Η εμβληματική εικόνα του Bob Dylan και της Suze Rotolo κατά τη διάρκεια μιας φωτογράφησης για το θρυλικό άλμπουμ “The Freewheelin’ Bob Dylan” τον Φεβρουάριο του 1963 περικλείει μια στιγμή που θα καθόριζε τόσο τον καλλιτέχνη όσο και το κοινωνικό τοπίο της εποχής. Αυτή η φωτογραφία, που τραβήχτηκε από τον διάσημο φωτογράφο Don Hunstein, απαθανατίζει την οικεία και συμβολική σύνδεση μεταξύ των δύο μορφών, όχι μόνο ως ζευγάρι αλλά και ως πολιτιστικές εικόνες της δεκαετίας του 1960. Η εικόνα, που τραβήχτηκε στην καρδιά του Γκρίνουιτς Βίλατζ της Νέας Υόρκης, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου έντονων πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών, αντανακλά το πνεύμα της νεανικής εξέγερσης και της καλλιτεχνικής έκφρασης που χαρακτήριζε την εποχή.Το “The Freewheelin’ Bob Dylan” θεωρείται συχνά ως ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ στην ιστορία της λαϊκής μουσικής και η φωτογραφία του Bob Dylan και της Suze Rotolo στους χιονισμένους δρόμους της Νέας Υόρκης έγινε μια οπτική αναπαράσταση του κινήματος της λαϊκής μουσικής. που κέρδιζε τότε έλξη. Η Suze Rotolo, μια ταλαντούχα καλλιτέχνης και ακτιβίστρια, δεν ήταν μόνο η μούσα του Bob Dylan αλλά και ένα βασικό πρόσωπο στην πρώιμη καριέρα του, επηρεάζοντας τη σύνθεση τραγουδιών και την κοσμοθεωρία του. Η εικόνα, με την ακατέργαστη απλότητά της, αποτυπώνει την ουσία της σχέσης τους, συμβολίζοντας τόσο την προσωπική τους σύνδεση όσο και τη μεγαλύτερη πολιτιστική αλλαγή που συνέβη στην Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του 1960.Η Suze Rotolo, η οποία άσκησε σημαντική επιρροή στην πρώιμη γραφή του Dylan, ήταν μια καλλιτέχνης και ακτιβίστρια από μόνη της. Η σχέση της με τον Dylan στις αρχές της δεκαετίας του 1960 θεωρείται συχνά ως ένα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή του καλλιτέχνη, με την επιρροή της Rotolo να αντικατοπτρίζεται σε μερικά από τα πιο αξιομνημόνευτα τραγούδια του Dylan.
Το Νομπέλ Λογοτεχνίας για το έτος 2016 απονέμεται στον αμερικανό τραγουδοποιό και ποιητή Μπομπ Ντύλαν διότι «δημιούργησε νέους ποιητικούς εκφραστικούς τρόπους μέσα στη μεγάλη παράδοση του αμερικανικού τραγουδιού». Την ανακοίνωση έκανε το μεσημέρι της Πέμπτης 13 Οκτωβρίου, στη Στοκχόλμη, η μόνιμη γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας Σάρα Ντάνιους. Σε ερώτηση δημοσιογράφου να τα όρια βράβευσης για το Νόμπελ Λογοτεχνίας διευρύνθηκαν η κ. Σάρα Ντάνιους δήλωσε: «Όχι, δεν τα έχουμε διευρύνει. Αν ανατρέξετε στην ιστορία του ποιητικού λόγου θα δείτε ότι και ο Όμηρος και η Σαπφώ συνέθεσαν ποιητικά έργα που απαγγέλλονταν και τραγουδιούνταν. Σήμερα διαβάζουμε τον Όμηρο. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να διαβάζουμε και να ακούμε τα ποιήματα του Μπομπ Ντύλαν. Είναι ένας μεγάλος ποιητής στη μεγάλη παράδοση της αγγλόφωνης ποίησης».
“Μέσω του έργου του, ο Bob Dylan άλλαξε την ιδέα μας για το τι μπορεί να είναι η ποίηση και πώς μπορεί να λειτουργήσει.”«Αν οι άνθρωποι στον λογοτεχνικό κόσμο στενάζουν, πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι οι θεοί δεν γράφουν, χορεύουν και τραγουδούν», είπε η Σουηδική Ακαδημία στην ομιλία της βράβευσης.
The Freewheelin’ Bob Dylan (1963), που τον εκτόξευσε στα αστέρια. Με κομμάτια όπως το “Blowin’ in the Wind” και το “A Hard Rain’s A-Gonna Fall”, το έργο του Dylan έγινε ο ύμνος μιας γενιάς που αναζητούσε κοινωνική αλλαγή.
Bob Dylan & Joan Baez
Η ισχυρή φωνή της Joan και η ακλόνητη δέσμευση για κοινωνική δικαιοσύνη έχουν εμπνεύσει γενιές.
Όταν η Joan Baez γνώρισε τον Dylan τον Απρίλιο του 1961, είχε ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο της άλμπουμ και είχε αναγνωριστεί ως η «Βασίλισσα του Φολκ». Όταν άκουσε τον Dylan να ερμηνεύει το τραγούδι του “With God on Our Side”, η Baez είπε αργότερα: “Ποτέ δεν πίστευα ότι κάτι τόσο δυνατό θα μπορούσε να βγει από αυτόν τον μικρό φρύνο“. Τον Ιούλιο του 1963, η Baez κάλεσε τον Dylan να έρθει μαζί της στη σκηνή στο Newport Folk Festival, δημιουργώντας το σκηνικό για παρόμοια ντουέτα τα επόμενα δύο χρόνια. Την εποχή της περιοδείας του Dylan στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1965, η ρομαντική τους σχέση είχε αρχίσει να σβήνει.
Tο τραγούδι του 1963 “Masters of War”, ένα από τα πιο δυνατά τραγούδια της εποχής “διαμαρτυρίας”.
Οι στίχοι του Dylan για το “Masters of War” είναι δυνατοί και αδυσώπητοι, και η σταθερή λαϊκή μουσική υπόκρουση του τραγουδιού κάνει το μήνυμα να φαίνεται ακόμα πιο έντονο. Ο Ντύλαν ήταν τόσο έκπληκτος από τους στίχους που χρησιμοποίησε που είπε: «Δεν έχω ξαναγράψει κάτι τέτοιο».
- Ελάτε κύριοι του πολέμου
- Εσείς που κατασκευάζετε τα μεγάλα όπλα
- Εσείς που κατασκευάζετε τα αεροπλάνα του θανάτου
- Εσύ που φτιάχνεις όλες τις βόμβες
- Εσύ που κρύβεσαι πίσω από τοίχους
- Εσύ που κρύβεσαι πίσω από τα θρανία
- Θέλω μόνο να ξέρεις
- Μπορώ να δω μέσα από τις μάσκες σου
- Εσύ που δεν έκανες ποτέ τίποτα
- …………………….
- Όταν ο θάνατός σου παίρνει το τίμημα
- Όλα τα λεφτά που έβγαλες
- Δεν θα αγοράσει ποτέ πίσω την ψυχή σου
- Και ελπίζω να πεθάνεις
- Και ο θάνατός σου θα έρθει σύντομα
- Θα ακολουθήσω την κασετίνα σου
- Μέχρι το χλωμό απόγευμα
- Και θα παρακολουθώ όσο είσαι χαμηλωμένος
- Κάτω στο νεκροκρέβατό σου
- Και θα σταθώ πάνω από τον τάφο σου
- «Μέχρι να είμαι σίγουρος ότι είσαι νεκρός»
Ο Bob Dylan έγραψε το “Blowin’ in the Wind” σε δύο σύντομες στάσεις τον Απρίλιο του 1962. Αργότερα ισχυρίστηκε ότι συνέθεσε την αρχική έκδοση σε δύο στίχους σε περίπου 10 λεπτά, με τον μεσαίο στίχο να έρχεται λίγες εβδομάδες αργότερα. Ο Bob Cohen των New World Singers είπε στο RightWingBob.com ότι η μελωδία βασίστηκε σε ένα παραδοσιακό πνευματικό – “No More Auction Block For Me” – που το συγκρότημα συμπεριέλαβε στο ρεπερτόριό του.
Όταν ο Dylan έκανε το ντεμπούτο του στην αρχική έκδοση σε δύο στίχους στο Gerde’s Folk City εκείνο τον μήνα, ξεκίνησε προσπαθώντας να εξηγήσει τι δεν ήταν το τραγούδι. “Αυτό εδώ δεν είναι ένα τραγούδι διαμαρτυρίας ή κάτι τέτοιο, γιατί δεν γράφω τραγούδια διαμαρτυρίας”, είπε, στο “Revolution in the Air“.«Το γράφω απλώς ως κάτι που πρέπει να ειπωθεί, για κάποιον, από κάποιον». Ωστόσο, στο Sing Out! Στη συνέντευξη, είπε ότι “μερικοί από τους μεγαλύτερους εγκληματίες είναι αυτοί που γυρίζουν το κεφάλι τους μακριά όταν βλέπουν λάθος και ξέρουν ότι είναι λάθος. Είμαι μόλις 21 ετών και ξέρω ότι έχουν γίνει πάρα πολλοί πόλεμοι”.
Εκείνο το καλοκαίρι, σε μια συνέντευξη στο περιοδικό λαϊκής μουσικής, Sing Out!, ο Dylan προσπάθησε να εξηγήσει το νόημα των στίχων του τραγουδιού. «Δεν μπορώ να πω πολλά για αυτό το τραγούδι εκτός από το ότι η απάντηση φυσάει στον άνεμο», είπε, στο «Revolution in the Air». “Δεν υπάρχει σε κανένα βιβλίο ή ταινία ή τηλεοπτική εκπομπή ή ομάδα συζήτησης.”
Είτε το ήθελε είτε όχι, το “Blowin’ in the Wind” έγινε γρήγορα ένα τραγούδι διαμαρτυρίας. «Θα συνεχίσουμε να το τραγουδάμε στο Μισισιπή το 1963-64 όπου έγινε ύμνος για τα πολιτικά δικαιώματα», θυμάται ο Μπομπ Κοέν στο RightWingBob.com. Ο Κοέν ένιωσε ότι το τραγούδι “αντανακλούσε αυτή τη λαχτάρα για δικαιοσύνη και ειρήνη. Ότι οι απαντήσεις φυσούν ή πνέουν στον άνεμο.”
Το σήμα του “Blowin’ in the Wind” ως τραγούδι διαμαρτυρίας ήρθε τον Αύγουστο του 1963 κατά τη διάρκεια της Πορείας στην Ουάσιγκτον για τις θέσεις εργασίας και την ελευθερία — το ίδιο εμβληματικό γεγονός όπου ο αιδεσιμότατος Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έδωσε την περίφημη ομιλία του “I Have a Dream”. . Ο Peter, ο Paul και η Mary ερμήνευσαν το τραγούδι στα σκαλιά του Lincoln Memorial αφού παρουσιάστηκαν σε ένα πλήθος άνω των 250.000 ατόμων από τον ηθοποιό και ακτιβιστή Ossie Davis. «Και τώρα, μια ομάδα τραγουδιστών που ήρθαν να βοηθήσουν να εκφράσουν με τραγούδια τι είναι αυτή η σπουδαία συνάντηση», είπε ο Ντέιβις ως εισαγωγή πριν το τρίο ξεκινήσει στο τραγούδι του Ντύλαν (μέσω YouTube). Ακόμα κι έτσι, ο Dylan συνέχισε να αρνείται οποιοδήποτε πολιτικό νόημα στη μελωδία του. «Δεν έχω πολιτική τάση», είπε σε δημοσιογράφο (μέσω του «Revolution in the Air»). «Το «φυσάει στον άνεμο» ήταν απλώς ένα συναίσθημα που ένιωσα επειδή ένιωθα έτσι».
“Δεν μπορώ να πω πολλά για αυτό το τραγούδι εκτός από το ότι η απάντηση φυσάει στον άνεμο… Αλλά το μόνο πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν παίρνει την απάντηση όταν πέφτει, οπότε δεν μπορούν να το δουν και να το γνωρίσουν πολλοί άνθρωποι… και μετά πετάει ξανά… Εξακολουθώ να λέω ότι μερικοί από τους μεγαλύτερους εγκληματίες είναι αυτοί που γυρίζουν το κεφάλι τους μακριά όταν βλέπουν λάθος και ξέρουν ότι είναι λάθος. Είμαι μόλις 21 χρονών και ξέρω ότι έχουν γίνει πάρα πολλοί πόλεμοι… Εσείς οι άνω των 21, είστε μεγαλύτεροι και πιο έξυπνοι.”
- Πόσους δρόμους πρέπει να περπατήσει ένας άνθρωπος
- Πριν τον πεις άντρα;
- Πόσες θάλασσες πρέπει να σαλπάρει ένα λευκό περιστέρι
- Πριν κοιμηθεί στην άμμο;
- Ναι, και πόσες φορές πρέπει να πετάξουν οι οβίδες
- Πριν απαγορευτούν για πάντα;
- Η απάντηση, φίλε μου, φυσάει στον άνεμο
- Η απάντηση φυσάει στον άνεμο
- Ναι, και πόσα χρόνια πρέπει να υπάρχει ένα βουνό
- Πριν ξεπλυθεί στη θάλασσα;
- Και πόσα χρόνια μπορεί να υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι
- Πριν τους επιτραπεί να είναι ελεύθεροι;
- Ναι, και πόσες φορές μπορεί ένας άνθρωπος να γυρίσει το κεφάλι του
- Και προσποιείται ότι απλά δεν βλέπει;
- Η απάντηση, φίλε μου, φυσάει στον άνεμο
- Η απάντηση φυσάει στον άνεμο
- Ναι, και πόσες φορές πρέπει ένας άντρας να κοιτάξει ψηλά
- Πριν προλάβει να δει τον ουρανό;
- Και πόσα αυτιά πρέπει να έχει ένας άνθρωπος
- Πριν προλάβει να ακούσει τους ανθρώπους να κλαίνε;
- Ναι, και πόσοι θάνατοι θα χρειαστούν μέχρι να το μάθει
- Ότι έχουν πεθάνει πάρα πολλοί άνθρωποι;
- Η απάντηση, φίλε μου, φυσάει στον άνεμο
- Η απάντηση φυσάει στον άνεμο
Ο Bob Dylan, γεννημένος ως Robert Zimmerman στις 24 Μαΐου 1941, στο Duluth της Μινεσότα, είναι μια από τις πιο σημαίνουσες και μεταμορφωτικές φιγούρες στην ιστορία της μουσικής. Εμφανιζόμενος στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Dylan ήταν μια κεντρική φιγούρα στην αναβίωση της λαϊκής μουσικής, αλλά ο αντίκτυπός του εκτείνεται πολύ πέρα από οποιοδήποτε είδος. Γνωστός για τους βαθιούς στίχους του, οι οποίοι συχνά άγγιζαν κοινωνικά, πολιτικά και φιλοσοφικά θέματα, ο Dylan έγινε γρήγορα φωνή για μια γενιά, ειδικά με τραγούδια όπως τα “Blowin’ in the Wind” και “The Times They Are A-Changin”. Αυτοί οι ύμνοι των πολιτικών δικαιωμάτων της δεκαετίας του 1960 και τα αντιπολεμικά κινήματα εδραίωσαν τη θέση του Dylan ως πολιτιστική εικόνα.
Η καριέρα του Dylan εξελίχθηκε με εκπληκτικούς τρόπους, από τις λαϊκές του ρίζες έως τον πρωτοποριακό του ηλεκτρισμένο ροκ ήχο στο *Highway 61 Revisited* (1965), το οποίο περιλάμβανε το θρυλικό τραγούδι “Like a Rolling Stone”. Αυτή η αλλαγή σηματοδότησε μια καμπή στην καριέρα του, με πολλούς θαυμαστές να αποδοκιμάζουν αρχικά την αποχώρησή του από τη λαϊκή μουσική, αλλά τελικά εδραίωσε τη θέση του ως καινοτόμου ροκ. Η ικανότητά του να εξελίσσεται μουσικά, συνδυάζοντας ροκ, φολκ, μπλουζ, ακόμη και στοιχεία της κάντρι, τον έχει κρατήσει επίκαιρο για πάνω από έξι δεκαετίες.
Πέρα από τη μουσική του, η επιρροή του Dylan καλύπτει τη λογοτεχνία, την ποίηση και τη λαϊκή κουλτούρα. Οι στίχοι του έχουν επαινεθεί για τη λογοτεχνική τους ποιότητα, χαρίζοντας του το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2016. Άλμπουμ όπως *Blonde on Blonde* (1966), *Blood on the Tracks* (1975) και *Time Out of Mind* (1997) ) παρουσιάζει τη συνεχιζόμενη καλλιτεχνική του ανάπτυξη. Η αινιγματική προσωπικότητα και η συνεχής επανεφεύρεση του Ντύλαν τον έχουν κάνει μια μυστηριώδη φιγούρα, αλλά ο τεράστιος κατάλογος έργων του, που εκτείνεται σε πάνω από 50 χρόνια, διασφαλίζει την κληρονομιά του ως έναν από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς και ερμηνευτές στην ιστορία.
astrosgr.com - Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας 