“Καλώς  ήλθατε στον ιστορικόν Αγιάννη που το 1822 ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους ” 

Από ftzivel -22 Φεβρουαρίου, 2020 , #838, 16-1-2022

Του Γιάννη Κουρόγιωργα

Στη παραπάνω φωτογραφία είναι μια μερική  θέα  του Αγιάννη, στο βάθος  φαίνεται η Μελιγού  και ο Αργολικός.

Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα  του Ελληνικού κράτους το 1822  και προσέφερε πολλά και σημαντικά  στην επανάσταση του 1821.

“Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης και παλαιότερα Ορεινό Άστρος) βρίσκεται επί του αρχαιότερου δρόμου Παρ. Άστρους – Τρίπολης, στο 23ο περίπου χλμ. Είναι ένα ορεινό χωριό, σε 750 μ. υψ., στη βόρεια πλαγιά του Σαραντάψυχου, πρόβουνου του Πάρνωνα (Μαλεβού).

Η πρώτη μνεία του χωριού του Αγίου Ιωάννη γίνεται στο Χρονικό της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης του Γεωργίου Σφρατζή, το 1453 (βιβλίο Β΄, κεφ. Χ). Το όνομα του χωριού «Άγιος Ιωάννης», που μάλλον οφείλεται σε ναό αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, είναι μάλλον ευεξήγητο για την περιοχή της Κυνουρίας, όπου οι κάτοικοί της ως νεοπροσήλυτοι στο Χριστιανισμό, από τον 9ο– 10ο αι. και μετά, έδωσαν στα χωριά τους ονόματα Αγίων, έκτισαν παντού εκκλησίες, ξωκλήσια, προσκυνητάρια, σκήτες και αρκετά Μοναστήρια. Γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται η Κυνουρία ως «μικρογραφία του Αγίου Όρους». Ωστόσο, υποστηρίζεται και η άποψη ότι το πατριδωνυμικό «Αγιαννίτες» προέρχεται από το «Αιγινήτες», δεδομένου ότι οι Αιγινήτες αναγκάσθηκαν σε μετοίκηση στη Θυρέα, την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου (Θυρέα είναι η αρχαία ονομασία περιοχής της Βόρειας Κυνουρίας που περιλαμβάνει το Άστρος, το Παράλιο Άστρος, τη Μελιγού, το Χάραδρο, τον Πλάτανο και τον Άγιο Ιωάννη).

Περί τα μέσα του 19ου αι. ήταν το κεφαλοχώρι της περιοχής και μόνιμη κατοικία. λόγω της ορεινής και απόμερης θέσης του. Οι κάτοικοι κατέβαιναν στα χειμαδιά, στον κάμπο της Θυρέας, μόνο για το μάζεμα του ελαιόκαρπου και το βγάλσιμο του λαδιού. Παραχείμαζαν, λοιπόν, στα αγροτικά πρόχειρα καλύβια τους στη θέση του σημερινού Άστρους, γνωστού και γι’ αυτό το λόγο ως Αγιαννίτικα Καλύβια. Ύστερα από την απελευθέρωση και αφού εκλείψανε οι κίνδυνοι, μεγάλα έργα έγιναν στην περιοχή του Άστρους και οι κάτοικοι άρχισαν να περνούν εκεί όλο το χειμώνα.  Επιβλήθηκε τότε σταδιακά και το πατριδωνύμιο «Άστρος» ή και «Άστρα» στα Αγιαννίτικα Καλύβια, ονομασία ώς τότε που αντιστοιχούσε σε ολόκληρη περίπου την αρχαία Θυρέα. Έκτοτε, και ο Άγιος Ιωάννης ονομάστηκε και «Απάνω Άστρος» ή «Ορεινό Άστρος».

Από το Άστρος, λοιπόν, ο «φιδωτός» ανηφορικός δρόμος οδηγεί στα ορεινά χωριά της Κυνουρίας.  Ανεβαίνοντας τις «κοδέλες», το δρόμο δηλαδή με τις στροφές, έχει κανείς τη δυνατότητα να απολαύσει μια πανοραμική άποψη του Παραλίου Άστρους και του κάμπου με το  Άστρος. Στα αριστερά θα συναντήσει τη Μονή της Παλιοπαναγιάς, χωμένη μέσα στο βουνό και το πράσινο, που σύμφωνα με τις πηγές χτίστηκε το 13ο αι., με χορηγία του Αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, που δυστυχώς δεν σώζεται στην αρχική της μορφή.”

Σε απόσταση περίπου  5 χιλιομέτρων από το Άστρος  στην κορυφή του λόφου   πάνω από  τις στροφές “κοδέλες ” σε λίγη απόσταση από τον   ανηφορικό δρόμο προς τον Αγιάννη βρισκεται το Ελληνικό η Τειχιό, από εκεί η θέα  της Θυρεάτιδας Γης και του Αργολικου κόλπου  είναι εξαιρετικη. Στο σημείο υπάρχει επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας που οδηγεί σε αγροτικό δρόμο και μετά από 2 χιλιόμετρα φθάνει ο επισκέπτης σε ένα πλάτωμα, που αποτελεί την αρχή 15λεπτης πορείας που οδηγεί στην κορυφή ενός λόφου, του Τειχιού ή Ελληνικού. Εδώ αντικρίζει κανείς τα  ερείπια του αρχαίου ιερού ναού του Θεού Απόλλωνα,  ερείπια τειχών, οικοδομημάτων και υπόγειων δεξαμενών και λειψάνων της Άνω Θυρέας ή για κάποιους άλλους της Νηρηίδας.

Η  θέα της Θυρέας και του Αργολικού από το Ελληνικό  ηΤειχιό είναι φαντασμαγορική

“Στη συνέχεια περνάς από την ορεινή Μελιγού και σε 5 λεπτά φτάνεις στον Αγιάννη.Στην είσοδο του χωριού υπάρχει η σύγχρονη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Συνεχίζοντας συναντάς ένα αλσύλλιο, το «Κουτρί». Εκεί ο επισκέπτης διακρίνει εντοιχισμένη μια μαρμάρινη πλάκα. Πρόκειται για την κτητορική επιγραφή της περίφημης Σχολής Καρυτσιώτη που μόνη αυτή σώθηκε μετά την πυρπόληση της Σχολής από τις ορδές του Ιμπραήμ στις 30 Ιουλίου του 1826. Η Σχολή είχε ιδρυθεί από το Δημήτριο Καρυτσιώτη, μεγάλο ευεργέτη της περιοχής, ξενιτεμένο στην Τεργέστη, που διέπρεψε στο εμπόριο. Η Σχολή ήταν πλήρες διδακτήριο – οικοτροφείο και λειτούργησε το 1798 με μαθητές σχεδόν από όλη την Πελοπόννησο. Ως παράρτημα της Σχολής του Αγιάννη ιδρύθηκε δεύτερη Σχολή στα Αγιαννίτικα Καλύβια, το 1805. Στο κτίριο της Σχολής στεγάζεται σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους.

Μετά το «Κουτρί», περί τα 250 μ., απαντά κανείς την κεντρική πλατεία του χωριού, με την μεγάλη πλατάνα. Εκεί βρίσκεται και ο ναός του Άι-Γιώργη, μεταβυζαντινός, με ολόγραφο το εσωτερικό του. Οι τοιχογραφίες είναι πιθανόν έργα του Αγιαννίτη ιερέα και ζωγράφου Γεωργίου Κουλιδά. Σε πολλές από αυτές διακρίνονται τα ίχνη από το πέρασμα του Ιμπραήμ: ξιφισμοί στα πρόσωπα των Αγίων και το βγάλσιμο των ματιών τους.

Κοντά στην πλατεία βρίσκεται δίωροφο μακρόστενο οίκημα, με πολεμίστρες, το οποίο, κατά την παράδοση, χρησιμοποιήθηκε ως Κυβερνείο για την εγκατάσταση της Επαναστατικής Κυβέρνησης, από 22 Αυγούστου έως 1 Οκτωβρίου 1822. Το χρονικό αυτό διάστημα βεβαιώνεται και από τα Αρχεία των Λαζάρου και Γεωργίου Κουντουριώτη (τ. Α΄, σ. 92 κ.εξ.).

Κατηφορίζοντας από την πλατεία του Άι-Γιώργη προς το κάτω μέρος του χωριού περνάμε από τη θέση Κουφόβουνο, όπου σώζονται αναπαλαιωμένα τα αρχοντικά σπίτια του προεστού Αναγνώστη Παπάζογλου, και φτάνουμε στην καμαρόσκεπη πηγή Πηγαδάκι, με την ανάγλυφη, αραβογράμματη τουρκική επιγραφή σε εντοιχισμένη πλάκα και χρονολογία 1100 (1742 μ.Χ.): «Ο ρεϊζης (αξιωματικός) Χατζη-Ισμαήλ, φιλάνθρωπος και ειρηνοποιός, αφήνει πηγή νερού καθαρού και γλυκού χάρη του κόσμου. Για το ζωγόνο έργο του να λέτε τη Φετιχά (προσευχή)».

Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, επίσης μεταβυζαντινή. Ο επισκέπτης θαυμάζει την υπεραιωνόβια πλατάνα και το άφθονο παγωμένο νερό που πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία και ρέει από τέσσερις κανάλους. Μέχρι το 1960 περίπου το νερό κινούσε τέσσερις νερόμυλους και ποτίζονταν τα προσοδοφόρα περιβόλια. Δυστυχώς τώρα ο τόπος έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί και τα βάτα πήραν τη θέση των μποστανιών. Συνεχίζουμε ανατολικά, στο κάτω χωριό, προσπερνάμε το παλιό σχολείο, το  προσκυνητάρι στη θέση της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου, που και αυτή πυρπόλησε ο Ιμπραήμ, και φτάνουμε στην πολυτραγουδισμένη πηγή, το Σουληνάρι, με την επιβλητική πλατάνα, στόλισμα για την περιοχή.

«Στον Αγιάννη ’ναι ένα νερό, το λένε Σουληνάρι,
 κι όγοιος πάσχει από έρωτα να πάει να πιει, να γιάνει!
Μικρή μου Αγιαννιτοπούλα, μού’ χεις κάψει την καρδούλα».

Από την πλατεία του Άι-Γιώργη, δρόμος οδηγεί στο άνω μέρος του χωριού, και στη Λάκκα, τη δεύτερη πλατεία, όπου βρίσκεται και ο ναός της Παναγίας, χτισμένος από τους αδελφούς Μ. Παπούλια (ή Τουρή) πάνω στα θεμέλια παλαιότερου που κατέστρεψε ο Ιμπραήμ. Από το σημείο αυτό μπορεί κανείς να θαυμάσει σχεδόν ολόκληρο το χωριό, την άγρια ομορφιά των γύρω βουνών και το ζωογόνο πράσινο. Ο δρόμος συνεχίζει και οδηγεί στην έξοδο από το χωριό προς το Μοναστήρι της Μαλεβής και τον Άγιο Πέτρο. Βγαίνοντας από τον Αγιάννη επιβάλλεται μια στάση στο Περδικονέρι, πηγή με εξαίρετο και χωνευτικό νερό. Ο εξωραϊστικός Σύλλογος του χωριού διαμόρφωσε το χώρο με καθίσματα και στέγαστρο, δημιουργώντας έτσι ένα ιδανικό μέρος για ξεκούραση και για βόλτα ιδίως τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια. Σε 2 χιλιόμετρα περίπου, στη θέση «Ξηροκάμπι», σώζονται ερείπια του Κάστρου της Ωριάς, από την περίοδο της Φραγκοκρατίας, για το οποίο έχουν ειπωθεί πολλοί θρύλοι, παραδόσεις και τραγούδια.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισε στον Αγιάννη έντονη οικοδομική δραστηριότητα, που συνεχίζεται ώς τις μέρες μας, και αφορά κυρίως την αναπαλαίωση των παλιών παραδοσιακών οικιών.  Έχει εξελιχθεί ως το παραθεριστικό χωριό του Άστρους και ιδίως το καλοκαίρι είναι τόπος συγκέντρωσης των απανταχού Αγιαννιτών, αλλά και παραθεριστών. Πέρα από τις φυσικές ομορφιές του, και το ωραίο ορεινό κλίμα που αναζωογονεί, ο Αγιάννης απέχει μόνο μισή ώρα από την παραλία του Άστρους. Διαθέτει εξαιρετικές ταβέρνες, όπου σερβίρονται κρέατα και τυριά παραγωγής των κτηνοτρόφων της περιοχής, αλλά και το περίφημο Αγιαννίτικο κρασί, το κοκκινέλι. Λειτουργεί επίσης παραδοσιακός ξενώνας με όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Στιγμές χαλάρωσης απολαμβάνεις συντροφιά με ένα καφέ και γλυκό του κουταλιού στα καφενεία στην πλατεία του Άι-Γιώργη, κάτω από την πλατάνα, αγναντεύοντας τα βουνά. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και κυρίως στα πλαίσια των θρησκευτικών εορτών του Αγίου Παντελεήμονα, της Αγίας Παρασκευής και της Παναγίας, οργανώνονται παραδοσικά πανηγύρια – γλέντια, αλλά και πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων.”

«Στον Αγιάννη αγάπησα πέρδικα πλουμισμένη,
στον Αγιάννη η καρδούλα μου είναι φυλακισμένη.
Αγιαννίτισσα θα πάρω για θα πέσω να πεθάνω!»

Tο κείμενο παραπάνω από τον σύνδεσμο. http://www.520greeks.com/useful/agios-ioannis-4/

“Διόρθωση
Θέλουμε να διορθώσουμε  κάτι. Είχαμε μια  πολύ σωστή παρατήρηση από την Σμαράγδη Αρβανίτη, το κείμενο στην αρχή  αναφέρεται  «Tο κείμενο παραπάνω από τον σύνδεσμο. http://www.520greeks.com/useful/agios-ioannis-4/»

Είχαμε διαβάσει πριν πολλά χρονιά το κείμενο από την Σμαράγδη Αρβανιτη αλλά το είχαμε ξεχάσει και ψάχνοντας βρήκαμε το παραπάνω σύνδεσμο και το αναφέραμε , όπως αναφέραμε το κείμενο της για την Β’ Εθνοσυνέλευση.

Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι έγραψε το κείμενο, ας το κρίνουν οι αναγνώστες μας, η γνώμη μας είναι μάλλον  γραμμένο απο την Σμαραγδη Αρβανιτη, και την ευχαριστούμε δημόσια για τη ορθότατη  παρατήρηση της.

Δείτε το σύνδεσμο από Αρκάδες Εσμέν

http://www.arcadians.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=242%3Ap-&catid=89&fbclid=IwAR1uz8a1PVFleAHBBcM8HtkoEAEO9Md9y7W-VT-MxyYPULplhXnm-LXbA4o

Ο Άγιος Ιωάννης αναφέρεται για πρώτη φορά το 1435 στο Χρονικό της Αλώσεως του Γεωργίου Σφραντζή και πιθανόν πήρε το όνομά του από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του χωριού. Το 1638, το χωριό ανακηρύχθηκε Σταυροπηγιακό, δηλαδή Πατριαρχική Εξαρχία, με έδρα τον ναό του Αγίου Βασιλείου. Το 1765, ιδρύθηκε σχολείο στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μετόχι της Μονής Λουκούς Αρκαδίας. Το 1798 στο χωριό χτίστηκε, από τον Δημήτριο Καρυτσιώτη (1741 – 1819), μια σχολή στην οποία φοιτούσαν νέοι από τον Άγιο Ιωάννη και από άλλα χωριά. Σαν παράρτημα της σχολής χτίστηκε το 1805 στο Άστρος άλλη μία τέτοια σχολή, η οποία σήμερα αποτελεί το Αρχαιολογικό Μουσείο. Η σχολή αυτή, λειτούργησε κατά τα έτη 1798 – 1826 και απέκτησε μεγάλη φήμη, καθώς στη Σχολή Καρυτσιώτη, συνέρρεαν μαθητές από διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Η συνεισφορά του Αγίου Ιωάννη στην επανάσταση του 1821, ήταν σημαντική, καθώς ανέδειξε σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Πάνος Σαρηγιάννης και ο Αναγνώστης Παπάζογλου, αλλά και τους οικιστές του παραλίου Άστρους, αδερφούς Ζαφειροπουλαίους (Ιωάννης ΖαφειρόπουλοςΚωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος και Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος)), που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία και κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Με την έναρξη της επανάστασης, οργανώνονται πάνω πάνω από 100 Αγιαννίτες, με σημαντικότερο τον πεσόντα Γεωργάκη Διγενή, οι οποίοι υπό την αρχηγία των Ζαφειροπουλαίων, ενώθηκαν με τα διάφορα στρατιωτικά σώματα της Κυνουρίας. Σημαντική ήταν και η συμμετοχή τους σε διάφορες μάχες, όπως των Δολιανών, των ΒερβένωνΤριπολιτσάς κ.α.

Το καλοκαίρι του 1822, ο Άγιος Ιωάννης έγινε πρωτεύουσα της Προσωρινής Κυβέρνησης της Επανάστασης, από τις 15 Αυγούστου μέχρι την 1 Οκτωβρίου. Το 1826 το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από τις ορδές του Ιμπραήμ Πασά, ενώ την ίδια τύχη είχαν και άλλα χωριά της περιοχής. Ο Ιμπραήμ Πασάς, κατέστρεψε επίσης πολλές εκκλησίες, όπως του Άγιου Βασιλείου, του Αγίου Ευστρατίου, του Αγίου Πέτρου και πολλές άλλες[2], όπως επίσης και την Σχολή του Καρυτσιώτη. Το 1845, το χωριό έγινε έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας. Από το 1834 έως το 1912, αποτέλεσε θερινή έδρα του Δήμου Θυρέας. Από αυτό το χωριό προήλθε το Άστρος, το οποίο ονομαζόταν μέχρι το 1961 Αγιαννίτικα Καλύβια, αλλά και κάποιοι άλλοι οικισμοί.

Το 1845, το χωριό έγινε έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας. Από το 1834 έως το 1912, αποτέλεσε θερινή έδρα του Δήμου Θυρέας. Από αυτό το χωριό προήλθε το Άστρος, το οποίο ονομαζόταν μέχρι το 1961 Αγιαννίτικα Καλύβια, αλλά και κάποιοι άλλοι οικισμοί.

Tο κείμενο παραπάνω από τον σύνδεσμο

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82

Δείτε τον σύνδεσμο για περισσότερα ,Σχολή Καρυτσιώτη

Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο  για να γίνει ο Αγιάννης  πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας  από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο»  που βρίσκεται  πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη  ήταν  η έδρα της κυβέρνησης .“Το σπίτι που ανήκει σήμερα στον Ιωάννη Κάζο είναι το γνωστό σε όλους τους Αγιαννίτες, <<Κυβερνείο>>. Αυτό το οίκημα, που παλαιότερα άνηκε στην οικογένεια Κουτίβα, υπήρξε η έδρα της κυβέρνησης όταν ο Άγιος Ιωάννης έγινε πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας. Η Προσωρινή κυβέρνηση της Ελλάδας εγκαταστάθηκε στο χωριό από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 και αποτελείτο από γνωστά πολιτικά πρόσωπα της εποχής (Αθανάσιος Κανακάρης, Ιωάννης Ορλάνδος, αδερφοί Κουντουριώτες κ.α.).

Η κήρυξη της Επανάστασης του 1821 στον Άγιο Ιωάννη – Αγιαννίτες αγωνιστές

Το χωριό

Από το χωριό Άγιος Ιωάννης προήλθε το Άστρος και το Παράλιο Άστρος, αλλά και  άλλοι οικισμοί.Οι κάτοικοι κατέβαιναν στα χειμαδιά, στον κάμπο της Θυρέας, μόνο για το μάζεμα του ελαιόκαρπου και το βγάλσιμο του λαδιού, στα αγροτικά πρόχειρα καλύβια τους στη θέση του σημερινού Άστρους, γνωστού και γι’ αυτό το λόγο ως Αγιαννίτικα Καλύβια.

Ο Αγιάννης διαφημίζεται για το ωραίο ορεινό κλίμα του που ανανεώνει και αναζωογονεί τους κατοίκους και τους επισκέπτες του, διαθέτει πολλές  φυσικές ομορφιές και απέχει μόνο μισή ώρα από την παραλία του Άστρους . Το ορεινό κλίμα,  όπως έλεγαν χρακτηριστικά για “να μη τους φάει ο κάμπος “< εκεινη την εποχή με πολύ ζέστη χωρίς κλιματισμούς ,με τα κουνούπια και την ελεονοσία>  ήταν και ένας από τους λόγους που οι κάτοικοι αναγκάστηκαν  παρά όλες τις δυσκολίες να έχουν  το επάνω και κάτω χωριό , τα χρειαζόντουσαν και τα δύο <Υπάρχουν αρκετά επάνω και κάτω χωριά στην περιοχή μας , Μελιγού, Δολιανά, Βέρβενα, Κορακοβούνι, Κούτρουφα… που δεν υπάρχουν εύκολα αλλού στη πατρίδα μας > Οι φίλοι μας οι Βερβενιώτες από πολύ μακρύτερα , τότε δεν υπήρχαν αυτοκίνητα…,  με τα επάνω κάτω… εγέμισαν ολόκληρη την Κυνουρία…,

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισε στον Αγιάννη έντονη οικοδομική δραστηριότητα, που συνεχίζεται ώς τις μέρες μας, και αφορά κυρίως την αναπαλαίωση των παλιών παραδοσιακών οικιών. Ταυτόχρονα εκτήστικαν πολλά καινούργια σπίτια. Πολλοί επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και την Γερμανία  αγοράζουν σπίτια στο Αγιάννη.  Έχει εξελιχθεί ως το παραθεριστικό χωριό του Άστρους και ιδίως το καλοκαίρι είναι τόπος συγκέντρωσης των απανταχού Αγιαννιτών, αλλά και παραθεριστών από όλη την Ελλάδα, την δεκαετία του εξήντα οι φιλοι του χωριού αποκαλούσαν το Αγιάννη “το μικρό Παρίσι”.

Το 1798 στο χωριό χτίστηκε, από τον Δημήτριο Καρυτσιώτη (1741 – 1819), μια σχολή στην οποία φοιτούσαν νέοι από τον Άγιο Ιωάννη και από όλη την Ελλάδα. Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία για πολλά χρόνια και ακόμα μέχρι σήμερα, αφού  όλοι οι Αγιαννίτες με πολύ μόχθο και με κάθε θυσία επιθυμούσαν τα παιδια τους να μάθουν γράμματα και σαν απόφοιτοι “καλαμαράδες ” να αλλάξουν την ζωή τους ,σύμφωνα με τις “έξυπνες ” προσδοκίες του μεγάλου ευεργέτη τους Δημητρίου Καρυτσιώτη.

Οι Αγιαννίτες  προσέφεραν  πολλά και σημαντικά στην Ελληνική επανάσταση του 1821 και ο  σημαντικότερος  από όλους  του Αγιαννίτες ήταν ο  στρατηγός Πάνος  Ζαφειρόπουλος (Άκουρος). Aπο τις αρχές το  1821  εγενόντουσαν συζητήσεις  μεταξύ των επαναστατημένων να γίνει ο Αγιάννης η πρωτεύουσα  του ελεύθερου Ελληνικού κράτους. Το καλοκαίρι του 1822, ο Άγιος Ιωάννης έγινε πρωτεύουσα της Προσωρινής Κυβέρνησης της Επανάστασης, από τις 15 Αυγούστου μέχρι την 1 Οκτωβρίου.

Οι σημαντικότεροι  Αγιαννίτες πριν την επανάσταση ήταν  oi:( δείτε τους  συνδέσμους για λεπτομέρειες  )

Δημήτριος Καρυτσιώτης

Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος)

Πάνος Σαρηγιάννης  

Πώς θα πάτε: Από το αεροδρόμιο Αθηνών ακολουθείτε τη διαδρομή για  Αθήνα, Κόρινθο, Τρίπολη, έξοδο προς  Άργος (Στη έξοδο Στέρνα μετά την Νέμεα),  Άργος, Τρίπολη (από το παλιό δρόμο), έξοδο προς  Άστρος (Αριστερά μετά τους Μύλους), Άστρος και από εκεί την Ορεινή Μελιγού μετά φτάνετε στον Άγιάννη .

Ο Άγιάννης απέχει περίπου από το Άστρος 17 χλμ , από το Άγιο Πέτρο 15 χλμ, από την Τρίπολη 52 χλμ, και από το αεροδρόμιο Αθηνών  243 χλμ.

Ο Άγιάννης είναι χτισμένος σε υψόμετρο  750 μ στις πρόποδες του  Σαραντάψυχου βουνού του Πάρνωνα η Μαλεβού. Απέχει μισή ώρα από το  Άστρος και είναι ιδιαίτερα προσφιλές μέρος για ημερήσιες εκδρομές χειμώνα, καλοκαίρι.

Οι γείτονες μας: Σε κοντινές αποστάσεις  υπάρχουν αρκετοί  γραφικοί παραδοσιακοί οικισμοί (Πραστός (49 χλμ ), Καστάνιτσα (35 χλμ ),Σίταινα (29 χλμ), Πλάτανος (15χλμ) ,Χάραδρος (12 χλμ ) ,Ορεινή Μελιγού (4 χλμ ), Αγ. Πέτρος (15 χλμ), Καστρί (24 χλμ), Ανω Δολιανά (33 χλμ), Στόλος 10 χλμ).

https://www.discoverkynouria.gr/el/sights/traditional-villages

Για όσους θέλουν λίγο πεζοπορία σημαντικά και με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι και τα μονοπάτια που ενώνουν τον Αγιάννη με τον Πλάτανο 11 χλμ , τους καταρράκτες της Λεπίδας 3 χλμ., το κάστρο της Ωριάς 4 χλμ ,την Μελιγού 4 χλμ, το Kαλογεροβούνι 4 χλμ (για καλή θέα του χωριού), Ελληνικό η Τειχιό 12 χλμ (από το  Άστρος 5)

Ο Άγιάννης απέχει περίπου από το Ναύπλιο 52 χλμ, Άργος 51 χλμ,,Μυκήνες 63 χλμ,, Κόρινθος 111 χλμ, Αρκαδικό Χωριό χλμ, 33,  Λεωνίδιο 66 χλμ, Επίδαυρος 87 χλμ, Μεθώνη 167 χλμ,Κορώνη 157 χλμ, Σπάρτη 58 χλμ, Μυστράς 63 χλμ, Μονεμβασιά 145, Αρχαία Ολυμπία 172 χλμ , Πάτρα από Κόρινθο 242 χλμ  (και  από Τρίπολη-Ολυμπία 280 χλμ), Αθήνα 200 χλμ

Χάρτης : Δείτε  στο σύνδεσμο τη διαδρομή από το αεροδρόμιο Αθηνών

https://www.google.ca/maps/dir/Ag.+Ioannis+%CE%91%CE%B3.+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82/37.4059657,22.7297836/37.728747,22.6083915/37.9347742,23.9484718/@37.7296284,23.5283358,9.37z/data=!4m11!4m10!1m5!1m1!1s0x149fdf6ee14a1f23:0x4fc23e5975acfb6d!2m2!1d22.6359726!2d37.3602771!1m0!1m0!1m0!3e0

“Έξυπνα” σημαίνει μια σελίδα με όλα τα τηλέφωνα
Χρήσιμα Τηλέφωνα
ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΙ – ΙΩΑΝΝΗ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΜΠΑΛΗΣ6974582241
Διαμονή/Φαγητό:
Ο Φούντας Ξενώνας( info@foudas.gr)TEL: +302755052022
Καραματζάνης ΤαβέρναTEL: +302755052003
o    ΞΕΝΩΝΑΣ  ABELOS VILLAS  6974822867info@abelosvillas.gr
……………..
Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τρίπολης2710 – 371700
Κέντρο Υγείας Άστρους27550 – 22222  & 22688
Περιφερειακό Ιατρείο Αγίου Ανδρέα27550 – 31338
Περιφερειακό Ιατρείο Καστάνιτσας27550 – 52290
Περιφερειακό Ιατρείο Δολιανών27550 – 41216
Περιφερειακό Ιατρείο Αγίου Πέτρου27920 – 31531
Περιφερειακό Ιατρείο Καστρίου27920 – 22241
Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Δήμο:27553 60100
Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση27553 60122
Πρωτόκολλο – Δημοτολόγιο – Βεβαιώσεις27553 – 60121 έως 60125
Οικονομική Υπηρεσία27553 – 60130 έως 60135,
(Λογιστήριο – Ταμειακή Υπηρεσία)
Οικονομική Υπηρεσία27553 – 60136 έως 60139
(Έσοδα – Εισπράξεις – Πληρωμές)
 Γραφείο Προγραμματισμού Οργάνωσης27553 – 60110 
Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών27553 – 60141 έως 60147,
Ληξιαρχείο – Γραφείο Δ.Σ.27553 – 60151 έως 60152
Γραφείο Αλλοδαπών – Γραφείο Προσωπικού27553 – 60113 έως 60114
Γραφείο Κίνησης Δήμου Β. Κυνουρίας27550 – 22446 & 23377
Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ)27553 – 60162 έως 60165,
 27550-22090
Υπηρεσίες Ταξί
Άστρος27550 – 22046
Παράλιο Άστρος27550 – 51888
Άγιος Ανδρέας27550 – 31688
Κορακοβούνι27550 – 31416
Άγιος Πέτρος27920 – 31344
27920 – 31411
Χρήσιμα Τηλέφωνα
Αστυνομικό Τμήμα Παραλίου Άστρους27550 – 51111
Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Άστρους27550 – 24144
Δασαρχείο Άστρους27550 – 22004
27550 – 23880
Λιμενικός Σταθμός Παραλίου Άστρους27550 – 51445
ΚΤΕΛ ΑΡΚΑΔΙΑΣ – Σταθμός Άστρους27550 – 22218
ΚΤΕΛ ΑΡΚΑΔΙΑΣ – Σταθμός Παραλίου Άστρους27550 – 51301
ΚΤΕΛ ΑΡΚΑΔΙΑΣ – Τρίπολη27102-22560
ΚΤΕΛ ΑΡΚΑΔΙΑΣ –  Αθήνα21051-53510
Ένωση Ξενοδόχων & Ιδιοκτητών Τουριστικών Καταλυμάτων Κυνουρίας27570 – 22879
27550 – 51373
Σωματείο Ιδιοκτητών Εκμεταλλευτών Τουριστικών Καταλυμάτων Αρκαδίας27550 – 51252
210 – 9234809
Μουσείο Άστρους27550 – 22201
Κτηνιατρικό Κέντρο27550 – 22211
ΕΛΤΑ Άστρους27550 – 22220

………………Σύλλογοι του δήμου από την ιστοσελίδα του δήμου μας

https://www.boriakinouria.gov.gr/content/%CF%83%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B9

Συγκοινωνίες

Λεοφορεία, τραίνο, πλοία, ταξί ………….

Απο το γραφικό λιμάνι του Παραλίου Άστρους το καλοκαίρι γίνονται πολλές κρουαζιέρες  στου “Αιγαίου τα νησιά”.…………………..

Διαμονή/Φαγητό:

  • Ο Φούντας Ξενώνας : Μονάδα που αποτελείται από 4 δωμάτια, πλήρως εξοπλισμένα, σύμφωνα με το παραδοσιακό αρχιτεκτονικό ύφος της περιοχής, με κύρια χαρακτηριστικά την πέτρα και το ξύλο. TEL: +302755052022, TEL2: +306972021942, E-MAIL: info@foudas
  • Καραματζάνης Ταβέρνα- ψησταριά με εκλεκτά μαγειρευτά πιάτα και όλες τις παραδοσιακές γεύσεις της ελληνικής κουζίνας σε μία μεγάλη αυλή με πλατάνια TEL: +302755052003
  • Το Κουτρί: Παραδοσιακό καφενείο στην είσοδο του χωριού, το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει και κοινωνικές εκδηλώσεις (γάμους, βαφτίσια).
  • Η Πλατάνα :Απολαύστε το καφεδάκι σας,το αναψυκτικό ή κάποιο γλυκό, κάτω από την υπεραιωνόβια πλατάνα στο ομώνυμο καφενείο του χωριού
  • ΞΕΝΩΝΑΣ ABELOS VILLAS  6974822867info@abelosvillas.gr

Άλλες επιλογές για διαμονή είναι στον Άγιο Πέτρο (15 χλμ.), στο Άστρος (17χλμ.), στην Τρίπολη (52χλμ.),

Διαμονή & Εστίαση από την ιστοσελίδα του δήμου μας

https://www.discoverkynouria.gr/el/accommodation

Περιμένουμε την σελίδα για την Εστίαση

Για θέματα υγείας υπάρχουν στο Άστρος το  Κέντρο Υγείας Άστρους, επίσης πολλά ιατρεία  και στη Τρίπολη το Παναρκαδικό Νοσοκομείο

Σχολεία , νηπιαγωγεία:  Στο Άστρος υπάρχουν νηπιαγωγείο ,δημοτικό και γυμνάσιο, επίσης  παραδίδονται μαθήματα από ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς για ξένες γλώσσες και άλλα μαθήματα

Διασκέδαση, από την ιστοσελίδα του δήμου μας

Το κολύμπι σε μία από τις πολλές και καθαρές παραλίες της περιοχής.

Ο περίπατος μέσα στο δάσος σε μονοπάτια ή μεγαλύτερους δρόμους και το ποδήλατο βουνού.

Η Ορειβασία στον Πάρνωνα.

Το ψάρεμα στους πολυάριθμους ήσυχους και απάνεμους κολπίσκους.

Η επίσκεψη ιστορικών τόπων και οικισμών.

Το προσκύνημα στα μοναστήρια και τις εκκλησίες της περιοχής.

Η ενασχόληση με αθλητικές δραστηριότητες, όπως αθλοπαιδιές, (μπάσκετ, βόλεϊ ποδόσφαιρο, 5χ5 ή ατομικά αθλήματα.

Τα παραδοσιακά πανηγύρια και πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται σε όλα τα διαμερίσματα του Δήμου.

Οι καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται κάθε καλοκαίρι στο υπαίθριο θέατρο του Παραλίου Άστρους

Εκδηλώσεις από την ιστοσελίδα του δήμου μας

https://www.boriakinouria.gov.gr/content/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

Αξιοθέατα του Αγιάννη:

Η σχολή Καρυτσιώτη: Συνεχίζοντας  από το Άστρος στην αρχή του χωριού  συναντάς ένα αλσύλλιο, το «Κουτρί». Εκεί ο επισκέπτης διακρίνει εντοιχισμένη μια μαρμάρινη πλάκα. Πρόκειται για την κτητορική επιγραφή της περίφημης Σχολής Καρυτσιώτη που μόνη αυτή σώθηκε μετά την πυρπόληση της Σχολής από τις ορδές του Ιμπραήμ στις 30 Ιουλίου του 1826.

Οι εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και του Άι-Γιώργη. Ο Αγιάννης πήρε το  όνομα του από την γραφική εκκλησία  του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Ο επισκέπτης θαυμάζει την υπεραιωνόβια πλατάνα και το άφθονο παγωμένο νερό που πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία και ρέει από πέντε κανάλους, ένας είναι πολύ χαμηλά.  ο ναός του Άι-Γιώργη, μεταβυζαντινός, με ολόγραφο το εσωτερικό του. Οι τοιχογραφίες είναι πιθανόν έργα του Αγιαννίτη ιερέα και ζωγράφου Γεωργίου Κουλιδά

Οι εκκλησίες του Άι-Γιώργη (πάνω ) και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου διακρίνεται κάτω από την εκκλησία η μεγάλη στοά που βρίσκεται η πηγή .

Η εκκλησία  του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και το άφθονο παγωμένο νερό που πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία  και όπως διακρίνεται ακριβώς κάτω απο την εκκλησία ρέει το νερό από πέντε κανάλους, ένας είναι πολύ χαμηλά.,σαν να  φαίνεται το νερό έρχεται μέσα από την εκκλησία.

Τα παραδοσιακά αρχοντόσπιτα των προεστών . Τα σημαντικότερα είναι Το <<Κυβερνείο>>  που υπήρξε η έδρα της κυβέρνησης όταν ο Άγιος Ιωάννης έγινε πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, του Τσάκωνα ,Καρυτσιώτη, Πάνου Ζαφειρόπουλο (Άκουρου) ,Αναγνώστη Παπάζογλου ,Πάνου ΣαρηγιάννηΤροχάνη, ΜατθαίουΣακελλαρίου, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα Πέρρου,Κοράλλη, Ζαφείρη,Πάσχου, Πρωτοπαπά,Τζοβάνη,Αποστολίδη,,,,,

Του Αναγνώστη Παπάζογλου

Του Τσάκωνα

Το αρχοντικό αυτό βρίσκεται στην θέση Κουφόβουνο, λίγο πιο πάνω από τον ναό του Προδρόμου. Έχει σχήμα μακρόστενου παραλληλογράμμου, με μεγάλο μήκος και είναι διώροφο με υπόγειο. Χαρακτηριστικό του σπιτιού αυτού είναι και ο μεγάλος χυτήρας, (ζεματίστρα)  ο οποίος αποτελούσε αμυντικό μηχανισμό κατά τα έτη της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με μαρτυρίες το ταβάνι του σπιτιού ήταν ζωγραφισμένο και υπήρχαν διάφορα χριστιανικά σύμβολα, χαρακτηριστικό των πύργων των μετοχιών της εποχής εκείνης. Είναι κτίσμα του 14ου – 15ου αι., σύμφωνα με μαρτυρία του ιδιοκτήτη Ιωάννη Χαρμπαλή. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι είναι πιθανόν το αρχαιότερο σπίτι του χωριού μας. Η ζεματίστρα διακρίνεται στο τέλος του κτηρίου αριστερά κάτω από τα δύο παράθυρα,

Του Πάνου Σαρηγιάννη

Οι πηγές του Αγιάννη :Ο Προδρομος με τα άφθονα νερά του “έζησε το χωριό”, κάτω από τον πρόδρομο υπήρχαν πέντε νερόμυλοι και πολλά περιβόλια που ποτήζονταν από τα νερά του προδρόμου. Άλλες παραδοσιακές και ιστορικές  πηγές πηγές  “με δροσερα και χονευτικά νερά” είναι Το Πηγαδάκι, Το Σουληνάρι, η Μούσγα και το Περδικονέρι .Σήμερα το χωριό  παίρνει  από υδραγωγείο  σε όλα τα σπίτια  από τα νερά της Λεπιδας.Φωτογραφία της πηγής προδρόμου παραπάνω στα αξιοθέατα

 Tο Σουληνάρι

Ο Αγιάννης  ήταν η πρωτεύουσα της Ελλαδος της Προσωρινής Κυβέρνησης της Επανάστασης, από τις 15 Αυγούστου μέχρι την 1 Οκτωβρίου και η γειτονιά το Σουληνάρι ήταν η μητρόπολη του Αγιάννη., όπως μας λέει ο  συμπολίτης μας Γιάννης Δ.Κουρμπέλης.“

Το χωριό είχε συνολικά 16 εκκλησίες μαζί με τα γύρω από το χωριό εξωκλήσια , αυτό λέει κάτι για το σεβασμό των κατοίκων και την ακμή του χωριού  για πολλά χρόνια.

Στις 13 Μαρτίου 1742 αναγείρεται η πηγή Πηγαδάκι, λίγο πιο πάνω από τον Πρόδρομο, στον συνοικισμό Χασαπογιαννέϊκα. Η πηγή χτίστηκε σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, η οποία είναι γραμμένη στα αραβικά, από τον οθωμανό ρεϊζη (= τίτλος αξιωματούχου) Χατζή Ισμαήλ. Ιδού η μετάφραση του σωζώμενου αποσπάσματος της επιγραφής:<<Ο ρεϊζης Χατζή Ισμαήλ, φιλάνθρωπος και ειρηνόφιλος, αφήνει πηγή νερού καθαρού και γλυκού, χάρη του κόσμου. Για το ζωογόνο έργο του να λέτε τη φετιχά (= προσευχή απ’ το κοράνιο). 13 Μαρτίου 1742>>Η κτητορική επιγραφή της πηγής είναι ένα από τα λίγα στοιχεία που μαρτυρούν την ύπαρξη Τούρκων στον Άγιο Ιωάννη. Στο περιθώριο της πλάκας υπάρχει αναπαράσταση πουλιού και κυπαρισσιού. Το κυπαρίσσι, στην οθωμανική παράδοση, είναι δείγμα αιωνιότητας, ενώ το πουλί είναι παραδοσιακό δείγμα επισημότητας των Μογγόλων και ψυχοκρατίας των Τούρκων

Οι καταρράκτες της Λεπίδας

Το Φαράγγι της Λεπίδας είναι ένα από τα φαράγγια της Πελοποννήσου. Βρίσκεται στο όρος Πάρνωνας.[1] Παρά το σχετικά μικρό του μέγεθος, διαθέτει έναν αναλογικά μεγάλο καταρράκτη 70 μέτρων και έναν μικρότερο 45 μέτρων, οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση περίπου 800 μέτρων μεταξύ τους, ακολουθώντας τη ροή των υδάτων. Οι πηγές των καταρρακτών ξεκινάνε από το οροπέδιο Ξηροκάμπι, ανάμεσα στο χωριό Άγιος Ιωάννης και στην Ιερά Μονή Μαλεβής. Το ποτάμι, κατεβαίνοντας από το οροπέδιο διασχίζει το φαράγγι και σχηματίζει στην πορεία του μικρές βάθρες.[2][3]

Ο πρώτος καταρράκτης βρίσκεται σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό Άγιος Ιωάννης. Η πρόσβαση στη βάση του γίνεται από χωματόδρομο και μετά από σύντομη πεζοπορία σε μονοπάτι 200 περίπου μέτρων. Ο δεύτερος καταρράκτης (επονομαζόμενος «Μελίσσι») βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ. από το χωριό Πλάτανος, στο δρόμο προς Άστρος και σε απόσταση 19 χιλιομέτρων από το τελευταίο. Προσεγγίζεται μετά από 800 μέτρα πεζοπορίας από τον κοντινότερο αυτοκινητόδρομο, ακολουθώντας την κοίτη του ποταμού.[4][5]

Ιδανική περίοδος επίσκεψης είναι η άνοιξη, καθώς η ροή των υδάτων σταματά τους καλοκαιρινούς μήνες. Στο φαράγγι διοργανώνονται συχνά καταβάσεις canyoning και καταρριχήσεις με σχοινί (rappel).[6] Πολύ κοντά βρίσκεται και το κάστρο της Ωριάς.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%B9_%CE%9B%CE%B5%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82

Κάστρα: Στη θέση «Ξηροκάμπι», σώζονται ερείπια του Κάστρου της Ωριάς

Οι ιστορικές πηγές, καθώς και πολλοί μελετητές, τοποθετούν εκεί το κάστρο Estella (Άστρον), το οποίο χτίστηκε από τον Γουλιέλμο Β΄ Βιλλεαρδουίνο «πάνω στα βουνά», προκειμένου να υποτάξουν τους ανυπότακτους Τσάκωνες της περιοχής, με βάση το Αραγωνικό Χρονικό. Το οχυρό, έχει κτιστεί σε στρατηγική θέση, πάνω στον μοναδικό δρόμο που ένωνε την Αργολίδα με την Λακωνία και την παραλιακή με την κεντρική Κυνουρία. Κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το όνομα Estella ξεχάστηκε και ο λαός το συνέδεσε με τον διαδεδομένο μύθο της Ωριάς ή Ωραίας αρχόντισσας. Σύμφωνα με την κυνουριακή παραλλαγή του μύθου, το κάστρο ανήκε σε μια ωραία αρχόντισσα, καταλήφθηκε όμως από τους Τούρκους, μετά από 12 χρόνια πολιορκίας, από δόλο. Τότε η αρχόντισσα αυτοκτόνησε ή κατ’ άλλους ρίχτηκε στα βράχια από τον πατέρα της. Μετά τις επιτυχίες του Ανδρόνικου Ασάν το 1320, το κάστρο αποτέλεσε την ενδοχώρα του Δεσποτάτου του Μυστρά. Το 1407, το κάστρο καταλήφθηκε από τους Ενετούς του Ναυπλίου. Παρόλα αυτά, το 1423, βρισκόταν στα χέρια των Μελισσηνών, ενώ στον κατάλογο του Magno καταχωρήθηκε το 1463. Τέλος, το 1467, καταλήφθηκε από τους Τούρκους.

Το κάστρο, βρίσκεται σε έναν βραχώδη λόφο, καθιστώντας το κάστρο απρόσιτο. Στην δυτική ομαλή πλαγιά, υπήρχε διπλός οχυρωματικός περίβολος, που περιέβαλε τον λόφο, που στα ανατολικά καταλήγει στους καταρράκτες της Λεπίδας. Το εξωτερικό τείχος, έχει κτιστεί με ξερολιθιά και έκλεινε μέσα του έναν μεγάλο οικισμό με περισσότερες από 150 μικρές κατοικίες, διατάσεων 4×8 μέτρων περίπου. Τριάντα μέτρα πριν την κορυφή, υψώνεται μία δεύτερη σειρά τειχών που έχει κτιστεί με πέτρες και ασβεστοκονίαμα και διασώζεται σε μήκος 100 και ύψος 3 μέτρων. Εκεί, υπάρχει μία στενή εξωτερικά πύλη, η οποία προς τα μέσα πλαταίνει, ώστε να χωρά 4 – 5 υπερασπιστές του κάστρου, οδηγεί στο ευρύχωρο πλάτωμα της κορυφής όπου είναι ορατά τα θεμέλια 3 κατοικιών, αλλά και ένας τετράγωνος πύργος που διασώζεται σε ύψος 3 μέτρων

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A9%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%82_%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82

Κάστρο Παραλίου Αστρους

Anafi 1.5.6

Το κάστρο, σύμφωνα με το Χρονικό του Μορέως, χτίστηκε το 1256 από τον ηγεμόνα του Πριγκηπάτου της ΑχαΐαςΓουλιέλμου Β΄ Βιλλεαρδουίνου, προκειμένου να υποτάξει τους Τσάκωνες που κατοικούσαν στην περιοχή.[2] Το κάστρο ονομαζόταν Castello della Estella δηλαδή Κάστρο του Αστεριού, λόγω της αστεροειδούς χερσονήσου στην οποία είχε χτιστεί.[3] Χτίστηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το Κάστρο της Ωριάς, το οποίο χτίστηκε για τον ίδιο σκοπό. Το 1465, κατά τον πρώτο Ενετο-τουρκικό πόλεμο, το κάστρο παραδίδεται στον Ενετό διοικητή του ΝαυπλίουChristophoro de Priuli. Τα επόμενα χρόνια παρήκμασε και οι μεσαιωνικές οχυρώσεις κατέρρευσαν.

Την περίοδο του 1821 οι πλούσιοι έμποροι του εξωτερικού, αδερφοί Ζαφειρόπουλοι (ΚωνσταντίνοςΙωάννης και Παναγιώτης), με καταγωγή από τον Άγιο Ιωάννη, οχυρώνουν το κάστρο φτιάχνοντας εκεί τις κατοικίες τους. Στις 4 Αυγούστου 1826, 1200 στρατιώτες που είχαν κλειστεί μέσα στο κάστρο νίκησαν τον πολυάριθμο στρατό του Ιμπραήμ που το πολιορκούσε. Το 1833, ο Πάνος Ζαφειρόπουλος (Άκουρος), αφιέρωσε το κάστρο στο Βασίλειο της Ελλάδας και στον βασιλιά Όθωνα. Στις αρχές του 20ου αιώνα, το κάστρο εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε.[4

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF_%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%86%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82

Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία:

Tο Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους

Tα  δύο σπουδαιότερα μνημεία του δήμου μας,

H Σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη με το παράρτημα της στο Άστρος (που στεγάζεται το μουσείο Άστρους), που οι μαθητές της ήταν από διάφορα μέρη της Ελλάδας , στο «Κουτρί» ο επισκέπτης διακρίνει την κτητορική επιγραφή της περίφημης Σχολής Καρυτσιώτη που μόνη αυτή σώθηκε μετά την πυρπόληση της Σχολής, η φωτογραφία είναι παραπάνω στα αξιοθέατα του χωριού.

Σχολή Καρυτσιώτη

Δημήτριος Καρυτσιώτης

O «Ιερός Χώρος»  της Β’ Εθνοσυνέλευσης των  Ελλήνων

“Ο «ιερός χώρος » είναι  σεμνός  και  επιβλητικός , είναι «μουσείο» από μόνος του “Tο Έθνος απέκτησε οριστικό Σύνταγμα, που με απόφαση  της συνέλευσης ήταν “ο ανώτερος νόμος”  και υπηρίσχυε των νόμων του βουλευτικού… Με απόφαση της συνέλευσης, την καταλυτική παρέμβαση του Κολοκοτρώνη, την οργή του λαού και του στρατού, απετράπει η εκποίηση των εθνικών γαιών – κτημάτων, που άφηναν πίσω τους οι Τούρκοι άρχοντες,  που επεδίωκαν και  ήθελαν οι κοτζαμπάσηδες της συνέλευσης… Η συνέλευση ψήφισε την  “περίφημη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως», προς την Υφήλιο, υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης……”Η συνέλευση   απάντησε με την   διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα…

Δείτε περισσότερα στο συνδέσμο, για την σπουδιότητα της Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος,  από την Σμαράγδη Ι.Αρβανίτη Δρ Βυζαντινής Αρχαιολογίας Παν/μιο Αθηνών.

https://www.arkadiapress.gr/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/14415-h-%CE%B2-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82.html

Στα Κάτω Δολιανά, κοντά στην ιστορική Μονή Λουκούς, είναι η Επαυλη του Ηρώδη του Αττικού ,Έπαρχου των Ρωμαίων κατακτητών.

Τειχιό – Ελληνικό Παίρνοντας τον δρόμο από Αστρος προς τα χωριά του Πάρνωνα,σε περίπου 5 Χλμ. φθανουμε στον μικρό κτηνοτροφικό οικισμό Ελληνικό (υπάρχει πινακίδα δεξιά).Εκεί στην κορυφή του λόφου στο ‘Τειχιό’ θα βρούμε ερείπια τειχών, ερείπια του ναού του  Απόλλωνα ,δεξαμενών και λειψάνων της Αρχ. Θυρέας.

Άλλοι σημαντικοί Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία για ημερήσιες εκδρομές (που κάποτε όλοι πρέπει να επισκεπτούμε):Παλαμήδι και Μπούρτζι στο Ναύπλιο, οι Μυκήνες, το Θέατρο Επιδαύρου,( φημισμένο για την ανεπανάληπτη ακουστική του , ακούγονται και οι αναπνοές,,,) τα κάστρα της Μεθώνης κα της Κορώνης, Η Ολυμπία, Ο Παρθενώνας,η Ακρόπολη και το Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα και οι Δελφοί.

Mοναστήρια

H εκκλησία της Άγιας Θεοδώρας στη Βάστα κοντά στή Μεγαλόπολη.

Σε κοντινές αποστάσεις βρίσκονται (μονή Μαλεβής 8 χλμ, Λουκούς (21 χλμ), Τιμίου  Προδρόμου (32 χλμ) και Παλαιοπαναγιάς (15 χλμ), και σε μακρυνές αποστάσεις η Μονή της Ορθοκωστάς (38 χλμ),  στο Πραστό,της Έλωνας (83  χλμ) στο Λεωνίδιο και η εκκλησία της Άγιας Θεοδώρας(110 χλμ)  στη  Βάστα κοντά στή Μεγαλόπολη, στο σύνδεσμο του δήμου παρακάτω  μερικές

https://www.discoverkynouria.gr/el/sights/monasteries

Φαράγγια: Το Φαράγγι της Λεπίδας από τον Αγιάννη 3 χλμ , τα Σπηλάκια είναι κοντά στο χωριό Πλάτανος, το ρέμα του Λούλουγκα κοντά στο χωριό Σίταινα, το ρέμα Κουτουπούς κοντά στην Καστάνιτσα και το ρέμα της Μαζιάς κοντά στον Πραστό.

Πάρνωνας η Μαλεβός, βουνό της Κυνουρίας που χωρίζει την Αρκαδία από τη Λακωνία, με την ψηλότερη κορυφή -τη Μεγάλη Τούρλα-, να είναι σε υψόμετρο 1.934 μ. Οικότοπος Προστατευόμενης Περιοχής με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Ο Πάρνωνας είναι σημαντικότατος βιότοπος. Έχουν καταγραφεί σχεδόν 1.000 είδη χλωρίδας, από τα οποία 15 είναι ενδημικά του βουνού, μοναδικά στον κόσμο, άλλα 69 είναι ενδημικά της Πελοποννήσου ή της Ελλάδας και 11 είναι σπάνια για τον ευρωπαϊκό χώρο (κυρίως ασιατικά είδη). Μερικά από αυτά είναι: astragalus agraniotti, centaurea athoa subsp. parnona, viola parnonia, silene laconica, centaurea laconica.

Υγρότοπος Μουστού: Ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος υγρότοπος της περιοχής, βρίσκεται στο κέντρο του όρμου του Αστρους, πίσω από μία αμμώδη παραλία. Περιλαμβάνει δύο λίμνες, τη λίμνη του Μουστού και μία μικρότερη τη λίμνη του Χερρονησίου

Παραλίες

Το γραφικό λιμάνι του Παραλίου Άστρους , σκαρφαλωμένο στο λόφο το “νησί”, όπως αποκαλούσαν οι παλιοί τον κατοικημένο λόφο, το Παράλιο Άστρος δεν έχει να ζηλέψει  τίποτα από κανένα νησί του Αιγαίου, τα έχει όλα …. είναι μόνο 2 ώρες από την Αθήνα και πολύ κοντά είναι  “το βουνό” ,,,και ο Αγιάννης …

Για τους επισκέπτες  η Κυνουρία διαθέτει πλήθος  δραστηριοτήτων ανάλογα με τη  διάθεση και τις φυσικές  αντοχές! Φυσικά το καλοκαίρι  οι παραλίες της περιοχής σφύζουν από ζωή και καλούν τον επισκέπτη να τις απολαύσει. ΠόρτεςΑτσίγγανοςΑνάβαλοςΞηροπήγαδόΧερονήσσιΑρκαδικό χωριό και Κρυονέρι, είναι μερικές μόνο από τις επιλογές που προτείνουμε! Όποιοι επιθυμούν να εξερευνήσουν τα πανέμορφα νερά της περιοχής, μπορούν να κάνουν καταδύσεις στο Αρκαδικό χωριό, το Ξηροπήγαδο και το Παράλιο Άστρος.

Οι περισσότερες παραλίες είναι μιση ώρα από τον Αγιάννη. Ο Αγιάννης συνδυάζει άριστα  “το  βουνό και τη θάλασσα”,και  γι αυτό πολλοί  προτιμούν  τον Αγιάννη  για ττις διακοπές τους .Όποιος δοκιμάζει μια φορά ξαναέρχεται και γίνεται μόνιμος η αγοράζει σπίτι στον Αγιάννη….

Ο μύλος του Άγιου Ανδρέα

Ο μύλος του Άγιου Ανδρέα  που “κολυμπάει” στον αργολικό, εντυπωσιακό μνημείο της σύγχρονης ιστορίας μας  κοντά στη παραλία Χερονήσσι.

Δείτε τον σύνδεσμο όλες τις παραλίες του δήμου μας

https://www.discoverkynouria.gr/el/sights/beaches

Ο Εξωραιστικός Συλλογος  του Αγιάννη έχει προσφέρει και θα προσφέρει ακόμα πολλά στον Αγιάννη και είναι καλη πηγή πληροφόρησης για τους επισκέπτες, το τηλέφωνο είναι  6984921252

 Η Ιστοσελίδα Θυρεάτις Γη με το δικό της τρόπο περιέχει πολλές πληροφορίες  και ενθύμια για την σύγχρονη ιστορία της περιοχής

https://www.facebook.com/george.papamitros/?__xts__%5B0%5D=68.ARDIJX3VE76rdtV-bWz8VvQZ8NNy2XAQkTjSqsmPf8mrexXqtOgXAokG_Q967HHxPyAgnpbHxCGg5kpU-rHmOWrbf4q7RaMD8bYjb4QYg1ERQSjf5nPNHowvxCI__YLIMDo9PGrCdfzVmQjLsuVF6dPu3Pu8_3aZbiit02hH_-QlFKffSQ-O9uHNL38Xazvy98q9ZvUMX1tsmuio9DkhjUc0IoxuPm2qTEnaEWY6aXNTCm20zoua5rNV–ND7l5GTMCDBDsKwnkfF7gOJtKEc09_pbrelEeFtkmSmjYB1_ZNd3rD2uOdrdJtevikKEPF32I6wG6USyvwTFQklVAo

Τοπικά προϊόντα/γεύσειςκρέατα και τυριά παραγωγής των κτηνοτρόφων της περιοχής, αλλά και το περίφημο Αγιαννίτικο κρασί, το κοκκινέλι.

“Σύμφωνα με τον ιστοριοδίφη Νικόλαο Ι. Φλούδα, ο οποίος διέσωσε την σχετική Αγιαννίτικη παράδοση, μετά την πυρπόληση της Σχολής Καρυτσιώτη  από τον Ιμπραήμ πασά, οι μαθητές διδάσκονταν στο υπόγειο του αρχοντικού αυτού <δίπλα του Ματθαίου> καθώς και του γειτονικού αρχοντικού του Φουρλίγκα (Γρηγορίου Κουρόγιωργα)”που διακρίνεται παραπάνω.

Όταν ο Ιμπραήμ στη επανάσταση το 1826 κατέκαψε την πατρίδα μας  και την σχολή Καρυτσιώτη στο κουτρί στον Αγιάννη , επίσης τότε δεν υπήρχε κράτος και οι πολιτικοι μας έτρεχαν αναγκαστικά στα βουνά  για να σωθούν. Οι πρόγονοί μας, οι άνθρωποι του μόχθου και της καθημερινότητας, δεν λύγισαν ούτε παραδόθηκαν . Έκαναν ότι μπορούσαν μέσα στις στάχτες  για να πούν με τον τρόπο τους το κράτος είναι εδώ , όπως προσέφεραν  ακόμα τα σπίτια τους  για να χρησιμοποιηθούν για σχολεία ,αφού το σχολείο του τόπου της είχε καεί.

Το παραπάνω αρχοντικό των Ζαφειροπουλαίων βρίσκεται λίγο πάνω από την πηγή Σουληνάρι, στο κάτω μέρος του χωριού και είναι λίγο κάτω από τη σχολή Καρυτσιώτη.  Μετα η πριν …την πυρπόληση της σχολής από τον Ιμπραήμ το 1826 ο Πάνος Ζαφειρόπουλος  η  Άκουρος   εδώ αρχικά  μετέφερε κατά την παράδοση τα 1500 βιβλία της σχολής Καρυτσιώτη ,πριν τα μεταφέρει οριστικά στο κάστρο του Παραλίου Αστρους για καλύτερη διαφύλαξη. Τα βιβλία αυτά ήταν ως επί το πλείστον κείμενα αρχαίων φιλοσόφων και συγγραφέων, εκκλησιαστικά κείμενα, εγχειρίδια φυσικής, μαθηματικών κ.α. . Μεγάλο μέρος των βιβλίων αυτών έχει διασωθεί και καταγραφεί στις μέρες μας. Το αρχοντικό ανήκει σήμερα σε Γερμανούς.

Το συμπέρασμα αφού και Γερμανοί επισκέπτονται τον Αγιάννη , τους αρέσει υπερβολικά και τότε αγοράζουν και σπίτια, είναι μια τρανή απόδειξη ότι ο Αγιάννης είναι το “μικρό Παρίσι” …………..

 

Στόχος μας είναι να  βοηθήσουμε να φτιάξουμε καλύτερα την ,ας πούμε μισοτελειωμένη,  ιστοσελίδα του δήμου μας, και ρίχνουμε ιδέες , ας είναι πρόχειρες …. Φυσικά το παραπάνω κείμενο  θα αναθεωρηθεί με το καιρό και ευχόμαστε κάποιος θα βρεθεί να φτιάξει μια  Ιστοσελιδα τουλάχιστον για τον Αγιάννη ,που ήταν η πρωτεύουσα  του Ελληνικού κράτους το 1822.

Ευχόμαστε οι συμπολίτες μας να τοποθετήσουν στην είσοδο των χωριών μας  τις δύο μεγάλες πινακίδες που αναμφισβήτητα ο κοινός νους μας λέει είναι αναγκαίες, στην σημερινή  δύσκολη εποχή της παγκοσμιότητας που θα λένε έξυπνα.

“Καλώς  ήλθατε στο ιστορικό Άστρος  που το 1823  έγινε η  Β’ Εθνοσυνέλευση των  Ελλήνων”

“Καλώς  ήλθατε στον ιστορικόν Αγιάννη που το 1822 ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους ”

Οι πηγές μας είναι κυρίως από το AstrosKunouria News και τον συμπολίτη μας Γιάννη Δ.Κουρμπέλη , την Ιστοσελίδα του δήμου μας που την κοιτάμε πότε πότε…  την Βικιπαίδεια  και άλλους όπως αναφέρονται στο κείμενο.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ(6) – ΜΕΡΟΣ Α- ΣΤ

Από τον συμπολίτη μας Γιάννη Δ.Κουρμπέλη

https://www.astros-kynourianews.gr/?s=%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A5+%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97

Αρχοντικά του Αγίου Ιωάννη(7) – ΜέροςA- Ζ’

Από τον συμπολίτη μας Γιάννη Δ.Κουρμπέλη

https://www.astros-kynourianews.gr/?s=%CE%91%CF%81%CF%87%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7+

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη (16)

Από τον συμπολίτη μας Γιάννη Δ.Κουρμπέλη

https://www.astros-kynourianews.gr/?s=%CE%95%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7+

Οι Αγιαννίτες  προεστοί ,Από τον συμπολίτη μας Γιάννη Δ.Κουρμπέλη

Δημήτριος Καρυτσιώτης

Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος)

Πάνος Σαρηγιάννης  

Γεώργιος Καρυτσιώτης

Προκόπιος Καρυτσιώτης

Αναγνώστης Παπάζογλου

Γεώργιος Τροχάνης

Ματθαίος Πρωτοπαπάς

Γεωργάκης Διγενής

Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος

Ιωάννης Ζαφειρόπουλος

Ιωσήφ Κοράλλης

Κωνστάντιος Κοράλλης

Λεωνίδας Ζαφείρης

Γεράσιμος Α’ Ιεροσολύμ

To άρθρο έχει δημοσιευθεί στους συνεργάτες μας Astros Kynouria News  Από ftzivel -22 Φεβρουαρίου, 2020 , #838, 16-1-2022

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα η Αγιάννης

hhpt/astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή. Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Το λαογραφικό μουσείο του Αγίου Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας

Πρόσφατα την  13ην Αυγούστου 2021 εγκαινιάστηκε το πολιτιστικό κέντρο του Αγιάννη που  περιλαμβάνει λαογραφικό μουσείο , έκθεση θεάτρου Σκιών και  δανειστική βιβλιοθήκη.

Μια υπέροχη δουλειά , όπως είπε ο πρόεδρος του εξωραιστικού σύλλογου του Αγιάννη  Στράτης Δαλιάνης , είναι έργο μιας ομάδας ανθρώπων που βοήθησαν να γίνει. Τα μέλη του εξωραιστικού σύλλογου  Αγίου Ιωάννη  και οι φίλοι του Αγιάννη έμπρακτα από αγάπη και υπερβολικό ενδιαφέρον  για το χωριό μας και τον τόπο μας έκαναν ότι μπορούσαν με το χρόνο τους και τις προσφορές τους, χωρίς εξουσίες, στατικές μελέτες  και σφραγίδες. Ας τους ακολοθήσουν  οι αρμόδιοι και άλλοι συμπολίτες μας, για να γίνουν και άλλα αυτονόητα  για τον τόπο μας, όπως  το οριστικό και αμετάκλητο άνοιγμα του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων και  η προβολή του , και στην ιστοσελίδα του δήμου μας,  και το επιτέλους μετά τόσες στατικές μελέτες άνοιγμα  του Αρχαιολογικού Μουσείου Άστρους.

Το λαογραφικό μουσείο στεγάζεται στο δημοτικό σχολείο του Αγιάννη που κτίστηκε την δεκαετία του 1960, στην είσοδο του χωριού στη θέση Κουτρί ,στο χώρο που ήταν η φημισμένη καλλιμάρμαρος  Σχολή Καρυτσιώτη . Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819>, γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη <Αγιάννη > και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”. Ο μεγαλος ευεργέτης μας, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι , πριν την Ελληνική επανάσταση του 1821,  το κτήσιμο και την λειτουργία της σχολής Καρυτσιώτη στον Αγιάννη το 1798 και στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος Κυνουρίας ,που άνοιξε το 1805.

Το μουσείο θα είναι ανοιχτό κάθε μέρα από τις 6μμ έως τις 8μμ, διαφορετικά εάν επιθυμεί κάποιος  να μάθει περισσότερα η να το επισκεπτεί μπορεί να τηλεφωνήσει στο ‪6973738850, κος Στράτης Δαλιάνης.

Επίσης την 13ην  Αυγούστου  2021, στη θέση Κουτρί  στον Αγιάννη πραγματοποιήθηκε από τον εξωραιστικό σύλλογο του χωριού εκδήλωση με θέμα Δημήτριος Καρυτσιωτης Μέγας ευεργέτης, Σχολή Καρυτσιωτη ,Αποκαλύπτηρια της προτομής του.

Ο ευπατρίδης συμπατριώτης μας Νικόλαος Μπάρλας του Μιχαήλ από  την διασπορά και το μακρινό Τορόντο του Καναδά στο πρώτο κάλεσμα του προέδρου του εξωραιστικού συλλόγου ανταποκριθηκε και χρηματοδότησε την προτομή του Δημητρίου Καρυτσίωτη εκφράζοντας και αυτός την αγάπη του για τον τόπο που τον γέννησε. Ο Νίκος Μπάρλας επιτυχημένος επιχειρηματίας στην ξένη γη που ζει έχει κατά καιρούς βοηθήσει και άλλους συλλόγους και για αυτό είμαστε ευγνώμονες και του ευχόμαστε να είναι πάντα καλά και να έχει το νου του πάντα στο χωριό μας. Ο σύλλογος  αποφάσισε να τιμήσει τον Νίκο Μπάρλα ορίζοντας αυτόν επίσημο μέλος και απονέμει πλακέτα και αναμνηστικό δίπλωμα τιμής. Στο σημείο αυτό παρέλαβε την αναμνηστικη πλακέτα και το δίπλωμα τιμής η ανιψιά του Νίκου Μπάρλα και με την παράκληση να διαβιβάσει στον θείο της την αγάπη και την ευγνωμοσύνη των Αγιαννιτών προς αυτόν. Στην συνέχεια έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Δημητρίου  Καρυτσιώτη.

Είναι σχετικό με το θέμα μας  πως ξεκίνησε και λειτουργούσε  το Μουσείο Άστρους τις  δεκαετίες του 1950 και 1960,  ο αείμνηστος  συμπολίτης μας  «αρχαίος Έλληνας»  σεβαστός  καθηγητής μας   Κυριάκος (Κούλης) Χασαπογιάννης.  Η ιδέα του μουσείου Άστρους ξεκίνησε και έγινε πραγματικότητα   από τον αείμνηστο σεβαστό  καθηγητή μας (δεν  «μετατράπηκε» από κανέναν , «έγινε» από τον αείμνηστο σεβαστό  καθηγητή μας)Τις  δεκαετίες του 1950 και 1960  το Άστρος είχε μουσείο  και σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους πραμένει κλειστό μετά την  προφάση της ρωγμής  και με την παγίδα της μελέτης της πρόφασης της στατικής επάρκειας. Ταυτόχρονα ο δήμος μας «ξέχασε» την  δημιουργία και καταλυτική προσφορά για το μουσείο  Άστρους του σεβαστού  καθηγητή μας   Κυριάκου (Κούλη) Χασαπογιάννη και διακρίνει αναιτιολόγητα και στενοκέφαλα  στην ιστοσελίδα του δήμου μας  κατά τύχη υπάλληλους του ΥΠΠΟΑ του 1985, ας υπήρχε μουσείο από την δεκαετία του 1950.

Οι συμπολίτες μας, μέλη του εξωραιστικού σύλλογου του Αγιάννη , φίλοι του Αγιάννη και  οι Αγιαννίτες της διασποράς έμπρακτα παίρνουν  στα χέρια τους  αυτά που τους ανήκουν, δεν περιμένουν το ΥΠΠΟΑ και τις εξουσίες  να τα  «μελετήσουν»,  εγκρίνουν και να τα σφραγίσουν. Όπως έκαναν πρόσφατα στον Αγιάννη και όπως έκανε ο καθηγητής μας την δεκαετία του 1960 , σύντομα θα ανοίξουν τον  «Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων και  το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους, δεν υπάρχουν πιά άλλες αναιτιολόγητες  δικαιολογίες και προφάσεις.

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα η Αγιάννης

hhpt/astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή. Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Tα νερά του προδρόμου στον Αγιάννη και οι νερόμυλοι στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη)  και στον Πλάτανο Κυνουρίας.

Από ftzivel -11 Μαρτίου, 2020 , #47 16-1-2022

Του Γιάννη Κουρόγιωργα

Στην παραπάνω φωτογραφία είναι η νεροτριβή στο  γραφικότατο  Πλάτανο Κυνουρίας.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

“Η δύναμη του νερού χρησιμοποιήθηκε από τον άνθρωπο ως κινητήριος δύναμη των μύλων για τη σύνθλιψη των κόκων των σιτηρών και την παραγωγή αλεύρων.

Ο νερόμυλος ή υδρόμυλος είναι η πρώτη μηχανή παραγωγής έργου που κατασκεύασε ο άνθρωπος με τη χρήση φυσικής, ήπιας και ανανεώσιμης πηγής ενέργειας. Με τη δύναμη που δημιουργεί η πτώση του νερού από ψηλά ή η ροή του και με τη βοήθεια του τροχού, εφεύρεση που άλλαξε την ανθρώπινη ιστορία, κινήθηκαν απλές και στη συνέχεια πολύπλοκες μηχανές, που κάλυψαν τις περισσότερες ανάγκες των προβιομηχανικών κοινωνιών, αντικαθιστώντας στις πρώιμες μηχανές την ανθρώπινη ή ζωϊκή δύναμη (χειρόμυλοι και ζωόμυλοι), κινητήριες δυνάμεις πριν το νερό και τον αέρα.[1]Με τον νερόμυλο και την βοηθεια της μυλόπετρας επίσης άλεθαν το αλέυρι. “

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BC%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82

This image has an empty alt attribute; its file name is 112-2-1-Prodromos.jpg

Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στον Αγιάννη, ένα μεγάλο ιστορικό μνημείο που  αξίζει να επισκεφτούμε.

 Ο Αγιάννης πήρε το όνομα του από την γραφική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Ο επισκέπτης θαυμάζει την υπεραιωνόβια πλατάνα και το άφθονο παγωμένο νερό που πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία και ρέει από πέντε κανάλους, ένας είναι πολύ χαμηλά, σαν να φαίνεται το νερό έρχεται μέσα από την εκκλησία.

Με το άφθονο νερό του προδρόμου “έζησε” το χωριό.Το νέρο την νύκτα πήγαινε στη μεγάλη στέρνα δίπλα στην πλατάνα και όταν γέμιζε η στέρνα  οι μυλωνάδες την απολούσαν και το νερό έτρεχε ορμητικά σε ένα μικρό καταρράκτη  σε κάθε νερόμυλο και με την δύναμη του νερόυ δούλευαν οι νερόμυλοι. Υπήρχαν τέσσερις νερόμυλοι κάτω από  τον πρόδρομο στη σειρά, του Δικαίου η Μακαρούνα , του Κορδώνη, του Παπούλια η Τουρή και του Γαρδικιώτη ,< λέγανε ότι υπήρχε και άλλος νερόμυλος του Γιάννακα αλλά δεν θυμάμαι το κτήριο η ήταν ο ίδιος με του Γαρδικιώτη? η ήταν μακρύτερα κάτω από την εκκλησία του Αηλιά και είχε γκρεμιστεί, όποιος θυμάται ας βοηθήσει>. Κάτω κοντά στον Άγιο Δημήτριο στο ρέμμα υπήρχε και ο νερόμυλος του Σταυρούλη. Επίσης στη είσοδο του χωριού άπό το Άστρος μετά την εκκλησία της Αγιάς Παρασκευής υπήρχε και ένας μύλος που δούλευε, όχι με νερό, αλλά με πετρέλαιο??  του μπάρμπα Λιά   Κολοβού.

This image has an empty alt attribute; its file name is 112-2-5-O-SOUGELOS-STO-PRODROMO.jpg

Ο σούγελος του νερού, το νερό του προδρόμου μεταφερότανε μακρυά για να ποτίζονται τα “περβόλια” και να ζουν οι Αγιαννίτες για πολλούς αιώνες,

Τα καλοκαίρια  κάτω από το πρόδρομο ήταν το μισο χωριό στα περβόλια τους, ήταν σαν ένα καθημερινό πανηγύρι, μερικοί τραγουδούσαν ,η φώναζαν δυνατά για να τους ακούν αυτοί που ήσαν πολύ μακρυά και φυσικά ήταν κα χώρος κοινωνικών επαφών για τις νέες και νέους του χωριού , κάπου έπρεπε να συναντηθούν και να αρχίσουν οι πολιορκίες  από τους νέους που τότε είχαν τον πρώτο λόγο. Οι νερόμυλοι αλέθανε τα σιτάρια  και ταυτόχρονα tην νύκτα ποτίζανε τα περβόλια ακριβώς κάτω από τον πρόδρομο στους “μύλους ” και την ημέρα το νερό πήγαινε στου σούγελο που έφθανε μέχρι το Σουληνάρι στην άλλη άκρη του χωριού , έπισης το νερό το πηγαίνανε και στο δρόμο, ήταν άφθονο, μέχρι τις βάγιες όπου δεν υπήρχε σούγελος.Oι ποτιστάδες είχαν το πρώτο λόγο ,αλλά βασικά όλοι πήγαιναν με σειρά. Μετά την πλατάνα και πριν την μεγάλη στέρνα υπήρχε πλυσταριό, που οι γυναίκες έπλεναν τα κλινοσκεπάσματα  χράμια και σαίσματα ,και μερικές φορές τα ρούχα της οικογένειας  του.Πριν μερικά χρόνια προσπάθησα να κατέβω στους “μύλους ”  αλλά δεν κατάφερα να πάω μακρύτερα από τον δεύτερο νερόμυλο του Κορδώνη, τα βάτα έφθαναν μέχρι τον Αη Λιά απέναντι ,τώρα δεν ξέρω τι γινεται. Βλέπω κάθε χρόνο προσπάθειες των φίλων του χωριού να καθαρίζουν τα μονοπάτια.Στα περβόλια όλοι είχαν  λαχανικά  ,ντομάτες , κολοκυθάκια, φασολάκια, αγγούρια , μπάμιες,μελιτζάνες αραποσίτια, σταφύλια, καρύδια, κυδόνια, μύγδαλα, μήλα και άλλα φρούτα  κάθε είδους.Στη κυριολεξία το χωριό “ζούσε” από τον πρόδρομο. Δεν έχουμε φωτογραφίες από τους νερόμυλους του χωριού  και από τα περβόλια τους “Μύλους ” όποιος έχει κάτι ας βοηθήσει ,η βόλτα στους “Μύλους ” ήταν κάποτε γραφικότατη και οι φίλοι του χωριού το γνωρίζουν και κάτι θα κάνουν,.

Στην παραπάνω φωτογραφία ο Μπαρκάικος νερόμυλος στο  γραφικότατο  Πλάτανο Κυνουρίας.

Ο γραφικότατος γειτονικός  Πλάτανος είναι πασίγνωστος για τους νερόμυλους του και την νεροτριβή του, που έφτιαχναν τα χράμια και τα σαίσματα .

Δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο για τον γραφικότατο  Πλάτανο  Κυνουρίας

Ο νερόμυλος του Αη Γιώργη  στη Κάτω Μελιγού

Επίσης ας αναφέρομαι εδώ τον νερόμυλο το Αη Γιώργη  στη Κάτω Μελιγού ,κάτω από την μονή της Παλιοπαναγιάς, που με τα νερό  του ζούσε η Κάτω Μελιγού και το μισό Άστρος πριν την δεκαετία του 1960 , πηγαίναμε μετα τα πόδια φυσικά  “στο σούγελο της Μελιγούς “  με τις “λαγίνες ” από την  γειτονιά Κολοκυθού του Άστρους για πόσιμο νερο.

This image has an empty alt attribute; its file name is 112-7-1-loukou-sougelos.jpg

Σε αυτό το  σημείο  του υδραγωγείου  “στο σούγελ , στη παραπάνω φωτογραφία, είχε διαδοθεί  από τους παλαιότερους  η  και νεώτερους ….ότι ο Καρυτσιώτης  είχε  δόσει  οδηγίες  στο Αράπη  φύλακα  και  κηπουρό  του  αγροκηπίου «να κόψει το νέρο » από το χωριό ,άμα μάθαινε ότι  η  Σχολή Καρυτσιώτη ήταν κλειστή….  Πριν διακόσια χρόνια ο Καρυτσιώτης μας δώρησε την σχολή και μας  έφερε το νερό στο χωριό, για να πληρώνονται οι καθηγητές της σχολής από το αγροκήπιο ……

This image has an empty alt attribute; its file name is 112-7-3-loukou-mylos.jpg

Ας αναφέρομε και τον νερόμυλο της Λουκούς που δούλευε παλιότερα.

This image has an empty alt attribute; its file name is 112-8-1.jpg

Ο φημισμένος “Μύλος του Άγιου Ανδρέα” , που κολυμπάει στον Αργολικό, δεν ήταν μύλος για άλεσμα σιταριού άλλα για άλλα προιόντα (χρώματα από σχίνα που υπήρχαν πολλά στην περιοχή μας).

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Oι καταρράκτες της Λεπίδας: Κοντά στον Αγιάννη και το Πλάτανο

Απο την Βικιπαίδεια

«Το Φαράγγι της Λεπίδας είναι ένα από τα φαράγγια της Πελοποννήσου. Βρίσκεται στο όρος Πάρνωνας.[1] Παρά το σχετικά μικρό του μέγεθος, διαθέτει έναν αναλογικά μεγάλο καταρράκτη 70 μέτρων και έναν μικρότερο 45 μέτρων, οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση περίπου 800 μέτρων μεταξύ τους, ακολουθώντας τη ροή των υδάτων. Οι πηγές των καταρρακτών ξεκινάνε από το οροπέδιο Ξηροκάμπι, ανάμεσα στο χωριό Άγιος Ιωάννης και στην Ιερά Μονή Μαλεβής. Το ποτάμι, κατεβαίνοντας από το οροπέδιο διασχίζει το φαράγγι και σχηματίζει στην πορεία του μικρές βάθρες.[2][3]
Ο πρώτος καταρράκτης βρίσκεται σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό Άγιος Ιωάννης. Η πρόσβαση στη βάση του γίνεται από χωματόδρομο και μετά από σύντομη πεζοπορία σε μονοπάτι 200 περίπου μέτρων. Ο δεύτερος καταρράκτης (επονομαζόμενος «Μελίσσι») βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ. από το χωριό Πλάτανος, στο δρόμο προς Άστρος και σε απόσταση 19 χιλιομέτρων από το τελευταίο. Προσεγγίζεται μετά από 800 μέτρα πεζοπορίας από τον κοντινότερο αυτοκινητόδρομο, ακολουθώντας την κοίτη του ποταμού.[4][5]

Ιδανική περίοδος επίσκεψης είναι η άνοιξη, καθώς η ροή των υδάτων σταματά τους καλοκαιρινούς μήνες. Στο φαράγγι διοργανώνονται συχνά καταβάσεις canyoning και καταρριχήσεις με σχοινί (rappel).[6] Πολύ κοντά βρίσκεται και το κάστρο της Ωριάς.»

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

hhpt/astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή. Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Κάστρο Εστέλλα ή Κάστρο της Ωριάς ή κάστρο στο Ξεροκάμπι

Tο ορεινό αυτό κάστρο θεωρείται ότι είναι το οχυρό που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως  ως  Estella  (μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος) και έχει μείνει γνωστό με το δημώδες όνομα «Κάστρο της Ωριάς», το οποίο απαντά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, λόγω της λαϊκής παράδοσης σχετικά με την κατάληψή του. Το κάστρο Εστέλλα η της Ωριάς έκτισε ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς υποταγήν των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων στη Σίταινα ,Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη »     suso en law montanyas ,   όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως.Το μνημείο προστατεύεται από τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002.

Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος ,Ε. Καρποδίνης, Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας  και πολλοί άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους)  του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , το οποίο έκτισε το 1256  ο πρίγκιπας του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , στην τοποθεσία  «Ξεροκάμπι»  ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος. «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ  από το Ξεροκάμπι)  που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492). «περί τον αιγιαλόν του άστρου/εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ σελ.114.)

Το Κάστρο της Εστέλλας  η Ωριάς βρίσκεται στο οροπέδιο Ξεροκάμπι, σε ένα απόκρημνο λόφο  σαν  μία «φυσική πυραμίδα», ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος, είναι επίσης γνωστό σαν το κάστρο στο Ξεροκάμπι.

Το κάστρο βρίσκεται σε απόσταση 2,5χλμ. νοτιοδυτικά του Αγ. Ιωάννη  Κυνουρίας. Μετά το χωριό Άγ. Ιωάννη ξεκινά χωματόδρομος από την επαρχιακή οδό διαμέσου του Ξερόκαμπου, ο οποίος οδηγεί έως τους πρόποδες του υψώματος. Μέχρι την κορυφή, ακολουθεί ανάβαση περίπου 45 λεπτών.

Η κατάσταση διατήρησης του κάστρου σήμερα δεν είναι ιδιαιτέρως καλή.

Το οχυρό, έχει κτιστεί σε στρατηγική θέση, πάνω στον μοναδικό δρόμο που ένωνε την Αργολίδα με την Λακωνία και την παραλιακή με την κεντρική Κυνουρία. Κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το όνομα Estella ξεχάστηκε και ο λαός το συνέδεσε με τον διαδεδομένο μύθο της Ωριάς ή Ωραίας αρχόντισσας…………..

Το κάστρο, βρίσκεται σε έναν βραχώδη λόφο, καθιστώντας το κάστρο απρόσιτο. Στην δυτική ομαλή πλαγιά, υπήρχε διπλός οχυρωματικός περίβολος, που περιέβαλε τον λόφο, που στα ανατολικά καταλήγει στους καταρράκτες της Λεπίδας. Το εξωτερικό τείχος, έχει κτιστεί με ξερολιθιά και έκλεινε μέσα του έναν μεγάλο οικισμό με περισσότερες από 150 μικρές κατοικίες, διατάσεων 4×8 μέτρων περίπου. Τριάντα μέτρα πριν την κορυφή, υψώνεται μία δεύτερη σειρά τειχών που έχει κτιστεί με πέτρες και ασβεστοκονίαμα και διασώζεται σε μήκος 100 και ύψος 3 μέτρων. Εκεί, υπάρχει μία στενή εξωτερικά πύλη, η οποία προς τα μέσα πλαταίνει, ώστε να χωρά 4 – 5 υπερασπιστές του κάστρου, οδηγεί στο ευρύχωρο πλάτωμα της κορυφής όπου είναι ορατά τα θεμέλια 3 κατοικιών, αλλά και ένας τετράγωνος πύργος που διασώζεται σε ύψος 3 μέτρων.»

Για πολλούς αιώνες πριν την επανάσταση του 1821 σε διαφορές αναφορές και χάρτες οι δύο οικισμοί το Άστρος και ο Αγιάννης ανακατεύονται , το Άστρος αναφέρεται Άστρος ,γίνεται Αγιάννης ,Καλύβια Άστρους,  Αγιαννίτικα καλύβια  και ο Αγιάννης αναφέρεται Aγιάννης, γίνεται Άστρος, ορεινό Άστρος ,επάνω Άστρος και Αγιάννης του Άστρους. Φαίνεται το Άστρος άρχιζε από το ξεροκάμπι και το κάστρο της Ωριάς η Εστέλλας , που βρίσκεται κοντά σον Αγιάννη,  μέχρι το κάστρο του Παραλίου Άστρους  και ο πυρήνας του ήταν οι κάτοικοι του Αγιάννη και του σημερινού Άστρους  και σίγουρα συμφωνούσε με αυτά  ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης Άκουρος που γνώριζε τον τόπο του καλύτερα από όλους μας.

Το Άστρος και ο Αγγιάννης είναι μια κοινότητα για τουλάχιστον επτακόσια χρόνια  και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν και έχουν σήμερα σπίτια στον Άγιάννη και στο Άστρος .Επίσης ας  θυμόμαστε τι μας έλεγε  ο Θουκυδίδης , «οι κάτοικοι είναι τα κράτη», δεν είναι τα κράτη  οι πόλεις και τα κάστρα.

Το Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη , διακρίνεται σαν μακρυνό αστέρι «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Στο βάθος ευθεία ο Αργολικός και στο κέντρο στο μικρό λόφο είναι το «νησί» που είναι το Κάστρο  Παραλίου Άστρους . Οι φωτογραφίες από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή .

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Δείτε τους συνδέσμους

Εστέλλα, κάστρο – mobileContent – eCastles (culture.gr)

Κάστρο Εστέλλα – Ελληνικά Κάστρα – Kastra.eu

Φεύγοντας από το ιστορικό μοναστήρι της Μαλεβής με κατεύθυνση προς το Άστρος, και λίγο πριν φτάσουμε στον Άγιο Ιωάννη, βλέπουμε στα δεξιά μας τον οχυρωμένο λόφο του Κάστρου της Ωριάς. Πρόκειται για ένα φρούριο της φραγκοκρατίας, από την κορυφή του οποίου ο επισκέπτης έχει καταπληκτική θέα προς ένα μεγάλο τμήμα της ανατολικής Πελοποννήσου.

Το σκηνικό συμπληρώνει ο εντυπωσιακός καταρράκτης, που ξεκινά από τη βάση του λόφου και κυλά προς τον Πλάτανο.


Ιστορία

Η ταύτιση του κάστρου απασχόλησε και προβλημάτισε τους ερευνητές. Η ταύτιση της θέσης «Άστρος» με το κάστρο είναι δυσχερής λόγω της ύπαρξης παρόμοιων ονομασιών σε αρκετά σημεία στα παράλια και στην ενδοχώρα της βορειοανατολικής Κυνουρίας με αποτέλεσμα οι όροι Άστρος, Αστρίτσι και Estella να συγχέονται σε χωρογραφικούς καταλόγους, παλαιούς χάρτες και αναφορές νεώτερων ιστορικών.

Με βάση αυτήν την ταύτιση και την αναφορά στο Αραγωνικό Χρονικό, το κάστρο πρέπει να κατασκευάστηκε το αργότερο τον 14ο αιώνα και το πιθανότερο τον 13ο.

Το κάστρο της Estella ανήκε στο μεσαιωνικό δρόγγο του Δραγαλέβου (Δραγαλεβός, Γαρδαλεβός, Δραγάλιγος και Δραγαλιβός), ο οποίος καταλάμβανε την ευρύτερη περιοχή γύρω από το Άστρος και αποτελούσε το βορειότερο τμήμα της σημερινής Κυνουρίας. Το 1463, η περιοχή πέρασε στα χέρια των Ενετών, ενώ το 1467 καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Από την εποχή αυτή το κάστρο της Estella φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε, καθώς έπαψε να κατέχει στρατιωτική σημασία για τους Οθωμανούς μετά και την κατάληψή του.


Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

Το σχήμα του κάστρου ακολουθεί την φυσική διαμόρφωση του εδάφους, η δυτική πλευρά του οποίου είναι ομαλή και η ανατολική πιο κρημνώδης. Αποτελείται από δυο οχυρωματικούς περιβόλους που προστατεύουν τη δυτική πιο ευπρόσβλητη πλευρά, ενώ το εξωτερικό τείχος περιβάλει οικισμό και το εσωτερικό στην κορυφή του υψώματος την ακρόπολη. Η συνολική έκταση του κάστρου ανέρχεται περίπου στα 22 στρέμματα.

Στον εξωτερικό περίβολο δεν έχει εντοπιστεί είσοδος. Στον εσωτερικό περίβολο διακρίνεται η κύρια είσοδος της ακρόπολης, ενώ κοντά στο βόρειο άκρο του τείχους υπάρχει μια δεύτερη. Ενδείξεις και για μια τρίτη είσοδο υπάρχουν στο νοτιοανατολικό τμήμα του τείχους.

Το εξωτερικό τείχος είναι κατασκευασμένο από ξερολιθιά. Οι λίθοι είναι επεξεργασμένοι, πλακοειδούς σχήματος. Η οχύρωση της ακρόπολης αποτελείται από λιθοδομή με ασβεστοκονίαμα.

Εντός του περιβόλου απαντά πύργος επόπτευσης τετράγωνης κάτοψης που διασώζεται σε ύψος 3 μέτρα. Έχει κατασκευαστεί από λιθοδομή με ασβεστοκονίαμα, ενώ στη δυτική πλευρά του πύργου διακρίνεται χρήση πλίνθων.

Εντός του εξωτερικού περιβόλου και εκτός του εσωτερικού, εντοπίζονται ίχνη οικισμού που αποτελούνται από αρκετές μονόχωρες ορθογώνιες κατασκευές από ξερολιθιά. Ένα διώροφο κτίσμα μόνο ξεχωρίζει λόγω του προθαλάμου και των δυο χώρων που διαθέτει.


Θρύλοι και Παραδόσεις

Ο θρύλος κάνει λόγο για την εξαπάτηση της όμορφης κόρης του καστελλάνου (της «Ωριάς») την περίοδο της εκπόρθησης του κάστρου από τους Τούρκους μισθοφόρους των Βυζαντινών, μετά από μακροχρόνια πολιορκία. Η κόρη έπεσε θύμα ενός τεχνάσματος μεταμφίεσης (σε έγκυο γυναίκα ή καλόγερο) ενός πολιορκητή, που εισήλθε στα ενδότερα και άνοιξε την πύλη στους υπόλοιπους.


Το Κάστρο στην Τέχνη και στο Λόγο

Στα γύρω χωριά σώζεται το τραγούδι της Ωριάς, το οποίο χόρευαν κυρίως κατά τις Απόκριες σε ρυθμό Τσάμικο. Το τραγούδι αυτό που μνημονεύεται από τον Buchon στο βιβλίο του “La Grece Continentale et la Moree” (1843).

Σαν της Ωργιάς το κάστρο
Κάστρο δεν είδα άλλο
Εκεί το πολεμούσανε
Χρόνους, μήνες δεκατρείς
Τούρκα θα γενής
Ένας κοντός Τουρκάκος έλεγε
Ότι είναι Ρωμιά
Μαξιλάρι εζώθηκε
Ανοίχτε μου της δόλιας της Αρετινής
Γιατί είμαι γκαστρωμένη
Και στο μήνα μου
Να έχετε το κρίμα μου
Όσο ν’ ανοίξη η πόρτα
Χίλιοι μύργιοι μπήκανε
Και ψυχούλα δεν αφήσανε
Τη βασιλοπούλα δε σκοτώσανε
Τη βάλαν σε βαρέλι
Και την κυλίσανε
Μα δεν πέθανε

και ένα άλλο

Όλα τα κάστρα τα είδα κι ούλα τα ’δειρα,
Σαν της Ωριάς το κάστρο κάστρο δεν είδα,
Να΄χει ασημένιες πόρτες κι αργυρά κλειδιά.
Τούρκοι το πολεμούσαν χρόνους δώδεκα,
Το κάστρο δεν πατιέται δίχως προδοσιά.
Κι ένας κοντοτουρκάκος και ρωμιογενής
Το μαξιλάρι εζώθη και γκαστρώθηκε
Το κάστρο τριγυρνάει και μοιρολογάει:
Ανοίχτε μου της δόλιας της Αρετιανής,
Γιατ’ είμαι γκαστρωμένη και στο μήνα μου.
Βασιλοπούλα το είδε και λυπήθηκε…
Όσο ν’ ανοίξει η πόρτα χίλιοι εμπήκανε
Κι όσο να καλανοίξει το πατήσανε.
Όλοι χυθήκαν στ’ άστρα, όλοι στα φλουριά
Κι εκείνος εις της κόρη που ’ναι στα γυαλιά…

«Kεντρικός πύργος Άστρους» (Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη)

Η φωτογραφία είναι από

Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο  της Ακαδημίας Αθηνών  (Άστρος   ( σ.209-210  )

To άρθρο έχει δημοσιευθεί στους συνεργάτες μας Astros Kynouria News 

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας – astrosgr.com

Κάστρο Εστέλλα – Ελληνικά Κάστρα – Kastra.eu

Εστέλλα, κάστρο – mobileContent – eCastles (culture.gr)

Καρποδίνη Ε., Κάστρα της Πελοποννήσου, Αθήνα 1993, 242-243
Μπάλλας Α., «Κάστρα της Κυνουρίας. Επισκόπηση των μεσαιωνικών κάστρων της Τσακωνιάς», Πελοποννησιακά ΚΣΤ΄ (2001-2002), 208-210
Πέππας Ι., Μεσαιωνικές σελίδες της Αργολίδας, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αττικής, Αθήνα 1990, 178, 182-185
Ρωμαίος Α., Τοπογραφικά της Φραγκοκρατίας, Πελοποννησιακά Β΄(1957), 23-24
Σαραντάκης Π., Αρκαδία: Οι Ακροπόλεις – Τα Κάστρα & Οι πύργοι της σιωπηλά ερείπια μιας δοξασμένης γης, Αθήνα 2006, 152, 155-158

Οι φωτογραφίες από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή .

Οι καταρράκτες της Λεπίδας


Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

«Οι πηγές των καταρρακτών της Λεπίδας ξεκινάνε από το οροπέδιο Ξηροκάμπι, ανάμεσα στο χωριό Άγιος Ιωάννης και στην Ιερά Μονή Μαλεβής. Το ποτάμι, κατεβαίνοντας από το οροπέδιο διασχίζει το φαράγγι και σχηματίζει στην πορεία του μικρές βάθρες……..

Ο πρώτος καταρράκτης βρίσκεται σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό Άγιος Ιωάννης. Η πρόσβαση στη βάση του γίνεται από χωματόδρομο και μετά από σύντομη πεζοπορία σε μονοπάτι 200 περίπου μέτρων. Ο δεύτερος καταρράκτης (επονομαζόμενος «Μελίσσι») βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ. από το χωριό Πλάτανος, στο δρόμο προς Άστρος και σε απόσταση 19 χιλιομέτρων από το τελευταίο. Προσεγγίζεται μετά από 800 μέτρα πεζοπορίας από τον κοντινότερο αυτοκινητόδρομο, ακολουθώντας την κοίτη του ποταμού.

Ιδανική περίοδος επίσκεψης είναι η άνοιξη, καθώς η ροή των υδάτων σταματά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Στο φαράγγι διοργανώνονται συχνά καταβάσεις canyoning και καταρριχήσεις με σχοινί (rappel).

Πολύ κοντά βρίσκεται και το κάστρο της Ωριάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A9%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%82_%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Αξιοθέατα στον Αγιάννη Κυνουρίας- Πάμε μια βόλτα στο χωριό.

Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους το 1822 και προσέφερε πολλά και σημαντικά στην επανάσταση του 1821.

Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Κυνουρίας

Ο ιστορικός Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας.

Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) & Άστρος: Ιστορία, Θυρεάτις Γη, Προεστοί, Αρχοντικά & Εκκλησίες – Κοινότητα Άστρους

Πριν το 1805 τα αρχοντικά, οι «πύργοι» και τα «καλύβια εις το Άστρος» και στον «Αγιάννη του Άστρους» και η  περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη. – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

 “Αρχαιολογικοί χώροι,ιστορία ,αξιοθέατα ,από την Κοινότητα Άστρους” ‹ astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας — WordPress

Πάμε μια βόλτα να γνωρίσουμε τα αξιοθέατα του Αγίου Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας .Θα περπατήσουμε σιγά το χωριό και θα δούμε στη σειρά όλα τα αξιοθέατα. Αργότερα όπου έχουμε υλικό θα προσθέσουμε συνδέσμους που θα οδηγούν σε λεπτομέρειες.

Έχουμε να δούμε πολλά γύρω στον Αγιάννη

  1. Στη πρώτη φωτογραφία διακρίνουμε μερική θέα του Αγιάννη από το Καλογεροβούνι, που είναι απέναντι από το χωριό , όταν κοιτάμε από την Λάκκα…
2) Η βόλτα μας αρχίζει από την κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη.

«1798 ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18 Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ . ΤΙ ΕΣΤΗΚΑΣ ΘΑΜΒΟΥΜΕΝΟΣ ΦΙΛΕ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝ ΜΕ ΑΠΟΡΙΑΝ ΜΥΣΤΙΚΗΝ ΖΗΤΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ

Η προεπαναστατιμένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία. Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Είχε κτιστεί στο λόφο Κουτρί του Αγιάννη Κυνουρίας και ήταν ένα από τα λίγα “πανεπιστήμια” της προεπαναστατικής πατρίδας μας και οι μαθητές της ήταν απο ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας. Ο μεγαλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης(1741 – 1819),, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτήσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη και στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος Κυνουρίας ,που άνοιξε το 1805.

3) Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης

Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης .“

4)Το αρχοντικό των Ζαφειροπουλέων στον Αγιάννη

Το παραπάνω αρχοντικό των Ζαφειροπουλαίων βρίσκεται λίγο πάνω από την πηγή Σουληνάρι, στο κάτω μέρος του χωριού και είναι λίγο κάτω από τη σχολή Καρυτσιώτη. Μετα η πριν …την πυρπόληση της σχολής από τον Ιμπραήμ το 1826 ο Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος εδώ αρχικά μετέφερε κατά την παράδοση τα 1500 βιβλία της σχολής Καρυτσιώτη ,πριν τα μεταφέρει οριστικά στο κάστρο του Παραλίου Αστρους για καλύτερη διαφύλαξη.

5) Η φημισμένη παραδοσιακή πηγή το Σουληνάρι

Ο Αγιάννης ήταν η πρωτεύουσα της Ελλαδος της Προσωρινής Κυβέρνησης της Επανάστασης, από τις 15 Αυγούστου μέχρι την 1 Οκτωβρίου και η γειτονιά το Σουληνάρι ήταν η μητρόπολη του Αγιάννη “Ο ναός του Αγίου Βασιλείου ήταν ένας μεγάλος ναός ο οποίος βρισκόταν στο κάτω μέρος του χωριού και συγκεκριμένα στη θέση Ματθαίου και κοντά στην πηγή Σουληνάρι.

6) Σύμφωνα με τον ιστοριοδίφη Νικόλαο Ι. Φλούδα“Το αρχοντικό της οικογένειας Κουρόγιωργα – Φουρλίγκα στον Άγιο Ιωάννη. Βρίσκεται στη θέση «Ελαγός – Άγιος Βασίλειος», κοντά στην πηγή Σουληνάρι. Εδώ στεγάστηκε επί Τουρκοκρατίας κατώτερο σχολείο του χωριού

7) “Σύμφωνα με τον ιστοριοδίφη Νικόλαο Ι. Φλούδα, ο οποίος διέσωσε την σχετική Αγιαννίτικη παράδοση, μετά την πυρπόληση της Σχολής Καρυτσιώτη  από τον Ιμπραήμ πασά, οι μαθητές διδάσκονταν στο υπόγειο του αρχοντικού αυτού καθώς και του γειτονικού αρχοντικού του Φουρλίγκα (Γρηγορίου Κουρόγιωργα).”

8)Το αρχοντικό του Πάνου Σαρηγιάννη όπως ήταν την δεκαετία του 1960 . Ο Πάνος Σαρηγιάννης υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες της Επανάστασης στην Πελοπόννησο από πολύ νωρίς. Το 1820 μυείται στην Φιλική Εταιρία από τον Αγιοπετρίτη προεστό Αναγνώστη Κονδάκη.,

9)Το παλιό δημοτικό σχολείο του Αγιάννη

10) Μαθητές μπροστά στο δημοτικό σχολείο το 1958Η φωτογραφία είναι παρμένη μπροστά στο παλιό δημοτικό σχολείο του Αγιάννη το 1958 από τον συμπολίτη μας φωτογράφο και κουρέα Θανάση Κουτίβα. Διακρίνεται ο αείμνηστος δάσκαλος μας Λεωνίδας Κολοβός με τους περισσότερους μαθητές του σχολείου, μερικοί απουσίαζαν εκείνη την ημέρα.

11) Η φημισμένη παραδοσιακή πηγή το Πηγαδάκι.

“Στις 13 Μαρτίου 1742 αναγείρεται η πηγή Πηγαδάκι, λίγο πιο πάνω από τον Πρόδρομο, στον συνοικισμό Χασαπογιαννέϊκα. Η πηγή χτίστηκε σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, η οποία είναι γραμμένη στα αραβικά, Η μετάφραση της πινακίδας αναφέρεται στο • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,

12) Το αρχοντικό του Τσάκωνα με την ζεματίστρα κτήστικε το 15ον αιώνα,Το αρχοντικό αυτό βρίσκεται στην θέση Κουφόβουνο, λίγο πιο πάνω από τον ναό του Προδρόμου. . Είναι κτίσμα του 14ου – 15ου αι., σύμφωνα με μαρτυρία του ιδιοκτήτη Ιωάννη Χαρμπαλή. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι είναι πιθανόν το αρχαιότερο σπίτι του χωριού μας.

13) Διακρίνεται η ζεματίστρα του Τσάκωνα.

Η ζεματίστρα διακρίνεται στο τέλος του κτηρίου αριστερά κάτω από τα δύο παράθυρα, 

14)Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου . Ο Αγιάννης πήρε το όνομα του από την γραφική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Ο επισκέπτης θαυμάζει την υπεραιωνόβια πλατάνα και το άφθονο παγωμένο νερό που πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία και ρέει από πέντε κανάλους, ένας είναι πολύ χαμηλά .,σαν να φαίνεται το νερό έρχεται μέσα από την εκκλησία.Δείτε τον σύνδεσμο.

Ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας

15) Η εκκλησία του αγίου Ιωάννου Προδρόμου,διακρίνονται οι πλάκες στη σκεπή, όπως είχαν πριν ανακαλύψουμε τα κεραμίδια..

16) Η πηγή του Προδρομου, το άφθονο νερό είναι σαν να βγαίνει μέσα από την εκκλησία.Το άφθονο παγωμένο νερό πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία. Όπως διακρίνεται ακριβώς το νερό ρέει από πέντε κανάλους, ένας είναι πολύ χαμηλά, σαν να φαίνεται το νερό έρχεται μέσα από την εκκλησία. 

17)Η στέρνα του προδρόμου και η πλατάνα

18) Ο σούγελος του νερού, το νερό μεταφερότανε μακρυά για να ποτίζονται τα “περβόλια” και να ζουν οι Αγιαννίτες για πολλούς αιώνες,,

19) Το αρχοντικό του κοτζαμπάση  συνεργάτη των Τούρκων  Αναγνώστη Παπάζογλου, τον οποίον φοβούντο όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και οι Τούρκοι της Πελοποννήσου.

20) Ανεβαίνουμε τον πλακόστρωτο δρόμο στην πλατεία του χωριού που βρίσκεται η ιστορική εκκλησία του Αη Γιώργη με την μεγάλη καμπάνα στην πλατάνα, που έσπασε παράξενα..;.Ο ναός του Άι-Γιώργη, μεταβυζαντινός, με ολόγραφο το εσωτερικό του. Οι τοιχογραφίες είναι πιθανόν έργα του Αγιαννίτη ιερέα και ζωγράφου Γεωργίου Κουλιδά Η παλιά φωτογραφία από την ιστοσελίδα Θυρεάτις Γη.Δείτε τον σύνδεσμο.

Ο ιστορικός ναός του Αγίου Γεωργίου στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας

.

21) Παλιά φωτογραφία πολύ κόσμου  στην πλατεία του χωριού από την ιστοσελίδα Θυρεάτις Γη.ΤΕΛΗ 19ου ΑΡΧΕΣ 20ου ΑΙΩΝΑ.

22) Ανεβήκαμε στη Λάκκα στα ψηλά του χωριού, παλιά φωτογραφία από την Λάκκα του χωριού.Ο Αγιάννης διαφημίζεται για το ωραίο ορεινό κλίμα του που ανανεώνει και αναζωογονεί τους κατοίκους και τους επισκέπτες του, διαθέτει πολλές φυσικές ομορφιές και απέχει μόνο μισή ώρα από την παραλία του Άστρους .

23) Από τη Λάκκα αγναντεύουμε το χωριό αρχίζουν οι καινούργιες τεχνολογίες …. και η εξέλιξη..

24) Η εκκλησία την Παναγίας στη Λάκκα .Η εκκλησία της Παναγίας στη Λάκκα , στα ψηλά του χωριού με ωραία θέα,στη Λάκκα, τη δεύτερη πλατεία, όπου βρίσκεται και ο ναός της Παναγίας, χτισμένος από τους αδελφούς Μ. Παπούλια (ή Τουρή) πάνω στα θεμέλια παλαιότερου που κατέστρεψε ο Ιμπραήμ. Από το σημείο αυτό μπορεί κανείς να θαυμάσει σχεδόν ολόκληρο το χωριό, ο ναός έχει αναικαινησθεί πρόσφατα.. ευχαριστούμε τους φίλους του Αγιάννη. 

25) Από τη Λάκκα αγναντεύουμε το καινούργιο χωριό, πολλά καινούργια κεραμίδια, και το Καλογεροβούνι απέναντι.Στα δεξιά απο το Καλογεροβούνι βρίσκεται η τοποθεσία Καρύτσα από εκεί εφύγε το 1756 15 χρονών ο ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης.

26)Αρχίζουν τα καινούργια… πολλά καινούργια… Ο Ξενώνας του “Φούντα

27)Η φημισμένη ταβέρνα του “Καραμαντζάνη στη Λάκκα , υπέροχη θέα. δεν φαίνεται σε αυτήν την φωτογραφία, θα βρούμε και άλλη αργότερα..

28)Είπαμε καινούργια…. πετρόκτιστα σπίτια

29) Γραφικές καινούργιες οικίες που νοικιάζονται

30) Το καφενείο Πλατάνας στην πλατεία του χωριού Aγιάννη

31) Από την πλατεία του χωριού

32) Το καφενείο “Το κουτρί” βρισκεται δίπλα στη κτητορική πλάκα της σχολής Καρυτσιώτη, στο Κουτρί μικρό λόφο όπως μπαίνουμε στο χωριό από το Άστρος ήταν κτισμένη η περίφημη σχολή Καρυτσιώτη. 

Πεζοπορία τρία χιλιόμετρα στους καταρράκτες της Λεπίδα

33)Οι καταρράκτεςτης Λεπίδας: Στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) και Πλάτανο Kυνουρίας

To κάστρο Εστέλλα η κάστρο της Ωριάς 4 χλμ

Τα κάστρα μας : Κάστρο Εστέλλα ( στον Αγιάννη ) και Κάστρο Παραλίου Άστρους

35) Η σχολή στον Αγιάννη ήταν καλλιμάρμαρος και θεαματικό ιστορικό μνημείο,που έκαψε ο Ιμπραήμ το 1826, διακρίνεται στη φωτογραφία το παράρτημα της σχολής του Αγιάννη στο Άστρος ,κτήστικε το 1805, που τώρα στεγάζεται Tο Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους δίπλα στο γειτονικό «O Ιερό Χώρο « της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, ο χώρος αυτός είναι σεμνός και επιβλητικός , είναι «μουσείο» από μόνος του ( απόσταση 17 χλμ) Το παράρτημα της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη στο Άστρος δειχνουμε την φωτογραφία εδώ γιατι δεν έχουμε φωτογραφία της καλλιμάρμαρου Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη

Πηγές

Συνεργάτες Astros Kynouria News 

Θυρεατις γη (βορεια κυνουρια

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom
Πίσω στην  σελίδα Αγιάννης

Ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας

Ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννου  Προδρόμου στον Αγιάννη.

ΥΑ ΥΠΠΕ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/10292/204/6-4-1982 – ΦΕΚ 176/Β/21-4-1982

Τίτλος ΦΕΚ      Χαρακτηρισμός του Ιερού Ναού του Προδρόμου στον οικισμό Άγιος Ιωάννης Ν. Αρκαδίας ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου.

Κείμενο  

“Xαρακτηρίζουμε τον Iερό Nαό του Προδρόμου, που βρίσκεται στον οικισμό Άγιος Iωάννης της επαρχίας Κυνουρίας, του Nομού Aρκαδίας, ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο με ζώνη προστασίας 10 μ. γύρω του.

O ναός είναι σταυροειδής, τετρακιόνιος με οκταγωνικό τρούλο και μεταγενέστερο νάρθηκα. Σύμφωνα με ιστορικά δεδομένα και βάσει αρχιτεκτονικών στοιχείων συνάγεται ότι ο ναός είναι κτίσμα μεταβυζαντινών χρόνων.”

KN 5351/1932

Το άφθονο παγωμένο νερό  πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου  Προδρόμου στον Αγιάννη  . Όπως διακρίνεται ακριβώς το νερό ρέει από πέντε κανάλους, ένας είναι πολύ χαμηλά, σαν να φαίνεται το νερό έρχεται μέσα από την εκκλησία.

Την δεκαετία του 1960  το πάσχα  στον Αγιάννη ήταν ένα μεγάλο πανηγύρι. Το πάσχα μέχρι σήμερα μας θυμίζει τον ναό του Αγίου Ιωάννου του Πρόδρομου. Μικρά παιδιά μας εντυπωσίαζε ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννου του Πρόδρομου , που πηγαίναμε  το πάσχα για να ακούσουμε το Χριστός Ανέστη στην αυλή της εκκλησίας, με θέα την πλατάνα και τα νερά του προδρόμου στην μεγάλη στέρνα.  Ακόμα θυμόμαστε τα αγριολουλούδα του επιτάφιου που τα μαζεύαμε από τις βουνοκορφές του χωριού, τις ψαλμωδίες του μπάρμπα Τάση του Αλουπόγιαννη , τα τραπακίκλια και τα βαρελότα , το άγιο φως που προσεκτικά  με κεριά φέρναμε στο τέλος  στη γιαγιά μας ,  τις μοσχοβολίες από τα ψητά αρνιά στους φούρνους και τα Αγιαννίτικα τραγούδια.

Από το astroskynouria-News Του συνεργάτη μας,Γιάννη Κουρμπέλη

“Σύμφωνα με πολλούς ερευνητές ο ναός του Προδρόμου χτίστηκε κατά τον 14ο – 15ο αιώνα, ενώ κατ’ άλλους χτίστηκε τον 16ο ή 17ο αιώνα, λόγω της τεχνοτροπίας του εσωτερικού του ναού. Σύμφωνα με αναφορά του έτους 1828 ο ναός ήταν ηλικίας 250 ετών, είχε δηλαδή χτιστεί περί το 1578. Πιθανόν όμως να χτίστηκε κατά τα Βυζαντινά χρόνια, καθώς η μορφή του ναού, αλλά και η τοιχοποιία του μοιάζει με πολλά Βυζαντινά μνημεία της περιοχής (όπως η Μονή Λουκούς).

«Κατά την παράδοση ο Αγιάννης πήρε το όνομα του από την εκκλησία αυτή. Ο Άγιος Ιωάννης αναφέρεται για πρώτη φορά στον Χρονικόν της Αλώσεως του Γεωργίου Σφρατζή το έτος 1435 και άκμασε τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Η παράδοση για την ίδρυση του χωριού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το χτίσιμο του ναού του Προδρόμου.  Ο Άγιος Ιωάννης ιδρύθηκε από βοσκούς οι οποίοι ανακάλυψαν την πηγή που βρίσκεται σήμερα κάτω από την εκκλησία. Η περιοχή του Αγιάννη ήταν τότε ένα απροσπέλαστο δάσος. Αμέσως μετά την ανακάλυψη, οι βοσκοί άνοιξαν δρόμο μέσα στο δάσος και έχτισαν μία βρύση. Σύντομα οι βοσκοί με τις οικογένειες τους άρχισαν να χτίζουν τις κατοικίες τους γύρω από την πηγή και έχτισαν μία εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Το γεγονός αυτό συνέβη σίγουρα πολύ πριν το 1435, πιθανόν τα Βυζαντινά χρόνια. (βλέπε ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – ΜΕΡΟΣ Α’)

Ο μεγαλοπρεπής ναός του Προδρόμου στον Αγιάννη  ανακαινίστηκε και έγινε πατριαρχική εξαρχία το 1638. Πολύ σημαντικό έγγραφο της εποχής εκείνης είναι ένα σιγίλλιο του 1638. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο <<ανακηρύσσεται η χώρα του Αγίου Ιωάννου μετά του ομωνύμου ναού σταυροπήγιον>> και οριζόταν <<ινα εις τον ναόν του Αγίου Ιωάννου υπόκειται ο εις το χωρίον ναός του Αγίου Βασιλείου>>. Για την ανακήρυξη αυτή μεσολάβησαν Αγιαννίτες έμποροι που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη.»

Δείτε το σύνδεσμο για περισσότερα. Σύνταξη: Ιωάννης Δ. Κουρμπέλη

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – AΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

Πηγές και φωτογραφίες

Astros Kynouria News 

Θυρεατις γη (βορεια κυνουρια

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην σελίδα Μοναστήρια και εκκλησίες

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

O μπάρμπα Πάνος Κατσιανός και η καρότσα του, που ο Πλαστήρας την έκανε μπάχαλα.

“Ο Πάνος Κων. Μπάρλας ή Κατσιανός παίζει κλαρίνο δίπλα ο Γιώργος Φωτ. Γαΐτάνης. 

Oi φωτογραφίες είναι από την ιστοσελίδα  Θυρεατις γη (βορεια κυνουρια

Ο μπάρμπα Πάνος Μπάρλας ή Κατσιανός ήταν αληθινός επικούρειος , χωρίς να ξέρει ποιός ήταν ο Επίκουρος, που έπαιζε κλαρίνο στο Αγιάννη την δεκαετία του πενήντα  για να διασκεδάζει τον εαυτό του περισσότερο  και λιγώτερο τους συγχωριανούς του.  Το σπίτι του ήταν δίπλα στον παραδοσιακό ξενώνα   ” Φούντας ”

Ο μπάρμπα Πάνος  αποφάσισε με τις οικονομίες του από το κλαρίνο να κτήσει μια κορδέλλα , μικρό βιοτεχνία ξυλουργίας για τους νεώτερους, δίπλα στο σπίτι του που ήταν βράχος , για να μπορεί εύκολα να επιβλέπει.

Η δουλειά στην κορδέλλα γινότανε από τα δύο μεγαλύτερα παιδιά του, οι δουλειές ήταν καλές και χρειαζότανε περισσότερο  χώρο για να γίνει επέκταση της βιομηχανίας τους.  Ο μπάρμπα Πάνος επέβλεπε όλα και  έπιανε και κανά σανίδι στη χάρη και στη φαίξη.

Ένα απο τα παιδιά του μπαρμπα Πάνου δουλεύει στηη κορδέλλα, ο μπαρμπα Πάνος κάπου έπαιζε το κλαρίνο κείνη την μέρα….η ξεκουρζότανε ,όπως έκανε συνήθως

Τότε αποφάσισε να φτιάξει μια καρότσα , που ήταν ένα μεγαλύτερο κάρρο,  με δύο μεγάλες  ρόδες,   για να πετάει τα χώματα και τον βράχο που έσκαβαν σχεδόν καθημερινά για περίπου 20 χρόνια τα παιδιά του για να μεγαλώσει   ο χώρος της κορδέλλας,  εκεί που βρίσκεται σήμερα ο παραδοσιακός  ξενώνας  “φούντας “.

Ο Λουφολιάς έκανε την πολλή δουλειά, για ενα ποτήρι κρασί  η 2-3 τσιγάρα, άντε και πότε πότε και για ένα πιάτο κοψίδια. Ο Λουφολιάς,  όταν δεν κουβάλαγε  μόνος του τα τρουμπούσκια από του Καραματζάνη σήμερα στην κορδέλλα, πολύ μεγάλα ξύλα για σανίδια,που τα κουβαλούσαν 2-3  άτομα κανονικά αν δεν ήθελε ο Λουφολιάς,  δούλευε τις περισσοτερες φορές την καρότσα και πέταγε τα χώματα και τους βράχους έξω απο το χωριό , στη πλεύρα του δρόμου στο περδικονέρι.

Εδώ που τώρα βρίσκεται ο ξενώνας “Φουντας” είχε την κορδέλλα ο μπάρμπα Πάνος.

Αλλά  ο μπάρμπα Πάνος ήταν προνοητικός και είχε  εφεδρείες.

Έβαζε τον Γιάννη Κουτίβα η Πλαστήρα να μαζέψει και άλλα παιδιά να πετάξουν μερικές καροτσιές ,γιατί ο Λουφολιάς θα ήταν κάπου μεθυσμένος.

Το σχέδιο ήταν να σπρώχνουνε η να τραβάνε όλοι την φορτωμένη καρότσα μέχρι το περδικονέρι, είχε βλέπεις  και μαγγούφα ανηφόρα , και στο γυρισμό  ανέβαιναν όλοι στη καρότσα και ο Πλαστήρας με αυτοπεποίθηση και σιγουριά οδηγούσε την καρότσα στην κατηφόρα πάλι στη κορδέλλα γρήγορα  για να προλάβουμε και να πάμε πολλές φορές…..

Μια ωραία καλοκαιρινή  ημέρα , όταν κέρδισα όλους τους παίκτες του Πλαστήρα  πίσω από το σχολείο του Αγιάννη ,  έπρεπε να πάμε καθυστερημένοι στην κορδέλλα του μπάρμπα Πάνου , ήταν κανονισμένο.

Βγήκαμε στη λάκκα και μαζέψαμε  καμια δεκαριά παιδιά για να μας βοηθήσουν να πάμε την καρότσα στο περδικονέρι  και  στη μαγγούφα ανηφόρα,  κυρίως μικροτερους  δεν τους θυμάμαι τώρα. Ήταν γραπτό εκείνη την μέρα να σταματήσουμε προσωρινά η για μερικά χρόνια…;  το σχέδιο του μπάρμπα Πάνου να μεγαλώσει την κορδέλλα, νομιζω ότι το πρόγραμμα σταμάτησε εκείνη την μέρα.

Ο Πλαστήρας οδηγούσε με υπερβολική ταχύτητα την καρότσα γεμάτη παιδιά , από την σκασίλα του που έχασε νωρήτερα τους παίκτες , πολύ μεγάλη υπόθεση, η γιατί είχαμε αργήσει , η  καρότσα του έφυγε στη στροφή που ήταν το καλύβι του Λουφολιά και γέμισε παιδιά η πλεύρα πάνω από το σπίτι του Κανέλια , ευτυχώς κανένας δεν πέθανε η τραυματίστηκε σοβαρά και οι ρόδες  χαθήκανε στα βάτα στου μύλους κάτω από το πρόδομο, η ακόμα κυλλάνε …  και η καρότσα του μπαρμπα Πάνου έγινε μπάχαλα.

Σιγά σιγά όλοι κουτσαίνωντας και βογγώντας την κοπανίσαμε κάτω από την λάκκα, για να μην μας  πάρει χαμπάρι ο μπάρμπα Πάνος , και τον αφήσαμε να περιμένει για την καρότσα, που είχε βλέπεις  και άλλα χώματα που τα άφησε αναγκαστικά και οριστικά για το Φούντα.

Ο μπάρμπα Πάνος διασκέδαζε με τους Αγιαννίτες σε κάθε ευκαιρία.

Ας αναφέρουμε εδώ κάτι και για τους οργανοπαίκτες και μια ωραία ιστορία.

Αυτούς που θυμάμαι είναι ο μπάρμπα Πάνος Κων. Μπάρλας ή Κατσιανός ►8 στο κλαρίνο που πάντοτε έπαιζε με κέφι, στη ανάγκη βόηθαγε καμιά φορά και ο αδερφός του ο μπάρμπα Μήτσιος- ο Μητσιαρώνης. Ο Τάσης Δικαίος- ο Δραπέτης- στο λαούτο , ο Μαρίνος Αλουπογιάννης στο βιολί, ο Σάκκας (Τάσης Κων Μπάρλας ) στη πίπιζα και ο Λάμπης Καμπύλης στο τούμπανο.

Από τα γύρω χωριά οι πιο γνωστοί ήταν ο Αγγελλέτος ή Μπαχάτης από την Μελιγού στο κλαρίνο, ο μπάρμπα Γιάννης Μουρλούκος ή Σελιβερδές από τα Βέρνεβα στο λαούτο και οι Περραίοι από το Πλάτανο στα βιολιά.

Αλλά ας πούμε κάτι για τον μπάρμπα Πάνο τον Κατσιανό. Ήταν πολύ ήπιος και ευτυχισμένος άνθρωπος με αυτά που είχε. Μας έλεγε ότι ποτέ δεν είχε αρρωστήσει, ποτέ δεν είχε ούτε πονοκέφαλο και ποτέ δεν πήρε φάρμακα ούτε ασπιρίνη. Τα καλοκαιριά βράδια τον παίρναμε για καντάδες στον Αγιάννη παιδιά τότε. Αυτός ήταν πολύ χαρούμενος που έπαιζε κλαρίνο πολλές ώρες μαζί μας.

Ο Στράτης Δαλιάνης ή Λοκανίκας, παλιός δήμαρχος, μάζευε τα λεφτά από όλους για να πληρώσουμε τον μπάρμπα Πάνο.  Μια φορά θυμάμαι είχε ένα πενηντάρι (50 δραχμές)  και το έβαζε στη μια τσέπη του μπάρμπα Πάνου.  Μετά από λίγο το έπαιρνε και το έβαζε στη άλλη τσέπη και αυτό έκανε όλη τη νύκτα για να κάνει τον μπάρμπα Πάνο να πιστεύει ότι του έβαζε πολλά λεφτά.

Φυσικά ο μπάρμπα Πάνος το καταλάβαινε αλλά συνέχιζε με κέφι το κλαρίνο και την άλλη μέρα όταν τελικά βρήκε το πενηντάρι μας ρώταγε στη κορδέλα που πηγαίναμε πότε θα πάμε για καντάδα. Αυτός ήθελε να παίζει κλαρίνο και να χαίρεται βλέποντας όλους να διασκεδάζουν.

Τότε στα πανηγύρια χόρευε όλος ο κόσμος μαζί στη πλατεία του Αγιώργη ας πούμε χωρίς υπερβολή και 100 άτομα στο χορό όλοι μαζί. Όποιος είχε λεφτά και μερακονώτανε – έμπαινε στο κέφι πέταγε κάτι και για τα όργανα.

Αργότερα ο Μπαχάτης από τη Μελιγού μετά από κάθε χορό μετά από κάθε τραγούδι κούρτιζε το κλαρίνο πολλή ώρα για να του ρίξουν λεφτά να παίξει και να χορέψουμε. Αυτό το κούρτισμα το είχε παρακάνει, που ο κόσμος δεν το ήθελε πια, αλλά έγινε σιγά σιγά συνήθεια για όλους.

Μια φορά ήταν ημέρες του Πάσχα και χόρευε ο κόσμος στο Αγιώργη δίπλα στις μουριές και τότε οι άλλοι οργανοπαίκτες αρχίσανε τα κουρτίσματα για τα λεφτά και αφού κανένας δεν έριχνε τίποτα γιατί δεν είχε, μες το κόσμο δυνατά, που συνήθως μίλαγε πολύ σιγά, να το ακούσουνε όλοι ο μπάρμπα Πάνος ο Κατσιανός είπε: «Βαράτε ρε παιδιά να χορέψει ο κόσμος αέρα τους πουλάμε !!!» και άρχισε να παίζει μόνος του και μετά τον ακολούθησαν και οι άλλοι τι να έκαναν.”

Μια και αναφέραμε τον φίλο μας Πλαστήρα , που μας χαιρέτησε για τον άλλο κόσμο, θυμήθηκα μια άλλη σύντομη  ιστορία. Ο Πλαστήρας , ο Στέλιος ο Κατσιανός, που επίσης μας χαιρέτησε για τον άλλο κόσμο , ο Γιάννης ο ξάδερφος μου  ο Λεφίκης ,  και  εγώ ο Γιάννης ο Κύριος,  είχαμε  καλή παρέα, καπνίζαμε στο σπίτι της Κορομπόκος που ήταν κλειστό κάτω από του κατσιανού….. και τα μεσημέρια  πηγαίναμε για καρύδια  και αγγούρια  στα περβόλια στους μύλους, όλοι κοιμόντουσαν τα μεσημέρια και όποιον πάρει ο χάρος …. ο  φύλακας ο Τσιώρος με τον Ματζουράνη δεν μας έπιαναν με τίποτα., ότι δεν τρώγαμε τα παίζαμε στη μάντρα του Προδρόμου μέχρι τελικής νικης και τα έπαιρνε στο τέλος όλα ένας τυχερός της ημέρας. Ο Γιάννης ο ξάδερφος μου έφυγε μικρός για το Καναδά  και όταν γύρισε μετά από πολλά χρόνια βρήκε την παρέα του .Ο Πλαστήρας καμαρωτός έτυχε να φοράει την στολή του εκείνη την μέρα με το εντυπωσιακό καπέλλο του,  είχε γίνει  αρχιφύλακας .Ο ξάδερφος χάρηκε που ειδε το παλιο φίλο και αφού φιληθήκανε εγκάρδια είπε.

Ρε κοίτα “τον αρχικλέφταρο < εννοούσε τα καρύδια,,,> το βάλλανε αρχιφύλακα” και άρχισαν να γελάνε ασταμάτητα που θυμήθηκαν τις λαμπρές μέρες μας..

Δεν νομίζω σήμερα να θυμίζει τίποτα………

Στο σημείο αυτό ο μπάρμπα Πάνος ο Κατσιανός είπε: «Βαράτε ρε παιδιά να χορέψει ο κόσμος αέρα τους πουλάμε !!!» και άρχισε να παίζει μόνος του και μετά τον ακολούθησαν και οι άλλοι τι να έκαναν.”

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στους συνεργάτες μας Astros Kynouria News

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Το Άστρος την δεκαετία του εξήντα : πως άνοιξαν οι δρόμοι , τα ονόματα των δρόμων, τα πολιτικά της εποχής και άλλες ιστορίες.

Πριν  5-6 χρόνια είχαμε δημοσιεύσει τα παρακάτω , σήμερα   φαίνεται κάτι επιτέλους γίνεται  η θα γίνει σύντομα , αφου όλα τα εμπόδια κατέρρευσαν. Mε μερικές μικρές αλλαγές τα δημοσιεύουμε πάλι, γιατί  πιστεύουμε είναι και σήμερα επίκαιρα.

Διαβάσαμε  τελευταία  για  τα μικρά προβλήματα  με τις  πινακίδες  των  δρόμων ,που ακόμα περιμένουμε να διορθωθούν ,κάλλιο  αργά  παρά  ποτέ,  γιατί είναι πολύ σημαντικά για τους επισκέπτες μας ,όχι βέβαια τόσο σημαντικά για τους αρμόδιους  και  ντόπιους που γνωρίζουν   που να πάνε χωρίς να κοιτάνε τις πινακίδες των δρόμων μας,  και ρωτάμε όλους που τα γνωρίζουν τα λάθη αυτά  να τα αναφέρουν στην αρμόδια υπηρεσία του δήμου , κάποιος πρέπει να το κάνει δεν θα το κάνει κανένας αυτόματος πιλότος, μήπως ο δήμος δεν τα γνωρίζει  η τα ξέχασε   για να τα διορθώσει  Θέλουμε να πιστεύουμε κάποτε ο δήμος θα καταλάβει  αυτά τα  μικρά λάθη  είναι  πολύ  σημαντικα  και δεν θα τα ξεχάσουμε……….

Θυμηθήκαμε  πως  ήτανε  το  Άστρος  την  δεκαετία  του  εξήντα  που  όλα  άλλαξαν  δραστικά και  τόσα  βιαστικά, σαν να έγιναν όλα την δεκαετία του εξήντα.

Στη  δεκαετία  του  εξήντα  έγιναν  πολλές  και  μεγάλες  αλλαγές   στη  καθημερινή  μας  ζωή  σε  τοπικό , εθνικό  και  παγκόσμιο   επίπεδο.  Αυτή  “η  γενιά   του  εξήντα ” αποφάσισε  να  τα  αλλάξει  όλα  παντού  . Ας αναφέρουμε  μερικά   όπως  τον  Μάη  του  68, τον  Τσέ, τα κινήματα  ειρήνης, την  χειραφέτηση  των   γυναικών , τους  χίππυς που μας  ελεγαν  καθημερινά  “Make Love ,not War”, “το  σοσιαλισμό  με  ανθρώπινο  πρόσωπο” του  Ντούμπσκεκ   και   την  διορατικότητα  του  Βίλλυ  Μπράντ    Σέ  εθνικό  επίπεδο  η  δικτακτορία   του  1967  σταμάτησε  τις  κοινωνικές   και  πολιτικές  αλλαγές   και   προσωρινα  έβαλλε  αυτή   “την  γενιά  του  εξήντα”στο  γύψο,  σκότωσε  την  λεβέντικη  ψυχή  της   και  επανέφερε  την  ηθική  των  μπάτσων  και  των συνεργατών  με  τα  γνωστά  αποτελέσματα.  Θα  αφήσουμε   τα  παγκόσμια  και   εθνικά   για  άλλους  και   για  άλλοτε . Ας  έλθουμε  στα  Αστρινά  του  εξήντα.

Εδώέκτισε τηνιδέα του ΜουσείουΆστρους  o «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης,(αυτά είχαμε , αυτά μπορούσαμε πάντοτε με “μέτρο”, αυτά κάναμε)

Το μουσείο Άστρους

Το  Άστρος πριν από το 1960 είχε μουσείο  και επρόβαλλε όσο μπορουσε την πολιτιστική μας κληρονομιά .  Στη φωτογραφία παραπάνω είναι “το  πρώτο μουσείο  Άστρους όπως  ήταν  πριν  την  κατεδάφηση.  Εδώ  έκτισε την ιδέα του Μουσείου Άστρους o «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης , κουβαλούσε  τα μαρμάρινα αγάλματα  με τους συγχωριανούς  του χωρικούς  και ζήταγε καμιά φορά  και την βοήθεια του Πάνου Καμπύλη, που ήταν νεώτερος και δυνατότερος, να τα ανεβάσουν  στη σκάλα και λόγω της μεγάλης ηλικίας του έπιανε και  αυτός δήθεν από μια άκρη για να βοηθήσει. Τα κάγκελα στα παράθυρα για ασφάλεια από τους αρχαιοκαπήλους συνεργάτες, δεν τα είχε  βάλλει ο Καρυτσιώτης ούτε ο γεωοπόνος  και οι κηπουροί του αγροκηπίου, τα είχε βάλλει με τα χέρια του …ο αείμνηστος καθηγητής  μας και τα επιθεωρούσε  κάθε φορά που άνοιγε του  Μουσείο Άστρους.

Η Σχολή Καρυτσιώτη έγινε το Μουσείο Άστρους και υπηρήτησε ώμορφα τον τόπο για αρκετά χρόνια , (αυτά είχαμε , αυτά μπορούσαμε πάντοτε με “μέτρο”, αυτά κάναμε) ,μέχρι που έγινε η “πρόφαση της  ρωγμής ” και έκλεισε απεριόριστα.

Είμαι σίγουρος άμα ζούσε σήμερα, θα μας συγκέτρωνε όλους  στην πλατεία, θα μας έβγαζε ένα ωραίο  πανηγυρικό  λόγο και θα μας έβαζε όλους μπροστά  με μυστριά  και  τσιμέντο  να κλείσουμε  την «πρόφαση της ρωγμής » σήμερα…… Όλους, το δήμαρχο  μπροστά ,θα τον είχε πείσει σίγουρα  δεν θα του ξέγευγε. Θα καθότανε δίπλα  και θα έκανε  ότι  τάχα βοήθαγε η ανακάτευε την λάσπη, αλλά περισσότερο  για  να  είναι σίγουρος  ότι  κάναμε  καλή  δουλειά  και το τελειώσαμε, ….σήμερα.

O “αρχαίος Έλληνας” Κούλης Χασαπογιάννης, είχε  κατά λάθος  γεννηθεί  2,500 χρόνια αργότερα.  Όλη η κοινωνική  και  επαγγελματική  του ζωή  ηταν  γεμάτη  “αμοιβαίο σεβασμό”,“Ελληνικό  μέτρο” , απαράμιλλο “ήθος “,  και  “υπερβολικότατη  ευγένεια “ για την παραμικρή  λεπτομέρεια ,ακόμα και όταν μερικοί μαθητές του τον πείραζαν ,χαμογέλουσε  με γλυκό  και ευγενικό τρόπο και  γυριζε  γρήγορα στο δικό του θέμα  για να προλάβει  να μάθουν κάτι οι μαθητές,αν και ήθελαν διάλλειμα…. , αυτοί  ήταν οι καθηγητές μας .”

Σήμερα δεν έχουμε μουσείο  και  σήμερα  δεν θέλουμε να προβάλλουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά , γιατί  αφήνουμε  μερικούς  “ανόητους  υπαλλήλους ” ,όπως τους έλεγε περιφραστικά  ένας μεγάλος ποιητής μας, να  επιμένουν  να έχουν  και  σήμερα  κλειστό και μη προσβάσιμο,  όχι μόνο το Μουσείο , αλλά ακόμα χωρίς  καμία  δικαιολογία  η πρόφαση  και τον “Ιερό Χώρο “ της  Β’ Εθνοσυνέλευσης  των  Ελλήνων. 

Σήμερα η  προισταμένη  της   ΕΦΑΑΡΚ, Εφορείαs  Αρχαιοτήτων Αρκαδίας,  αποφάσισε  χωρίς  καμία  δικαιολογία και δεν θέλει κανένας να βλέπει τους τοίχους και μια επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας του “Ιερού Χώρου”της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων ,τίποτα άλλο δεν υπάρχει σε αυτό τον χώρο,  και αυτό  κατά την γνώμη  της  προβάλλει  την  πολιτιστική  μας κληρονομιά . Εμείς δεν καταλαβαίνουμε αυτή  την επιμονή ,στραβομάρα και στενοκεφαλιά.

Ξέρουμε  ότι  εμείς “πρέπει να φτιάξουμε  το Ρωμέικο  στο  χώρο  και  στον τομέα  που βρισκόμαστε”  και όλοι πρέπει  να παίρνουμε  δημόσιες  θέσεις σε όλα τα  θέματα. Απορούμε  γιατί  μέχρι  σήμερα  η τοπική “ηγεσία” , οι αιρετοί μας , ο δήμαρχος, ο περιφερειάρχης   και  οι βουλευτές μας δεν κάνουν μια  δημόσια παρέμβαση  στους  αρμοδίους “ανόητους  υπάλληλους ”  και για το θέμα του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων . Τουλάχιστον  ας μας πούμε  δημόσια την θέση τους. Σύντομα  θα  τα βρούμε  μπροστά με τους αιρετούς  μας.

Σε τελική ανάλυση δεν φτάινε όλοι αυτοί οι “αρμόδιοι” που δεν κάνουν τίποτα, αλλά φταίμε εμείς που τους το επιτρέπουμε και όπως καταλαβαίνουμε σύντομα θα μπουν στη θέση τους.

Εμείς  δεν  καταλαβαίνουμε  γιατί  “δεν σηκώνονται  και  οι  πέτρες”  να ανοίξουν οριστικά και αμετάκλητα τον “Ιερο Χώρο”.

Το νερό

Όλο το χωριό πριν το εξήντα είχε 3-4 βρύσες .Πηγαίναμε με τα βαρέλια  και τις λαίνες  πολύ  μακρυά  για νερό  Θυμάμαι  το σούγελο  στην  επάνω  γειτονιά κοντά στο σχολείο, μια  βρύση δίπλα στο  δημαρχείο , επίσης άλλο  σούγελο στη Μελιγού. Γύρω στο εξήντα  έφεραν  βρύσες σε όλο το χωριό σε καθε γειτονιά και σιγά σιγά  έβαλλαν νερό  στα σπίτια  αργότερα.  Με το νερό σιγά σιγά άλλαξε το χωριό , οι κάτοικοι εφύτευσαν τις πρώτες πορτοκαλιές και  καλιεργούσαν τα περβόλια τους.

Το  “αγροκήπιο” , ο  μεγάλος χώρος που αρχίζει από κει που βρίσκεται ο  ΟΤΕ, και αυτός ο χώρος ανήκε στο αγροκήπιο, μέχρι το νεκροταφείο και από “την δύση μέχρι την ανατολή”, με όλα τα σχολεία ,γήπεδα και πλατείες , το χώρο του Ιδρύματος Ζαφείρη ,είχαν δωρηθεί από το μεγαλύτερο ευεργέτη του τόπου μας Δ.Καρυτσιωτη στη Σχολή για να πληρώνονται για δίδακτρα οι καθηγητές της σχολής με τους καρπούς  και τα φρούτα του “αγροκήπιου ” όπως σταφύλια, μούσμουλα .Το νερό το είχε φέρει επίσης ο Καρυτσιώτης από την “μαννα του νερού” , πάνω από τη Λουκού ,με πέτρινο σούγελο, (υδραγωγείο)  που ακόμα υπάρχει,  για να έχει το χωριό νερό και “να ποτίζεται το αγροκήπιο  για να είναι ανοικτή η Σχολή.”

Σε αυτό το σημείο του  υδραγωγείου  είχε  διαδοθεί  από τους παλαιότερους  η και νεώτερους ….ότι ο Καρυτσιώτης  είχε  δόσει  οδηγίες στο  Αράπη  φύλακα  και  κηπουρό του αγροκηπίου “να κόψει το νέρο ” από το χωριό ,άμα μάθαινε το μουσείο Άστρους ήταν κλειστό. Φυσικά  θα έπερνε  πίσω  και το αγροκήπιο  γιατί  δεν  υπήρχε λόγος να το έχουν πια οι κάτοικοι. Πριν διακόσια χρόνια ο μεγάλος ευεγέρτης μας  έφερε νερό για το χωριό , μας δώρησε το αγροκήπιο  και έκτισε την σχολή. Εμείς σήμερα , διακόσια χρόνια αργότερα,  δεν είμαστε άξιοι να ανοίξουμε ούτε το “ιερό χώρο”, ας μην πούμε τίποτα για το μουσείο , που το αφήσαμε να γκρεμιστεί δέκα τρία χρόνια….

Το ηλεκτρικό ρεύμα

Το  ηλεκτρικό  ρεύμα  ήρθε  επίσης  γύρω  στο  εξήντα. Θυμάμαι  ακόμα  που  διαβάζαμε  με  τις λάμπες πετρελαίου  και τα λυχνάρια.

Οι δρόμοι, Η κοινωνία και τα πολιτικά της εποχής

Μετά  το  νερό   και  το  ηλεκτρικό   ρεύμα  ήρθε η  ώρα για  να  ανοίξουμε  και  τους  δρόμους,,ένα άλλο μεγάλο  έργο  της  εποχής,  Πριν το εξήντα στο Άστρος υπήρχαν τρία ταξιά  και 2-3 φορτηγά , ο κόσμος κινιόταν με τα λεωφορει’α , στον Αγιάννη περνούσαν δύο λεωφορεία πάνω την ημέρα και δύο κάτω.Παιδιά στον Αγιάννη πηγαίναμε με τα πόδια. Ας θυμηθούμε  πως έγιναν οι  δρόμοι.

Ας πούμε εδώ  δύο  λόγια  για  την κοινωνία  και  τα  πολιτικά  της εποχής  για να καταλάβουμε καλύτερα τι λέμε. Μετά την κατοχή ,τον εμφύλιο  και το αντάρτικο  οι άνθρωποι του μόχθου  κλείστηκαν στους εαυτούς τους για να επιβιώσουν  μια ακόμα μέρα. Η αριστερά ήταν πια ηττημένη  και κυνηγεμένη  σε  ασταμάτητους διωγμούς.  Η δημοκρατική παράταξη  ήταν φοβισμένη  και επίσης κυνηγημένη από την δικτακτορία του  Μεταξά  και τον εμφύλιο,  ήταν υπό αμφισβήτηση και περιφρόνηση  του κατεστημένου. Η δεξιά  ήταν  στα μεγαλεία της.

Οι βουλευτές Αρκαδιας  το  1958  ήταν οι  6 της δεξιάς  ΕΡΕ ,Τριανταφυλλάκος, Παπαηλιού, Αποσκίτης, Μίχας, Παυλοπουλος , Καλτεζιώτης, Παπαδημητρίου, και  ο Ν.Μπακόπουλος της δημοκρατικής παραταξης , Κομμα Φιλελευθέρων  και το 1961 ήταν οι  5 της δεξιάς  ΕΡΕ  Τριανταφυλλάκος, Παπαηλιού,  Αποσκίτης, Μίχας, Παυλοπουλος, ένας του  δεξιού  Μαρκεζίνη  Τσάκαλος KP  και  ένας ο δημοκρατικός N. Μπακόπουλος  EK. Οι αριθμοί  λένε  πειστικά την αλήθεια , δεν χρειάζονται  αναλύσεις. Τότε  οι αριστεροί  στο  Άστρος  μετριόντουσαν  στα  δάκτυλα  του  “ενός χεριού” ,  αριστεροί,  δεν υπήρχαν κομμουνιστές  τότε,  γιατί  και  η  λέξη  ήταν “μύασμα” ,κανένας  δεν  έλεγε αυτή  τη  λέξη.   Οι δημοκρατικοί  ήταν  λίγο  περισσότεροι ,αλλά  οι  περισσότεροι  από αυτούς  για  λόγους επιβίωσης  εκρύβοντουσαν  και  διάβαζαν τις  δημοκρατικές  εφημερίδες  κρυφά  η  τις δίπλωναν  κατά  μέσα  όταν τις αγόραζαν  για να μη φαίνονται.

Το  Άστρος  ήταν  δεξιότερο  της  Αρκαδίας  και  σχεδόν  όλοι  στό  Αστρος  ψηφίζανε Δημητράκη  και  Αποστόλη,ας πούμε περίπου 80% και σχεδόν οι υπόλοιποι αλλους δεξιούς κομματάρχες…. Τότε  στο  χωριό  διοικούσαν  ο  Δημητράκης   Ευθυμίου  και  ο Αποστόλης  Χασαπόγιαννης. Ήταν  οι δύο “μεγάλοι  κομματάρχες ” του  χωριού, υπήρχαν  και άλλοι μικροί  κομματάρχες  , που  σαν  πιό εύποροι  είχαν πολλούς  πολιτικούς  φίλους  που  μερικοί  από αυτούς  δούλευαν  μεροκάμματο  στις  δουλειές  τους  και  από  υποχρέωση  ψήφιζαν  αντίστοιχα   πιστά  πάντοτε  τους  φίλους  τους  πολιτικούs  ισχυρούς  βουλευτές  για  πολλά  χρονια  Τ.Τριανταφυλλάκο  και Η.Παπαηλιού , πατέρα  του  σημερινού  βουλευτού   Αρκαδία ς  του  ΣΥΡΙΖΑ , εδώ δεν  μιλάμε για  νεποτισμό  και οικογενειοκρατία,  αλλά  ο  λαός  λέει   σε ανάλογες  περιπτώσεις  “το βασίλειο  πάει  σηργειά” ……Αν  και ο  Δημητράκης  και  ο  Αποστόλης  ανήκαν  στο  ίδιο  κόμμα της δεξιάς (ΕΡΕ)  ήταν  άσπονδοι  εχθροί  για  τους  δικούς  τους  λόγους, ίσως  για  τα οικόπεδα  που μοίραζαν. Αυτοί  και  οι φίλοι τους, η όπως  λέγανε  τα πρωτοπαλλήκαρα  τους η τα τσιράκια τους,  σχεδόν  δεν μιλούσαν  μεταξύ  τους  ήταν  πολιτικοί αντίπαλοι.

Τότε  έγινε ένα  θαύμα  ενότητας και  συνεννόησης. Ο Δημητράκης  και ο Αποστόλης συμφώνησαν να βάλλουν πρόεδρο της κοινότητας έναν αριστερό δάσκαλο , όχι “μυασμένο”κουμμουνιστή, τον Σαράντο Κανελλόπουλο να κάνει  κανένα  έργο. Ο Σαράντος  ήταν “αριστερός  ιδεολόγος,αλλά  σεβαστός από τους κατοίκους..Η πρώτη του δουλειά ήταν να ανοίξει τους δρόμους. Πήγαινε μπροστά  από την μπολντόζα με το τσιγάρο στο στόμα και μια μαγγούρα  και έλεγε του μπολτοζιέρη “βάρτο , βάρτο”..  να ρίξει τις ελιές .Το ίδιο έκανε και ο θείος μου Κώστας Κουρόγιωργας, που τότε σαν τσιράκι του Δημητράκη, ήταν αντιπρόεδρος της κοινότητας,  και φύλαγε για καλό και για κακό τον Σαράντο  για το αφεντικό του  Δημητράκη.  Μάλιστα ένας ξάδερφος του θείου μου , ας μην λεμε ονόματα , τον πήγε στο δικαστήριο  γιατί του άνοιξε το δρόμο  να περνάει  και ο δικαστής υπόθεσε  και ρώτησε το ξάδερφο” εκει απέναντι έχει το σπίτι του , έκοψε και από το δικό του χωράφι” ο ξάδερφος όπως ήταν ειλικρινής χωρίς να σκεπτεί  ομολόγησε ” απο τα δικά του έκοψε περισσότερα” που  ήταν η αλήθεια ,και έτσι ο δικαστής   κατέληξε  ευκολα ” αθώος ο κατηγορούμενος “, με το ξάδερφο να κοιτάει περίεργος .. Ο πατέρας μου ήρθε από τον Αγιάννη  και είδε το μίσο περβόλι  μας  να λείπει τα σχίνα του φράχτη  , τα κολοκύθια  και οι “μπατάκες ” ήταν στο δρόμο τον κατήφορο.Το είχε παρακάνει ο Θείος μου. Του κακοφάνηκε  για τις μπατάκες και τα κολοκύθια, αλλά του άρεσε ο δρόμος ,  σαν προοδευτικός άνθρωπος που ήταν γέλασε με χαρά ,δεν μπορουσε  να παει και το αδερφό του στα δικαστήρια.:) Άλλωστε ο παππούς μου έκτισε το σπίτι στο σημείο αυτό το 1915  και είχε μπει από τότε πολύ  μέσα, αντίθετα έκαναν πολλοί  και ας είχαν χώρο, κάποτε ο δρομος μπροστά στο σπίτι μας χόραγε να περάσει  δια βίας  μόνο ένα γαιδούρι φορτωμένο….Έτσι κάπως ευτυχώς  άνοιξαν οι δρόμοι που έχουμε σήμερα..

Το Παράλιο Αστρος την δεκαετί του 1950

Το εργοστάσιο του Καρέλλα

Έτυχε να είμαι παρόν  όταν  οι αείμνηστοι Τζίμης Γαρδικιώτης  και Άλκης Χασαπόγιαννης άρχισαν  και οι δυο  με πολύ πάθος και αγάπη για τον τόπο τις πρώτες κουβέντες στο τέλος της δεκαετίας του εξήντα για να φτιάξουνε ένα εργοστάσιο στο Άστρος ” για το καλο του χωριού” το εργοστάσιο  έγινε αργότερα και άλλαξε το χωριό.

Καταργηθήκανε τα δίδακτρα τωνπανεπιστημίων

Αυτό το αναφέρουμε εδώ, ας μην είναι τοπικό θέμα ,γιατί είχε πολύ μεγάλες  θα έλεγα απερίγραπτες επιδράσεις στην ελληνική  και  τοπικη  κοινωνία.

Το Νοέμβριο του 1963 η δημοκρατική παράταξη  και ο γέρος της δημοκρατίας  κέρδισαν  τις εθνικές εκλογές  και  ο γέρος της δημοκρατίας με την επίδραση του Ε.Παπανούτσο  κατάργησε τα δίδακτρα για τα πανεπιστήμια. Τότε για να πας στο πανεπιστήμιο  ένα χρόνο  έπρεπε ο πατέρας σοι να πουλήσει  ένα χωράφι άμα είχε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλοι οι ανθρωποι του μόχθου μπορούσαν πια με μεγαλύτερη ευκολία να σπουδάσουν τα παιδια τους για να αλλάξουν ζωή. Οταν τελείωσα το Λύκειο είμαστε 40 μαθητές και νομίζω οι 36-38 πέρασαν στα πανεπιστήμια, στη Νομικη είμαστε 6.

Τα ονόματα των δρόμων

Δεν ξέρω τι έγινε με τα ονόματα των δρόμων, αυτό δεν το παρακολούθησα, και είμαι σίγουρος  ,λάθη  θα έγιναν που μπορούμε να τα διορθώσουμε αργότερα, όλοι πρέπει να έχουμε προτάσεις. Θα μου επιτραπεί να προτείνω  μερικά  ονόματα  δρόμων  που τα θεωρώ  σημαντικά ,άμα δεν έγιναν και δεν υπάρχουν,  εύχομαι να τα λάβουν υπόψη τους οι αρμόδιοι  στο μέλλον.

Θα πρέπει  στο Άστρος να έχουμε ένα δρόμο που να λέγεται.

Γιάννη Ματθαίου,Κυριάκου Χασαπογιάννη , Σαράντου Κανελλόπουλου,Τζίμη Γαρδικιώτη. ( ο δρόμος που είναι το  σπίτι μας ), Άλκη Χασαπογιάννη

Aυτά τα ονόματα  είναι κοντά μας , είναι γεμάτα  Άστρος,  ας το πούμε διαφορετικά  δεν μπορεί  να υπάρχει  Άστρος χωρίς όνομα δρόμου  ….Κυριάκου Χασαπογιάννη …..Το θείο μου αντιπρόεδρο , δεν θα τον αναφέρω  για λόγους αντινεποτικούς ,  ας τον αναφέρουν  οι απόγονοι του ξαδέρφου του……….

Το Άστρος  και το επιβλητικό  εργοστάσιο του Καρέλλα, ας ευγνωμονούμε  τον Τζίμη  Γαρδικιώτη  και  Αλκη  Χασαπογιάννη.

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στους συνεργάτες μας Astros Kynouria News

Αστρινοί χορεύουν στην πλατεία Άστρους την δεκαετία του 1950

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

Αγιαννίτικες Ιστορίες

Το Δημοτικό Σχολείο του Αγιάννη το 1958, ένας δάσκαλος με 80 μαθητές σε έξη τάξεις.
Το Άστρος την δεκαετία του εξήντα : πως άνοιξαν οι δρόμοι , τα ονόματα των δρόμων, τα πολιτικά της εποχής και άλλες ιστορίες.
Αναμνήσεις από το Σουληνάρι του Αγιάννη την δεκαετίa του 1950.
O μπάρμπα Πάνος Κατσιανός και η καρότσα του, που ο Πλαστήρας την έκανε μπάχαλα.

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα η στην σελίδα Θέματα και Απόψεις
Πίσω στην σελίδα Αγιάννης

Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) και το Άστρος Κυνουρίας: Ιστορία, Προεστοί, Αρχοντικά & Εκκλησίες

Στο παραπάνω παλιό χάρτη  ο Αγιάννης αναφέρεται ως Άστρος, ενώ το Άστρος Άγιος Ιωάννης. Από το χωριό Άγιος Ιωάννης προήλθε το Άστρος και το Παράλιο Άστρος, αλλά και  άλλοι οικισμοί. Το Άστρος και ο  Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης )  ήταν τουλάχιστον για επτακόσια χρόνια  και από την πρώτη οργάνωση του Ελληνικού κράτους διοικητικά  μια κοινότητα, όπως και σήμερα, και το σπουδαιότερο  οι κάτοικοι  Αγιαννίτες και Αστρινοί είναι οι ίδιοι κάτοικοι ,είχαν και έχουν ακόμα σήμερα σπίτια στον Αγιάννη και το ΆστροςΟ δήμος Θυρέας με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης συστήθηκε με την αρχική οργάνωση του Ελληνικού κράτους το 1835 , ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Αργότερα το 1841 ο οικισμός Άστρος ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου και ο οικισμός Άγιος Ιωάννης ορίζεται θερινή έδρα του δήμου,  ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841.

Ο Θουκυδίδης αποκαλούσε τα κράτη οι Αθηναίοι , Κορίνθιοι , Σπαρτιάτες, και δεν τα έλεγε η Αθήνα ,Κόρινθος, Σπάρτη.  Οι πολίτες ήταν τα κράτη , δεν ήταν οι πόλεις και τα κάστρα.  Στην μακρόχρονη ιστορία μας οι κάτοικοι ήταν οι πόλεις και τα χωριά.

Η Θυρέα,  το Ελληνικό (ή Τειχιό).

Η Θυρέα ,από το θύρα, ήταν η πόρτα μεταξύ της πρώτης πόλης της Ευρώπης Άργους και της Σπάρτης.

Από το Δήμο και την Βικιπαίδεια.

Σε απόσταση περίπου 8 χιλιομέτρων από το Άστρος στην κορυφή του λόφου πάνω από τις στροφές «κοδέλλες » σε λίγη απόσταση από τον ανηφορικό δρόμο προς τον Αγιάννη  βρίσκεται το Ελληνικό η Τειχιό ,από εκεί η θέα της Θυρεάτιδας Γης και του Αργολικού κόλπου είναι εξαιρετική. Στο σημείο υπάρχει επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας που οδηγεί σε αγροτικό δρόμο και μετά από 2 χιλιόμετρα φθάνει ο επισκέπτης σε ένα πλάτωμα, που αποτελεί την αρχή 15λεπτης πορείας που οδηγεί στην κορυφή ενός λόφου, του Τειχιού ή Ελληνικού. Εδώ αντικρίζει κανείς τα ερείπια του αρχαίου ιερού ναού του Θεού Απόλλωνα, ερείπια τειχών, οικοδομημάτων και υπόγειων δεξαμενών και λειψάνων της  Θυρέας . Η Θυρέα κατοικήθηκε για πρώτη φορά στα Πρωτοελλαδικά χρόνια από τους Δαναούς και μετά τα Μυκηναϊκά χρόνια την κατοίκησαν οι Ίωνες. . Από τον 8ο αιώνα και έπειτα την Κυνουρία διεκδικούν με πείσμα οι Σπαρτιάτες. Μετά από αλλεπάλληλες συγκρούσεις φθάνουμε σε μία από τις συγκλονιστικότερες μάχες της ελληνικής ιστορίας, τη μάχη που δόθηκε το 546 π.Χ. και έμεινε στην ιστορία ως “Μάχη της Θυρέας” ή “Μάχη των 600 λογάδων” στην οποία νικητές ήταν οι Σπαρτιάτες.

Η Θυρέα,  το Ελληνικό (ή Τειχιό) διακρίνεται στο παραπάνω χάρτη της αρχαίας Ελλάδος.

Η Σμαράγδη Ι.Αρβανίτη συνοπτικά και επιγραμματικά μας λέει, όπως το καταλαβαίνουμε , ο «Ιερός Χώρος» της Β΄Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων στο ιστορικό Άστρος είναι το σπουδαιότερο ιστορικό μνημείο του τόπου  μας , που πρέπει να προβάλουμε και να διακρίνουμε όπου μπορούμε.

Δείτε περισσότερα στους συνδέσμους, για την σπουδαιότητα της Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος, από την Σμαράγδη Ι.Αρβανίτη ,

Από το arkadiapress.gr

https://www.arkadiapress.gr/ιστορία/14415-h-β-εθνοσυνέλευση-των-ελλήνων-στο-άστρος.html

Από το Αρκάδες Εσμέν

http://www.arcadians.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=44:sp&catid=89

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Ο συμπολίτης μας Γιάννης Δ.Κουρμπέλης και το astros-kynouria News  με την έξοχη εργασία τους και  με τον καλύτερο τρόπο τα λένε όλα για την ιστορία του Αγιάννη,  στους παρακάτω συνδέσμους.

Από το astroskynouria News του Γιάννη Δ.Κουρμπέλη

========================================

Τα σπουδαιότερα  που πρέπει να ξέρουμε.

Δημήτριος Καρυτσιώτης

Σχολή Καρυτσιώτη

Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος)

Η κήρυξη της Επανάστασης του 1821 στον Άγιο Ιωάννη – Αγιαννίτες αγωνιστές

=====================================

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – ΜΕΡΟΣ Α’ : 15ος – 16ος αι.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – ΜΕΡΟΣ Β’ : 17ος αι.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – ΜΕΡΟΣ Γ’ : 18ος αι.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – ΜΕΡΟΣ Δ’: 1800 – 1820

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – ΜΕΡΟΣ Ε’: 1821 – 1830

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – ΜΕΡΟΣ ΣΤ’: 1831 – 1900

=======================================

Γεωργάκης Διγενής

Προκόπιος Καρυτσιώτης

Γεώργιος Καρυτσιώτης

Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος

Ιωάννης Ζαφειρόπουλος

Πάνος Σαρηγιάννης  

Κωνστάντιος Κοράλλης

Ιωσήφ Κοράλλης

Γεώργιος Τροχάνης

Ματθαίος Πρωτοπαπάς

Λεωνίδας Ζαφείρης

Αναγνώστης Παπάζογλου

Γεράσιμος Α’ Ιεροσολύμων

============================================

Αρχοντικά του Αγίου Ιωάννη – Μέρος Α’

Αρχοντικά του Αγίου Ιωάννη – Μέρος Β’

Αρχοντικά του Αγίου Ιωάννη – Μέρος Γ’

Αρχοντικά του Αγίου Ιωάννη – Μέρος Δ’

Αρχοντικά του Αγίου Ιωάννη – Μέρος Ε’

Αρχοντικά του Αγίου Ιωάννη – Μέρος ΣΤ’

Αρχοντικά του Αγίου Ιωάννη – Μέρος Ζ’

=============================================

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Άγιος Βασίλειος

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – AΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Άγιος Γεώργιος 

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Παναγία

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Αγία Παρασκευή

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Άγιος Δημήτριος

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Προφήτης Ηλίας

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Άγιος Ιωάννης Θεολόγος

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Άγιος Ευστράτιος

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Άγιος Πέτρος, Άγιος Αθανάσιος

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Άγιος Βλάσιος, Άγιος Θεόδωρος, Παναγία

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Παναγίτσα Λευκαΐτισσα

Εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη – Άγιος Νικόλαος

=============================================

Πηγές

  • Ι. Κακαβούλια, Ι. Κουσκουνά, Κ. Χασαπογιάννη – Θυρεάτις Γη, Αθήνα 1981
  • Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμοι Α’, Β’, Γ’, Αθήνα 1981/2/3
  • Νικολάου Ι. Φλούδα – Διακοσιαετηρίς Σχολής Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, Αθήνα 1965
  • Νικολάου Φλούδα – Θυρεατικά τόμος Β’: Άστρος, το χρυσήλιον το ιστορικόν, Αθήνα 1983
  • Νικολάου Φλούδα – Θυρεατικά, τόμος Γ’: Άγιος Ιωάννης, μητρόπολις οικισμών Θυρέας, Αθήνα 1983
  • Θυρεατικαί εικόνες (περιοδικό), τεύχος Α’ – Αθήνα 1957 (απόσπασμα σελ. 21 – 24, μελέτη Νικολάου Φλούδα)
  • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1985,1988
  •  Ιωάννη Μ. Αρβανίτη- Η Επαναστατική Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας στον Άγιο Ιωάνη (Αγιάννη) Β.Κυνουρίας -20 Αυγουστου εως 1 Οκτωβριου 1822
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη – Οι σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Άγιο Ιωάννη και το Άστρος Θυρέας – Κυνουρίας κατά τα προεπαναστικά χρόνια έως την απελευθέρωση, Εταιρία Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 2001
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη – Μελέτες Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης προς τιμήν της καθηγήτριας Ελένης Δεληγιάννη-Δωρή. Ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου στον Άγιο Ιωάννη Κυνουρίας συνοπτική παρουσίαση του μνημείου και του εικονογραφικού προγράμματος, Αθήνα 2010
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη -Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας πρώτες παρατηρήσεις, Αθήνα 2007
  • Αναγνώστη Κονδάκη – Απομνημονεύματα, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 2009
  • Σταύρου Αθ. Κουτίβα – Περί την διαθήκην του Δημητρίου Καρυτσιώτου, Αθήνα 1958
  • Ευστρατίου Ι. Δαλιάνη – Ξεδιπλώνοντας τον χρόνο: Αγιάννης – η άγνωστη πρωτεύουσα της Ελλάδας, Αθήνα 2016
  • Αρχεία Εθνικής Παλιγγενεσίας
  • Χριστίνας Κουλούρη – Η βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη, Εταιρία Μελέτης Νέου Ελληνισμού, Αθήνα 2009
  • Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή, τόμος 13ος, εκδόσεις Νέα Δομή, Αθήνα 1996
  • Χρονικά των Δολιανών Κυνουρίας, τόμος Β’ – Η Μάχη των Δολιανών (19 Μαϊου 1821), Αθήνα 1962
  • Χρήστου Α. Στασινόπουλου – Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, τόμος Α’, εκδόσεις Δεδεμάδη, Αθήνα 1975
  • Αθανάσιου Θ. Φωτόπουλου – Οι Κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου κατά την Δεύτερη Τουρκοκρατία (1715 – 1821), εκδόσεις Ηρόδοτος, Αθήνα 2013
  • Στέφανου Ι. Μακρυμίχαλου – Τσακώνικα προικοσύμφωνα, Αθήνα 1972
  • Μητρώο Βουλευτών, Γερουσιαστών, Πληρεξούσιων (1922 – 1935)
  • Χρονικά των Τσακώνων – τόμος ΚΑ’, <<Τσακώνικες αναφορές στο Αρχείο Περρούκα>>, Ηλία Γιαννικόπουλου, έτος 2010
  • Γ.Α.Κ. – υπηρεσία <<Αρχειομνήμων>>
  • Αποσπάσματα από την Εφημερίδα της Κυβέρνησης
  • Μαρτυρίες Χαρίλαου & Μαρίας Φάκλαρη
  •  Φωτεινή Κ. Δαλιάνη Αρχιτέκτων Μηχανικός-
  • Διάφορα άρθρα από τα ”Χρονικά των Τσακώνων”
  • Γιάννη Δ. Κουρμπέλη άρθρα στη Wikipedia (Σχολή Καρυτσιώτη κ.α.)
  •  

================================================================

Πληροφορίες- Σύνταξη, του συνεργάτη μας, Γιάννη Δ. Κουρμπέλη

Επιμέλεια -Παρουσίαση: Φώτης Τζιβελόπουλος

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣστορίαι(2.27.1-2)

[2.27.1] “Ἀνέστησαν δὲ καὶ Αἰγινήτας τῷ αὐτῷ θέρει τούτῳ ἐξ Αἰγίνης Ἀθηναῖοι, αὐτούς τε καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας,…..2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, …. δ Θυρετις γ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.

Ο Θουκυδίδης ,ο πρώτος επιστήμονας Ιστορικός του κόσμου,  και ο Ηρόδοτος  αναφέρουν η περιοχή της Θυρέας και η  Θυρεάτις Γη υπήρχε πριν 3,000 χρόνια.

Επιμένουμε ο Δήμος Θυρέας είναι εδώ.

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στους Συνεργάτες μας Astros Kynouria News 

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα η Αγιάννης

hhpt/astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή. Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Βίντεο-Καταρράκτες Λεπίδας, Αγιάννης Κυνουρίας

Δείτε το βίντεο στο σύνδεσμο από τους συνεργάτες μας Astros Kynouria News 

https://www.astros-kynourianews.gr/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%81%cf%81%ce%ac%ce%ba%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%bb%ce%b5%cf%80%ce%af%ce%b4%ce%b1%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82/?fbclid=IwAR3aHLh10xsh5qer1F6YAUcBPRVDZ1K8XHXAaFVfAa9MG8iXwS_jhMzXY3w

Arcadia, the utopia of Greece – Discover the magic of Peloponnese

Απο την Βικιπαίδεια

«Το Φαράγγι της Λεπίδας είναι ένα από τα φαράγγια της Πελοποννήσου. Βρίσκεται στο όρος Πάρνωνας.[1] Παρά το σχετικά μικρό του μέγεθος, διαθέτει έναν αναλογικά μεγάλο καταρράκτη 70 μέτρων και έναν μικρότερο 45 μέτρων, οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση περίπου 800 μέτρων μεταξύ τους, ακολουθώντας τη ροή των υδάτων. Οι πηγές των καταρρακτών ξεκινάνε από το οροπέδιο Ξηροκάμπι, ανάμεσα στο χωριό Άγιος Ιωάννης και στην Ιερά Μονή Μαλεβής. Το ποτάμι, κατεβαίνοντας από το οροπέδιο διασχίζει το φαράγγι και σχηματίζει στην πορεία του μικρές βάθρες.[2][3]

Ο πρώτος καταρράκτης βρίσκεται σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό Άγιος Ιωάννης. Η πρόσβαση στη βάση του γίνεται από χωματόδρομο και μετά από σύντομη πεζοπορία σε μονοπάτι 200 περίπου μέτρων. Ο δεύτερος καταρράκτης (επονομαζόμενος «Μελίσσι») βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ. από το χωριό Πλάτανος, στο δρόμο προς Άστρος και σε απόσταση 19 χιλιομέτρων από το τελευταίο. Προσεγγίζεται μετά από 800 μέτρα πεζοπορίας από τον κοντινότερο αυτοκινητόδρομο, ακολουθώντας την κοίτη του ποταμού.[4][5]

Ιδανική περίοδος επίσκεψης είναι η άνοιξη, καθώς η ροή των υδάτων σταματά τους καλοκαιρινούς μήνες. Στο φαράγγι διοργανώνονται συχνά καταβάσεις canyoning και καταρριχήσεις με σχοινί (rappel).[6] Πολύ κοντά βρίσκεται και το κάστρο της Ωριάς.»

Πίσω στην Αρχική σελίδα

hhpt/astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή. Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

Αξιοθέατα : Καταρράκτες Λεπίδας στον Αγιάννη (Άγιο Ιωάννη) Κυνουρίας

Το ιστορικόν Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα. σπίτια στο Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους. Ο Αγιάννης απέχει 17 χλμ. από το Άστρος.

Οι πηγές της Λεπίδας, επάνω και κάτω Λεπίδα,   βρίσκονται στη τοποθεσία «Ξεροκάμπι»  του Αγιάννη , σύμφωνα με Βυζαντινό αυτοκράτορα Aνδρόνικο Β’ Παλαιολόγο του «άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», βόρεια και κάτω από το Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη ( «Castiello la Estella» =Kάστρο του Άστρους).

Οι Καταρράκτες Λεπίδας απέχουν 45 χλμ. από την Τρίπολη , νότια και κοντά στην ιερά μονή Μαλεβής, ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος Κυνουρίας. Οι καταρράκτες βρίσκονται στο ομώνυνο Φαράγγι Λεπίδας σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από τον Αγιάννη  του Άστρους , νότια από το Κάστρο Εστέλλα και βόρεια από το χωριό Πλάτανος. Υπάρχουν δύο καταρράκτες, μεγάλος 70 μέτρων και μικρός 45 μέτρων, οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση περίπου 800 μέτρων μεταξύ τους και η  “γαλάζια λίμνη” , που αναμφίβολα αφήνουν τον επισκέπτη εντυπωσιασμένο. Επίσης ο επισκέπτης μπορεί επίσης να απολαύσει τη φύση της περιοχής κάνοντας πεζοπορία στο φαράγγι της Λεπίδας από το γειτονικό παραδοσιακό χωριό Πλάτανος.

Οι καταρράκτες της Λεπίδας θεωρούνται από τα ομορφότερα αλλά και συνάμα άγνωστα θαύματα της φύσης του Πάρνωνα. Τα βράχια γύρω από τους καταρράχτες έχουν σταχτί χρώμα και το νερό πέφτει με ιδιαίτερη δύναμη πάνω τους. Η περιοχή μυρίζει ρίγανη, φασκόμηλο ενώ τα μικρά πλατάνια πάνω στις πέτρες συνθέτουν ένα μοναδικό γραφικότατο τοπίο. Το καλοκαίρι υπάρχει η περίφημη “γαλάζια λίμνη” για βουτιές. Εκτός από το φυσικό τοπίο ο περιπατητής μπορεί να θαυμάσει τα πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας που έτσι και αλλιώς αφθονούν στον Πάρνωνα. Μάλιστα λέγεται ότι μπορεί κανείς να μετρήσει 80 είδη φυτών και βοτάνων.

Το  Κάστρο Εστέλλα («Castiello la Estella» = Kάστρο του Άστρους)  βρίσκεται στη θέση Ξεροκάμπι στον Αγιάννη του Άστρους. βόρεια του κάστρου βρίσκονται οι πηγές Λεπίδας και νότια του κάστρου οι καρρράκτες Λεπίδας. 

Η Ιερά Μονή Μαλεβής ανάμεσα στους δενδρόκεδρους,(κέντρα ), απέχει απο τον Αγιάννη 9 χλμ.

Στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη και Στην περιοχή γύρω από τη Μονή Μαλεβής, στην Κυνουρία, εκτείνεται το μοναδικό στην Ευρώπη δάσος από δενδρόκεδρους, που έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της φύσης και προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000.

Ο δενδρόκεδρος ή γιουνίπερος ή συριακή άρκευθος είναι σπάνιο είδος, ενδημικό της Ανατολικής Μεσογείου και σε δάση συναντάται μόνο στη Συρία. Παρ’ όλα αυτά, είναι χαρακτηριστικό της χλωρίδας του Πάρνωνα και στη συγκεκριμένη τοποθεσία συναντάται σε αμιγή συστάδα έκτασης 740 στρεμμάτων. Στο ίδιο δάσος έχουν καταγραφεί και άλλα είδη σπάνιων φυτών, που επιβεβαιώνουν τη μοναδικότητα του περιβάλλοντος στην περιοχή αυτή.”

Από  το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) ,  στο Αγιάννη του Άστρους, διακρίνεται στο βάθος  μέρος της τοποθεσίας «Ξεροκάμπι»,  του «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής». (Aνδρόνικος Β’ Παλαιολόγος). 

Δεν είναι τυχαίο το όνομα Λεπίδα , δόθηκε από τους κομμένους στα δύο με κοφτερή λεπίδα Καταρράκτες Λεπίδας.

Απο την Βικιπαίδεια

«Το Φαράγγι της Λεπίδας είναι ένα από τα φαράγγια της Πελοποννήσου. Βρίσκεται στο όρος Πάρνωνας.[1] Παρά το σχετικά μικρό του μέγεθος, διαθέτει έναν αναλογικά μεγάλο καταρράκτη 70 μέτρων και έναν μικρότερο 45 μέτρων, οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση περίπου 800 μέτρων μεταξύ τους, ακολουθώντας τη ροή των υδάτων. Οι πηγές των καταρρακτών ξεκινάνε από το οροπέδιο Ξηροκάμπι, ανάμεσα στο χωριό Άγιος Ιωάννης και στην Ιερά Μονή Μαλεβής. Το ποτάμι, κατεβαίνοντας από το οροπέδιο διασχίζει το φαράγγι και σχηματίζει στην πορεία του μικρές βάθρες.[2][3]


Ο πρώτος καταρράκτης βρίσκεται σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό Άγιος Ιωάννης. Η πρόσβαση στη βάση του γίνεται από χωματόδρομο και μετά από σύντομη πεζοπορία σε μονοπάτι 200 περίπου μέτρων. Ο δεύτερος καταρράκτης (επονομαζόμενος «Μελίσσι») βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ. από το χωριό Πλάτανος, στο δρόμο προς Άστρος και σε απόσταση 19 χιλιομέτρων από το τελευταίο. Προσεγγίζεται μετά από 800 μέτρα πεζοπορίας από τον κοντινότερο αυτοκινητόδρομο, ακολουθώντας την κοίτη του ποταμού.[4][5]

Ιδανική περίοδος επίσκεψης είναι η άνοιξη, καθώς η ροή των υδάτων σταματά τους καλοκαιρινούς μήνες. Στο φαράγγι διοργανώνονται συχνά καταβάσεις canyoning και καταρριχήσεις με σχοινί (rappel).[6]

Δείτε το βίντεο στο σύνδεσμο από τους συνεργάτες μας Astros Kynouria News 

Καταρράκτες Λεπίδας-Αγιάννης

O δήμο μας  και τα Αξιοθέατα

Στην ενότητα Αξιοθέατα  Αξιοθέατα | DiscoverKynouria.gr  της παλιάς ιστοσελίδας του δήμου μας ,που την έφαγε η “ανάπτυξη “…, και απερίσκεπτα δεν υπάρχει στην νέα “βελτιωμένη”…. ιστοσελίδα, υπήρχαν σύνδεσμοι για ιδιαίτερες σελίδες για 39 θέματα ,αξιοθέατα του δήμου μας, με φωτογραφίες και κείμενα .  Ανάμεσα στα 39 αξιοθέατα  υπάρχουν και δύο σελίδες  για τα παρακάτω.

Παρακαλούμε το Δ.Σ. του δήμου μας να αναρτήσει την ενότητα Αξιοθέατα | DiscoverKynouria.gr στη καινούργια ιστοσελίδα

Από το δήμο μας

Καταρράκτες Λεπίδας

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

https://www.discoverkynouria.gr/el/sights/katarraktes-lepidas

Οι υπέροχοι καταρράκτες της Λεπίδας βρίσκονται στο ομώνυνο φαράγγι  σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από το χωριό Αϊ – Γιάννη του Πάρνωνα.  Ο μεγάλος καταρράκτης έχει ύψος 70 μέτρα και ο μικρός 45 μέτρα. Ορειβατικοί σύλλογοι διοργανώνουν canyoning στο φαράγγι και καταρρίχηση με σχοινί (ραπέλ) στους καταρράκτες.

Οι καταρράκτες της Λεπίδας θεωρούνται από τα ομορφότερα αλλά και συνάμα άγνωστα θαύματα της φύσης του Πάρνωνα. Τα βράχια γύρω από τους καταρράχτες έχουν σταχτί χρώμα και το νερό πέφτει με ιδιαίτερη δύναμη πάνω τους. Η περιοχή μυρίζει ρίγανη, φασκόμηλο ενώ τα μικρά πλατάνια πάνω στις πέτρες συνθέτουν ένα μοναδικό γραφικότατο τοπίο. Το καλοκαίρι υπάρχει η περίφημη λιμνούλα για βουτιές.

Φαράγγι Λεπίδας

Τα ΜΕΓΑΛΑ …., μαργαριτάρια της ιστοσελίδας του δήμου μας ,το Φαράγγι της Λεπίδας  “Για να φθάσει κανείς στο φαράγγι έχει δύο επιλογές είτε από τα Κάτω Δολιανά είτε από τα Καστριτοχώρια.» Τι να πούμε……

https://www.discoverkynouria.gr/el/sights/faraggi-lepidas

Το Φαράγγι της Λεπίδας αν και δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο διαθέτει υπέροχη φυσική ομορφιά Για να φθάσει κανείς στο φαράγγι έχει δύο επιλογές είτε από τα Κάτω Δολιανά είτε από τα Καστριτοχώρια. Διαθέτει δύο καταρράκτες, τον μεγάλο 70 μέτρων και τον μικρό 45 μέτρων, που αφήνουν τον επισκέπτη εντυπωσιασμένο. Εκτός από το φυσικό τοπίο ο περιπατητής μπορεί να θαυμάσει τα πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας που έτσι και αλλιώς αφθονούν στον Πάρνωνα. Μάλιστα λέγεται ότι μπορεί κανείς να μετρήσει 80 είδη φυτών και βοτάνων. Το φαράγγι είναι κατάλληλο για extreme sports και για  canyoning:  Για όσους θέλουν να δοκιμάσουν το φαράγγι διαθέτει δύο εντυπωσιακά ραπέλ (καταρράκτες) , jump και τσουλήθρες σε πεντακάθαρα νερά. Ώρες κατάβασης: 6. Απαιτείται πολύ καλή γνώση ραπέλ και κολύμβησης, καθώς και πρότερη κατάβαση τουλάχιστον δύο τεχνικών φαραγγιών.

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πηγές

Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας

Στον Πάρνωνα η Μαλεβό, περπατούσαν οι θεοί…

Astros Kynouria News 

Από την Βικιπαίδεια

https://www.discoverkynouria.gr/el/sights/faraggi-lepidas

https://www.discoverkynouria.gr/el/sights/faraggi-lepidas

https://karidotsouflo.gr/katarraktes-lepidas-to-agrio-fysiko–

Ιστορία του Άστρους και του Αγιάννη του Άστρους Κυνουρίας, διαλεκτά κείμενα (2025) . – astrosgr.org – Iστορία του Άστρους

Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα.

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.org – Iστορία του Άστρους

astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

3)”Ελλάδα 2021” : Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους το 1822

Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία της Θυρεάτιδας Γης:

Ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Ιωάννου  Προδρόμου στον Αγιάννη  ανακαινίστηκε και έγινε πατριαρχική εξαρχία το 1638 .

Το άφθονο παγωμένο νερό  πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου  Προδρόμου στον Αγιάννη  . Όπως διακρίνεται ακριβώς το νερό ρέει από πέντε κανάλους, ένας είναι πολύ χαμηλά, σαν να φαίνεται το νερό έρχεται μέσα από την εκκλησία.

Χαιρετίζουμε τις   επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση .

Δεν είναι  τυχαίο που οι πρόγονοι μας «τετρακόσια τόσα χρόνια  ζούσανε στην καταφρόνια και ανάστασης ημέρα καρτερούσαν» . Στην παγκόσμια ιστορία κανένα έθνος δεν αντιστάθηκε τετρακόσια χρόνια και τελικά νικηφόρα έδιωξε τους κατακτητές .

Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους το 1822 και προσέφερε πολλά και σημαντικά στην επανάσταση του 1821.

Το Άστρος και ο  Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης)  ήταν τουλάχιστον για οκτακόσια χρόνια  και από την πρώτη οργάνωση του Ελληνικού κράτους διοικητικά  μια κοινότητα, όπως και σήμερα, και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι Αγιαννίτες και Αστρινοί είναι οι ίδιοι κάτοικοι,είχαν και έχουν ακόμα σήμερα σπίτια στον Αγιάννη και το Άστρος. Για πολλούς αιώνες πριν την επανάσταση του 1821 σε διαφορές αναφορές και χάρτες οι δύο οικισμοί το Άστρος και ο Αγιάννης ανακατεύονται , το Άστρος αναφέρεται Άστρος ,γίνεται Αγιάννης ,Καλύβια Άστρους,  Αγιαννίτικα καλύβια  και ο Αγιάννης αναφέρεται Aγιάννης, γίνεται Άστρος, ορεινό Άστρος ,επάνω Άστρος και Αγιάννης του Άστρους. Φαίνεται το Άστρος άρχιζε από το ξεροκάμπι και το κάστρο της Ωριάς η Εστέλλας , που βρίσκεται κοντά στον Αγιάννη  μέχρι το κάστρο του Παραλίου Άστρους η επίσης Εστέλλας, και ο πυρήνας του ήταν οι κάτοικοι του Αγιάννη και του σημερινού Άστρους.  Από το χωριό Άγιος Ιωάννης προήλθε το Άστρος και το Παράλιο Άστρος, αλλά και  άλλοι οικισμοί. Ας  θυμόμαστε τι μας έλεγε  ο Θουκυδίδης , «οι κάτοικοι είναι τα κράτη», δεν είναι  κράτη  οι πόλεις και τα κάστρα.

Ο Δήμος Θυρέας, με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης  συστάθηκε με διάταγμα της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 / 12ης Μαΐου 1835, , ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835. Tο 1841 ο οικισμός Άστρος ορίζεται   χειμερινή έδρα του δήμου και ο οικισμός Άγιος Ιωάννης ορίζεται θερινή έδρα του δήμου,  ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841. Ο οικισμός Παράλιο Άστρος προσαρτάται στο δήμο Θυρέας ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845  και ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. 

 Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) το 1845 ορίζεται θερινή έδρα της επαρχίας Κυνουρίας , αρχικά η χειμερινή έδρα της επαρχίας Κυνουρίας ήταν ο Πραστός  και αργότερα το Λεωνίδιο.

Το 1912, καταργήθηκε το παλιό Δημοτικό σύστημα του 1834 και εγκαθιδρύθηκαν οι κοινότητες. Από τον Δήμο Θυρέας προέκυψαν οι εξής κοινότητες: Άστρους, Βερβένων, Ξηροπηγάδου, Παραλίου Άστρους, Μελιγούς, Πλατάνου και Χαράδρου .Από το 1912  ο οικισμός Άστρος  αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους ( ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912 ,o οικισμός Άγιος Ιωάννης ορίζεται θερινή έδρα της κοινότητας. ΦΕΚ 250Α – 18/07/1915). Για ιστορικούς λόγους το Άστρος  εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985. Από το 1997 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας .

Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος » συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293. Ο Άγιος Ιωάννης Αρκαδίας αναφέρεται για πρώτη φορά το 1435 στο Χρονικό της Αλώσεως του Γεωργίου Σφραντζή και πιθανόν πήρε το όνομά του από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του χωριού.

Από Πατριαρχικό σιγίλλιο του έτους 1719, ανανεώνεται το πατριαρχικό και σταυροπηγιακό προνόμιο της Μονής Λουκούς. Σε αυτό το έγγραφο αναφέρεται ο Άγιος Ιωάννης ως χωριό πλησίον της Λουκούς. Επιπλέον αναφέρει ότι κατά το 1550, η Μονή Λουκούς ανακαινίστηκε εκ θεμελιών με τη συνδρομή 6 Αγιαννιτών γουναράδων, οι οποίοι ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη.

Oι Αγιαννίτες πραγματικά δεν παραδόθηκαν ποτέ στους κατακτητές και για απόδειξη με το τρόπο τους κατάφεραν να κρατήσουν τα σχολεία τους ανοικτά όλη την διάρκεια του τούρκικου ζυγού και διατήρησαν κρυφά και φανερά αναμμένη την φλόγα του έθνους.

Ο μεγαλοπρεπής ναός του Προδρόμου στον Αγιάννη  ανακαινίστηκε και έγινε πατριαρχική εξαρχία το 1638. Πολύ σημαντικό έγγραφο της εποχής εκείνης είναι ένα σιγίλλιο του 1638. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο <<ανακηρύσσεται η χώρα του Αγίου Ιωάννου μετά του ομωνύμου ναού σταυροπήγιον>> και οριζόταν <<ινα εις τον ναόν του Αγίου Ιωάννου υπόκειται ο εις το χωρίον ναός του Αγίου Βασιλείου>>. Για την ανακήρυξη αυτή μεσολάβησαν Αγιαννίτες έμποροι που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη.

Από το ίδιο σιγίλλιο του 1638 πληροφορούμαστε ότι ο Αγιάννης έγινε πατριαρχική εξαρχία «χάριν βεβαίως τῆς Σχολῆς τοῦἈγίουἹωάννου, λειτουργούσης πολλοῦπαλαιότερον». Σύμφωνα, λοιπόν, με το συγκεκριμένο απόσπασμα στον Άγιο Ιωάννη λειτουργούσε σχολείο, πολύ πριν το 1638. Στον Άγιο Ιωάννη, λειτουργούσαν επίσης και «κατώτερα» σχολεία, όπως αυτό του Παπακυριακού και κρυφά σχολεία, αρχικά στο Μετόχι της Μονής Λουκούς, Άγιος Δημήτριος και αργότερα στους νάρθηκες των εκκλησιών του χωριού,

Το 1715, επετράπη η ίδρυση σχολείου στους κατοίκους του Αγίου Ιωάννου «Ναυπλίου», το οποίο πρόκειται ασφαλώς για τον Άγιο Ιωάννη Αρκαδίας, αφού κατά την Ενετοκρατία, το χωριό υπαγόταν εκκλησιαστικά και διοικητικά στο Ναύπλιο. Το σχολείο αυτό ήταν «ανώτερο» και ονομαζόταν Σχολή του Αγίου Ιωάννου. Η σχολή αυτή αποτέλεσε πρόδρομο της ιστορικής Σχολής Καρυτσιώτη.

Το 1765, ιδρύθηκε σχολείο στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μετόχι της Μονής Λουκούς Αρκαδίας.

 Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819> γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη <Αγιάννη > και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έκτισε την μεγαλοπρεπή και <<καλλιμάρμαρο>> Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη και το 1805 έκτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη. Στο κτήριο της σχολής στο Άστρος στεγάζεται σήμερα το κλειδοαμπαρωμένο Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους.  Η σχολή Καρυτσιώτη, λειτούργησε κατά τα έτη 1798 – 1826 και απέκτησε μεγάλη φήμη, καθώς συνέρρεαν μαθητές από διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Περιοχή ”Κουτρί” Αγίου Ιωάννη (όπου η ιστορική Σχολή Καρυτσιώτη)

ΥΑ 147099/8654/11-4-1960, ΦΕΚ 199/Β/11-5-1960

Περί κηρύξεως αρχαιολογικού χώρου.

“Χαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν ”Κουτρί” του χωρίου Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας, θερινήν έδραν του Άστρους, ένθα ελειτούργησεν η ιστορική σχολή Καρυτσιώτη εν έτει 1798”.

Όταν ο Ιμπραήμ  το 1826 κατέκαψε την πατρίδα μας  και την σχολή Καρυτσιώτη στο κουτρί στον Αγιάννη ,επίσης τότε δεν υπήρχε κράτος και οι πολιτικοί μας έτρεχαν αναγκαστικά στα βουνά  για να σωθούν. Οι πρόγονοί μας, οι άνθρωποι του μόχθου και της καθημερινότητας, δεν λύγισαν ούτε παραδόθηκαν . Έκαναν ότι μπορούσαν μέσα στις στάχτες  για να πούν με τον τρόπο τους το κράτος είναι εδώ , όπως προσέφεραν  ακόμα τα σπίτια τους  για να χρησιμοποιηθούν για σχολεία ,αφού το σχολείο του τόπου της είχε καεί.

“Σύμφωνα με τον ιστοριοδίφη Νικόλαο Ι. Φλούδα, ο οποίος διέσωσε την σχετική Αγιαννίτικη παράδοση, μετά την πυρπόληση της Σχολής Καρυτσιώτη  από τον Ιμπραήμ πασά, οι μαθητές διδάσκονταν στο υπόγειο του αρχοντικού αυτού (προεστού Ιωάννη Ματθαίου σήμερα Κουρόγιωργα – Καπήλα,στο υπόγειο αυτό υπήρχε μία κρύπτη η οποία έφτανε μέχρι το γειτονικό σπίτι του Ιωάννη Αν. Βλαχάκη, είχε στα άκρα της τουράκια (λίθινα καθίσματα), όπου διδάσκονταν οι μαθητές) καθώς και του γειτονικού αρχοντικού του Φουρλίγκα (Γρηγορίου Κουρόγιωργα).”

«Το αρχοντικό της οικογένειας Κουρόγιωργα – Φουρλίγκα στον Άγιο Ιωάννη. Βρίσκεται στη θέση «Ελαγός – Άγιος Βασίλειος», κοντά στην πηγή Σουληνάρι. Εδώ στεγάστηκε επί Τουρκοκρατίας κατώτερο σχολείο του χωριού.

Το αρχοντικό του Αγιαννίτη προεστού Ιωάννη Ματθαίου σήμερα Κουρόγιωργα – Καπήλα.  Στα υπόγεια και στην κρύπτη του σπιτιού αυτού διδάσκονταν οι μαθητές του κατώτερου σχολείου (στεγαζόταν στο γειτονικό σπίτι του Φουρλίγκα) κατά την επιδρομή του Ιμπραήμ το 1826».

«Το 1829 στο χωριό λειτουργούσε Αλληλοδιδακτικό σχολείο με 150 περίπου μαθητές. Το 1867 χτίστηκε το επονομαζόμενο «Παλιό Σχολείο». Το διάστημα 1960 – 1965 αναγέρθηκε καινούργιο Δημοτικό Σχολείο στη θέση όπου βρισκόταν η Σχολή Καρυτσιώτη στο Κουτρί.»     

Tο 1867 χτίστηκε το επονομαζόμενο «Παλιό Σχολείο» στη γειτονιά Σουληνάρι.

Οι Αγιαννίτες και οι Αστρινοί «καλαμαράδες» κατάλαβαν πολύ νωρίς, τουλάχιστον πριν 500 χρόνια ,  ότι τα σχολεία και «τα γράμματα» ήταν  μονόδρομος για «να αλλάξουν ζωή τα παιδιά» τους και τα έδωσαν όλα  ακόμα και μέχρι σήμερα στα σχολεία και στα  γράμματα.

Από την αρχή της επανάστασης το 1821 υπήρχαν συζητήσεις μεταξύ των προεστών και των οπλαρχηγών   να γίνει κυβέρνηση των επαναστατημένων Ελλήνων που θα είχε την έδρα της στο Αγιάννη. Τελικά η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης. Διακρίνονται οι πολεμίστρες κάτω από τα παράθυρα του κτηρίου. Αργότερα το 1825 είχε επίσης προταθεί ανεπιτυχώς  ο Αγιάννης να ξανά γίνει η έδρα της Ελληνικής κυβέρνησης.

Ο Πάνος (Άκουρος) Ζαφειρόπουλος , είναι ένας από τους σημαντικότερους, η ορθότερα ο σημαντικότερος Αγιαννίτης πριν την επανάσταση του 1821 και η προσφορά του στη Θυρεάτιδα Γη και την πατρίδα είναι ανυπολόγιστη και πέρασε στα ψιλά γράμματα της ιστορίας, δεν αναφέρεται στα βιβλία της ιστορίας και είναι παράξενα άγνωστος για τις μεγάλες προσφορές του στην πατρίδα μας.

Το αρχοντικό των Ζαφειροπουλαίων στον Άγιο Ιωάννη βρίσκεται πολύ κοντά κάτω από την σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη και πάνω από την πηγή Σουληνάρι. Εδώ ο Άκουρος έσωσε και μετέφερε προσωρινά τα καπνισμένα 1500 βιβλία της σχολής Καρυτσιώτη ,πριν τα μεταφέρει για καλύτερη προστασία στο κάστρο του Παραλίου Άστρους.

“Στις αρχές Ιουλίου 1826, το στρατιωτικό σώμα του Πάνου Ζαφειρόπουλου κατέσφαξε 400 Άραβες σε ενέδρα που είχε στήσει στον Μεχμέτ αγά της Τριπολιτσάς. Αυτό ήταν πολύ βαρύ πλήγμα για τους Οθωμανούς. Γι’ αυτό ο Ιμπραήμ πασάς κατέστρεψε ολοσχερώς τον Άγιο Ιωάννη και ολόκληρη την επαρχία του Αγίου Πέτρου”

Ο Ιμπραήμ κατέσφαξε και έκαψε ολόκληρο την Πελοπόννησο, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να νικήσει τον Άκουρο , αν και τον είχε αιχμαλωτίσει προσωρινά, ούτε στις 5 και 6 Αυγούστου 1826 στο κάστρο του Παραλίου Άστρους, κάποιος έπρεπε να αντισταθεί και είναι μεγάλη μας τιμή, αυτός ήταν ο Αγιαννίτης Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος).

Από την πυρπόληση της Σχολής Καρυτσιώτη στον Αγιάννη διασώθηκαν 500 βιβλία, τα οποία φυλάσσονταν το 1827 στην οικία των Ζαφειροπουλαίων (Κάστρο Παραλίου Άστρους). Τα βιβλία αυτά ήταν, κατά την παράδοση, τοποθετημένα σε μια παλαιά ξύλινη βιβλιοθήκη που βρισκόταν στα γραφεία της Σχολής. Μεγάλο μέρος των βιβλίων αυτών έχει διασωθεί και καταγραφεί στις μέρες μας. Τα βιβλία αυτά ήταν ως επί το πλείστον κείμενα αρχαίων φιλοσόφων και συγγραφέων, εκκλησιαστικά κείμενα, εγχειρίδια φυσικής, μαθηματικών κ.α.”

Αυτά παρακάτω  και  πολλά  άλλα που έχουμε , είναι αναμφισβήτητα σημαντικότατα για την επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα και μας λέει ο κοινός νους πρέπει πάντοτε  να διακρίνουμε και να προβάλουμε  σε τοπικό , περιφερειακό  και  εθνικό χώρο  και  στις επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.

Έχουμε προτείνει στο δήμο μας , σε όλους  τους αρμόδιους , στην επιτροπή “Ελλάδα 2021” και στο κοινό νου, τα πέντε θέματα της Θυρεάτιδας Γης, που έπαιξαν αναμφισβήτητα  καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.

Έχουμε προτείνει στο δήμο μας , σε όλους  τους αρμόδιους της επιτροπής “Ελλάδα 2021” και στο κοινό νου, τα πέντε θέματα της Θυρεάτιδας Γης που έπαιξαν αναμφισβήτητα  καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.

Στους παρακάτω συνδέσμους είναι τα σπουδαιότερα  θέματα που έχουμε στη Θυρεάτιδα Γη  και  πάντοτε πρέπει να διακρίνουμε και να προβάλουμε και στις επετειακές εκδηλώσεις του 1821 .

1)“Ελλάδα2021″- O«Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων-Β
2) «Ελλάδα 2021» H Σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη.
3)”Ελλάδα 2021” : Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους το 1822
4) «Ελλάδα 2021» : Tο στρατόπεδο των Βερβένων.
5)To Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους

Ο ιστορικός Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους το 1822.

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στους  συνεργάτες  μας    Astros Kynouria News 

Πηγές

Astros Kynouria News

Σχολή Καρυτσιώτη & Δημήτριος Καρυτσιώτης

https://www.greece2021.gr/

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην σελίδα Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία της Θυρεάτιδας Γης

Πίσω στην Αρχική σελίδα

astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή.

astrosgr.com/en Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom

  

Ιστορία : Η Θυρεάτις Γη και ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας

Ο Θουκυδίδης ,ο πρώτος Ιστορικός του κόσμου,  και ο Ηρόδοτος , αναφέρουν η  Θυρεάτις Γη ( Θυρέα) υπήρχε πριν 3,000 χρόνια.

Είμαστε εδώ  χιλιάδες χρόνια,περισσότερα από 3,000 χρόνια, στην  ίδια βάρκα , δεν ανοίγουμε τρύπες στη βάρκα μας ούτε αφήνουμε άλλους να ανοίγουν τρύπες, γιατί θα βουλιάξουμε, θα πνιγούμε και θα χαθούμε ολοι μας….

Ως προς το τοπωνύμιο «Θυρέα», οφείλει την προέλευσή του στο ότι η περιοχή αποτελούσε τη δίοδο ή θύρα επικοινωνίας και μετάβασης από το Κράτος του Άργους στο Κράτος της Σπάρτης και τανάπαλιν (Θουκυδίδης, Β΄ 27). Το φυσικό μάλιστα όριο, κατά τον Ευριπίδη (Ηλ. 410-2), ήταν ο «Ταναός», δηλαδή ο σημερινός χείμαρρος Τάνος.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Ἱστορίαι (2.27.1-2)

 [2.27.1] “Ἀνέστησαν δὲ καὶ Αἰγινήτας τῷ αὐτῷ θέρει τούτῳ ἐξ Αἰγίνης Ἀθηναῖοι, αὐτούς τε καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας,…..2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, ….ἡ δὲ Θυρεᾶτις γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα”.

[2.27.1,2] “Το ίδιο καλοκαίρι, οι Αθηναίοι εκτόπισαν όλους τους κατοίκους της Αίγινας, άντρες, γυναίκες και παιδιά ….Οι Λακεδαιμόνιοι παραχώρησαν την Θυρέα στους Αιγινήτες πρόσφυγες. Το έκαναν και από έχθρα εναντίον των Αθηναίων και επειδή οι Αιγινήτες τούς είχαν βοηθήσει όταν είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός και όταν οι Είλωτες είχαν επαναστατήσει. Η Θυρεάτις γη βρίσκεται στα σύνορα της Αργείας γης και της Λακωνικής και φτάνει έως την θάλασσα. Μερικοί από τους Αιγινήτες εγκαταστάθηκαν εκεί και οι άλλοι σκόρπισαν σ᾽ όλην την άλλη Ελλάδα”.

 Ιστορίαι (Ηροδότου)/Κλειώ

82.1 ἔς τε δὴ ὦν τὰς ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας καὶ δὴ καὶ ἐς Λακεδαίμονα. τοῖσι δὲ καὶ αὐτοῖσι τοῖσι Σπαρτιήτῃσι κατ᾽ αὐτὸν τοῦτον τὸν χρόνον συνεπεπτώκεε ἔρις ἐοῦσα πρὸς Ἀργείους περὶ χώρου καλεομένου Θυρέης· 82.2 τὰς γὰρ Θυρέας ταύτας ἐοῦσα τῆς Ἀργολίδος μοίρης ἀποταμόμενοι ἔσχον οἱ Λακεδαιμόνιοι. ἦν δὲ καὶ ἡ μέχρι Μαλέων ἡ πρὸς ἑσπέρην Ἀργείων, ἥ τε ἐν τῇ ἠπείρῳ χώρῇ καὶ ἡ Κυθηρίη νῆσος καὶ αἱ λοιπαὶ τῶν νήσων

Θυρέα
Θυρέα είναι η αρχαία ονομασία περιοχής της Βόρειας Κυνουρίας που περιλαμβάνει: το Άστρος, το Παράλιο Άστρος, τη Μελιγού, το Χάραδρο, τον Πλάτανο και τον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη). Για πολλούς αιώνες μέχρι την δεκαετία του 1950 ο Αγιάννης,  σημερινός θερινός οικισμός του Άστρους, αποτελούσε το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας.Το Άστρος και ο Αγιάννης ήταν για τουλάχιστον οκτακόσια χρόνια και είναι και σήρερα μία κοινότητα, με τους ίδιους κατοίκους.

Ιστορία

“Η ιστορία της περιοχής μελέτης είναι πλούσια σε γεγονότα και συμβάντα. Αυτό εξηγείται όχι μόνο με τη γεωστρατηγική της θέση (στα δυτικά παράλια του Αργολικού Κόλπου), αλλά και με την ύπαρξη των εύφορων πεδιάδων του Τάνου, του Βρασιάτη και του Δαφνώνα στα παράλια.

Στα πρώτα ίχνη της ανθρώπινης παρουσίας διαπιστώνονται με βεβαιότητα τουλάχιστον από τα νεολιθικά χρόνια. Πλούσια ευρήματα της εποχής αυτής, καθώς και της εποχής Χαλκοκρατίας από τις θέσεις Μαρμαράλωνα (Ξερόκαμπου), Κουτρί (Άνω Μελιγούς), Άγιος Γεώργιος (Μελιγούς), Χερρονήσι (Τεύχος Παραρτημάτων, φωτο 1), Νησί Παραλίου , στο δρόμο κοντά στην Παραλία Λεωνιδίου, στο Γεράκι, φωτίζουν κάπως τα προϊστορικά αυτά χρόνια. Οι πρώτοι κάτοικοι ανήκουν στα προελληνικά φύλλα, στους Πελασγούς, που έζησαν εδώ πριν τους Αρκάδες στην Αρκαδία και τους (πρωτοέλληνες) Δαναούς στην Αργολίδα και στα Παράλια της Κυνουρίας. Στη συνέχεια εγκαθίστανται στην Κυνουρία οι Ίωνες. Οι δημιουργοί του Μυκηναϊκού πολιτισμού, οι Αχαιοί, εγκαταστάθηκαν στην Αργολίδα γύρω στα 1600 π.Χ. Λίγο αργότερα κατέβηκαν από κει στη Λακωνία, ενώ η Κυνουρία ήταν ήδη κομμάτι της Αργείας γης. Αυτά μαρτυρούν και τα ευρήματα από το Χερρονήσι, το Νησί του Αγίου Ανδρέα, το Ελληνικό Άστρους, το Καστράκι Μελιγούς. Στο λόφο της Ανάληψης, δυτικά του χωριού Βούρβουρα, βρέθηκαν λείψανα αξιόλογου οχυρωμένου οικισμού (Ίασος ή Ιασαία), που άκμασε στα μυκηναϊκά χρόνια. Θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι βρέθηκαν στη θέση Μάκρος (παραλία Λεωνιδίου), στη θέση Κοτρώνι (Βασκίνα), κοντά στο Παλαιοχώρι. Και σε άλλες περιοχές του Πάρνωνα βρέθηκαν λείψανα αυτής της περιόδου (στο Ξεροκάμπι, στην περιοχή Χάραδρου, Πλατάνας, σον Κάμπο Καρυάς, στη θέση Σοβάλα Πραστού).

Με την κάθοδο των Δωριέων, που ήρθαν και κατέλαβαν τη γη αυτοί τελευταίοι, αρχίζει ο εκδωρισμός των κατοίκων. Στην περιοχή συναντιούνται τα όρια των τριών επικρατειών: των Δωριέων της Σπάρτης, των Αρκάδων της Τεγέας και των Aχαιών του Άργους. Χαρακτηριστική μαρτυρία είναι τα ευρήματα στη θέση Φονομένοι του Αγ. Πέτρου, δίπλα στο δρόμο προς Καρυές, όπου βρέθηκαν τρεις μεγάλοι λιθοσωροί οι οποίοι αντιστοιχούσαν στα όρια των επικρατειών του Άργους, της Τεγέας και της Σπάρτης και ήταν αρχαία ιερά αφιερωμένα στον Ενόδιον Ερμή.

Η Κυνουρία από τα τέλη του 11ου αι. π.Χ. ως τα ρωμαϊκά χρόνια, αποτέλεσε περιζήτητη λεία για την ικανοποίηση συμφερόντων της Σπάρτης και του Άργους. Γεωγραφικά η περιοχή της χωρίζεται σε δυο μεγάλες ενότητες. Τη βόρεια, που στα αρχαία χρόνια αντιστοιχούσε στη Θυρεάτιδα, με κύριο οικισμό τη Θυρέα και δευτερεύοντες την Ανθήνη, τη Νηρίδα, την Εύα και το Άστρος, ενώ το νότιο αντιστοιχούσε στη χώρα των Πρασιών, στην οποία υπήρχε ο κύριος οικισμός Πρασιαί και οι δευτερεύοντες Πολίχνη, Τυρός και Γλυππία. Μέχρι τον 7ο αι. π.Χη Κυνουρία πρέπει να διατηρεί την αυτονομία της (προκύπτει από την συμμετοχή των Πρασιών στην Αμφικτυονία της Καλαυρίας) παρ’ όλες τις προσπάθειες του Άργους και της Σπάρτης να την προσαρτήσουν. Εν τούτοις η περιοχή των Πρασιών πρέπει να σχετιζόταν περισσότερο με τη Λακωνία, ενώ η περιοχή της Θυρεάτιδας με την Αργολίδα. (Τα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή στηρίζουν αυτό το συμπέρασμα). Οι Αργείοι διεκδικούσαν την Κυνουρία, προσπαθώντας να βάλουν φραγμό στην εξάπλωση των Σπαρτιατών ανατολικά. Στο α’ μισό του 8ου αι. π.Χ. κυριεύθηκαν από τους Σπαρτιάτες οι πόλεις των περιοίκων Αχαιών, Αμυκλαί, Φάρις και Γερονθραί.

“Η  Κυνουρία  κατοικείται τουλάχιστον από τη νεολιθική εποχή, με την εγκατάσταση προελληνικών φύλων (Δαναοί, Ίωνες και Δωριείς διαδοχικά).

Στην Ιλιάδα του Ομήρου, οι ελληνικές συμμαχικές δυνάμεις περιγράφονται με τρία διαφορετικά ονόματα: Αργείοι, Δαναοί και Αχαιοί. Οι Δαναοί είναι το όνομα που αποδίδεται στη φυλή που εξουσιάζει αρχικά την Πελοπόννησο και την περιοχή κοντά στο Άργος. Ως πρώτοι κάτοικοι στην ηπειρωτική Ελλάδα, με κέντρο την Αρκαδία της Πελοποννήσου, αναφέρονται οι Πελασγοί. Οι Ίωνες, Δωριείς, Αιολείς και Αχαιοί ήρθαν αργότερα από τους Πελασγούς και. τους Δαναούς

Η Κυνουρία αντλεί το όνομα της από τον αρχαίο οικιστή της περιοχής Κύνουρο. Λόγω του οικονομικού ενδιαφέροντος που παρουσίαζε η Θυρέα, σημερινή περιοχή του Άστρους, από την Αρχαιότητα είχε γίνει αντικείμενο διαμάχης μεταξύ των πόλεων- κρατών, Σπάρτης και Άργους, που κατέληξε σε πολεμική σύρραξη.

Η περιοχή έγινε σύντομα στόχος των ισχυρών γειτόνων της, των Σπαρτιατών, των Αργείων και των Αρκάδων / Τεγεατών. Αποτέλεσε κυρίως μήλον της έριδος μεταξύ των Σπαρτιατών και των Αργείων, καθώς βρισκόταν ανάμεσα στα δύο κράτη και διέθετε ιδιαίτερη γεω-στρατηγική θέση, γεγονός που κατέληξε σε πολεμική σύρραξη (περί τα τέλη του 11ου  π.χ. αιώνα σύμφωνα με τον Ηρόδοτο). Αν και οι απόψεις των ιστορικών διίστανται για το αν τελικά η Θυρέα ήταν πόλη ή ευρύτερη περιοχή, σίγουρο είναι ότι στα μέρη αυτά υπήρξαν και ήκμασαν και οι κώμες Ανθήνη, Νηρίς και Εύα.

Παρά την έντονη  πίεση των γειτόνων της η  Κυνουρία πρέπει να παρέμενε  ανεξάρτητη μέχρι την εποχή  του Αργείου Τυράννου Φείδωνα οπότε και πέρασε στην κυριαρχία του Άργους, που γνώριζε τότε τη μέγιστη ακμή του. Μετά τη Φείδωνα όμως το Άργος άρχισε σταδιακά να παρακμάζει ενώ η Σπάρτη ισχυροποιούταν. Η τύχη της Κυνουρίας φαίνεται να κρίθηκε οριστικά ο 546 π.Χ., στη μάχη της Θυρέας (ή μάχη των Εξακοσίων Επιλέκτων), οπότε η Σπάρτη επικράτησε του Άργους και απέκτησε τον έλεγχο της Κυνουρίας. Το 424 π.Χ. ο αθηναϊκός στόλος έφθασε στα παράλια της Θυρεάτιδος, την κυριεύσε, τη λεηλάτησε και την πυρπόλησε. Η Κυνουρία παρέμεινε Σπαρτιατική μέχρι το 338 π.Χ. όταν ο Φίλιππος Β΄ απέδωσε το βόρειο τμήμα της στους Αργείους μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο, ενώ η νότια περιοχή των Πρασιών και του Τυρού (η οποία ήταν το φυσικό σύνορο της αρχαίας Σπάρτης) παρέμεινε στη Σπάρτη.

Σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από το σημερινό Άστρος, στην περιοχή Ελληνικό, πιθανότατα εδώ ήταν η πολή της Θυρέας ,υπήρχε Ναός αφιερωμένος στο Θεό Απόλλωνα τον οποίο λάτρευαν ιδιαίτερα οι Κυνούριοι. Στη θέση αυτή σήμερα βρίσκονται ερείπια αρχαίας πόλης του 5ου έως 3ου π.χ αιώνα κατά τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων.

Σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από την πόλη του Άστρους απαντάται η περιοχή της Αρχαίας Εύα, όπου σήμερα βρίσκονται τα ερείπια της έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού που αποκαλύφθηκαν σε ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν εκεί τα τελευταία χρόνια. Στις ίδιες ανασκαφές βρέθηκαν σπουδαία και μοναδικά ευρήματα που χρονολογούνται από τον 4ο π.χ. αιώνα μέχρι και τον 2ο αιώνα μ.χ. Τα ευρήματα αυτά φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο του Άστρους.

Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου. Στο χρυσόβουλο αυτό ο μητροπολίτης Μονεμβασίας λαμβάνει το αξίωμα του έξαρχου της Πελοποννήσου και του καθορίζονται τα εκκλησιαστικά του δικαιώματα.

Στην περιοχή υπήρξαν αρχαίες πόλεις όπως η Θυρέα, η Ανθήνη, η Νηριήδα και η Εύα στην οποία βρίσκεται η πασίγνωστη Έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού.

Το Άστρος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση, την 30 Μαρτίου μέχρι 18 Απριλίου του 1823, στον περίβολο της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος, έγινε η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων, στην οποία ψηφίστηκε το νέο αναθεωρημένο Σύνταγμα της επαναστατημένης Ελλάδας. Η επέτειος αυτού του γεγονότος γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο την Παρασκευή του Πάσχα.

Οι αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης ήταν σημαντικότατες για την ίδρυση και οργάνωση του Ελληνικού Κράτους.

“Tο Έθνος απέκτησε οριστικό Σύνταγμα, που με απόφαση της συνέλευσης ήταν “ο ανώτερος νόμος” και υπηρίσχυε των νόμων του βουλευτικού… Με απόφαση της συνέλευσης, την καταλυτική παρέμβαση του Κολοκοτρώνη, την οργή του λαού και του στρατού, απετράπει η εκποίηση των εθνικών γαιών – κτημάτων, που άφηναν πίσω τους οι Τούρκοι άρχοντες, που επεδίωκαν και ήθελαν οι κοτζαμπάσηδες της συνέλευσης…

Η συνέλευση ψήφισε την “περίφημη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως», προς την Υφήλιο, υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης και η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα…

Η Αστρινή παράδοση, φέρει τον Κολοκοτρώνη να παραθέτει γεύμα, το 1821 στο Άστρος, στο Δημήτριο Υψηλάντη, το γνωστό ως Κολοκοτρωνέικο τραπέζι. Από στόμα σε στόμα μάλιστα, διασώθηκαν και κάποιες φράσεις με τις οποίες ο Κολοκοτρώνης λέγεται ότι συνόδευε το κρασί και το φαγητό που πρόσφερε στον πρίγκιπα με τα χέρια, αφού ούτε πιρούνια ούτε πιάτα, και φυσικά ούτε τραπέζια υπήρχαν: “Αυτό πρίγκιπα σου το προσφέρει η Ελλάς με τα χρυσά πιρούνια της” και όταν του πρόσφερε κρασί μέσα σε νεροκολόκυθο είπε: “αυτό πρίγκιπα στο προσφέρει η πατρίς με τα χρυσά ποτήρια της”.

Το 1805, ιδρύθηκε στο Άστρος παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη του Αγίου Ιωάννου (1798) (νυν Αρχαιολογικό μουσείο), στην οποία φοιτούσαν νέοι από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Μαζί με την σχολή, ο αγιαννίτης Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741 – 1819), δώρισε μία μεγάλη έκταση, το λεγόμενο Αγροκήπιο.

Το Άστρος με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1841, εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας, που είχε αρχική έδρα τον Άγιο Ιωάννη από το 1834. [4] Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας η οποία εξελίχθηκε σε δήμο το 1985.[5] Από το 1997 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας.

Ο Άγιος Ιωάννης αναφέρεται για πρώτη φορά το 1435 στο Χρονικό της Αλώσεως του Γεωργίου Σφραντζή και πιθανόν πήρε το όνομά του από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του χωριού. Το 1638, το χωριό ανακηρύχθηκε Σταυροπηγιακό, δηλαδή Πατριαρχική Εξαρχία, με έδρα τον ναό του Αγίου Βασιλείου. Το 1765, ιδρύθηκε σχολείο στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μετόχι της Μονής Λουκούς Αρκαδίας.

Το 1798 στο χωριό χτίστηκε, από τον Δημήτριο Καρυτσιώτη (1741 – 1819). Σαν παράρτημα της σχολής χτίστηκε το 1805 στο Άστρος άλλη μία τέτοια σχολή, η οποία σήμερα αποτελεί το Αρχαιολογικό Μουσείο. Η σχολή αυτή, λειτούργησε κατά τα έτη 1798 – 1826 και απέκτησε μεγάλη φήμη, καθώς στη Σχολή Καρυτσιώτη, συνέρρεαν μαθητές από διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Η συνεισφορά του Αγίου Ιωάννη στην επανάσταση του 1821, ήταν σημαντική, καθώς ανέδειξε σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Πάνος Σαρηγιάννης, αλλά και τους οικιστές του παραλίου Άστρους, αδερφούς Ζαφειροπουλαίους (Ιωάννης ΖαφειρόπουλοςΚωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος και Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος)), που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία και κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Με την έναρξη της επανάστασης, οργανώνονται πάνω πάνω από 100 Αγιαννίτες, με σημαντικότερο τον πεσόντα Γεωργάκη Διγενή, οι οποίοι υπό την αρχηγία των Ζαφειροπουλαίων, ενώθηκαν με τα διάφορα στρατιωτικά σώματα της Κυνουρίας. Σημαντική ήταν και η συμμετοχή τους σε διάφορες μάχες, όπως των Δολιανών, των ΒερβένωνΤριπολιτσάς κ.α.

Το καλοκαίρι του 1822, ο Άγιος Ιωάννης έγινε πρωτεύουσα της Προσωρινής Κυβέρνησης της Επανάστασης, από τις 15 Αυγούστου μέχρι την 1 Οκτωβρίου. Το 1826 το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από τις ορδές του Ιμπραήμ Πασά, ενώ την ίδια τύχη είχαν και άλλα χωριά της περιοχής. Ο Ιμπραήμ Πασάς, κατέστρεψε επίσης πολλές εκκλησίες, όπως του Άγιου Βασιλείου, του Αγίου Ευστρατίου, του Αγίου Πέτρου και πολλές άλλες[2], όπως επίσης και την Σχολή του Καρυτσιώτη..

Ο Αγιάννης από το 1834 έως το 1912, αποτέλεσε θερινή έδρα του Δήμου Θυρέας, χειμερινη έδρα ήταν το ΄Αστρος. Το 1845, το χωριό έγινε έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας. Από αυτό το χωριό προήλθε το Άστρος, το Παράλιο Άστρος αλλά και κάποιοι άλλοι οικισμοί.

Στις αρχές Αυγούστου 1826 στο Κάστρο Παραλίου Άστρους οι 2.000 Έλληνες μαχητές με επικεφαλής τον Πάνο (Άκουρο) Ζαφειρόπουλο , θα αποκρούσουν επιτυχώς τις ορδές του Ιμπραήμ, τις οποίες στη συνέχεια θα κυνηγήσουν στον κάμπο της Θυρέας, πετυχαίνοντας μια λαμπρή νίκη των Ελλήνων σε μια δύσκολη περίοδο για την Ελληνική Επανάσταση. Ο Ιμπραήμ κατέσφαξε και έκαψε ολόκληρο την Πελοπόννησο,αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να νικήσει τον Άκουρο , αν και τον είχε αιχμαλωτίσει πρσωρινά,ούτε στο κάστρο του Παραλίου Άστρους, κάποιος έπρεπε να αντισταθεί …και είναι μεγάλη μας τιμή, αυτός ήταν ο Αγιαννίτης Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος).. Ο Πάνος Ζαφειρόπουλος και τα αδέλφια του καλά οχυρωμένοι στο Κάστρο, αλλά και με τη βοήθεια άλλων αγωνιστών πρόβαλαν τόσο σθεναρή αντίσταση, ώστε τον εξανάγκασαν σε φυγή. Σύμφωνα δε με μαρτυρία του Κολοκοτρώνη το Κάστρο αυτό έμεινε το μόνο απόρθητο.

Στην επανάσταση του 1821 τα Βέρβενα έπαιξαν σημαντικό ρόλο, κυρίως λόγω της στρατηγικής τους θέσης.  Το “στρατόπεδο των Βερβένων” ήταν το πρώτο οργανωμένο στρατόπεδο του αγώνα, είχε περίπου 2,500 αγωνιστές ( τα άλλα τρία ήταν του Βαλτετσίου, Χρυσοβίτσι  και Πιάνας) και ένα από τα σπουδαιότερα στρατόπεδα κατά τις πρώτες μέρες του αγώνα. Εδώ είχε εγκαταστήσει ο Κολοκοτρώνης το στρατηγείο του, στον Πύργο του Αυγουστή, πριν την επίθεσή του κατά των Τούρκων για την άλωση της Τριπολιτσάς .Αναμφισβήτητα το “στρατόπεδο των Βερβένων” έπαιξε καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.Δεν είναι υπερβολή να πούμε από το “στρατόπεδο των ιστορικών Βερβένων” άρχισε ουσιαστικά και στρατιωτικά η απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Στις 18 Μαϊου 1821 ο Νικηταράς με 200 μόνον άντρες αντιμετώπισε ηρωϊκά στα Δολιανά τους χιλιάδεσς Τούρκους του Μουσταφάμπεη. Με ενισχύσεις που ήρθαν από τα Βέρβενα , τόπο επίσης γνωστό για μια άλλη εξ ίσου μεγάλη μάχη πο έγινε νωρήτερα την ίδια ημέρα , ο εχθρός υποχώρησε με τόσο μεγάλες απώλειες που ο Νικηταράς ονομάστηκε έκτοτε “Τουρκοφάγος”.

Oι νίκες των Ελλήνων νωρήτερα στο Βαλτέτσι, και στις 18 Μαϊου 1821 στα Βέρβενα και Δολιανά  υπήρξαν καθοριστικές για την εξάπλωση και καθιέρωση του Αγώνα στην Πελοπόννησο, και αποτελούν έναν ακόμα μεγάλο σταθμό της Εθνεγερσίας.

Στο Κορακοβούνι (που βρίσκεται 7 χλμ. Νότια του Άστρους) γεννήθηκε στα 1790 ο γνωστός Φιλικός Γεώργιος Λεβέντης. Ο Γεώργιος Λεβέντης μαζί με τον άλλο Αρκάδα Παναγιώτη Σέκερη υπήρξαν οι κύριοι χορηγοί στο μεγάλο σκοπό της Φιλικής Εταιρίας.

Ο Πραστός αναφέρεται για πρώτη φορά σε χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου το 1293 με την ονομασία Προάστειον. Διαδέχτηκε την αρχαία πόλη του Οριόντα, καθώς έγινε η έδρα της Μητρόπολης Ρέοντος Πραστού, με συνέπεια να γίνει το μεγαλύτερο Τσακωνοχώρι. Απέκτησε μεγάλη δύναμη και πλούτο κατά τη διάρκεια της Β΄ Τουρκοκρατίας (18ος & αρχές 19ου αιώνα). Την περίοδο εκείνη εκτιμάται ότι ο Πραστός είχε πληθυσμό πάνω από 6.000 άτομα, 30 εκκλησίες, 9 ενορίες, 3 μονές, 2 κάστρα και αρκετά αρχοντικά – πυργόσπιτα. Οι άνθρωποι ταξίδευαν στις Σπέτσες, στην Ύδρα, στην Κωνσταντινούπολη και σ’ άλλα μέρη και αποκτούσαν μεγάλες περιουσίες.

Το 1819, ο Πραστός, διαχωρίστηκε από το Βιλαέτι Αγίου Πέτρου και έγινε πρωτεύουσα του Βιλαετίου Πραστού. Το βιλαέτι αυτό, περιελάμβανε και την Καστάνιτσα, την Σίταινα, την σημερινό Άγιο Ανδρέα, το Κορακοβούνι, την περιοχή του Τυρού, έως το Λεωνίδιο.

Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ο Ιστορικός Πραστός, έδρα της επισκοπής Πραστού και Ρέοντος, πρωτεύουσα της Τσακωνιάς, με περισσότερους από 3.500 κατοίκους οι οποίοι ασχολούνταν με το εμπόριο, προσέφερε πολλά στον απελευθερωτικό αγώνα μέχρι να καταστραφεί, το 1826 από τον Ιμπραήμ ο οποίος τον πυρπόλησε κι έτσι διακόπηκε η οικονομική και πληθυσμιακή του άνθιση. Σήμερα υπάρχουν εκεί ερείπια του Ρέοντος και Πραστού. Κάποιες Βυζαντινές εκκλησίες. Πυργόσπιτα και πλήθος ερειπίων που δείχνουν την άλλοτε ακμή του.

Ο Άγιος Πέτρος αναφέρεται για πρώτη φορά το 1435 στο Χρονικό της Αλώσεως του Γεωργίου Σφραντζή. Τα επόμενα χρόνια το χωριό αναφέρεται σε διάφορα έγγραφα της εποχής. Το 1600 περίπου στο χωριό γεννιέται ο Άγιος Νείλος ο Μυροβλήτης (ο κατά κοσμόν Νικόλαος Τερζάκης, †1651), ο οποίος μόνασε στην Μονή Μαλεβής και αργότερα στο Άγιο Όρος. Κατά την περίοδο της Ενετοκρατίαςτο 1687, ο Άγιος Πέτρος γίνεται έδρα της Επαρχίας Αγίου Πέτρου Τσακωνιάς (Territorio di San Pietro di Zacognia). Την ίδια περίοδο (18ος αι.) το χωριό γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη λόγω του εμπορίου, με πληθυσμό τότε σχεδόν 4.000 κατοίκους και πάμπολλα αρχοντικά – πυργόσπιτα.

Επί Τουρκοκρατίας ο Άγιος Πέτρος γίνεται έδρα του Βιλαετίου Αγίου Πέτρου, το οποίο περιελάμβανε το Καστρί, τον Άγιο Ιωάννη, τον Πλάτανο, τη Μελιγού, τον Χάραδρο, το Άστρος, το Κορακοβούνι, τον Πραστό, την Σίταινα, την Καστάνιτσα, τα Βέρβενα, τα Δολιανά κ.ά. Μετά το 1775 οι κλέφτες Γιάννης Καράμπελας, Αντωνάκης Αλεβίζος, πολεμούν και αντιστέκονται κατά των Τουρκαλβανών. Το 1786 οι δύο αυτοί κλέφτες, σε συνεργασία με τον Καπετάν Ζαχαριά και άλλους Αγιοπετρίτες, πολέμησαν τους Τούρκους στην Μονή Μαλεβής.”

“Ο προεστός  Αναγνώστης Κονδάκης  μύησε στην Φιλική Εταιρία την μισή …..Πελοπόννησο”.

“Με την ίδρυση της Φιλικής Εταιρίας, το 1814, αρκετοί Αγιοπετρίτες αρχίζουν να συμμετέχουν, μεταξύ των οποίων ο προεστός Αναγνώστης Κονδάκης, ο ηγούμενος της Μονής Μαλεβής, Καλλίνικος Τσιαμούρης κ.ά. Σημαντική ήταν η προσφορά του χωριού στην Επανάσταση του 1821. Στις 24 Μαρτίου 1821 ο Αναγνώστης Κονδάκης κηρύσσει την Επανάσταση στην περιοχή. Αρκετοί Αγιοπετρίτες, υπό τον Αναγνώστη Κονδάκη, συμμετείχαν με μεγάλη επιτυχία στις μάχες των Δολιανών και των Βερβένων, της Τριπολιτσάς, του Βαλτετσίου κ.ά., σε συνεργασία με τα άλλα στρατιωτικά σώματα της Κυνουρίας. Το 1826 ο Ιμπραήμ Πασάς κατέστρεψε ολοσχερώς το χωριό, όπως και όλα τα άλλα χωριά της περιοχής. Τα επόμενα χρόνια ο Άγιος Πέτρος αποτέλεσε έδρα της Κοινότητας Αγίου Πέτρου. Το 1944, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς 48 άμαχοι κάτοικοι του Αγίου Πέτρου

Σε όλους τους εθνικοαπελευθερωτικούς  αγώνες που ακολούθησαν μέχρι  τη σύγχρονη εποχή, η περιοχή  πλήρωσε τη γενναιότητα των κατοίκων της με βαρύ φόρο αίματος (χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εκτέλεση κατοίκων του Αγίου Πέτρου κατά τη γερμανική κατοχή).

Τον Αύγουστο του 1826 ο Ιμπραήμ εξεστράτευσε εναντίον του Αγίου Πέτρου και, αφού έκαψε τον Άγιο Ιωάννη και το σημερινό Άστρος, μετά επετέθη στο Παράλιο Άστρος.

Σε χρυσόβουλο Αυτοκρατορικό Βυζαντινό διάταγμα, του έτους 1293, υπάρχει γραπτή αναφορά στην Καστάνιτσα. Πρόκειται για την αρχαιότερη γραπτή αναφορά για συγκεκριμένο χωριό. Η Καστάνιτσα, και αυτή προσέφερε στον αγώνα. Γνωστή για την νικηφόρα μάχη κατά του στρατού του Ιμπραήμ και του οπλαρχηγού “Καψαμπέλη” το όνομά του οποίου έχει δοθεί σε μία από τις πλατείες του χωριού. Σήμερα σώζονται σχεδόν όλα τα Πυργόσπιτα και μέρος του παλιού τριώροφου Πύργου Καψαμπέλη, ο οποίος καταστράφηκε στον εμφύλιο. Ξεχωριστή αξία έχει το ξυλόγλυπτο και επίχρυσο τέμπλο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, δώρο της αυτοκράτειρας της Ρωσίας Αικατερίνης.

Κατά τα προεπαναστατικά χρόνια, στην Σίταινα γεννιέται ο γνωστός κλέφτης και πρωτοπαλίκαρο του Καπετάν Ζαχαριά, Δημήτριος Καλιοντζής. Σημαντική ήταν η προσφορά του χωριού και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, καθώς 150 Σιταινιώτες, εντάχθηκαν σε διάφορα σώματα, με μεγάλη επιτυχία. Το 1826 ο Ιμπραήμ Πασάς κατέστρεψε ολοσχερώς το χωριό, όπως και όλα τα άλλα χωριά της Κυνουρίας. Σύμφωνα με την παράδοση οι κάτοικοι του χωριού κατέφυγαν στο σπήλαιο της Ζαγγόλης.

Στην περιοχή της Τσακωνιάς, Πραστός, Άγιος Ανδρέας, Καστάνιτσα, Σίταινα και φυσικά στο γειτονικό  Δήμο  Νότιας Κυνουρίας Λεωνίδιο ,Τυρό και άλλα χωριά χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα η τσακώνικη διάλεκτος η οποία έχει ρίζες στην αρχαία Δωρική”. “Τα Τσακώνικα είναι η αρχαιότερη ζωντανή γλώσσα στην Ελλάδα. “

Έχουμε προτείνει στο δήμο μας , σε όλους  τους αρμόδιους της επιτροπής “Ελλάδα 2021” και στο κοινό νου, τα πέντε θέματα της Θυρεάτιδας Γης που έπαιξαν αναμφισβήτητα  καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.

Στους παρακάτω συνδέσμους είναι τα σπουδαιότερα  θέματα που έχουμε στη Θυρεάτιδα Γη  και  πάντοτε πρέπει να διακρίνουμε και να προβάλουμε και στις επετειακές εκδηλώσεις του 1821 .

Πίσω στην αρχική σελίδα AstrosGr.com η στα Περιεχόμενα

Πηγές

Από Βικιπαίδεια,ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Άγιο Ιωάννη και το Άστρος Θυρέας – Κυνουρίας κατά τα προεπαναστατικά χρόνια ώς την απελευθέρωση . Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη, Ιστορικός – Αρχαιολόγος

http://www.arcadians.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=228:–&catid=89

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CE%B9_(%CE%97%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%85)/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8E

http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=73&page=55

https://web.archive.org/web/20071103110823/http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/arcadia-hist/topics/kynhist1.html

Δείτε  τον χάρτη και τα χωριά του δήμου μας στο παρακάτω  σύνδεσμο

https://www.google.ca/maps/dir/37.3797464,22.503857/37.4323547,22.6124437/Xiropigado+%CE%9E%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE%CE%B3%CE%B1%CE%B4%CE%BF/Paralia+Agiou+Andrea/Arkadiko+Chorio/Prastos+%CE%A0%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82/Orini+Meligou,+Arkadia/Kastri+%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AF/37.4282935,22.6118988/37.4148817,22.7687945/@37.3741271,22.6720446,32704m/data=!3m1!1e3!4m62!4m61!1m0!1m0!1m5!1m1!1s0x149fe41b4a63ab11:0x92382272a7a15368!2m2!1d22.7271639!2d37.4834728!1m5!1m1!1s0x149fdd690e81ab13:0x7f6f19ef0d3f1d2f!2m2!1d22.7828626!2d37.3707941!1m5!1m1!1s0x149fc32ad35fb6cd:0x84da85aef958be9f!2m2!1d22.8131932!2d37.3358195!1m5!1m1!1s0x149fd9b89f3bee8d:0x6f15eead390660f8!2m2!1d22.6840076!2d37.2631649!1m5!1m1!1s0x149fdf1ad0ff725b:0xa13fa57dce7e3398!2m2!1d22.6576019!2d37.3583923!1m5!1m1!1s0x1360214fe0e9d0d3:0xc58e648607c9194f!2m2!1d22.5394401!2d37.3637033!1m20!3m4!1m2!1d22.6033068!2d37.394261!3s0x1360206dd9c6337d:0x9e2be29d77f210f1!3m4!1m2!1d22.5477382!2d37.3700659!3s0x1360213ffd8a3ac5:0x12967685006b8b80!3m4!1m2!1d22.5102419!2d37.3849482!3s0x136023c543cccb31:0xf1f1491254069eb!3m4!1m2!1d22.6949464!2d37.3802139!3s0x149fde1185ff3c87:0x4031c765922419c9!1m0!3e0

Από την Βικπαίδεια:Διοικητική διαίρεση και οικισμοί. Ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας περιλαμβάνει τις παρακάτω δημοτικές-τοπικές κοινότητες και οικισμούς

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%92%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82_%CE%9A%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82

Ολόκληρο το κείμενο παραπάνω  είναι από τις δύο ιστοσελίδες του δήμου μας ,όπως είναι σήμερα, την Βικιπαίδεια ,  Inernet Archive WayBack Machibe και  τους άλλους  σύνδεσμους  που αναφέραμε στο κείμενο και στις πηγές μας (Το ανακατέψαμε λίγο και προσθέσαμε μερικά που τα θεωρούμε σημαντικά).

https://www.boriakinouria.gov.gr/content/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1

https://www.discoverkynouria.gr/el/content/o-dimos-voreias-kynoyrias

http://www.arcadians.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=228:–&catid=89

https://web.archive.org/web/20090325124145/http://www.nmo.gr/Parko/istoria.htm

http://www.arcadians.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=242%3Ap-&catid=89&fbclid=IwAR1uz8a1PVFleAHBBcM8HtkoEAEO9Md9y7W-VT-MxyYPULplhXnm-LXbA4o

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82

https://en.wikipedia.org/wiki/Agios_Petros,_Arcadia

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82_%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82

Η Τσακώνικη Διάλεκτος (Τσακώνικα

https://web.archive.org/web/20091101131223/http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/culture/tsakonia/langage.html

Tασυνιστούμε στους φίλους μας που θέλουν να μάθουν περίσσοτερα για την Θυρεάτιδα Γη και την ιστορία μας

  • Ι. Κουσκουνά, Κ. Χασαπογιάννη, Ι. Κακαβούλια – Θυρεάτις ΓηΑθήνα 1981, Ίδρυμα Μνήμης Αγγελικής & Λεωνίδα Ζαφείρη
  • Νικολάου Φλούδα – Θυρεατικά τόμος Β’: Άστρος, το χρυσήλιον το ιστορικόν, Αθήνα 1983
  • Νικολάου Φλούδα – Θυρεατικά, τόμος Γ’: Άγιος Ιωάννης, μητρόπολις οικισμών Θυρέας, Αθήνα 1983
  • Νικολάου Φλούδα – Διακοσιαετηρίς Σχολής Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, Αθήνα 1965
  • Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A, Β΄
  • Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη – Οι σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Άγιο Ιωάννη και το Άστρος Θυρέας – Κυνουρίας κατά τα προεπαναστικά χρόνια έως την απελευθέρωση, Εταιρία Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 2001
  • #astrosgreecegr

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο astroskynouria-news

astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας

Πίσω στην Αρχική σελίδα

hhpt/astrosgr.com “Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή. Dedicated to Thyreatis Land.”

#astrosgrcom
\