“Εν τούτω τω τόπω συνήλθεν η Β΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων, 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823»
O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνωνείναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία όχι μόνο της Κυνουρίας, αλλά και της πατρίδας μας. Η επέτειος αυτού του γεγονότος γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο την Παρασκευή του Πάσχα.
Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζοντας την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη και του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων στο Ελληνικό έθνος εκήρυξε σαν «ιστορικόν διατηρητέον μνημείον», «ιστορικό τόπο» και «αρχαιολογικόν χώρον».Διδακτήριον Άστρους
ΥΑ 47192/1433/11-6-1946 – ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946
”Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείοντο εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.
Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο το εναπομείναν σήμερα τμήμα εκτάσεως 18.850 τα.μ. του παλαιού αγροκηπίου (συνολικής εκτάσεως 46 στρεμμάτων), το οποίο ανήκε στη Σχολή Καρυτσιώτη…..
Ο χώρος αυτός είναι τμήμα του αγροκηπίου – αρχικά 46 στρεμμάτων, το οποίο είχε δωρίσει ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στη Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει το 1805 – δενδροφυτεμένου με πορτοκαλιές, λεμονιές και ελιές, το προϊόν των οποίωνχρησιμοποιούνταν για την πληρωμή των δασκάλων της Σχολής και την κάλυψη των εξόδων της.
Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823)με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης».
Το Ναύπλιο, που είχε αρχικά επιλεγεί για να πραγματοποιηθεί η Συνέλευση, απορρίφθηκε καθώς εθεωρείτο «τόπος μερικός», δηλ. κομματικός, υπό την απόλυτο επιρροή του Κολοκοτρώνη. Έτσι, επιλέχθηκε τελικά το Άστρος για την Εθνοσυνέλευση ως «τόπος του Έθνους».“ Οι συνεδριάσεις έγιναν στην ύπαιθρο, «μέσα εις ένα περιβόλι», σύμφωνα με τον Κολοκοτρώνη.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους (κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη), ο προαύλειος χώρος της σχολής και ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων εíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναι ένας μαγευτικός χώρος, από μόνος του ένα υπέροχο και μοναδικό «μουσείο» που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.
Στο Άστρος άρχισαν να προσέρχονται τα μέλη της κυβέρνησης από τις αρχές Μαρτίου, αλλά χρειάστηκε ένας περίπου μήνας μέχρι να έλθουν οι πληρεξούσιοι. Η συνέλευση άρχισε στις 30 Μαρτίου 1823 στο Άστρος Κυνουρίας και κράτησε μέχρι τις 18 Απριλίου.
Οι αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης ήταν σημαντικότατες για την ίδρυση και οργάνωση του Ελληνικού Κράτους.
Στις 13 Απριλίου 1823, αναθεωρήθηκε το Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος, το σύνταγμα το οποίο είχε ψηφιστεί την 1η Ιανουαρίου 1822 από την Α’ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου. Το νέο Σύνταγμα ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου» (δείχνοντας τη συνέχεια του νέου Συντάγματος με το προηγούμενο).
Tο Έθνος απέκτησε οριστικό Σύνταγμα, που με απόφαση της συνέλευσης ήταν“ο ανώτερος νόμος και υπηρίσχυε των νόμων του βουλευτικού. Με απόφαση της συνέλευσης, την καταλυτική παρέμβαση του Κολοκοτρώνη, την οργή του λαού και του στρατού, απετράπειη εκποίηση των εθνικών γαιών – κτημάτων,που άφηναν πίσω τους οι Τούρκοι άρχοντες, που επεδίωκαν και ήθελαν οι κοτζαμπάσηδες της συνέλευσης.Το αναθεωρημένο Σύνταγμα, εξαιρετικά προοδευτικό και πρωτοποριακό για την εποχή του,περιείχε φιλελεύθερες και δημοκρατικές διατάξεις, που διασφάλιζαν τα ατομικά δικαιώματα του πολίτη. Θεσμοθετήθηκε η Δημόσια εκπαίδευση, λύθηκαν ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας,καθιερώθηκε η αρχή της ελευθεροτυπίαςκ.α. Καταρτίστηκε και ο Ποινικός Κώδικας, βάσει του Βυζαντινού Δικαίου,για την προστασία του πολίτη από την ασυδοσία των αρχών.
Έδινε το δικαίωμα της ιδιοκτησίας σε όλα τα άτομα που βρίσκονταν στην Ελλάδα, χωρίς περιορισμό στην ιθαγένειά τους .
Κατά τη Συνέλευση αποφασίστηκενα καταργηθούν οι τοπικοί οργανισμοί,η Μεσσηνιακή Γερουσία στην Καλαμάτα από τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, η Πελοποννησιακή Γερουσία στη Μονή Καλτεζών, η Γερουσία της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος στο Μεσολόγγι, από τον Αλ. Μαυροκορδάτο και ο Άρειος Πάγος στα Σάλωνα, για την Ανατολική Ελλάδα, από το Θ. Νέγρη, ώστε να υπάρχει ένα μόνο κέντρο εξουσίας και συντονισμού.
Ένα από τα σημαντικά σημεία της Β’ Εθνοσυνέλευσης είναι η κατάργηση της αρχιστρατηγίας, απόφαση που αν και χωρίς αναφορά στο όνομά του, κατάργησε τη θέση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Η απόφαση θεωρήθηκε σαν διακήρυξη του δημοκρατικού πολιτεύματος ,που όλες οι εξουσίες ανήκαν στους εκλεγμένους από καθολική ψηφοφορία αντιπροσώπους του έθνους.
«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης. Στη Σχολή Καρυτσιώτη στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους
Σημαντικό είναι επίσης το καταληκτικό κείμενο της Εθνοσυνέλευσης όπου γίνεται επαναδιακήρυξη της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της απόφασης για συνέχιση της Επανάστασης με κάθε θυσία.
Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως». Οι πληρεξούσιοι της εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης ετίμησαν το μεγάλο εθνικό ευεργέτη μας Δημήτριο Καρυτσιώτη, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης. Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής .«Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».”λίγο επίκαιρο σήμερα…
Η διακήρυξη αρχίζει με τις φράσεις: “Τρίτον ήδη χρόνον διαρκεί ο υπέρ ανεξαρτησίας εθνικός των Ελλήνων πόλεμος και ο τύραννος ούτε κατά γην ούτε κατά θάλασσαν ηυδοκίμησεν. Ενώ δε αι τυραννοκτόνοι χείρες των Ελλήνων έπεμψαν μυριάδας Τούρκους εις άδου, και φρούρια απέκτησαν, και την επικράτειαν εξησφάλισαν, ο δε κρότος των ημετέρων όπλων, αντηχήσας, διετάραξε το Βυζάντιον, ευτύχησε το έθνος να διακηρύξη εν Επιδαύρω κατά πρώτον ως έθνος, την ανεξαρτησίαν του, να νομοθετήσει και εθνικήν να καταστήση διοίκησιν. Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγροτήση εν Άστρει συνλελευσιν ....»
DCIM\101MEDIA\DJI_0184.JPG
Διακρίνεται ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων με την κίτρινη γραμμή και σε μπλε γραμμή το Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη.
«Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης.
Στο γειτονικό Προαύλειο της Σχολής Καρυτσιώτη από το “Ιερό Χώρο διακρίνονται οι καμινάδες των δωματίων της σχολής των οικοτρόφων μαθητών .
Άρχισαν οι προετοιμασίες για τις επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση . Στην Αρκαδία δεν μπορούμε να γιορτάσουμε τίποτα με τους αρχαιολογικούς χώρους κλειστούς και με ντροπή κλειδοαμπαρωμένους χωρίς μια αιτιολογημένη απόφαση του ΥΠΠΟΑ.
Δεν είναι δυνατον πια οι χώροι να παραμένουν κλειστοί από στραβομάρα και κουταμάρα ,για το μοναδικό λόγο κάποτε έγινε ένα λάθος, και να ανοίγουν μια μέρα το χρόνο δηθεν για να “γιορτάσουμε”.
Προτείνουμε στο δήμο μας , σε όλους τους αρμόδιους της επιτροπής “Ελλάδα 2021” και στο κοινό νου τα τέσσερα θέματα της Θυρεάτιδας Γης που πρέπει να διακρίνουμε και να προβάλουμε σε τοπικό , περιφερειακό και εθνικό χώρο στις επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
O«Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, η Σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη, ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης)Αρκαδίας <Το “κυβερνείο”και ο Πάνος (Άκουρος) Ζαφειρόπουλος> και το “στρατόπεδο των Βερβένων”έπαιξαν αναμφισβήτητα καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.
Ευχόμαστε οι αρμόδιοι να συμφωνούν, να καταλάβουν τι λέμε και έγκαιρα να ενεργήσουν κατάλληλα.
1) O«Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων
“Εν τούτω τω τόπω συνήλθεν η Β΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων, 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823»
Tο Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους και «O Ιερός Χώρος « της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι σεμνός και επιβλητικός , είναι «μουσεία» από μόνα τους.
Οι αυτόχθονες Πελασγοί είχαν ένα χρυσό κανόνα που για χιλιετηρίδες εφάρμοσαν πιστά μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της Θυρέας, τον αμοιβαίο σεβασμό , την συναίνεση , την συνεννόηση και το Ελληνικό μέτρο. Οι “καλαμαράδες “Αστρινοί , πιστοί στην παράδοση χιλιετηρίδων άνθρωποι του Ελληνικού μέτρου και της εθνικής συνεννόησης, εκαλέσθηκαν εκείνη την στιγμή από το έθνος να συμβιβάσουν τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα για ένα εθνικό διάλογο και το επέτυχαν με αποτελέσματα, υπό την επιρροή και ηγεσία του Αγιαννίτη στρατηγού , υπεύθυνου για την στρατιωτική ασφάλεια σε καιρό πολέμου τηs εθνοσυνέλευσης, Πάνου Ζαφειρόπουλο η Άκουρου .Το Άστρος επιλέχθηκε για την εθνοσυνέλευση, γιατί στο Άστρος υπήρχαν πολλοί καλαμαράδες και ήταν αναμφισβήτητα τόπος κοινής αποδοχής και θα βοηθούσε καλύτερα την εθνική συνεννόηση.
Στο χώρο η αρχαιολογική υπηρεσία το 1899 έκτισε την επιγραφή και οι ντόπιοι κάτοικοι μετά το τέλος της Β” Εθνοσυνέλευσης ονόμασαν τον χώρο » Ιερό Χώρο», από έκδηλο σεβασμό, για την μεγάλη συνεισφορά που προσέφερε στο Ελληνικό Έθνος. Eδώ για υπερβολή το “ιερός” δεν έχει θρησκευτική έννοια αλλά Εθνική έννοια, ο χώρος αναγνωριζότανε απο τους κατοίκους σαν πολύ σπουδαίος, σαν “Ιερός Χώρος ».
Οι αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης ήταν σημαντικότατες για την ίδρυση και οργάνωση του Ελληνικού Κράτους.
1)“Tο Έθνος απέκτησε οριστικό Σύνταγμα, που με απόφαση της συνέλευσης ήταν “ο ανώτερος νόμος” και υπηρίσχυε των νόμων του βουλευτικού… Με απόφαση της συνέλευσης, την καταλυτική παρέμβαση του Κολοκοτρώνη, την οργή του λαού και του στρατού, απετράπει η εκποίηση των εθνικών γαιών – κτημάτων, που άφηναν πίσω τους οι Τούρκοι άρχοντες, που επεδίωκαν και ήθελαν οι κοτζαμπάσηδες της συνέλευσης… Η συνέλευση ψήφισε την “περίφημη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως», προς την Υφήλιο, υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης……”Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα…
2) Το αναθεωρημένο Σύνταγμα, εξαιρετικά προοδευτικό και πρωτοποριακό για την εποχή του, περιείχε φιλελεύθερες και δημοκρατικές διατάξεις, που διασφάλιζαν τα ατομικά δικαιώματα του πολίτη. Θεσμοθετήθηκε η Δημόσια εκπαίδευση, λύθηκαν ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας, καθιερώθηκε η αρχή της ελευθεροτυπίας κ.α. Καταρτίστηκε και ο Ποινικός Κώδικας, βάσει του Βυζαντινού Δικαίου, για την προστασία του πολίτη από την ασυδοσία των αρχών
3) Στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προβλέφθηκε η κατάργηση της όποιας μορφής δουλείας: «κανείς δεν πωλείται και δεν αγοράζεται στην ελληνική επικράτεια και ο αγορασμένος άνθρωπος, άμα πατήσει την ελληνική γη, γίνεται ελεύθερος και ο αγοραστής χάνει τα χρήματά του».
Δείτε περισσότερα στο συνδέσμο, για την σπουδιότητα της Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος, από την Σμαράγδη Ι.Αρβανίτη
Η κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη.
«1798ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18
Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ
ΤΙ ΕΣΤΗΚΑΣ ΘΑΜΒΟΥΜΕΝΟΣ ΦΙΛΕ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΜΕ ΑΠΟΡΙΑΝ ΜΥΣΤΙΚΗΝ ΖΗΤΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΕΙΣ ΤΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΜΩΜΑ ΜΟΥ
ΕΙΜΙ ΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ, ΚΕΙΝΩΝ ΤΟΥ ΕΛΙΚΩΝΟΣΣΧΟΛΕΙΟΝ ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΤΟΥ ΤΡΕΧΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣΣΟΦΙΑΝ ΕΠΑΓΓΕΛΟΜΑΙ ΑΦ’ ΗΣ ΟΥΔΕΝ ΓΛΥΚΕΙΟΝΤΟΙΣ ΝΕΟΙΣ ΧΡΗΣΙΜΩΤΕΡΟΝ ΤΩ ΑΝΑΓΚΑΙΩ ΒΙΩ
ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΑΝΑΓΕΡΘΗΚΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΥΝ ΑΙΩΝΑΤΟ ΕΤΟΣ ΜΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣΑΙ ΑΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝΟ ΚΤΗΤΟΡ ΟΠΟΥ Μ’ ΕΚΑΝΕΝ ΟΙΚΟΝ ΤΟΥ ΕΛΙΚΩΝΟΣΕΙΝ’ Ο ΚΛΕΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΓΟΝΟΣΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΑΣ ΕΙΝ’ ΥΙΟΣ ΑΝΑΘΡΕΜΜΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ
Ο ΤΟΠΟΣ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΙΝ’ Η ΑΥΤΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑΚΑΡΥΤΣΙΩΤΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ Η ΑΥΤΗ ΦΑΜΙΛΙΑΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥΤΟ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝΚΑΙ ΕΙΣ ΨΥΧΙΚΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΚΕΩΝ
ΟΣΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΜΒΑΙΝΕΤΕ Μ’ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝΠΑΡΑΚΑΛΕΙΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΤΗΝ ΑΝΩ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝΝ’ ΑΞΙΩΘΗ ΝΑ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΟΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΕΙΝ ΤΑΙΣ ΑΥΛΑΙΣ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ, ΑΜΗΝ
Η ΣΥΝΔΡΟΜΙΝ ΑΠ΄ΕΓΙΝΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΝ ΜΟΥΠΡΟΚΟΠΙΟΝ ΤΟΝ ΘΥΤΗΝ ΜΟΥ ΦΙΛΟΝ ΚΑΙ ΕΡΑΣΤΗΝ ΜΟΥΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΙΨΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΩ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Δ’ ΥΙΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ»
Ο Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819>
Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819> γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη <Αγιάννη > και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έκτισε την μεγαλοπρεπή και <<καλλιμάρμαρο>> Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη στην οποία φοιτούσαν νέοι από τον Άγιο Ιωάννη , απο ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας και το 1805 έκτισε στο Άστρος (τότε Αγιαννίτικα καλύβια) το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη.
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία για πολλά χρόνια και ακόμα μέχρι σήμερα, αφού όλοι οι Αγιαννίτες με πολύ μόχθο και με κάθε θυσία επιθυμούσαν τα παιδια τους να μάθουν γράμματα και σαν απόφοιτοι “καλαμαράδες ” να αλλάξουν την ζωή τους ,σύμφωνα με τις “έξυπνες ” προσδοκίες του μεγάλου ευεργέτη τους Δημητρίου Καρυτσιώτη.
Η προεπαναστατιμένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία. Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Ο μεγαλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτήσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη και στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος Κυνουρίας ,που άνοιξε το 1805.
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία , έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 και για να γίνει η Β’Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στο Άστρος το 1823.Το “κυβερνείο” που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης . Το Άστρος είναι κυρίως γνωστό στη πατρίδα μας από όλους τους Έλληνες και στους ομογενείς στο εξωτερικό από την Β´Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων που έγινε το 1823, για αυτό μας ξέρει ολόκληρος ο κόσμος. Οι “καλαμαράδες ” Αστρινοί , από τα καλαμάρια που εχρησιμοποιούσαν για να γράφουν στη φημισμένη Σχολή Καρυτσιώτη ,προσέφεραν πολλά στη πατρίδα εκείνες τις δυσκολες για το έθνος μας στιγμές που όλα εκρέμοντο από μια κλωστή για να πνιγεί η επανάσταση στο αίμα. Αλλά πριν την Εθνοσύνελευση είχε προηγηθεί το καταλυτικό κτίσιμο της Σχολής Καρυτσιώτη.
Η σχολή ήταν ένα είδος πανεπιστημίου για εκείνη την εποχή, αφού οι μαθητές διδάσκονταν αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, μαθηματικά, φυσική – χημεία, γαλλικά και ιταλικά κ.α. Έχτισε, ακόμη, οικήματα για τους μαθητές που φοιτούσαν στη Σχολή και για τους διδασκάλους. Επιπλέον, εφοδίασε τη Σχολή με όργανα φυσικής, αστρονομίας, χημείας, χάρτες και άλλα εποπτικά μέσα διδασκαλίας.Έστελνε μάλιστα και χρηματικά ποσά για την πληρωμή των διδασκάλων και των ιατρών που εργάζονταν εκεί. Ο Καρυτσιώτης πλούτισε τη Σχολή με βιβλία και δημιούργησε μία μεγάλη βιβλιοθήκη.Ήθελε να ιδρύσει στην πατρίδα του μια σχολή, εφάμιλλη των Ευρωπαϊκών, που θα παρείχε τη γνώση στους μαθητές, δίνοντας τους την ευκαιρία να διαλέξουν δύο κατευθύνσεις: την εμπορική και την επαγγελματική. Από την πυρπόληση της Σχολής διασώθηκαν 1500 βιβλία, τα οποία φυλάσσονταν το 1827στην οικία των Ζαφειροπουλαίων(Κάστρο Παραλίου Άστρους). Τα βιβλία αυτά ήταν, κατά την παράδοση, τοποθετημένα σε μια παλαιά ξύλινη βιβλιοθήκη που βρισκόταν στα γραφεία της Σχολής. Μεγάλο μέρος των βιβλίων αυτών έχει διασωθεί και καταγραφεί στις μέρες μας. Τα βιβλία αυτά ήταν ως επί το πλείστον κείμενα αρχαίων φιλοσόφων και συγγραφέων, εκκλησιαστικά κείμενα, εγχειρίδια φυσικής, μαθηματικών κ.α.
Στο κτήριο της σχολής αυτής στο Αστρος στεγάζεται σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους. Επίσης έκτισε δωμάτια για να μένουν οι μαθητές και οι καθηγητές στη σχολής. Στο προαύλιο χώρο της σχολής του Άστρους σώζονται μέχρι σήμερα οι επιβλητικές καμινάδες των δωματίων της σχολής των οικοτρόφων μαθητών της σχολής με την δική τους ξεχωριστή ιστορία, Το 1805 δώρισε στους κατοίκους του Άστρους και στη Σχολή μια έκταση περιπου 48 στρεμμάτων, το λεγόμενο «Αγροκήπιο», δίπλα και γύρω από τη Σχολή για να πληρώνονται για δίδακτρα οι καθηγητές της σχολής και να τρώνε οι οικότροφοι μαθητές της σχολής με τους καρπούς και τα φρούτα του “αγροκήπιου ” όπως σταφύλια, μούσμουλα.Το ίδιο έτος (1805) ο αδερφός του, Γεώργιος Καρυτσιώτης, επίσης μεγαλέμπορος στην Τεργέστη, μετέφερε με “σούγελο” <πέτρινο αυλάκι > για 5-6 χιλιόμετρα το νερό από τη <<Μάνα του νερού>>, πλησίον της Μονής Λουκους, στο Άστρος. Για “να ποτίζεται το αγροκήπιο για να είναι ανοικτή η Σχολή». Το έργο κατέληγε σε τρεις βρύσες (η μία απέναντι από το Δημοτικό σχολείο, η άλλη δίπλα στον Άγιο Κωνσταντίνο και η τρίτη δίπλα στο Δημαρχείο). Ο Δημήτριος Καρυτσιώτης ενταφιάστηκε στο Ελληνορθόδοξο νεκροταφείο της Τεργέστης και ο μεγαλοπρεπής τάφος της οικογένειας Καρυτσιώτη σώζεται μέχρι σήμερα.
«Στα τέλη Ιουλίου – αρχές Αυγούστου του 1826 και οι δύο σχολές πυρπολήθηκαν από τις ορδές του Ιμπραήμ πασάκαι η Σχολή του Αγίου Ιωάννη, καταστράφηκε ολοσχερώς. Μαζί με τη σχολή καταστράφηκε όλο το χωριο, καθώς και οι 13 εκκλησίες και τα 2 μοναστήρια του. Σύμφωνα με τον ιστορικό Φαίδωνα Κουκουλέ, η σχολή «έγινε σωρός πετρών από την πυρκαϊάν του κοινού εχθρού της πίστεως Ιμβραήμ…». Κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, η Σχολή καιγόταν συνεχώς επί μία εβδομάδα, καθώς οι κάτοικοί του είχαν διασκορπιστεί και δεν μπορούσαν να σβήσουν την φωτιά. Η σχολή του Άστρους σύντομα ανακαινίστηκε και έλαβε την ονομασία «Μουσείον Καρυτσιώτου».
Από το astros-kynourianews
3)Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης)Αρκαδίας :Το “κυβερνείο”και ο Πάνος (Άκουρος) Ζαφειρόπουλος
«Η πρώτη μνεία του χωριού του Αγίου Ιωάννη γίνεται στο Χρονικό της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης του Γεωργίου Σφρατζή, το 1453 (βιβλίο Β΄, κεφ. Χ). Το όνομα του χωριού «Άγιος Ιωάννης», που μάλλον οφείλεται σε ναό αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, είναι μάλλον ευεξήγητο για την περιοχή της Κυνουρίας, όπου οι κάτοικοί της ως νεοπροσήλυτοι στο Χριστιανισμό, από τον 9ο- 10οαι. και μετά, έδωσαν στα χωριά τους ονόματα Αγίων, έκτισαν παντού εκκλησίες, ξωκλήσια, προσκυνητάρια, σκήτες και αρκετά Μοναστήρια. Γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται η Κυνουρία ως «μικρογραφία του Αγίου Όρου.Ωστόσο, υποστηρίζεται και η άποψη ότι το πατριδωνυμικό «Αγιαννίτες» προέρχεται από το «Αιγινήτες», δεδομένου ότι οι Αιγινήτες αναγκάσθηκαν σε μετοίκηση στη Θυρέα, την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου».
«Κοντά στην πλατεία βρίσκεται δίωροφο μακρόστενο οίκημα, με πολεμίστρες, το οποίο, κατά την παράδοση, χρησιμοποιήθηκε ως Κυβερνείο για την εγκατάσταση της Επαναστατικής Κυβέρνησης, από 22 Αυγούστου έως 1 Οκτωβρίου 1822. Το χρονικό αυτό διάστημα βεβαιώνεται και από τα Αρχεία των Λαζάρου και Γεωργίου Κουντουριώτη (τ. Α΄, σ. 92 κ.εξ.).»
Το κείμενο παραπάνω από την Σμαράγδη Αρβανίτη
Ο Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819>
Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819> γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη <Αγιάννη > και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έκτισε την μεγαλοπρεπή και <<καλλιμάρμαρο>> Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη και το 1805 έκτισε στο Άστρος (τότε Αγιαννίτικα καλύβια) το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη.
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης.Διακρίνονται οι πολεμίστρες κάτω από τα παράθυρα
Ο Πάνος (Άκουρος) Ζαφειρόπουλος , είναι ένας από τους σημαντικότερους, η ορθότερα ο σημαντικότερος Αγιαννίτης πριν την επανάσταση του 1821 και η προσφορά του στη Θυρεάτιδα Γη και την πατρίδα είναι ανυπολόγηστη και πέρασε στα ψιλά γράμματα της ιστορίας, δεν αναφέρεται στα βιβλία της ιστορίας και είναι παράξενα άγνωστος για τις μεγάλες προσφορές του στην πατρίδα μας.
Το αρχοντικό των Ζαφειροπουλαίων στον Άγιο Ιωάννη βρίσκεται πολύ κοντά κάτω από την σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη και πάνω από την πηγή Σουληνάρι. Εδώ ο Άκουρος εσωσε και μετέφερε προσωρινά τα καπνισμένα 1500 βιβλία της σχολής Καρυτσιώτη πριν τα μεταφέρει για καλύτερη προστασία στο κάστρο του Παραλίου Άστρους.
“Στις αρχές Ιουλίου 1826, το στρατιωτικό σώμα του Πάνου Ζαφειρόπουλου κατέσφαξε 400 άραβες σε ενέδρα που είχε στήσει στον Μεχμέτ αγά της Τριπολιτσάς. Αυτό ήταν πολύ βαρύ πλήγμα για τους Οθωμανούς. Γι’ αυτό ο Ιμπραήμ πασάς κατέστρεψε ολοσχερώς τον Άγιο Ιωάννη και ολόκληρη την επαρχία του Αγίου Πέτρου”
Ο Ιμπραήμ κατέσφαξε και έκαψε ολόκληρο την Πελοπόννησο,αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να νικήσει τον Άκουρο , αν και τον είχε αιχμαλωτίσει πρσωρινά,ούτε στο κάστρο του Παραλίου Άστρους, κάποιος έπρεπε να αντισταθεί και είναι μεγάλη μας τιμή, αυτός ήταν ο Αγιαννίτης Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος).
Από την πυρπόληση της Σχολής διασώθηκαν 1500 βιβλία, τα οποία φυλάσσονταν το 1827 στην οικία των Ζαφειροπουλαίων (Κάστρο Παραλίου Άστρους). Τα βιβλία αυτά ήταν, κατά την παράδοση, τοποθετημένα σε μια παλαιά ξύλινη βιβλιοθήκη που βρισκόταν στα γραφεία της Σχολής. Μεγάλο μέρος των βιβλίων αυτών έχει διασωθεί και καταγραφεί στις μέρες μας. Τα βιβλία αυτά ήταν ως επί το πλείστον κείμενα αρχαίων φιλοσόφων και συγγραφέων, εκκλησιαστικά κείμενα, εγχειρίδια φυσικής, μαθηματικών κ.α.”
4) Tο “στρατόπεδο των Βερβένων”
Τα ιστορικά Βέρβενα και Δολιανά < και το ταμπούρι του Τουρκοφάγου >είναι γνωστά από τις πρώτες σημαντικότατες νίκες στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 που εκείνη την δύσκολη στιγμή γέμισαν με την αναγκαία αυτοπεποίθηση τους επαναστατημένους Έλλήνες. Ανεξαίρετα όλα τα χωριά της Θυρέας βοήθησαν την επανάσταση και ο χαρακτηριστικά ο Αγιοπετρίτης προεστός και απομνημονευματογράφος του Αγώνα, Αναγνώστης Κοντάκης, γράφει πως: «αν δεν ήταν ο Πραστός, που επί 4 μήνες τροφοδοτούσε τον στρατό, ο αγώνας για την λευτεριά ήταν χαμένος».
Αλλά το σπουδαιότερο από όλα ήταν ότι το “στρατόπεδο των Βερβένων” έπαιξε καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα. Στα ιστορικά Βέρβενα λειτούργησε επίσης το πρώτο οργανωμένο “Φροντιστήριο του Αγώνα” και είχε εγκατασταθεί η Πελοποννησιακή Γερουσία. Το “στρατόπεδο των Βερβένων” ηταν το πρώτο οργανωμένο στρατόπεδο του αγώνα, είχε περίπου 2,500 αγωνιστές< τα άλλα τρία ήταν του Βαλτετσίου, Χρυσοβίτσι και Πιάνας >.
Στα ιστορικά Βέρβενα κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν οι Βερβένιοι, αρκαδικό γένος, ενώ η περιοχή του σημερινού χωριού ανήκε στην αρχαία Αρκαδία. Τα αρχαιότερα λείψανα που έχουν επισημανθεί στην περιοχή ανάγονται στη 2η χιλιετία π.Χ. και πρόκειται για λίθινες αξίνες που βρέθηκαν στη θέση Πέτρα. Στη θέση Παντελεήμων βρέθηκαν λείψανα λατρείας της Αρτέμιδος από τον 9ο αι π.Χ. μέχρι και τα ελληνιστικά χρόνια. Στη θέση αυτή κατά τον 6ο αι. π.Χ. κατασκευάστηκε ένας ολομάρμαρος ναός δωρικού ρυθμού.
Στην επανάσταση του 1821 τα Βέρβενα έπαιξαν σημαντικό ρόλο, κυρίως λόγω της στρατηγικής τους θέσης. Το στρατόπεδό τους υπήρξε το πρώτο και ένα από τα σπουδαιότερα κατά τις πρώτες μέρες του αγώνα. Εδώ είχε εγκαταστήσει ο Κολοκοτρώνης το στρατηγείο του, στον Πύργο του Αυγουστή, πριν την επίθεσή του κατά των Τούρκων για την άλωση της Τριπολιτσάς. Εδώ λειτούργησε επίσης το πρώτο οργανωμένο Φροντιστήριο του Αγώνακαι έγινε η ηρωϊκή μάχη Βερβένων και Δολιανών στις 18 Μαίου του 1821.Στις 21 Ιουνίου 1821 έφθασε στη Βέρβενα ο Δημήτριος Υψηλάντης από την Οδησσό της Ρωσίας, όπου είχε εγκατασταθεί και η Πελοποννησιακή Γερουσία,όπου και έγινε η επίσημη υποδοχή του, η οποία μνημονεύεται στην μαρμάρινη πλάκα, με τη μορφή ανοιχτού ειληταρίου, που αναρτήθηκε το 1920 στο σημείο της υποδοχής. Το 1826 το χωριό πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ.
«O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» με κωδικό GR-01724 στην ηλεκτρονική έκδοση της Επιτροπής “Ελλάδα2021”
Από την ΕΠΙΤΡΟΠΗ «ΕΛΛΑΔΑ 2021»
Δεκέμβριος 2021
Η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» συστάθηκε με απόφαση του Πρωθυπουργού με σκοπό το συντονισμό για τη διαμόρφωση του ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΕΙΔΟΣ ΔΡΑΣΗΣ επετειακού προγράμματος για τον εορτασμό των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση του 1821.
Για την υλοποίηση του σκοπού της, η Επιτροπή επέλεξε εξ αρχής να απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση προς όλους, προκειμένου ο κάθε ένας – φορέας, σύλλογος, οργανισμός, εταιρεία, ιδιώτης – να προτείνει το πώς θέλει να γιορτάσει την μοναδική αυτή επέτειο. Στόχος ήταν το Εθνικό Πρόγραμμα Εορτασμού των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση του 1821 να διαμορφωθεί από την ίδια την κοινωνία. Ταυτόχρονα, η Επιτροπή επιδίωξε τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή από όλη την Ελλάδα, καθώς και των Ελλήνων στο εξωτερικό, αλλά και των φίλων της Ελλάδας, αναπτύσσοντας συνεργασίες και κινητοποιώντας φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τις Ελληνικές Αρχές στο εξωτερικό και τον Απόδημο Ελληνισμό.
Έθεσε δε το πλαίσιο ώστε η επέτειος να εορταστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της επετειακής χρονιάς 2021, και να προταθούν δράσεις και εκδηλώσεις που να τιμούν όχι μόνο την Επανάσταση του 1821 αλλά όλη την πορεία των 200 χρόνων της σύγχρονης Ελλάδας, καθώς και τους Έλληνες που άφησαν έντονο το αποτύπωμά τους στην πορεία αυτή. Επιπλέον, στο ίδιο πλαίσιο, η Επιτροπή αναζήτησε δράσεις και εκδηλώσεις οι οποίες να ανοίγουν προοπτικές, να θέτουν στόχους για την πορεία της Ελλάδας στο μέλλον και να αφήνουν μια παρακαταθήκη για τη χώρα.
Για την υποβολή των προτάσεων, η Επιτροπή ανέπτυξε ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα, εύκολα προσβάσιμη μέσω του ιστότοπού της. Η πλατφόρμα ξεκίνησε τη λειτουργία της ήδη από τον Δεκέμβριο 2019 και παρέμεινε ανοιχτή για την υποβολή προτάσεων έως 31 Ιουλίου 2020. Λόγω έντονου ενδιαφέροντος δόθηκε η δυνατότητα υποβολής προτάσεων μέσω εντύπου για ένα ακόμα μήνα, όπως ανακοινώθηκε και στον ιστότοπο της Επιτροπής. Αυτοχρηματοδοτούμενες δράσεις συνέχισαν να προτείνονται στην Επιτροπή και καθ’ όλη τη διάρκεια του 2021.
Η ανταπόκριση στο κάλεσμα της Επιτροπής ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Συνολικά στην πλατφόρμα υποβλήθηκαν 1.827 προτάσεις από ποικιλία φορέων, οργανισμών, ιδρυμάτων, επιχειρήσεων αλλά και ιδιωτών, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε 47 χώρες και των πέντε ηπείρων.
Θέλοντας να τιμήσει και αναδείξει την ευρεία την συμμετοχή της κοινωνίας συνολικά και του κάθε ενός ξεχωριστά, αλλά και για να αφήσει ένα ιστορικό αρχείο για το μέλλον, η Επιτροπή παρουσιάζει την παρούσα ψηφιακή έκδοση. Η έκδοση συμπεριλαμβάνει τις βασικές πληροφορίες για τις υποβληθείσες προτάσεις που ανταποκρίνονται στο πλαίσιο εορτασμού που έθεσε η Επιτροπή και για τις οποίες οι φορείς και/ή τα πρόσωπα που τις υπέβαλαν συναίνεσαν να συμπεριληφθούν.
Με μεγάλη μας χαρά θέλουμε να ανακοινώσουμε η Επιτροπή “Ελλάδα2021” αποφάσισε να συμπεριληφθεί στην ηλεκτρονική έκδοση της το σπουδαιότερο ιστορικό μνημείο της Κυνουρίας και της πατρίδας μας «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» με κωδικό GR-01724.
Όλος ο ντουνιάς και η επιτροπή «Ελλάδα2021» γνωρίζουν “το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας” από τη Β’ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων. O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα το σπουδαιότερο μνημείο της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας.
Έχουμε πληροφορίες, δεν κάνουμε πλάκα, ότι σύντομα η Επιτροπή “Ελλάδα2021” καί άλλες δημόσιες αρχές….. θα απαιτήσουν από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο μας για το τουρισμό κ. Γ.Γαρδικιώτη και το δήμαρχο μας κ. Γ.Καμπύλη να εκτελέσουν τις εντολές των συμπολιτών μας, να κάνουν ότι έχουν υποσχεθεί , να κάνουν τα αυτονόητα και να αναρτήσουν σύμφωνα με το τουριστικό πρόγραμμα , στην ιστοσελίδα του δήμου δύο φωτογραφίες με δύο λέξεις, την πινακίδα του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης και την πλάκα της σχολής Καρυτσιώτη στον Αγιάννη και επίσης να περιλάβουν τα παραπάνω σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία στο Επιχειρησιακο Πρόγραμμα του δήμου μας 2020-2024.
Η Επιτροπή “Ελλάδα2021” βροντερά προς κάθε κατεύθυνση μας λέει ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι εδώ, μπροστά μας.
On Monday, November 22, 2021, 04:13:42 a.m. EST, Secretariat Greece 2021 <secretariat@greece2021.gr> wrote:
Αρ. Πρωτ. 012909
Αγαπητέ κύριε Κουρογιώργα,
Καθώς το επετειακό έτος φτάνει στο τέλος του, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε εκ μέρους της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» για την ανταπόκρισή σας στο κάλεσμα εορτασμού της επετείου των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση του 1821, μέσω της κατάθεσης στην Επιτροπή της πρότασης GR-01724 «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων».
Η ενθουσιώδης συμμετοχή των Ελλήνων και των πολλών φίλων της Ελλάδας, αποδεικνύουν τη βαθιά αγάπη τους για τη χώρα.
Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε η Επιτροπή, οι ιδιαίτερες συνθήκες που επικράτησαν κατά το επετειακό έτος με τις αντίστοιχες επιπτώσεις στις οικονομικές και χορηγικές δυνατότητες και στην αλλαγή προτεραιοτήτων λόγω της υφιστάμενης πανδημίας, δεν κατέστησαν δυνατή την χρηματοδότηση υλοποίησης σημαντικού αριθμού προτάσεων, μεταξύ αυτών και της δικής σας.
Παρά ταύτα, η Επιτροπή, προκειμένου να τιμήσει και να αναδείξει την ευρεία συμμετοχή της κοινωνίας συνολικά και του κάθε ενός ξεχωριστά στον εορτασμό της επετείου, αλλά και για να αφήσει ένα ιστορικό αρχείο για το μέλλον, ετοιμάζει ειδική ηλεκτρονική έκδοση με την καταγραφή των βασικών στοιχείων (τίτλος, είδος προτεινόμενης δράσης, όνομα φορέα/ προσώπου που την υπέβαλε) του συνόλου των προτάσεων που κατατέθηκαν και που ανταποκρίνονται στο πλαίσιο του επετειακού εορτασμού που είχε τεθεί. Παρακαλούμε ενημερώστε μας έως 30 Νοεμβρίου εάν έχετε αντίρρηση να συμπεριληφθεί η ως άνω πρότασή σας στην έκδοση αυτή.
Σας ευχαριστούμε και πάλι για τη συμμετοχή σας και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο έργο σας.
hhpt/astrosgr.com“Αφιερώνεται στη Θυρεάτιδα Γή. Dedicated to Thyreatis Land.”
#astrosgrcom
“Αρ. Πρωτοκόλλου: 4210
Αγαπητέ κύριε Κουρόγιωργα, Mε χαρά επιβεβαιώνουμε ότι λάβαμε την πρότασή σας με τίτλο «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» και κωδικό GR-01724, την οποία προτιθέμεθα να εντάξουμε σε ειδική έκδοση που ετοιμάζουμε και θα περιλαμβάνει περιγραφή του συνόλου των προτάσεων που ταυτίζονται με τους τέσσερις άξονες της Επιτροπής και που συνεισφέρουν στο κοινό αυτό εθνικό εγχείρημα με την ευκαιρία της επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Η έγγραφη συγκατάθεσή σας για την έκδοση αυτή, όπως προβλέπεται στην κείμενη νομοθεσία, θα σας ζητηθεί σε δεύτερο χρόνο.
Όσον αφορά στη δυνατότητα υποστήριξης της πρότασής σας από την Επιτροπή, θα επικοινωνήσουμε σύντομα μαζί σας, μόλις ολοκληρωθεί η τελική εισήγηση των μελών της Ολομέλειας και η εκτίμηση της Επιτροπής ως προς τα διαθέσιμα οικονομικά μέσα. Σας ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή σας στο εθνικό κάλεσμα.” Με εκτίμηση, Ελένη Κυπριώτη Υπεύθυνη Διαχείρισης Προτάσεων Πλατφόρμας Επιτροπή «Ελλάδα 2021» http://www.greece2021.gr secretariat@greece2021.grT: 7002021000, 2160004001
Η Σχολή Καρυτσιώτη (Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους) , ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων , η Πλατεία Καρυτσιώτη στο Άστρος και το Κουτρί στον Αγιάννη είναι αναμφισβήτητα τα σπουδαιότερα τοπόσημα της Κυνουρίας και της πατρίδας μας. Οι χώροι έχουν κηρυχθεί αντίστοιχα «διατηρητέο ιστορικόν μνημείο», «ιστορικό τόπο» και «αρχαιολογικόν χώρον» από τα υπουργεία Παδείας και Πολιτισμού
Διδακτήριον Άστρους
ΥΑ 47192/1433/11-6-1946 – ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946
”Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείοντο εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.
KN 5351/1932, άρθρο 52
Η πλατεία της σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικός τόπος.
Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο το εναπομείναν σήμερα τμήμα εκτάσεως 18.850 τα.μ. του παλαιού αγροκηπίου (συνολικής εκτάσεως 46 στρεμμάτων), το οποίο ανήκε στη Σχολή Καρυτσιώτη και εντός του οποίου βρίσκεται η Σχολή Καρυτσιώτη, όπως αυτό εμφαίνεται στο Κτηματολογικό Διάγραμμα κλίμακας 1:1000 και σημειώνεται με τα στοιχεία 1, 2, 3 έως και 15, λόγω των σημαντικών ιστορικών γεγονότων, τα οποία έλαβαν χώρα στη συγκεκριμένη περιοχή.
Ο χώρος αυτός είναι τμήμα του αγροκηπίου – αρχικά 46 στρεμμάτων, το οποίο είχε δωρίσει ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στη Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει το 1805 – δενδροφυτεμένου με πορτοκαλιές, λεμονιές και ελιές, το προϊόν των οποίωνχρησιμοποιούνταν για την πληρωμή των δασκάλων της Σχολής και την κάλυψη των εξόδων της.
Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης.
Η Αστρεινή παράδοση, φέρει τον Κολοκοτρώνη να παραθέτει γεύμα, το 1821 στο Άστρος, στο Δημήτριο Υψηλάντη, το γνωστό ως Κολοκοτρωνέικο τραπέζι,γίδα ψητή στρωμένη σε φύλλα, ασκί με ρετσινόκρασο και ψωμί,. Το γεύμα έγινε στο αγροκήπιο του Καρυτσιώτη κάτω από το τήλιο ,που ακόμα υπάρχει και αργοπεθαίνει, και στο χώρο υπάρχει σχετική πινακίδα, δίπλα στην Σχολή Καρυτσιώτη (νυν Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους).
Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους».
Ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φωτάκος αναφέρει μετά από το τραπέζι. : «Από το Άστρος επεράσαμεν εις τον Άγιον Ιωάννην, και από εκεί, αφού εγευματίσαμεν εις ταις καμάρες του Αγίου Πέτρου, εφθάσαμεν εις Βέρβαινα “.
Από την Σμαράγδη Αρβανίτη
“Σ υνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους” .Γ.Τερτσέτης
“Εν τούτω τω τόπω συνήλθεν η Β΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων, 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823»
Για να ξεκινήσουμε την ενότητα «Ελλάδα2021» σε αυτόν τον ιστότοπο, θα θέλαμε πρώτα να σας πούμε για τους σημαντικούς ρόλους που έπαιξαν το Άστρος, ο Αγιάννης και όλα τα χωριά της Κυνουρίας στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας, για τον οποίο γιορτάζουμε τώρα την επέτειο των 200 χρόνων.
Η πινακίδα που φαίνεται παραπάνω τοποθετήθηκε στον τοίχο του “Ιερού Χώρου” στο Άστρος το 1899, από την Αρχαιολογική υπηρεσία για να τιμηθεί ο τόπος της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων που πραγματοποιήθηκε εδώ από τις 30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου 1923.
Ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφίβολα ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της επανάστασης του 1821, όχι μόνο για την Κυνουρία αλλά και για την πατρίδα μας, που πολλοί ήρωες αγωνίστηκαν να απελευθερωθούν από τα δεσμά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
To Άστρος και τα γειτονικά χωριά είναι ευρέως γνωστά λόγωτης Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων .Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ακόμα δεν γνωρίζουν τη σημασία της στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας, και τον ρόλο της στην οργάνωση του νεοελληνικού κράτους.
Ένας από τους στόχους μας με το AstrosG.com είναι να το χρησιμοποιήσουμε ως μέσο για να μοιραστούμε περισσότερες γνώσεις και πληροφορίες σχετικά με τη σημασία της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων στο Άστρος. Επίσης για τη βελτίωση και την αναγνώριση σημαντικών πραγμάτων που έχουν παραβλεφθεί ή αγνοηθεί για την ευρύτερη περιοχή.
Έχουμε προτείνει στο δήμο μας , σε όλους τους αρμόδιους της επιτροπής “Ελλάδα 2021” και στο κοινό νου, τα τέσσερα θέματα της Θυρεάτιδας Γης που έπαιξαν αναμφισβήτητα καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.
Αυτά και άλλα μας λέει ο κοινός νους πρέπει πάντοτε να διακρίνουμε και να προβάλουμε σε τοπικό , περιφερειακό και εθνικό χώρο , και στην ιστοσελίδα του δήμου μας και στις επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
1) O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων
Tο Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους και o ” Ιερός Χώρος « της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι σεμνός και επιβλητικός , είναι «μουσεία» από μόνα τους.
O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία όχι μόνο της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας .
Για το σκοπό αυτό, κάναμε κάποια σημαντική επικοινωνία με τις αρχές τα τελευταία χρόνια και θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη βοήθεια σας για την προβολή της ιστορίας μας.
ΟΛΟΣ Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΣΤΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Β’ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ…
«Έλλάδα 2021» Με χαρά ανακοινώνουμε «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» και κωδικό GR-01724,ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ , … “Αρ. Πρωτοκόλλου: 4210 Αγαπητέ κύριε Κουρόγιωργα, Με χαρά επιβεβαιώνουμε ότι λάβαμε την πρότασή σας με τίτλο «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» και κωδικό GR-01724, την οποία προτιθέμεθα να εντάξουμε σε ειδική έκδοση που ετοιμάζουμε και θα περιλαμβάνει περιγραφή του συνόλου των προτάσεων που ταυτίζονται με τους τέσσερις άξονες της Επιτροπής και που συνεισφέρουν στο κοινό αυτό εθνικό εγχείρημα με την ευκαιρία της επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Η έγγραφη συγκατάθεσή σας για την έκδοση αυτή, όπως προβλέπεται στην κείμενη νομοθεσία, θα σας ζητηθεί σε δεύτερο χρόνο. Όσον αφορά στη δυνατότητα υποστήριξης της πρότασής σας από την Επιτροπή, θα επικοινωνήσουμε σύντομα μαζί σας, μόλις ολοκληρωθεί η τελική εισήγηση των μελών της Ολομέλειας και η εκτίμηση της Επιτροπής ως προς τα διαθέσιμα οικονομικά μέσα. Σας ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή σας στο εθνικό κάλεσμα.” Με εκτίμηση, Ελένη Κυπριώτη Υπεύθυνη Διαχείρισης Προτάσεων Πλατφόρμας Επιτροπή «Ελλάδα 2021» http://www.greece2021.gr secretariat@greece2021.grT: 7002021000, 2160004001
Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγάλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα…
Οι αυτόχθονες Πελασγοί είχαν ένα χρυσό κανόνα που για χιλιετηρίδες εφάρμοσαν πιστά μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της Θυρέας, τον αμοιβαίο σεβασμό , την συναίνεση , την συνεννόηση και το Ελληνικό μέτρο. Οι “καλαμαράδες “Αστρινοί , πιστοί στην παράδοση χιλιετηρίδων άνθρωποι του Ελληνικού μέτρου και της εθνικής συνεννόησης, καλέστηκαν εκείνη την στιγμή από το έθνος να συμβιβάσουν τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα για ένα εθνικό διάλογο και το επέτυχαν με αποτελέσματα, υπό την επιρροή και ηγεσία του Αγιαννίτη στρατηγού , υπεύθυνου για την στρατιωτική ασφάλεια σε καιρό πολέμου τηs εθνοσυνέλευσης, Πάνου Ζαφειρόπουλο η Άκουρου .Το Άστρος επιλέχθηκε για την εθνοσυνέλευση, γιατί στο Άστρος υπήρχαν πολλοί καλαμαράδες και ήταν αναμφισβήτητα τόπος κοινής αποδοχής και θα βοηθούσε καλύτερα την εθνική συνεννόηση.
Στο χώρο η αρχαιολογική υπηρεσία το 1899 έκτισε την επιγραφή και οι ντόπιοι κάτοικοι μετά το τέλος της Β” Εθνοσυνέλευσης ονόμασαν τον χώρο » Ιερό Χώρο», από έκδηλο σεβασμό, για την μεγάλη συνεισφορά που προσέφερε στο Ελληνικό Έθνος. Eδώ για υπερβολή το “ιερός” δεν έχει θρησκευτική έννοια αλλά Εθνική έννοια, ο χώρος αναγνωριζότανε απο τους κατοίκους σαν πολύ σπουδαίος, σαν “Ιερός Χώρος ».
Οι αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης ήταν σημαντικότατες για την ίδρυση και οργάνωση του Ελληνικού Κράτους.
2) Η Σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη
Από το ίδιο σιγίλλιο του 1638 πληροφορούμαστε ότι ο Αγιάννης έγινε πατριαρχική εξαρχία «χάριν βεβαίως τῆς Σχολῆς τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου, λειτουργούσης πολλοῦ παλαιότερον». Σύμφωνα, λοιπόν, με το συγκεκριμένο απόσπασμα στον Άγιο Ιωάννη λειτουργούσε σχολείο, πολύ πριν το 1638. Στον Άγιο Ιωάννη, λειτουργούσαν επίσης και «κατώτερα» σχολεία, όπως αυτό του Παπακυριακού και κρυφά σχολεία, αρχικά στο Μετόχι της Μονής Λουκούς, Άγιος Δημήτριος και αργότερα στους νάρθηκες των εκκλησιών του χωριού.
Oι Αγιαννίτες πραγματικά δεν παραδόθηκαν ποτέ στους κατακτητές και για αποδειξη με το τρόπο τους κατάφεραν να κράτησουν τα σχολεία τους ανοικτά όλη την διάρκεια του τούρκικου ζυγού και διατήρησαν κρυφά και φανερά αναμένη την φλόγα του έθνους.
Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819> γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη <Αγιάννη > και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έκτισε την μεγαλοπρεπή και <<καλλιμάρμαρο>> Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη στην οποία φοιτούσαν νέοι από τον Άγιο Ιωάννη , απο ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας και το 1805 έκτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη.
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 και για να γίνει η Β’ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στο Άστρος το 1823.Το “κυβερνείο” που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης . Το Άστρος είναι κυρίως γνωστό στη πατρίδα μας από όλους τους Έλληνες και στους ομογενείς στο εξωτερικό από την Β´ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων που έγινε το 1823, για αυτό μας ξέρει ολόκληρος ο κόσμος. Οι “καλαμαράδες ” Αστρινοί , από τα καλαμάρια που χρησιμοποιούσαν για να γράφουν στη φημισμένη Σχολή Καρυτσιώτη ,προσέφεραν πολλά στη πατρίδα εκείνες τις δύσκολες για το έθνος μας στιγμές που όλα κρέμοντο από μια κλωστή για να πνιγεί η επανάσταση στο αίμα. Αλλά πριν την Εθνοσύνελευση είχε προηγηθεί το καταλυτικό xτίσιμο της Σχολής Καρυτσιώτη.
3) Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) Αρκαδίας <Το “κυβερνείο” και ο Πάνος (Άκουρος) Ζαφειρόπουλος>
Από την αρχή της επανάστασης το 1821 υπήρχαν συζητήσεις μεταξύ των προεστών και των οπλαρχηγών να γίνει κυβέρνηση των επαναστατημένων Ελλήνων που θα είχε την έδρα της στο Αγιάννη. Τελικά η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης. Διακρίνονται οι πολεμίστρες κάτω από τα παράθυρα του κτηρίου. Αργότερα το 1825 είχε επίσης προταθεί ανεπιτυχώς ο Αγιάννης να ξανά γίνει η έδρα της Ελληνικής κυβέρνησης.
Ο Πάνος (Άκουρος) Ζαφειρόπουλος , είναι ένας από τους σημαντικότερους, η ορθότερα ο σημαντικότερος Αγιαννίτης πριν την επανάσταση του 1821 και η προσφορά του στη Θυρεάτιδα Γη και την πατρίδα είναι ανυπολόγηστη και πέρασε στα ψιλά γράμματα της ιστορίας, δεν αναφέρεται στα βιβλία της ιστορίας και είναι παράξενα άγνωστος για τις μεγάλες προσφορές του στην πατρίδα μας.
4) Το “στρατόπεδο των Βερβένων”
Η μάχη την 18ην Μαϊου 1821 στα ιστορικά Βέρβενα και στα ιστορικά Δολιανά ματαίωσε τη διάλυση του στρατοπέδου στα Βέρβενα και το σχέδιο των Τούρκων. Επίσης τόνωσε το ηθικό των επαναστατών και άνοιξε το δρόμο για την άλωση της Τριπολιτσάς.
Αναμφισβήτητα το “στρατόπεδο των Βερβένων” έπαιξε καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα . Από το “στρατόπεδο των ιστορικών Βερβένων” άρχισε ουσιαστικά και στρατιωτικά η απελευθέρωση της πατρίδας μας.
5) «Ελλάδα2021» Οι μάχες των Δολιανών και των Βερβένων
Στις πρώτες σημαντικότατες νίκες των Ελλήνων αγωνιστών του 1821 στο Βαλτέτσι, στα Βέρβενα και τα Δολιανά κρίθηκε η τύχη του απελευθερωτικού αγώνα και άνοιξαν οι δρόμοι για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης Τριπολιτσάς, που ήταν το ευφυέστατο και μεγαλεπήβολο σχέδιο του Γέρου του Μωριά, καθοριστικής σημασίας για τη τελική επιτυχία του αγώνα. Χαρακτηριστικά πριν την μάχη των Δολιανών και των Βερβένων , οι Έλληνες έλεγαν «έρχονται οι Τούρκοι» και κρυβόντουσαν και μετά τη αποφασιστική νίκη έλεγαν «που είναι οι Τούρκοι» για να τους σφάξουν. Ο «Τουρκοφάγος» με το αιματοβαμμένο σπαθί του σηκωμένο ψηλά κυνήγαγε τους Τούρκους μέχρι την Τριπολιτσά φωνάζοντας δυνατά «Που πάτε ωρέ Περσιάνοι! Σταθείτε να πολεμήσετε»! Ουσιαστικά στα ιστορικά Βέρβενα και στα ιστορικά Δολιανά « έκλεισαν οι στράτες του Μωριά» για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι.
Η μάχη στα ιστορικά Βέρβενα και στα ιστορικά Δολιανά την 18ην Μαϊου 1821 ματαίωσε τη διάλυση του στρατοπέδου των Βερβένων και το σχέδιο των Τούρκων. Επίσης τόνωσε το ηθικό των επαναστατών και άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης Τριπολιτσάς.
Οι Τούρκοι μετά την ήττα τους στα Βέρβενα και στα Δολιανά κλείστηκαν οριστικά στην Τριπολιτσά. Ο γέρος του Μωριά αναμφισβήτητα δικαιώθηκε και άρχισε να « κλείνει τις στράτες του Μωριά»…για τα επακόλουθα.
Αυτά τα λίγα για τους ήρωες προγόνους μας, αλλά ας έλθουμε και στο σήμερα.
«Να συνειδητοποιήσουμε πού βρισκόμαστε και να αποφασίσουμε, πού θέλουμε να πάμε»…. μας λέει η πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021″ κ. Γιάννα Αγγελοπούλου .” Το μέλλον αποφασίζεται σήμερα – διαμορφώνεται από τις πράξεις όλων μας στο παρόν. Όλοι πρέπει να είμαστε παρόντες στο αύριο. Μόνο που για αυτό δεν αρκούν τα λόγια. Η πρόοδος θέλει και κόπο και τρόπο. Θέλει να δουλέψει και το σώμα και το μυαλό. Οι προκλήσεις του μέλλοντος είναι ήδη εδώ…”
Η πρόφαση της «ρωγμής» και η παγίδα μιάς ακόμα μελέτης (έλεος πιά με τις αναρίθμητες μελέτες…. ) της πρόφασης της «στατικής επάρκειας» του κτηρίου του Αρχαιολογικού Μουσείου Άστρους τελικά δεν θα περάσουν , η τοπική κοινωνία έχει τον πρώτο λόγο και οι αρμόδιοι τελικά θα το καταλάβουν και θα μας ακούσουν, ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του σήμερα…. «Μόνο που για αυτό δεν αρκούν τα λόγια».
Έχουμε προτείνει στο δήμο μας , σε όλους τους αρμόδιους της επιτροπής “Ελλάδα 2021” και στο κοινό νου, τα πέντε θέματα της Θυρεάτιδας Γης που έπαιξαν αναμφισβήτητα καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.
Στους παρακάτω συνδέσμους είναι τα σπουδαιότερα θέματα που έχουμε στη Θυρεάτιδα Γη και πάντοτε πρέπει να διακρίνουμε και να προβάλουμε και στις επετειακέςεκδηλώσεις του 1821 .
ΟΛΟΣ Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΣΤΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Β’ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και εμέις από στενοκεφαλιά και κουταμάρα τα κρύβουμε όλα. Η εκδήλωση έχει ενταχθεί στο επίσημο πρόγραμμα εορτασμού της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» και τελεί υπό την αιγίδα της.
Χαιρετίζουμε την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» και τον κοινό νου, που τελικά θα επικρατήσει.
O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία όχι μόνο της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας .
«Έλλάδα 2021» Με χαρά ανακοινώνουμε «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» και κωδικό GR-01724,ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ , …
“Αρ. Πρωτοκόλλου: 4210
Αγαπητέ κύριε Κουρόγιωργα,
Με χαρά επιβεβαιώνουμε ότι λάβαμε την πρότασή σας με τίτλο «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» και κωδικό GR-01724, την οποία προτιθέμεθα να εντάξουμε σε ειδική έκδοση που ετοιμάζουμε και θα περιλαμβάνει περιγραφή του συνόλου των προτάσεων που ταυτίζονται με τους τέσσερις άξονες της Επιτροπής και που συνεισφέρουν στο κοινό αυτό εθνικό εγχείρημα με την ευκαιρία της επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Η έγγραφη συγκατάθεσή σας για την έκδοση αυτή, όπως προβλέπεται στην κείμενη νομοθεσία, θα σας ζητηθεί σε δεύτερο χρόνο.
Όσον αφορά στη δυνατότητα υποστήριξης της πρότασής σας από την Επιτροπή, θα επικοινωνήσουμε σύντομα μαζί σας, μόλις ολοκληρωθεί η τελική εισήγηση των μελών της Ολομέλειας και η εκτίμηση της Επιτροπής ως προς τα διαθέσιμα οικονομικά μέσα.
Σας ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή σας στο εθνικό κάλεσμα.”
Σας ευχόμαστε καλές γιορτές , καλή χρονιά και υγεία.
Πότε θα αναρτήσετε, σύμφωνα με το τουριστικό πρόγραμμα σας ,στην ιστοσελίδα του δήμου δύο φωτογραφίες με δύο λέξεις, την πινακίδα του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης και την πλάκα της σχολής Καρυτσιώτη στον Αγιάννη?
Σας παρακαλούμε να μας δώσετε τον αριθμό πρωτοκόλλου Σας ευχαριστούμε.
Γιάννης Κουρόγιωργας
Πήραμε το Α.Π.και περιμένουμε υπομονετικά και ευγενικά τον κοινό νου, που κάποτε τελικα θα επικρατήσει.
Πως να το κάνουμε εμείς και πολλοί συμπολίτες μας στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ας μην πούμε όλοι οι συμπολίτες μας, δεν πιστεύουμε ότι τα σπουδαιότερα αξιοθέατα του δήμου μας για να αναφέρονται στη ιστοσελίδα του δήμου μας είναι το Λιμάνι Αγίου Ανδρέα , το Ελληνικό (ή Τειχιό) , τα ερείπια του Κάστρου της Ωριάς ,τα Φαράγγια της Μαζιάς και της Ζαρμπάνιτσας, αλλά είναι πολύ σπουδαιότερα που επίσης πρέπει να αναφέρονται τα δύο σπουδαιότερα μνημεία του δήμου μας,η Σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη με το παράρτημα της στο Άστρος (που στεγάζεται το μουσείο Άστρους) και o «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, τελεία και πάβλα.
Δείτε το αίσχος επτά χρόνων στο παρακάτω σύνδεσμο απο την ιστοσελίδα του δήμου μας .Αυτά προβάλουμε και αυτά βλέπουν οι φίλοι επισκέπτες μας και “από στενοκεφαλιά και κουταμάρα τα κρύβουμε όλα”. ….’Ελεος πια κύριε δήμαρχε, σας παρακαλούμε εφαρμόσετε το πρόγραμμα σας η διαφορετικά απαντήσετε αιτιολογημένα σύμφωνα με το σύνταγμα και την νομοθεσία για το Αριθμός πρωτοκόλλου: 16815/14-12-2020. Έλεος πια…….
Στις 19 Ιουνίου 1821 οι ντόπιοι προεστοί και οπλαρχηγοί παρέθεσαν γεύμα ,το γνωστό “Κολοκοτρωνέικο τραπέζι” στο Άστρος στον πρίγκιπα Δημήτριο Υψηλάντη και σε σημαντικούς στρατιωτικούς Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κ.α. στο αγροκήπιο του Καρυτσιώτη κάτω από το τήλιο ,που ακόμα υπάρχει και αργοπεθαίνει, και στο χώρο υπάρχει σχετική πινακίδα, δίπλα στην Σχολή Καρυτσιώτη του Άστρους (νυν Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους). Εκεί, ο Πάνος Ζαφειρόπουλος είπε στον πρίγκιπα Υψηλάντη ότι είχε ορκιστεί να μην κουρευτεί ή ξυριστεί πριν ελευθερωθεί η πατρίδα. Τότε ο Υψηλάντης τον ρώτησε: <<Ώστε Άκουρος θα μείνεις ;;>>. Έτσι προέκυψε το γνωστό παρατσούκλι <<Άκουρος>>. Ο Ζαφειρόπουλος, μάλιστα, τήρησε τον όρκο του.
Από την Σμαράγδη Αρβανίτη
Ο Κολοκοτρώνης είπε στο τραπέζι στον Δημήτριο Υψηλάντη ότι εδώ τρώμε με τα “χρυσά μαχαίρια και τα χρυσά πιρούνια ” που ήταν τα χέρια και οι κολοκυθόκουπες …..
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Σύμφωνα με την αφήγηση του Κολοκοτρώνη στον Γεώργιο Τερτσέτη, μετά την υποδοχή ο Κολοκοτρώνης παρέθεσε γεύμα «εις του ίσκιους των δένδρων του Άστρους (σ.σ. στο γεύμα αυτό ο Κολοκοτρώνης δεν κάλεσε κανέναν εκ των προεστών). Γίδα ψητή στρωμένη εις φύλλα, ασκί με ρετσινόκρασο, μισό φλασκί δια ποτήρι και ψωμί, όχι πρώτης ποιότητος, ήτον η ετοιμασία του γεύματος. Ὅταν ἐκάθησαν, κόβοντας ὁ Κολοκοτρώνης τὸ ψητὸ μὲ τὰ χέρια του, εἶπε εἰς τὸν Ὑψηλάντην: «Αὐτὰ εἶναι τὰ χρυσὰ πηρούνια καὶ τὰ χρυσὰ μαχαίρια τῆς Ἑλλάδος καὶ αὐτὸ τὸ ριτσινόκρασο τὰ πολύτιμα κρασιά της».
Και συνεχίζει ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φωτάκος: «Από το Άστρος επεράσαμεν εις τον Άγιον Ιωάννην, και από εκεί, αφού εγευματίσαμεν εις ταις καμάρες του Αγίου Πέτρου, εφθάσαμεν εις Βέρβαινα (προφανώς, μέσω Καστρίου και Δολιανών).
Η πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς το 1453 χαρακτηρίστηκε «το αίσχος των Λατίνων» και είναι επίκαιρη σήμερα για πολλούς λόγους.
Τα γεγονότα στο Αφγανιστάν μας αφορούν και θα μας επηρεάσουν άμεσα. Διαβάσαμε πρόσφατα πολλές αναλύσεις και πολλά βιβλία ετοιμάζονται στα πιεστήρια αυτή την ώρα για την αρχή του τέλους της Αμερικάνικης ηγεμονίας .Είναι μέχρι σήμερα ο απαράγραπτος νόμος της ιστορίας, οι αυτοκρατορίες τελικά πέφτουν για να έρχονται καινούργιες . Είναι επίσης αλήθεια ότι όταν οι αυτοκρατορίες πέφτουν οι καιροί είναι δύσκολοι και επικίνδυνοι.
Αδιαφιλονίκητα η Αμερική πολιτική «ηθελημένα» απέτυχε τα τελευταία πενήντα χρόνια, όσον αφορά τους τρίτους, γιατί ο στόχος των Αμερικανών δεν ήταν να σώσουν τους λαούς και τον κόσμο αλλά να κοιτάξουν το δικό τους «εθνικό συμφέρον».Απέτυχαν «ηθελημένα» στο Βιετνάμ, στην άλλοτε Περσία (που έγινε Ιράν) , στο Ιράκ, στη Λιβύη, στην Αφρική, στη Συρία , στο Αφγανιστάν. Απέτυχαν στο εξωτερικό γιατί ασπάστηκαν την προφητεία του Όργουελ ο «πόλεμος είναι αδιάκοπος», συνεχίζεται και πρέπει να συνεχίζεται.
Η Αμερική σήμερα αμφισβητείται στο εξωτερικό αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι αμφισβητείται κυρίως και στο εσωτερικό. Αμφισβητούνται οι θεσμοί του Αμερικάνικου έθνους από τον Αμερικάνικο λαό. Η Αμερική στο εξωτερικό κατηγορείται γιατί επεμβαίνει στα εσωτερικά των άλλων και επίσης σχεδόνταυτόχρονα, δυστυχώς μεικές φορές και από τους ίδιους κριτές.., κατηγορείται γιατί δεν επεμβαίνει. Οι ενέργειες ανήκουν σε άλλους …
Δεν θα μαντέψουμε εδώ την ακριβή ημερομηνία για το τέλος της Αμερικάνικης ηγεμονίας. Το θέμα μας είναι η Ανατολή και οι βάρβαροι.
Οι «Λατίνοι» η διαφορετικά η «Δύση» σήμερα αρχίζουν από την Μόσχα, Βερολίνο,Παρίσι,Λονδίνο και φτάνουν μέχρι Νεα Υόρκη και το Λος Αντζελες .
Η πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς το 1453 χαρακτηρίστηκε «το αίσχος των Λατίνων». Οι Οθωμανοί ανενόχλητοι , από τους εμφυλίους πολέμους μεταξύ των πραιτωριανων αυτοκρατόρων ,άρχισαν το δικό τους μεγαλεπήβολο σχέδιο να πάρουν την πόλη , που το σχέδιο είχε αρχίσει πριν το 1204 και ολοκληρώθηκε σχεδόν μετά από 300 χρόνια ,κάτι που δεν καταλαβαίνουν σήμερα οι «Λατίνοι του αίσχους»
Η Αμερική απέτυχε στο Αφγανιστάν , (γιατί επεμβαίνει η δεν επεμβαίνει) , αλλά η «Δύση» και η μεγάλη Ευρώπη «των γραμμάτων και του πολιτισμού» περίεργα σιωπά και ανέχεται τους σημερινούς βάρβαρους, με όλες τις συνέπειες για την ανθρωπότητα και τον παγκόσμιο πολιτισμό.Τα λόγια δεν αρκούν χρειάζονται «έμπρακτα» συγκεκριμένες ενέργειες .
Ο «μαρμαρωμένος Βασιλιάς» αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αναφώνησε δυνατά πριν τον επερχόμενο θάνατον του.
“ουκ έστι τις των Χριστιανών τού λαβείν την κεφαλήν μου απ’ εμού;”
Την 29 Μαϊου 1453 «η Πόλις Εάλω», αλλά ο πόλεμος από ευτυχώς λίγους φανατικούς συνεχίζεται σήμερα. Aς ξυπνήσουν κάποτε οι φίλοι μας στη «δύση» για να αποφύγουν την δική τους άλωση και το δεύτερο και τελευταίο αίσχος των Λατίνων.
Με θάρρος δανειστήκαμε το εξαιρετικο κείμενο από το φίλο μαςΓιώργο Θ. Πραχαλιά
Σαν σήμερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, πεθαίνει τυφλός και πάμφτωχος στον Πειραιά ο ενδοξότερος και ευγενέστερος όλων των αγωνιστών του 1821, ο Νικήτας Σταματελόπουλος, ο θρυλικός Νικηταράς.
Για τους Έλληνες ήταν ο ξακουστός Τουρκοφάγος, ενώ για τους συμπολεμιστές του ήταν ο φτωχός Νικήτας, που ποτέ δεν δέχθηκε να πάρει λάφυρα. Η εμφάνισή του στα πεδία των μαχών ξεσήκωνε τον ενθουσιασμό στους Έλληνες και προκαλούσε τον αληθινό τρόμο στους Τούρκους, που υποχωρούσαν αλαλάζοντας και μόνο στη θωριά του με το σπαθί στο χέρι. Αγνός και ανιδιοτελής, δεν καταδέχθηκε ποτέ να πάρει την παραμικρή αμοιβή, ακόμα και όταν η οικογένειά του πεινούσε. Όπως έγραψε ο Γεώργιος Γαζής, ο γραμματικός του Καραϊσκάκη «Ο Νικήτας επατούσε τον χρυσόν δια να κυνηγήσει τον εχθρόν, ευχαριστούμενος να ονομάζηται πένης ένδοξος παρά πλούσιος άδοξος». Μετά την επανάσταση, όταν ο Νικηταράς ρωτήθηκε γιατί δεν πήρε ποτέ του λάφυρα και ζει τώρα σε τόση φτώχια, ο Νικηταράς απάντησε αυστηρά «Πραματευτής δεν ήμουνα. Η μοίρα μου το θέλησε να γίνω Καπετάνιος. Και δεν θα ήτανε σωστό να κάμω πραμάτεια το Καπετανιλίκι μου για να καζαντίσω!».
Για τον Όθωνα και τους Βαυαρούς, τη Βαυαρική ακρίδα όπως τους αποκαλούσε ο απλός λαός, ο Νικηταράς ήταν κάτι παραπάνω από επικίνδυνος. Όχι μόνο γιατί ο Νικηταράς είχε σταθεί ολόψυχα στο πλευρό του Καποδίστρια, αλλά κυρίως γιατί στο πρόσωπό του οι ρακένδυτοι Έλληνες έβρισκαν ακόμα το ηρωικό τους ίνδαλμα, το ατρόμητο παλικάρι που ενσάρκωνε την τιμή και την υπερηφάνεια τους. Γι’ αυτό το Βαυαρικό παρακράτος τον συνέλαβε και τον φυλάκισε, υποβάλλοντάς τον σε φρικαλέα βασανιστήρια. Και όταν η μικρότερη κόρη του, στην οποία ο Νικηταράς είχε παθολογική αδυναμία, είδε να φέρνουν τον πατέρα της με καταματωμένα ρούχα με φορείο στην αίθουσα του δικαστηρίου που δικάζονταν, έχασε τα λογικά της και από τότε παραληρούσε λέγοντας «ωραία που σου παν’ τα κόκκινα πατέρα μου»…
Όταν μετά την πίεση της κοινής γνώμης ο Νικηταράς επέστρεψε τυφλός από την εξορία που τον είχε στείλει ο Όθωνας, αναγκάστηκε να ζητήσει για πρώτη φορά στη ζωή του από την κυβέρνηση ένα μικρό προνοιακό επίδομα για να μπορέσει να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στα έξοδα νοσηλείας της κόρης του. Η κυβέρνηση αρνήθηκε το επίδομα και του έδωσε μόνο μια άδεια επαιτείας για να ζητιανεύει κάθε Παρασκευή απόγευμα έξω από την εκκλησία της Ευαγγελίστριας στον Πειραιά. Έτσι, ο ημίθεος των Δερβενακίων στέκονταν ρακένδυτος και τυφλός κάθε Παρασκευή απόγευμα στο προαύλιο της εκκλησίας και ζητιάνευε…
Το ξημέρωμα της 25ης Σεπτεμβρίου 1849, η υπέροχη καρδιά του Νικηταρά σταμάτησε να χτυπά. Αμέσως κατακλύστηκε από πλήθος κόσμου το σπίτι του στον Πειραιά, καθώς όλοι οι απλοί άνθρωποι ήρθαν αυθόρμητα να δουν για τελευταία φορά το θρυλικό Νικηταρά. Στη μικρή διαθήκη του άφηνε μόνο το σπαθί του στο γιό του Γιάννη και δήλωνε την τελευταία του επιθυμία: να ταφεί δίπλα στο θείο του τον Κολοκοτρώνη, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Την ημέρα της κηδείας συνέβη κάτι το αναπάντεχο. Έξω από το χαμόσπιτο υπήρχε ένα μόνιππο κάρο το οποίο θα μετέφερε τη σορό του Νικήτα στην Αθήνα. Μόλις όμως η σορός βγήκε στο κατώφλι του σπιτιού, το άπειρο συγκεντρωμένο πλήθος ξέσπασε σε γοερά κλάματα και οι παλιοί συμπολεμιστές του που είχαν σηκώσει αρχικά τη σορό, δεν την απόθεσαν στο κάρο αλλά την παρέδωσαν στους αμέτρητους ανώνυμους Έλληνες που προσφέρονταν εθελοντικά να σηκώσουν στις πλάτες τους τη σορό του Νικήτα. Χιλιάδες άνδρες, νέοι, γέροι και παιδιά σήκωσαν διαδοχικά τη σορό και έτσι, από πλάτη σε πλάτη, μεταφέρθηκε η σορός από τον Πειραιά μέχρι την Αθήνα, ενώ από τα μπαλκόνια των σπιτιών που περνούσε η τεράστια πομπή έπεφταν λουλούδια στο φέρετρο. Με αυτόν τον μεγαλειώδη και ανεπανάληπτο τρόπο, ένα ολόκληρο Έθνος σήκωσε στις πλάτες του και ξεπροβόδησε στην αιωνιότητα αυτόν τον υπέροχο άνδρα. Μόνο οι Έλληνες θα μπορούσαν να αποδώσουν τέτοια τιμή σε ένα νεκρό και τέτοια τιμή μόνο στο Νικηταρά θα μπορούσε να γίνει…
Δυστυχώς, σήμερα δεν γνωρίζουμε ακριβώς που ήταν ο τάφος του, καθώς και τι απέγιναν τα οστά του Νικηταρά. Αλλά όπως έγραψε και ο ιστορικός Δημήτριος Καμπούρογλου που προσπάθησε το 1926 να βρει τον τάφο του Νικηταρά «Οι Έλληνες ας παρηγορηθούν δια της σκέψεως ότι δια τον Νικηταράν πάσα η Ελληνική Γη έχει ανοιχτές τις αγκάλας»….
Με θάρρος δανειστήκαμε το εξαιρετικο κείμενο από το φίλο μαςΓιώργο Θ. Πραχαλιά
Συμπληρώνονται σήμερα διακόσια χρόνια από το μεγαλειώδες γεγονός της Άλωσης της Τριπολιτσάς που δικαίωσε το στρατηγικό σχεδιασμό του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, επιβάλλοντας με συντριπτικό τρόπο την επικράτηση της επανάστασης στο Μοριά κατά το κρίσιμο πρώτο έτος του μεγάλου ξεσηκωμού του Γένους.
Η Τριπολιτσά ήταν η μεγάλη τουρκόπολη του Μοριά που ιδρύθηκε από τους Οθωμανούς μετά το 1461, οι οποίοι για να καταδείξουν τη μεγαλοπρέπεια της πόλης της έδωσαν το παλαιοτουρκικό όνομα των κήπων του ισλαμικού παραδείσου, ενώ για να τονίσουν την πανίσχυρη οθωμανική στρατιωτική δύναμη που βρίσκονταν εντός των τειχών της την αποκαλούσαν «του Λιονταριού οι Πόρτες». Για τους Έλληνες ήταν απλώς η «αθλία Τριπολιτσά», γιατί στα περίχωρα της υπήρχε η τρομερή παλουκόραχη, όπου οι Οθωμανοί παλούκωναν ζωντανούς τους Έλληνες κατά εκατοντάδες, ενώ στο κέντρο της υπήρχε ο τρομερός «Πλάτανος της Τριπολιτσάς», όπου κρέμαγαν τους καπεταναίους και τους ιερείς.
Η σημασία της Άλωσης της Τριπολιτσάς δεν έγκειται απλώς στη δικαίωση του στρατηγικού σχεδιασμού του Κολοκοτρώνη αλλά και στο ότι οι αρχικές επιτυχίες του Γέρου του Μοριά σε Βαλτέτσι, Βέρβενα και Δολιανά, προκάλεσαν αλυσιδωτές πολιτικές εξελίξεις στο Πάπαρη, στο Χρυσοβίτσι, στις Καλτεζές και στα Τρίκορφα, που οδήγησαν στο σχηματισμό της Πελοποννησιακής Γερουσίας και την πρώτη πολιτειακή ανασύσταση του Ελληνισμού από την εποχή της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης το 1453.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο οφείλεται και η έννοια της άλωσης αντί της απελευθέρωσης. Οι μόνες πόλεις για τις οποίες ο Ελληνισμός χρησιμοποιεί τον όρο της άλωσης είναι για την Κωνσταντινούπολη και για την Τριπολιτσά. Το 1453 αλώθηκε η Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη από τους Οθωμανούς, ενώ το 1821 αλώθηκε η Οθωμανική αθλία Τριπολιτσά από τους επαναστατημένους Έλληνες. Το 1453 στην Κωνσταντινούπολη καταλύθηκε η κρατική υπόσταση του Ελληνισμού, ενώ το 1821 στην Τριπολιτσά καταλύθηκε η κρατική υπόσταση των Οθωμανών και αναβίωσε ξανά η κρατική υπόσταση του Γένους. Το 1453 στην Κωνσταντινούπολη είχαμε ενταφιασμό του Ελληνισμού και το 1821 στην Τριπολιτσά είχαμε εθνεγερσία. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος συμβολίζει το ένδοξο τέλος και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης την ένδοξη Παλιγγενεσία. Γιαυτό ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είναι η μεγαλύτερη φυσιογνωμία του Νεώτερου Ελληνισμού μετά την εποχή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
Αμέσως μετά την Άλωση, η Τριπολιτσά έζησε 4 περίπου χρόνια ελευθερίας αλλά σε καθεστώς φατριασμού και εμφυλίου πολέμου. Ο ελευθερωτής της Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κλείστηκε στη φυλακή και ο πρώτης πολιτάρχης της (πολιτικός και στρατιωτικός διοικητής), ο Πάνος Κολοκοτρώνης (γιός του Κολοκοτρώνη) δολοφονήθηκε. Ώσπου το 1825 η πόλη κατακτήθηκε ξανά από τον Ιμπραήμ. Μετά από 3 χρόνια νέων αιματηρών αγώνων, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εισήλθε ξανά ελευθερωτής στην πόλη στις 18 Φεβρουαρίου 1829, αφού ο Ιμπραήμ την είχε ισοπεδώσει συθέμελα. Αλλά και μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και την επιβολή της Βαυαρικής Βασιλείας, πάλι στην Τριπολιτσά έμελλε να παιχτεί η τελευταία πράξη του δράματος της Ελληνικής ανεξαρτησίας. Μετά την καταδίκη σε θάνατο του Κολοκοτρώνη, την Τριπολιτσά θέλησαν να καταλάβουν οι εξεγερμένοι Μοραίτες με την Επανάσταση των Βλάχων (ή Μεσσηνιακή Επανάσταση) και καταπνίγηκαν στο αίμα από τους Βαυαρούς, τον Κωλλέτη και το Μαυροκορδάτο. Μεγάλο μέρος των αγωνιστών του Μοριά που πολέμησαν τον Οθωμανό δυνάστη και τον Αιγύπτιο κατακτητή καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν ως προδότες το 1834.
Η βαριά ιστορική κληρονομιά της Τριπολιτσάς είναι αυτή που επέβαλλε και τον τρόπο που η πόλη απελευθερώθηκε το 1944 από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής και τους θλιβερούς Έλληνες συνεργάτες τους. Η Τρίπολη είναι η μοναδική ελληνική πόλη που, κατόπιν εντολής της Ελληνικής Κυβέρνησης του Καίρου και της σύμφωνης γνώμης του Συμμαχικού Στρατηγείου Μ. Ανατολής, ο ΕΛΑΣ εισήλθε ως ελευθερωτής Εθνικός Στρατός στην πόλη, αποτρέποντας μια νέα εμφύλια σφαγή σαν του Μελιγαλά.
Η Τριπολιτσά δεν είναι μια απλή πόλη. Είναι το πυργωμένο ορόσημο της εθνικής και πολιτικής ταυτότητας ολόκληρου του Νεότερου Ελληνισμού. Σύμφωνα με την επιστήμη της ιστορίας και της αρχαιολογίας, η Παλιά Τριπολιτσά δεν υπάρχει πιά. Τη θέση της έχει πάρει η Τρίπολη, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα δημιούργημα των Βαυαρών. Ίσως γι’αυτό να έχει ξεθωριάσει πια τόσο πολύ στις μέρες μας το εθνικό και πολιτικό μήνυμα που εκπέμπει η πόλη και μαζί της να έχει ξεθωριάσει η εθνική και πολιτική ταυτότητα του σύγχρονου ελληνισμού. Στις ψυχές των ανθρώπων της όμως, που αισθάνονται ακόμα «Ντρομπολιτσιώτες» και όχι «Τριπολίτες», καίει ακόμα άσβεστη η ίδια φλόγα που άναψε μέσα τους ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και λαμπάδιασε εκείνο το πρωινό της Παρασκευής στις 23 Σεπτεμβρίου 1821, φωτίζοντας το δρόμο για την ελευθερία του Γένους…
Με θάρρος δανειστήκαμε το εξαιρετικο κείμενο από φίλο μας.
Την 25η Απριλίου 1821 ο Κεχαγιάμπεης του Χουρσίτ Πασά έχει ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο σε Πάτρα, Βοστίτσα, Κόρινθο και βρίσκεται έξω από το Άργος, έτοιμος να ισοπεδώσει τους Έλληνες επαναστάτες.
Στο άκουσμα και μόνο του Κεχαγιάμπεη οι περισσότεροι Έλληνες σκορπίζουν. Ελάχιστοι μένουν να υπερασπιστούν το Άργος και φτιάχνουν ταμπούρια στην κοίτη του Χάραδρου ή Ξεριά, ενός ξεροπόταμου έξω από την πόλη. Ανάμεσα στους υπερασπιστές είναι και ο Γιάννος Γιάννουζας με τους Σπετσιώτες του, ο γενναίος πρωτότοκος γιος της Μπουμπουλίνας, που μαζί με τη μητέρα του πολιορκούσαν το γειτονικό Ναύπλιο.
Οι λιγοστοί και άμαθοι στο χερσαίο πόλεμο όμως υπερασπιστές του Άργους διαλύονται από τους επίλεκτους και αιμοσταγείς τουρκαλβανούς ιππείς του Κεχαγιάμπεη. Τελευταίος μένει ο Γιάννος Γιάννουζας με τους Σπετσιώτες του, που δίνουν έναν επικό αγώνα μαχόμενοι σώμα με σώμα. Ο Γιάννουζας ορμά πεζός πάνω στον έφιππο Μπάλη Μπέη, τον αγέρωχο και φημισμένο τουρκαλβανό, και τον ρίχνει καταγής. Ο Γιάννουζας όρθιος αρπάζει το γονατισμένο Μπάλη Μπέη από το σαρίκι και είναι έτοιμος να του πάρει το λαιμό, αλλά ένας τουρκαλβανός τον πυροβολεί πισώπλατα και τον ρίχνει νεκρό. Ο Μπάλη Μπέη σηκώνεται και αποκεφαλίζει το νεκρό Γιάννο Γιάννουζα. Οι τουρκαλβανοί αλαλάζουν…
Η Μπουμπουλίνα μαθαίνει το νέο και μετά τη μάχη πηγαίνει με τη σωματοφυλακή της να ψάξει το Γιάννο. Περπατώντας ανάμεσα στους νεκρούς και τους τραυματίες, αναγνωρίζει το ακέφαλο σώμα του παιδιού της. Βγάζει το μαντήλι που φορούσε στα μαλλιά της, σκεπάζει το ακέφαλο σώμα, το αγκαλιάζει και το φιλά. Προσπαθεί να μη λυγίσει. Τη συνεφέρνουν τα βογγητά ενός παρακείμενου τουρκαλβανού τραυματία, που παρακαλά για λίγο νερό. Η Μπουμπουλίνα σηκώνεται όρθια, τραβάει αγέρωχα την πιστόλα που είχε πάντα στη ζώνη της και εκτελεί επί τόπου τον τουρκαλβανό…
Διατάζει τους στρατιώτες της να φορτώσουν στο άλογο το άψυχο σώμα του παιδιού της. Και γυρνώντας στο γραμματικό της τον διατάζει να γράψει επιστολή στις πολιτικές αρχές των Σπετσών με το λιτό μήνυμα:«Ο γιός μου είναι νεκρός, αλλά το Άργος είναι στα χέρια μας»…
Με θάρρος δανειστήκαμε το εξαιρετικο κείμενο από το φίλο μαςΓιώργο Θ. Πραχαλιά
Μετά τη συντριβή του στο Βαλτέτσι και την απαγόρευση της όδευσης προς Καλαμάτα, ο Κεχαγιάμπεης εξοργισμένος βγαίνει πανστρατιά από την Τριπολιτσά για να χτυπήσει το στρατόπεδο Βερβένων και τα γειτονικά Δολιανά. Αντικειμενικός Σκοπός του είναι να κατευθυνθεί προς Μυστρά και να απεγκλωβίσει τους Τουρκικούς θυλάκους της περιοχής που πολιορκούνται από Έλληνες, ενώ στη συνέχεια σκοπεύει να ανέλθει βόρεια και να εξασφαλίσει τον άξονα Άργος-Κόρινθος-Μέγαρα, για να διευκολύνει την κάθοδο του Κιοσέ Μεχμέτ από τη Ρούμελη στο Μοριά.
Ο Κολοκοτρώνης, μετά το θρίαμβο στο Βαλτέτσι, έχει αντιληφθεί επακριβώς τις προθέσεις του Κεχαγιάμπεη και γι’αυτό σπεύδει να ενισχύσει το στρατόπεδο Βερβένων με το φημισμένο Νικηταρά. Ο Νικηταράς με τον αδελφό του Νικόλα (ο οποίος είχε μόνο ένα ξύλο για όπλο) κινείται από Δολιανά προς Βέρβενα όταν καθ’οδόν ειδοποιείται για την έλευση των Τούρκων. Παρά τις ολιγάριθμες δυνάμεις του, ο Νικηταράς αποφασίζει να κλειστεί μέσα στα Δολιανά και να δώσει αποφασιστική μάχη. Αφηγείται ταπεινά ο υπέροχος Νικήτας: «Ανήμερα της Αναλήψεως πολεμούμε στα Δολιανά. Ο αδελφός μου με το στυλιάρι. Εις τα Δολιανά επολεμήσαμε εγώ και ο αδερφός μου».
Από τα Βέρβενα οι Έλληνες σπεύδουν προς ενίσχυση των Δολιανών, αλλά συναντούν το άλλο επιτιθέμενο τμήμα των Τούρκων και αναγκάζονται να συμπτυχθούν εντός των Βερβένων. Η μάχη συνεχίζεται μέχρι το μεσημέρι, οπότε οι Τούρκοι καταλαμβάνουν ένα ζωτικό ύψωμα των Βερβένων και στήνουν την τουρκική σημαία. Εκείνη την κρίσιμη στιγμή δύο εθελοντές Λάκωνες εφορμούν καταδρομικά, φονεύουν τον Τούρκο σημαιοφόρο και κατεβάζουν τη σημαία. Οι Τούρκοι κλονίζονται, ενώ από τα ελληνικά ταμπούρια των Βερβένων ακούγεται η ιαχή «Απάνω τους»! Οι Τούρκοι οπισθοχωρούν αλλόφρονες προς τα Δολιανά, με τους Έλληνες να τους καταδιώκουν. Ο Νικηταράς βλέπει τον κύριο όγκο των τουρκικών δυνάμεων να οπισθοχωρεί προς το μέρος του. Τραβάει το σπαθί και με επική έφοδο ξεχύνεται πάνω στους Τούρκους. Ο Δολιανίτικος κάμπος βάφτηκε κατακόκκινος στο αίμα…
Τα τσακισμένα υπολείμματα των Τούρκων έφτασαν αργά τη νύχτα στην Τριπολιτσά, με επικεφαλής τον έφιππο Κεχαγιάμπεη που έκλαιγε απαρηγόρητος. Αφηγείται ο Κολοκοτρώνης «Και έτζι εμούδιασαν οι Τούρκοι και δεν εβγήκαν άλλη φορά δια εκστρατείαν».
Με θάρρος δανειστήκαμε το εξαιρετικο κείμενο από το φίλο μαςΓιώργο Θ. Πραχαλιά
Σαν σήμερα, 12 Μαΐου 1821,ο Κεχαγιάμπεης βγαίνει πανστρατιά από την Τριπολιτσά, με επικεφαλής το διαβόητο Ρουμπή, για να χτυπήσει το Βαλτέτσι και να περάσει στην Καλαμάτα, καταπνίγοντας την Επανάσταση στο Μοριά.
Ο Κολοκοτρώνης έχει τάξει μέσα στο Βαλτέτσι τους Μανιάτες, τους Μεσσήνιους και τους αρειμάνιους Ντρέδες, όλοι τους τα πιο φονικά ντουφέκια στο Μοριά, για να αγκιστρώσουν τους Τούρκους και να τους αναγκάσουν να αναπτυχθούν πέριξ του χωριού. Εκεί θα τους χτυπήσει με πλαγιοκοπήσεις σε αποφασιστική μάχη ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης ερχόμενος με ενισχύσεις Καρυτινών, τα τρομερά σπαθιά του Μοριά, από τα γειτονικά στρατόπεδα Χρυσοβιτσίου και Πιάνας, ενώ η παγίδα θα ολοκληρωθεί με τις ενισχύσεις που θα έρθουν από το μεμακρυσμένο στρατόπεδο Βερβένων με τους φημισμένους σπαθοφόρους του Πραστού, που θα φράξουν τη διαφυγή των Οθωμανών προς Τριπολιτσά.
Αφηγείται το σχέδιο ο Γέρος «Είπα να φκειάσετε τα ταμπούρια κλειστά. Εις την άκρη του χωριού ήτον μια εκκλησιά, να γένει ταμπούρι, καθώς και δύο καταρράχια που διαφεντεύουν το χωριό, όπου αν έλθουν οι Τούρκοι να κλεισθήτε μέσα. Μου απεκρίθησαν εκείνοι: χανόμεθα! Εσείς κλεισθήτε και εγώ σας έρχομαι μεντάτι (με ενισχύσεις)».
Οι Τούρκοι χτυπάνε αλύπητα το Βαλτέτσι αλλά το ελληνικό ντουφέκι αστράφτει. Η λυσσώδης μάχη συνεχίζεται μέχρι το μεσημέρι, οπότε καταφθάνει ο Κολοκοτρώνης με ενισχύσεις από το Χρυσοβίτσι. Από μια ράχη βάζει δυνατή φωνή προς το γέρο ΜητροΠέτροβα, το καλύτερο ντουφέκι της Μεσσηνίας, που ήταν μέσα στο Βαλτέτσι: «Βάστα μπαρμπα Μήτρο»! Οι κλεισμένοι στο Βαλτέτσι καταλαβαίνουν ότι έρχονται οι ενισχύσεις…
Το απόγευμα καταφθάνει και ο Πλαπούτας με τις ενισχύσεις από την Πιάνα. Τα μεσάνυχτα ο Κολοκοτρώνης ανεφοδιάζει με καταδρομική ενέργεια το χωριό και επιστρέφει στο ταμπούρι του βάζοντας μεγάλη φωνή να τον ακούσουν οι Τούρκοι: «Έ, μωρέ παλιότουρκοι! Ο Κολοκοτρώνης είμαι! Ζωντανούς θα σας πιάσω!», ενώ βάζει αρκετούς άνδρες να γυροφέρνουν τα υψώματα με αναμμένους δαυλούς για να δείχνει ότι έρχονται διαρκώς ενισχύσεις. Αφηγείται ο Φωτάκος: «ο πόλεμος όλην την νύχτα εξηκολούθησεν αδιάκοπος». Προς τα χαράματα φτάνουν οι ενισχύσεις από τα Βέρβενα και η μάχη έχει πλέον κριθεί.
Με το χάραμα ο πόλεμος συνεχίστηκε επί τετράωρο, οπότε τα τουρκικά στρατεύματα εμφάνισαν κάμψη. Ο Ρουμπής έστειλε κωδικοποιημένο μήνυμα στον Κεχαγιάμπεη για υποχώρηση, καίγοντας πυρίτιδα από το ταμπούρι του. Ο Κεχαγιάμπεης συμφώνησε καίγοντας επίσης πυρίτιδα από το δικό του ταμπούρι. Ο Κολοκοτρώνης αντιλαμβάνεται αστραπιαία την πρόθεση των Τούρκων για υποχώρηση. Πετάγεται από το ταμπούρι του όρθιος και τραβάει το σπαθί του από τη θήκη, φωνάζοντας με όλη του τη δύναμη: “Επάνω τους Έλληνες»!!! Και τότε, μια υπερκόσμια λάμψη κάλυψε ολόκληρο το Βαλτέτσι! Ήταν η αντανάκλαση από τις λάμες των ελληνικών σπαθιών που ξεθηκάρωσαν και αντίκρυσαν το μεσημεριάτικο ήλιο…
Ήταν απόγευμα όταν οι Έλληνες σταμάτησαν να σφάζουν κυνηγώντας τους Τούρκους στον κάμπο της Μπολέτας. Οι Οθωμανοί έτρεχαν πανικόβλητοι προς την Τριπολιτσά για να σωθούν. Αφηγείται ο Γέρος: «Τους εκυνηγήσαμεν έως που τους εβγάλαμεν εις τον κάμπον. Ο πόλεμος εκείνος εστάθη η ευτυχία της πατρίδος. Αν εχαλιώμεθα, εκινδυνεύαμε να κάμωμε ορδί (στρατόπεδο) πλέον». Για να μην κινδυνέψουν οι Έλληνες από τα υπολείμματα του Τουρκικού ιππικού ο Γέρος φώναξε: «Φτάνει Έλληνες! Άφτε να σκοτώσουμε και σ’άλλες μάχες»!!!
Το ίδιο βράδυ, ο επικεφαλής των Τουρκαλβανών που πολέμησαν στο Βαλτέτσι, ο Λιόμπεης, αφηγείται τα γεγονότα στο Σαράι και λέει παρουσία όλων των Τούρκων απευθυνόμενος στην όμορφη Μαριγώ, τη βασανισμένη Ελληνοπούλα του χαρεμιού “Ωρέ, μα το θεγό, δικό σας είναι! Είχα πολεμήσει σε τόσα σεφέρια (πολέμους) με τους Τσάμηδες, με τους Σουλιώτες και με τους Μοσκόβους (Ρώσους)! Μα το ντουφέκι που είδα στο Βαλτέτσι είναι παλληκαρήσιο! Πάει, ωρέ πάει! Δικό σας είναι! Ο θεγός σας το ‘δωκε»!
Ο Κολοκοτρώνης ομολογεί «Έβαλα λόγον ότι πρέπει να νηστεύσωμεν όλοι δια δοξολογίαν εκείνης της ημέρας και να δοξάζεται αιώνας αιώνων, έως ού στέκει το έθνος, διατί ήτον η ελευθερία της πατρίδος»…
Στο στρατόπεδο των Ελλήνων επικρατεί ντελίριο ενθουσιασμού. Όλοι αναγνωρίζουν πια την ορθότητα του σχεδίου του Κολοκοτρώνη. Ο Γέρος όμως είναι συγκρατημένος. Ξέρει ότι ο Κεχαγιάμπεης θα κινηθεί αμέσως προς το Μιστρά. Και αυτός ο δρόμος περνάει από τα Βέρβενα και τα Δολιανά…
ΟΛΟΣ Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΣΤΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Β’ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και εμέις από στενοκεφαλιά και κουταμάρα τα κρύβουμε όλα. Η εκδήλωση έχει ενταχθεί στο επίσημο πρόγραμμα εορτασμού της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» και τελεί υπό την αιγίδα της.
Χαιρετίζουμε την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» και τον κοινό νου, που τελικά θα επικρατήσει.
O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία όχι μόνο της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας .
«Έλλάδα 2021» Με χαρά ανακοινώνουμε «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» και κωδικό GR-01724,ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ , …
“Αρ. Πρωτοκόλλου: 4210
Αγαπητέ κύριε Κουρόγιωργα,
Με χαρά επιβεβαιώνουμε ότι λάβαμε την πρότασή σας με τίτλο «O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων» και κωδικό GR-01724, την οποία προτιθέμεθα να εντάξουμε σε ειδική έκδοση που ετοιμάζουμε και θα περιλαμβάνει περιγραφή του συνόλου των προτάσεων που ταυτίζονται με τους τέσσερις άξονες της Επιτροπής και που συνεισφέρουν στο κοινό αυτό εθνικό εγχείρημα με την ευκαιρία της επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Η έγγραφη συγκατάθεσή σας για την έκδοση αυτή, όπως προβλέπεται στην κείμενη νομοθεσία, θα σας ζητηθεί σε δεύτερο χρόνο.
Όσον αφορά στη δυνατότητα υποστήριξης της πρότασής σας από την Επιτροπή, θα επικοινωνήσουμε σύντομα μαζί σας, μόλις ολοκληρωθεί η τελική εισήγηση των μελών της Ολομέλειας και η εκτίμηση της Επιτροπής ως προς τα διαθέσιμα οικονομικά μέσα.
Σας ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή σας στο εθνικό κάλεσμα.”
Σας ευχόμαστε καλές γιορτές , καλή χρονιά και υγεία.
Πότε θα αναρτήσετε, σύμφωνα με το τουριστικό πρόγραμμα σας ,στην ιστοσελίδα του δήμου δύο φωτογραφίες με δύο λέξεις, την πινακίδα του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης και την πλάκα της σχολής Καρυτσιώτη στον Αγιάννη?
Σας παρακαλούμε να μας δώσετε τον αριθμό πρωτοκόλλου Σας ευχαριστούμε.
Γιάννης Κουρόγιωργας
Πήραμε το Α.Π.και περιμένουμε υπομονετικά και ευγενικά τον κοινό νου, που κάποτε τελικα θα επικρατήσει.
Πως να το κάνουμε εμείς και πολλοί συμπολίτες μας στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ας μην πούμε όλοι οι συμπολίτες μας, δεν πιστεύουμε ότι τα σπουδαιότερα αξιοθέατα του δήμου μας για να αναφέρονται στη ιστοσελίδα του δήμου μας είναι το Λιμάνι Αγίου Ανδρέα , το Ελληνικό (ή Τειχιό) , τα ερείπια του Κάστρου της Ωριάς ,τα Φαράγγια της Μαζιάς και της Ζαρμπάνιτσας, αλλά είναι πολύ σπουδαιότερα που επίσης πρέπει να αναφέρονται τα δύο σπουδαιότερα μνημεία του δήμου μας,η Σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη με το παράρτημα της στο Άστρος (που στεγάζεται το μουσείο Άστρους) και o «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, τελεία και πάβλα.
Δείτε το αίσχος επτά χρόνων στο παρακάτω σύνδεσμο απο την ιστοσελίδα του δήμου μας .Αυτά προβάλουμε και αυτά βλέπουν οι φίλοι επισκέπτες μας και “από στενοκεφαλιά και κουταμάρα τα κρύβουμε όλα”. ….’Ελεος πια κύριε δήμαρχε, σας παρακαλούμε εφαρμόσετε το πρόγραμμα σας η διαφορετικά απαντήσετε αιτιολογημένα σύμφωνα με το σύνταγμα και την νομοθεσία για το Αριθμός πρωτοκόλλου: 16815/14-12-2020. Έλεος πια…….
Στις 19 Ιουνίου 1821 οι ντόπιοι προεστοί και οπλαρχηγοί παρέθεσαν γεύμα ,το γνωστό “Κολοκοτρωνέικο τραπέζι” στο Άστρος στον πρίγκιπα Δημήτριο Υψηλάντη και σε σημαντικούς στρατιωτικούς Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κ.α. στο αγροκήπιο του Καρυτσιώτη κάτω από το τήλιο ,που ακόμα υπάρχει και αργοπεθαίνει, και στο χώρο υπάρχει σχετική πινακίδα, δίπλα στην Σχολή Καρυτσιώτη του Άστρους (νυν Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους). Εκεί, ο Πάνος Ζαφειρόπουλος είπε στον πρίγκιπα Υψηλάντη ότι είχε ορκιστεί να μην κουρευτεί ή ξυριστεί πριν ελευθερωθεί η πατρίδα. Τότε ο Υψηλάντης τον ρώτησε: <<Ώστε Άκουρος θα μείνεις ;;>>. Έτσι προέκυψε το γνωστό παρατσούκλι <<Άκουρος>>. Ο Ζαφειρόπουλος, μάλιστα, τήρησε τον όρκο του.
Από την Σμαράγδη Αρβανίτη
Ο Κολοκοτρώνης είπε στο τραπέζι στον Δημήτριο Υψηλάντη ότι εδώ τρώμε με τα “χρυσά μαχαίρια και τα χρυσά πιρούνια ” που ήταν τα χέρια και οι κολοκυθόκουπες …..
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Σύμφωνα με την αφήγηση του Κολοκοτρώνη στον Γεώργιο Τερτσέτη, μετά την υποδοχή ο Κολοκοτρώνης παρέθεσε γεύμα «εις του ίσκιους των δένδρων του Άστρους (σ.σ. στο γεύμα αυτό ο Κολοκοτρώνης δεν κάλεσε κανέναν εκ των προεστών). Γίδα ψητή στρωμένη εις φύλλα, ασκί με ρετσινόκρασο, μισό φλασκί δια ποτήρι και ψωμί, όχι πρώτης ποιότητος, ήτον η ετοιμασία του γεύματος. Ὅταν ἐκάθησαν, κόβοντας ὁ Κολοκοτρώνης τὸ ψητὸ μὲ τὰ χέρια του, εἶπε εἰς τὸν Ὑψηλάντην: «Αὐτὰ εἶναι τὰ χρυσὰ πηρούνια καὶ τὰ χρυσὰ μαχαίρια τῆς Ἑλλάδος καὶ αὐτὸ τὸ ριτσινόκρασο τὰ πολύτιμα κρασιά της».
Και συνεχίζει ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φωτάκος: «Από το Άστρος επεράσαμεν εις τον Άγιον Ιωάννην, και από εκεί, αφού εγευματίσαμεν εις ταις καμάρες του Αγίου Πέτρου, εφθάσαμεν εις Βέρβαινα (προφανώς, μέσω Καστρίου και Δολιανών).
Η συνέλευση ψήφισε μέσα στη φημισμένη σχολή Καρυτσιώτη στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας την “περίφημη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως», προς την Υφήλιο, υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης και η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα… «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτου».
Ευχαριστούμε δημόσια τον πρόεδρο του ΔΣΑ συμπατριώτη μας κ.Δ.Βερβεσό που έμπρακτα μας θύμισε τα αυτονόητα που σαν τοπική κοινωνία κρύβαμε τόσα χρόνια , ακόμα και από την ιστοσελίδα του δήμου μας , ο «Ιερός χώρος» της Β’Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι εδώ, μπροστά μας, στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας.. Σας ευχαριστούμε κύριε Βερβεσέ, μας δείξατε έμπρακτα οι ηγέτες πάνε μπροστά,να είσαστε καλά.
Ευχαριστούμε δημόσια τήν επιτροπή «Ελλάδα2021» που μας είπε βροντερά , για να το ακούσουμε καλά όλοι μας ,ο «Ιερός χώρος» της Β’Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι εδώ, μπροστά μας στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας.
Παρακαλούμε δημόσια τον δήμαρχο και τους αντιδημάρχους , που συμετείχαν στην εκδήλωση όπως είδαμε τις φωτογραφίες και τις ανακοινώσεις τους στον τύπο, να κάνουν επίσης τα αυτονόητα, όχι άλλα λόγια ρε παιδιά, η τοπική κοινωνία απαιτεί συγκεκριμένες ενέργειες και έργα.
«Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».”
Η συνέλευση ψήφισε μέσα στη φημισμένη σχολή Καρυτσιώτη στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας την “περίφημη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως», προς την Υφήλιο, υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης και η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα… «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτου».
Ο χώρος είναι ένα μεγαλείο, ένα σημαντικότατο ιστορικό μνημείο. Αυτοί οι θησαυροί μας , δεν κτίζονται με τίποτα σήμερα, ούτε με μια χούφτα εκατομμύρια ευρώ , γιατί η ιστορία μας δεν ξαναγράφετε μερικές φορές. Αυτούς τους θησαυρούς άλλοι τους προσέχουν σαν τα μάτια τους, γιατί θέλουν να τους δείχνουν στα παιδιά τους , τους λένε «μουσεία» και τους κρατάνε πάντοτε ανοικτούς.
Τα μάρμαρα και τα μνημεία είναι σημαντικά και υπάρχουν σε όλα τα μουσεία του κόσμου. Εμείς έχουμε παραπάνω από τα μνημεία αυτό τον υπέροχο σεμνό και επιβλητικό χώρο , ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΣΕIΟ ΑΠΟ ΜΌΝΟΣ ΤΟΥ, δεμένο με την σύγχρονη ιστορία μας που δεν το έχουν πολλοί. Αυτό το μουσείο μας θα ανοίξουμε σύντομα.
astrosgr.com - Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας 
