική παρέμβαση σε πολλά μέτωπα. Καταρχάς έγινε αντιληπτό πως η Ελληνική Επανάσταση αποτελούσε μια ευκαιρία για την εξωτερική πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας αλλά και για τις διεθνείς οικονομικές της σχέσεις. Η έκδοση του δανείου προσέφερε ευκαιρίες για κερδοσκοπία. Για το Κομιτάτο η Ελλάδα προσφερόταν για ένα φιλελεύθερο θεσμικό πείραμα. Ένα πείραμα που θα μπορούσε να ελεγχθεί από το Κομιτάτο εφόσον αυτό θα έλεγχε επίσης και το δάνειο προς την Ελλάδα.30

Αλλά ας δούμε πώς περιγράφει την Εθνοσυνέλευση του Άστρους ο Edward Blaquiere στην επίσημη δημοσιευμένη έκθεσή του:31

«Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος θα πρέπει να θεωρείται ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα γεγονότα του αγώνα των Ελλήνων, ανεξάρτητα από τη σημασία των αποφάσεων που υιοθετήθηκαν εκεί και την αξιοπρέπεια και τη μετριοπάθεια που χαρακτήρισε τη διαβούλευση. Αν και ο εκλογικός νόμος καθόρισε τον αριθμό και τον τρόπο εκλογής των αντιπροσώπων με γνώμονα την εκπροσώπηση από άντρες που χαρακτηρίζονται από πατριωτισμό και αρετή, η λαχτάρα του λαού, σε όλη την έκταση της Συνομοσπονδίας, να συμβάλει στη συλλογική ευημερία, οδήγησε στην άφιξη 300 εκλεγμένων αντιπροσώπων στις αρχές Απριλίου. Παρόντα ήταν, επίσης, μεγάλα στρατιωτικά σώματα, σχεδόν όλοι οι οπλαρχηγοί και πολλές χιλιάδες απλών επισκεπτών. Οι συνεδρίες και η διαβούλευση έλαβαν χώρα στη σκιά που έδιναν πορτοκαλιές και λεμονιές, από το ξημέρωμα μέχρι το μεσημέρι, ενώ όλοι όσοι επιθυμούσαν να παρακολουθήσουν τις συζητήσεις ή τις συνεδρίες, έπιαναν θέσεις στους γύρω χώρους όπου ελαιόδεντρα πρόσφεραν μια αδιαπέραστη σκεπή από τον ήλιο.

Η πρώτη μέριμνα της Εθνοσυνέλευσης ήταν να αναθεωρήσει και να διορθώσει όσα άρθρα του Συντάγματος της Επιδαύρου που υιοθετήθηκε πριν 16 μήνες, η εμπειρία απέδειξε πως θα μπορούσαν να βελτιωθούν. Οι Έλληνες υιοθέτησαν τους πιο φιλελεύθερους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Δεν υπάρχει ούτε ένα άρθρο που προστέθηκε ή αφαιρέθηκε χωρίς οι Έλληνες νομοθέτες να συμβουλευτούν το άγραφο εθιμικό Βρετανικό Σύνταγμα ή το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Διότι και τα δύο, όπως καλά γνώριζαν, βασίζονται στο γράμμα και το  πνεύμα του Αγγλικού δικαίου. Δεν πρέπει να παραλείψω να τονίσω πως η Εθνοσυνέλευση έδωσε μεγάλη έμφαση στη σύνταξη Αστικού και Ποινικού Κώδικα και στην εισαγωγή του θεσμού των ενόρκων στην ελληνική δικονομία. […]

Πάρα πολλοί από τους αντιπροσώπους που ήταν παρόντες στο Άστρος με ενημέρωσαν πως τις συνεδρίες παρακολουθούσαν με μεγάλο ενδιαφέρον άτομα όλων των τάξεων, με ενθουσιασμό και ομόνοια με μία εξαίρεση, το θέμα της διανομής των εθνικών γαιών μεταξύ του λαού και των ηγετών του».

Ο Blaquiere συζητά αναλυτικά τα διάφορα επιχειρήματα για την τύχη των εθνικών γαιών, χωρίς να αναφερθεί στην οξύτητα και τις σκληρές συγκρούσεις στο Άστρος. Είναι χαρακτηριστικό πως στην επιχειρηματολογία που ακολουθεί επιλέγει να χρησιμοποιήσει μια φράση, υποτίθεται, από τη Διακήρυξη του Άστρους32 που όμως δεν υπάρχει στο τελικό κείμενο: “deprived of their liberties and substance; exposed to unheard-of cruelties by those who have ever been strangers to justice and humanity”.( «στερούνται των ελευθεριών και της ουσίας τους· εκτεθειμένοι σε ανήκουστες σκληρότητες από εκείνους που υπήρξαν ποτέ ξένοι στη δικαιοσύνη και την ανθρωπότητα».)

Καθώς επέστρεφε ο Edward Blaquiere στο Λονδίνο, πιθανόν να μετέφερε μια επιστολή που είχε ετοιμάσει ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος στις 22 Απριλίου 1823.33 Η επιστολή απευθύνεται στα Γερμανικά και Ελβετικά Κομιτάτα και πρέπει να είναι ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού. Στην επιστολή αυτή ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος περιγράφει την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος:

«Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου. Αποτελείται από εκπροσώπους της Πελοποννήσου, της Ανατολικής και Δυτικής [Στερεάς] Ελλάδας, της Κρήτης, της Εύβοιας και όλων των απελευθερωμένων νησιών του Αρχιπελάγους. Πριν δύο ημέρες οι αντιπρόσωποι μεταφέρθηκαν στην Τριπολιτσά, που θα αποτελέσει την προσωρινή έδρα της νέας κυβέρνησης, αφού πρώτα εξέλεξαν ως Πρόεδρο του Εκτελεστικού τον Πέτρο Μαυρομιχάλη, πρώην ηγεμόνα της Μάνης. Ο Μαυρομιχάλης είναι ένας σεβάσμιος ηλικιωμένος οπλαρχηγός, ιδιαίτερα συμπαθής, γνωστός για τον πατριωτισμό του και ισχυρός όχι μόνο για τον πλούτο του αλλά και γιατί εκτιμάται σε ολόκληρη την Ελλάδα. Επίσης, εξελέγη πανηγυρικά, ο Υδραίος Ιωάννης Ορλάνδος, γνωστός για την ακεραιότητά του και τον ανοιχτόμυαλο πατριωτισμό του, στη θέση του Προέδρου του Βουλευτικού.

Καθώς αυτή τη στιγμή οι Αντιπρόσωποι ασχολούνται με την εκλογή των άλλων μελών του Εκτελεστικού δεν μπορώ να σας ανακοινώσω  ακόμα τα ονόματα όσων θα το στελεχώσουν, ούτε εκείνα των μελών της Κυβέρνησης. […]

Η νέα κυβέρνηση θα αναλάβει την εξουσία με τους καλύτερους οιωνούς και οπωσδήποτε χωρίς να χρειαστεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες και τους κινδύνους που το περασμένο έτος [1822] παραλίγο να καταστρέψουν την Ελλάδα. Η Εθνοσυνέλευση έχει ετοιμάσει προϋπολογισμό και έχει νομοθετήσει σχετικά με την διοίκηση των περιφερειών από Έπαρχους και γενικά συζήτησε όλα τα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος. Εάν τηρήσουμε τις αρχές που κατεύθυναν τις εργασίες της Εθνοσυνέλευσης, δεν θα κυριαρχήσει ποτέ ο κομματισμός. Εάν εξαιρέσουμε τη δυσαρέσκεια ορισμένων ατόμων με υπέρμετρο εγωισμό που τα προσωπικά συμφέροντά τους δεν είναι συμβατά με την ειρήνευση και την τάξη, σε κάθε μέρος της χώρας μας επικρατεί ενότητα. Η εμπειρία έκανε όλο το έθνος να νιώσει την ανάγκη μιας ισχυρής και αποτελεσματικής Κυβέρνησης και τη μεγάλη μάζα του λαού να είναι καλύτερα προετοιμασμένη να την αποδεχτεί σε σχέση με πέρσι. Οπότε τι μπορεί να πετύχουν οι ίντριγκες ελάχιστών φιλόδοξων και κακόβουλων ανθρώπων ενάντια στην ομόφωνη επιθυμία του λαού;»

Η επιστολή έχει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς σ’ αυτήν βλέπουμε τον τρόπο που επιλέγει ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος να παρουσιάσει την πολιτική κατάσταση στο εξωτερικό και αντιλαμβανόμαστε την επίδραση των απόψεών του στον Blaquiere. Όπως βλέπουμε, ο Μαυροκορδάτος δεν αναφέρεται καθόλου στον εαυτό του και ειδικά στη θέση του στο νέο Εκτελεστικό. Παρουσιάζει ως ολοκληρωμένη την εκλογή του Ορλάνδου ως Προέδρου του Βουλευτικού και δεν εκφράζει, ούτε υπονοεί πως νιώθει κάποια πικρία για τον υποβιβασμό του. Στο ίδιο πνεύμα ομοψυχίας κινείται και η επιστολή του Πετρόμπεη προς τον γιο του, τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη που βρίσκεται στην Ανκόνα. Η επιστολή φαίνεται να έχει γραφτεί στο Άστρος στις8 Απριλίου, κατά τη διάρκεια της Εθνοσυνέ[1]λευσης. Πιθανόν ένα αντίγραφό της έλαβε και ο Blaquiere για να το προωθήσει στο Φιλελληνικό Κομιτάτο, το οποίο θα διακινήσει (επίσημα) στις βρετανικές εφημερίδες. Η μετάφραση της επιστολής στα αγγλικά έχει μέσα αρκετά λάθη εκ παραδρομής σε ημερομηνίες και τίτλους αξιωμάτων, αλλά η περιγραφή στην ουσία της είναι ακριβής. Ο Πετρόμπεης ενημερώνει τον γιο του πως ο ίδιος έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, ο Επίσκοπος Βρεσθένης, αντιπρόεδρος, ο Θεόδωρος Νέγρης αρχιγραμματέας και ο «πολυμαθής φίλος μας» Σταμάτης Δημάκης, γραμματέας. Ακολούθως ο Πετρόμπεης αναφέρεται στο Σύνταγμα:

«Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να επιβεβαιώσουμε ότι οι αρχές του Οργανικού Νόμου της Επιδαύρου θα παραμείνουν αμετάβλητες και πως απλώς θα αναθέσουμε σε μια επιτροπή επτά ατόμων να το τελειοποιήσει κάνοντας τις απαραίτητες προσθήκες και αλλαγές. Η δεύτερη απόφασή μας ήταν η κατάργηση των τοπικών κυβερνήσεων ενώ ταυτόχρονα αποφασίσαμε πως όλες οι επαρχίες της Ελλάδας θα πρέπει να εξαρτώνται από την εθνική κυβέρνηση και να διοικούνται από έπαρχους που η κυβέρνηση θα διορίσει».

Αυτή η παράγραφος αλλά και το σύνολο της επιστολής απηχούν πλήρως τις απόψεις Μαυροκορδάτου. Ο Πετρόμπεης αναφέρεται στην κατάργηση της αρχιστρατηγίας και τονίζει πως «η διοίκηση των χερσαίων και θαλάσσιων δυνάμεων ανήκει αποκλειστικά στην εθνική κυβέρνηση». Αναφέρεται επίσης στον διορισμό επιτροπής για τη σύνταξη ποινικού κώδικα βασισμένου στους «νόμους των Ελλήνων Αυτοκρατόρων». Συζητά, εν συντομία, και άλλα θέματα (π.χ. την εκκλησιαστική πολιτική) και τονίζει πως στόχος της Επανάστασης, πέραν της εθνικής ανεξαρτησίας είναι να «ξανακερδίσει το έθνος τη γνώση που έχει χάσει» και να «ακολουθήσει το παράδειγμα των φωτισμένων Εθνών της Ευρώπης.»

 Είναι εμφανές πως οι δύο πρώτοι πρόεδροι του Εκτελεστικού επιχειρούν να τονίσουν πως με την ολοκλήρωση της Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος, έχει επικρατήσει ομοφωνία, κυρίως ως προς τη συγκρότηση και την ισχύ της εθνικής κυβέρνησης. Φυσικά δεν πείθουν, ούτε τους φιλικά διακείμενους Βρετανούς φιλελεύθερους, όπως τον συντάκτη του Scotsman (9 Σεπτεμβρίου 1823) που σχολιάζοντας την επιστολή Μαυροκορδάτου (και πριν διαβάσει την έκθεση Blaquiere), αναρωτιέται αν μπορούν να τιθασευτούν τα άτακτα στρατεύματα, όπως είναι οι ομάδες των Μανιατών (που τους παραλληλίζει με τους Σκοτσέζους Highlanders).

Μερικά προσωρινά συμπεράσματα

Ολοκληρώνοντας θα προσθέσω μερικά συμπεράσματα τα οποία είναι προσωρινά καθώς δεν έχω χρησιμοποιήσει πλήρως, ακόμα, όλα τα διαθέσιμα τεκμήρια (άγνωστα και ανεκμετάλλευτα). Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος αποτέλεσε ένα ακόμα βήμα προς την εμφύλια σύγκρουση, αλλά αυτό το βήμα δεν ήταν το αποφασιστικό. Αντιθέτως στο Άστρος και αμέσως μετά στην Τριπολιτσά έγιναν πολλοί συμβιβασμοί που καθυστέρησαν τη σύγκρουση μέχρι το τέλος του φθινοπώρου, όταν το Εκτελεστικό (που πλέον έλεγχε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης) διέλυσε πραξικοπηματικά το Βουλευτικό με στόχο να ελέγξει το εξωτερικό δάνειο ή, εν ανάγκη, να το αποτρέψει.

 Στην Εθνοσυνέλευση στο Άστρος είχαμε, αντιθέτως, σοβαρή θεσμική και συνταγματική πρόοδο:

(α) Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος πέτυχε τον βασικό πολιτικό σκοπό του,34 να καταργήσει τα τοπικά πολιτεύματα και να ενοποιήσει τη διοίκηση  του επαναστατικού κράτους. Ο υποβιβασμός του στη θέση του Αρχιγραμματέα του Εκτελεστικού αλλά, ουσιαστικά, του Υπουργού Εξωτερικών, δεν θα πρέπει να τον ικανοποίησε αλλά αυτό δεν τον απέτρεψε από το να επικεντρωθεί πλήρως και με εντυπωσιακό ζήλο στα καθήκοντά του. Ένα από αυτά ήταν να χειριστεί κατάλληλα τον Edward Blaquiere για να πετύχει τη βοήθεια από τους Βρετανούς φιλελεύθερους με τους δικούς του όρους. Προφανώς εμπιστεύτηκε τόσο τον Blaquiere ώστε να του παραδώσει αλληλογραφία μεγάλης πολιτικής σημασίας, όπως η πρώτη του επιστολή στον George Canning αλλά και ένα πακέτο επιστολών που ετοίμασε εσπευσμένα στα μέσα Ιουνίου για να προλάβει την αναχώρηση του Βρετανού. Νομίζω πως όλα τα κείμενα του Blaquiere το 1823 αλλά και η επιστολή Πετρόμπεη στον γιο του αντανακλούν πλήρως την πολιτική εικόνα της επαναστατημένης Ελλάδας που έχει διαμορφώσει ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος με σκοπό να την εξάγει στη Δυτική Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τον Τύπο.

) Ο Edward Blaquiere πέτυχε πλήρως όλους τους σκοπούς που έθεσε. Επέστρεψε στη Βρετανία και περιέγραψε όσα είδε με μεγάλη δόση καλής θέλησης, υπεραισιοδοξίας αλλά και ευσεβών πόθων. Έπεισε, όμως, και τα μέλη του Κομιτάτου και μεγάλο μέρος της βρετανικής κοινωνίας. Ο ίδιος θα μεταμορφωθεί, κυριολεκτικά, σε απόστολο του Κομιτάτου, διασχίζοντας την Αγγλία στα τέλη του 1823, προσπαθώντας να εξασφαλίσει χρηματική και ηθική ενίσχυση για τους Έλληνες.35

(γ) Ο Θεόδωρος Νέγρης και οι άλλοι φιλελεύθεροι διανοούμενοι (όπως ο Γεώργιος Ψύλλας) κατόρθωσαν να βελτιώσουν νομοτεχνικά το Σύνταγμα, να τονώσουν τον δημοκρατικό του χαρακτήρα (με την ενίσχυση του Κοινοβουλίου) και να κατοχυρώσουν με εντυπωσιακό, για την εποχή, τρόπο, τον φιλελεύθερο χαρακτήρα του. Αλλά ο Νέγρης έχασε το πολιτικό παιχνίδι καθώς δεν μπόρεσε να διασωθεί, βρέθηκε εκτός των οργάνων της Διοίκησης, κάτι που θα τον μετατρέψει σε θρυαλλίδα.

 Στις 5 Ιουνίου (24 Μαΐου π.η.), ο Blaquiere σημειώνει στο ημερολόγιό του:

«Ένας γνωστός δολοπλόκος, ο Νέγρης, πρώην Υπουργός Εξωτερικών, απογοητευμένος από την απώλεια της θέσης του, εργάζεται δραστήρια για να αναζωπυρώσει τον ανταγωνισμό των μελών της Προσωρινής Κυβέρνησης με μερικούς από τους στρατιωτικούς ηγέτες. Τους επηρέασε τόσο πολύ ώστε ο Κολοκοτρώνης, ο Νικήτας [Σταματελόπουλος] και ένας ηγετίσκος, ο Σισίνης, έστειλαν μια έγγραφη διαμαρτυρία στις 18/30 Μαΐου και συγκεντρώθηκαν σε ένα κοντινό χωριό αναμένοντας το αποτέλεσμα της αναφοράς τους. Ανησύχησα αρκετά (αυτές οι εξελίξεις θα ικανοποιήσουν ιδιαίτερα τους εχθρούς των Ελλήνων) αλλά αποφάσισα να περιμένω πρώτα να παρακολουθήσω τις εξελίξεις. Αλλά είναι εντυπωσιακός ο ήρεμος τρόπος που λύνουν οι Έλληνες τις πολιτικές διαφορές τους. Από τη μια το Εκτελεστικό διακήρυξε με σταθερότητα ότι δεν θα αποδεχθεί τις αντισυνταγματικές προτάσεις των στρατιωτικών. Από την άλλη όμως οι πολιτικοί ηγέτες προσπάθησαν να καταλήξουν σε συμβιβασμό. […]Από ό,τι μαθαίνω το πρόβλημα με τον Κολοκοτρώνη θα λυθεί με την είσοδό του στην Κυβέρνηση».

Και στις 10 Ιουνίου (29 Μαΐου) σημειώνει: «Ο Κολοκοτρώνης συμφιλιώθηκε με το Εκτελεστικό και ανέλαβε τη θέση του Αντιπροέδρου στο σώμα. Τα εμπόδια στην ομαλή διακυβέρνηση έχουν πλέον αφαιρεθεί

 Μετά το Άστρος η Ελληνική Επανάσταση φάνηκε πως μπήκε σε μια νέα φάση, «με τους καλύτερους οιωνούς». Καλύτερη θεσμική συγκρότηση, βαθύτερη πολιτική ενοποίηση, ισχυροποίηση της κεντρικής κυβέρνησης, ένας πιθανός σύμμαχος στο εξωτερικό, προοπτική εξωτερικού δανεισμού. Αλλά όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να αποτρέψουν την εμφύλια σύγκρουση που ήταν αναπόφευκτη αλλά και, πιθανόν, απαραίτητη.

Υποσημειώσεις

 1. Ευχαριστίες για τα σχόλιά τους στον Δημήτρη Δημητρόπουλο, την Αγγελική Διαμαντοπούλου, τον Μιχάλη Σωτηρόπουλο και τη Λύντια Τρίχα.

 2. Αν και γι’ αυτό ειδικά το θέμα έχουν δημοσιευθεί εξαιρετικές μονογραφίες που βασίζονται σε πολύ καλή έρευνα στα βρετανικά αρχεία. Βλ. ιδίως F. Rosen, Bentham, Byron and Greece: Constitutionalism, Nationalism, and Early Liberal Political Thought, (εκδ. Clarendon Press), Oxford, 1992· R. Beaton, Byron’s War: Romantic Rebellion, Greek Revolution, (εκδ. Cambridge University Press), Cambridge, 2013· Γ. Τζουρμανά, Βρετανοί Ριζοσπάστες Μεταρρυθμιστές: Φιλικές εταιρείες και κομιτάτα στο Λονδίνο (1790- 1823), (εκδ. Μουσείο Μπενάκη), Αθήνα, 2015. Βλ. επίσης σχετικά D. Dakin, British and American Philhellenes during the War of Greek Independence, 1821-1833, (εκδ. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου), Θεσσαλονίκη, αρ. 8, 1955· C. M. Woodhouse, The Philhellenes, (εκδ. Hodder and Stoughton), London, 1969· Α.Δ. Λιγνάδης, Το πρώτον δάνειον της Ανεξαρτησίας (Διατριβή επί Διδακτορία), (αρ. Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Φιλοσοφική Σχολή, Βιβλιοθήκη Σοφίας Ν. Σαριπόλου 10), Αθήνα, 1970· Α. Κουμαριανού, «Εισαγωγή» στο: Ο Τύπος στον Αγώνα, 1821-1827, Α. Κουμαριανού (επιμ.), τόμ. 1, (εκδ. Ερμής), Αθήνα, 1971, δ´-π´, ιδίως κθ´-νε´· W. St. Clair, That Greece Might Still Be Free: The Philhellenes in the War of Independence, (εκδ. Oxford University Press), Oxford, 1972· Α. Καρακατσούλη, «Μαχητές της Ελευθερίας» και 1821: Η Ελληνική Επανάσταση στη διεθνική της διάσταση, (εκδ. Πεδίο), Αθήνα, 2016· A.N. Hatzis, “Establishing a Revolutionary Newspaper: Transplanting Liberalism in a Pre-Modern Society” στο: Human Rights in Times of Illiberal Democracies (Liber Amicorum in Memoriam of Stavros Tsakyrakis), L. Kiousopoulou, M. Tsirli, P. Voyatzis, επ., (εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη), Αθήνα, 2020, 293-317. 126 Ἐν Ἄστρει | Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις

3. Για το πρώτο ταξίδι του Blaquiere στην Ελλάδα, βλ. Α. Ν. Χατζής, «Ο πιο δημοφιλής ξένος που επισκέφτηκε την Ελλάδα: Νέα στοιχεία για το πρώτο ταξίδι του Edward Blaquiere στην επαναστατημένη Ελλάδα, την άνοιξη του 1823», Μνήμων (υπό έκδοση, 2023).

4. H πλήρης έκθεση του Blaquiere κυκλοφόρησε ως φυλλάδιο στα τέλη Σεπτεμβρίου 1823 (είχε ήδη προδημοσιευθεί σε εφημερίδες του Λονδίνου). Βλ. E. Blaquiere, Report on the Present State of the Greek Confederation, and on its claims to the support of the Christian World (read to the Greek Committee on Saturday, September 13, 1823), (εκδ. W. B. Whittaker), London, 1823. Στην έκδοση αυτή προστέθηκαν αργότερα επιπλέον στοιχεία (Additional Facts) που δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες αλλά και μηνιαίες/ετήσιες πολιτικές επιθεωρήσεις. Το βιβλίο του με θέμα την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης κυκλοφόρησε στα τέλη Απριλίου του 1824. Βλ. E. Blaquiere, The Greek Revolution; its Origin and Progress: Together with some remarks on the religion, national character, &c. in Greece, (εκδ. W. B. Whittaker), London, 1824.

5. Περισσότερα για το θέμα θα παρουσιάσω στον δεύτερο τόμο της ιστορίας της ελληνικής επανάστασης. Ο πρώτος τόμος (The Noblest Cause: The 1821 Greek War of Independence) έχει εκδοθεί σε ελληνική μετάφραση από τον Ν. Ρούσσο στο: Ο Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821.

6. Με τον όρο παραδοσιακή ιστοριογραφία χαρακτηρίζω τη βιβλιογραφία για την Επανάσταση του 1821 που εκδίδεται περίπου μέχρι τη δεκαετία του 1970 και κυρίως την κυρίαρχη εικόνα για την εσωτερική πολιτική διαμάχη που αποτυπώνεται στον 12ο τόμο της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους (βλ. Α. Δεσποτόπουλος (επιμ.), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. ΙΒ΄: Η Ελληνική Επανάσταση και η ίδρυση του Ελληνικού Κράτους (1821- 1832), (Εκδοτική Αθηνών), Αθήνα, 1975.) Σ’ αυτήν την κυρίαρχη τάση στην ιστοριογραφία συγκλίνει η «εθνική» ιστοριογραφία, η αριστερή λαϊκότροπη ιστοριογραφία, ακόμα και η ιστοριογραφία που προέρχεται από πανεπιστημιακούς ιστορικούς της εποχής. Από αυτήν την κυρίαρχη τάση ξεφεύγει μόνο ο John Petropulos στο μνημειώδες Politics and Statecraft in the Kingdom of Greece, 1833-1843, (εκδ. Princeton University Press), Princeton, 1968, 19-150 και εν μέρει ο Douglas Dakin στο The Greek Struggle for Independence, 1821- 1833, (εκδ. Batsford), London, 1973. Δεν θα βρει, δηλαδή, κανείς σοβαρές διαφορές στην περιγραφή και την αξιολόγηση προσώπων και πολιτικών συγκρούσεων μεταξύ ιστορικών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους όσο ο Απόστολος Βακαλόπουλος, ο Δημήτρης Φωτιάδης, ο Διονύσιος Κόκκινος, ο Τάσος Βουρνάς, ο Βασίλης Σφυρόερας, ο Γιώργος Λαμπρινός, ο Παναγιώτης Πιπινέλης, ο Τάκης Σταματόπουλος ή οι περισσότεροι συγ-γραφείς που εμπλέκονται στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Χωρίς καμία πρόθεση να υποτιμηθεί η μεγάλη συμβολή των παραπάνω στην ιστορία του νέου ελληνισμού, είναι προφανές πως από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 τα πράγματα αλλάζουν αργά αλλά σταθερά, κυρίως μετά τη δημοσίευση του έργου ιστορικών όπως ο Νίκος Σβορώνος, ο Σπύρος Ασδραχάς, ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, ο Βασίλης Κρεμμυδάς, ο Χρήστος Λούκος και ο Πέτρος Πιζάνιας. Οι νέες τάσεις αποτυπώνονται στον τρίτο τόμο του εμβληματικού έργου, σε επιμέλεια Βασίλη Παναγιωτόπουλου, Ιστορία του Νέου Ελληνι-σμού, 1700-2000, τόμ. Γ΄: Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1832: Ο αγώνας της Ανεξαρτησίας και η ίδρυση του ελληνικού κράτους, (εκδ. Τα Νέα / Ελληνικά Γράμματα), Αθήνα, 2003. Αλλά για να γίνει πλήρως κατανοητή η συμβολή αυτού του έργου θα πρέπει να διαβα-στεί σε συνδυασμό με τους 16 τόμους της σειράς «Οι Ιδρυτές της Νεότερης Ελλάδας» (εκδ. Τα Νέα, 2009-2010) που ακολούθησαν και πάλι σε επιμέλεια Β. Παναγιωτόπουλου. 127 «Με τους καλύτερους οιωνούς»:   Βλέπε επίσης Β. Κρεμμυδάς, Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, (εκδ. Gutenberg), Αθήνα, 2016· Π.Θ. Πιζάνιας, Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1830, (εκδ. Εστία), Αθήνα, 2021· Χ. Λούκος, Μια σύντομη ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, (εκδ. Θεμέλιο), Αθήνα, 2022. Ακολουθούν βέβαια άλλες δύο γενιές νεότερων ιστορικών που στην πλειονότητά τους έχουν αποδεσμευτεί από τα παρωχημένα σχήματα και τα στερεότυπα που κυριαρχούσαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ο Mark Mazower, πρόσφατα, έκανε εξαιρετική δουλειά στο να συνοψίσει και να αξιοποιήσει πλήρως τις συμβολές της νέας ελληνικής ιστοριογραφίας σε μια σύνθεση που αποτυπώνει πλήρως αυτή τη μεγάλη στροφή. Βλ. M. Mazower, The Greek Revolution: 1821 and the Making of Modern Europe, (εκδ. Allen Lane / Penguin), London, 2021. Η παραδοσιακή ιστοριογραφία, βέβαια, παραμένει δημοφιλής αν και παρωχημένη, βλ. για παράδειγμα Κ. Παπαγιώργης, Τα Καπάκια (Βαρνακιώτης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος), (εκδ. Καστανιώτης), Αθήνα, 2009 και την αυστηρή κριτική του Β. Κρεμμυδά, «Έτσι ‘καπακώνεται’ η Ιστορία: Η φοβερή οπισθοδρόμηση του Κωστή Παπαγιώργη», Τα Νέα, 2-3/8/2003, αναδημοσίευση στο Β. Κρεμμυδάς, Το Εικοσιένα: μύθοι και πραγματικότητες (επιλογή άρθρων, επιφυλλίδων και ομιλιών), Ευγενία Κρεμμυδά, επ., (εκδ. Εκδόσεις Καλλιγράφος), Αθήνα, 2021, 207-213.

7. Βλ. αναλυτικά Α. Καϊδατζής, Ο Συνταγματισμός του Εικοσιένα: Η συνταγματική πρακτική της Επανάστασης μέσα από τις πηγές, 1821-1827, (εκδ. Ευρασία), Αθήνα, 199-266 καθώς και Ξ. Κοντιάδης, Η περιπετειώδης ιστορία των επαναστατικών συνταγμάτων του 1821: Η θεμελιωτική στιγμή της Ελληνικής Πολιτείας, Αθήνα, 2021: 117-134. Συνολικά και συνοπτικά για την περίοδο, βλ. N. C. Alivizatos, “Assemblies and Constitutions”, στο The Greek Revolution: A Critical Dictionary, P. M. Kitromilides και C. Tsoukalas επ., (εκδ. Harvard University Press), Cambridge Massachusetts, 439-452.

8. Βλ. ενδεικτικά τα πρακτικά της τέταρτης συνεδρίασης την 1η Απριλίου 1823 στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, 1821-1832, Αι Εθνικαί Συνελεύσεις, τόμ. 3.1, (εκδ. Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων), Αθήνα, 1971, 56.

9. D. Armitage, “Every Great Revolution is a Civil War” in Scripting Revolution: A Historical Approach to the Comparative Study of Revolutions, K.M. Baker και D. Edelstein επ., (εκδ. Stanford University Press), Stantford, 2015, 57-68. Επίσης, Κρεμμυδάς (βλ. σημ. 6), 144.

10. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την εμφύλια σύρραξη της περιόδου 1823- 1824, πολιτική σύγκρουση που πήρε και ένοπλη μορφή (ευχαριστώ τον Δημήτρη Δημητρόπουλο για την ιδέα). Βλ. ειδικά για το ζήτημα αυτό την ανάλυση του Πέτρου Πιζάνια (βλ. σημ. 6), 76-83.

11. M.B. Σακελλαρίου, Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο καταλύτης για την αποδιοργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης (24 Φεβρουαρίου – 23 Μαΐου 1825), (εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), Ηράκλειο, 2012 [1942] αλλά και Mazower (βλ. σημ. 6), 273-274.

12. Βλ. ενδεικτικά την αποτίμηση δύο κορυφαίων ιστορικών σε πρόσφατα κείμενά τους: «Με την επικράτηση στην εσωτερική σύγκρουση των εν γένει Ελλήνων αστών (εμπόρων καραβοκυραίων και διανοουμένων), και με τη σύμπραξη των παλαιών αρματωλών και των Σουλιωτών, ο πολιτικός συνασπισμός των ελληνικών ηγετικών ομάδων άρχισε να ομογενοποιείται πολιτικά, διαμορφώνοντας μια πρώτη μορφή εσωτερικά ιεραρχημένης ελληνικής άρχουσας τάξης. Και αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στην επικράτησης της Επανάστασης.» (Πιζάνιας, βλ. σημ. 6, 83)· «[Με το τέλος του δεύτερου εμφυλίου] η εξουσία της εθνικής Διοίκησης εδραιώθηκε. Επιβλήθηκε έτσι ένα ενιαίο, εθνικό, ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο, η ένταξη στο οποίο αποτελούσε προϋπόθεση για νομιμότητα.» (Λούκος, βλ. σημ. 6, 67). Βλ. παρόμοια προσέγγιση στον Κρεμμυδά (βλ. σημ. 6, 129-144, ιδίως 142-143: «[ή]ταν όμως ένας πόλεμος όπου η νεωτερικότητα, που την υπερασπίζεται η παράταξη της διοίκησης, αντιπαλεύει με τις παραδοσιακές εξουσιαστικές σχέσεις»). Για την καλύτερη κατανόηση της εμφύλιας σύγκρουσης, βλ. Ν.Β. Ροτζώκος, Επανάσταση και Εμφύλιος Πόλεμος στο Εικοσιένα, (εκδ. Ηρόδοτος), Αθήνα, 2η εκδ. 2016.

13. Για τον Νέγρη, βλ. Α.Ν. Χατζής, «Η συνταγματική σκέψη του Θεόδωρου Νέγρη από τα Σάλωνα στο Άστρος», στο Η Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, 1821, Ε. Χατζηβασιλείου, (επιμ.), (Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία), Αθήνα, (2024, υπό έκδοση) και για το κλίμα στο Άστρος, Γ. Ψύλλας, Απομνημονεύματα του βίου μου [Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας 8], Ελευθέριος Γ. Πρεβελάκης, (επιμ.), (Ακαδημία Αθηνών, Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού), Αθήνα, 1974 [1867-1869], 92-103.

14. Καϊδατζής (βλ. σημ. 7, 452-458).

15. Β. Σειρηνίδου, «Εις την δικαιοσύνην της Σεβαστής Διοικήσεως προστρέχων: Δικαστικοί θεσμοί και κοινωνία στην επαναστατημένη Ελλάδα», στο Ο Νέος Ελληνισμός, οι κόσμοι του και ο κόσμος: Αφιέρωμα στην Όλγα Κατσιαρδή-Hering, Α. Παπαδία-Λάλα, Μ.Δ. Ευθυμίου, Π. Κονόρτας, Δ.Μ. Κοντογεώργης, Κ. Κωνσταντινίδου, Ι. Μαντούβαλος, Β. Σειρηνίδου, επ., (εκδ. Ευρασία), Αθήνα, 2021, 131-146· Ν. Ισμυρνιόγλου, «Οικονομία, διαμαρτυρία και διεκδίκηση στην επαναστατημένη Ελλάδα: Τα συλλογικά διαβήματα πολιτών προς την Προσωρινή Διοίκηση (1822-1826)», στο Όψεις της καθημερινότητας στην επαναστατημένη Ελλάδα, Β. Σειρηνίδου, επ., (εκδ. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών / Τράπεζα Πειραιώς), Αθήνα, 2021, 111-150· Δ. Δημητρόπουλος, Λόγος Γυναικών: Δέκα Στιγμιότυπα από τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, (εκδ. Αντίποδες), Αθήνα, 2022.

16. Χρησιμοποιώ τον όρο όπως τον χρησιμοποιούσε παραδοσιακά η θεωρία δικαίου. Ο σύγχρονος όρος που έχει πλέον κυριαρχήσει είναι o «δηλωτικός ρόλος» του δικαίου. Για το ζήτημα βλέπε το εμβληματικό άρθρο του C.R. Sunstein, “On the expressive function of law”, University of Pennsylvania Law Review 144: 2021-2053, 1996 (το δίκαιο επηρεάζει τους κυρίαρχους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς, συχνά τους ωθεί σε νέες κατευθύνσεις).

17. Βλ. ιδιαίτερα τον εναρκτήριο λόγο του Αναστάσιου Πολυζωίδη, όταν ανέλαβε την προεδρία του δικαστηρίου στο Ναύπλιο, όπως αυτή δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα Αθηνά στα τεύχη 108 (3/5/1833) και 109 (6/5/1833). Ο Πολυζωίδης αναφέρεται στο Σύνταγμα αν και επί 5,5 χρόνια η Ελλάδα κυβερνάται αυταρχικά και δεν είναι συνταγματικό κράτος.

18. Α.Ν. Χατζής (επιμ.), Τα Συντάγματα της Επανάστασης (1822-1827), (εκδ. Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών / Τα Νέα), 2021.

19. Α.Ν. Χατζής, «Οι άγνωστες πρώτες μεταφράσεις του Συντάγματος της Επιδαύρου – και τι μας αποκαλύπτουν» σε Τιμητικός Τόμος για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, (εκδ. Σάκκουλας), Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2022, 661-699· του ίδιου, «Η υποδοχή του Συντάγματος της Επιδαύρου στον βρετανικό τύπο (1822-1823)» σε Κατανοώντας τον πόλεμο της ανεξαρτησίας, Η. Κολοβός και Κ. Κωστής (επιμ.), (εκδ. Εκδόσεις Πατάκη), Αθήνα, 2022, 120-144. 

20. Είναι χαρακτηριστικό πως η πρώτη μετάφραση του Συντάγματος της Επιδαύρου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sun στις 27 Μαΐου 1822, δεν αναδημοσιεύθηκε πουθενά, παρέμεινε άγνωστη για δύο αιώνες και δεν φαίνεται να διαβάστηκε ούτε από τον κύκλο Bentham. Βλ. περισσότερα Χατζής, «Οι άγνωστες πρώτες μεταφράσεις» (βλ. σημ. 19), 665-666.

21. Δεν είναι ακριβής η μετάφραση του Republic στα ελληνικά. Ο Πιζάνιας (σημ. 6, 84-90), προτείνει τον όρο «λαϊκό πολίτευμα». Βλ. τις αντιρρήσεις του Φ. Παιονίδη, Πόσο δημοκρατικός ήταν ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας; Το ζήτημα της εκλογής των μελών των τριών πρώτων Εθνικών Συνελεύσεων, 1821-1827, (εκδ. Οκτώ), Αθήνα, 2022.

22. Επιστολή του Edward Blaquiere (Σαουθάμπτον) προς τον Bentham (Λονδίνο) με ημερομηνία 4 Μαΐου 1820. Δημοσιεύεται στο The Correspondence of Jeremy Bentham. Volume 9 (January 1817 to June 1820), Stephen Conway (ed.), (εκδ. Clarendon Press), Oxford, 1989, 430. Ο Blaquiere εξέδωσε τις εντυπώσεις του με τίτλο An Historical Review of the Spanish Revolution, including some account of Religion, Manners, and Literature in Spain, (εκδ. G. & W.B. Whittaker), London, 1822. Βλ. επίσης την εκτεταμένη εισαγωγή που έγραψε λίγο πριν αναχωρήσει για την Ελλάδα (την ολοκλήρωσε στις 25 Φεβρουαρίου 1823) για το βιβλίο του Giuseppe Pecchio, Anecdotes of the Spanish and Portuguese Revolutions, (εκδ. G. & W.B. Whittaker), London, 1823, v-xxiv. Ο Blaquiere εξέδωσε με δική του πρωτοβουλία τον τόμο και τον υπομνημάτισε. Ξεκινά την εισαγωγή αναφέροντας τα εξής: «Είναι τώρα πιο σαφές από κάθε άλλη φορά πως η διατήρηση της Ευρωπαϊκής ελευθερίας και η σταθερότητα της Βρετανικής ισχύος εξαρτάται από την αντίσταση της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Ελλάδας ενάντια στην Ιερή Συμμαχία» (Blaquiere, “Introduction”, v). Στο ίδιο κείμενο διατυπώνει και την εξής κριτική: «Ερωτώ τους Φιλελεύθερους της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, γιατί δεν έχουν αναγνωρίσει ακόμα την ανεξαρτησία της Ελλάδας, της κλασικής Ελλάδας!». Οι Έλληνες έχουν ξεπεράσει τους επαναστάτες της Ιβηρικής Χερσονήσου και η μη-αναγνώρισή τους αποτελεί εγκληματική παράλειψη και δεν μπορεί τίποτε να τη δικαιολογήσει. Οι φίλοι της ελευθερίας και της ανθρωπότητας θα μετανιώσουν πικρά γι’ αυτήν την παράλειψη […] γιατί αν υπάρχει ένα έθνος στην Ευρώπη που μπορεί να συνεργαστεί και να τους βοηθήσει αποτελεσματικά αυτό είναι η Ελληνική Συνομοσπονδία [Hellenic Confederation].» (Blaquiere, “Introduction”, xx-xxi, η έμφαση στο πρωτότυπο). Είναι προφανές γιατί ο Blaquiere (αλλά και άλλοι) στα πρώτα του έργα χαρακτηρίζει «συνομοσπονδία» την Ελληνική πολιτεία. Όχι μόνο γιατί το Σύνταγμα της Επιδαύρου επέτρεψε την παράλληλη λειτουργία περισσότερων από πέντε τοπικών πολιτευμάτων αλλά και γιατί η συνομοσπονδία θυμίζει τα ρεπουμπλικανικά πολιτεύματα της Ελβετίας και των Η.Π.Α.

23. «Ο στόχος μου ήταν να εκπροσωπήσω το Κομιτάτο και να συγκεντρώσω πληροφορίες που απαιτούν επιτόπια επίσκεψη. Υπέθεσα ότι η παρουσία ενός εκπροσώπου θα αντιμετωπιζόταν θετικά από την προσωρινή ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό. Με υποδέχθηκαν με τόσο θερμό τρόπο που με έπεισε πως δεν είχα πέσει έξω.» (Blaquiere, Report, βλ. σημ. 4, 5). Βέβαια, ο Blaquiere δεν εκπροσωπεί μόνο το Κομιτάτο αλλά ατύπως και εμμέσως και τη βρετανική κυβέρνηση, ή τουλάχιστον τον Υπουργό Εξωτερικών με τον οποίο έχει άμεση επαφή. Αυτός είναι ένας ρόλος που ο ίδιος επιθυμεί, το Κομιτάτο το ενθαρρύνει, ενώ οι Έλληνες που τον υποδέχονται το θεωρούν ως κάτι δεδομένο. Για περισσότερα Χατζής (βλ. σημ. 3).

24. Το οποίο θα ονομαστεί αργότερα η «φιλελεύθερη τριετία» (Trienio Liberal). Βλ. αντί άλλων για τις φιλελεύθερες επαναστάσεις στη Νότια Ευρώπη το πολύ πρόφατο έργο του M. Isabella, Southern Europe in the Age of Revσolutions, (εκδ. Princeton University Press), Princeton, 2023. Βλ. επίσης M. Isabella και K. Zanou, επ., Mediterranean Diasporas: Politics and Ideas in the Long 19th Century, (εκδ. Bloomsbury), London, 2016· J. Innes, M. Philp, (επιμ.), Re-Imagining Democracy in the Mediterranean, 1780-1860, (εκδ. Oxford University Press), Oxford, 2018.

25. Βλ. την επιστολή του Ιγνάτιου που κατοικούσε στην Πίζα, με ημερομηνία 6/18 Αυγούστου 1822, προς τον John Bowring που βρισκόταν στη Μαδρίτη για να αποτιμήσει την κατάσταση. Βλ. Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Μνημεία της Ελληνικής ιστορίας, τόμ. 4, Ιγνάτιος Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας (1766-1828), Τεύχος ΙΙ. Αλληλογραφία, Πολιτικά Υπομνήματα, Λόγοι, Σημειώματα περί Ιγνατίου, (εκδ. Ακαδημία Αθηνών), Αθήνα, 1961, 144-145. Λίγο αργότερα ο Bowring και ο Blaquiere θα συναντήσουν τον Ανδρέα Λουριώτη, ειδικό απεσταλμένο της ελληνικής επαναστατικής κυβέρνησης με διπλή εντολή από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο: να αναζητήσει οικονομική βοήθεια στην Ιβηρική χερσόνησο και να πραγματοποιήσει διερευνητικές επαφές με τους βρετανούς φιλελεύθερους. Όπως γνωρίζουμε, ο Λουριώτης ακολούθησε τον Blaquiere στο Λονδίνο όπου και έφτασαν στα τέλη του Ιανουαρίου του 1823. Για περισσότερα Χατζής (βλ. σημ. 3).

26. Βλ. ενδεικτικά τις «Παρατηρήσεις επί του προσωρινού πολιτεύματος της Ελλάδος γενομένου εν Επιδαύρω […] και σχέδιον επιδιορθώσεως του αυτού» στο Αρχείον της Κοινότητος Ύδρας, 1778-1832, τόμ. Θ΄, 1823, Α. Λιγνός (επιμ.), (εκδ. Εφημερίς Σφαίρα), Πειραιάς, 1927, 78-92. Οι συγγραφείς υπογράφουν με τα αρχικά Δ.Σ.Κ. και Ε.Μ.Σ.

 27. Για το ταξίδι του Blaquiere με τον Λουριώτη, από το Λονδίνο στον Μοριά, και τα διάφορα εμπόδια που συνάντησαν στην Ιταλία, βλ. μερικά νέα ευρήματα στο Χατζής (βλ. σημ. 3).

28. Όπως έμμεσα δηλώνει ο ίδιος στο αδημοσίευτο ημερολόγιό του. Βλ. Χατζής (βλ. σημ. 3). Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και οι συνεργάτες του μετέφεραν στον Blaquiere αρκετές πληροφορίες και του έδωσαν πρόσβαση ακόμα και στις σημειώσεις τους από τις εργασίες της Εθνοσυνέλευσης. Βλ. Τα κατά την Αναγέννησιν της Ελλάδος. Ήτοι συλλογή των περί την αναγεννωμένην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επίσημων πράξεων, από του 1821 μέχρι τέλους του 1832. τόμ. Β´, Ανδρέας Ζ. Μάμουκας, (επιμ.), (Τυπογραφία Ηλία Χριστοφίδου) Πειραιάς, 1839, 57-84.

29. Χατζής (βλ. σημ. 3).

30. Για περισσότερα βλ. τις αναφορές στη σημ. 2.

31. Blaquiere, Report (βλ. σημ. 4), 6-8.

32. Μια διακήρυξη που είναι λιγότερο γνωστή σήμερα, ιδίως σε σχέση με την περίφημη διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου (15 Ιανουαρίου 1822). Η «Διακήρυξις της Εθνικής Δευτέρας των Ελλήνων Συνελεύσεως» (της 18ης Απριλίου 1823) αναδημοσιεύεται στο Χατζής (βλ. σημ. 17, 89-90). Βλ. Σωτηρόπουλος, «H Διακήρυξη του Άστρους στο πλαίσιο της εποχής της», ενταύθα, 173.

33. Η επιστολή έφτασε στη Ζυρίχη στα μέσα Ιουλίου και στις 17 Ιουλίου 1823 προωθήθηκαν αντίγραφά της στα κομιτάτα με τη συνυπογραφή του Ελβετού φιλέλληνα M. Hizzel.

34. Όπως εξομολογήθηκε ο ίδιος στον Blaquiere (Χατζής, βλ. σημ. 3 αλλά και Blaquiere, History, βλ. σημ. 4, 256-257).

35. Rosen (βλ. σημ. 2), 234-243. 

Πηγές  (Σελ 131-134)

  • Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, 1821-1832, Αι Εθνικαί Συνελεύσεις, τόμ. 3.1, (εκδ. Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων), Αθήνα, 1971.
  • Αρχείον της Κοινότητος Ύδρας, 1778-1832, τόμ. Θ΄ (1823), Α. Λιγνός (επιμ.), (εκδ. Εφημερίς Σφαίρα), εν Πειραιά, 1927.
  • Μάμουκας Ανδρέας Π., (επιμ.), Τα κατά την Αναγέννησιν της Ελλάδος. Ήτοι συλλογή των περί την αναγεννωμένην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επίσημων πράξεων, από του 1821 μέχρι τέλους του 1832, τόμ. Β΄, (Τυπογραφία Ηλία Χριστοφίδου), Πειραιάς, 1839.
  • Πρωτοψάλτης Εμμανουήλ Γ., (επιμ.), Μνημεία της Ελληνικής ιστορίας, τόμ. 4,
  • Ιγνάτιος Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας (1766-1828), τόμ. 4 Τεύχος ΙΙ. Αλληλογραφία, Πολιτικά Υπομνήματα, Λόγοι, Σημειώματα περί Ιγνατίου, (εκδ. Ακαδημία Αθηνών), Αθήνα, 1961.
  • The British Newspaper Archive, The British Library.
  • Bentham Papers Archive, University College London.
  • The Correspondence of Jeremy Bentham. Volume 9 (January 1817 to June 1820), Stephen Conway, ed., (εκδ. Clarendon Press), Oxford, 1989.
  • London Greek Committee Archives, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και King’s College London.
  • Βιβλιογραφία
  • Δεσποτόπουλος Αλέξανδρος (επιμ.), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. ΙΒ΄ (εκδ. Εκδοτική Αθηνών), Αθήνα, 1975.
  • Δημητρόπουλος Δημήτρης, Λόγος Γυναικών: Δέκα Στιγμιότυπα από τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, (εκδ. Αντίποδες), Αθήνα, 2022.
  • Ισμυρνιόγλου Νίκος, «Οικονομία, διαμαρτυρία και διεκδίκηση στην επαναστατημένη Ελλάδα: Τα συλλογικά διαβήματα πολιτών προς την Προσωρινή Διοίκηση (1822-1826)», στο: Όψεις της καθημερινότητας στην επαναστατημένη Ελλάδα, Β. Σειρηνίδου, (επιμ.), (εκδ. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών / Τράπεζα Πειραιώς), Αθήνα, 2021, 111-150.
  • Καϊδατζής Ακρίτας, Ο Συνταγματισμός του Εικοσιένα: Η συνταγματική πρακτική της Επανάστασης μέσα από τις πηγές, 1821-1827, (εκδ. Ευρασία), Αθήνα, 2021.
  • Καρακατσούλη Άννα, “Μαχητές της Ελευθερίας” και 1821: Η Ελληνική Επανάσταση στη διεθνική της διάσταση, (εκδ. Πεδίο), Αθήνα, 2016.
  • Κοντιάδης Ξενοφών, Η περιπετειώδης ιστορία των επαναστατικών συνταγμάτων του 1821: Η θεμελιωτική στιγμή της Ελληνικής Πολιτείας, (εκδ. Καστανιώτης), Αθήνα, 2021.
  • Κουμαριανού Αικατερίνη, «Εισαγωγή» στο: Ο Τύπος στον Αγώνα, 1821-1827, Α. Κουμαριανού (επιμ.), τόμ. 1, (εκδ. Ερμής), Αθήνα, 1971, δ´-π´.
  • Κρεμμυδάς Βασίλης, «Έτσι “καπακώνεται” η Ιστορία: Η φοβερή οπισθοδρόμηση του Κωστή Παπαγιώργη», Τα Νέα, 2-3/8/2003.
  • Κρεμμυδάς Βασίλης, Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, (εκδ. Gutenberg), Αθήνα, 2016.
  • Κρεμμυδάς Βασίλης, Το Εικοσιένα: μύθοι και πραγματικότητες (επιλογή άρθρων, επιφυλλίδων και ομιλιών), Ευγενία Κρεμμυδά, (επιμ.), (Εκδόσεις Καλλιγράφος), Αθήνα, 2021.
  • Λιγνάδης Αναστάσιος Δ., Το πρώτον δάνειον της Ανεξαρτησίας (Διατριβή επί Διδακτορία), Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Φιλοσοφική Σχολή, Βιβλιοθήκη Σοφίας Ν. Σαριπόλου, αρ. 10, Αθήνα, 1970.
  • Λούκος Χρήστος, Μια σύντομη ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, (εκδ. Θεμέλιο), Αθήνα, 2022.
  • Παιονίδης Φιλήμων, Πόσο δημοκρατικός ήταν ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας; Το ζήτημα της εκλογής των μελών των τριών πρώτων Εθνικών Συνελεύσεων, 1821- 1827, (εκδ. Οκτώ), Αθήνα, 2022.
  • Παναγιωτόπουλου Βασίλης, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1700-2000, τόμ. Γ΄: Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1832: Ο αγώνας της Ανεξαρτησίας και η ίδρυση του ελληνικού κράτους, (εκδ. Τα Νέα / Ελληνικά Γράμματα), Αθήνα, 2003.
  • Παπαγιώργης Κωστής, Τα Καπάκια (Βαρνακιώτης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος), (εκδ. Καστανιώτης), Αθήνα, 2009.
  • Πιζάνιας Πέτρος Θ., Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1830, (εκδ. Εστία), Αθήνα, 2021.
  • Ροτζώκος Νικόλαος Β., Επανάσταση και Εμφύλιος Πόλεμος στο Εικοσιένα, (εκδ. Ηρόδοτος), 2η εκδ., Αθήνα, 2016.
  • Σακελλαρίου Μιχάλης Β., Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο καταλύτης για την αποδιοργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης (24 Φεβρουαρίου – 23 Μαΐου 1825), (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), Ηράκλειο, 2012 [1942].
  • Σειρηνίδου Βάσω, «Εις την δικαιοσύνην της Σεβαστής Διοικήσεως προστρέχων: Δικαστικοί θεσμοί και κοινωνία στην επαναστατημένη Ελλάδα», στο: Ο Νέος Ελληνισμός, οι κόσμοι του και ο κόσμος: Αφιέρωμα στην Όλγα Κατσιαρδή-Hering, Α. Παπαδία-Λάλα, Μ.Δ. Ευθυμίου, Π. Κονόρτας, Δ.Μ. Κοντογεώργης, Κ. Κωνσταντινίδου, Ι. Μαντούβαλος, Β. Σειρηνίδου, (επιμ.), (εκδ. Ευρασία), Αθήνα, 2021, 131-146.
  • Σωτηρόπουλος Μιχάλης, «H Διακήρυξη του Άστρους στο πλαίσιο της εποχής της» (ενταύθα), 173.
  • Τζουρμανά Γιάννα, Βρετανοί Ριζοσπάστες Μεταρρυθμιστές: Φιλικές εταιρείες και κομιτάτα στο Λονδίνο (1790-1823), (εκδ. Μουσείο Μπενάκη), Αθήνα, 2015.
  • Χατζής Αριστείδης Ν. (επιμ.), Τα Συντάγματα της Επανάστασης (1822-1827), (εκδ. Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών / Τα Νέα), 2021.
  • Χατζής Αριστείδης Ν., Ο Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821. Μτφ. Ν. Ρούσσος, (εκδ. Παπαδόπουλος), Αθήνα, 2021.
  • Χατζής Αριστείδης Ν., «Η υποδοχή του Συντάγματος της Επιδαύρου στον βρετανικό τύπο (1822-1823)» σε Κατανοώντας τον πόλεμο της ανεξαρτησίας, Η. Κολοβός και Κ. Κωστής, (επιμ.), (Εκδόσεις Πατάκη), Αθήνα, 2022, 120-144.
  • Χατζής Αριστείδης Ν., «Οι άγνωστες πρώτες μεταφράσεις του Συντάγματος της Επιδαύρου  και τι μας αποκαλύπτουν» σε Τιμητικός Τόμος για την Πρόεδρο   της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, (εκδ. Σάκκουλας), Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2022, 661-699.
  • Χατζής Αριστείδης Ν. «Ο πιο δημοφιλής ξένος που επισκέφτηκε την Ελλάδα: Νέα στοιχεία για το πρώτο ταξίδι του Edward Blaquiere στην επαναστατημένη Ελλάδα, την άνοιξη του 1823», Μνήμων 40 (υπό έκδοση, 2023).
  • Χατζής Αριστείδης Ν. «Η συνταγματική σκέψη του Θεόδωρου Νέγρη από τα Σάλωνα στο Άστρος», στο: Η Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, 1821, Ε. Χατζηβασιλείου, (επιμ.), (εκδ. Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία), Αθήνα, (2024, υπό έκδοση).
  • Ψύλλας Γεώργιος, Απομνημονεύματα του βίου μου [Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας 8], Ελευθέριος Γ. Πρεβελάκης (επιμ.), (εκδ. Ακαδημία Αθηνών, Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού), Αθήνα, 1974 [1867-1869].
  • Alivizatos Nicos C., “Assemblies and Constitutions”, στο: The Greek Revolution: A Critical Dictionary, Paschalis M. Kitromilides και C. Tsoukalas (επιμ.), (εκδ. Harvard University Press), Cambridge, Massachusetts, 439-452.
  • Armitage David, “Every Great Revolution is a Civil War” στο: Scripting Revolution: A Historical Approach to the Comparative Study of Revolutions, K.M. Baker και D. Edelstein επ., (εκδ. Stanford University Press), Stanford, 2015, 57-68.
  • Beaton Roderick, Byron’s War: Romantic Rebellion, Greek Revolution, (εκδ. Cambridge University Press), Cambridge, 2013. Blaquiere Edward, An Historical Review of the Spanish Revolution, including some account of Religion, Manners, and Literature in Spain, (εκδ. G. & W.B. Whittaker), London, 1822.
  • Blaquiere Edward, Report on the Present State of the Greek Confederation, and on its claims to the support of the Christian World (read to the Greek Committee on Saturday, September 13, 1823), (εκδ. W. B. Whittaker), London, 1823.
  • Blaquiere Edward, The Greek Revolution; its Origin and Progress: Together with some remarks on the religion, national character, &c. in Greece, (εκδ. W. B. Whittaker), London, 1824.
  • Dakin Douglas, British and American Philhellenes during the War of Greek Independence, 1821-1833, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, (εκδ. Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου), αρ. 8, Θεσσαλονίκη, 1955.
  • Dakin Douglas, The Greek Struggle for Independence, 1821-1833, (εκδ. Batsford), London, 1973.
  • Hatzis Aristides N., “Establishing a Revolutionary Newspaper: Transplanting Liberalism in a Pre-Modern Society” στο: Human Rights in Times of Illiberal Democracies (Liber Amicorum in Memoriam of Stavros Tsakyrakis), L. Kiousopoulou, M. Tsirli, P. Voyatzis, (επιμ.), (εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη), Αθήνα, 2020, 293-317.
  • Innes Joanna, Philp Mark, (επιμ.), Re-Imagining Democracy in the Mediterranean, 1780-1860, (εκδ. Oxford University Press), Oxford, 2018.
  • Μaurizio Isabella, Zanou Konstantina, (επιμ.), Mediterranean Diasporas: Politics and Ideas in the Long 19th Century, (εκδ. Bloomsbury), London, 2016.
  • Μaurizio Isabella, Southern Europe in the Age of Revolutions, (εκδ. Princeton University Press), Princeton, 2023.
  • Mazower Mark, The Greek Revolution: 1821 and the Making of Modern Europe, (εκδ. Allen Lane / Penguin), London, 2021.
  • Pecchio Giuseppe, Anecdotes of the Spanish and Portuguese Revolutions, [με εισαγωγή και σχόλια από τον Edward Blaquiere], (εκδ. G. & W.B. Whittaker), London, 1823.
  • Petropulos John, Politics and Statecraft in the Kingdom of Greece, 1833-1843, (εκδ. Princeton University Press), Princeton, 1968.
  • Rosen F., Bentham, Byron and Greece: Constitutionalism, Nationalism, and Early Liberal Political Thought, (εκδ. Clarendon Press), Oxford, 1992.
  • St Clair William, That Greece Might Still Be Free: The Philhellenes in the War of Independence, (εκδ. Oxford University Press), Oxford,1972
  • Sunstein Cass R., “On the expressive function of law”, University of Pennsylvania Law Review 144: 2021-2053, 1996. Woodhouse C.M., The Philhellenes, (εκδ. Hodder and Stoughton), London, 1969

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,  ν στρει  θνική Δευτέρα τν λλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823  , τα γεγονότα οι πρωταγωνιστές οι αποφάσεις

Το “Σύνταγμα του Άστρους” και η “Διακήρυξη της Β΄των Ελλήνων Συνελεύσεως” της ανεξαρτησίας στην υφήλιο . – astrosgr.com

Σχόλια για  την  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις  που συνήλθε στο Άστρος  «Με τους καλύτερους οιωνούς».

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας, συνοπτικά οι σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Ἱστορίαι (2.27.1-2) [2.27.1] “Ἀνέστησαν δὲ καὶ Αἰγινήτας τῷ αὐτῷ θέρει τούτῳ ἐξ Αἰγίνης Ἀθηναῖοι, αὐτούς τε καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας,…..2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, ….ἡ δὲ Θυρεᾶτις γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας, σύμφωνα με πολλές διασταυρωμένες αναφορές, αναμφισβήτητα υπήρχε  για πολλούς αιώνες πριν το 1823 , υπήρχε από τον 2ο μ.χ. αιώνα,   το 1256, 1320, 1435 ,1516, 1756,1819,1823,1841,1845,1912, 1997 και υπάρχει αδιάκοπα  σύμφωνα με το Ελληνικό κράτος από το 1823 μέχρι σήμερα

  • Αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  «Άστρον», που είναι το σημερινό Άστρος.
  • Castiello la Estella (Kάστρο του Άστρους)».Το 1256  ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων «επάνω εις τα βουνά»  έκτισε στον  Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας  στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ)  «το κάστρον, όπερ καλείται la Estella (=Άστρος)»
  • Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, «το καλούμενον Άστρος»
  • Ο Νίκος Βέης (18831958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.
  • Αναφορά για το Άστρος το 1320 ,Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)  Χρυσόβουλο  (4) 1320 (σελ.114)  «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής»
  • Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435 αναφέρει το  «Άστρον»  και τον Άγιο Ιωάννη και επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος.
  • Το 1516  Τoastri & Τoast(r)i (= το Άστρος ) …« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούται  toastri (= το Άστρος ) και ostrici(= Αστρίτσι)  … “  ελέγχεται ότι το Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον»( σελ 98),  Επίσης “Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97)
  • 1756, Δημήτριος Καρυτσιώτης(1741-1819). Ο μεγάλος εθνικός   ευεργέτης   μας  έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη  15 χρονών το 1756 μέ «ένα τσαρούχι» , αλλά δεν ξέχασε ποτέ την “πατρίδα” τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό  ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά  από το 1756 , και το 1819 στην διαθήκη του δώρησε “εις την πατρίδα μας το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) “.. και “το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους”( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312).
  • O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, το 1823 ,  πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) , σε  επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 αναφέρει . «Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου» (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
  • Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης 1823  -«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)
  • Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας .1823  Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως «B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν Πολίτευμα…Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»
  • 1823,Όλα τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης  και Ψήφισμα  Θ)  Εις την Ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ….«Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»
  • 1823,ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
  • 1823,ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ  ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87)
  • Πρακτικά  της Βουλής τω Ελλήνων «διότι η εν Άστρεικαι ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος» 

1) Η αναφορά του Κλαύδιου Πτολεμαίου «Άστρον» το 2ο αιώνα μ.χ ., που ήταν στην τοποθεσία του σημερινού Άστρους.

Από , Το Άστρος της Θαλάσσης   «Πρασιά να γ λε_γ Αργείας Άστρον  να λε δ Ινάχου ποτ.εκβολαί  να λε γ η αρχή του ποταμού να λ   Ναυπλία επίνειον»

Η πρώτη αναφορά  για  το όνομα  «Άστρον»  έγινε από τον Πτολεμαίο τον 2ο μ.χ. αιώνα,  αλλά ο Πτολεμαίος  δεν αναφέρει την  ακριβή τοποθεσία του πολίσματος  «Άστρον» , όπως είναι έκδηλο από την παραπάνω αναφορά.  Από την αναφορά του Πτολεμαίου το Άστρον  ήταν κάπου από το Λεωνίδιο μέχρι το Ναύπλιο . Δεν υπάρχουν μέχρι σήμερα  αξιόπιστα τεκμήρια που να συνδέουν το πόλισμα Άστρον  με μία  ακριβή  και συγκεκριμένη τοποθεσία, παρά μόνο υπάρχουν  ερμηνείες  και συμπεράσματα.Είναι αναμφισβήτητο γεγονός και αναφέρεται από πολλούς ιστορικούς μελετητές στην αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή κατοικούσαν στα ενδότερα από την εποχή της Θυρέας  μέχρι το 1821 και αργότερα , για λόγους υγείας απέφευγαν τα έλη και προτιμούσαν τις βουνοπλαγιές που επίσης ήταν μακρυά από τους πειρατές. (Ν.Βέης και άλλοι).  Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός για χιλιάδες χρόνια , μας οδηγεί να αναζητήσουμε το πόλισμα Άστρον στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας, όπως στα ενδότερα του κάμπου  βρισκόταν η αρχαία πόλη Θυρέα,πολύ κοντά η στο σημερινό Άστρος. Άλλωστε στην αρχαιότητα  η τοποθεσία που βρίσκεται το Παράλιο  Άστρος πιθανόν είχε  άλλη  διαφορετική   ονομασία από το πόλισμα Άστρον,  που ήταν Πυράμια η Απόβαθμοι, όπως αναφέρουν  ιστορικοί μελετητές.   astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας                         

 .                             

2)Το 1256, «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους)  στον Αγιάννη του Άστρους . «Προφανώς το Estella τούτο  είναι το Άστρος»  (Νίκο Α. Βέη ),                         

“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93)» «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,.( Νίκο Α. Βέη ,σελ 93)«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.( Νίκο Α. Βέη , σελ 99-100) «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492). «περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β Παλαιολόγος  σελ.114.) astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας                         

«Πρώτος το αναφέρει  ο Leake  Travels II σ.486  (Σελ 492)  γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού  υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό».(Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,)

3) Το 1293 και το 1292 , η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» .

Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, « δι ού παρέχεται εις τον Μητροπολίτην Μονεμβασίας το αξίωμα του εξάρχου της Πελοποννήσου »… «μετά του αγίου θείον τέμενος,το καλούμενον Άστρος». Αλλά υπάρχει και η αναφορά από τον Π.Δούκα, επίσης το 1292 συναντάται στο χρυσόβουλο Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου «Από Άστρους εις Κωστάντζαν-Ζήτζινα»(Λακωνικά Α,1932 σ.54, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β.σ. 29

Οι αναφορές του 1292 και 1293 δεν περικλείουν την ακριβή τοποθεσία για το Άστρος,αλλά  επειδή ο ίδιος  Βυζαντινός Αυτοκράτορας στην αναφορά του 1320 ,«την περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» περιέχει την τοποθεσία,δηλ. ο Αγιάννης είναι το Άστρος, είναι αυτονόητο ο αυτοκράτορας γνώριζε το Άστρος και επίσης οι αναφορές του 1292 και 1293 είναι για  το σημερινό Άστρος .Αλλωστε τότε υπήρχε ο οικισμός στην περιοχή του κάμπου της Θυρέας σύμφωνα με άλλες αναφορές. «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 97). astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας                         

4) Το 1320, «την περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος).

Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ.)Χρυσόβουλο (4) 1320 (σελ.114), η γη είναι  το Ξεροκάμπι,στο κάμπο της μονής  Μαλεβής , στον  Αγιάνη του Άστρους,κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρους)

Παραχωρεί στη μονή Οδηγήτρια του Βροντοχίου στο Μυστρά διάφορους τόπους μεταξύ αυτών , «έτι δε και την κατά  μέρος  ανωτέρω δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων.  ήγουν, περί τον αιγιαλόν του άστρου την περί τον κάμπον της μαλεβής ‘ την περί το χολοδομητικόν ,και την περί τον τόπον τον λεγόμενον του αγίου νικολάου ,… του αγίου νικολάου  το επικεκλημένον φούσκα … και λοιπών δικαίου τούτων». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγοςσελ.114).

Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), κάτω από το γειτονικό  κάστρο «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους)  που κτίστηκε  το 1256.

Ο Leake 500 χρόνια αργότερα επιβεβαιώνει την αναφορά του 1320 του  Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου « την πεδιάδα του Άστρους» , που είναι το Ξεροκάμπι του Αγιάννη.«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου (Κάστρου Εστέλλα=Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη». (Leake Travels σελ 492) astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας                         

5) To 1435, o Γεώργιος Φραντζής  αναφέρει το « Άστρον» και τον Άγιο Ιωάννη και  ταυτόχρονα επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ.  αιώνα για το πόλισμα  Άστρον είναι το σημερινό Άστρος .                     

 Η αναφορά του Φραντζή  «Άστρον» είναι αναμφισβήτητα  η τρίτη η αναφορά , που πειστικά τοποθετεί  το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα,  η πρώτη ήταν του Χρονικού του Μορέως το 1256 , «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) και η δεύτερη ήταν του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου το 1320 «του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής»  Αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στο σημερινό Άστρος  πριν  χιλιάδες χρόνια  από πολλές άλλες αναφορές . Σίγουρα η αναφορά του Φραντζή  είναι για το σημερινό Άστρος και δεν είναι για άλλον οικισμό, γιατί θα έπρεπε να αναφέρεται και το σημερινό Άστρος ,που ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός στο κάμπο της Θυρέας, έστω με διαφορετικό όνομα ( όπως ο Φραντζής  αναφέρει τον μικρότερο οικισμό Μελίγον (σημερ. Μελιγού, και τότε η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους ήταν «ακατοίκητος τόπος» ) και υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους σύμφωνα με το  Ανδρόνικο Β’ Παλαιολόγο, Νίκο Βέη και πολλές άλλες αναφορές  «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι  του Άστρους. σελ 97). astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας                         

6) Το 1516, Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri  και  Astro είναι το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας . 

 Σε διάφορες αναφορές του 1516, 1545,1547, 1570,1650 αναφέρονται το Toast(r)ι  ,Toastri  σαν μεσόγειον τοπογραφικόν σημείον και ανατολικά , νότια ανατολικά,  βρίσκεται το τοπογραφικόν σημείον Astritzi, Ostrici, Laprici σαν κάστρο η νησί  και Stella σαν νησί . “Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον»  (Νίκος Βέης  σελ 97).  Το 1516…« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούται toastri (= το Άστρος ) και ostrici(= Αστρίτσι)  … “Οθεν εξ όλων των προμνημονευθέντων μαρτυρίων, και άλλων τινων μεγαγενεστέρων χρόνων , ελέγχεται ότι το Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον»( Νίκος Βέης , σελ 98)  Επίσης σε αναφορές του Stefano Magno to 1463,1467,1469 και  άλλων για τα κάστρα του Μορέως το 1471  αναφέρονται δύο τοπογραφικα σημεία (κάστρα)  Astro και Astrici , Astro και Astritzi.( Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 38).  Το Κάστρο Παραλίου Άστρους  αναφέρεται  πιθανά είναι το «Astritzi» των Ενετών,αλλά δεν συμφωνούν με αυτό  όλοι οι ιστορικοί μελετητές.                    

 Είναι έκδηλο στην περιοχή υπήρχαν δύο διαφορετικά τοπογραφικά σημεία και σε όλες τις παραπάνω  αναφορές υπάρχει πάντοτε στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας    το τοπογραφικό σημείο, που είναι  Toast(r)ι  ,Toastri,Astro = το σημερινό Άστρος. «Το 1471 αναγράφεται εις τας κτήσεις της Ενετίας το καλούμενον Άστρο (Astro) (Μπαρ,τ,Β.454, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 30). Ενδιαφέρον είναι ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στην διαθήκη του το 1819, 348 χρόνια αργότερα από το το 1471, επίσης στα λατινικά αναφέρει «Astro» . «Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι».Εύκολα συμπεραίνουμε  το σημερινό Άστρος αναφέρεται στους Ενετικούς χάρτες  και κείμενα του μεσαίωνα Toast(r)ι  ,Toastri  και  Astro.Το Άστρος ονομάστηκε από τους κατοίκους  της περιοχής η Πόλη σαν το διάκριση με τους γύρω μικρούς οικισμούς . Οι Αστρεινοί αποκαλούν και σήμερα το οικισμό «Το κλεινόν Άστυ» . Από την Πόλη η το Άστυ προήλθε Toast(r)ι,(=Τoasti) ,Toastri και το Astro  και συμφωνούμε με  την  σοβαρά τεκμηριωμένη, λογική  και έξυπνη άποψη το όνομα Άστρος προήλθε από το Άστυ=(Τoasti) Toast(r)ι , (Καραχάλιος,  Ι. Κουσκουνάς ,Κ.Χασαπογιάννης ,Ι. Κακαβούλιας). astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας                         

 7) Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης θυμότανε  «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)» ,όπως και πριν το 1821 ο Άκουρος.  

Είναι εύκολα κατανοητό ότι ένα παιδί που  έφυγε το 1756 από την Καρύτσα του Αγιάννη  15 χρονών, κατά την Αγιαννίτικη παράδοση με ένα τσαρούχι, δεν εδημιούργησε το ιστορικόν Άστρος εκείνη την ημέρα το 1756. Το Άστρος υπήρχε για πολλούς αιώνες νωρίτερα  και ο μεγάλος ευεργέτης μας  δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό  ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά  από το 1756

Δημήτριος Καρυτσιώτης, το 1819  «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»  … «Παραιτώ της πατρίδος μουτο κτίριον της Σχολής και το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα  εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης»

Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες, μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος»,   «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον»  και «επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»

8) Το 1823 Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος , «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης  Ελλάδας  συνήλθε στο Άστρος».

O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος το 1823 , σε ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως Πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός)  , με ευφυέστατο τρόπο  περιγράφει  την  Εθνοσυνέλευση στο Άστρος και το μεγάλο  γεγονός το Ελληνικό κράτος υπάρχει «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος». Το μήνυμα του στην υφήλιο  και στους ισχυρούς της εποχής ήταν καθαρό και διαγεύστατο  «Αποτελείται από εκπροσώπους της απελευθερωμένης Ελλάδας»  «Πριν δύο ημέρες οι αντιπρόσωποι μεταφέρθηκαν στην Τριπολιτσά, που θα αποτελέσει την προσωρινή έδρα της νέας κυβέρνησης» «εξέλεξαν ως Πρόεδρο του Εκτελεστικού τον Πέτρο Μαυρομιχάλη,    και  «εξελέγη πανηγυρικά, ο Υδραίος Ιωάννης Ορλάνδος,στη θέση του Προέδρου του Βουλευτικού»  «Η νέα κυβέρνηση θα αναλάβει την εξουσία με τους καλύτερους οιωνούς»  «Η Εθνοσυνέλευση έχει ετοιμάσει προϋπολογισμό και έχει νομοθετήσει σχετικά με την διοίκηση των περιφερειών από Έπαρχους και γενικά συζήτησε όλα τα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος»«Σε κάθε μέρος της χώρας μας επικρατεί ενότητα».

Στην εθνοσυνέλευση στο Άστρος, όλοι καταλάβαμε την ανάγκη γιά μιά  ισχυρή και  αποτελεσματική Κυβέρνηση. «Η εμπειρία έκανε όλο το έθνος να νιώσει την ανάγκη μιας ισχυρής και αποτελεσματικής Κυβέρνησης». «Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους1 Αριστείδης Ν. Χατζής(σελ 111) astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας   

9) Το 1823 , σπουδαιότερες αναφορές, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «εις την πατρίδα μας το Άστρος»

Το 1320, Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος  «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής ».

Το 1823, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος» 

Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης  Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη»και « να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν»  

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  ΚΑΙ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ  ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ  Β ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ, τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης  Θ) ….ούτε πωλείται .«Εξεδόθη εν Άστρει” 

Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει  , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις  το  Άστρος  να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και  επήγα και  εγώ  εις το Άστρος .εις  ένα περιβόλι  όπου έκαναν  την  συνέλευσιν .»  και « εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους»

Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»  «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος»  και «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον»

Πουκεβίλ ,“Η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” Κόκκινος, «Η κυβέρνησις … απεφάσισε μετά τη βουλής  να μεταφέρουν την έδραν των από το Άγιον Ιωάννην του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας”

Το 1805, Leake , «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492).  

10)  Οι Αστρεινοί και οι Αγιαννίτες , κάτοικοι του Άστρους για χιλιάδες χρόνια.

Την τελευταίαν συνεδρίαν της εθνοσυνέλευσης  την 18η Απριλίου 1823 « Ανεγνώσθη αναφορά κατοίκων Άστρους..» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 65) (Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 162).Οι Αστρεινοί, κάτοικοι του Άστρους, υπήρχαν και προσέφεραν πολλά στο έθνος το 1823, και ονόμασαν τον οικισμό Άστρος. Χωρίς κατοίκους δεν υπάρχουν ονόματα οικισμών, λιμανιών και περιοχών. Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες…  Από το οικισμό Άστρος προήλθαν τα ονόματα Αγιάννης του Άστρους, περιοχή Άστρους, κάμπος του Άστρους, κόλπος  Άστρους, καλύβια Άστρους ,χερσόνησο του Άστρους ,Σκάλα του Άστρους.Όπως συμβαίνει παντού , από το  γειτονικό οικισμό Άγιος Ανδρέας προήλθε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα και όπως αναφέρουν πολλοί  ιστορικοί μελετητές από την αρχαία πόλη Θυρέα προήλθε η περιοχή Θυρεάτις Γη  ( και η περιοχή Θυρέα). «Οι κάτοικοι είναι τα κράτη».

«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους, ( Νίκο Α. Βέη ,   σελ 99-100)«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492)   «περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ σελ.114.) Πουκεβίλ ,“Η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” . Κόκκινος, «Η κυβέρνησις … απεφάσισε μετά τη βουλής  να μεταφέρουν την έδραν των από το Άγιον Ιωάννην του Άστρους  εις  Καστρί Ερμιονίδας 

Δήμος Θυρέας

Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835,  συστάθηκε ο Δήμος Θυρέας,  με διάταγμα της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 / 12ης Μαΐου 1835, σύμφωνα με το οποίο συστάθηκαν οι πρώτοι δήμοι της Αρκαδίας και της Κυνουρίας.

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 
  •  Ο οικισμός Άστρος ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου
  •  Ο οικισμός Άγιος Ιωάννης ορίζεται θερινή έδρα του δήμου.
  • Ο δήμος Πλατανούντος καταργείται.
  • O oικισμός Πλάτανος αποσπάται από το δήμο(Πλατανούντος) και προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  •  Το 1841 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού και Πλάτανος
  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 
  •  Ο οικισμός Παράλιον Άστρος προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • Το 1845 ο δήμος  περιλαμβάνει τα χωριά  Άγιος Ιωάννης,  Άστρος , Μελιγού , Πλάτανος και Παράλιον Άστρος.
  • ΦΕΚ 50Α – 25/07/1879
  • Ο οικισμός Τρεστενά (Χάραδρος) προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 59Β – 17/06/1897
  • Ο οικισμός Ξηροπήγαδον προσαρτάται στο δήμο Θυρέας

Από, Διοικητικές μεταβολές της Τ.Α.-ΕΕΤΑΑ (eetaa.gr)

Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας

  • (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835). Ο οικισμός ορίζεται έδρα του δήμου Θυρέας.
  • (ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841).Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και προσαρτάται στην κοινότητα Άστρους
  • ΦΕΚ 250Α – 24/08/1915 Ο οικισμός ορίζεται θερινή έδρα της κοινότητα Άστρους .
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Άστρους
  • ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985 ορίζεται έδρα του δήμου Άστρους (Ο δήμος προήλθε από την αναγνώριση σε δήμο της κοινότητας Άστρους  για ιστορικούς λόγους)
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από τον δήμο Άστρους και ορίζεται έδρα του δήμου Βόρειας Κυνουρίας

Παράλιον Άστρος Κυνουρίας

  • ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας
  • ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912 Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους
  • ΦΕΚ 244Α-04-12-1997. Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητας Παραλίου Άστρους και προσαρτάται στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας: Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823  (υπάρχουν και πολλές άλλες) – astrosgr.com

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Το “Σύνταγμα του Άστρους” και η “Διακήρυξη της Β΄των Ελλήνων Συνελεύσεως” της ανεξαρτησίας στην υφήλιο .

Από την διασπορά – Απρίλιος 30, 2023

Δεν θα σχολιάσουμε εδώ όλα τα άρθρα  του Συντάγματος του Άστρους, αλλά  κατά την γνώμη μας  θα επισημάνουμε χωρίς σχόλια τα σπουδαιότερα . Οι διακεκριμένοι σύνεδροι ακαδημαϊκοί και καθηγητές στο σύνεδριο στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας για την επέτειο των διακοσίων χρόνων ,1823-2023, της Β’Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων ανάφεραν επιγραμματικά , το Σύνταγμα του Άστρους είναι “σημαντικό” και επίσης “σημαντικότατο” στην συνταγματική μας ιστορία.

«Θ). Εις την Ελληνικήν επικράτειαν  ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος αργυρώνητος δε παντός γένους και πάσης θρησκείας , άμα πατήσας το Ελληνικό έδαφος ,είναι ελεύθερος, και από τον δεσπότην αυτού ακαταζήτητος.

Εξεδόθη εν Άστρει. Κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον του χιλιοστού οκτακοσιοστού εικοστού τρίτου Σωτηρίου έτους , τρίτου δε της των Ελλήνων Ανεξαρτησίας.»

  • Καθιερώθηκε η κατάργηση της δουλείας. Με το ψήφισμα  Θ , πολύ σωστά επεσήμανε και τόνισε ο συνταγματολόγος καθηγητής  Σπύρος Βλαχόπουλος και ο συμπολίτης μας πρόεδρος του ΔΣΑ  Δημήτρης Βερβεσός  είναι το σπουδαιότερο  και αρκετό μόνο αυτό  να δείξει την μεγάλη σημασία του Συντάγματος του Άστρους.  Οι επαναστατημένοι Έλληνες δεν καταργούσαν μόνο την δουλεία, πολύ πρωτοποριακό γαι την εποχή τους , αλλα    καλούσαν  και πρότρεπαν όλους τους σκλάβους της υφηλίου να σπάσουν τις αλυσίδες  τους και να ζήσουν ελεύθεροι  η  να πεθάνουν. .» να ανεξαρτισθώμεν εντελώς Έθνος χωριστόν, αυτόνομον και ανεξάρτητον … η με τα όπλα εις τα χείρας  όλοι, όλοι οι Έλληνες να καταβώμεν εις τους τάφους»,
  • Το σύνταγμα καθίσταται ” ο ανώτερος νόμος”, υπερίσχυε των νόμων του βουλευτικού και τίθενται όροι δικαίου και συνταγματικότητας των νόμων. Η πρωτοποριακή σχετική διάταξη ήταν ουσιαστικά  η απαρχή για την εγκαθίδρυση του κράτους δικαίου και των νόμων,  για όλους και την διοίκηση του κράτους, που είναι δυστυχώς  επίκαιρο  θέμα και σήμερα.
  • Ενισχύθηκε του Βουλευτικό έναντι του Εκτελεστικού για την άσκηση της νομοθετικης εξουσίας, που ήταν κυρίως το αντιπροσωπευτικό σώμα εκλεγμένο με καθολικη ψηφοφορία ,σε αντίθεση με το Σύνταγμα της Επιδαύρου , όπου το Εκτελεστικό είχε δικτατορικές εξουσίες και δεν εκλέγόταν με καθολική ψηφοφορία.
  • Η Εθνοσυνέλευση κατήργησε τα πολλά μικρά «καπετανάτα» και τις τοπικές Γερουσίες , τη Πελοποννησιακή Γερουσία (1821), (από τη «Μεσσηνιακή Γερουσία» από τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη), τη Γερουσία της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας από τον Αλ. Μαυροκορδάτο, τον Άρειο Πάγο της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας από το Θ. Νέγρη , ώστε  να υπάρχει ένα μόνο κέντρο εξουσίας και συντονισμού.
  • Καθιερώθηκε η αρχή της διάκρισης των εξουσιών (Βουλευτικού ,Εκτελεστικού, Δικανικής)
  • Καθιερώθηκε σαν πολίτευμα η Αβασίλευτη Φιλελεύθερη  Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία .Το θεμέλιο των αρχών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου βρίσκονται στο Σύνταγμα του Άστρους .
  • Καθιερώθηκε η αρχή της ελευθεροτυπίας  και της έκφρασης
  • Καθιερώθηκε το δικαιώμα αναφοράς των πολιτών   στο βουλευτικό, και αργότερα στο κράτος, κοινοβουλευτικός έλεγχος
  • Καθιερώθηκε η ευθύνη των μελών του εκτελεστικού , του βουλευτικου και της δικαιοσύνης
  • Καθιερώθηκε η αρχή της ισότητας  
  • Καθιερώθηκε η αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας ( σύνδεσμος πολιτών)
  • Καθιερώθηκε το δικαιωμα ιδιοκτησίας ,τιμής και ασφάλειας για όλους τους ανθρώπους  στην Ελληνική επικράτεια  (όχι μόνο τους Έλληνες πολίτες)
  • Καθιερώθηκε η δικαστική προστασία . Φυσικός δικαστής,τεκμήριο της αθωότητας ,προφυλάκιση βασανιστήρια και δήμευση.Καταρτίστηκε και ο Ποινικός Κώδικας, βάσει του Βυζαντινού Δικαίου, για την προστασία του πολίτη από την ασυδοσία των αρχών
  •  Ο σπουδαιότατος διορισμός των Επάρχων θα γινόταν  με σύμπραξη του Βουλευτικού και του Εκετελεστικού
  • Η διεθνής εκπροσώπηση της χώρας ανατέθηκε στο Βουλευτικό
  • Καθιερώθηκε η καθολική ψηφοφορία των ανδρών , “ολοκλήρου του λαού» . Καθιερώθηκε το δικαίωμα του  εκλέγειν και εκλέγεσθαι ,  για όλους τους άνδρες 25 ετών χωρίς περιορισμούς ,πρωτοποριακό για την εποχή του, περορισμοί υπηρχαν τότε σε όλη την υφήλιο
  • Καθιερώθηκε η αναθεώρηση  του συντάγματος σε ωρισμένο χρόνο  ( σήμερα  άρθρο 110)
  • Κοινωνικά δικαιώματα– Πολύ πρωτοποριακο για την εποχή του θεσμοθετήθηκαν  η Δημόσια εκπαίδευση και οι Σταθεροί πόροι ζωης( αρχή του κοινωνικού κράτους)

Ένα από τα σημαντικά σημεία της Β’ Εθνοσυνέλευσης είναι η κατάργηση της αρχιστρατηγίας, απόφαση που αν και χωρίς αναφορά στο όνομά του, κατάργησε τη θέση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.  Η απόφαση θεωρήθηκε αναγκαία σαν διακήρυξη   του δημοκρατικού πολιτεύματος ,που όλες οι εξουσίες ανήκαν στους εκλεγμένους από καθολική ψηφοφορία  αντιπροσώπους του έθνους.

O γέρος του Μωριά, ήταν η κεντρική  και σπουδαιότερη  προσωπικότητα της Εθνοσυνέλευσης, αναμφισβήτα είχε την δύναμη να  επιβάλλει στρατιωτική εξουσία, αλλά βαθειά δημοκρατικός   δεν το έκανε, δεν ενδιαφερόταν για το “τομάρι ” του , αλλά για το έθνος των Ελλήνων.   

Το σπουδαιότερο ,και πολύ επίκαιρο σήμερα,  δίδαγμα από την Εθνοσυνέλευση στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας , αντίθετα με αυτά που μερικοί υποστηρίζουν  για διχόνοια και τα παρόμοια, είναι η  αναγκαία  εθνική συμφιλίωση, συναίνεση και συννενόηση,  που έμπρακτα επέβαλλε, «διέταξε», και οδήγησε  τους συνέδρους,  τους προκρίτους και τους αγωνιστές   ο μεγάλος ηγέτης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης,  νομιμοποιώντας την συνέλευση με την υπογραφή του και με  την αποδοχή του  της θέσης του αντιπροέδρου του Εκετελεστικού , για να δείξει στους αγωνιστές   το σωστό και μοναδικό δρόμο για την ελευθερία των ραγιάδων Ελλήνων, που είναι διαχρονικά και πολύ επίκαιρο σήμερα…

Για να τελειώνουμε κάποτε με την προβολή της διχόνοιας και  της  «ένοπλης σύρραξης», ας αναφέρουμε και τις απόψεις μας.  Οι αντιθέσεις των δύο αντιμαχόμενων στρατοπέδων της Εθνοσυνέλευσης υπήρχαν για πολλούς αιώνες νωρήτερα , από το Θαλή…. και συνεχίζονται μέχρι   σήμερα, δέν εχουν  καμία  αιτιολογημένη και τεκμηριωμένη σύνδεση με το Άστρος, γιατί σίγουρα θα υπήρχαν  στον ίδιο βαθμό ανεξαρτητα που θα γινόταν η συνέλευση ,  οι αντιθέσεις δεν ανακαλύφτηκαν στο Άστρος, αλλά προυπήρχαν και συνεχίζονται να γίνονται αργότερα πολύ χειρότερα  το 1915, 1946, παντού ,καθημερινά και σήμερα . Παράξενα και αναιτιολόγητα συνδέονται από μερικούς για τους δικούς τους λόγους με το Άστρος , επιμένουν για τους λόγουσ τους να προβάλλουν την διχόνοια, χωρίς  ταυτόχρονα  οι ίδιοι ποτέ να αναφέρουν τίποτα από τα παραπάνω “σημαντικότατα” θετικά της εθνοσυνέλευσης ,δεν τα θεωρούν σημαντικά και άξια αναφοράς , και το σπουδαιότερο δεν αναφέρουν τίποτα για μια Συνταγματική Συνέλευση που έγινε στον τόπο μας , αλλά συνεχίζουν να «αυτοπυροβολούνται»   και επιμένουν στην άρνηση, απαξίωση  και τη λάσπη του ανεμιστήρα. Επίσης δεν καταλαβαίνουν, δεν θυμούνται και δεν σεβόνται την υπογραφή του γέρου του Μωριά ,που έβλεπε ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ . Είναι ενδιαφέρον  και παράξενο, ότι αυτό το θέμα της δήθεν  απαξίωσης της εθνοσυνέλευσης πρωταρχικά αναφέρεται από λίγους «προοδευτικούς» , όπως αυτοαποκαλούνται, στη μικρη κοινωνία μας  και είναι  βασικά  πολύ μικρό τοπικιστικό θέμα  και έχει άλλους ανόητους ολοφάνερους συγκεκριμένους  στόχους.

Για την   Β’ Εθνοσυνέλευση είχαμε την πρώτη εφαρμογή του εκλογικού νόμου για την εκλογή των αντιπροσώπων, που έγινε  κατά την διαρκεια του πολέμου,  και το σημαντικότερο η Εθνοσυνέλευση  πρωταρχικά τελεσίδικα και κατηγορηματικά  νομιμοποιήθηκε  από τον Κολοκοτρώνη, και γενικά η νομιμότητα της Εθνοσυνέλευσης δεν αμφισβητήθηκε από κανένα μέχρι σήμερα , αν και ακούστηκαν πολλά παρατράγουδα , που πάντοτε  γίνονται συνήθως σε όλες τις  εκλογές.

Οι πληρεξούσιοι της εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης ετίμησαν το μεγάλο εθνικό ευεργέτη μας Δημήτριο Καρυτσιώτη και θεώρησαν αναγκαίο να προσθέσουν το όνομα του στη διακήρυξη για την μεγάλη, έμπρακτη και αποτελεσματικγ προσφορά του στην εθνικη παλιγεννεσία. Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής ”…. και να ανεξαρτισθώμεν εντελώς Έθνος χωριστόν, αυτόνομον και ανεξάρτητον αναγνωριζόμενοι δια την δόξαν της Αγίας ημών πίστεως και την ευτυχίαν των ανθρώπων, η με τα όπλα εις τα χείρας όλοι, όλοι οι Έλληνες να καταβώμεν εις τους τάφους, ……Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτσιώτου την 18ην Απριλίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εικοστού τρίτου και τρίτου της των Ελλήνων ανεξαρτησίας».

Τα επαναστατικά συντάγματα  της Επιδαύρου (1822), Άστρους (1823) και Τροιζήνας (1827 ) επηρεασμένα  βασικά από τα συντάγματα της Αμερικής (1787) και της  Γαλλίας (1792) , εν καιρώ πολέμου,   έθεσαν τα θεμέλια για την οργάνωση του Ελληνικού κράτους και την επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα. Η σημασία τους είναι καταλυτική για την σύγχρονη Ελλάδα.

DCIM\101MEDIA\DJI_0184.JPG

«Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως», ο τονισμός είναι δικός μου.

Τρίτον ήδη χρόνον διαρκεί ο υπέρ ανεξαρτησίας εθνικός των Ελλήνων πόλεμος και ο τύραννος ούτε κατά γην ούτε κατά θάλασσαν ηυδοκίμησεν. Ενώ δε αι τυραννοκτόνοι χείρες των Ελλήνων έπεμψαν μυριάδας Τούρκους εις άδου, και φρούρια απέκτησαν, και την επικράτειαν εξησφάλισαν, ο δε κρότος των ημετέρων όπλων, αντηχήσας, διετάραξε το Βυζάντιον, ευτύχησε το έθνος να διακηρύξη εν Επιδαύρω κατά πρώτον ως έθνος, την ανεξαρτησίαν του, να νομοθετήση και εθνικήν να καταστήση διοίκησιν .

Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγροτήση εν Άστρει Συνέλευσιν , η οποία αφού επεξειργάσθη και επιδιώρθωσεν αναλόγως τους καθεστώτας Νόμους , διέταξε πολλά των γενικών του Έθνους συμφερόντων,αφού εμελέτησε τα περί του υποθετικού λογαριασμού , ενησχολήθη εις τα των αναλόγων Εθνικών δυνάμεων της ξηράς και της θαλάσσης. Αφού προσδώρισε ν’ αρχίση η Β’ περίοδος τηε Διοικήσεως ,κατά το ευτυχώς επικρατούντα Νόμον της Επιδαύρου ,δεν μένει άλλον πριν διαλυθή η Συνέλευσις αφήνουσα την Διοίκησιν να εκπληροί τα  μεγάλα αυτής χρέη, δεν μένει ει μη να διακηρύξη εις το όνομα του Ελληνικού Έθνους, του οποίου νομίμως φέρει την πληρεξουσιότητα   και κηρύττει σήμερον κατ’ επανάληψιν ενώπιον Θεού και ανθρώπων την πολιτικήν των Ελλήνων ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν , δια την ανάκτησιν της οποίας  έχυσε το Έθνος και χύνει αίματα ποταμηδόν, με αμετάθετον απόφασιν όλοι, όλοι οι Έλληνες , η να επαναλάβωμεν αυτήν κατά τα απαράγραπτα δικαιώματα μας από το άρπαγα αυτής Σουλτάνον, και να ανεξαρτισθώμεν εντελώς Έθνος χωριστόν, αυτόνομον και ανεξάρτητον  αναγνωριζόμενοι δια την δόξαν της Αγίας ημών πίστεως και την ευτυχίαν των ανθρώπων, η με τα όπλα εις τα χείρας  όλοι, όλοι οι Έλληνες να καταβώμεν εις τους τάφους,  αλλά Χριστιανοί και Ελεύθεροι, καθώς ανήκει εις ανθρώπους ,προσπαθούντας να απολαύσωσι ατίμητα αγαθά , ότι λογής είναι η πολιτική ύπαρξις και ανεξαρτησία , και τα οποία αυτά αγαθά δεν γνωρίζουν εκ φήμης, αλλ’ έχοντες εστερήθησαν,  καθώς ανήκει εις  ανθρώπους κατοικούντας γην ηρωϊκήν , όπου όλα ενθυμίζοντα  την προγονική εύκλειαν και τας προγονικάς αρετάς εμψυχώνουσι μεγάλως   ζωογονούντα, και τέλος καθώς ανήκει  εις ανθρώπους πάτριον έχοντας τον βάρβαρον να καταπολεμώσι και την πατριδα ν’ απελευθερώσωσι .Ταύτα είναι τα πρακτικά της παρούσης Β’ των Ελλήνων Εθνικής Συνελεύσεως , ταύτα είναι ειδικώτερον, διωρισμένη η Συνέλευσις , από τους ελεύθερους λαούς της Ελλάδος να διακηρύξη  εις την υφήλιον περί του ανά χείρας Εθνικού   υπέρ ανεξαρτησίας πολέμου, καθώς και περί του σκοπού του Έθνους να επαναλάβη τα οποία έχυσε φώτα, ρυθμιζόμενον κατά τα λοιπά σοφά της Ευρώπης  Έθνη, από των οποίων την φιλανρωπίαν ελπίζει το Ελληνικόν  Έθνος   πάσαν  συνδρομήν και βοήθειαν. Η Συνέλευσις είναι ακόμη διωρισμένη να ευχαριστήση από μέρους  όλων αυτών των λαών το Στρατιωτικόν  και το Ναυτικόν  τα οποία εις των δεκαέξ μηνών το  διάστημα  ενδόξως  αντηγωνίσθησαν και υπέρ το πεντήκοντα χιλιάδων εχθρών το αίμα εξέχυσαν.Είναι διωρισμένη να ευχαριστήση και την καθεστώσαν  Εθνικήν  Διοίκησιν  δια τους μεγάλους αγώνας,όσους εδοκίμασεν  καθ΄όλην αυτής την δεκαεξαμηνιαίαν πρώτην περίοδον. Να ευχαριστήση και τας διαλυθείσας μερικάς διοικήσεις , οίον Γερουσία της Πελοποννήσου, της Δυτικής Ελλάδος και Άρειον Πάγον..

Καιρός είναι λοιπόν να διαλυθεί σήμερον η Συνέλευσις αύτη, ευχόμενη προς θεόν τον ζώντα τύχην αγαθήν χάριν του Έθνους των Ελλήνων.

Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτσιώτου  την 18ην Απριλίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εικοστού τρίτου και τρίτου της των Ελλήνων ανεξαρτησίας»

Διονύσιος Κόκκινος  Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης  (τόμος 3ος Σελίδες 475-476)

Δείτε στους παρακάτω πέντε συνδέσμους την ιστορική αλήθεια με όλες τις λεπτομέρειες για το Σύνταγμα του Άστρους

«Παρουσίαση επετειακού τόμου της Β΄ Εθνοσυνέλευσης στην Αθήνα»

https://www.facebook.com/100088578673551/videos/1035697914301227

https://astrosgr.com/2023/04/20/%ce%b7-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%cf%83%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%b9%ce%b5%cf%81%cf%8c%cf%82-%cf%87%cf%8e%cf%81%ce%bf%cf%82

Παυλόπουλος: Το Σύνταγμα του Άστρους του 1823 ως θεσμική «γέφυρα» μεταξύ του Συντάγματος της Επιδαύρου του 1822 και του «Πολιτικού Συντάγματος της Ελλάδος» του 1827 (enikos.gr)

Από την διασπορά – Απρίλιος 30, 2023

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

 Σύνταγμα (hellenicparliament.gr)

Άστρος Κυνουρίας : Ιστορική αναδρομή

Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) & Άστρος: Ιστορία, Θυρεάτις Γη, Προεστοί, Αρχοντικά & Εκκλησίες (koinotitaastrous.gr)

Σμαράγδης ΙΑρβανίτη Εθνοσυνέλευση του Άστρους (arcadians.gr)   από Αρκάδες Εσμέν

ΙΚακαβούλιαΙΚουσκουνάΚΧασαπογιάννη –Θυρεάτις ΓηΑθήνα 1981

book4.pdf (zafeiris.gr)

Νικολάου ΙΦλούδα  Θυρεατικάτόμοι ΑΒΓΑθήνα 1981/2/3

 Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μαςτόμος A,Β, Αθήνα 1985,1988

Ιωάννη Μ. Αρβανίτη–Η Επαναστατική Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας στον Άγιο Ιωάνη (Αγιάννη) Β.Κυνουρίας -20 Αυγουστου εως 1 Οκτωβριου 1822

This image has an empty alt attribute; its file name is image-5.png

”…. και να ανεξαρτισθώμεν εντελώς Έθνος χωριστόν, αυτόνομον και ανεξάρτητον αναγνωριζόμενοι δια την δόξαν της Αγίας ημών πίστεως και την ευτυχίαν των ανθρώπων, η με τα όπλα εις τα χείρας όλοι, όλοι οι Έλληνες να καταβώμεν εις τους τάφους, ……Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτσιώτου την 18ην Απριλίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εικοστού τρίτου και τρίτου της των Ελλήνων ανεξαρτησίας».

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή».

astrosgr.com/en «Dedicated to Thyreatis Land.»

#astrosgrcom

Σχόλια για  την  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις  που συνήλθε στο Άστρος  «Με τους καλύτερους οιωνούς».

Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας . Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως

«B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν Πολίτευμα…Εξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»
 

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος :  «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου.»( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  121)

Η διακήρυξη της εθνοσυνέλευσης  στην υφήλιο αναφέρει. «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν» . (Διονύσιος Κόκκινος. Η  Ελληνική Επανάσταση, τόμος 3ος  σελ 474-475).

Πρόσφατα ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας  έκανε  την παρακάτω επετειακή έκδοση για τα διακόσια χρόνια από την σύγληση της Β΄Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος.

Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις

29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823

τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις

Υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων

Έκδοση: Δήμος Βόρειας Κυνουρίας

Επιστημονική επιμέλεια: Δρ. Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη

Φιλολογική επιμέλεια: Δρ. Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη – Ευαγγελία Γ. Καμπύλη

Ευχαριστούμε την Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη και τον δήμαρχο Γιώργο Δ.Καμπύλη για την σημαντική προσφορά τους στο τόπο μας  και στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας .(Δεν ξεχνάμε ο δήμαρχος για να τελειώσει το έργο του  για την Εθνοσυνέλευση, τον παρακαλούμε και μας χρωστάει μια υπόσχεση για ανάρτηση  στην ιστοσελίδα του δήμου μας, σχετικά με τον «Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων και τη  Σχολή Καρυτσιώτη (πλάκα της Σχολής  Καρυτσιώτη στο Αγιάννη και την Σχολή Καρυτσιώτη  στο Άστρος).

Ο Αριστείδης Ν. Χατζής είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το βιβλίο του Ο Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 (2021) κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Ο διακεκριμένος καθηγητής Αριστείδης Ν. Χατζής ,αφού διάβασε πρώτα την μισή παγκόσμια βιβλιογραφία σχετικά με την Β΄Εθνοσυνέλευση που συνήλθε στο Άστρος  το  1823, κατέθεσε στο βιβλίο,  Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823  , τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις, πολύ σοβαρά,( καλό παράδειγμα για μίμηση) επιστημονικά, πειστικά και τεκμηριωμένα  τα ιστορικά στοιχεία, χωρίς απερίσκεπτα να καταθέσει ατεκμηρίωτα συμπεράσματα. Αξίζει το κόπο να τον ξαναδιαβάσουμε το παρακάτω άρθρο του και το συνιστούμε στους φίλους μας αναγνώστες και σε ιστορικούς μελετητές . Το άρθρο του καθηγητή Αριστείδη Ν. Χατζή με τις λεπτομερέστατες σημειώσεις και τεκμηριωμένες πηγές , είναι ένα έξοχο αξιοζήλευτο παράδειγμα επιστημονικής εργασίας και είναι η γνώμη μας οι ιστορικές μελέτς που συνήθως κυκλοφορούν εύκολα ,ατεκμηρίωτα και απερίσκεπτα, γεμάτες συμπεράσματα δίχως τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία, απέχουν παρασάγγας από την “επιστημονική αλήθεια” του καθηγητή Αριστείδη Ν. Χατζή.

Μπράβο στο καθηγητή Αριστείδη Ν. Χατζή,τον ευχαριστούμε για τα επιστημονικά ιστορικά στοιχεία που κατέθεσε ,αλλά κυρίως και για το μάθημα που μας έκανε σε όλους.

Ο καθηγητής αναφέρει το Άστρος, σαν τεκμηριωμένο ιστορικό στοιχείο, πολλές φορές στην μελέτη του και  πολύ σωστά , σοβαρά και επιστημονικά δεν θεώρησε  αναγκαίο να κάνει άλλους υπαινιγμούς η διευκρινίσεις για το όνομα .Αναφέρει  «ψηφίστηκε στο Άστρος» … «συνήλθε στο Άστρος»…. «Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος…  «Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος»  επίσης το ίδιο αναφέρουν ο παγκόσμιος τύπος και  πολλοί ξένοι ιστορικοί μελετητές. (Καταθέτουμε  επίσης στο τέλος τις σημειώσεις, πηγές και βιβλιογραφία  της μελέτης  που την βρίσκουμε εντυπωσιακή, είναι μιά πολύ καλή και σοβαρή επιστημονική αξιοζήλευτη εργασία).

  • Κείμενο (σελ.110-125)
  • Υποσημειώσεις ( σελ 125-130)
  • Πηγές- Βιβλιογραφία (Σελ 131-134)

«Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1, Αριστείδης Ν. Χατζής

Σχόλια για  την  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις  που συνήλθε στο Άστρος  «Με τους καλύτερους οιωνούς». – astrosgr.com

Ο διακεκριμένος καθηγητής Αριστείδης Ν. Χατζής κατέθεσε στο βιβλίο  του δήμου  Ἐν Ἄστρει  Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις πειστικά και τεκμηριώμενα  το ιστορικό Άστρος και η εθνοσυνέλευση  δεν έχουν σχέση με το εμφύλιο και την διχόνοια.

Άδικα με λανθασμένες εκτιμήσεις μερικοί της  παραδοσιακής  ιστοριογραφίας και της συνταγματικής ιστορίας συνδέουν απαξιωτικά  την  Εθνοσυνέλευση και το Άστρος με  την διχόνοια, που υπήρχε  πολύ νωρήτερα από την εποχή του Ομήρου. Η διχόνοια και ο εμφύλιος θα ακολουθούσε  ανεξάρτητα που γινόταν  η Εθνοσυνέλευση στην Τρίπολη ,στο Ναύπλιο η στη Ύδρα.. Είναι αφελής, φαιδρά και χωρίς τεκμήρια  η άποψη ότι στο Άστρος προήλθε η διχόνοια και ο εμφύλιος που ακολούθησε αργότερα. Αντίθετα στο Άστρος  προσωρινά σταμάτησε η διχόνοια ,με την αποδοχή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη  της θέσης του αντιπροέδρου του Εκτελεστικού.

«Στην παρούσα μελέτη θα παρουσιάσω μερικά νέα στοιχεία για την Εθνοσυνέλευση και το συνταγματικό κείμενο που ψηφίστηκε στο Άστρος». (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 111)

Μετά το Άστρος η Ελληνική Επανάσταση φάνηκε πως μπήκε σε μια νέα φάση, «με τους καλύτερους οιωνούς». (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 125)

Παρακάτω διαλεγμένα κείμενα χωρίς σχόλια  από την μελέτη, ο τονισμός είναι δικός μας. «Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1 Αριστείδης Ν. Χατζής (σελ 111-134)

Εισαγωγή: Επαναδιατυπώνοντας τα ερωτήματα για το Άστρος

Η Εθνοσυνέλευση του Άστρους και το συνταγματικό κείμενο που προέκυψε από αυτήν έχουν συνδεθεί με μια σειρά παρεξηγήσεων. Οι παρεξηγήσεις αυτές έχουν οδηγήσει μέρος της παραδοσιακής ιστοριογραφίας και της συνταγματικής ιστορίας σε λανθασμένες εκτιμήσεις για την περίοδο γενικά και για τα γεγονότα του 1823 ειδικότερα. Στις λαθεμένες εκτιμήσεις θα πρέπει να προσθέσουμε και τον τρόπο που έχει υποτιμηθεί η επίδραση της πολιτικής, θεσμικής και ιδεολογικής παρέμβασης του βρετανικού κομιτάτου στην Ελληνική Επανάσταση και στις διεργασίες στο Άστρος.2….

Αναφορές στη μελέτη για το Άστρος  

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος :  «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  121)

Le Constitutionnel (30 Αυγούστου 1823 :«Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  119)

Edward Blaquiere : «Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος θα πρέπει να θεωρείται ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα γεγονότα του αγώνα των Ελλήνων» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  120)

Edward Blaquiere : «Πάρα πολλοί από τους αντιπροσώπους που ήταν παρόντες στο Άστρος»  ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  121)

Αριστείδης Ν. Χατζής : «και ιδεολογικής παρέμβασης του βρετανικού κομιτάτου στην Ελληνική Επανάσταση και στις διεργασίες στο Άστρος.2» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 111 )

Αριστείδης Ν. Χατζής : «Η Εθνοσυνέλευση του Άστρους» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 111 )

Αριστείδης Ν. Χατζής : «Αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο την ημέρα που ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο Άστρος» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 112 )

Αριστείδης Ν. Χατζής : «Στην επιστολή αυτή ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος περιγράφει την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 121 )

Αριστείδης Ν. Χατζής :  «Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος έπαιξε κομβικό ρόλο στην ενίσχυση της θετικής εικόνας των Ελλήνων επαναστατών και στη σαφέστατη στροφή υπέρ των Ελλήνων του συνόλου, σχεδόν, του γαλλικού και του βρετανικού Τύπου.»( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 111 )

Παρακάτω διαλεγμένα κείμενα χωρίς σχόλια  από την μελέτη «Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1 Αριστείδης Ν. Χατζής (σελ 111-134) , ο τονισμός είναι δικός μας.

Εισαγωγή: Επαναδιατυπώνοντας τα ερωτήματα για το Άστρος

Η Εθνοσυνέλευση του Άστρους και το συνταγματικό κείμενο που προέκυψε από αυτήν έχουν συνδεθεί με μια σειρά παρεξηγήσεων. Οι παρεξηγήσεις αυτές έχουν οδηγήσει μέρος της παραδοσιακής ιστοριογραφίας και της συνταγματικής ιστορίας σε λανθασμένες εκτιμήσεις για την περίοδο γενικά και για τα γεγονότα του 1823 ειδικότερα. Στις λαθεμένες εκτιμήσεις θα πρέπει να προσθέσουμε και τον τρόπο που έχει υποτιμηθεί η επίδραση της πολιτικής, θεσμικής και ιδεολογικής παρέμβασης του βρετανικού κομιτάτου στην Ελληνική Επανάσταση και στις διεργασίες στο Άστρος.2…. (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 111)

….Η διχαστική πολιτική των προεστών, των πλοιοκτητών και των Φαναριωτών, η προσπάθειά τους να περιθωριοποιήσουν και να αποδυναμώσουν τους στρατιωτικούς, αποτέλεσε τη βασική αιτία για τη σύγκρουση……. ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 112,113 )

….   ) Έχει υπερτονιστεί η συμβολή της Εθνοσυνέλευσης και του συνταγματικού κειμένου που υιοθετήθηκε στο Άστρος στην εμφύλια σύγκρουση. Όμως οι εσωτερικές συγκρούσεις της Επανάστασης προϋπήρχαν και ήταν πολύ πιο σύνθετες από αυτές που εκδηλώθηκαν στο Άστρος. Πολύ πριν την έναρξη της Επανάστασης είχαμε τη σύγκρουση μεταξύ της ηγεσίας της Φιλικής και αυτών που θεωρούσαν πως η Επανάσταση ήταν πρόωρη (Ιωάννης Καποδίστριας, Αδαμάντιος Κοραής, Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος). Από την έναρξη σχεδόν της Επανάστασης και μέχρι την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, η σύγκρουση των προεστών με τον Δημήτριο Υψηλάντη και η υπονόμευση του δεύτερου από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Θεόδωρο Νέγρη καθόρισαν τις πολιτικές εξελίξεις. Η πολιτική οργάνωση του επαναστατικού κράτους, η προσπάθεια της κεντρικής κυβέρνησης να επιβληθεί στις τοπικές εξουσίες και στα άτακτα στρατεύματα καθώς και ο εντεινόμενος ανταγωνισμός στρατιωτικών και προεστών θα οδηγούσαν, πιθανότατα νωρίτερα σε θερμότερη σύγκρουση αν δεν είχε μεσολαβήσει η αντεπίθεση των Οθωμανών το καλοκαίρι του 1822. Η αντεπίθεση οδήγησε σε συσπείρωση τους Έλληνες που κατόρθωσαν να την αντιμετωπίσουν επιτυχώς αλλά δεν αποσόβησε την τελική σύγκρουση, απλώς άλλαξε τους όρους και τις ισορροπίες. Στις αρχές του 1823 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (μετά τα Δερβενάκια) είναι πολιτικά ενισχυμένος ενώ ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (μετά το Πέτα) αρκετά αποδυναμωμένος, παρά την επιτυχή υπεράσπιση του Μεσολογγίου. Όταν όλοι συγκεντρώνονται στο Άστρος είναι ήδη χωρισμένοι σε παρατάξεις που αναγνωρίζονται ρητά ακόμα και σε επίσημα κείμενα.8 Στην Εθνοσυνέλευση και αμέσως μετά γίνονται προσπάθειες συμβιβασμού και σ’ αυτές πρέπει να εντάξουμε το συνταγματικό κείμενο που υιοθετείται. Ο συμβιβασμός είναι προφανής στην τελική σύνθεση του Εκτελεστικού στο οποίο σύντομα θα κυριαρχήσει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Η τελική σύγκρουση σχετίζεται με την προσπάθεια του Εκτελεστικού να ελέγξει το Βουλευτικό με αντισυνταγματικό τρόπο και με κύριο στόχο (του Εκτελεστικού) να διαχειριστεί αυτό το δάνειο και γενικότερα τα οικονομικά του επαναστατικού κράτους. Βέβαια, πίσω από τα δύο σώματα βρίσκονται ισχυρές ομάδες προεστών και στρατιωτικών που προσπαθούν να επικρατήσουν πολιτικά και να επιβάλουν τη δική τους πολιτική γραμμή για την πορεία του επαναστατικού κράτους αλλά και της Επανάστασης γενικότερα.( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 113-114 )

(β) Αντίθετα με ό,τι συχνά γράφεται, η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος ήταν η πιο αντιπροσωπευτική του Αγώνα. Συμμετείχαν σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές της Επανάστασης, προεστοί, στρατιωτικοί, ιεράρχες, διανοούμενοι, ακόμα και ένα πλήθος μη εκλεγμένων παρατηρητών που δεν είχαν δικαίωμα ψήφου αλλά συμμετείχαν στις διεργασίες, ακόμα και στη διαβούλευση. Παρά τις έντονες αντιθέσεις, τις αντιπαραθέσεις, ακόμα και τις απειλές, η διαβούλευση ήταν ουσιαστική, έφερε για πρώτη φορά σε επαφή αγωνιστές από τόσο πολλές περιοχές του επαναστατημένου ελληνικού χώρου αλλά και απλό κόσμο, με διαφορετικές εμπειρίες, πεποιθήσεις, πολιτικούς και προσωπικούς στόχους, αντικρουόμενα συμφέροντα. Από τον Blaquiere μαθαίνουμε κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον: στις ζυμώσεις συμμετέχουν ακόμα και γυναίκες. Όχι μόνο η Μπουμπουλίνα ή η Μαντώ Μαυρογένη (οι οποίες είναι παρούσες και εμπλέκονται ενεργά) αλλά και γυναίκες του λαού που συγκεντρώνονται στο Άστρος ή, αμέσως μετά, στην Τρίπολη, συνοδεύοντας, μάλλον τους άντρες, τα παιδιά, τα αδέλφια τους. Στο Άστρος, σε αντίθεση με την Επίδαυρο, η αυτοπεποίθηση των Ελλήνων ήταν πολύ μεγαλύτερη. Ταυτόχρονα, όμως, οι εκπρόσωποι της ελληνικής κοινωνίας της εποχής ήταν πλέον και περισσότερο ρεαλιστές. Για πρώτη φορά έγινε αντιληπτή από όλους η σημασία της πολιτικής οργάνωσης, της υιοθέτησης Συντάγματος, η ανάγκη κεντρικής διοίκησης. Κυρίως, όμως, συνειδητοποίησαν όλοι την ανάγκη άσκησης εξωτερικής πολιτικής που θα εξασφάλιζε διεθνή αναγνώριση, ένα απαραίτητο εξωτερικό δάνειο, πιθανόν και συμμάχους. Για τους λόγους αυτούς θα πρέπει να θεωρούμε το πολιτικό αποτέλεσμα της Εθνοσυνέλευσης καθαρά θετικό αν και, προφανώς, δεν αποσόβησε τελικά την εμφύλια σύρραξη.

Αλλά αμφιβάλλω πολύ εάν θα μπορούσε να επιτύχει κάτι τέτοιο δεδομένων των έντονων αντιθέσεων, της σύγκρουσης συμφερόντων, τον ανταγωνισμό για την εξουσία. Άλλωστε κάθε πραγματική επανάσταση και μάλιστα τόσο ριζοσπαστική όπως η Ελληνική, εμπεριέχει ένα εμφύλιο πόλεμο.9 Στην ελληνική περίπτωση ο εμφύλιος ήταν αναπόφευκτος καθώς με την έναρξή της αυτή στερήθηκε και τον παραδοσιακό ηγέτη του Γένους των Ρωμιών (τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριο Ε´) και τον ηγέτη της επαναστατικής οργάνωσης του Ελληνικού Έθνους (τον Αλέξανδρο Υψηλάντη). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αφήσει το πεδίο του πολιτικού ανταγωνισμού ανοικτό και μάλιστα με μεγάλο αριθμό ανταγωνιστών εκ των οποίων κανείς δεν θα μπορούσε να κυριαρχήσει πολιτικά χωρίς συμμαχίες και συμβιβασμούς. Επιπλέον, η επιτυχία της Επανάστασης προϋπόθετε την αποδοχή της ανάγκης οργάνωσης κεντρικής διοίκησης. Η αποδοχή αυτή έγινε εφικτή μόνο μετά την ήττα στην εμφύλια σύγκρουση όσων έβλεπαν συσταλτικά την Επανάσταση, είχαν δηλαδή μια περιορισμένη αντίληψη για την εξέλιξή της, τις προοπτικές της, τη ριζοσπαστικότητά της  ακόμα και την προοπτική εδαφικής επέκτασής της.

Θα πρέπει να προσθέσω και το εξής: η εμφύλια σύρραξη (και όχι εμφύλιος πόλεμος)10 δεν ήταν μόνο αναπόφευκτη, ήταν και απαραίτητη. Στην επιτυχία της απόβασης του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και τη διάλυση της ελληνικής άμυνας συνέβαλε, βεβαίως, το αποτέλεσμα της αποσάθρωσης που επέφερε η εμφύλια σύγκρουση.11 Αλλά η αποτυχία των Ελλήνων να αναχαιτίσουν τον Ιμπραήμ είχε μια άλλη κύρια αιτία, την αποτυχία τους να οργανωθούν στρατιωτικά και ειδικότερα να σχηματίσουν τακτικό στρατό που θα έλεγχε μια κεντρική διοίκηση. Η στρατιωτική τους αποτυχία, έτσι, αντανακλούσε την πολιτική τους αποτυχία: την αδυναμία συγκρότησης μιας ισχυρής κεντρικής εξουσίας που θα οργάνωνε και θα έλεγχε το στράτευμα. Η εμφύλια σύγκρουση, όμως, οδήγησε σε παγίωση της πολιτικής οργάνωσης, αποδοχή της, ακόμα και εσωτερικοποίηση των νέων θεσμών από μεγάλες ομάδες πληθυσμού που για πρώτη φορά αισθάνθηκαν μέλη μιας ενιαίας πολιτικής κοινότητας, όχι ενός χαλαρού ομοσπονδιακού σχήματος.12 Αυτή η εξέλιξη ενίσχυσε πολύ την εικόνα των Ελλήνων στο εξωτερικό. Όπως θα δούμε η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος έπαιξε κομβικό ρόλο στην ενίσχυση της θετικής εικόνας των Ελλήνων επαναστατών και στη σαφέστατη στροφή υπέρ των Ελλήνων του συνόλου, σχεδόν, του γαλλικού και του βρετανικού Τύπου.. ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 114-116 )

(γ) Το συνταγματικό κείμενο που προέκυψε από την Εθνοσυνέλευση του Άστρους δεν ήταν ένα νέο Σύνταγμα. Η Εθνοσυνέλευση αναθεώρησε το Σύνταγμα της Επιδαύρου, τα μέλη της συντακτικής επιτροπής και της ολομέλειας εργάστηκαν έχοντας την πρόθεση να αναθεωρήσουν το συνταγματικό κείμενο που είχε υιοθετηθεί στην Επίδαυρο, αν και είχαν συντακτική εξουσία. Είναι λάθος να χαρακτηρίζεται το Σύνταγμα του Άστρους ως ένα δεύτερο, νέο Σύνταγμα. Άλλωστε και οι ίδιοι οι συγγραφείς του το τόνισαν με την ονομασία που του έδωσαν: «Νόμος της Επιδαύρου». Δεν είναι ασήμαντη αυτή η παρεξήγηση καθώς δίνει μια λανθασμένη εικόνα για τις πολιτικές διεργασίες στο Άστρος, ιδίως την απόφαση των παραστατών για θεσμική συνέχεια αλλά και των συντακτών για ένα είδος αναθεώρησης που έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Οι στόχοι αυτοί είναι πολύ πιο σύνθετοι από αυτούς που συνήθως η βιβλιογραφία αναφέρει.

Βασικός σκοπός όσων εμπλέκονται είναι (1) η καλύτερη και συστηματικότερη οργάνωση της κεντρικής διοίκησης και η κατάργηση του οιονεί ομοσπονδιακού χαρακτήρα της πολιτειακής οργάνωσης, (2) η νομοτεχνική βελτίωση του κειμένου αλλά και η συνειδητά μεγαλύτερη έμφαση στη φιλελεύθερη και τη δημοκρατική αρχή, (3) η ενίσχυση του νομοθετικού σώματος που δεν εξυπηρετεί, απαραίτητα, τις ισχυρές τοπικές εξουσίες, όπως σύντομα θα αποδείξουν τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν, αλλά πολιτικές και θεσμικές θεωρίες που εκπροσωπούνται, πλέον, όχι μόνο από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Θεόδωρο Νέγρη αλλά και μεγάλο αριθμό νέων διανοουμένων που εμπλέκονται στη διαβούλευση αλλά και στην αναθεωρητική διαδικασία.13( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ116 )

(δ) Το συνταγματικό κείμενο του Άστρους, δηλαδή το λεγόμενο «Σύνταγμα του Άστρους» (αλλά στην πραγματικότητα το αναθεωρημένο Σύνταγμα της Επιδαύρου), ήταν το επαναστατικό Σύνταγμα που εφαρμόστηκε σε μεγάλο βαθμό και σε μεγάλη έκταση στη διάρκεια του πολέμου, από τα μέσα του 1823 έως και τα μέσα του 1827. Ακόμα και όταν κάποιες διατάξεις του (οι οργανωτικές του πολιτεύματος) ανεστάλησαν,14 το Σύνταγμα συνέχισε να ισχύει, να εφαρμόζεται,15 να παράγει πολιτικά αποτελέσματα, να διαμορφώνει συνειδήσεις με τον προφανή «παιδαγωγικό» του ρόλο,16 και φυσικά να δημιουργεί θεσμική μνήμη.17 Άρα το συνταγματικό κείμενο που ψήφισε η Εθνοσυνέλευση του Άστρους ήταν, από πολλές απόψεις, το πιο επιδραστικό της επανάστασης.18  ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ116 )

 Νέα στοιχεία για το Άστρος

….Περίπου έναν μήνα νωρίτερα, η γαλλική φιλελεύθερη εφημερίδα Le Constitutionnel (30 Αυγούστου 1823) ξεκινάει το κύριο άρθρο της με θέμα «την πραγματική κατάσταση της Ελλάδας» και «το δάνειο που θα συναφθεί εκ μέρους της», με παρόμοια φρασεολογία: «Τα γεγονότα στην Ισπανία απέσπασαν για ένα μικρό διάστημα την προσοχή μας από την Ελλάδα». Ακολουθεί η συνήθης φιλελληνική ρητορεία που όμως τονίζει πως η Ελληνική Επανάσταση είναι ευρωπαϊκό γεγονός και το άρθρο καταλήγει με μια αναλυτική περιγραφή της Εθνοσυνέλευσης του Άστρους. Η πηγή των πληροφοριών είναι ο ίδιος ο Edward Blaquiere, που στον δρόμο της επιστροφής προς το Λονδίνο μένει κάποιες μέρες στο Παρίσι και έχει επαφές με τους Γάλλους φιλελεύθερους (όπως έκανε και στην έναρξη του ταξιδιού του). O Constitutionnel δεν είναι μια τυχαία εφημερίδα, είναι η εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία παγκοσμίως κατά τη δεκαετία του 1820 και επιπλέον η σημαντικότερη φιλελεύθερη εφημερίδα στην Ευρώπη. Παρακολουθεί το ταξίδι του Blaquiere στην Ελλάδα με ενδιαφέρον, έχει απευθείας επαφή μαζί του και επομένως εσωτερική πληροφόρηση, και διαβάζεται παντού: από τις Η.Π.Α. και τη Νότια Αμερική μέχρι το Λονδίνο και την Ελλάδα (όπου ακόμα κι όταν τα τεύχη της δεν φτάνουν, οι επιστολές Ελλήνων από τα Επτάνησα, την Ιταλία και το Παρίσι, ενημερώνουν ανελλιπώς για τα δημοσιεύματά της).

Ας δούμε πώς περιγράφει η γαλλική εφημερίδα αξιοποιώντας την υπεραισιόδοξη εικόνα που της παρέχει ο Blaquiere, την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας μετά το Άστρος:

«Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα. Οι εκλογές γέννησαν ένα πνεύμα γενικού ενθουσιασμού σ’ αυτή την ταλαίπωρη χώρα που μέχρι πρόσφατα ήταν σκλαβωμένη. Ψήφισαν οι κάτοικοι ακόμα και του μικρότερου χωριού και οι εκπρόσωποί τους συγκεντρώθηκαν σε έναν πορτοκαλεώνα. Εκεί, στην ύπαιθρο, έλαβαν χώρα οι εργασίες της. Στην περιοχή συγκεντρώθηκαν περισσότερα από 30.000 άτομα, και των δύο φύλων, που κατέκλεισαν τον χώρο της Εθνοσυνέλευσης και συμμετείχαν στις συζητήσεις για τις υποθέσεις της Συνομοσπονδίας. Υπήρχε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον στη διάρκεια της διαβούλευσης που όλοι περίμεναν με ανυπομονησία κάθε μέρα τα αποτελέσματα των εργασιών. Οι συνεδρίες πραγματοποιούνταν με εντυπωσιακή τάξη.

Θα αναφέρουμε απλώς πως οι διάφοροι νόμοι που υιοθετήθηκαν είχαν ως αντικείμενό τους την προστασία της ιδιοκτησίας, τη φορολογική πολιτική, το δικαίωμα αναφοράς και την ευθύνη των δημόσιων λειτουργών. Κυρίως όμως υιοθετήθηκε το Λανκαστεριανό σύστημα διδασκαλίας που έχει τελειοποιηθεί στη Γαλλία και έχει εξαπλωθεί στην Ελλάδα από μια εταιρεία στο Παρίσι που εργάστηκε με ζήλο για να τα καταφέρει. Ο κ. Blaquiere είδε να λειτουργεί στην Τριπολιτσά ένα σχολείο με μεγάλη επιτυχία. Πού βρισκόταν αυτό το σχολείο; Μέσα σε τζαμί. Ιδού το πνεύμα της Ελληνικής Επανάστασης!» ……

Αλλά ας δούμε πώς περιγράφει την Εθνοσυνέλευση του Άστρους ο Edward Blaquiere στην επίσημη δημοσιευμένη έκθεσή του:31

«Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος θα πρέπει να θεωρείται ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα γεγονότα του αγώνα των Ελλήνων, ανεξάρτητα από τη σημασία των αποφάσεων που υιοθετήθηκαν εκεί και την αξιοπρέπεια και τη μετριοπάθεια που χαρακτήρισε τη διαβούλευση….

Πάρα πολλοί από τους αντιπροσώπους που ήταν παρόντες στο Άστρος με ενημέρωσαν πως τις συνεδρίες παρακολουθούσαν με μεγάλο ενδιαφέρον άτομα όλων των τάξεων, με ενθουσιασμό και ομόνοια με μία εξαίρεση, το θέμα της διανομής των εθνικών γαιών μεταξύ του λαού και των ηγετών του».

Καθώς επέστρεφε ο Edward Blaquiere στο Λονδίνο, πιθανόν να μετέφερε μια επιστολή που είχε ετοιμάσει ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος στις 22 Απριλίου 1823.33 Η επιστολή απευθύνεται στα Γερμανικά και Ελβετικά Κομιτάτα και πρέπει να είναι ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού. Στην επιστολή αυτή ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος περιγράφει την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος:

«Αποτελεί ευχάριστο καθήκον για μένα να ενημερώνω τα Φιλελληνικά Κομιτάτα πως η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου. Αποτελείται από εκπροσώπους της Πελοποννήσου, της Ανατολικής και Δυτικής [Στερεάς] Ελλάδας, της Κρήτης, της Εύβοιας και όλων των απελευθερωμένων νησιών του Αρχιπελάγους……»

Είναι εμφανές πως οι δύο πρώτοι πρόεδροι του Εκτελεστικού επιχειρούν να τονίσουν πως με την ολοκλήρωση της Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος, έχει επικρατήσει ομοφωνία, κυρίως ως προς τη συγκρότηση και την ισχύ της εθνικής κυβέρνησης.

 Στην Εθνοσυνέλευση στο Άστρος είχαμε, αντιθέτως, σοβαρή θεσμική και συνταγματική πρόοδο:

(α) Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος πέτυχε τον βασικό πολιτικό σκοπό του,34 να καταργήσει τα τοπικά πολιτεύματα και να ενοποιήσει τη διοίκηση  του επαναστατικού κράτους.

) Ο Edward Blaquiere πέτυχε πλήρως όλους τους σκοπούς που έθεσε. Επέστρεψε στη Βρετανία και περιέγραψε όσα είδε με μεγάλη δόση καλής θέλησης, υπεραισιοδοξίας αλλά και ευσεβών πόθων.

(γ) Ο Θεόδωρος Νέγρης και οι άλλοι φιλελεύθεροι διανοούμενοι (όπως ο Γεώργιος Ψύλλας) κατόρθωσαν να βελτιώσουν νομοτεχνικά το Σύνταγμα, να τονώσουν τον δημοκρατικό του χαρακτήρα (με την ενίσχυση του Κοινοβουλίου) και να κατοχυρώσουν με εντυπωσιακό, για την εποχή, τρόπο, τον φιλελεύθερο χαρακτήρα του. Αλλά ο Νέγρης έχασε το πολιτικό παιχνίδι καθώς δεν μπόρεσε να διασωθεί, βρέθηκε εκτός των οργάνων της Διοίκησης, κάτι που θα τον μετατρέψει σε θρυαλλίδα.

Στις 5 Ιουνίου (24 Μαΐου π.η.), ο Blaquiere σημειώνει στο ημερολόγιό του:

«Ένας γνωστός δολοπλόκος, ο Νέγρης, πρώην Υπουργός Εξωτερικών, απογοητευμένος από την απώλεια της θέσης του, εργάζεται δραστήρια για να αναζωπυρώσει τον ανταγωνισμό των μελών της Προσωρινής Κυβέρνησης με μερικούς από τους στρατιωτικούς ηγέτες. … Αλλά είναι εντυπωσιακός ο ήρεμος τρόπος που λύνουν οι Έλληνες τις πολιτικές διαφορές τους. Από τη μια το Εκτελεστικό διακήρυξε με σταθερότητα ότι δεν θα αποδεχθεί τις αντισυνταγματικές προτάσεις των στρατιωτικών. Από την άλλη όμως οι πολιτικοί ηγέτες προσπάθησαν να καταλήξουν σε συμβιβασμό. […]Από ό,τι μαθαίνω το πρόβλημα με τον Κολοκοτρώνη θα λυθεί με την είσοδό του στην Κυβέρνηση».

Και στις 10 Ιουνίου (29 Μαΐου) σημειώνει: «Ο Κολοκοτρώνης συμφιλιώθηκε με το Εκτελεστικό και ανέλαβε τη θέση του Αντιπροέδρου στο σώμα. Τα εμπόδια στην ομαλή διακυβέρνηση έχουν πλέον αφαιρεθεί

 Μετά το Άστρος η Ελληνική Επανάσταση φάνηκε πως μπήκε σε μια νέα φάση, «με τους καλύτερους οιωνούς». Καλύτερη θεσμική συγκρότηση, βαθύτερη πολιτική ενοποίηση, ισχυροποίηση της κεντρικής κυβέρνησης, ένας πιθανός σύμμαχος στο εξωτερικό, προοπτική εξωτερικού δανεισμού. Αλλά όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να αποτρέψουν την εμφύλια σύγκρουση που ήταν αναπόφευκτη αλλά και, πιθανόν, απαραίτητη.

  • Κείμενο (σελ.110-125)
  • Υποσημειώσεις ( σελ 125-130)
  • Πηγές- Βιβλιογραφία (Σελ 131-134)

Υποσημειώσεις

 1. Ευχαριστίες για τα σχόλιά τους στον Δημήτρη Δημητρόπουλο, την Αγγελική Διαμαντοπούλου, τον Μιχάλη Σωτηρόπουλο και τη Λύντια Τρίχα.

 2. Αν και γι’ αυτό ειδικά το θέμα έχουν δημοσιευθεί εξαιρετικές μονογραφίες που βασίζονται σε πολύ καλή έρευνα στα βρετανικά αρχεία. Βλ. ιδίως F. Rosen, Bentham, Byron and Greece: Constitutionalism, Nationalism, and Early Liberal Political Thought, (εκδ. Clarendon Press), Oxford, 1992· R. Beaton, Byron’s War: Romantic Rebellion, Greek Revolution, (εκδ. Cambridge University Press), Cambridge, 2013· Γ. Τζουρμανά, Βρετανοί Ριζοσπάστες Μεταρρυθμιστές: Φιλικές εταιρείες και κομιτάτα στο Λονδίνο (1790- 1823), (εκδ. Μουσείο Μπενάκη), Αθήνα, 2015. Βλ. επίσης σχετικά D. Dakin, British and American Philhellenes during the War of Greek Independence, 1821-1833, (εκδ. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου), Θεσσαλονίκη, αρ. 8, 1955· C. M. Woodhouse, The Philhellenes, (εκδ. Hodder and Stoughton), London, 1969· Α.Δ. Λιγνάδης, Το πρώτον δάνειον της Ανεξαρτησίας (Διατριβή επί Διδακτορία), (αρ. Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Φιλοσοφική Σχολή, Βιβλιοθήκη Σοφίας Ν. Σαριπόλου 10), Αθήνα, 1970· Α. Κουμαριανού, «Εισαγωγή» στο: Ο Τύπος στον Αγώνα, 1821-1827, Α. Κουμαριανού (επιμ.), τόμ. 1, (εκδ. Ερμής), Αθήνα, 1971, δ´-π´, ιδίως κθ´-νε´· W. St. Clair, That Greece Might Still Be Free: The Philhellenes in the War of Independence, (εκδ. Oxford University Press), Oxford, 1972· Α. Καρακατσούλη, «Μαχητές της Ελευθερίας» και 1821: Η Ελληνική Επανάσταση στη διεθνική της διάσταση, (εκδ. Πεδίο), Αθήνα, 2016· A.N. Hatzis, “Establishing a Revolutionary Newspaper: Transplanting Liberalism in a Pre-Modern Society” στο: Human Rights in Times of Illiberal Democracies (Liber Amicorum in Memoriam of Stavros Tsakyrakis), L. Kiousopoulou, M. Tsirli, P. Voyatzis, επ., (εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη), Αθήνα, 2020, 293-317. 126 Ἐν Ἄστρει | Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις

3. Για το πρώτο ταξίδι του Blaquiere στην Ελλάδα, βλ. Α. Ν. Χατζής, «Ο πιο δημοφιλής ξένος που επισκέφτηκε την Ελλάδα: Νέα στοιχεία για το πρώτο ταξίδι του Edward Blaquiere στην επαναστατημένη Ελλάδα, την άνοιξη του 1823», Μνήμων (υπό έκδοση, 2023).

4. H πλήρης έκθεση του Blaquiere κυκλοφόρησε ως φυλλάδιο στα τέλη Σεπτεμβρίου 1823 (είχε ήδη προδημοσιευθεί σε εφημερίδες του Λονδίνου). Βλ. E. Blaquiere, Report on the Present State of the Greek Confederation, and on its claims to the support of the Christian World (read to the Greek Committee on Saturday, September 13, 1823), (εκδ. W. B. Whittaker), London, 1823. Στην έκδοση αυτή προστέθηκαν αργότερα επιπλέον στοιχεία (Additional Facts) που δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες αλλά και μηνιαίες/ετήσιες πολιτικές επιθεωρήσεις. Το βιβλίο του με θέμα την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης κυκλοφόρησε στα τέλη Απριλίου του 1824. Βλ. E. Blaquiere, The Greek Revolution; its Origin and Progress: Together with some remarks on the religion, national character, &c. in Greece, (εκδ. W. B. Whittaker), London, 1824.

5. Περισσότερα για το θέμα θα παρουσιάσω στον δεύτερο τόμο της ιστορίας της ελληνικής επανάστασης. Ο πρώτος τόμος (The Noblest Cause: The 1821 Greek War of Independence) έχει εκδοθεί σε ελληνική μετάφραση από τον Ν. Ρούσσο στο: Ο Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821.

6. Με τον όρο παραδοσιακή ιστοριογραφία χαρακτηρίζω τη βιβλιογραφία για την Επανάσταση του 1821 που εκδίδεται περίπου μέχρι τη δεκαετία του 1970 και κυρίως την κυρίαρχη εικόνα για την εσωτερική πολιτική διαμάχη που αποτυπώνεται στον 12ο τόμο της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους (βλ. Α. Δεσποτόπουλος (επιμ.), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. ΙΒ΄: Η Ελληνική Επανάσταση και η ίδρυση του Ελληνικού Κράτους (1821- 1832), (Εκδοτική Αθηνών), Αθήνα, 1975.) Σ’ αυτήν την κυρίαρχη τάση στην ιστοριογραφία συγκλίνει η «εθνική» ιστοριογραφία, η αριστερή λαϊκότροπη ιστοριογραφία, ακόμα και η ιστοριογραφία που προέρχεται από πανεπιστημιακούς ιστορικούς της εποχής. Από αυτήν την κυρίαρχη τάση ξεφεύγει μόνο ο John Petropulos στο μνημειώδες Politics and Statecraft in the Kingdom of Greece, 1833-1843, (εκδ. Princeton University Press), Princeton, 1968, 19-150 και εν μέρει ο Douglas Dakin στο The Greek Struggle for Independence, 1821- 1833, (εκδ. Batsford), London, 1973. Δεν θα βρει, δηλαδή, κανείς σοβαρές διαφορές στην περιγραφή και την αξιολόγηση προσώπων και πολιτικών συγκρούσεων μεταξύ ιστορικών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους όσο ο Απόστολος Βακαλόπουλος, ο Δημήτρης Φωτιάδης, ο Διονύσιος Κόκκινος, ο Τάσος Βουρνάς, ο Βασίλης Σφυρόερας, ο Γιώργος Λαμπρινός, ο Παναγιώτης Πιπινέλης, ο Τάκης Σταματόπουλος ή οι περισσότεροι συγ-γραφείς που εμπλέκονται στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Χωρίς καμία πρόθεση να υποτιμηθεί η μεγάλη συμβολή των παραπάνω στην ιστορία του νέου ελληνισμού, είναι προφανές πως από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 τα πράγματα αλλάζουν αργά αλλά σταθερά, κυρίως μετά τη δημοσίευση του έργου ιστορικών όπως ο Νίκος Σβορώνος, ο Σπύρος Ασδραχάς, ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, ο Βασίλης Κρεμμυδάς, ο Χρήστος Λούκος και ο Πέτρος Πιζάνιας. Οι νέες τάσεις αποτυπώνονται στον τρίτο τόμο του εμβληματικού έργου, σε επιμέλεια Βασίλη Παναγιωτόπουλου, Ιστορία του Νέου Ελληνι-σμού, 1700-2000, τόμ. Γ΄: Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1832: Ο αγώνας της Ανεξαρτησίας και η ίδρυση του ελληνικού κράτους, (εκδ. Τα Νέα / Ελληνικά Γράμματα), Αθήνα, 2003. Αλλά για να γίνει πλήρως κατανοητή η συμβολή αυτού του έργου θα πρέπει να διαβα-στεί σε συνδυασμό με τους 16 τόμους της σειράς «Οι Ιδρυτές της Νεότερης Ελλάδας» (εκδ. Τα Νέα, 2009-2010) που ακολούθησαν και πάλι σε επιμέλεια Β. Παναγιωτόπουλου. 127 «Με τους καλύτερους οιωνούς»:   Βλέπε επίσης Β. Κρεμμυδάς, Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, (εκδ. Gutenberg), Αθήνα, 2016· Π.Θ. Πιζάνιας, Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1830, (εκδ. Εστία), Αθήνα, 2021· Χ. Λούκος, Μια σύντομη ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, (εκδ. Θεμέλιο), Αθήνα, 2022. Ακολουθούν βέβαια άλλες δύο γενιές νεότερων ιστορικών που στην πλειονότητά τους έχουν αποδεσμευτεί από τα παρωχημένα σχήματα και τα στερεότυπα που κυριαρχούσαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ο Mark Mazower, πρόσφατα, έκανε εξαιρετική δουλειά στο να συνοψίσει και να αξιοποιήσει πλήρως τις συμβολές της νέας ελληνικής ιστοριογραφίας σε μια σύνθεση που αποτυπώνει πλήρως αυτή τη μεγάλη στροφή. Βλ. M. Mazower, The Greek Revolution: 1821 and the Making of Modern Europe, (εκδ. Allen Lane / Penguin), London, 2021. Η παραδοσιακή ιστοριογραφία, βέβαια, παραμένει δημοφιλής αν και παρωχημένη, βλ. για παράδειγμα Κ. Παπαγιώργης, Τα Καπάκια (Βαρνακιώτης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος), (εκδ. Καστανιώτης), Αθήνα, 2009 και την αυστηρή κριτική του Β. Κρεμμυδά, «Έτσι ‘καπακώνεται’ η Ιστορία: Η φοβερή οπισθοδρόμηση του Κωστή Παπαγιώργη», Τα Νέα, 2-3/8/2003, αναδημοσίευση στο Β. Κρεμμυδάς, Το Εικοσιένα: μύθοι και πραγματικότητες (επιλογή άρθρων, επιφυλλίδων και ομιλιών), Ευγενία Κρεμμυδά, επ., (εκδ. Εκδόσεις Καλλιγράφος), Αθήνα, 2021, 207-213.

7. Βλ. αναλυτικά Α. Καϊδατζής, Ο Συνταγματισμός του Εικοσιένα: Η συνταγματική πρακτική της Επανάστασης μέσα από τις πηγές, 1821-1827, (εκδ. Ευρασία), Αθήνα, 199-266 καθώς και Ξ. Κοντιάδης, Η περιπετειώδης ιστορία των επαναστατικών συνταγμάτων του 1821: Η θεμελιωτική στιγμή της Ελληνικής Πολιτείας, Αθήνα, 2021: 117-134. Συνολικά και συνοπτικά για την περίοδο, βλ. N. C. Alivizatos, “Assemblies and Constitutions”, στο The Greek Revolution: A Critical Dictionary, P. M. Kitromilides και C. Tsoukalas επ., (εκδ. Harvard University Press), Cambridge Massachusetts, 439-452.

8. Βλ. ενδεικτικά τα πρακτικά της τέταρτης συνεδρίασης την 1η Απριλίου 1823 στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, 1821-1832, Αι Εθνικαί Συνελεύσεις, τόμ. 3.1, (εκδ. Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων), Αθήνα, 1971, 56.

9. D. Armitage, “Every Great Revolution is a Civil War” in Scripting Revolution: A Historical Approach to the Comparative Study of Revolutions, K.M. Baker και D. Edelstein επ., (εκδ. Stanford University Press), Stantford, 2015, 57-68. Επίσης, Κρεμμυδάς (βλ. σημ. 6), 144.

10. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την εμφύλια σύρραξη της περιόδου 1823- 1824, πολιτική σύγκρουση που πήρε και ένοπλη μορφή (ευχαριστώ τον Δημήτρη Δημητρόπουλο για την ιδέα). Βλ. ειδικά για το ζήτημα αυτό την ανάλυση του Πέτρου Πιζάνια (βλ. σημ. 6), 76-83.

11. M.B. Σακελλαρίου, Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο καταλύτης για την αποδιοργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης (24 Φεβρουαρίου – 23 Μαΐου 1825), (εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), Ηράκλειο, 2012 [1942] αλλά και Mazower (βλ. σημ. 6), 273-274.

12. Βλ. ενδεικτικά την αποτίμηση δύο κορυφαίων ιστορικών σε πρόσφατα κείμενά τους: «Με την επικράτηση στην εσωτερική σύγκρουση των εν γένει Ελλήνων αστών (εμπόρων καραβοκυραίων και διανοουμένων), και με τη σύμπραξη των παλαιών αρματωλών και των Σουλιωτών, ο πολιτικός συνασπισμός των ελληνικών ηγετικών ομάδων άρχισε να ομογενοποιείται πολιτικά, διαμορφώνοντας μια πρώτη μορφή εσωτερικά ιεραρχημένης ελληνικής άρχουσας τάξης. Και αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στην επικράτησης της Επανάστασης.» (Πιζάνιας, βλ. σημ. 6, 83)· «[Με το τέλος του δεύτερου εμφυλίου] η εξουσία της εθνικής Διοίκησης εδραιώθηκε. Επιβλήθηκε έτσι ένα ενιαίο, εθνικό, ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο, η ένταξη στο οποίο αποτελούσε προϋπόθεση για νομιμότητα.» (Λούκος, βλ. σημ. 6, 67). Βλ. παρόμοια προσέγγιση στον Κρεμμυδά (βλ. σημ. 6, 129-144, ιδίως 142-143: «[ή]ταν όμως ένας πόλεμος όπου η νεωτερικότητα, που την υπερασπίζεται η παράταξη της διοίκησης, αντιπαλεύει με τις παραδοσιακές εξουσιαστικές σχέσεις»). Για την καλύτερη κατανόηση της εμφύλιας σύγκρουσης, βλ. Ν.Β. Ροτζώκος, Επανάσταση και Εμφύλιος Πόλεμος στο Εικοσιένα, (εκδ. Ηρόδοτος), Αθήνα, 2η εκδ. 2016.

13. Για τον Νέγρη, βλ. Α.Ν. Χατζής, «Η συνταγματική σκέψη του Θεόδωρου Νέγρη από τα Σάλωνα στο Άστρος», στο Η Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, 1821, Ε. Χατζηβασιλείου, (επιμ.), (Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία), Αθήνα, (2024, υπό έκδοση) και για το κλίμα στο Άστρος, Γ. Ψύλλας, Απομνημονεύματα του βίου μου [Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας 8], Ελευθέριος Γ. Πρεβελάκης, (επιμ.), (Ακαδημία Αθηνών, Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού), Αθήνα, 1974 [1867-1869], 92-103.

14. Καϊδατζής (βλ. σημ. 7, 452-458).

15. Β. Σειρηνίδου, «Εις την δικαιοσύνην της Σεβαστής Διοικήσεως προστρέχων: Δικαστικοί θεσμοί και κοινωνία στην επαναστατημένη Ελλάδα», στο Ο Νέος Ελληνισμός, οι κόσμοι του και ο κόσμος: Αφιέρωμα στην Όλγα Κατσιαρδή-Hering, Α. Παπαδία-Λάλα, Μ.Δ. Ευθυμίου, Π. Κονόρτας, Δ.Μ. Κοντογεώργης, Κ. Κωνσταντινίδου, Ι. Μαντούβαλος, Β. Σειρηνίδου, επ., (εκδ. Ευρασία), Αθήνα, 2021, 131-146· Ν. Ισμυρνιόγλου, «Οικονομία, διαμαρτυρία και διεκδίκηση στην επαναστατημένη Ελλάδα: Τα συλλογικά διαβήματα πολιτών προς την Προσωρινή Διοίκηση (1822-1826)», στο Όψεις της καθημερινότητας στην επαναστατημένη Ελλάδα, Β. Σειρηνίδου, επ., (εκδ. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών / Τράπεζα Πειραιώς), Αθήνα, 2021, 111-150· Δ. Δημητρόπουλος, Λόγος Γυναικών: Δέκα Στιγμιότυπα από τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, (εκδ. Αντίποδες), Αθήνα, 2022.

16. Χρησιμοποιώ τον όρο όπως τον χρησιμοποιούσε παραδοσιακά η θεωρία δικαίου. Ο σύγχρονος όρος που έχει πλέον κυριαρχήσει είναι o «δηλωτικός ρόλος» του δικαίου. Για το ζήτημα βλέπε το εμβληματικό άρθρο του C.R. Sunstein, “On the expressive function of law”, University of Pennsylvania Law Review 144: 2021-2053, 1996 (το δίκαιο επηρεάζει τους κυρίαρχους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς, συχνά τους ωθεί σε νέες κατευθύνσεις).

17. Βλ. ιδιαίτερα τον εναρκτήριο λόγο του Αναστάσιου Πολυζωίδη, όταν ανέλαβε την προεδρία του δικαστηρίου στο Ναύπλιο, όπως αυτή δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα Αθηνά στα τεύχη 108 (3/5/1833) και 109 (6/5/1833). Ο Πολυζωίδης αναφέρεται στο Σύνταγμα αν και επί 5,5 χρόνια η Ελλάδα κυβερνάται αυταρχικά και δεν είναι συνταγματικό κράτος.

18. Α.Ν. Χατζής (επιμ.), Τα Συντάγματα της Επανάστασης (1822-1827), (εκδ. Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών / Τα Νέα), 2021.

19. Α.Ν. Χατζής, «Οι άγνωστες πρώτες μεταφράσεις του Συντάγματος της Επιδαύρου – και τι μας αποκαλύπτουν» σε Τιμητικός Τόμος για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, (εκδ. Σάκκουλας), Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2022, 661-699· του ίδιου, «Η υποδοχή του Συντάγματος της Επιδαύρου στον βρετανικό τύπο (1822-1823)» σε Κατανοώντας τον πόλεμο της ανεξαρτησίας, Η. Κολοβός και Κ. Κωστής (επιμ.), (εκδ. Εκδόσεις Πατάκη), Αθήνα, 2022, 120-144.  

20. Είναι χαρακτηριστικό πως η πρώτη μετάφραση του Συντάγματος της Επιδαύρου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sun στις 27 Μαΐου 1822, δεν αναδημοσιεύθηκε πουθενά, παρέμεινε άγνωστη για δύο αιώνες και δεν φαίνεται να διαβάστηκε ούτε από τον κύκλο Bentham. Βλ. περισσότερα Χατζής, «Οι άγνωστες πρώτες μεταφράσεις» (βλ. σημ. 19), 665-666.

21. Δεν είναι ακριβής η μετάφραση του Republic στα ελληνικά. Ο Πιζάνιας (σημ. 6, 84-90), προτείνει τον όρο «λαϊκό πολίτευμα». Βλ. τις αντιρρήσεις του Φ. Παιονίδη, Πόσο δημοκρατικός ήταν ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας; Το ζήτημα της εκλογής των μελών των τριών πρώτων Εθνικών Συνελεύσεων, 1821-1827, (εκδ. Οκτώ), Αθήνα, 2022.

22. Επιστολή του Edward Blaquiere (Σαουθάμπτον) προς τον Bentham (Λονδίνο) με ημερομηνία 4 Μαΐου 1820. Δημοσιεύεται στο The Correspondence of Jeremy Bentham. Volume 9 (January 1817 to June 1820), Stephen Conway (ed.), (εκδ. Clarendon Press), Oxford, 1989, 430. Ο Blaquiere εξέδωσε τις εντυπώσεις του με τίτλο An Historical Review of the Spanish Revolution, including some account of Religion, Manners, and Literature in Spain, (εκδ. G. & W.B. Whittaker), London, 1822. Βλ. επίσης την εκτεταμένη εισαγωγή που έγραψε λίγο πριν αναχωρήσει για την Ελλάδα (την ολοκλήρωσε στις 25 Φεβρουαρίου 1823) για το βιβλίο του Giuseppe Pecchio, Anecdotes of the Spanish and Portuguese Revolutions, (εκδ. G. & W.B. Whittaker), London, 1823, v-xxiv. Ο Blaquiere εξέδωσε με δική του πρωτοβουλία τον τόμο και τον υπομνημάτισε. Ξεκινά την εισαγωγή αναφέροντας τα εξής: «Είναι τώρα πιο σαφές από κάθε άλλη φορά πως η διατήρηση της Ευρωπαϊκής ελευθερίας και η σταθερότητα της Βρετανικής ισχύος εξαρτάται από την αντίσταση της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Ελλάδας ενάντια στην Ιερή Συμμαχία» (Blaquiere, “Introduction”, v). Στο ίδιο κείμενο διατυπώνει και την εξής κριτική: «Ερωτώ τους Φιλελεύθερους της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, γιατί δεν έχουν αναγνωρίσει ακόμα την ανεξαρτησία της Ελλάδας, της κλασικής Ελλάδας!». Οι Έλληνες έχουν ξεπεράσει τους επαναστάτες της Ιβηρικής Χερσονήσου και η μη-αναγνώρισή τους αποτελεί εγκληματική παράλειψη και δεν μπορεί τίποτε να τη δικαιολογήσει. Οι φίλοι της ελευθερίας και της ανθρωπότητας θα μετανιώσουν πικρά γι’ αυτήν την παράλειψη […] γιατί αν υπάρχει ένα έθνος στην Ευρώπη που μπορεί να συνεργαστεί και να τους βοηθήσει αποτελεσματικά αυτό είναι η Ελληνική Συνομοσπονδία [Hellenic Confederation].» (Blaquiere, “Introduction”, xx-xxi, η έμφαση στο πρωτότυπο). Είναι προφανές γιατί ο Blaquiere (αλλά και άλλοι) στα πρώτα του έργα χαρακτηρίζει «συνομοσπονδία» την Ελληνική πολιτεία. Όχι μόνο γιατί το Σύνταγμα της Επιδαύρου επέτρεψε την παράλληλη λειτουργία περισσότερων από πέντε τοπικών πολιτευμάτων αλλά και γιατί η συνομοσπονδία θυμίζει τα ρεπουμπλικανικά πολιτεύματα της Ελβετίας και των Η.Π.Α.

23. «Ο στόχος μου ήταν να εκπροσωπήσω το Κομιτάτο και να συγκεντρώσω πληροφορίες που απαιτούν επιτόπια επίσκεψη. Υπέθεσα ότι η παρουσία ενός εκπροσώπου θα αντιμετωπιζόταν θετικά από την προσωρινή ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό. Με υποδέχθηκαν με τόσο θερμό τρόπο που με έπεισε πως δεν είχα πέσει έξω.» (Blaquiere, Report, βλ. σημ. 4, 5). Βέβαια, ο Blaquiere δεν εκπροσωπεί μόνο το Κομιτάτο αλλά ατύπως και εμμέσως και τη βρετανική κυβέρνηση, ή τουλάχιστον τον Υπουργό Εξωτερικών με τον οποίο έχει άμεση επαφή. Αυτός είναι ένας ρόλος που ο ίδιος επιθυμεί, το Κομιτάτο το ενθαρρύνει, ενώ οι Έλληνες που τον υποδέχονται το θεωρούν ως κάτι δεδομένο. Για περισσότερα Χατζής (βλ. σημ. 3).

24. Το οποίο θα ονομαστεί αργότερα η «φιλελεύθερη τριετία» (Trienio Liberal). Βλ. αντί άλλων για τις φιλελεύθερες επαναστάσεις στη Νότια Ευρώπη το πολύ πρόφατο έργο του M. Isabella, Southern Europe in the Age of Revσolutions, (εκδ. Princeton University Press), Princeton, 2023. Βλ. επίσης M. Isabella και K. Zanou, επ., Mediterranean Diasporas: Politics and Ideas in the Long 19th Century, (εκδ. Bloomsbury), London, 2016· J. Innes, M. Philp, (επιμ.), Re-Imagining Democracy in the Mediterranean, 1780-1860, (εκδ. Oxford University Press), Oxford, 2018.

25. Βλ. την επιστολή του Ιγνάτιου που κατοικούσε στην Πίζα, με ημερομηνία 6/18 Αυγούστου 1822, προς τον John Bowring που βρισκόταν στη Μαδρίτη για να αποτιμήσει την κατάσταση. Βλ. Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Μνημεία της Ελληνικής ιστορίας, τόμ. 4, Ιγνάτιος Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας (1766-1828), Τεύχος ΙΙ. Αλληλογραφία, Πολιτικά Υπομνήματα, Λόγοι, Σημειώματα περί Ιγνατίου, (εκδ. Ακαδημία Αθηνών), Αθήνα, 1961, 144-145. Λίγο αργότερα ο Bowring και ο Blaquiere θα συναντήσουν τον Ανδρέα Λουριώτη, ειδικό απεσταλμένο της ελληνικής επαναστατικής κυβέρνησης με διπλή εντολή από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο: να αναζητήσει οικονομική βοήθεια στην Ιβηρική χερσόνησο και να πραγματοποιήσει διερευνητικές επαφές με τους βρετανούς φιλελεύθερους. Όπως γνωρίζουμε, ο Λουριώτης ακολούθησε τον Blaquiere στο Λονδίνο όπου και έφτασαν στα τέλη του Ιανουαρίου του 1823. Για περισσότερα Χατζής (βλ. σημ. 3).

26. Βλ. ενδεικτικά τις «Παρατηρήσεις επί του προσωρινού πολιτεύματος της Ελλάδος γενομένου εν Επιδαύρω […] και σχέδιον επιδιορθώσεως του αυτού» στο Αρχείον της Κοινότητος Ύδρας, 1778-1832, τόμ. Θ΄, 1823, Α. Λιγνός (επιμ.), (εκδ. Εφημερίς Σφαίρα), Πειραιάς, 1927, 78-92. Οι συγγραφείς υπογράφουν με τα αρχικά Δ.Σ.Κ. και Ε.Μ.Σ.

 27. Για το ταξίδι του Blaquiere με τον Λουριώτη, από το Λονδίνο στον Μοριά, και τα διάφορα εμπόδια που συνάντησαν στην Ιταλία, βλ. μερικά νέα ευρήματα στο Χατζής (βλ. σημ. 3).

28. Όπως έμμεσα δηλώνει ο ίδιος στο αδημοσίευτο ημερολόγιό του. Βλ. Χατζής (βλ. σημ. 3). Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και οι συνεργάτες του μετέφεραν στον Blaquiere αρκετές πληροφορίες και του έδωσαν πρόσβαση ακόμα και στις σημειώσεις τους από τις εργασίες της Εθνοσυνέλευσης. Βλ. Τα κατά την Αναγέννησιν της Ελλάδος. Ήτοι συλλογή των περί την αναγεννωμένην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επίσημων πράξεων, από του 1821 μέχρι τέλους του 1832. τόμ. Β´, Ανδρέας Ζ. Μάμουκας, (επιμ.), (Τυπογραφία Ηλία Χριστοφίδου) Πειραιάς, 1839, 57-84.

29. Χατζής (βλ. σημ. 3).

30. Για περισσότερα βλ. τις αναφορές στη σημ. 2.

31. Blaquiere, Report (βλ. σημ. 4), 6-8.

32. Μια διακήρυξη που είναι λιγότερο γνωστή σήμερα, ιδίως σε σχέση με την περίφημη διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου (15 Ιανουαρίου 1822). Η «Διακήρυξις της Εθνικής Δευτέρας των Ελλήνων Συνελεύσεως» (της 18ης Απριλίου 1823) αναδημοσιεύεται στο Χατζής (βλ. σημ. 17, 89-90). Βλ. Σωτηρόπουλος, «H Διακήρυξη του Άστρους στο πλαίσιο της εποχής της», ενταύθα, 173.

33. Η επιστολή έφτασε στη Ζυρίχη στα μέσα Ιουλίου και στις 17 Ιουλίου 1823 προωθήθηκαν αντίγραφά της στα κομιτάτα με τη συνυπογραφή του Ελβετού φιλέλληνα M. Hizzel.

34. Όπως εξομολογήθηκε ο ίδιος στον Blaquiere (Χατζής, βλ. σημ. 3 αλλά και Blaquiere, History, βλ. σημ. 4, 256-257).

35. Rosen (βλ. σημ. 2), 234-243.  

Πηγές  (Σελ 131-134)

Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, 1821-1832, Αι Εθνικαί Συνελεύσεις, τόμ. 3.1, (εκδ. Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων), Αθήνα, 1971.

Αρχείον της Κοινότητος Ύδρας, 1778-1832, τόμ. Θ΄ (1823), Α. Λιγνός (επιμ.), (εκδ. Εφημερίς Σφαίρα), εν Πειραιά, 1927.

Μάμουκας Ανδρέας Π., (επιμ.), Τα κατά την Αναγέννησιν της Ελλάδος. Ήτοι συλλογή των περί την αναγεννωμένην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επίσημων πράξεων, από του 1821 μέχρι τέλους του 1832, τόμ. Β΄, (Τυπογραφία Ηλία Χριστοφίδου), Πειραιάς, 1839.

Πρωτοψάλτης Εμμανουήλ Γ., (επιμ.), Μνημεία της Ελληνικής ιστορίας, τόμ. 4,

Ιγνάτιος Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας (1766-1828), τόμ. 4 Τεύχος ΙΙ. Αλληλογραφία, Πολιτικά Υπομνήματα, Λόγοι, Σημειώματα περί Ιγνατίου, (εκδ. Ακαδημία Αθηνών), Αθήνα, 1961.

The British Newspaper Archive, The British Library.

Bentham Papers Archive, University College London.

The Correspondence of Jeremy Bentham. Volume 9 (January 1817 to June 1820), Stephen Conway, ed., (εκδ. Clarendon Press), Oxford, 1989.

London Greek Committee Archives, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και King’s College London.

Βιβλιογραφία

Δεσποτόπουλος Αλέξανδρος (επιμ.), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. ΙΒ΄ (εκδ. Εκδοτική Αθηνών), Αθήνα, 1975.

Δημητρόπουλος Δημήτρης, Λόγος Γυναικών: Δέκα Στιγμιότυπα από τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, (εκδ. Αντίποδες), Αθήνα, 2022.

Ισμυρνιόγλου Νίκος, «Οικονομία, διαμαρτυρία και διεκδίκηση στην επαναστατημένη Ελλάδα: Τα συλλογικά διαβήματα πολιτών προς την Προσωρινή Διοίκηση (1822-1826)», στο: Όψεις της καθημερινότητας στην επαναστατημένη Ελλάδα, Β. Σειρηνίδου, (επιμ.), (εκδ. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών / Τράπεζα Πειραιώς), Αθήνα, 2021, 111-150.

Καϊδατζής Ακρίτας, Ο Συνταγματισμός του Εικοσιένα: Η συνταγματική πρακτική της Επανάστασης μέσα από τις πηγές, 1821-1827, (εκδ. Ευρασία), Αθήνα, 2021.

Καρακατσούλη Άννα, “Μαχητές της Ελευθερίας” και 1821: Η Ελληνική Επανάσταση στη διεθνική της διάσταση, (εκδ. Πεδίο), Αθήνα, 2016.

Κοντιάδης Ξενοφών, Η περιπετειώδης ιστορία των επαναστατικών συνταγμάτων του 1821: Η θεμελιωτική στιγμή της Ελληνικής Πολιτείας, (εκδ. Καστανιώτης), Αθήνα, 2021.

Κουμαριανού Αικατερίνη, «Εισαγωγή» στο: Ο Τύπος στον Αγώνα, 1821-1827, Α. Κουμαριανού (επιμ.), τόμ. 1, (εκδ. Ερμής), Αθήνα, 1971, δ´-π´.

Κρεμμυδάς Βασίλης, «Έτσι “καπακώνεται” η Ιστορία: Η φοβερή οπισθοδρόμηση του Κωστή Παπαγιώργη», Τα Νέα, 2-3/8/2003.   

Κρεμμυδάς Βασίλης, Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, (εκδ. Gutenberg), Αθήνα, 2016.

Κρεμμυδάς Βασίλης, Το Εικοσιένα: μύθοι και πραγματικότητες (επιλογή άρθρων, επιφυλλίδων και ομιλιών), Ευγενία Κρεμμυδά, (επιμ.), (Εκδόσεις Καλλιγράφος), Αθήνα, 2021.

Λιγνάδης Αναστάσιος Δ., Το πρώτον δάνειον της Ανεξαρτησίας (Διατριβή επί Διδακτορία), Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Φιλοσοφική Σχολή, Βιβλιοθήκη Σοφίας Ν. Σαριπόλου, αρ. 10, Αθήνα, 1970.

Λούκος Χρήστος, Μια σύντομη ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, (εκδ. Θεμέλιο), Αθήνα, 2022.

Παιονίδης Φιλήμων, Πόσο δημοκρατικός ήταν ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας; Το ζήτημα της εκλογής των μελών των τριών πρώτων Εθνικών Συνελεύσεων, 1821- 1827, (εκδ. Οκτώ), Αθήνα, 2022.

Παναγιωτόπουλου Βασίλης, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1700-2000, τόμ. Γ΄: Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1832: Ο αγώνας της Ανεξαρτησίας και η ίδρυση του ελληνικού κράτους, (εκδ. Τα Νέα / Ελληνικά Γράμματα), Αθήνα, 2003.

Παπαγιώργης Κωστής, Τα Καπάκια (Βαρνακιώτης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος), (εκδ. Καστανιώτης), Αθήνα, 2009.

Πιζάνιας Πέτρος Θ., Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1830, (εκδ. Εστία), Αθήνα, 2021.

Ροτζώκος Νικόλαος Β., Επανάσταση και Εμφύλιος Πόλεμος στο Εικοσιένα, (εκδ. Ηρόδοτος), 2η εκδ., Αθήνα, 2016.

Σακελλαρίου Μιχάλης Β., Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο καταλύτης για την αποδιοργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης (24 Φεβρουαρίου – 23 Μαΐου 1825), (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), Ηράκλειο, 2012 [1942].

Σειρηνίδου Βάσω, «Εις την δικαιοσύνην της Σεβαστής Διοικήσεως προστρέχων: Δικαστικοί θεσμοί και κοινωνία στην επαναστατημένη Ελλάδα», στο: Ο Νέος Ελληνισμός, οι κόσμοι του και ο κόσμος: Αφιέρωμα στην Όλγα Κατσιαρδή-Hering, Α. Παπαδία-Λάλα, Μ.Δ. Ευθυμίου, Π. Κονόρτας, Δ.Μ. Κοντογεώργης, Κ. Κωνσταντινίδου, Ι. Μαντούβαλος, Β. Σειρηνίδου, (επιμ.), (εκδ. Ευρασία), Αθήνα, 2021, 131-146.

Σωτηρόπουλος Μιχάλης, «H Διακήρυξη του Άστρους στο πλαίσιο της εποχής της» (ενταύθα), 173.

Τζουρμανά Γιάννα, Βρετανοί Ριζοσπάστες Μεταρρυθμιστές: Φιλικές εταιρείες και κομιτάτα στο Λονδίνο (1790-1823), (εκδ. Μουσείο Μπενάκη), Αθήνα, 2015.

Χατζής Αριστείδης Ν. (επιμ.), Τα Συντάγματα της Επανάστασης (1822-1827), (εκδ. Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών / Τα Νέα), 2021.

Χατζής Αριστείδης Ν., Ο Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821. Μτφ. Ν. Ρούσσος, (εκδ. Παπαδόπουλος), Αθήνα, 2021.

 Χατζής Αριστείδης Ν., «Η υποδοχή του Συντάγματος της Επιδαύρου στον βρετανικό τύπο (1822-1823)» σε Κατανοώντας τον πόλεμο της ανεξαρτησίας, Η. Κολοβός και Κ. Κωστής, (επιμ.), (Εκδόσεις Πατάκη), Αθήνα, 2022, 120-144.

Χατζής Αριστείδης Ν., «Οι άγνωστες πρώτες μεταφράσεις του Συντάγματος της Επιδαύρου  και τι μας αποκαλύπτουν» σε Τιμητικός Τόμος για την Πρόεδρο   της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, (εκδ. Σάκκουλας), Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2022, 661-699.

Χατζής Αριστείδης Ν. «Ο πιο δημοφιλής ξένος που επισκέφτηκε την Ελλάδα: Νέα στοιχεία για το πρώτο ταξίδι του Edward Blaquiere στην επαναστατημένη Ελλάδα, την άνοιξη του 1823», Μνήμων 40 (υπό έκδοση, 2023).

 Χατζής Αριστείδης Ν. «Η συνταγματική σκέψη του Θεόδωρου Νέγρη από τα Σάλωνα στο Άστρος», στο: Η Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, 1821, Ε. Χατζηβασιλείου, (επιμ.), (εκδ. Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία), Αθήνα, (2024, υπό έκδοση).

Ψύλλας Γεώργιος, Απομνημονεύματα του βίου μου [Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας 8], Ελευθέριος Γ. Πρεβελάκης (επιμ.), (εκδ. Ακαδημία Αθηνών, Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού), Αθήνα, 1974 [1867-1869].

Alivizatos Nicos C., “Assemblies and Constitutions”, στο: The Greek Revolution: A Critical Dictionary, Paschalis M. Kitromilides και C. Tsoukalas (επιμ.), (εκδ. Harvard University Press), Cambridge, Massachusetts, 439-452.

Armitage David, “Every Great Revolution is a Civil War” στο: Scripting Revolution: A Historical Approach to the Comparative Study of Revolutions, K.M. Baker και D. Edelstein επ., (εκδ. Stanford University Press), Stanford, 2015, 57-68.

Beaton Roderick, Byron’s War: Romantic Rebellion, Greek Revolution, (εκδ. Cambridge University Press), Cambridge, 2013. Blaquiere Edward, An Historical Review of the Spanish Revolution, including some account of Religion, Manners, and Literature in Spain, (εκδ. G. & W.B. Whittaker), London, 1822.

Blaquiere Edward, Report on the Present State of the Greek Confederation, and on its claims to the support of the Christian World (read to the Greek Committee on Saturday, September 13, 1823), (εκδ. W. B. Whittaker), London, 1823.

Blaquiere Edward, The Greek Revolution; its Origin and Progress: Together with some remarks on the religion, national character, &c. in Greece, (εκδ. W. B. Whittaker), London, 1824.

Dakin Douglas, British and American Philhellenes during the War of Greek Independence, 1821-1833, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, (εκδ. Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου), αρ. 8, Θεσσαλονίκη, 1955.

Dakin Douglas, The Greek Struggle for Independence, 1821-1833, (εκδ. Batsford), London, 1973.

Hatzis Aristides N., “Establishing a Revolutionary Newspaper: Transplanting Liberalism in a Pre-Modern Society” στο: Human Rights in Times of Illiberal Democracies (Liber Amicorum in Memoriam of Stavros Tsakyrakis), L. Kiousopoulou, M. Tsirli, P. Voyatzis, (επιμ.), (εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη), Αθήνα, 2020, 293-317.

Innes Joanna, Philp Mark, (επιμ.), Re-Imagining Democracy in the Mediterranean, 1780-1860, (εκδ. Oxford University Press), Oxford, 2018.   

Μaurizio Isabella, Zanou Konstantina, (επιμ.), Mediterranean Diasporas: Politics and Ideas in the Long 19th Century, (εκδ. Bloomsbury), London, 2016.

Μaurizio Isabella, Southern Europe in the Age of Revolutions, (εκδ. Princeton University Press), Princeton, 2023.

Mazower Mark, The Greek Revolution: 1821 and the Making of Modern Europe, (εκδ. Allen Lane / Penguin), London, 2021.

Pecchio Giuseppe, Anecdotes of the Spanish and Portuguese Revolutions, [με εισαγωγή και σχόλια από τον Edward Blaquiere], (εκδ. G. & W.B. Whittaker), London, 1823.

Petropulos John, Politics and Statecraft in the Kingdom of Greece, 1833-1843, (εκδ. Princeton University Press), Princeton, 1968.

Rosen F., Bentham, Byron and Greece: Constitutionalism, Nationalism, and Early Liberal Political Thought, (εκδ. Clarendon Press), Oxford, 1992.

St Clair William, That Greece Might Still Be Free: The Philhellenes in the War of Independence, (εκδ. Oxford University Press), Oxford,1972

Sunstein Cass R., “On the expressive function of law”, University of Pennsylvania Law Review 144: 2021-2053, 1996. Woodhouse C.M., The Philhellenes, (εκδ. Hodder and Stoughton), London, 1969

Δείτε το βιβλίο στο σύνδεσμο

Ἐν Ἄστρει Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις (astros-kynourianews.gr)

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας – astrosgr.com

Αναφορές  για το Άστρος πριν το 1823 – astrosgr.com

Το Σύνταγμα του Άστρους – astrosgr.com

Ο «Ιερός χώρος» της Β’Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι εδώ, μπροστά μας,στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας «Ελλάδα 2021» – astrosgr.com

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στους  συνεργάτες  μας    Astros Kynouria News   Από ftzivel-18 Δεκεμβρίου, 2023

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

“Εν Άστρει”: Tο ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” . – astrosgr.com

Σχόλια για την Ἐν Ἄστρει Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις που συνήλθε στο Άστρος «Με τους καλύτερους οιωνούς». – astrosgr.com

«Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1, Αριστείδης Ν. Χατζής – astrosgr.com

Το “Σύνταγμα του Άστρους” και η “Διακήρυξη της Β΄των Ελλήνων Συνελεύσεως” της ανεξαρτησίας στην υφήλιο . – astrosgr.com

Από την διασπορά – Δεκέμβριος 15, 2023

Πρακτικά των Συνεδριάσεων  της Βουλής τω Ελλήνων  κατά την  πρώτην  σύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214  Συνεδρίασις  ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρει  συνέλευσις   συνεκροτήθη  όπου ήδη ενηργήθη  η εκλογή  και ο τόπος  ούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής  Άστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον  Άστρος  δεν υπήρχε κατά την  συγκρότησην  της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας)  Άστρος διάταγμα  εννοεί  βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β  , σελ 114).

Αρχεία της Ελληνικής Παλλιγενεσίας . Αριθ.ΚΘ των Πρακτικών της Εθνικής Συνελεύσεως

«B’. Επ’ ουδεμιά προφάσει και περιστάσει δύναται η Διοίκησις να νομοθετήση εναντίως εις το παρόν ΠολίτευμαΕξεδόθη εν Άστρει κατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον…»

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος :  «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου.»( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ  121)

Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741-1819) γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έχτισε την μεγαλοπρεπή και “καλλιμάρμαρο” Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη και το 1805 έχτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη.

Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία , έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 και για να γίνει η Β’Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στο Άστρος το 1823.Το “κυβερνείο” που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης. Πριν την Εθνοσύνελευση είχε προηγηθεί το καταλυτικό κτίσιμο της Σχολής Καρυτσιώτη.

Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως»Η διακήρυξη αρχίζει με τις φράσεις: “Τρίτον ήδη χρόνον διαρκεί ο υπέρ ανεξαρτησίας εθνικός των Ελλήνων πόλεμος και ο τύραννος ούτε κατά γην ούτε κατά θάλασσαν ηυδοκίμησεν. ….. Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση  εν Άστρει συνέλευσιν ....» Οι πληρεξούσιοι της εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης ετίμησαν το μεγάλο εθνικό ευεργέτη μας Δημήτριο Καρυτσιώτη, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης. Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα…

Το Ελληνικό κράτος  αναγνωρίζοντας την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη  στο Ελληνικό έθνος εκήρυξε σαν «ιστορικόν διατηρητέον μνημείον», «ιστορικό τόπο»  και «αρχαιολογικόν χώρον».

Περιοχή ”Κουτρί” Αγίου Ιωάννη (όπου η ιστορική Σχολή Καρυτσιώτη

ΥΑ 147099/8654/11-4-1960, ΦΕΚ 199/Β/11-5-1960

Περί κηρύξεως αρχαιολογικού χώρου.

“Χαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν ”Κουτρί” του χωρίου Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας, θερινήν έδραν του Άστρους, ένθα ελειτούργησεν η ιστορική σχολή Καρυτσιώτη εν έτει 1798”.

Διδακτήριον Άστρους ΥΑ 47192/1433/11-6-1946, ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946 ‘Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον το εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.

Η πλατεία της σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικός τόπος.

ΥΑ ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/65069/3340/1-8-2005, ΦΕΚ 1194/Β/30-8-2005

Τίτλος ΦΕΚ       Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.

“Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης”.

Tο Κολοκοτρωνέϊκο τραπέζι στο Άστρος Κυνουρίας :  Δημόσια Πρόταση για την ιστοσελίδα του δήμου μας – astrosgr.com

Ο Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης  ήταν πάντοτε  σαφέστατος για όλα  και γνώριζε το Άστρος ,το περιβόλι του Καρυτσιώτη , τους ίσκιους των δένδρων του αγροκηπίου . Εις τα απομνημονεύματα του αναφέρει πειστικά “επήγα και  εγώ  εις το Άστρος”, δηλαδή  επήγε εκεί που υπήρχε το Άστρος,… πριν πάει το 1823  υπήρχε …..

«Τέλος πάντων απεφασίσθη εις  το  Άστρος  να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και  επήγα και  εγώ  εις το Άστρος ….εις  ένα περιβόλι  όπου έκαναν  την  συνέλευσιν .»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 53)  και το γεύμα στον Δημήτριο Υψηλάντη  έγινε « εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» .

Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει  «συνέτρωγαν  ο Δημήτριος Υψηλάντης  και  ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους  των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής  σελ.287).

Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά  Β   σελ 52)

Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά  Β   σελ 50)

Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης  αναφέρει , « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις το Άστρος ,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το ¨Αστρος» Απομνημονεύματα σελ 88»(Φλούδας Θυρεατικά  Β, Άστρος ,Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν    σελ 165). O Γενναίος Κολοκοτρώνης πειστικότατα αναφέρει το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, υπήρχε πολλά χρόνια πριν το 1823 και βέβαια πριν έλθουν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, δεν το δημιούργησαν τυχαία μόλις έφθασαν και αυθαίρετα το ονόμασαν εκείνη την ημέρα Άστρος.

Ο  “Ιερός Χώρος “ της  Β’ Εθνοσυνέλευσης  των  Ελλήνων και το Προαύλιο της  Σχολής Καρυτσιώτη (Μουσείου Άστρους) να  γίνουν ελεύθερα  προσβάσιμα χωρίς περιορισμούς . – astrosgr.com



Διακρίνεται ο  «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων  με την κίτρινη γραμμή και σε μπλε γραμμή το Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού , , στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν  η αρχαία πόλη Θυρέα και το πόλισμα Άστρον,  νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στον Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους.

Διαλεκτά κέιμενα

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας , διαλεκτά κείμενα

Γιάννης Γρηγ. Κουρόγιωργας. Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους ,διαλεκτά κείμενα ,(PDF) -2024 .

Θυρεάτις Γη : Το άστυ, η αρχαία πόλη Θυρέα,το πόλισμα Άστρον και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

Το άστυ , η αρχαία πόλη Θυρέα και το Άστρος

Το “κλεινόν άστυ”, Χρυσήλιον και Ιστορικόν  Άστρος Κυνουρίας : Συνοπτική ιστορία – astrosgr.com

Θυρεάτις Γη : Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας )  Ιστορική αναδρομή

Αναφορές  για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας : Σπουδαιότερες χρονολογικές αναφορές  πριν το 1823 .

Τα παρακάτω 16 κείμενα (σύνδεσμοι) περιέχονται στο παραπάνω σύνδεσμο,αλλά για ευκολότερη πρόσβαση επίσης αναφέρονται χωριστά

Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες… Κυνουριείς ,Θυρεάτες, Αστρεινοί, Αγιαννίτες  και ονομάζουν οικισμούς , λιμάνια και περιοχές..Αθήνα, Κόρινθος, Άργος, Σπαρτη, Κυνουρία ,Θυρέα, Άστρος,Αγιάννης ….. astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Αναφορές  για το Άστρος πριν το 1823 – astrosgr.com

Αρχαιολογικοί Χώροι στο Άστρος – astrosgr.com

Home – Κοινότητα Άστρους (koinotita-astrous.gr)

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom