Του Γιάννη Κουρόγιωργα
Οι ραγιάδες πρόγονοι μας “τετρακόσια τόσα χρόνια ζούσανε στη καταφρόνια και ανάστασης ημέρα ….καρτερούσαν” τελικά, αποφασίσαν να διώξουν τους Τούρκους κατακτητές και εκείνες της πολύ δύσκολες και πολύ κρίσιμες στιγμές ,στη αρχή της επανάστασης, που όλα κρέμονταν από μια κλωστή , διάλεξαν το τόπο μας και αυτό το “ιερο χώρο”,για να συντονίσουν τις πολλές αντιμαχόμενες και αυθόρμητες προτάσεις όλων των αγωνιστών , να σχεδιάσουν τον αγώνα εναντίον των κατακτητών και το κτήσιμο του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους.
Oι ντόπιοι κάτοικοι μετά το τέλος της Β” Εθνοσυνέλευσης ονόμασαν τον χώρο που έγινε η Εθνοσυνέλευση “Ιερό Χώρο“, από έκδηλο σεβασμό, για την μεγάλη συνεισφορά που προσέφερε στο Ελληνικό Έθνος. Eδώ για υπερβολή το “ιερός” δεν έχει θρησκευτική έννοια αλλά Εθνική έννοια , ο χώρος αναγνωριζότανε απο τους κατοίκους σαν πολύ σπουδαίος, σαν “Ιερό Χώρο ”
“Ο “ιερός χώρος ” είναι σεμνός και επιβλητικός , είναι “μουσείο” από μόνος του .
Θεόδωρος Κολοκότρωνης “-Εμείς ποτέ δεν παραδοθήκαμεΦωτιά και τσεκούρι στους συνεργάτες των κατακτητών”
Η “πολιτική σοφία” του αρχιστράτηγου Θεόδωρου Κολοκότρωνη έπαιξε καταλυτική σημασία για να διατηρηθεί η αναγκαία εκείνη την ώρα“εθνική συννενόηση και εθνική ενότητα”. O γέρος του Μωριά δέχτηκε “ότι αποφασίστηκε” από την συνέλευση, ακόμα και την καθαίρεση του από αρχιστρατήγου , που είχε κερδίσει στα πεδία των μαχών από τους αγωνιστές ,όπως στην πανωλεθρία του Δράμαλη στα Δερβενάκια , που αναμφισβήτητα έπαιξε καταλυτική σημασία στην νικηφόρα πορεία του απελευθερετικού αγώνα.
Ο γέρος του Μωριά γεννήθηκε κάτω από μα γκορτσιά στα βουνά του Μωριά, γιατί ο πατέρας τους εκεί πολεμούσε τους κατακτητές,δεν βολευότανε εύκολα στα “αρχοντικά”και “τις επαύλεις” των συνεργατών κοτζαμπάσηδων.Oι κλέφτες και οι Κολοκοτρωναίοι ήταν πάντοτε ελεύθεροι και ποτέ δεν υποδουλώθηκαν για τετρακόσια χρόνια , και μάχονταν στους κάμπους και τα βουνά τους Tούρκους κατακτητές.
Όταν η επανάσταση στο δεύτερο έτος έδειχνε τις δυσκολίες που υπήρχαν, οι Αγγλοι φίλοι μας έστειλαν ενα ναύαρχο να συμβιβάσει τους εμπολέμους .Ο ναύαρχος συνάντησε τον γέρο του Μωριά στο Ναύπλιο και του ζήτησε να συμβιβαστεί με τους Τούρκους κατακτητές και ο γέρος του Μωριά έδωσε την απάντηση.
Τι λέει παρακάτω ο γέρος του Μωριά με δύο λόγια τα λένε όλα
–Εμείς ποτέ δεν παραδοθήκαμε , πολεμάμε τους Τούρκους κατακτητές ασταμάτητα τετρακόσια χρόνια στους κάμπους και στα βουνά, και για να καταλάβει καλύτερα ο ναύαρχος συνέχισε . Φωτιά και τσεκούρι στους συνεργάτες των κατακτητών. Ο ναύαρχος κατάλαβε καλά και η συνάντηση τελείωσε γρήγορα
Ο γέρος του Μωριά έμπρακτα έλεγε βροντεράδεν τον ενδιαφέρουν οι “καρέκλες “της εξουσίας και τα ” στρατηγεία”, στους “ασπροπουκαμισάκηδες ” κοτζαμπάσηδες των πρώτων καθισμάτωντης Β’ Εθνοσυνέλευσης, στα “τσογλάνια” Μαυροκορδάτους, όπως αποκαλούσαν οι αγωνιστές των μαχών τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, και στους “τί Μπραίμης τι Ζαίμης ” ,όπως σοφά ο λαός μας αποκαλούσε τους συνεργάτες κοτζαμπάσηδες ,προεστούς που φανεράκαι αποκλειστικά κόβοντουσαν για τις κουτάλες της εξουσίας.
Το “τσογλάνι” ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, όπως αποκαλούσαν οι αγωνιστές.
Αλλά ο γέρος του Μωριά θεώρησε αναγκαίο ,να πει τα πράγματα με το όνομά τους, και προειδοποίησε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο:
«Σου λέγω τούτο, Κύριε Μαυροκορδάτε… μη καθίσεις πρόεδρος διότι έρχομαι και σε διώχνω με τα λεμόνια, με τη βελάδα όπου ήρθες»
Ο κοτζαμπασισμός , οικάθε “συνεργάτες “των εξουσιών καιοι“γενιτσαραγάδες” είναι τούρκικη κατάρα και η χειρότερη πληγή και πανούκλα του Ελληνικού Έθνους.
O γέρος του Μωριά στα Μελιγιώτικα καλύβια απόρριψε τις προτάσειςτου οπλαρχηγού Πλαπούτα, να σφάξουν τους μαζωμένους στα Αγιαννήτικα καλύβια κοτζαμπάσηδες από ολή την την επικράτεια,δεν ήθελε να χυθεί Ελληνικό αίμα και γιατί ο στόχος του εκείνη την ώρα ήταν οι Τούρκοι κατακτητές,που λήστευαν και βιαιοπραγούσαν εναντίον τοu λαού , γι αυτούς πελεμούσε ο γέρος του Μωριά ,όχι για το εαυτό του ούτε για τους τους κοτζαμπάσηδεs, γιατί αυτοί είχαν βολευτεί και απολάμβαναν τις ληστείες , τους φόρους και το πλιάτσικο που κάνανε σαν καλοί συνεργάτες των κατακτητών Μετα την απελευθερωση απο τους Τούρκους κατακτητές όταν ήταν αλυσοδεμένος μαζύ με το Πλαπούτα από τους ίδιους πάντοτε κοτζαμπάσηδες που πάντοτε βρίσκονται κοντά όπου υπάρχουν κουτάλες, ο Πλαπούτας του θύμησε τις κουβέντες τους στη Μελιγού , αλλά ο γέρος του Μωριά του επεσήμανε, οι Έλληνες ήταν ελεύθεροι και αυτό ήταν το σπουδαιότερο….
Σχολή Καρυτσιώτη και Μουσείο Άστρους
Σεμνότητα αρμονικά με επιβλητικό μεγαλείο, αυτοί είναι οι θησαυροί μας , δεν κτήζονται σήμερα με τίποτα, ούτε με μια χούφτα … εκατομμύρια ευρώ , γιατι η ιστορία μας δεν ξαναγράφετε μερικές φορές.Αυτούς τους θησαυρούς άλλοι τους προσέχουν σαν τα μάτια τους, γιατι θέλουν να τους δείχνουν στα παιδιά τους , τους λένε «μουσεία» και τους κρατάνε πάντοτε ανοικτούς.
Η Σχολή του Καρυτσιώτη έπεξε το δικό της αναμφισβήτητα ρόλο , ήταν παράρτημα της μεγαλύτερης σχολής του του Αγιάννη που είχε κτιστεί το 1798 πριν την επανάσταση που αργότερα έκαψε ο Ιμπραίμ. Από τη Σχολή του Καρυτσιώτη πέρασαν χιλιάδες μαθητές που με τα αρβυλά τους “έφαγαν” τα σκαλοπάτια του κτηρίου, που ένας ανόητος υπάλληλος της αρχαιολογίας αντικατάστησε με καινούργια, γιατί δεν ηξερε και “ούτε υπήρχε άλλος τρόπος ” να διατηρήσει την ιστορία και την ασφάλεια των επισκεπτών .Αυτοί οι μαθητές και καλαμαράδες επρόδευσαν και βοηθήσανε με το τρόπο τους το Έθνος.
Το πρώτο μουσείο Άστρους όπως ήταν πριν την κατεδάφηση.
Εδώ έκτισε την ιδέα του Μουσείου Άστρους O «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης , κουβαλούσε τα μαρμάρινα αγάλματα με τους συγχωριανούς του χωρικούς και ζήταγε καμιά φορά και την βοήθεια του Πάνου Καμπύλη, που ήταν νεώτερος και δυνατότερος, να τα ανεβάσουν στη σκάλα και λόγω της μεγάλης ηλικίας του έπιανε και αυτός δήθεν από μια άκρη για να βοηθήσει. Τα κάγκελα στα παράθυρα για ασφάλεια από τους αρχαιοκαπήλους συνεργάτες, δεν τα είχε βάλλει ο Καρυτσιώτης ούτε ο γεωοπόνος και οι κηπουροί του αγροκηπίου, τα είχε βάλλει με τα χέρια του …ο αείμνηστος καθηγητής μας και τα επιθεωρούσε κάθε φορά που άνοιγε του Μουσείο Άστρους.
Είμαι σίγουρος άμα ζούσε σήμερα, θα μας συγκέτρωνε όλους στην πλατεία, θα μας έβγαζε ένα ωραίο πανηγυρικό λόγο και θα μας έβαζε όλους μπροστά με μυστριά και τσιμέντο να κλείσουμε την «πρόφαση της ρωγμής » σήμερα……και να κόψουμε τις αλυσίδες της ντροπής στις πόρτες του Ιερού Χώρου. Όλους, το δήμαρχο μπροστά ,θα τον είχε πείσει σίγουρα δεν θα του ξέγευγε. Θα καθότανε δίπλα και θα έκανε ότι τάχα βοήθαγε η ανακάτευε την λάσπη, αλλά περισσότερο για να είναι σίγουρος ότι κάναμε καλή δουλειά και το τελειώσαμε, ….σήμερα.
Αυτός ο χώρος,στη παραπάνω φωτογραφία ,σίγουρα θα μας έλεγε ο ευεργέτης μας Καρυτσιωτης, δεν ανήκει στους αρμοδίους του ΥΠΠΟΑ, αλλά ανήκει στην τοπική κοινωνία που άμα θέλει μπορεί με μια βροντερή δημόσια παρέμβαση να σταματήσει το κλειδοαμπάρωμα της ντροπής και να δόσει όλους τους χώρους σε αυτούς που τους ανήκουν.Τελικά η απόφαση για να ανοίξει ο Ιερός χώρος και το μουσείο Άστρους δεν θα βασισθεί στις δικαιολογίες “ενιαίος χώρος “, “Στο προαύλιο χώρου του Μουσείου εκτίθενται αρχαία γλυπτά και αρχιτεκτονικά “, “στο χώρο της Β’ Εθνοσυνέλευσης ….εκτίθενται αρχαία γλυπτά και αρχιτεκτονικά “την παρουσία φυλακτικού προσωπικού” για 4 τοίχους , η την επιτυχία η όχι της μετάταξης κάποιου νυκτοφύλακα..Kάποτεπρέπει να «ωριμάσουμε βίαια » και επιτέλους να ενηλικιωθούμε βιαιότερα
Το “αγροκήπιο” , ο μεγάλος χώρος που αρχίζει από κει που βρίσκεται ο ΟΤΕ, και αυτός ο χώρος ανήκε στο αγροκήπιο, μέχρι το νεκροταφείο, με όλα τα σχολεία ,γήπεδα και πλατείες , το χώρο του Ιδρύματος Ζαφείρη ,είχαν δωρηθεί από το μεγαλύτερο ευεργέτη του τόπου μας Δ.Καρυτσιωτη στη Σχολή για να πληρώνονται για δίδακτρα οι καθηγητές της σχολής με τους καρπούς και τα φρούτα του “αγροκήπιου ” όπως σταφύλια, μούσμουλα . Το νερό το είχε φέρει επίσης ο Καρυτσιώτης από την “μαννα του νερού” , πάνω από τη Λουκού ,με πέτρινο σούγελο, (υδραγωγείο) που ακόμα υπάρχει, για να έχει το χωριό νερό και “να ποτίζεται το αγροκήπιο για να είναι ανοικτή η Σχολή.
Σε αυτό το σημείο του υδραγωγείου ,στη παραπάνω φωτογραφία ,είχε διαδοθεί από τους παλαιότερους η και νεώτερους ….ότι ο Καρυτσιώτης είχε δόσει οδηγίες στο Αράπη φύλακα και κηπουρό του αγροκηπίου “να κόψει το νέρο ” από το χωριό ,άμα μάθαινε οτι η Σχολή ήταν κλειστή. Φυσικά θα έπερνε πίσω και το αγροκήπιο, γιατί δεν υπήρχε λόγος να το έχουν πια οι κάτοικοι
Ο χώρος έξω από την μάντρα του αρχαιολογικού μουσείουΆστρους που , στις 19 Ιουλίου 1821, έγινε το Κολοκοτρωνέικο τραπέζι προς τιμήν του Δημητρίου Υψηλάντη ,που ο γέρος του Μωριά είπε στον Υψηλάντη,εδώ τρώμε τα αρνιά με τα χρυσά κουτάλια ( τα χέρια).
Η είσοδος του “Ιερού Χώρου” της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, στο βάθος η κλειδοαμπαρωμενη πόρτα του χώρου με λουκέτα και αλυσίδες.
Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στους συνεργάτες μας Astros Kynouria News
astrosgr.com 
