Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παρακάτω χάρτη στο τέλος της αρχαίας Ελλάδος, διακρίνεται η αρχαία πόλη της Θυρέας, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.
“Εν τούτω τω τόπω συνήλθεν η Β΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων, 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823»
O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία όχι μόνο της Κυνουρίας, αλλά και της πατρίδας μας. Η επέτειος αυτού του γεγονότος γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο την Παρασκευή του Πάσχα.
Σύντομα θα αρχίσουν οι επετειακές εκδηλώσεις για τα διακόσια χρόνια της Εθνοσυνέλευσης
Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζοντας την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη και του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων στο Ελληνικό έθνος εκήρυξε σαν «ιστορικόν διατηρητέον μνημείον», «ιστορικό τόπο» και «αρχαιολογικόν χώρον».Διδακτήριον Άστρους
”Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείοντο εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.
Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως». Οι πληρεξούσιοι της εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης ετίμησαν το μεγάλο εθνικό ευεργέτη μας Δημήτριο Καρυτσιώτη, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης. Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα…
Στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας τα έχουμε όλα . 1) Είμαστε κοντά σε όλα.. 2) Έχουμε τον «ήλιο και την θάλασσα» του Αργολικού, με πολλές μαγευτικές παραλίες. 3) Έχουμε μεγάλη ιστορία και σημαντικότατα αρχαιολογικά μνημεία 4) Έχουμε τον Πάρνωνα , «τα βουνά μας και τα κάστρα μας». 5) Είμαστε το «Άγιον Όρος» της Νότιας Ελλάδας Έχουμε τους γείτονες μας και τις κατάλληλες υποδομές για διακοπές για όλους και για οικογένειες
1) Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας δεν είναι το κέντρο του κόσμου, αλλά «είναι κοντά σε όλα και τα έχουμε όλα».
Στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο οι Δελφοί ήταν ο ομφαλός της γης.
Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεται η αρχαία πόλη της Θυρέας, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.
Η Αθήνα απέχει 170 χλμ, περίπου δύο ώρες ,το αεροδρόμιοπερίπου 200 χλμκαι το ‘Άστρος έχει τοφημισμένο και το καλύτερο Αττικό κλίμα.
Το Άστρος είναι πολύ κοντά στους σπουδαιότερους Αρχαιολογικούς Χώρους και Μουσεία της πατρίδας μας, , που κάποτε όλοι πρέπει να επισκεφτούμε , που εύκολα επισκέπτονται πολλοί φίλοι μας με ημερήσιες εκδρομές από το Άστρος, όταν διαλέγουν το Άστρος για τη βάση των ετήσιων διακοπών τους .
α.Σπουδαιότεροι Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία στην Ελλάδα.
Το Παλαμήδι στο Ναύπλιο (33 χλμ,),η Τύρινθα 33 χλμ, οι Μυκήνες( 43 χλμ), το Θέατρο Επιδαύρου( 70 χλμ), η Ολυμπία(170 χλμ), ο Παρθενώνας,η Ακρόπολη και το Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα (170 χλμ), οι Δελφοί (288 χλμ) και ο Μυστράς (88 χλμ).
b. Έχουμε κοντά μας εύκολα προσβάσιμα του “Αιγαίου τα νησιά”
c. Έχουμε πολλά ιστορικά και παραδοσιακά χωριά και τους φίλους μας Τσάκωνες που συνεχίζουν να μιλάνε αρχαία Ελληνικά.
2) Ο Αργολικός και οι παραλίες μας
Έχουμε τον «ήλιο και την θάλασσα»του Αργολικού,με πολλές μαγευτικές παραλίες. Είμαστε ένα μαγευτικό «νησί που τα έχει όλα». Ας επαναλάβουμε, έχουμε κοντά μας εύκολα προσβάσιμα του “Αιγαίου τα νησιά”.
Το Άστρος και ο Αγιάννης συνδυάζουν άριστα “το βουνό και τη θάλασσα”και γι αυτό πολλοί προτιμούν το Άστρος για τις διακοπές τους . Η εναλλαγή του τοπίου από το μπλε της θάλασσας στο πράσινο της πεδιάδας και του βουνού, είναι μια ευχάριστη πρόκληση για τον απαιτητικό ταξιδιώτη που βαριέται γρήγορα τα μονότονα σκηνικά.
Το γραφικό “νησί” Παράλιο Άστρος απέχει 4 χλμ από το Άστρος. Το “νησί” , όπως αποκαλούσαν οι παλιοί τον κατοικημένο λόφο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανένα νησί του Αιγαίου, τα έχει όλα, είναι μόνο 2 ώρες από την Αθήνα και πολύ κοντά είναι “το βουνό” Πάρνωνας και τα παραδοσιακά χωριά του, από το λιμάνι του η πρόσβαση στου “Αιγαίου τα νησιά” είναι εύκολη.
Ο Αργολικός έχει μαγευτικές παραλίες και “ο ήλιος και η θάλασσα” του Αργολικού είναι γοητευτικός, Όποιος δοκιμάζει μια φορά ξαναέρχεται και γίνεται μόνιμος ….Δεν είναι τυχαίο που έχουμε μόνιμους επισκέπτες από Γερμανία, Ιταλία , Γαλλία, Αγγλία και όλη την Ελλάδα. Στην παραλία πόρτες υπάρχει και ο μικρός Γερμανικός οικισμός.!!!
Έχουμε μεγάλη ιστορία και σημαντικότατα αρχαιολογικά μνημεία,που έπαιξαν αναμφισβήτητα καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.
α. O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων
Εν τούτω τω τόπω συνήλθεν η Β΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων, 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823»,
Στο Άστρος, το 1823 μ.Χ., συνήλθε η Β’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, με κύριο σκοπό την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος το οποίο είχε ψηφιστεί το 1822 μ.Χ., κατά την Α΄ Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, για αυτό και ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου».
Η χώρα απόκτησε πλέον οριστικό Καταστατικό Χάρτη, ο οποίος ρύθμιζε όλα τα σχετικά θέματα με τη σύσταση και τη λειτουργία του κράτους, των θεσμών και του στρατού. Το αναθεωρημένο Σύνταγμα, εξαιρετικά προοδευτικό και πρωτοποριακό για την εποχή του. Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως». Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη,στην υφήλιο και τους μεγάλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα…..
β. H Σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη και ο Δημήτριος Καρυτσιώτης
Η σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη με το παράρτημα της στο Άστρος έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδος.
Η κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη.
«1798 ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18 Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ..»
Ο Δημήτρης Καρυτσιώτης έκτισε την περίφημη σχολή Καρυτσιώτη η “πανεπιστήμιο” στη προεπαναστατική Ελλάδα το 1798 στον Αγιάννη (17 χλμ) και το παράρτημα της σχολής το 1805 στο Άστρος . H προσφορά του στη Θυρεάτιδα Γη και την πατρίδα είναι ανυπολόγιστη.
Η προεπαναστατιμένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία. Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Είχε κτιστεί στο λόφο Κουτρί του Αγιάννη Κυνουρίας και ήταν ένα από τα λίγα “πανεπιστήμια” της προεπαναστατικής πατρίδας μας και οι μαθητές της ήταν από ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας. Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτίσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη και στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος Κυνουρίας.
γ. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους
Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Άστρους στεγάζεται από το 1985 στο κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη ( κτίστηκε το 1805) , τοπικού παραδοσιακού ρυθμού, μαντρωμένο με τον πέτρινο τείχο, μαζί με τον προαύλιο χώρο που σώζονται μέχρι σήμερα οι καμινάδες των δωματίων των οικότροφων μαθητών της σχολής και τον επίσης μαντρωμένο χωριστó γειτονικό «Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων. Διαθέτει επίσης μεγάλο προαύλειο χώρο, ο οποίος έχει μετατραπεί σε αρχαιολογικό πάρκο και έκθεση. Στον προαύλειο χώρο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει δύο αγάλματα σε ανάκλιντρο, του Ηρώδη Αττικού και της συζύγου του, καθώς και κίονες και κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού.
Ο χώρος εíναι σεμνός, αρμονικός και επιβλητικός, «είναι μουσείο από μόνος του» .
Το εκθεσιακό υλικό του Μουσείου περιλαμβάνει τις εξής συλλογές: Αρχιτεκτονικά μέλη από την Έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού στην Εύα (Δολιανά Κυνουρίας), ευρήματα, κυρίως κεραμικά από νεκροταφεία ελληνιστικών χρόνων, μικροαντικείμενα και νομίσματα από διάφορες περιοχές της Κυνουρίας, επιγραφές από διάφορες θέσεις της Κυνουρίας
δ. Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας :Το “κυβερνείο” και ο Πάνος (Άκουρος) Ζαφειρόπουλος
Ο Αγιάννης ήταν πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδαςαπό τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης.
Ο Ιμπραήμ κατέσφαξε και έκαψε ολόκληρο την Πελοπόννησο, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να νικήσει τον Άκουρο , αν και τον είχε αιχμαλωτίσει προσωρινά, ούτε στο κάστρο του Παραλίου Άστρους, κάποιος έπρεπε να αντισταθεί και είναι μεγάλη μας τιμή, αυτός ήταν ο Αγιαννίτης Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος).Από την πυρπόληση της Σχολής διασώθηκαν 1500 βιβλία, τα οποία φυλάσσονταν το 1827 στην οικία των Ζαφειροπουλαίων (Κάστρο Παραλίου Άστρους).
ε. Tο “στρατόπεδο τωνΒερβένων” ,τα ιστορικά Βέρβενα και τα ιστορικά Δολιανά
Η μάχη την 18ην Μαϊου 1821 στα ιστορικά Βέρβενα και στα ιστορικά Δολιανά ματαίωσε τη διάλυση του στρατοπέδου στα Βέρβενα και το σχέδιο των Τούρκων. Επίσης τόνωσε το ηθικό των επαναστατών και άνοιξε το δρόμο για την άλωση της Τριπολιτσάς.
Αναμφισβήτητα το “στρατόπεδο των Βερβένων”έπαιξε καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα .
Από το “στρατόπεδο των ιστορικών Βερβένων” άρχισε ουσιαστικά και στρατιωτικά η απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Έχουμε τον Πάρνωνα, «τα βουνά μας και τα κάστρα μας».
Μεγάλο μέρος της Β. Κυνουρίας, αλλά και φυσικό σύνορο στα δυτικά προς τη Λακωνία είναι η οροσειρά ίου Πάρνωνα. 0 Πάρνωνας ή Μαλεβός διαγράφει μέχρι το μέσον περίπου τα όρια των νομών της Αρκαδίας και Λακωνίας και η νοτιότερη προέκταση της φτάνει μέχρι το ακρωτήριο Μαλέας. Η ονομασία του είναι αρχαιότατη και προέρχεται από την ίδια ρίζα με τις ονομασίες των ορέων Πάρνηθα και Παρνασσός, δηλώνοντας “τη λάμπουσα κορυφή”, από τον ανατέλλοντα ήλιο ή τη σελήνη. Η ψηλότερη κορυφή του είναι η Μεγάλη Τούρλα (1.93Β μέτρα], ενώ στη κορυφογραμμή του υπάρχουν αρκετές βουνοκορφές, που το υψόμετρο τους ξεπερνά τα 1500 μέτρα.
Κάστρα , έχουμε πολλά κάστρα….
Κάστρο Παράλιου Άστρουςή Κάστρο των Ζαφειρόπουλων
Κάστρο Εστέλλαή Κάστρο της Ωριάς ή Αγ. Ιωάννη Μαλεβού ή κάστρο στο Ξηροκάμπι
5) Μοναστήρια και εκκλησίες,
Είμαστετο «Άγιον Όρος» της Νότιας Ελλάδας
Πάρνωνας: το «Άγιον Όρος» της Νότιας Ελλάδας Δεκάδες τα μοναστήρια του Πάρνωνα, άλλοτε ριζωμένα σε απόκρημνα βράχια, ρίζες της πίστης και της ψυχής του χριστιανισμού και άλλοτε σε υψώματα, ανάταση προς το θείο και το όνειρο. Θεμελιωμένα εδώ και πολλούς αιώνες, αποτελούν ένα πολυσύνθετο κομμάτι της ιστορίας του τόπου, υψηλά δείγματα αρχιτεκτονικής, τόπους ψυχικής ευφορίας και αγαλλίασης, μονοπάτια λύτρωσης κι ελπίδας.
Mοναστήρια του Δήμου Βόρεια Κυνουρίας, αποστάσεις από το Άστρος.
Το Κάστρο Εστέλλα (Άστρους ) βρίσκεται στο Ξεροκάμπι στον Αγιάννη και δεν είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρος .
Το κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη έχτισε το 1256 ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς υποταγήν των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων στη Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες ,«επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος , Ε. Καρποδίνης, Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας, και άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το κάστρο Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , στο Ξεροκάμπι ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος
Αναστάσιος Ι. Μπάλλας Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )« Πρώτος το αναφέρει ο Leake TravelsII σ.486 γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό». «Τείχη της ακρόπολης του Άστρους» (Κάστρο Eστέλλα στον Αγιάννη), «Kεντρικός πύργος Άστρους» (Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη)
ΟΝίκος Βέης (1883; – 1958) ήταν Βυζαντινολόγοςιστορικός και νεοελληνιστής, καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός.
“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93»……«Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”.
«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.(σελ 99-100).
Aπό
Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951
«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ (=1435).… αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημρ. Μελιγού),Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)…Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κοκκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»
Το 1435 ο Φρατζής αναφέρει (έκδοση Βόννης σ.159) ¨Αστρον ,Άγιο Ιωάννηκαι τα άλλα μικρα χωριά που τότε υπήρχαν , αλλά δεν αναφέρει Παράλιο Άστρος η ας πούμε τα Αγιαννίτικα Καλύβια ,όπως ισχυρίζονται μερικοί ήταν το όνομα του Άστρους, γιατί το 1453 δεν υπήρχε το Παράλιο Άστρος και τότε αναμφισβήτητα υπήρχε στο κάμπο της Θυρέας ο οικισμός Άστρος, όπως σωστά αναφέρεται από τον Φρατζή.Έχει μεγάλη σημασία ποιά χωριά αναφέρει ο Φρατζής για το 1435, αυτά που τότε υπήρχαν. Σχετικά ότι το Παραλιο Άστρος δεν υπήρχε το 1435 επιβεβαιώνεται από τον καθηγητή Παναγιώτη Φάκλαρη, που αναφέρει για το Παράλιο Άστρος , «το 1806 …δεν υπήρχε χωριό στο νησί τότε, παρά μόνον τρία σπίτια…. η δημιουργία του νέου αυτού χωριού συντελέστηκε από το 1828 έως το 1833. Τότε χτίστηκαν και τα πρώτα σπίτια.» Καί επισης σωστά δεν αναφέρεται από το Φρατζή αφού δεν υπήρχε. Η αναφορά του καθηγητή Φάκλαρη επιβεβαιώνεται από την ιστορική αλήθεια ότι το Παράλιο Άστρος έχτισε ο Οικιστής Παραλίου Άστρους στρατηγός Άκουρος και ότι το καινούργιο χωριό Παράλιο Άστρος εντάχθηκε στο δήμο Θυρέας το 1845 και όχι το 1835 που έγινε ο δήμος Θυρέας,γιατί ακόμα το 1835 δεν είχε τελειώσει ο οικισμός.
Πολλοί διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί, ιστορικοί αναφέρουν.
Ν.Βέης«ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους
Πουκεβίλ ,“Η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή ειςΆγιον Ιωάννην του Άστρουςεν Κυνουρία
Κόκκινος, «Η κυβέρνησις … απεφάσισε μετά τη βουλής να μεταφέρουν την έδραν των από το Άγιον Ιωάννην του Άστρους εις Καστρί Ερμιονίδας
Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους».
Ο Φωτάκος αναφέρεi μετά από το τραπέζι : «Από το Άστρος επεράσαμεν εις τον Άγιον Ιωάννην..»
Ο Δημήτριος Καρυτσιώτης έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη 15 χρονών και ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ»,που θυμότανε καλά από το 1756 .
ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ από όλα είναι το ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΙΝ 200 ΧΡΟΝΙΑ ,Η «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» και διαχρονικά το Ελληνικό κράτος
H «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» που είναι ένα συνταγματικό κείμενο αναφέρει. «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήσηεν Άστρεισυνέλευσιν ….» «Εξεδόθη εν Άστρειεντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου»,
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835,το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835).
Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας ,ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα {ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841) ..
Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985 (ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985)( Για ιστορικούς λόγους έγινε δήμος).
Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας (ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997) ..
Παράλιο Άστρος
Διαχρονικά το Ελληνικό κράτος από το 1845 αναγνωρίζει το οικισμό του Παραλίου Άστρους και το όνομα είναι αποδεκτό από την μεγάλη πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας .
ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους
Οι σφραγίδες της Κοινότητας του Παραλίου Άστρους , από τις αρχές του 20 αιώνα αρχικά, «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΑΣΤΡΟΥΣ» 1912 και αργότερα «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ»1932.
Στον εκλογικό κατάλογο του 1871 της «Κοινοτ. Παραλίου ‘Aστρους» αναφέρεται πρώτος ο Αγιαννίτης Αναστάσιος Πάσχος του Ιωάννου κτηματίας .
Συνοπτικά, ο καθηγητής αρχαιολογίας Παναγιώτης Φάκλαρης, από την ομιλία του για την Χερσόνησο Άστρους, αναφέρει πειστικά τις ιστορικές αλήθειες για το Παράλιο Άστρος .
Δεν υπήρχε νησί στην Χερσόνησο Άστρους μετά το 500 π.χ, ,αλλά υπήρχε νωρήτερα.
δεν είναι «το κάστρο Εστέλλα» (Άστρος) που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως που έχτισε ο Γουλιέλμος Βιλαρδουίνος το 1256 ,αλλά χτίστηκε αργότερα.Τό ίδιο αναφέρουν και αλλοι ιστορικοί και ακαδημαϊκοί χτίστηκε αργότερα από το 1256.
Σύμφωνα με το καθηγητή το Κάστρο Παραλίου Άστρους «χτίστηκε στις αρχές του 15οναιώνα 1400-1410 …οι Ενετοί κατέχουν την χερσόνησο Άστρουςστην οποία έχτισανένα μικρό κάστρο που αναφέρεται σε πηγή του 1407 με το όνομα Stella δηλ.Αστέρι, βλέπετε ένα χάρτη Ενετικό που το έχει σαν νησάκι κει πέρακαι λέειStella»
Ο καθηγητής γνωρίζει ότι οι χάρτες της εποχής περιέχουν μεγάλες ανακρίβειες με τον τρόπο και τις πληροφορίες που υπήρχαν τον μεσαίωνα, όλοι αντέγραφαν ότι εβρισκαν και επίσης αντέγραφαν και τα πολλά ίδια λάθη και επισημαίνει.. «Δεν υπάρχει νησί στην Χερσόνησο Άστρους μετά το 500 π.χ ,αλλά υπήρχε νωρήτερα».
«Το 1806 …δεν υπήρχε χωριό στο νησί τότε, παρά μόνον τρία σπίτια, και μερικές αποθήκες και μία μεγάλη δεξαμενή, η «παλιόστερνα» που τροφοδοτούσε με νερό τα πλοία»
«Ο Ζαφειρόπουλος …αποφάσισε να ιδρύσει στην χερσόνησο του Άστρουςένα νέο χωριό» …«Η δημιουργία του νέου αυτού χωριού συντελέστηκε από το 1828 έως το 1833.Τότε χτίστηκαν και τα πρώτα σπίτια.»
Ο οικισμός το1845 «επισήμως ονομάζεταιΠαράλιο Άστρος».
Οι Ζαφειρόπουλοι το 1835,που συστάθηκε ο δημος Θυρέας, αν και έιχαν σημαντικη επιβολή και στο βασιλιά Όθωνα, δεν κατάφεραν να εντάξουν το Παράλιο Άστρος στο δήμο Θυρέας, γιατί πιθανόν τότε δεν είχε τελειώσει ο οικισμός .Το Ελληνικό κράτος έκρινε τότε δεν υπήρχαν τα κατάλληλα κριτήρια.
Ο Πάνος Ζαφειρόπουλος βοήθησε να ενταχθεί το 1845 το καινούργιο χωριό Παράλιο Άστρος στον υπάρχοντα δήμο Θυρέας, ενώ πριν δέκα χρόνια το 1835το Άστροςκαι άλλα χωριά είχαν ενταχθεί στο δήμο Θυρέας και από το 1841 το Άστρος ήταν η έδρα του δήμου Θυρέας
Οι Παραλιώτες ετίμησαν τον Πάνο Ζαφειρόπουλο η Άκουρο με άγαλμα στην κεντρική πλατεία, «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ”
Πριν το 1806 στη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα το Παράλιο Άστρος υπήρχαν τρία σπίτια με την «παλιόστερνα» και για πολλά χρόνια υπήρχε το λιμάνι , αρχικά στον Ατσίγγανο και αργότερα εκεί που είναι σήμερα.
Η περιοχή γύρω από το λιμάνι ονομαζόταν «Σκάλα του Άστρους» και από το 1845 «επίσημαΠαράλιο Άστρος».
Ο κάμπος της Θυρέας γενικά και το «νησί» ονομαζόταν επίσης Χερσόνησος Άστρους .Το όνομα στην ευρύτερη περιοχή επικράτησε από τον μαγαλύτερο οικισμό Άστρος στο κάμπο της Θυρέας, που υπήρχε για πολλούς αιώνες νωρήτερα μαζί με άλλους οικισμούς. Στο Άστρος υπήρχαν τα «αρχοντικά» των προεστών , που υπάρχουν μερικά και σήμερα , και τα «καλύβια» που διέμεναν τον χειμώνα οι Αγιαννίτες και μεγάλωσε μετά το 1805 αναμφισβήτητα από την επίδραση της Σχολής Καρυτσιώτη. Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου . Η πρώτη όμως αναφορά με το όνομα «Άστρον» απαντά στο Γεωγράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο (2ος αι. μ.Χ.).
Επίλογος
Διακεκριμένοι ιστορικοί και ακαδημαϊκοί τεκμηριωμένα και επιστημονικά έχουν λεπτομερέστατα καταγράψει την μακρόχρονο ιστορία της Θυρεάτιδας Γης.
Η Θυρεάτιδα Γη η ο κάμπος της Θυρέας προοδεύει και δέχεται φιλόχενα πολλούς μόνιμους που διαλέγουν τον τόπο μας για την δική τους μόνιμη εγκτάσταση, πολλοί μάλιστα δικαιολογημένα γίνονται «Αστρεινότεροι» των Αστρεινών .
Δυστυχώς υπάρχουν και μερικοί, που χωρίς να καταθέτουν μια συγκεκριμένη πρόταση διαμαρτύρονται ατεκμήριωτα με «μισές αλήθειες» και μύθους για τους δικούς του λόγους για το όνομα Άστρος. Καταλαβαίνουμε ότι το Παράλιο Άστρος είναι επίσης στο κάμπο της Θυρέας και στην Χερσόνησο Άστρους.
Αλλά επίσης γνωρίζουμε το Άστρος τεκμηριωμένα και θεσμικά υπήρχε για πολλούς αιώνες νωρήτερα από το 1845, που το «καινούργιο χωριό» Παράλιο Άστρος χτίστηκε μετά το 1828 και εντάχθηκε στο δήμο της Θυρέας το 1845, και φυσικά σίγουρα «τα άγρια δεν θα διώξουν τα ήμερα» .
Επίσης ας θυμόμαστε τι μας έλεγε ο Θουκυδίδης , «οι κάτοικοι είναι τα κράτη», δεν είναι τα κράτη οι πόλεις και τα κάστρα. Φαίνεται το Άστρος άρχιζεαπό το ξεροκάμπι και το κάστρο Εστέλλαςητης Ωριάς, που βρίσκεται κοντά σον Αγιάννη, μέχρι το κάστρο του Παραλίου Άστρους και ο πυρήνας του ήταν οι κάτοικοι του Αγιάννη και του σημερινού Άστρους και σίγουρα συμφωνούσε με αυτά ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Άκουρος, που γνώριζε τον τόπο του καλύτερα από όλους μας.
Έχουμε αναφέρει και άλλοτε. Πρέπει να βρουν την λύση που θέλουν και να προτείνουν κάτι δημόσια. Ευχόμαστενα αποδεχθούν την πραγματικότητα τουλάχιστον διακόσιων χρόνων , από το 1823 ,1835, 1841 και 1845 ,η να αλλάξουν σε ένα όνομα που τους αρέσει η να ενωθούν με το Άστρος σε μια κοινότητα. Για να ησυχάσουμε μόνιμα. Είναι σίγουρο δεν θα πάρουν κανενός το όνομα του, που έχει μια μακρόχρονη ιστορία, και έχουν αποτύχει νωρήτερα. Αυτό είναι αδύνατο και αδιανόητο. Είναι όνειρο καλοκαιριάτικης νύκτας , μεγάλο παραμύθι και γίνεται για τους δικούς τους λόγους ….στα «φυλλάδια» και σε κουβεντούλες στα καφενεία.
Αυτοί που έχουν το πρόβλημα, «τα τοπόσημα»… και τα πονηρά και ηθελημένα δήθεν «μικρά λαθάκια»… , με την τεκμηριωμένη ιστορική αλήθεια, τα θεσμικά δεδομένα τουλάχιστον διακοσίων χρόνων, με τα σημερινα δεδομένα και με την υπογραμμένη από τον Κολοκοτρώνη και τους πληρεξουσίους διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης, που ξάστερα και βροντερα αναφέρει «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου» , πρέπει να βρούν μια εφικτή λύση στο δικό τους πρόβλημα ,που είναι για μια τρούπα στο νερό.
Δεν σβήνεται ούτε ξαναγράφεται η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης και το Χρονικο του Μορέως. Ούτε είναι διχαστικό να διαβάζουμε την διακήρυξη……Αντίθετα η τοπική κοινωνία γνωρίζει καλά τι είναι τα ατεκμήριωτα «φυλλάδια» και τα «τοπόσημα».
Συνιστούμε με όλο το θάρρος στους φίλους μας αναγνώστες, αν θέλουν να γνωρίζουν τις ιστορικές αλήθειες να μην διαβάζουν ατεκμήριωτα «φυλλάδια» και κείμενα στο διαδίκτυο , που σωστά τα αποκαλούν «κίτρινο τύπο», και να διαβάζουν τεκμηριωμένα και επιστημονικά κείμενα .Εμείς δεν ασχολούμαστε , δεν διαβάζουμε και δεν απαντούμε σε «φυλλάδια» και ατεκμήριωτες «μισές αλήθειες».
Η τοπική κοινωνία γνωρίζει, διαβάζει την ιστορία μας (και την διακύρηξη της Εθνοσυνέλευσης ,που δεν εΊναι καθόλου διχαστικό να την διαβάζουμε ), τους περιφρονεί σιωπηρά και ενδιαφέρεται για αυτά που μας ενώνουν.
Πριν από 2,500 χρόνια ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός του κόσμου Θουκυδίδης αποκαλούσε τον τόπο μας «Θυρέαν ….. Θυρεᾶτιςγῆ».
Νικολάου Ι. Φλούδα –Διακοσιαετηρίς Σχολής Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, Αθήνα 1965
Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1988
Ιωάννη Μ. Αρβανίτη-Η Επαναστατική Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας στον Άγιο Ιωάνη (Αγιάννη) Β.Κυνουρίας -20 Αυγουστου εως 1 Οκτωβριου 1822
Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη – Οι σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Άγιο Ιωάννη και το Άστρος Θυρέας – Κυνουρίας κατά τα προεπαναστικά χρόνια έως την απελευθέρωση, Εταιρία Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 2001
«Kεντρικός πύργος Άστρους» (Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη)
Διακρίνεται παραπάνω οκεντρικός πύργος του ΚάστρουΕστέλλα(Άστρους) στον Αγιάννη. Ο Άγιος Ιωάννης(Αγιάννης ) που ήταν το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας για πολλού αιώνες πριν το 1821 , είχε επίσης και την ονομασία Άστρος, Αγιάννης Άστρους, Επάνω Άστρος, Ορεινό Άστρος , Αγιαννίτικα Καλύβια. Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας ,ήταν η έδρα της Επαναστατικής Προσωρινής Διοίκησης – Κυβέρνησης από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822.
Το μνημείο προστατεύεται από τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002.
Το κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ), σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα», είναι επίσης γνωστό σαν το κάστρο Ωριάς, έχτισε το 1256 ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς υποταγήν των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων στη Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως.
Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος ,Ε. Καρποδίνης. Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας και άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το κάστρο Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , στο Ξεροκάμπι ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος,
Από το Καστρολόγο
Οπότε σήμερα θεωρείται δεδομένο ότι το κάστρο στο Ξεροκάμπι είναι το φράγκικο οχυρόπου αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως ως Estella (μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος). Το κάστρο αυτό έχει μείνει γνωστό και με το δημώδες όνομα «Κάστρο της Ωριάς», το οποίο απαντά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, συνδεόμενο με θρύλους γύρω από την κατάληψή του
Όπως αναφέρει ο Hopf, το 1423 το κάστρο βρίσκεται ακόμα στα χέρια των Ελλήνων. Αυτήν την εποχή ανήκει στον άρχοντα της Τσακωνιάς Λέοντα Μελισσηνό. Οι χωρογραφικοί πίνακες του Hopf το φέρουν να ανήκει το 1463 στους Ενετούς, ενώ το 1467 ανήκει πλέον στους Τούρκους.
Από την εποχή αυτή το κάστρο της Estella φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε, καθώς έπαψε να έχει στρατιωτική αξία για τους Οθωμανούς μετά την κατάληψή του.
Το κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη , διακρίνεται σαν μακρυνό αστέρι «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Στο βάθος ευθεία ο Αργολικός και στο κέντρο στο μικρό λόφο είναι το «νησί» που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους .
Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους
“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του
Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella(σ.93» «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,
«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές…οι κατοικούντες τα λεγόμενα Καλύβια Άστρους (είτε Αγιαννίτικα) αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών ν’αναβαίνωσιν εις το Άγιον Ιωάννη. … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένηκαι (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.(σελ 99-100)
«Τείχη της ακρόποληςτου Άστρους»(Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη)
Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )
«Η σημαντικη αυτή οχύρωση είναι η Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού το κάστρο έχτισε ο Βιλλαρδουίνος στο βόρειο άκρο του Πάρνωνα. Ειναι επίσης άλλο ένα από τα πολλά κάστρα της Ωριάς,Έχει περιγραφεί επαρκώς από τον Antoine Bon και τον Πέππα»
«Γνωρίζουμε ότι μετά την κατάκτηση της Μονεμβασίας ο Βιλλαρδουίνος έχτισε ένα κάστρο το 1256 πάνω στα βουνά για να ελέγχη τους Τσάκωνες. Η σχετική αναφορά στο «Βιβλίο των Άθλων» έχει ως εξής. Et le princep por mellor fenyorear los fizo alli un castiello suso en las montagnas, el qual se clama la Estella (Libro σ.49»
«Πρώτος το αναφέρει ο Leake Travels II σ.486 γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια , στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό». .
Σήμερα, το ορεινό αυτό κάστρο θεωρείται ότι είναι το οχυρό που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό ως Estella ((μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος) και έχει μείνει γνωστό με το δημώδες όνομα Κάστρο της Ωριάς, το οποίο απαντά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, λόγω της λαϊκής παράδοσης σχετικά με την κατάληψή του.
Το κάστρο της Estella ανήκε στο μεσαιωνικό δρόγγο του Δραγαλέβου (Δραγαλεβός, Γαρδαλεβός, Δραγάλιγος και Δραγαλιβός), ο οποίος καταλάμβανε την ευρύτερη περιοχή γύρω από το Άστρος και αποτελούσε το βορειότερο τμήμα της σημερινής Κυνουρίας.
Οι διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί , ιστορικοι και οι διακεκριμένοι καστρολόγοι συμφωνούν πειστικά και κατηγορηματικά, το Κάστρο Εστέλλα (Άστρους ) βρίσκεται στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας, στην τοποθεσία Ξεροκάμπι(2 χλμ) .
Κάστρο Παραλίου Άστρους
Το Κάστρο Παραλίου Άστρους δεν είναι το κάστρο Εστέλλα, που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως ως Estella το έχτισε το 1256 ο Γουλιέλμος Βιλλεαρδουίνος, αλλά σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς και ακαδημαϊκούς χτίστηκε αργότερα.
Αρβανίτη Σμ., «Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας.
«H ύπαρξη κάστρου στην ίδια θέση ,από την Βυζαντινή περίοδο η την Ενετοκρατία ,δεν επιβεβαιώνεται ως τώρα απο οικοδομικά λέιψανα.»
«Σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν, με επιφύλαξη, μπορούν να διακριθούν δύο οικοδομικές φάσεις . Στη πρώτη ανήκουν ο εξωτερικός οχυρωματικος περίβολος…Συνεπώς εντάσσεται στην οικοδομική δραστηριότητα είτε κατά το διάστημα της Β’Ενεκοκρατίας στην Πελοπόννησο (1689-1715) και στα οχυρωμτικά έργα που κατασκεύασαν οι Οθωμανοί στην περιοχή για να αντιμετωπίσουν κυρίως τοπικά κινήματα είτε της Β’ Τουρκοκρατίας μετά το 1715… Στη δεύτερη οικοδομική φάση ανήκουν ο εσωτερικός περίβολος …..Είναι η περίοδος της οικοδομικής δραστηριότητας των Ζαφειρόπουλων από το Νοέμβεριο 1824 έως τον Αύγουστο το 1825.
Παναγιώτης Φάκλαρης ,από την ομιλία του για την Χερσόνησο Άστρους
Σύμφωνα με το καθηγητή χτίστηκε αργότερα από το 1256. Ο καθηγητής αναφέρει ,«στις αρχές του 15οναιώνα 1400-1410…οι Ενετοί κατέχουν την χερσόνησο Άστρουςστην οποία έχτισανένα μικρό κάστρο που αναφέρεται σε πηγή του 1407 με το όνομα Stella δηλ.Αστέρι, βλέπετε ένα χάρτη Ενετικό που το έχει σαν νησάκι κει πέρακαι λέειStella»
Ο καθηγητής γνωρίζει ότι οι χάρτες της εποχής περιέχουν μεγάλες ανακρίβειες με τον τρόπο και τις πληροφορίες που υπήρχαν τον μεσαίωνα, όλοι αντέγραφαν ότι εβρισκαν και επίσης αντέγραφαν και τα πολλά ίδια λάθη και επισημαίνει.. «Δεν υπάρχει νησί στην Χερσόνησο Άστρους μετά το 500 π.χ ,αλλά υπήρχε νωρήτερα».
Σήμερα, για διαφόρους λόγους, θεωρείται σίγουρα ότι το το κάστρο στο Παράλιο Άστρος δεν έχει σχέση ούτε με το Estellaούτε με το Astritzi.
Ιστορία
Υπάρχει μια θεωρία ότι στη θέση του κάστρου του Παράλιου Άστρους προϋπήρχε Βυζαντινό φρούριο. Όμως αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να επαληθευτεί, καθώς δεν υποστηρίζεται από ευρήματα ή από ιστορικές πηγές.
Στο κάστρο διακρίνονται δύο οικοδομικές φάσεις: Η πρώτη φάση αφορά την περίοδο μεταξύ του 17ου αι. και του τέλους του 18ου αι. Ίσως μάλιστα να σχετίζεται με το τέλος της Β’ Ενετοκρατίας και την ανακατάληψη του Μοριά το 1715 από τους Οθωμανούς. (Εκείνη την εποχή οι Οθωμανοί οχύρωσαν κάποιες θέσεις για να εδραιώσουν την παρουσία τους στην περιοχή φοβούμενοι τους Τσάκωνες αλλά και την επιστροφή των Ενετών.)
Η δεύτερη κατασκευαστική περίοδος εντοπίζεται από το 1824 και 1825, όταν το κάστρο ανήκε στους τρεις αδερφούς Ζαφειρόπουλους οι οποίοι ήταν πλούσιοι έμποροι από το εξωτερικό και μυημένοι στη Φιλική Εταιρεία.
Η ταύτιση της θέσης Άστρος και του κάστρου της, καθώς και ο συσχετισμός τους με τις ονομασίες Αστρίτσι και Estella [=Άστρος (ελλ.)] δημιούργησε σύγχυση στους ιστορικούς και χαρτογράφους του παρελθόντος, αλλά και σε νεώτερους ερευνητές.
Το κάστρο στο παράλιο Άστρος συγχεόταν κυρίως με το κάστρο Estella, το οποίο σύμφωνα με το Αραγωνικό Χρονικό ανεγέρθηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο για τον έλεγχο των ατίθασων Τσακώνων. Ωστόσο, το κάστρο Estella έχει πλέον ταυτιστεί με το οχυρό στο Ξεροκαστέλλι στην ορεινή ενδοχώρα της βορειοανατολικής Κυνουρίας.
Έχει υποστηριχθεί ότι στη θέση του κάστρου του Παράλιου Άστρους είχε προηγηθεί μεσαιωνικό κάστρο, υπόθεση που λόγω απουσίας επαρκών στοιχείων δεν γίνεται να επιβεβαιωθεί. Η μελέτη των καταλοίπων του κάστρου επιτρέπει τη διάκριση δυο οικοδομικών φάσεων. Η πρώτη φάση αφορά στην περίοδο μεταξύ του 17ουαι. και του τέλους του 18ουαι….Η δεύτερη οικοδομική περίοδος εντοπίζεται από το 1824 και 1825,
Η αναμφισβήτητα τεκμηριώμενη ιστορική αλήθεια είναι το Κάστρο Εστέλλα (Άστρους) βρίσκεται στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας στη θέση «Ξεροκάμπι» (2 χλμ).
Τα κείμενα παραπάνω είναι διασταυρωμένες ιστορικές αλήθειες με μεγάλη βιβλιογραφία , όπως πρέπει να γράφεται η ιστορία. Παραθέτουμε παρακάτω ενδεικτικά την σχετική βιβλιογραφία από μερικά κείμενα ,όχι από όλα ,και τις πηγές μας.( π.χ σε ενα κείμενο από τα παραπάνω μετρήσαμε 32 βιβλία η άρθρα).
Αντίθετα ο μεγάλος μύθος και τα παραμύθια για κουβεντούλες στα καφενεία είναι τα ατεκμηρίωτα κείμενα , χωρίς στοιχειώδη βιβλιογραφία.
Στην ψηφιακή εποχή μας υπάρχουν πολλοί που αντιγράφουν ,χωρίς να διασταυρώνουν, ότι βρουν μπροστά τους, και «ξαναφράφουν την ιστορία» χωρίς βιβλιογραφία, όπως τους καπνίσει, για να την ξανά αντιγράψουν και άλλοι αργότερα που χωρίς να διασταυρώνουν τι διαβάζουν , αναφέρονται στα προηγούμενα ατεκμήριωτα κείμενα .Τα ατεκμήριωτα αυτά κείμενα , είναι αυτά που λέμε τα μεγάλα παραμύθια , οι μισές αλήθειες και τα ψέμματα..
Πηγές
Οι δύο φωτογραφίες για το Κάστρο Εστέλλα , που αναφέρεται «Κεντρικός πύργος Άστρους» και «Τείχη της ακρόπολης του Άστρους» είναι Από το Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Οι άλλες δύο φωτογραφίες από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή .
Αρβανίτη Σμ., «Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας».
Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1988
Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους Το τοπωνυμικό «Άρια»
Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (Άστρος ( σ.209-210 )
Φιλιππίδης Δ., «Κυνουρία», Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική, Πελοπόννησος Α’, τ. 4, Αθήνα 1985, 170-173
Bees N. A., «Μνείαι του Άστρους κατά τους μέσους αιώνας», Byzantinische Zeitschrift 17 (1908), 92-105
Buchon A., Nouvelles recherches historiques sur la principauté française de Morée et ses hautes baronies, v. 1, Paris 1843, 397
Buchon A., Recherches historiques sur la principauté francaise de Morée et ses hautes baronies, v. 1, Paris 1845, 65
Bon A., La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la Principauté d’Achaïe (1205-1430), Paris 1969, 73, 220, 280, 500, 515-516
Hopf Ch., Chroniques gréco-romanes inédites ou peu connues, publiées avec notes et tables généalogiques, Berlin, Weidmann, 1873, 202-203, 205-206
Zakythinos A., Le despotat grec de Morée. Histoire politique, Variorum Reprints, London 1975, 78,164,166
Το κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη έχτισε το 1256 ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς υποταγήν των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων στη Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως.
Το Άστρος και ο Αγιάννηςείναι μια κοινότητα και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν και έχουν σήμερα σπίτια στον Άγιάννη και στο Άστροςγια τουλάχιστον χίλια χρόνια.Από το χωριό Άγιος Ιωάννης προήλθε το Άστρος , το Παράλιο Άστρος, αλλά και άλλοι οικισμοί. Το 1845 ο Αγιάννης αποτέλεσε την θερινή έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας και ήταν το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας για πολλούς αιώνες πριν την επανάσταση του 1821..
Για πολλούς αιώνες πριν την επανάσταση του 1821 σε διαφορές αναφορές και χάρτες οι δύο οικισμοί το Άστρος και ο Αγιάννης ανακατεύονται , το Άστρος αναφέρεται Άστρος ,γίνεται Αγιάννης ,Καλύβια Άστρους, Αγιαννίτικα καλύβια και ο Αγιάννης αναφέρεται Aγιάννης, γίνεται Άστρος, ορεινό Άστρος ,επάνω Άστρος ,Αγιάννης Άστρους και Αγιαννίτικα καλύβια.Ενδιαφέρον είναι σε χάρτες επίσης ο Αγιάννης αναφέρεται σαν «Άστρος» και το Άστρος σαν «Άγιος Ιωάννης».
Οι ιστορικοί Πουκεβίλ και Διονύσιος Κόκκινος αναφέρουν χαρακτηριστικά «Άγιον Ιωάννην του Άστρους».
Ο Νίκος Βέης (1883; – 1958) ήταν Βυζαντινολόγοςιστορικός και νεοελληνιστής, καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός.
Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους
«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… οι κατοικούντες τα λεγόμενα Καλύβια Άστρους (είτε Αγιαννίτικα) αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών ν’αναβαίνωσιν εις το Άγιον Ιωάννη. … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος. (σελ 99-100)
Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου . Η πρώτη όμως αναφορά με το όνομα «Άστρον» απαντά στο Γεωγράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο (2ος αι. μ.Χ.).Ο Νίκος Βέης (1883–1958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1320,1372,1374, 1407,1421, ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.
Ο Φρατζής αναφέρει το Άστρος και τον Άγιο Ιωάννη το 1435.
Από , Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951
«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ (=1435).… αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημρ. Μελιγού),Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)…Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κοκκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»
Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους».(Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής σελ.287) Ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φωτάκος αναφέρεi μετά από το τραπέζι : «Από το Άστρος επεράσαμεν εις τον Άγιον Ιωάννην, και από εκεί, αφού εγευματίσαμεν εις ταις καμάρες του Αγίου Πέτρου, εφθάσαμεν εις Βέρβαινα». Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», “Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήσηεν Άστρει συνέλευσιν ….»λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης .
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη 15 χρονών το 1756, αλλά δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του, τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ»,που θυμότανε καλά από το 1756 (και το 1756 δεν είχαν κινητά τηλέφωνα και διαδίκτυο….το θυμότανε καλά από το 1756) .
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835,το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835).Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας ,ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα {ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841) ..Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985 (ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985)( Για ιστορικούς λόγους έγινε δήμος).
Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας (ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997) ..
Παράλιον Άστρος
Οι Ζαφειρόπουλοι έχτισαν το 1825 σπίτια τους στο Κάστρο του Παραλίου Άστρους και προνοητικά επισκεύασαν το κάστρο, για να αντισταθούν αργότερα νικηφόρα εναντίον του Ιμπραήμ. Ο Ιμπραήμ κατέσφαξε και έκαψε ολόκληρο την Πελοπόννησο, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να νικήσει τον Άκουρο , αν και τον είχε αιχμαλωτίσει προσωρινά, ούτε στην μάχη της 5 και 6 Αυγούστου 1826 στο Κάστρο Παραλίου Άστρους.
«Η δημιουργία του νέου αυτού χωριού συντελέστηκε από το 1828 έως το 1833.Τότε χτίστηκαν και τα πρώτα σπίτια», και συνεχίστηκε αρχικά από τους Αγιαννίτες αγωνιστές του ¨Ακουρου και ακολούθησαν αργότερα άλλοι από Σπέτσες και τα γύρω χωριά Καστρί, Πλάτανο και άλλα.
Δεν είναι τυχαίο οι φίλοι μας Παραλιώτες ετίμησαν τον Άκουρο με άγαλμα στην κεντρική πλατεία, αναγνωρίζοντας ο «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ”
Οι πρώτοι κάτοικοι του Παραλίου Άστρους Ζαφειρόπουλοι δεν κατάφεραν το 1835 να εντάξουν το Παράλιο Άστρος στο δήμο Θυρέας, γιατί πιθανόν τότε δεν είχε τελειώσει ο οικισμός .Το Ελληνικό κράτος έκρινε τότε δεν υπήρχαν τα κατάλληλα κριτήρια. Ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος (1788-1848) και ο αδελφός του Ιωάννης Ζαφειρόπουλος βοήθησαν να ενταχθεί το 1845 το καινούργιο χωριό Παράλιο Άστρος στον υπάρχοντα δήμο Θυρέας, που από το 1841 είχε έδρα το Άστρος και από το 1835 είχε έδρα τον Αγιάννη.
Παράλιον Άστρος (Αρκαδίας) ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 . Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας. ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους.
Συνοπτικά, αυτές τις παρακάτω μεγάλες ιστορικές αλήθειες καταλάβαμε απότον συμπατριώτη μαςκαθηγητή αρχαιολογίας Παναγιώτη Φάκλαρη από την ομιλία του για την Χερσόνησο Παραλίου Άστρους .
Δεν υπάρχει νησί στην Χερσόνησο Άστρους μετά το 500 π.χ αλλά υπήρχε νωρήτερα.
Το Κάστρο Παραλίου Άστρους δεν είναι «το κάστρο Εστέλλα» (Άστρος) που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως που έχτισε ο Γουλιέλμος Βιλαρδουίνος το 1256 ,αλλά χτίστηκε αργότερα.». Επίσης έχει σημασία ότι γύρω από το κάστρο όταν χτίστηκε, δεν ανέφερε ο καθηγητής ότι υπήρχε οικισμός.Απλά αναφέρει το κάστροχτίστηκε τον 15οναιώνα.
Σύμφωνα με το καθηγητή, αργότερα από το 1256, «στις αρχές του 15ον αιώνα 1400-1410 …οι Ενετοί κατέχουν την χερσόνησο Άστρους στην οποία έχτισαν ένα μικρό κάστρο που αναφέρεται σε πηγή του 1407 με το όνομα Stella δηλ. Αστέρι, βλέπετε ένα χάρτη Ενετικό κει πέρα που το έχει σαν νησάκι κει πέρα και λέει Stella»
«Το 1806 …δεν υπήρχε χωριό στο νησί τότε, παρά μόνον τρία σπίτια, και μερικές αποθήκες και μία μεγάλη δεξαμενή, η «παλιόστερνα» που τροφοδοτούσε με νερό τα πλοία»
«Ο Ζαφειρόπουλος … αποφάσισε να ιδρύσει στην χερσόνησο του Άστρουςένα νέο χωριό» …«Η δημιουργία του νέου αυτού χωριού συντελέστηκε από το 1828 έως το 1833.Τότε χτίστηκαν και τα πρώτα σπίτια.»
Ο οικισμός το1845 «επισήμως ονομάζεταιΠαράλιο Άστρος».
Όλοι γνωρίζουμε καλά και δεν ξεχνάμε την μακρόχρονο ιστορία μας , που δεν σβήνεται ούτε ξαναγράφεται με τίποτα, για την Θυρεάτιδα Γη , για όλα τα χωριά και τους οικισμούς του κάμπου της Θυρέας και τα γειτονικά χωριά.Είμαστε στην ίδια βάρκα και σεβόμαστε τους φίλους γείτονες μας με τα χαρακτηριστικά τους και την ιστορία τους.
Στη σημερινή ψηφιακή εποχή μας οι αποστάσεις μηδενίστηκαν και φιλόξενα προστέθηκαν πολλοί μόνιμοι κάτοικοι απά τα γύρω και μακρυνά χωριά. Οι πρόγονοι μας δεν είχαν αυτή την άνεση και λέγανε για παράδειγμα τους Παραλιώτες η αντίστοιχα τους Αστρινούς «ξένους», γιατί δεν τους ήξεραν και δεν τους έβλεπαν συχνά , μερικές φορές ποτέ. Σήμερα όλοι οι κάτοικοι της Θυρέας και οι γείτονες μας, είναι οι καθημερινοί φίλοι μας, που τους βλέπουμε εύκολα καθημερινά σε 2-3 λεπτά, το πολύ σε 10 λεπτά.
Τελειώσαμε με το όνομα και συμφωνούμε όλοι , οι παλιότεροι κάτοικοι της περιοχής την αποκαλούσαν και “η γούβα μας “,(τα φυσικά σύνορα αρχίζουν με τη Ζάβιτσα ),που αρχίζει από το Κανάβαλλο μέχρι τον Άγιο Ανδρέα και το Αρκαδικό Χωριό, και από τον Ατσίγγανο και τις Πόρτες μέχρι τις λαμπερές κορφές του Πάρνωνα η του Μαλεβού, στην μακρόχρονη ιστορία μας την αποκαλούσαν Θυρεάτις Γη η Θυρέα και σήμερα σωστά την αποκαλούμε όλοι μας το ιστορικό Άστρος.
Με την ευκαρία ας μην ξεχνάμε επίσης κάτι που συμφωνούμε όλοι. Κάποτε μας φόρτωσαν στην πλάτη μας υπολογισμένα για τους λόγους τους το απαίσιο , άδειο , ανόητο και διχαστικό Δήμο Βόρειας Κυνουρίας. Αφού όλοι συμφωνούμε , είναι καιρός να ξεκινήσουμε σωστά τις απαιτούμενες ενέργειες για να φέρουμε πάλι στον τόπο μας, όπως πριν από 2,500 χρόνια αποκαλούσε ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός του κόσμου Θουκυδίδης , τον ιστορικό Δήμο Θυρέας.
Δείτε τους παρακάτω συνδέσμους για τα θέματα που σας ενδιαφέρουν . Δεν τελειώσαμε, μόλις αρχίσαμε και ασταμάτητα μια ζωή μαθαίνουμε… κάνουμε ότι μπορούμε, περισσότερα και καλύτερα, αφοσιωμένοι και αποφασισμένοι για την προβολή της Θυρεάτιδας Γης.
Δεν καταλάβαμε ποτέ, αφού δεν θέλουν και δεν μπορούν να ανοίξουν το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους , κάτι που είναι αυτονόητο για μας ,τα κρατάνε όλα αναιτιολόγητα μυστικά για τις διάφορες αναθεωρημένς προφάσεις και τις “μελέτες”, “και άλλες μελέτες”… γιατί τουλάχιστον δεν αναρτούν σχεδόν χωρίς χρήματα στην ιστοσελίδα του δήμου μας δύο φωτογραφίες με δύο λέξεις για τα δύο σπουδαιότερα μνημεία του δήμου μας , τον «Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων και την πλάκα της σχολής Καρυτσιώτη στον Αγιάννη.
Γιατί δεν διαβάζουν το δικό τους τουριστικό πρόγραμμα? Γιατί δεν εκτελούν τις εντολές της τοπικής κοιμωνίας που ψήφισε το πρόγαμμα? Στην ψηφιακή εποχή μας η προβολη του τόπου μας , για ότι έχουμε, είναι καταλυτκή ΚΑΙ ΕΝΤΟΛΗ της κοινωνίας για την περιβόητη οικονομική ανάπτυξη , που κάποτε …ΘΑ έρθει ΑΥΤΟΜΑΤΑ…. .Όλοι στο πλανήτη γη κάνουν τα αυτονόητα και ότι μπορούνε. Εμείς θα πνιγούμε.. δεν κουνάμε ούτε τα χέρια μας.,,,,αλλά ξέρουμε να βγάζουμε φωτογραφίες…
Δεν το καταλαβαίνουν, δεν θέλουν η δεν μπορούν?
Η τοπική κοινωνία περιμένει υπομονετικκά, γνωρίζει τα αδικαιολόγητα για την “μεγάλη παράλειψη της ντροπής ” , γνωρίζει τι δικαιούται κα τι της ανήκει και σύντομα θα ενεργήσει ανάλογα.
Η Κυνουρία αντλεί το όνομα της από τον αρχαίο οικιστή της περιοχής Κύνουρο, γυιό του Περσέα σύμφωνα με την Αργεία παράδοση. Οι κάτοικοι την Κυνουρίας ήταν σε σειρά Πελασγοί, Δαναοί, Ίωνες και Δωριείς.Οι Κυνουριείς ήταν Ιώνες και έδωσαν το όνομα στην περιοχή από το όνομα τους.
Στη βόρεια Κυνουρία , στα αρχαία χρόνια αντιστοιχούσε στην περιοχή της Θυρεάτιδος γης , υπήρχε ο κύριοτερος οικισμός της περιοχής η Θυρέα και δευτερεύοντες η Ανθήνη, η Νηρίηδα, η Εύα στην οποία βρίσκεται η πασίγνωστη Έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού και αργότερα τουλάχιστον από το 2.μ,χ αιώνα το Άστρος.
Υποστηρίζεται η άποψη από τους ιστορικούς οι Θυρεάτες προέρχοντο από τους Δαναούς. που εγκαταστάθηκαν στο Άργος, την πρώτη πόλη της Ευρώπης, από το 2,800-2,000 π.χ.
«Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεται η αρχαία πόλη της Θυρέας, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες».
Γενικά τον μεσαίωνα οι δραστηριότητες στο Θυρεάτικο κάμπο και στα παράλια ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Οι ιστορικοί για την περίοδο πρίν το 1800, δεν κατέγραψαν σημαντικά γεγονότα για την περιοχή γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν. Αναφέρουν διάφορα ονόματα για την περιοχή χωρίς τεκμηριωμένες λεπτομέρειες , όπως Άστρος, Aστρίτσι , Καστράκι, Τoastri, Οstrici,Laprici, Astritsι, Αstrizzi, Astrisssi, Stella . Οι πληροφορίες είναι γενικές, απλές αναφορές σε έγγραφα η πρόσωπα , ατεκμήριωτες , αντικροούμενες και συγκεχυμένες.
Φαίνεται το αναφερόμενο “Toastri” είναι το σημερινό Άστρος γιατι ταυτόχρονα αναφέρονται σε διαφορετικούς χάρτες ανaτολικά η νότια από το “Toastri” το Οstrici, Laprici, Stella. Διαβάσαμε μεταξύ άλλων το όνομα Άστρος προήλθε από τη λέξη άστυ, Άστρι, Άστρος , σαν άστυ το γεωγραφικό κέντρο της Θυρεάτιδας Γής. Ενδιαφέρον είναι σε χάρτες επίσης ο Αγιάννης αναφέρεται σαν «Άστρος» και το Άστρος σαν «Άγιος Ιωάννης».
Η χαρτογράφηση τον μεσαίωνα γινόταν βασικά από έγγραφα και πληροφορίες που πολλές φορές ήταν εσφαλμένες και ανακρίβωτες. Οι χαρτογράφοι του μεσαίωνα αντέγραφον, χωρίς έλεγχο ο ένας το άλλον, για το λόγο αυτό βλέπουμε το ανύπαρκτο νησί Stella που αναφέρεατι από τον Gastaldi μέσα στη θάλλασα σαν πραγματικό νησί να υπάρχει επίσης λανθασμένα σε πολλούς μελλοντικούς χάρτες .Επίσης οι πληροφορίες στους χάρτες είναι ατεκμηρίωτες, αντικροούμενες και συγκεχυμένες.
Οι κάτοικοι στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ανέβηκαν στα βουνά βασικά για δύο λόγους, για να γλυτώσουν από τους κατακτητές , που προτιμούσαν τα παράλια και τις μεγάλες πόλεις, και για να μην τους «φάει ο κάμπος» με την ελονοσία και τις ασθένειες.
Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος δεν αναφέρονται για εκατονταδες χρόνια στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους , αλλά αναφέρονται τα άλλα μεγάλα ιστορικά χωριά. Ο λόγος που το ¨Αστρος δεν αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους είναι ότι αναφερόταν ο Αγιάννης ,που ήταν το μητροπολιτικο κέντρο της Θυρέας για εκατονταδες χρόνια και ο Αγιάννης ήταν μία κοινότητα με το Άστρος , ήταν οι ίδιοι κάτοικοι, και ο Αγιάννης αναφερόταν επίσης σαν Άστρος.
Από
Venetians and Ottomans in SouthEast Peloponnese (15th*18th century)
Dr, Evangelia Balta Director of Studies (Institute for Neohellenic Research/National Hellenic Research Foundation)
Πλυθησμός, Πρώτη Τουκοκρατία 1540-1685
Άγιος Ιωάννης (203), Αγιος Ιωάννης Θεολογος (107), Aγιος Πέτρος (300) , Βέρβενα (162), Δολιανά (49), Καστάνιτσα (494), Κορακοβούνι (25), Μελιγού (210), Πλάτανος (57), Πραστός (461), Τρεστενα (84) ,
Στα βουνά της Κυνουρίας και της Αρκαδίας γενικά δεν υπήρχαν Τούρκοι, αλλά οι Τουρκοι είχαν βάλλει τους συνεργάτες κοτζαμπάσηδες να εισπράτουν το «χαράτσι» και ένας από τους μεγάλους φορεοεισπράκτορας και φίλος του σουλτάνου ήταν και ο Αναγνώστης Παπάζογλου ,που τον εφοβόντουσαν οι Έλληνες και επίσης οι Τούρκοι σε ολόκληρη την Πελοποννήσο. Ο «Τουρκοπαπάζογλου» κυνηγούσε τον Κολοκοτρώνη πολλά χρόνια.
Κατά το 1805 – 1806 όταν έγινε ο μεγάλος διωγμός των κλεφτών, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνηςκατέφυγε στη Μάνη. Όταν το έμαθε ο πασάς της Τριπολιτσάς, έστειλε τον Αναγνώστη Παπάζογλου με50.000 γρόσια στον Μπέη της Μάνης, Αντώνμπεη Γρηγοράκη. Όταν έφτασε ο Παπάζογλου, συνάντησε τον Αντωνόμπεη, του παρέδωσε τα γρόσια και την εξής διαταγή: <<Το κεφάλι του Κολοκοτρώνη. Ειδεμή να βάψετε όλοι από τώρα μαύρα τα σκουτιά (= ρούχα) σας>>. Ύστερα, ο Μπέης έδωσε τα λεφτά στον μανιάτη Κωνσταντίνο Δουράκη, προκειμένου να βρει και να παραδώσει στον πασά τον Κολοκοτρώνη. Ως γνωστόν ο Δουράκης παγίδευσε τον Κολοκοτρώνη στον πύργο του, αλλά ο Κολοκοτρώνης δραπέτευσε και κατέφυγε στηΖάκυνθο.» Θέλουμε να αναφέρουμε ότι οι λέξεις, κοτζαμπάσηδες και συνεργάτες , είναι οι πιο βρώμικες λέξεις της Ελληνικής γλώσσας.
Στα βουνά της Κυνουρίας εβασίλευαν οι «κλέφτες» αγωνιστές , που «έκλεβαν» τους Τούρκους φοροεισπράκτορες και τους συνεργάτες τους κοτζαμπάσηδες . Για το λόγο αυτό , που οι κλέφετς εβασίλευαν στα βουνά, βασικά η επνάσταση άρχισε στα βουνά και αναμφισβήτητα το “στρατόπεδο των Βερβένων” στα βουνά έπαιξε καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα .Δεν είναι υπερβολή να πούμε από το “στρατόπεδο των ιστορικών Βερβένων” άρχισε ουσιαστικά και στρατιωτικά η απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Τον 17ον και 18ον αιώνα οι Αγιαννίτες άρχιζαν να χτίζουν περισσότερα «καλύβια» και « αρχοντικά» στο Άστρος , που μερικά υπάρχουν και σήμερα.
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741-1819) το 1798 έχτισε την Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη ,επίσης το 1798 άρχισε να χτίζει το μεγαλοπρεπές μέγαρο που ονόμασε «ΑΣΤΡΟΣ»στη Τεργέστη,έχει ιδιαίτερη σημασία που δεν το ονόμασε Αγιάννης, ( αργότερα γνωστό σαν Palazzo Cartsiotti). Ο Αγιαννίτης ευεργέτης μας τιμούσε στην διασπορά έμπρακτα την γενέτειρα του Άστρος (Αγιάννης ) και το 1805 έχτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη και με το αδελφό του Γεώργιο, επίσης το 1805, έφερε και το νερό στο Άστρος από την «μάννα του νερού» της Λουκούς.
Οι επαναστατημένοι Έλληνες επέλεξαν τελικά το Άστρος και το Αγροκήπιο Καρυτσιώτη για την Εθνοσυνέλευση ως «τόπος του Έθνους». Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης..
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835).Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας , ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα {ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841) . Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985 (ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985)( Για ιστορικούς λόγους έγινε δήμος). Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας (ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997) . Το 1845 Ο Αγιάννης αποτέλεσε την θερινή έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας.
Παράλιον Άστρος (Αρκαδίας) ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 . Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας. ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους.
Γνωρίζουμε ότι στη Θυρεάτιδα Γη τουλάχιστον τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια (2008-2022) υπάρχουν «βαρβαρισμοί και σολοικισμοί» ,πολλά ανεξήγητα και παράλογα που αδίστακτα και προκλητικα παρουσιάσθηκαν με την εκπομπή τοπόσημα της ΕΡΤ και στο Σχέδιο στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του δήμου μας και υπάρχει συνέχεια της στενοκεφαλιάς, κουταμάρας και στραβομάρας . Βάρβαροι στην αρχαία Ελληνική γλώσσα δεν ήταν οι απολίτιστοι , αλλά αυτοί που δεν μιλούσαν Ελληνικά και «βαρβαρισμός» στη νέα Ελληνική είναι τα γραμματικά λάθη και «σολοικισμός» τα συντακτικά λάθη και κατά επέκταση οι αρλούμπες και κουταμάρες.
Θα επανέλθουμε άλλη φορά στους γνωστούς πλέον «βαρβαρισμούς» και στις γραφικές κουταμάρες , αλλά κρίνουμε αναγκαίο να απαντήσουμε συνοπτικά στα «τοπόσημα» και σε όλα αυτά τα «σχέδια» ,με συγκεκριμένα έγγραφα και όχι με ατεκμήριωτες ευχές και όνειρα καλοκαιρινής νύκτας.
1) Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης.. «Εξεδόθη εν Άστρει». Το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε πριν το 1823, δεν το εφεύραν εκείνη την ημέρα. ( Η διακήρυξη ευτυχώς το λέει καθαρά «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτου», για να μην υπάρχουν παρερμηνείες ,όπως για το ΚολοκοτρωνέΙκο Τραπέζι, από τους άσχετους «βάρβαρους»
2) Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835).Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας.
3) Οι πρώτοι κάτοικοι του Παραλίου Άστρους Ζαφειρόπουλοι δεν κατάφεραν το 1835 να εντάξουν το Παράλιο Άστρος στο δήμο Θυρέας, γιατί πιθανόν τότε δεν είχε τελειώσει ο οικισμός .Το Ελληνικό κράτος έκρινε τότε δεν υπήρχαν τα κατάλληλα κριτήρια.
4) Ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος και οι αδελφοί του αργότερα το 1845 κατάφεραν να εντάξουν το Παράλιο Άστρος στον δήμο Θυρέας. ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .
Διακρίνονται οι σφραγίδες της Κοινότητας του Παραλίου Άστρους , από τις αρχές του 20 αιώνα αρχικά, «ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΑΣΤΡΟΥΣ» 1912 και αργότερα «ΚΟΙΝΟΤΗς ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ» 1932
Το Άστρος και ο Αγιάννης είναι μια κοινότητα και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν και έχουν σήμερα σπίτια στον Άγιάννη και στο Άστρος για πολλές εκατοντάδες χρόνια.Από το χωριό Άγιος Ιωάννης προήλθε το Άστρος , το Παράλιο Άστρος, αλλά και άλλοι οικισμοί.
Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου . Η πρώτη όμως αναφορά με το όνομα «Άστρον» απαντά στο Γεωγράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο (2ος αι. μ.Χ.). Ο Νίκος Βέης (1883–1958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1320,1372,1374, 1407,1421, ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.
Ο Φρατζης αναφέρει το Άστρος και το Άγιο Ιωάννη το 1435
«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημρ. Μελιγού),Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)…Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κοκκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»
Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους».(Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής σελ.287) Ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φωτάκος αναφέρεi μετά από το τραπέζι :«Από το Άστρος επεράσαμεν εις τον Άγιον Ιωάννην, και από εκεί, αφού εγευματίσαμεν εις ταις καμάρες του Αγίου Πέτρου, εφθάσαμεν εις Βέρβαινα». Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», “Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση εν Άστρει συνέλευσιν ....»λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης .
Για πολλούς αιώνες πριν την επανάσταση του 1821 σε διαφορές αναφορές και χάρτες οι δύο οικισμοί το Άστρος και ο Αγιάννης ανακατεύονται , το Άστρος αναφέρεται Άστρος ,γίνεται Αγιάννης ,Καλύβια Άστρους, Αγιαννίτικα καλύβια και ο Αγιάννης αναφέρεται Aγιάννης, γίνεται Άστρος, ορεινό Άστρος ,επάνω Άστρος , Αγιάννης του Άστρους και Αγιαννίτικα καλύβια.
Ο Αγιάννης αναφέρεται για πρώτη φορά το 1435 στο Χρονικό της Αλώσεως του Γεωργίου Σφραντζή και πιθανόν πήρε το όνομά του από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του χωριού. Από το ίδιο σιγίλλιο του 1638 πληροφορούμαστε ότι ο Αγιάννης έγινε πατριαρχική εξαρχία «χάριν βεβαίως τῆς Σχολῆς τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου, λειτουργούσης πολλοῦ παλαιότερον». Σύμφωνα, λοιπόν, με το συγκεκριμένο απόσπασμα στον Άγιο Ιωάννη λειτουργούσε σχολείο, πολύ πριν το 1638. Στον Άγιο Ιωάννη, λειτουργούσαν επίσης και «κατώτερα» σχολεία, όπως αυτό του Παπακυριακού και κρυφά σχολεία, αρχικά στο Μετόχι της Μονής Λουκούς, Άγιος Δημήτριος και αργότερα στους νάρθηκες των εκκλησιών του χωριού.
Oι Αγιαννίτες πραγματικά δεν παραδόθηκαν ποτέ στους κατακτητές και για απόδειξη με το τρόπο τους κατάφεραν να κρατήσουν τα σχολεία τους ανοικτά όλη την διάρκεια του τούρκικου ζυγού και διατήρησαν κρυφά και φανερά αναμμένη την φλόγα του έθνους.
Από κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη.
«1798ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18
Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ
ΤΙ ΕΣΤΗΚΑΣ ΘΑΜΒΟΥΜΕΝΟΣ ΦΙΛΕ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΜΕ ΑΠΟΡΙΑΝ ΜΥΣΤΙΚΗΝ ΖΗΤΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΕΙΣ ΤΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΜΩΜΑ ΜΟΥ………………………..
“Χαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν ”Κουτρί” του χωρίου Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας, θερινήν έδραν του Άστρους, ένθα ελειτούργησεν η ιστορική σχολή Καρυτσιώτη εν έτει 1798”.
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741-1819) γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έκτισε την μεγαλοπρεπή και “καλλιμάρμαρο” Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη και το 1805 έχτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη. Ο μεγάλος ευεργέτης μας από την διασπορά ενδιαφερόταν έμπρακτα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και είχε σχετικές επαφές με πολλούς μεγάλους της εποχής του , όπως με το Ρήγα Φεραίο και τον Μέττερνιχ. Το 1798 επίσης άρχισαν οι εργασίες για το μεγαλοπρεπές μέγαρο του στην Τεργέστη , που το είχε ονομάσει «Άστρος» και αργότερα ονομάσθηκε μετά τον θάνατο του μέχρι σήμερα PalazzoCarciotti. Ο Μέττερνιχ ο σπουδαιότερος πολιτικός της Ευρώπης και φημισμένος υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας το 1816 φιλοξενήθηκε και έμεινε για ένα διάστημα στο μέγαρο «Άστρος» ,στη σημερινή οδός 3ης Νοεμβρίου, όπου βρίσκεται το κτήριο, ονομαζόταν μέχρι το1918RivaCarciotti, δηλαδή οδός Καρυτσιώτη. Aναφέρεται ότι έχτισε την Σχολή στον Αγγιάννη και το Άστρος με προτροπή του εθνικού ήρωα Ρήγα Φεραίου, για να μάθουν «γράμματα» και την ιστορία τους οι σκλάβωμένοι τότε συμπολίτες του και να επαναστατήσουν . Επίσης στο μέγαρο του παρείχε καταφύγιο στη σοφίτα αυτού του αρχοντικού για μήνες στους διασωθέντες Ιερολοχίτες, στρατιωτικό τμήμα της ελληνικής επανάστασης για την εθνική ανεξαρτησία.
Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζοντας την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο Ελληνικό έθνος εκήρυξε σαν «ιστορικόν διατηρητέον μνημείον»,«ιστορικό τόπο» και «αρχαιολογικόν χώρον».
“Χαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν ”Κουτρί” του χωρίου Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας, θερινήν έδραν του Άστρους, ένθα ελειτούργησεν η ιστορική σχολή Καρυτσιώτη εν έτει 1798”.
Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
«Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο το εναπομείναν σήμερα τμήμα εκτάσεως 18.850 τα.μ. του παλαιού αγροκηπίου (συνολικής εκτάσεως 46 στρεμμάτων), το οποίο ανήκε στη Σχολή Καρυτσιώτη και εντός του οποίου βρίσκεται η Σχολή Καρυτσιώτη, όπως αυτό εμφαίνεται στο Κτηματολογικό Διάγραμμα κλίμακας 1:1000 και σημειώνεται με τα στοιχεία 1, 2, 3 έως και 15, λόγω των σημαντικών ιστορικών γεγονότων, τα οποία έλαβαν χώρα στη συγκεκριμένη περιοχή.
Ο χώρος αυτός είναι τμήμα του αγροκηπίου – αρχικά 46 στρεμμάτων, το οποίο είχε δωρίσει ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στη Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει το 1805 – δενδροφυτεμένου με πορτοκαλιές, λεμονιές και ελιές, το προϊόν των οποίων χρησιμοποιούνταν για την πληρωμή των δασκάλων της Σχολής και την κάλυψη των εξόδων της.
Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης».
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία , έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 και για να γίνει η Β’Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στο Άστρος το 1823.
Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
Το Ναύπλιο, που είχε αρχικά επιλεγεί για να πραγματοποιηθεί η Συνέλευση, απορρίφθηκε καθώς εθεωρείτο «τόπος μερικός», δηλ. κομματικός, υπό την απόλυτο επιρροή του Κολοκοτρώνη. Έτσι, επιλέχθηκε τελικά το Άστρος για την Εθνοσυνέλευση ως «τόπος του Έθνους», δηλαδή τόπος ουδέτερος, που δεν ανήκε σε κομματικές φατρίες.“ Οι συνεδριάσεις έγιναν στην ύπαιθρο, «μέσα εις ένα περιβόλι», σύμφωνα με τον Κολοκοτρώνη, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης Στο Άστρος άρχισαν να προσέρχονται τα μέλη της κυβέρνησης από τις αρχές Μαρτίου, αλλά χρειάστηκε ένας περίπου μήνας μέχρι να έλθουν οι πληρεξούσιοι. Η συνέλευση άρχισε στις 10 Απριλίου 1823 στο Άστρος Κυνουρίας και κράτησε μέχρι τις 30 Απριλίου.
DCIM\101MEDIA\DJI_0184.JPG
Διακρίνεται με την κίτρινη γραμμή «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνωνκαι με την μπλε γραμμή είναι ο γειτονικός χωριστός χώρος το Προαύλιο της Σχολής.
Οι αποφάσεις της Εθνοσυνέλευσης ήταν σημαντικότατες για την ίδρυση και οργάνωση του Ελληνικού Κράτους.
Στις 13 Απριλίου 1823, αναθεωρήθηκε το Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος, το σύνταγμα το οποίο είχε ψηφιστεί την 1η Ιανουαρίου 1822 από την Α’ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου. Το νέο Σύνταγμα ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου» (δείχνοντας τη συνέχεια του νέου Συντάγματος με το προηγούμενο).
Κατά τη Συνέλευση αποφασίστηκε να καταργηθούν οι τοπικοί οργανισμοί, η Μεσσηνιακή Γερουσία στην Καλαμάτα από τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, η Πελοποννησιακή Γερουσία στη Μονή Καλτεζών, η Γερουσία της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος στο Μεσολόγγι, από τον Αλ. Μαυροκορδάτο και ο Άρειος Πάγος στα Σάλωνα, για την Ανατολική Ελλάδα, από το Θ. Νέγρη, ώστε να υπάρχει ένα μόνο κέντρο εξουσίας και συντονισμού.
Ένα από τα σημαντικά σημεία της Β’ Εθνοσυνέλευσης είναι η κατάργηση της αρχιστρατηγίας, απόφαση που αν και χωρίς αναφορά στο όνομά του, κατάργησε τη θέση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.Η απόφαση θεωρήθηκε σαν διακήρυξη του δημοκρατικού πολιτεύματος ,που όλες οι εξουσίες ανήκαν στους εκλεγμένους από καθολική ψηφοφορία αντιπροσώπους του έθνους.
Tο Έθνος απέκτησε οριστικό Σύνταγμα, που με απόφαση της συνέλευσης ήταν “ο ανώτερος νόμος και υπηρίσχυε των νόμων του βουλευτικού. Με απόφαση της συνέλευσης, την καταλυτική παρέμβαση του Κολοκοτρώνη, την οργή του λαού και του στρατού, απετράπει η εκποίηση των εθνικών γαιών – κτημάτων, που άφηναν πίσω τους οι Τούρκοι άρχοντες, που επεδίωκαν και ήθελαν οι κοτζαμπάσηδες της συνέλευσης.Το αναθεωρημένο Σύνταγμα, εξαιρετικά προοδευτικό και πρωτοποριακό για την εποχή του, περιείχε φιλελεύθερες και δημοκρατικές διατάξεις, που διασφάλιζαν τα ατομικά δικαιώματα του πολίτη. Θεσμοθετήθηκε η Δημόσια εκπαίδευση, λύθηκαν ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας, καθιερώθηκε η αρχή της ελευθεροτυπίας κ.α. Καταρτίστηκε και ο Ποινικός Κώδικας, βάσει του Βυζαντινού Δικαίου, για την προστασία του πολίτη από την ασυδοσία των αρχών.
Σημαντικό είναι επίσης το καταληκτικό κείμενο της Εθνοσυνέλευσης όπου γίνεται επαναδιακήρυξη της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της απόφασης για συνέχιση της Επανάστασης με κάθε θυσία.Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη«Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως»υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης, «Εξεδόθη εν Άστρειεντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου»,λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης.Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής .«Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».”λίγο επίκαιρο σήμερα…
‘Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον το εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.
Η ιδέα του μουσείου Άστρους ξεκίνησε και έγινε πραγματικότητα το 1959 από τον αείμνηστο σεβαστό καθηγητή μας «αρχαίο Έλληνα» Κυριάκο (Κούλη) Χασαπογιάννη που μετέφερε τις αρχαιολογικές «συλλογές» στο τότε γειτονικό κτήριο του αγροκηπίου. Ο αείμνηστος καθηγητής μας Παναγιώτης (Πάνος) Καμπύλης συνέχισε με το ίδιο και καλύτερο τρόπο να υπηρετεί το μουσείο και τον τόπο. Ο φίλος και σεβαστός μας καθηγητής Ηλίας Σακαλής ,με την αναμφίβολα επίδραση του άλλου αείμνηστου καθηγητού μας Μίμη Σακαλή , του πατριώτη μας αρχαιολόγου, Παναγιώτη Φάκλαρη, καθηγητού της Κλασσικής Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ, και του Γεωργίου Σταϊνχάουερ, έφορου αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟΑ, σχεδίασε και τελείωσε το έργο όπως το ξέρουμε σήμερα ,με μεγάλη εξυπνάδα και πολλή δουλειά , μετέφερε το 1985 το Μουσείο Άστρους από το κτήριο του αγροκηπίου στη Σχολή , «Μουσείο Καρυτσιώτη».
Οι συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνουν γλυπτά, κεραμική, χάλκινα αντικείμενα, επιγραφές, νομίσματα και άλλα ευρήματα από διάφορες θέσεις της αρχαίας Κυνουρίας, όπως τη Θυρέα και την Ανθήνη, το ελληνιστικό – ρωμαϊκό νεκροταφείο των Ελληνικών και το ιερό του Απόλλωνα Τυρίτα, του σημαντικότερου ιερού της αρχαίας Κυνουρίας κατά την αρχαϊκή και κλασική περίοδο (8ος-4ος αι. π.Χ.). Γλυπτά και αρχιτεκτονικά μέλη, όπως κιονόκρανα, εκτίθενται επίσης στον υπαίθριο προαύλειο χώρο του μουσείου.
Διακρίνεται με την μπλε γραμμή το Προαύλιο της Σχολής ,με την κίτρινη γραμμή είναι ο γειτονικός χωριστός «Ιερός Χώρος»της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων.
Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
Στον επιβλητικό χώρο του προαυλίου της σχολής Καρυτσιώτη περπάτησαν ο Κολοκοτρώνης και οι σύνεδροι της Εθνοσυνέλευσης. Οι συνεδριάσεις της Β΄Εθνοσυνέλευσης έγιναν στην ύπαιθρο, «μέσα εις ένα περιβόλι», σύμφωνα με τον Κολοκοτρώνη.
Το μουσείο διαθέτει επίσης μεγάλο Προαύλιο Χώρο, που υπάρχουν οι καμινάδες των δωματίων των οικότροφων μαθητών της σχολής με την δική τους ιστορία, ο οποίος έχει μετατραπεί σε αρχαιολογικό πάρκο και έκθεση. Στον προαύλιο χώρο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει δύο αγάλματα σε ανάκλιντρο, του Ηρώδη Αττικού και της συζύγου του, καθώς και κίονες και κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού.
Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
Η Αστρεινή παράδοση, φέρει τον Κολοκοτρώνη να παραθέτει γεύμα, το 1821 στο Άστρος, στο Δημήτριο Υψηλάντη, το γνωστό ως Κολοκοτρωνέικο τραπέζι,γίδα ψητή στρωμένη σε φύλλα, ασκί με ρετσινόκρασο και ψωμί,. Το γεύμα έγινε στο αγροκήπιο του Καρυτσιώτη κάτω από το τήλιο ,που ακόμα υπάρχει και αργοπεθαίνει, και στο χώρο υπάρχει σχετική πινακίδα, δίπλα στην Σχολή Καρυτσιώτη (νυν Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους).
«Η Αστρεινή παράδοσις διασώζει και τας φράσεις με τα οποίας ο Κολοκοτρώνης συνώδευε το ψητό κι το κρασί ,τα οποία έδιδεν εις τον πρίγκηπα. «Αυτό πρίγκηπα ,σου το προσφέρει η Ελλάς, με τα χρυσά πηρούνια της» Και όταν του έδωσε το κρασί μέσα σε κούπα από νεροκολόκυθο,του είπε. «Αυτό ,πρίγκηπα , σου το προσφέρει η πατρίς με τα χρυσά ποτήρια της» «
Ο γέρος του Μωριά έξυπνα και σκόπιμα προσπαθούσε να προσαρμόσει τον Υψηλάντη στην Ελληνική πραγματικότητα.
Ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φωτάκος αναφέρει μετά από το τραπέζι. : «Από το Άστρος επεράσαμεν εις τον Άγιον Ιωάννην, και από εκεί, αφού εγευματίσαμεν εις ταις καμάρες του Αγίου Πέτρου, εφθάσαμεν εις Βέρβαινα “.
“Σ υνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους” Γ.Τερτσέτης
Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
Ο χώρος αυτός είναι τμήμα του αγροκηπίου – αρχικά 46 στρεμμάτων, το οποίο είχε δωρίσει ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στη Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει το 1805 – δενδροφυτεμένου με πορτοκαλιές, λεμονιές και ελιές, το προϊόν των οποίων χρησιμοποιούνταν για την πληρωμή των δασκάλων της Σχολής και την κάλυψη των εξόδων της.
Στο αγροκήπιο υπήρχαν δύο είσοδοι , η μία σώζεται και σήμερα κοντά και ανατολικά της σχολής. Η άλλη είσοδος ήταν μεγαλοπρεπέστατη και ιστορικό μνημείο, πιο κάτω από το δημοτικό σχολείο Άστρους , απέναντι από την οικία του Δημητράκη Ευθυμίου, που από εκεί πέρασε ο γέρος του Μωριά και οι σύνεδροι της Εθνοσυνέλευσης, αλλά μετά το 1966 την έφαγε επίσης η “ανάπτυξη”και η κουταμάρα μας , όπως το ίδιο έγινε και με τα φαγωμένα σκαλοπάτια της σχολής. Στη γωνία δίπλα από την είσοδο υπήρχε το πλίθινο κτήριο που χρησιμοποιούσαν ο γεωπόνος και οι κηπουροί του αγροκηπίου. Το κτήριο αυτο το 1959 έγινε το μουσείο Άστρους από τον αείμνηστο σεβαστό καθηγητή μας Κυριάκο (Κούλη ) Χασαπογιάννη. .Την δεκαετία του 1960 το Άστρος είχε Μουσείο που δυστυχώς σήμερα φαίνεται δεν μπορούμε να έχουμε , με τις «προφάσεις της ρωγμής και της στατικής επάρκειας» .
Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης το 1805, με τη βοήθεια του αδελφού του, Γεώργιου Καρυτσιώτη, έκτισε ένα πέτρινο υδραγωγείο, που άρχιζε πλησίον της Μονής Λουκούς από την πηγή «μάννα του νερού», γιαναέχειτο‘Αστροςνερόκαι“ναποτίζεταιτοαγροκήπιογιαναείναιανοικτήηΣχολή». Από το υδραγωγείο και άλλες πηγές υδρεύονται μέχρι και σήμερα το Άστρος, τα Κάτω Δολιανά, η Μονή Λουκούς, τα Κάτω Βέρβενα και το Παράλιο Άστρος. Σύμφωνα με την διαθήκη και τις οδηγίες του αδερφού του Γεωργίου το νερό του υδραγωγείου ανήκει το ένα τρίτο στη μονή Λουκούς , τοένατρίτοστησχολήΚαρυτσιώτη ( στηνπραγματικότηταγιαδιατήρησητηςσχολήςέγινετουδραγωγείο) και το ένα τρίτο στο χωριό.
Έγκριση κήρυξης – οριοθέτησης ως ενιαίου αρχαιολογικού χώρου του ρωμαϊκού συγκροτήματος – έπαυλης Ηρώδου του Αττικού στην Εύα (Λουκού) και του αρχαίου λατομείου πωρόλιθου στη θέση «Κουφογή», Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Την έγκριση κήρυξης – οριοθέτησης ως ενιαίου αρχαιολογικού χώρου του ρωμαϊκού συγκροτήματος – έπαυλης Ηρώδου του Αττικού στην Εύα (Λουκού), που έχει ανασκαφεί στη θέση «Κολώνες» και του αρχαίου λατομείου πωρόλιθου στη θέση «Κουφογή», Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, Περιφέρειας Πελοποννήσου, για λόγους προστασίας και ανάδειξης των σημαντικών μνημείων του αρχαιολογικού χώρου. Εντός της οριοθέτησης συμπεριλαμβάνονται πλέον των προαναφερομένων μνημείων, η διατηρητέα Ι.Μ. Λουκούς με πλήθος αρχαίων εντοιχισμένων στο καθολικό της Μονής και διάσπαρτων στον αύλειο χώρο και το χώρο στάθμευσης αυτής, η δίτοξη υδατογέφυρα ρωμαϊκών χρόνων ΝΑ της Ι.Μ. Λουκούς, οι διάσπαρτες αρχαιότητες στη θέση «Μάνα του Νερού» και τα εντοπισμένα οικοδομικά κατάλοιπα στη θέση «Καλάμι». Ο αρχαιολογικός χώρος οριοθετείται με ενιαία πολυγωνική γραμμή που σημειώνεται με κόκκινο χρώμα στο συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα, που αποτελεί απόσπασμα του χάρτη της ΓΥΣ 1/5000 και ορίζεται από τα σημεία 1, 2, 3, …, 229, 1 του πίνακα συντεταγμένων, που συνοδεύει την παρούσα.
Η ανασκαφή της γειτονικής έπαυλης στην Εύα Δολιανών (απέχει από το Άστρος 4 χλμ) του Ρωμαίου Έπαρχου και συνεργάτη των Ρωμαίων κατακτητών Ηρώδη Αττικού έφερε στο φως ένα αρχαίο «μουσείο». Το νόμιμο όνομα του είναι, Lucius Vibullius Hipparchus Tiberius Claudius Atticus Herodes (Λούκιος Βιβούλλιος Ίππαρχος Τιβέριος Κλαύδιος Αττικός Ηρώδης ).
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συλλογή των γλυπτών. Ο Αθηναίος μαικήνας διακόσμησε την έπαυλή του με μια πληθώρα έργων, που περιλάμβαναν τόσο πρωτότυπα γλυπτά των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων, όσο και ρωμαϊκά αντίγραφα. Η «Ορχούμενη Λάκαινα» , έργα του Καλλιμάχου του 5ου αι. π.Χ και βρισκόταν αρχικά στην Ακρόπολη των Αθηνών. Από εκεί, ο «συλλέκτης έργων με την βοήθεια των Ρωμαϊκών λεγεώνων» , συνεργάτης των Ρωμαίων κατακτητών Ρωμαίος έπαρχος , μετέφερε αυτό το σπάνιας καλλιτεχνικής αξίας άγαλμα, για να κοσμήσει την έπαυλή του στην Εύα Κυνουρίας.
Στα σημαντικότερα εκθέματα συγκαταλέγονται:
– Επιτύμβια στήλη με παράσταση καθιστής γυναίκας και όρθιας κόρης. Αττικό έργο του 4ου αι. π.Χ. με μεταγενέστερες επεμβάσεις. – Ακέφαλο άγαλμα Νηρηίδας. 5ος αι. π.Χ. Θεωρείται έργο του γλύπτη Ξάνθου. – Αναθηματικό ανάγλυφο με παράσταση του Ερμή και των Νυμφών. Αρχαϊστικό έργο της εποχής του Αυγούστου που αντιγράφει πρώιμο κλασικό πρότυπο. – Πορτραίτο του Ηρώδη Αττικού. 2ος αι. μ.Χ. – Πορτραίτα του Αδριανού και αυτοκρατόρων της δυναστείας των Αντωνίνων, 2ος-3ος αι. μ.Χ
“Xαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν την καλουμένην Ελληνικό η Tειχιό, την ευρισκομένην εις τα ορεινά της Θυρέας και άνωθεν της από Aστρους εις Tρίπολιν οδού”.
Γεωγραφικά η περιοχή της Κυνουρίας χωρίζεται σε δυο μεγάλες ενότητες. Στη βόρεια Κυνουρία , στα αρχαία χρόνια αντιστοιχούσε στην περιοχή της Θυρεάτιδος γης , υπήρχε ο κυριότερος οικισμός της περιοχής η Θυρέα και δευτερεύοντες η Ανθήνη, η Νηρίδα, η Εύα και αργότερα τουλάχιστον από το 2.μ.χ, αιώνα το Άστρος. Στο νότιο αντιστοιχούσε στη χώρα των Πρασιών, στην οποία υπήρχε ο κύριος οικισμός Πρασιαί και οι δευτερεύοντες Πολίχνη, Τυρός και Γλυππία
Σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από το Άστρος στην κορυφή του λόφου πάνω από τις στροφές «κοδέλες » σε λίγη απόσταση από τον ανηφορικό δρόμο προς τον Αγιάννη βρισκεται το Ελληνικό η Τειχιό,από εκεί η θέα της Θυρεάτιδας Γης και του Αργολικου κόλπου είναι εξαιρετικη. Στο σημείο υπάρχει επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας που οδηγεί σε αγροτικό δρόμο και μετά από 2 χιλιόμετρα φθάνει ο επισκέπτης σε ένα πλάτωμα, που αποτελεί την αρχή 15λεπτης πορείας που οδηγεί στην κορυφή ενός λόφου, του Τειχιού ή Ελληνικού. Εδώ αντικρίζει κανείς τα ερείπια του αρχαίου ιερού ναού του Θεού Απόλλωνα, ερείπια τειχών, οικοδομημάτων και υπόγειων δεξαμενών και λειψάνων της Άνω Θυρέας ή για κάπ οιους άλλους της Νηρηίδας.”
Αρχαιολογικός χώρος των θέσεων «Νησί Αγ. Ανδρέα» και «Χερρονήσι», Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας, Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Περι Ενότητα / Δήμος / Δημ Ενότητα / Κοινότητα / Οικισμός ΑΡΚΑΔΙΑΣ / ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ / / Αγίου Ανδρέου / Άγιος Ανδρέας
Θέση Χερρονήσι
Τύπος Κήρυξης αρχαιολογικός χώρος
Κοντά στο λιμάνι του Άγιου Ανδρέα υπάρχει το «νησί του Αγίου Ανδρέα» όπου κανείς μπορεί να δει ερείπιακυκλώπειου τείχουςπου ανήκουν σύμφωνα με τις μαρτυρίεςστην αρχαία πόλη Ανθήνη.Σώζονται τμήματα από τον εξωτερικό περίβολο με πύργους του 5ου-4ου αιώνας. π.Χ. Αργότερα η πόλη μεταφέρθηκε χαμηλότερα προς τη θάλασσα, όπουσώζονται υστερορωμαϊκά ερείπια και συμπληρωματική οχύρωση από τους βυζαντινούς χρόνους. Κοντά στο κάστρο σώζεται μισό κατεστραμμένο τοξωτό λιθόκτιστο γεφύρι.
Η παραλία είναι πεντακάθαρη και γαλάζια σαν όλες τις παραλίες του Αργολικού.
“Ήλιος και η Θάλασσα» του Αργολικού.
Η παραλία Πόρτες ανήκει στην Κοινότητα της Μελιγούς , είναι σε κοντινή απόσταση (3.5 χλμ) από το Άστρος και (2.5 χλμ) από το λιμάνι του Παραλίου Άστρους, και είναι ένας μαγευτικός περίπατος .
«Στην παραλία “Πόρτες” κατέληγε το ένα από τα δύο αποστραγγιστικά κανάλια , που κατασκευάσθηκαν από Βαυαρούς μηχανικούς, επί Βασιλείας Όθωνα… (Το άλλο είναι το γνωστό μας κανάλι από το Μουστό μέχρι τη θάλασσα). Σκοπός των αποστραγγιστικών καναλιών ήταν να περιορίσουν την έκταση του έλους Μουστού και απαλύνουν έτσι το πρόβλημα της ελονοσίας, που ήταν η μάστιγα της περιοχής… Οι Πόρτες ήταν δυο σιδερένιες πόρτες, στερεωμένες στα τρία καλαίσθητα «ποδάρια», οι οποίες δεν εμπόδιζαν το νερό του Μουστού να κυλάει στη θάλασσα, αλλά όταν έπιανε Μπάτης οι Πόρτες έκλειναν με τα χτυπήματα των πρώτων κυμάτων… Έτσι απέτρεπαν να ξαναγεμίζει το έλος με θαλασσινό νερό… Το έργο αυτό περιορίζοντας την έκταση του έλους και των προβλημάτων που δημιουργούσε, λειτούργησε καταλυτικά για την εξέλιξη όλης περιοχής».
Κάστρο Εστέλλα (στον Αγιάννη), Το μνημείο προστατεύεται από τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002
Θέση:Το κάστρο εντοπίζεται σε φυσικό έξαρμα με υψόμετρο 1.008μ. στα νοτιοανατολικά του οροπεδίου Ξερόκαμπος και ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος…..
Από Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους
“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93»
«Όθεν το castiellolaEstella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « susoenlasmontanyas”,
«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… οι κατοικούντες τα λεγόμενα Καλύβια Άστρους (είτε Αγιαννίτικα) αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών ν’αναβαίνωσιν εις το Άγιον Ιωάννη. … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.(σελ 99-100)
Την έγκριση οριοθέτησης ως ενιαίου χερσαίου και ενάλιου αρχαιολογικού χώρου της θέσης «ΝησίΠαραλίουΆστρους»,στο Δήμο Βόρειας Κυνουρίας, Π.Ε. Αρκαδίας, Περιφέρειας Πελοποννήσου, για λόγους προστασίας των αρχαιολογικών καταλοίπων που δηλώνουν τη συνεχή χρήση της θέσης από τα προϊστορικά έως και τα σύγχρονα χρόνια και ιδιαίτερα:
– Των αρχαίων καταλοίπων στη νότια κορυφή του λόφου, που δηλώνουν την ύπαρξη οικισμού προϊστορικών χρόνων.
– Του αρχαίου τείχους στα βορειοδυτικά, που ταυτίζεται με το «επί θαλάσση τείχος» των Αιγινητών.
– Των ρωμαϊκών καταλοίπων στη θέση «Άστρον».
– Του Κάστρου της Φραγκοκρατίας (Κάστρο Ζαφειρόπουλου) στα νότια. Τα όρια του ενιαίου χερσαίου και ενάλιου αρχαιολογικού χώρου αποτυπώνονται με συνεχή κόκκινη πολυγωνική γραμμή στο συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:5000 με σημεία 1, 2, 3, …44, 1, σύμφωνα με τον συνημμένο πίνακα ζευγών συντεταγμένων των κορυφών του πολυγώνου
«Η ταύτιση της θέσης Άστρος και του κάστρου της, καθώς και ο συσχετισμός τους με τις ονομασίες Αστρίτσι και Estella [=Άστρος (ελλ.)] δημιούργησε σύγχυση στους ιστορικούς και χαρτογράφους του παρελθόντος, αλλά και σε νεώτερους ερευνητές. Το κάστρο στο παράλιο Άστρος συγχεόταν κυρίως με το κάστρο Estella, το οποίο σύμφωνα με το Αραγωνικό Χρονικό ανεγέρθηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο για τον έλεγχο των ατίθασων Τσακώνων. Ωστόσο, το κάστρο Estella έχει πλέον ταυτιστεί με το οχυρό στο Ξεροκαστέλλι στην ορεινή ενδοχώρα της βορειοανατολικής Κυνουρίας….
Η μελέτη των καταλοίπων του κάστρου επιτρέπει τη διάκριση δυο οικοδομικών φάσεων. Η πρώτη φάση αφορά στην περίοδο μεταξύ του 17ουαι. και του τέλους του 18ουαι….. Η δεύτερη οικοδομική περίοδος εντοπίζεται από το 1824 και 1825, εποχή που το κάστρο ενισχύθηκε και κατοικήθηκε από τους μυημένους στην Φιλική Εταιρία εύπορους έμπορους του εξωτερικού, αδερφούς Ζαφειρόπουλους.
Αναοριοθετούμε τον αρχαιολογικό χώρο του λόφου «Καστράκι», Μελιγούς Κυνουρίας, Νομού Αρκαδίας,ο οποίος στο φύλλο 7315.1 του χάρτη της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, κλίμακας 1:5000, που υπογράφεται από τον Προεδρεύοντα του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, σημειώνεται με κίτρινο χρώμα και ορίζεται από τα σημεία 1, 2, 3, 4, … 10, 11, 1 τα οποία αντιστοιχούν στον ακόλουθο πίνακα συντεταγμένων των συστημάτων ΗΑΤΤ και ΕΓΣΑ.
Τα χωριά του Πάρνωνα εκχριστιανίστηκαν περίπου τον 9ον αιώνα και από υπερβολικό σεβασμό πολλά πρόσθεσαν την λέξη Άγιος στο όνομα τους , όπως Άγιος Ιωάννης ,Άγιος Πέτρος, Άγιος Νικόλαος ,Άγιος Ανδρέας ,¨Αγιος Βασίλειος,¨Αγιοι Αώματοι,Άγιος Πανελεήμονασς, Άγια Σοφιά ,Άγιος Γεώργιος, Κοσμάς και γέμισαν το τόπο με εκκλησίες και μοναστήρια .Επίσης όνόμασαν «Αγιες» πολλές τοποθεσίες.Για το λόγο αυτό οΠάρνωναςονομάστηκεκαιτο«ΆγιονΌρος»τηςΝότιαςΕλλάδας.
Τίτλος ΦΕΚ Περί κηρύξεως ως διατηρητέας της I.Mονής Λουκούς, στο N. Aρκαδίας
“Xαρακτηρίζουμε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο με ζώνη προστασίας 200 μ. γύρω από αυτήν την I. Mονή Λουκούς που βρίσκεται δυτικά της Κοινότητας Άστρους, επαρχίας Κυνουρίας, Nομού Aρκαδίας, γιατί είναι αξιόλογο σύνολο διώροφων και τριώροφων κελιών με καθολικό στο κέντρο, το οποίο είναι σύνθετος τετρακιόνιος ναός του 17ου αι. με οκτάπλευρο τρούλο, κατάγραφος με τοιχογραφίες, πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο και φορητές εικόνες του 17ου αι.”
Υπάρχουν πολλές απόψεις σχετικά με το όνομα της Μονής Λουκούς. Πιθανότερη είναι η άποψη ότι προέρχεται από την ρωμαϊκή ονομασία Lucus, που σημαίνει «ιερό άλσος». Σύμφωνα με την παράδοση η μονή χτίστηκε το 1117
Η μονή επονομάζεται «της Λουκούς» τουλάχιστον από τις αρχές του 17ου αιώνα, βεβαιώνοντας την ύπαρξη της σταυροπηγιακής της ιδιότητας. Το έτος 1649 μ.Χ. καταγράφεται ως έτος αγιογράφησης του ναού, πιθανώς, σύμφωνα με τους μελετητές της. Άλλες σημαντικές για τη μονή ημερομηνίες είναι: το 1730 μ.Χ., όταν ο αββάς Fourmont καταστρέφει εκατοντάδες πολύτιμες μαρτυρίες, επιγραφές, αγάλματα, καθώς και έργα λόγου και τέχνης της μονής, για να έχει μόνο αυτός το προνόμιο της αντιγραφής τους! Το 1826 μ.Χ., ο Ιμπραήμ διατάσσει την αποτέφρωσή της και έτσι καταστρέφονται χρυσόβουλλα, βαρύτιμα κειμήλια και έγγραφα αξίας.
Τίτλος ΦΕΚ Περί κηρύξεως Ιεράς Μονής Παλαιοπαναγιάς στο Άστρος Κυνουρίας του Νομού Αρκαδίας.
”Χαρακτηρίζουμε την Ιερά Μονή Παλαιοπαναγιάς, που βρίσκεται 4 χιλιόμετρα ΝΔ του Άστρους της επαρχίας Κυνουρίας, του Νομού Αρκαδίας, ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, με ζώνη προστασίας 100 μ. γύρω του, διότι αποτελεί δείγμα μεταβυζαντινής μοναστηριακής αρχιτεκτονικής και το καθολικό της φέρει αξιόλογο τέμπλο με φορητές εικόνες των μοναχών Νικοδήμου και Κυδωνιάτου”.
Η σημερινή μονή της Παλαιοπαναγιάς, βρίσκεται σε μία κατάφυτη χαράδρα, 7 χλμ. από το Άστρος. Υπήρξε βυζαντινό μοναστήρι ίσως σε άλλη θέση, τιμώμενη στο όνομα της Παναγίας Ελεούσης. Οι μοναχοί εξαιτίας πειρατικών επιδρομών, ίδρυσαν το 1612 μ.Χ. νέο μοναστήρι αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα, ως μετόχι. Έκτοτε η Ελεούσα έλαβε την επωνυμία Παλιο-Παναγιά και με τον καιρό εξελίχθηκε σε αυτοτελές μοναστήρι. Η μονή, που πιθανολογείται ότι κτίστηκε στα 1310 μ.Χ., σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες είχε ερημωθεί κατά την περίοδο 1770-1778 μ.Χ., ενώ ανακαινίζεται στα 1799 μ.Χ. και αργότερα. Εντοιχισμένα παλαιοχριστιανικά λείψανα (6ος αι.)
Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός του Ιερού Ναού του Προδρόμου στον οικισμό Άγιος Ιωάννης Ν. Αρκαδίας ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου.
“Xαρακτηρίζουμε τον Iερό Nαό του Προδρόμου, που βρίσκεται στον οικισμό Άγιος Iωάννης της επαρχίας Κυνουρίας, του Nομού Aρκαδίας, ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο με ζώνη προστασίας 10 μ. γύρω του.
O ναός είναι σταυροειδής, τετρακιόνιος με οκταγωνικό τρούλο και μεταγενέστερο νάρθηκα. Σύμφωνα με ιστορικά δεδομένα και βάσει αρχιτεκτονικών στοιχείων συνάγεται ότι ο ναός είναι κτίσμα μεταβυζαντινών χρόνων.”
“Σύμφωνα με πολλούς ερευνητές ο ναός του Προδρόμου χτίστηκε κατά τον 14ο – 15ο αιώνα, ενώ κατ’ άλλους χτίστηκε τον 16ο ή 17ο αιώνα, λόγω της τεχνοτροπίας του εσωτερικού του ναού. Σύμφωνα με αναφορά του έτους 1828ο ναός ήταν ηλικίας 250 ετών, είχε δηλαδή χτιστεί περί το 1578.Πιθανόν όμως να χτίστηκε κατά τα Βυζαντινά χρόνια, καθώς η μορφή του ναού, αλλά και η τοιχοποιία του μοιάζει με πολλά Βυζαντινά μνημεία της περιοχής (όπως η Μονή Λουκούς).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στον Αγιάννη .Το άφθονο παγωμένο νερό της πηγής Πρόδρομος ρέει από πέντε κανάλους, ένας είναι πολύ χαμηλά ακριβώς κάτω από την εκκλησία ,σαν να φαίνεται το νερό έρχεται μέσα από την εκκλησία. .Επίσης οι αγιογραφίες του Αγίου Γεωργίου στον Αγιάννη, που είναι κατεστραμμένες από τον Ιμπραήμ το 1826 (17χλμ)
Η μονή της Μαλεβής συγκαταλέγεται στις πιο φημισμένες της Αρκαδίας. Χτισμένο στις πλαγιές του Πάρνωνα, σε υψόμετρο 950 μ., περιβάλλεται από πυκνό δάσος με δενδρόκεδρους. Βρίσκεται στο δρόμο μεταξύ Άστρους και Αγίου Πέτρου και απέχει 26 χλμ. από το Άστρος. Το μοναστήρι οφείλει την ονομασία του στην ψηλότερη κορυφή του Πάρνωνα, που είναι γνωστή ως «Μαλεβός». Έτσι, η «Παναγία του Μαλεβού» μενομάστηκε σε «Παναγία η Μαλεβή» ή απλά «Μαλεβή»
Σύμφωνα με την παράδοση, η πρώτη μονή ιδρύθηκε κατά τον 8ο αι. (περί το 717 μ.Χ.) σε διαφορετική όμως θέση από την σημερινή και πιο συγκεκριμένα σε ένα προστατευμένο σημείο (για να αποφεύγ.ονται οι επιδρομές κακοποιών) στην τοποθεσία “Κανάλοι”. Η πρώτη μετακίνηση πραγματοποιήθηκε το 1320, σύμφωνα με χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου. Λίγα χρόνια αργότερα επαργυρώθηκε η θαυματουργή, μυροβλήζουσα εικόνα της Παναγίας, έργο πιθανόν του Ευαγγελιστή Λουκά.
“Χαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν ”Κουτρί” του χωρίου Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας, θερινήν έδραν του Άστρους, ένθα ελειτούργησεν η ιστορική σχολή Καρυτσιώτη εν έτει 1798”.
Aπό τις αρχές το 1821 άρχισαν συζητήσεις μεταξύ των επαναστατημένων για να γίνει ο Αγιάννης η πρωτεύουσα του ελεύθερου Ελληνικού κράτους.Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822.Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης. . Το χρονικό αυτό διάστημα βεβαιώνεται και από τα Αρχεία των Λαζάρου και Γεωργίου Κουντουριώτη (τ. Α΄, σ. 92 κ.εξ.).
Κοντά στον Αγιάννη στη θέση «Ξεροκάμπι»(2 χλμ), βρίσκεται το Κάστρο Εστέλλα , σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα», ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος, είναι επίσης γνωστό σαν το κάστρο Ωριάς η κάστρο στο Ξηροκάμπι. Tο ορεινό αυτό κάστρο θεωρείται ότι είναι το οχυρό που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως ως Estella (μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος. Το κάστρο Εστέλλα έχτισε το 1256 ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς υποταγήν των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων στη Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως.
Στο γειτονικό Πλάτανο υπάρχει στο δρόμο προς τον Αγιάννη και η περιοχή Αστρίτης,επίσης κοντά στο Πλάτανο βρίσκεται το κάστρο Εστέλλα (Άστρος) και το Αστρίτης πιθανόν έχει σχέση με το Εστέλλα. Στη θέση Αστρίτης βρισκόταν παλιά το ιστορικό χωριό που οι κυνηγημένοι από το κάμπο της Θυρέας από το Αθηναίο στρατηγό Νικία το 424 π.χ Αιγινίτες κατέφυγαν στα βουνά για να γλυτώσουν. Οπως Αιγνίτες εηκαταστάθηκαν και στον γειτονικό Αγιάννη, που αναφέρεται ότι το όνομα Αγιαννίτες πιθανόν να προήλθε από το Αιγινίτες. (αϊ -αγια).
Οι αυτόχθονες Πελασγοί είχαν ένα χρυσό κανόνα που για χιλιετηρίδες εφάρμοσαν πιστά μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της Θυρέας, τον αμοιβαίο σεβασμό , την συναίνεση , την συνεννόηση και το Ελληνικό μέτρο. Η Θυρεάτις Γη σχετικά μικρός χώρος για χιλιετηρίδες μέχρι σήμερα κατόρθωσε να διατηρήσει την ανεξαρτησία της , την ιδιαιτερότητα της , τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της , τα χαρακτηριστικά της, το πολιτισμό της και να αντισταθεί γενναία και αποτελεσματικά σε πολλούς μικρούς και μεγάλους κατακτητές και επιδρομείς.
Η Θυρέα είναι η αρχαία ονομασία περιοχής της Βόρειας Κυνουρίας που περιλαμβάνει: το Άστρος, τον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη). το Παράλιο Άστρος, τη Μελιγού, το Χάραδρο και τον Πλάτανο . Για πολλούς αιώνες μέχρι την δεκαετία του 1950 ο Αγιάννης,σημερινός θερινός οικισμός του Άστρους, αποτελούσε το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας.
Το μεγαλοπρεπές μέγαρο «Άστρος» του Δημητρίου Καρυτσιώτη στην Τεργέστη ( PalazzoCarciotti)
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741-1819) έχτισε το 1798 το μεγαλοπρεπές μέγαρο του στην Τεργέστη , που το είχε ονομάσει «Άστρος», αργότερα μετά το θάνατο του ονομάσθηκε μέχρι σήμερα Palazzo Carciotti. Aναφέρεται ότι έχτισε την Σχολή στον Αγγιάννη και το Άστρος με προτροπή του εθνικού ήρωα Ρήγα Φεραίου, για να μάθουν «γράμματα» και την ιστορία τους οι σκλάβωμένοι τότε συμπολίτες του και να επαναστατήσουν. Ο Μέττερνιχ ο σπουδαιότερος πολιτικός της Ευρώπης και φημισμένος υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας το 1816 φιλοξενήθηκε και έμεινε για ένα διάστημα στο μέγαρο «Άστρος» ,στη σημερινή οδός 3ης Νοεμβρίου, όπου βρίσκεται το κτήριο, και ονομαζόταν μέχρι το 1918Riva Carciotti , δηλαδή οδός Καρυτσιώτη.
‘Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον το εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις
Ο χώρος του μουσείου, το κτήριο της Σχολής Καρυτσιώτη, τοπικού παραδοσιακού ρυθμού, μαντρωμένο με τον πέτρινο τείχο (μάντρα), μαζί με τον Προαύλιο Χώρο που σώζονται μέχρι σήμερα οι καμινάδες των δωματίων των οικότροφων μαθητών της σχολής και τον επίσης μαντρωμένο χωριστó γειτονικό «Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων εíναι σεμνός , αρμονικός και επιβλητικός,είναι «διατηρητέον ιστορικόν μημείον» και «μουσείο από μόνος του».
ΣμαράγδηςΙ. Αρβανίτη–ΟισχολέςτουΔημητρίουΚαρυτσιώτηστονΆγιοΙωάννηκαιτοΆστροςΘυρέας–Κυνουρίαςκατάταπροεπαναστικάχρόνιαέωςτηναπελευθέρωση, ΕταιρίαΠελοποννησιακώνΣπουδών, Αθήνα 2001
ΣμαράγδηςΙ. Αρβανίτη–ΜελέτεςΒυζαντινήςκαιΜεταβυζαντινήςΑρχαιολογίαςκαιΤέχνηςπροςτιμήντηςκαθηγήτριαςΕλένηςΔεληγιάννη–Δωρή. ΟμεταβυζαντινόςναόςτουΑγίουΓεωργίουστονΆγιοΙωάννηΚυνουρίαςσυνοπτικήπαρουσίασητουμνημείουκαιτουεικονογραφικούπρογράμματος, Αθήνα 2010
ΣμαράγδηςΙ. Αρβανίτη –ΤοκάστροτουΠαραλίουΆστρουςΚυνουρίαςπρώτεςπαρατηρήσεις, Αθήνα 2007
Το Άστρος και ο Αγιάννης είναι μια κοινότητα και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν και έχουν σήμερα σπίτια στον Άγιάννη και στο Άστρος για πολλές εκατοντάδες χρόνια.Από το χωριό Άγιος Ιωάννης προήλθε το Άστρος , το Παράλιο Άστρος, αλλά και άλλοι οικισμοί.
Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου . Η πρώτη όμως αναφορά με το όνομα «Άστρον» απαντά στο Γεωγράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο (2ος αι. μ.Χ.). Ο Νίκος Βέης (1883–1958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1320,1372,1374, 1407,1421, ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.
Ο Φρατζης αναφέρει το Άστρος και το Άγιο Ιωάννη το 1435
Από
Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951
«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ (=1435).… αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος, Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημρ. Μελιγού),Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)…Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κοκκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122»
Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους».(Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής σελ.287) Ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φωτάκος αναφέρεi μετά από το τραπέζι :«Από το Άστρος επεράσαμεν εις τον Άγιον Ιωάννην, και από εκεί, αφού εγευματίσαμεν εις ταις καμάρες του Αγίου Πέτρου, εφθάσαμεν εις Βέρβαινα». Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», “Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγκροτήση εν Άστρει συνέλευσιν ....»λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης .
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835).Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας , ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα {ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841) . Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985 (ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985)( Για ιστορικούς λόγους έγινε δήμος). Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας (ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997) . Το 1845 Ο Αγιάννης αποτέλεσε την θερινή έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας.
Παράλιον Άστρος (Αρκαδίας) ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 . Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας. ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912. Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους.
Συνοπτικά, αυτές τις μεγάλες ιστορικές αλήθειες καταλάβαμε από τον συμπατριώτη μας καθηγητή αρχαιολογίας Παναγιώτη Φάκλαρη από την ομιλία του για την Χερσόνησο Παραλίου Άστρους .
Δεν υπάρχει νησί στην Χερσόνησο Άστρους μετά το 500 π.χ αλλά υπήρχε νωρήτερα.
Το Κάστρο Παραλίου Άστρους δεν είναι «το κάστρο Εστέλλα» (Άστρος) που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως που έχτισε ο Γουλιέλμος Βιλαρδουίνος το 1256 ,αλλά χτίστηκε αργότερα. ». Επίσης έχει σημασία ότι γύρω από το κάστρο όταν χτίστηκε, δεν ανέφερε ο καθηγητής ότι υπήρχε οικισμός.Απλά αναφέρει το κάστρο χτίστηκε τον 15οναιώνα.
Σύμφωνα με το καθηγητή, αργότερα από το 1256, «στις αρχές του 15οναιώνα 1400-1410 …οι Ενετοί κατέχουν την χερσόνησο Άστρους στην οποία έχτισαν ένα μικρό κάστρο που αναφέρεται σε πηγή του 1407 με το όνομα Estella,Stella δηλ.Αστέρι, βλέπετε ένα χάρτη Ενετικό κει πέρα που το έχει σαν νησάκι κει πέρα και λέει Stella»
Το 1806 …»δεν υπήρχε χωριό στο νησί τότε, παρά μόνον τρία σπίτια, και μερικές αποθήκες και μία μεγάλη δεξαμενή, η «παλιόστερνα» που τροφοδοτούσε με νερό τα πλοία»
«Ο Ζαφειρόπουλος … αποφάσισε να ιδρύσει στην χερσόνησο του Άστρουςένα νέο χωριό»
«Η δημιουργία του νέου αυτού χωριού συντελέστηκε από το 1828 έως το 1833.Τότε χτίστηκαν και τα πρώτα σπίτια.»
H διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης είναι ένα συνταγματικό κείμενο. Οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης τίμησαν με την διακύρηξη το μεγάλο ευεργέτη μας με το καλύτερο τρόπο για τις μεγάλες και ανυπολόγιστες συνεισφορές του στο Ελληνικό Έθνος. «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης. Το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης , υπήρχε πριν το 1823, δεν το εφεύραν εκείνη την ημέρα και ο μεγάλος ευεργέτης μας θυμόταν πολύ καλά την πατρίδα του απο το 1756.
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835,το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέαςμε έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης(ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835).Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας,ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα{ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841).Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985(ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985)( Για ιστορικούς λόγους έγινε δήμος).Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας (ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997).Το 1845 Ο Αγιάννης αποτέλεσε την θερινή έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας.
Παράλιον Άστρος(Αρκαδίας) ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845.Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.ΦΕΚ 252Α – 24/08/1912.Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θυρέας και ορίζεται έδρα της κοινότητας Παραλίου Άστρους.
Από το χωριό Άγιος Ιωάννης προήλθε το Άστρος , το Παράλιο Άστρος, αλλά και άλλοι οικισμοί.
Ευχαριστούμε τον Σύλλογο Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου Άστρους για την καλύτερη εκδήλωση του αιώνα. Το μήνυμα είναι βροντερό . Τα «μουσεία» μας τα θέλουμε ανοικτά, δεν ανήκουν στο διαχειριστή ΥΠΠΟΑ αλλά στην τοπική κοινωνία και τα παιδιά μας. Ο “Ιερός Χώρος “ της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων και το Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη (Μουσείου Άστρους), να γίνουν ελεύθερα προσβάσιμα χωρίςπεριορισμούς . ΤοΑρχαιολογικό Μουσείο Άστρους να ανοίξει αμέσως χωρίς άλλες «μελέτες» , πληρώσαμε ακρκετά για τις μελέτες. Με την ευκαιρία ευχαριστούμε το κ.Μαρτίνο για την έμπρακτη βοήθεια του .
DCIM\101MEDIA\DJI_0184.JPG
Διακρίνεται με την κίτρινη γραμμή «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων και με την μπλε γραμμή είναι ο γειτονικός χωριστός χώρος το Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη.
O«Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης τωνΕλλήνων
Σημαντικό είναι επίσης το καταληκτικό κείμενο της Εθνοσυνέλευσης όπου γίνεται επαναδιακήρυξη της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της απόφασης για συνέχιση της Επανάστασης με κάθε θυσία. Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» υπογραμμένη από 128 Πληρεξούσιους, μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης. Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη ,στην υφήλιο και τους μεγαλους της εποχής «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα… «Εξεδόθη εν Άστρειεντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης. «Εξεδόθη εν Άστρει». Το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε πριν το 1823, δεν το εφεύραν εκείνη την ημέρα. Η διακήρυξη ευτυχώς το λέει καθαρά «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτου», για να μην υπάρχουν παρερμηνείες…..
Aπό την Κοινότητα Άστρους
Άστρος
Καλώς ήλθατε στο ιστορικό Άστρος που το 1823 έγινε η Β’ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων.
«Με κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής το «αντάμωμα» του όμορφου βουνού με τη στραφταλίζουσα θάλασσα, ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας προσκαλεί τους επισκέπτες του σε ένα μαγευτικό ταξίδι.»
Ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας, με έδρα το ιστορικό Άστρος, αποτελείται από 26 Τοπικά Διαμερίσματα και 40 οικισμούς, βρίσκεται στο βόρειο ανατολικό τμήμα του Νομού Αρκαδίας και ανατολικά βρέχεται από τα νερά του Αργολικού Κόλπου. Το Άστρος και ο Αγιάννης είναι μια κοινότητα και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν και έχουν σήμερα σπίτια στον Άγιάννη και στο Άστρος. Ο Αγιάννης απέχει από το Άστρος 17 χλμ.
Από το Δήμο Βόρειας Κυνουρίας
Παράλιο Άστρος
Ένα από τα πιο γνωστά καλοκαιρινά θέρετρα της Πελοποννήσου γνωρίζει ταχεία ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια λόγω της κοντινής απόστασης από τα αστικά κέντρα. Απέχει 165 χιλιόμετρα από την Αθήνα και 49 από την Τρίπολη. Διαθέτει ανεπτυγμένες τουριστικές υποδομές για κάθε προτίμηση, παραλίες χιλιομέτρων με πεντακάθαρα νερά και τη δυνατότητα θαλάσσιων δραστηριοτήτων. Περιοχή επισκέψιμη όλο το χρόνο, ιδανική για Σαββατοκύριακο και τριήμερα. Στο Παράλιο Άστρος λειτουργεί Ναυτικός Ιστιοπλοϊκός Όμιλος, ενώ υπάρχει δυνατότητα εκδρομών στα νησιά του Αργοσαρωνικού και στα χωριά της Κυνουρίας. Ξεχωριστής ομορφιάς το γραφικό φυσικό λιμάνι αλλά και το επονομαζόμενο από τους ντόπιους «Νησί» με την απίστευτη θέα στον Αργολικό Κόλπο. «Νησί» ονομάζεται ένα τμήμα του οικισμού που είναι χτισμένο στις πλαγιές αστεροειδούς υψώματος. Τα σπίτια στο κομμάτι αυτό έχουν διατηρήσει το παραδοσιακό τους χρώμα ενώ στην κορυφή υπάρχει το γνωστό μεσαιωνικό κάστρο του Παραλίου Άστρους. Κάθε καλοκαίρι στο θεατράκι που διαθέτει η κωμόπολη γίνονται πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ πλούσιες είναι και οι αθλητικές δραστηριότητες.
Κάστρο Εστέλλα
Το κάστρο Εστέλλαστον Αγιάννηέχτισε το 1256 ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς υποταγήν των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων στη Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες ,«επάνω εις τα όρη »susoenlawmontanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως.
«Σήμερα, το ορεινό αυτό κάστρο θεωρείται ότι είναι το οχυρό που αναφέρεται στοΑραγωνικό Χρονικόως Estella ((μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος) και έχει μείνει γνωστό με το δημώδες όνομα Κάστρο της Ωριάς, το οποίο απαντά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, λόγω της λαϊκής παράδοσης σχετικά με την κατάληψή του.»
“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93»
«Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,
«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… οι κατοικούντες τα λεγόμενα Καλύβια Άστρους (είτε Αγιαννίτικα) αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών ν’αναβαίνωσιν εις το Άγιον Ιωάννη. … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.(σελ 99-100)
Κάστρο Παραλίου Άστρους
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Την περίοδο του 1821 οι πλούσιοι έμποροι του εξωτερικού, αδερφοί Ζαφειρόπουλοι (Κωνσταντίνος, Ιωάννης και Παναγιώτης), με καταγωγή από τον Άγιο Ιωάννη, οχυρώνουν το κάστρο φτιάχνοντας εκεί τις κατοικίες τους. Στις 4 Αυγούστου1826, 1200 στρατιώτες που είχαν κλειστεί μέσα στο κάστρο νίκησαν τον πολυάριθμο στρατό του Ιμπραήμ που το πολιορκούσε. Το 1833, ο Πάνος Ζαφειρόπουλος (Άκουρος), αφιέρωσε το κάστρο στο Βασίλειο της Ελλάδας και στον βασιλιά Όθωνα. Στις αρχές του 20ου αιώνα, το κάστρο εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε.[4]
2 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ24/193
2.1.7.3 Παραδοσιακοί Οικισμοί σελιδα 56,57
Δεν υπάρχει επιχειρησιακό πρόγραμμα ( και ιστοσελίδα δήμου) στο πλανήτη γη που δέν έχει ένα μικρό κείμενο για την πρωτεύουσα του δήμου, για το δήμο μας το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας ,όπως προβλέπεται από την νομοθεσίαμια τέτοια καταγραφή, αυτό είναι αυτονόητο και πρέπει να προστεθεί αμέσως και υπάρχουν εθελοντές.
Το ιστορικό ΆστροςΚυνουρίας
Καλώςήλθατε στο ιστορικό Άστροςπου το 1823έγινε ηΒ’ Εθνοσυνέλευση τωνΕλλήνων.
«Με κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής το «αντάμωμα» του όμορφου βουνού με τη στραφταλίζουσα θάλασσα, ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας προσκαλεί τους επισκέπτες του σε ένα μαγευτικό ταξίδι.»
Ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας, με έδρα το ιστορικό Άστρος, αποτελείται από 26 Τοπικά Διαμερίσματα και 40 οικισμούς, βρίσκεται στο βόρειο ανατολικό τμήμα του Νομού Αρκαδίας και ανατολικά βρέχεται από τα νερά του Αργολικού Κόλπου. Το Άστρος και ο Αγιάννης είναι μια κοινότητα και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν και έχουν σήμερα σπίτια στον Άγιάννη και στο Άστρος.Ο Αγιάννης απέχει από το Άστρος 17 χλμ.
Το Άστρος είναι χτισμένο σε υψόμετρο 75 μ. στο κέντρο του κάμπου της Θυρέας, νοτιοανατολικά της Τρίπολης 40 χλμ. και νοτιοδυτικά του Ναυπλίου 33 χλμ. και ανήκει στο νομό Αρκαδίας.
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας, που είχε αρχική έδρα τον Άγιο Ιωάννη από το 1834.Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινήέδρα του Δήμου Θυρέας, οΑγιάννης ήταν η θερινήέδρα.Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκεστο Δήμο Άστρους το 1985.Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας.Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος » συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293.
Στο Άστροςτα έχουμε όλακαι είμαστε κοντά σε όλα..
Το αεροδρόμιο απέχει από το Άστρος 200 χλμ, οι σπουδαιότεροι αρχαιολογικόι χώροι της πατρίδας μας είναι κοντά μας . Το «νησί» μας Παράλιο Άστρος δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από του «Αιγαίου τα νησιά » και οι παραλίες μας είναι καθαρές και γοητευτικές .
Στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας έγινε το 1823 η Β Έθνοσυνέλευση των ελλήνων , ο Αγιαννης ήταν η πρωτεύουσα των επαναστατημένων Ελλήνων το 1822. Οι φημισμένοι καταρράκτες της Λεπίδας είναι 4 χλ από το Αγιάννη , κοντά στο παραδοσιακό χωριό Πλάτανος και κοντά στηνλαμπερή κορυφή τουΠάρνωναπουπερπατούσαν οι θεοί . Ο Ιμπραήμ έκαψε όλη την Πελοπόννησο και σχεδόν έπνιξε την επανάσταση στο αίμα αλλά το 1826 στο κάστρο του Παραλίου ‘Αστρους ο Άγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος αντιστάθηκε νικηφόρα.
Έχουμε πολλά ιστορικά μοναστήρια και εκκλησίες, ο Πάρνωνας ονομάστηκε «το Άγιον Όρος της Νότιας Ελλάδος». Από το Άστρος σε κοντινές αποστάσεις βρίσκονται οι μονές Λουκούς (4 χλμ) Παλαιοπαναγιάς (6χλμ), Αγίας Τριάδας (15 χλμ), Μαλεβής (26 χλμ), Τιμίου Προδρόμου (36 χλμ), Ορθοκωστάς (19χλμ),και ο Άγιος Νικόλαος-Παντελεήμων Κοντολινάς Καστάνιτσας (περίπου 42 χλμ ). Ο μεγαλοπρεπής ναός του Προδρόμου στον Αγιάννη (17χλμ) ανακαινίστηκε και έγινε πατριαρχική εξαρχία το 1638. Πολύ σημαντικό έγγραφο της εποχής εκείνης είναι ένα σιγίλλιο του 1638. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο <<ανακηρύσσεται η χώρα του Αγίου Ιωάννου μετά του ομωνύμου ναού σταυροπήγιον> και το άφθονο παγωμένο νερό του Προδρόμου στον Αγιάννη «έρχεται μέσα από την εκκλησία».
Έχουμε τους γείτονες μας και τις κατάλληλες υποδομές για διακοπές για όλους και για οικογένειες.
Tο Άστρος είναι είναι πολύ κοντά στους σημαντικότερους Αρχαιολογικούς Χώρους και Μουσεία της πατρίδας μας που με ημερήσιες εκδρομές από το Άστρος εύκολα επισκέπτονται πολλοί φίλοι μας όταν διαλέγουν το Άστρος για τη βάση των ετήσιων διακοπών τους. Το Παλαμήδι στο Ναύπλιο (33 χλμ,), οι Μυκήνες( 43 χλμ), το Θέατρο Επιδαύρου( 70 χλμ), Η Ολυμπία(170 χλμ), Ο Παρθενώνας,η Ακρόποληκαι το Μουσείο της Ακρόποληςστην Αθήνα (170 χλμ), οι Δελφοί (288 χλμ) και ο Μυστράς (88 χλμ)
Έχουμε μεγάλη ιστορία και σημαντικότατα αρχαιολογικά μνημεία.
Σε ολόκληρη τη Θυρεάτιδα Γη (Θυρέα)δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι λιθαράκι και να σηκώσεις θα βρεις ένα ιστορικό μνημείο ,έναν αρχαιολογικό θησαυρό και ένα όμορφο ιστορικό παραδοσιακό χωριό.Στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας στη περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη και στο προαύλειο χώρο της την 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823 συνήλθεη Β’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, με κύριο σκοπό την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος το οποίο είχε ψηφιστεί το 1822 μ.Χ., κατά την Α΄ Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, για αυτό και ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου».Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για ναγίνει η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος και για να γίνει ο Αγιάννης η πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .
Ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους,(κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη),οπροαύλειος χώρος της σχολής και ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνωνεíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναιένας μαγευτικός χώρος, από μόνος τουένα υπέροχοκαι μοναδικό «μουσείο» που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.
Έχουμε τις κατάλληλες υποδομές για διακοπέςγια όλους και για οικογένειες
Σήμερα το Άστρος και γενικότερα η Θυρέα είναι μια όμορφη μικρή πόλη που τα έχει όλα που χρειάζονται για να ευχαριστήσει και το ποιο απαιτητικό επισκέπτη.Η Αθήνα απέχει 170 χλμ, περίπου δύο ώρες και το ‘Άστρος έχει το καλύτερο και «φημισμένο Αττικό κλίμα», χωρίς τα καυσαέρια της Αθήνας( η πραγματική απόσταση ευθεία από την Αθήνα είναι περίπου 100 χλμ απέναντι από τον Πειραιά..)
Διαμονή/Φαγητό, Χρήσιμα τηλέφωνα και υπηρεσίες
Το Άστρος έχει κέντρο υγείας, τράπεζες, εστιατόρια, ξενοδοχεία, γήπεδα , εμπορικά καταστήματα ,πολλά βενζινάδικα, πολλά αυτοκίνητα και ότι άλλο έχουν οι μικρές πόλεις , η Τρίπολη και το Ναύπλιο είναι κοντά σε μισή ώρα. Στο γειτονικό Παράλιο Άστρος 4 χλμ, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων από την Αθήνα και την διασπορά, και πολλοί επισκέπτες έρχονται συχνά για να απολαύσουν τις μαγευτικές παραλίες του Αργολικού σε ένα υπέροχο Αττικό κλίμα .
Το Άστρος και η Θυρέα έχουν εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο παραθεριστικό προορισμό . Μόνιμα κάθε χρόνο έρχονατι επισκέπτες από την Γερμανία ,Ιταλία, Γαλλία , Αγγλία , την Αθήνα , ολόκληρη την πατρίδα μας ,την Ελληνική διασπορά και όλο το κόσμο. Δεν είναι τυχαίο στην γοητευτική παραλία Πόρτες 4 χλ από το Άστρος και 2.5 χλμ από το λιμάνι του Παραλίου Άστρους, που είναι ένας μαγευτικός περίπατος , υπάρχει Γερμανικός οικισμός. Επίσης «το μικρό Παρίσι» ο Αγιάννης και τα άλλα πολλά όμορφα παραδοσιακά χωριά του Πάρνωνα είναι πολύ κοντά. Στα γειτονικά όμορφα παραδοσιακά χωριά της Τσακωνιάς, οι κάτοικοι συνεχίζουν να μιλάνε «Αρχαία Ελληνικά».
“Τά έχουμε όλα και είμαστε κοντά σε όλα”, σας περιμένουμε στο φιλόξενο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας
Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης <1741-1819> γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη <Αγιάννη > και κατά την Αγιαννίτικη παράδοση, έφυγε “με το ένα τσαρούχι”.Το 1798 έχτισε την μεγαλοπρεπή και “καλλιμάρμαρο” Σχολή Καρυτσιώτη στον λόφο Κουτρί στον Αγιάννη στην οποία φοιτούσαν νέοι από ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας και το 1805 έχτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής του Αγίου Ιωάννη.
Το 1805 δώρισε στους κατοίκους του Άστρους και στη Σχολή μια έκταση περίπου 48 στρεμμάτων, το λεγόμενο «Αγροκήπιο», δίπλα και γύρω από τη Σχολή για να πληρώνονται για δίδακτρα οι καθηγητές της σχολής και να τρώνε οι οικότροφοι μαθητές της σχολής τους καρπούς και τα φρούτα του “αγροκήπιου ” όπως σταφύλια, μούσμουλα. Επίσης περίφραξε το «Αγροκήπιο» με πέτρινο τοίχο (μάντρα), σε μερικά σημεία ψηλότερο από δύο μέτρα. Η μάντρα σώζεται μέχρι σήμερα στα ανατολικά του αγροκηπίου, την υπόλοιπη την έφαγε η “ανάπτυξη”.
Η μεγάλη πλατεία Καρυτσιώτη βρίσκεται στο “Αγροκήπιο” Καρυτσιώτη.
Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο το εναπομείναν σήμερα τμήμα εκτάσεως 18.850 τα.μ. του παλαιού αγροκηπίου (συνολικής εκτάσεως 46 στρεμμάτων), το οποίο ανήκε στη Σχολή Καρυτσιώτη και εντός του οποίου βρίσκεται η Σχολή Καρυτσιώτη, όπως αυτό εμφαίνεται στο Κτηματολογικό Διάγραμμα κλίμακας 1:1000 και σημειώνεται με τα στοιχεία 1, 2, 3 έως και 15, λόγω των σημαντικών ιστορικών γεγονότων, τα οποία έλαβαν χώρα στη συγκεκριμένη περιοχή.
Ο χώρος αυτός είναι τμήμα του αγροκηπίου – αρχικά 46 στρεμμάτων, το οποίο είχε δωρίσει ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στη Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει το 1805 – δενδροφυτεμένου με πορτοκαλιές, λεμονιές και ελιές, το προϊόν των οποίωνχρησιμοποιούνταν για την πληρωμή των δασκάλων της Σχολής και την κάλυψη των εξόδων της.
Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης.
Το 1805 με τη βοήθεια του αδελφού του, Γεώργιου έφερε το νερό για το χωριό από την “μάννα του νερού”περίπου 5 χλμ,πάνω από τη ιερά μονή της Λουκούς , με πέτρινο σούγελο, (υδραγωγείο) που σε μερικά σημεία ακόμα υπάρχει, για να έχει το χωριό νερό και “να ποτίζεται το αγροκήπιο για να είναι ανοικτή η Σχολή».Σύμφωνα με την διαθήκη του αδερφού του το νερό ανήκε 1/3 στη ιερά μονή Λουκούς, 1/3 στη Σχολή και το 1/3 στο χωριό. Με το νερό αυτό έζησε για ύρδρευση και άρδρευση το Άστρος και το Παράλιο Άστρος περίπου μέχρι την δεκαετία του 1960 και τότε με την αύξηση των κατοίκων προστέθηκαν τα νερά από τα φρέατα .
Στο αγροκήπιο υπήρχαν δύο είσοδοι , η μία σώζεται και σήμερα κοντά και ανατολικά της σχολής. Η άλλη είσοδος ήταν μεγαλοπρεπέστατη και ιστορικό μνημείο, πιο κάτω από το δημοτικό σχολείο Άστρους , απέναντι από την οικία του Δημητράκη Ευθυμίου, που από εκεί πέρασε ο γέρος του Μωριά και οι σύνεδροι της Εθνοσυνέλευσης, αλλά μετά το 1966 την έφαγε επίσης η “ανάπτυξη”και η κουταμάρα μας , όπως το ίδιο έγινε και με τα φαγωμένα σκαλοπάτια της σχολής.
Στη γωνία δίπλα από την είσοδο υπήρχε το πλίθινο κτήριο που χρησιμοποιούσαν ο γεωπόνος και οι κηπουροί του αγροκηπίου. Το κτήριο αυτο το 1959 έγινε το μουσείο Άστρους από τον αείμνηστο σεβαστό καθηγητή μας Κυριάκο (Κούλη ) Χασαπογιάννη. .Την δεκαετία του 1960 το Άστρος είχε Μουσείο που δυστυχώς σήμερα φαίνεται δεν μπορούμε να έχουμε , με τις «προφάσεις της ρωγμής και της στατικής επάρκειας» .
Το αγροκήπιο η ένα μεγάλο περβόλι την δεκαετία του 1960 είχε ακόμα την πέτρινη μάντρα γύρω γύρω και κοντά στο δρόμο υπήρχαν φοινικόδεντρα .Εκεί που είναι σήμερα η πλατεία Καρυτσιώτη υπήρχαν μεγάλα τετράγωνα δρομάκια με διάφορα δέντρα και λουλούδια κυρίως τριανταφυλλιές, πορτοκαλιές, νερατζιές και στο κάτω μέρος της πλατείας υπήρχαν δύο σειρές μουσμουλιές. Εκεί που είναι η είσοδος του σημερινού γυμνασίου Άστρους υπήρχε μια στέρνα που μαζευότανε το νερό από το «σούγελο» για να ποτίσουν οι κηπουροί τα περβόλια και τα δέντρα. Στη μάντρα κοντά στο δρόμο κάτω από το ίδρυμα Ζαφείρη υπήρχαν μπανανιές και φοίνικες.Το “αγροκήπιο” περίπου 48 στρεμμάτων αρχίζει από εκεί που βρίσκεται το κτήριο του ΟΤΕ μέχρι το νεκροταφείο, με όλα τα σχολεία ,γήπεδα και πλατείες , το χώρο του Ιδρύματος Ζαφείρη.
Από τη γειτονική Σχολή Καρυτσιώτη πέρασαν χιλιάδες μαθητές που με τα άρβυλα τους “έφαγαν” τα σκαλοπάτια του κτηρίου,που ένας ανόητος υπάλληλος αντικατάστησε με καινούργια μάρμαρα , γιατί δεν ήξερε και “ούτε υπήρχε άλλος τρόπος ” να διατηρήσει την ιστορία μας και την ασφάλεια των επισκεπτών.
Το μέγαρο “ΑΣΤΡΟΣ”στην Τεργέστη , αργότερα Pallazo Cartiottiin Trieste. Είναι εύκολα κατανοητό ότι ένα παιδί που έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη 15 χρονών το 1756, δεν εδημιούργησε το ιστορικό Άστρος εκείνη την ημέρα. Το Άστρος υπήρχε για πολλούς αιώνες νωρήτερα και ο μεγάλος ευεργέτης μας δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά από το 1756.
Πάμε μια βόλτα στο χωριό ,”στο Άστρος το καμαρωτό και με την αρχοντιά του», έχουμε πολλά να δούμε με τα πόδια η και με αυτοκίνητο.
O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων “Εν τούτω τω τόπω συνήλθεν η Β΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων, 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823»O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία όχι μόνο της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας.
Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους Ο χώρος του Αρχαιολογικού Μουσείου Άστρους, το κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη, μαζί με τον προαύλιο χώρο και ο χωριστóς γειτονικός «Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων εíναι σεμνός , αρμονικός και επιβλητικός, μουσείο από μόνος του.
Tο προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη ( του Μουσείου Άστρους),Στον επιβλητικό χώρο του προαυλίου της σχολής Καρυτσιώτη περπάτησαν ο Κολοκοτρώνης και οι σύνεδροι της Εθνοσυνέλευσης. Οι συνεδριάσεις της Β΄Εθνοσυνέλευσης έγιναν στην ύπαιθρο, «μέσα εις ένα περιβόλι», σύμφωνα με τον Κολοκοτρώνη.
Η πλατεία Καρυτσιώτη Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης έκτισε την σχολή στον Αγιάννη και το παράρτημα της στο Άστρος αλλά έβλεπε πιο μακριά. Το 1805 δώρισε στους κατοίκους του Άστρους και στη Σχολή μια έκταση περίπου 48 στρεμμάτων, το λεγόμενο «Αγροκήπιο», δίπλα και γύρω από τη Σχολή για να πληρώνονται για δίδακτρα οι καθηγητές της σχολής
Κολοκοτρωνέϊκο τραπέζι Εδώ έγινε το Κολοκοτρωναίικο τραπέζι προς τιμήν του Δημητρίου Υψηλάντη την 19 Ιουλίου 1821»Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους».
Το Ίδρυμα Μνήμης Αγγελικής & Λεωνίδα Ζαφείρη είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Οι σκοποί του Ιδρύματος είναι η μορφωτική, πνευματική και εκπολιτιστική ανάπτυξη των κατοίκων του Αστρους
«Θεματικό Πάρκο Ελιάς» στο ΕΠΑΛ Άστρους «ΘΥΡΕΑΤΙΣ ΓΗ» αποτελεί πραγματικότητα ξεδιπλώνοντας περίτεχνα το δέσιμο και τις σχέσεις των ανθρώπων του τόπου μας με το ευλογημένο λιόδεντρο.
Λαογραφικό Μουσείο ΕΠΑΛ Άστρους Στόχος του ΕΠΑΛ είναι να διασωθεί ένα κομμάτι της πλούσιας πολιτιστικής παράδοσης της περιοχής μας.
Η λιμνοθάλασσα Μουστού Ο Μουστός απέχει από το Άστρος 3 χλμ. Η λιμνοθάλασσα Μουστού έχει ενταχθεί στο Δίκτυο ΦΥΣΗ 2000 ως Ειδική Ζώνη Διατήρησης (με κωδικόGR2520003 «Λιμνοθάλασσα Μουστού»), σύμ[1]φωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΕ. Επίσης, έχει ορισθεί ως Καταφύγιο Άγριας Ζωής, (ΦΕΚ 329/Β/28-03-2001)
Καστράκι Μελιγούς Το Καστράκι της Μελιγούς απέχει περίπου 3 χλμ από το Άστρος και από εκεί η θέα της Θυρεάτιδας Γής (Θυρέας), ολόκληρου του κάμπου του Άστρους και του Άγιου Ανδρέα ,είναι απολαυστική. Το Καστράκι ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα και τους μεσαιωνικούς χρόνους πιθανότατα με το όνομα το Αστρίτσι η Καστρίτσι με ιστορία τουλάχιστον 3,500 χρόνι
Το Χερροννήσι,(7 χλμ), τα τείχη της Ανθήνης (ο Μύλος του Άγιου Ανδρέα κολυμπάει…. στον Αργολικό)
ΑνθήνηκαιΛιμάνι Αγίου Ανδρέα Δίπλα στο «νησί του Αγίου Ανδρέα» υπάρχουν ερείπια κυκλώπειου τείχους που ανήκουν σύμφωνα με τις μαρτυρίες στην αρχαία πόλη Ανθήνη.
Η παραλία Πόρτες είναι σε κοντινή απόσταση από το Άστρος (3 χλμ ) και από το λιμάνι του Παραλίου Άστρους (2,5 χλμ), ένας μαγευτικός περίπατος .
Το “νησί”Παράλιο Άστρος Κυνουρίας, (4χλμ) δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανένα νησί του Αιγαίου, τα έχει όλα, είναι μόνο δύο ώρες από την Αθήνα , είναι πολύ κοντά “στο βουνό” Πάρνωναs, από το λιμάνι του η πρόσβαση στου “Αιγαίου τα νησιά” είναι εύκολη.
Κάστρο Παραλίου Άστρους η των Ζαφειρόπουλων. Ο Ιμπραήμ κατέσφαξε και έκαψε ολόκληρο την Πελοπόννησο, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να νικήσει τον Πάνο Ζαφειρόπουλο (Άκουρος) στην μάχη της 5 και 6 Αυγούστου 1826 στο κάστρο του Παραλίου Άστρους.
To παλιόχανο,(5 χλμ) Λιλέικα (μικρες σπηλιές) (8χλμ)
Η Ιερά Μονή Λουκούς είναι ένα από τα σπουδαιότερα ζωντανά μοναστήρια της Αρκαδίας. Βρίσκεται στο δρόμο μεταξύ Άστρους και Κάτω Δολιανών και απέχει από το Άστρος 4χλμ, πλησίον του αρχαιολογικού χώρου της έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού.
Δείτε το σύνδεσμο
Έπαυλη του Ηρώδη Αττικού Στα Κάτω Δολιανά, κοντά στην ιστορική Μονή Λουκούς, περίπου 4 χλμ από το Άστρος ,είναι η Επαυλη του Ηρώδη του Αττικού , Έπαρχου και συνεργάτη των Ρωμαίων κατακτητών.
Το γεφύρι του υδραγωγείου της Λουκούς από το σούγελου του Καρυτσιώτη. ,(4 χλμ),Το 1805 με τη βοήθεια του αδελφού του, Γεώργιου έφερε το νερό για το χωριό από την “μάννα του νερού” περίπου 5 χλμ, πάνω από τη ιερά μονή της Λουκούς , με πέτρινο σούγελο, (υδραγωγείο) που σε μερικά σημεία ακόμα υπάρχει, για να έχει το χωριό νερό και “να ποτίζεται το αγροκήπιο για να είναι ανοικτή η Σχολή
Το γεφύρι του Χαραρά,(3χλμ) με θέα τον κάμπο της Θυρέας
Το νερόμυλο του Αη Γιώργη και το σούγελο της Κάτω Μελιγούς,(4 χλμ)
Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιοπαναγιάςβρίσκεται σε μία κατάφυτη χαράδρα, 7 χλμ. από το Άστρος. Υπήρξε βυζαντινό μοναστήρι ίσως σε άλλη θέση, τιμώμενη στο όνομα της Παναγίας Ελεούσης. Η μονή, που πιθανολογείται ότι κτίστηκε στα 1310 μ.Χ.,
Ελληνικό η Τειχιό και η Θυρέα(8 χλμ) με μαγευτικη θέα τον κάμπο της Θυρέας.Πιθανότατα η αρχαία πόλις Θυρέα ήταν κτισμένη στο Ελληνικό η Τειχιό μεταξύ Άστρους και Αγιάννη και ήταν η μητρόπολη της Βόρειας Κυνουρίας
Το χάνι του Κοπανίτσα ,(10 χλμ) με μαγευτικη θέα τον κάμπο της Θυρέας
Θα αφήσουμε τις γοητευτικές παραλίες για αργότερα, στην κατηγορία παραλίες και είναι πολλές και γοητευτικές. Δείτε τον παρακάτω συνδεσμο
Ιδιαίτερο ενδαφέρον παρουσιάζει η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στον Αγιάννη .Το άφθονο παγωμένο νερό της πηγής Πρόδρομος ρέει από πέντε κανάλους,ένας είναι πολύ χαμηλά, ακριβώς κάτω από την εκκλησία, σαν να φαίνεται το νερό έρχεται μέσα από την εκκλησία. (17χλμ) Δείτε τον σύνδεσμο.
Καλώς ήλθατε στο ιστορικό Άστρος που το 1823 έγινε η Β’ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων.
Το ιστορικό Άστρος είναι χτισμένο σε υψόμετρο 75 μ. στο κέντρο του κάμπου της Θυρέας, νοτιοανατολικά της Τρίπολης 40 χλμ. και νοτιοδυτικά του Ναυπλίου 33 χλμ. και ανήκει στο νομό Αρκαδίας. Το Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) Κυνουρίας είναι μία κοινότητα. Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας, που είχε αρχική έδρα τον Άγιο Ιωάννη από το 1834. Από το 1841 έως το 1912, ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας, ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα. Ο Δήμος Θυρέας, συστάθηκε με διάταγμα της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 / 12ης Μαΐου 1835, σύμφωνα με το οποίο συστάθηκαν οι πρώτοι δήμοι της Αρκαδίας και της Κυνουρίας . Το 1912, καταργήθηκε το παλιό Δημοτικό σύστημα του 1834 και εγκαθιδρύθηκαν οι κοινότητες. Από τον Δήμο Θυρέας προέκυψαν οι εξής κοινότητες: Άστρους, Βερβένων, Ξηροπηγάδου, Παραλίου Άστρους, Μελιγούς, Πλατάνου και Χαράδρου. Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985.Από το 1997 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας .Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος » συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293.
Πώς θα πάτε: Από το αεροδρόμιο Αθηνών ακολουθείτε τη διαδρομή για Αθήνα, Κόρινθο, Τρίπολη, έξοδο προς Άργος (Στη έξοδο Στέρνα μετά την Νέμεα), Άργος, Τρίπολη (από το παλιό δρόμο), έξοδο προς Άστρος (Αριστερά μετά τους Μύλους), Άστρος. Το Άστρος απέχει περίπου από το αεροδρόμιο Αθηνών 200 χλμ., την Αθήνα 170 χλ., το Άργος 34 χλμ. , το Ναύπλιο 33 χλμ., την Τρίπολη 40 χλμ., το Λεωνίδιο 48 χλμ., την Σπάρτη 82 χλμ. ,
Στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας τα έχουμε όλα .
1) Είμαστε κοντά σε όλα..
2) Έχουμε τον «ήλιο και την θάλασσα»του Αργολικού, με πολλές μαγευτικές παραλίες.
3)Έχουμε μεγάλη ιστορία και σημαντικότατα αρχαιολογικά μνημεία
4)Έχουμε τον Πάρνωνα , «τα βουνά μας και τα κάστρα μας».
5) Είμαστετο «Άγιον Όρος» της Νότιας Ελλάδας
6)Έχουμε τους γείτονες μας
7)Έχουμε τις κατάλληλες υποδομές για διακοπέςγια όλους και για οικογένειες
1)Είμαστε κοντά σε όλα.
Η Αθήνα απέχει 170 χλμ, περίπου δύο ώρες και το ‘Άστρος έχει το φημισμένο και το καλύτερο Αττικό κλίμα.
Το Άστρος δεν είναι το κέντρο του κόσμου ,αλλά είναι πολύ κοντά στους σημαντικότερους Αρχαιολογικούς Χώρους και Μουσεία της πατρίδας μας που με ημερήσιες εκδρομές από το Άστρος εύκολα επισκέπτονται πολλοί φίλοι μας όταν διαλέγουν το Άστρος για τη βάση των ετήσιων διακοπών τους.
Το Παλαμήδι στο Ναύπλιο (33 χλμ,), οι Μυκήνες( 43 χλμ), το Θέατρο Επιδαύρου( 70 χλμ), Η Ολυμπία(170 χλμ), Ο Παρθενώνας,η Ακρόπολη και το Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα (170 χλμ), οι Δελφοί (288 χλμ) και ο Μυστράς (88 χλμ).
2) Έχουμε τον «ήλιο και την θάλασσα»του Αργολικού.
Το Άστρος και ο Αγιάννης συνδυάζουν άριστα “το βουνό και τη θάλασσα”και γι αυτό πολλοί προτιμούν το Άστρος για τις διακοπές τους . Η εναλλαγή του τοπίου από το μπλε της θάλασσας στο πράσινο της πεδιάδας και του βουνού, είναι μια ευχάριστη πρόκληση για τον απαιτητικό ταξιδιώτη που βαριέται γρήγορα τα μονότονα σκηνικά.
Ο Αργολικός έχει μαγευτικές παραλίες και “ο ήλιος και η θάλασσα” του Αργολικού είναι γοητευτικός, Όποιος δοκιμάζει μια φορά ξαναέρχεται και γίνεται μόνιμος ….Δεν είναι τυχαίο που έχουμε μόνιμους επισκέπτες από Γερμανία, Ιταλία , Γαλλία, Αγγλία και όλη την Ελλάδα. Στην παραλία πόρτες υπάρχει και ο μικρός Γερμανικός οικισμός.!!!
Το γραφικό “νησί” Παράλιο Άστρος απέχει 4 χλμ από το Άστρος. Το “νησί” , όπως αποκαλούσαν οι παλιοί τον κατοικημένο λόφο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανένα νησί του Αιγαίου, τα έχει όλα, είναι μόνο 2 ώρες από την Αθήνα και πολύ κοντά είναι “το βουνό” Πάρνωνας και τα παραδοσιακά χωριά του, από το λιμάνι του η πρόσβαση στου “Αιγαίου τα νησιά” είναι εύκολη.
Για τους επισκέπτες η Κυνουρία διαθέτει πλήθος δραστηριοτήτων ανάλογα με τη διάθεση και τις φυσικές αντοχές! Φυσικά το καλοκαίρι οι παραλίες της περιοχής σφύζουν από ζωή και καλούν τον επισκέπτη να τις απολαύσει. Πόρτες, Ατσίγγανος, Ανάβαλος , Ξηροπήγαδό , Χερονήσσι , Αρκαδικό χωριό και Κρυονέρι, είναι μερικές μόνο από τις επιλογές που προτείνουμε! Όποιοι επιθυμούν να εξερευνήσουν τα πανέμορφα νερά της περιοχής, μπορούν να κάνουν καταδύσεις στο Αρκαδικό χωριό, το Ξηροπήγαδο και το Παράλιο Άστρος.
3)Έχουμε μεγάλη ιστορία και σημαντικότατα αρχαιολογικά μνημεία
Ο δήμος Θυρέας είναι εδώ και αυτό είναι το όνομα της περιοχής, όπως το αποκαλούν οι κάτοικοι για 3,000 χρόνια.
Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσείατης Θυρεάτιδας Γης
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους
Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Άστρους στεγάζεται από το 1985 στο κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη ( κτίστηκε το 1805) , τοπικού παραδοσιακού ρυθμού, μαντρωμένο με τον πέτρινο τείχο, μαζί με τον προαύλιο χώρο που σώζονται μέχρι σήμερα οι καμινάδες των δωματίων των οικότροφων μαθητών της σχολής και τον επίσης μαντρωμένο χωριστó γειτονικό «Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων εíναι σεμνός, αρμονικός και επιβλητικός, «είναιμουσείο από μόνος του» .
Διαθέτει επίσης μεγάλο προαύλιο χώρο, ο οποίος έχει μετατραπεί σε αρχαιολογικό πάρκο και έκθεση. Στον προαύλειο χώρο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει δύο αγάλματα σε ανάκλιντρο, του Ηρώδη Αττικού και της συζύγου του, καθώς και κίονες και κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού.
Το εκθεσιακό υλικό του Μουσείου περιλαμβάνει τις εξής συλλογές: Αρχιτεκτονικά μέλη από την Έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού στην Εύα (Δολιανά Κυνουρίας), ευρήματα, κυρίως κεραμικά από νεκροταφεία ελληνιστικών χρόνων, μικροαντικείμενα και νομίσματα από διάφορες περιοχές της Κυνουρίας, επιγραφές από διάφορες θέσεις της Κυνουρίας
Εν τούτω τω τόπω συνήλθεν η Β΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων, 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823»,
Στο Άστρος, το 1823 μ.Χ., συνήλθε η Β’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, με κύριο σκοπό την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος το οποίο είχε ψηφιστεί το 1822 μ.Χ., κατά την Α΄ Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, για αυτό και ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου».
Η χώρα απόκτησε πλέον οριστικό Καταστατικό Χάρτη, ο οποίος ρύθμιζε όλα τα σχετικά θέματα με τη σύσταση και τη λειτουργία του κράτους, των θεσμών και του στρατού. Το αναθεωρημένο Σύνταγμα, εξαιρετικά προοδευτικό και πρωτοποριακό για την εποχή του. Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως». Η συνέλευση απάντησε με την διακήρυξη,στην υφήλιο και τους μεγάλους της εποχής . «Είμεθα αποφασισμένοι να ανεξαρτισθώμεν, ως έθνος αυτόνομον και ανεξάρτητον».” λίγο επίκαιρο σήμερα…
Οι αυτόχθονες Πελασγοί είχαν ένα χρυσό κανόνα που για χιλιετηρίδες εφάρμοσαν πιστά μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της Θυρέας, τον αμοιβαίο σεβασμό , την συναίνεση , την συνεννόηση και το Ελληνικό μέτρο. Οι “καλαμαράδες» Αστρινοί , πιστοί στην παράδοση χιλιετηρίδων άνθρωποι του Ελληνικού μέτρου και της εθνικής συνεννόησης, εκαλέσθηκαν εκείνη την στιγμή από το έθνος να συμβιβάσουν τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα για ένα εθνικό διάλογο και το επέτυχαν με αποτελέσματα, υπό την επιρροή και ηγεσία του Αγιαννίτη στρατηγού , υπεύθυνου για την στρατιωτική ασφάλεια σε καιρό πολέμου τηs εθνοσυνέλευσης, Πάνου Ζαφειρόπουλο η Άκουρου .Το Άστρος επιλέχθηκε για την εθνοσυνέλευση, γιατί στο Άστρος υπήρχαν πολλοί καλαμαράδες απόφοιτοι της σχολής Καρυτσιώτη και ήταν αναμφισβήτητα τόπος κοινής αποδοχής και θα βοηθούσε καλύτερα την εθνική συνεννόηση.
Δείτε περισσότερα στο συνδέσμο, για την σπουδιότητα της Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος, από την Σμαράγδη Ι.Αρβανίτη ,Από το Αρκάδες Εσμέν
H Σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννηκαι το παράρτημα της στο Άστρος
Η κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη.
«1798ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18 Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ..»
Ο Δημήτρης Καρυτσιώτης έκτισε την περίφημη σχολή Καρυτσιώτη η “πανεπιστήμιο” στη προεπαναστατική Ελλάδα το 1798 στον Αγιάννη (17 χλμ) και το παράρτημα της σχολής το 1805 στο Άστρος . H προσφορά του στη Θυρεάτιδα Γη και την πατρίδα είναι ανυπολόγιστη. Η προεπαναστατιμένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία. Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Είχε κτιστεί στο λόφο Κουτρί του Αγιάννη Κυνουρίας και ήταν ένα από τα λίγα “πανεπιστήμια” της προεπαναστατικής πατρίδας μας και οι μαθητές της ήταν από ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας. Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτίσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη και στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος Κυνουρίας.
Άγιος Ιωάννης Αρκαδίας :Το “κυβερνείο”και ο Πάνος (Άκουρος) Ζαφειρόπουλο
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης .Διακρίνονται οι πολεμίστρες κάτω από τα παράθυρα.(17 χλμ)
Ο Ιμπραήμ κατέσφαξε και έκαψε ολόκληρο την Πελοπόννησο, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να νικήσει τον Άκουρο , αν και τον είχε αιχμαλωτίσει προσωρινά, ούτε στο κάστρο του Παραλίου Άστρους, κάποιος έπρεπε να αντισταθεί και είναι μεγάλη μας τιμή, αυτός ήταν ο Αγιαννίτης Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος).Από την πυρπόληση της Σχολής διασώθηκαν 1500 βιβλία, τα οποία φυλάσσονταν το 1827 στην οικία των Ζαφειροπουλαίων (Κάστρο Παραλίου Άστρους).
Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία των Ρωμαϊκών αυτοκρατορικών χρόνων βρίσκεται στην αρχαία κώμη της Κυνουρίας, Εύα, της οποίας σώζονται ελάχιστα λείψανα.(4 χλμ). Ο χώρος της Βίλας εκτείνεται σε 20χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, λίγο μετά το χωριό Κάτω Δολιανά και απέναντι από τη Μονή Λουκούς και αποτελεί ένα από τα πλουσιότερα ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη αρχικά του περιηγητή Leake και στη συνέχεια των αρχαιολόγων Θεόδωρου και Γεώργιου Σπυρόπουλου.
Αρχαιολογικός χώρος Θυρέας, Τειχιό – Ελληνικό
Σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από το Άστρος στην κορυφή του λόφου πάνω από τις στροφές «κοδέλλες » σε λίγη απόσταση από τον ανηφορικό δρόμο προς τον Αγιάννη βρίσκεται το Ελληνικό η Τειχιό, από εκεί η θέα της Θυρεάτιδας Γης και του Αργολικού κόλπου είναι εξαιρετική. Στο σημείο υπάρχει επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας που οδηγεί σε αγροτικό δρόμο και μετά από 2 χιλιόμετρα φθάνει ο επισκέπτης σε ένα πλάτωμα, που αποτελεί την αρχή 15λεπτης πορείας που οδηγεί στην κορυφή ενός λόφου, του Τειχιού ή Ελληνικού. Εδώ αντικρίζει κανείς τα ερείπια του αρχαίου ιερού ναού του Θεού Απόλλωνα, ερείπια τειχών, οικοδομημάτων και υπόγειων δεξαμενών και λειψάνων της Άνω Θυρέας ή για κάποιους άλλους της Νηρηίδας.
Η πλατεία Καρυτσιώτη
Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης έκτισε την σχολή στον Αγιάννη και το παράρτημα της στο Άστρος αλλά έβλεπε πιο μακριά. Το 1805 δώρισε στους κατοίκους του Άστρους και στη Σχολή μια έκταση περιπου 48 στρεμμάτων, το λεγόμενο «Αγροκήπιο», δίπλα και γύρω από τη Σχολή για να πληρώνονται για δίδακτρα οι καθηγητές της σχολής και να τρώνε οι οικότροφοι μαθητές της σχολής με τους καρπούς και τα φρούτα του “αγροκήπιου ” όπως σταφύλια, μούσμουλα. Επίσης περίφραξε το «Αγροκήπιο» με πέτρινο τείχο ( μάντρα), σε μερικά σημεία ψηλότερο από δύο μέτρα. Η μάντρα σώζεται μέχρι σήμερα στα ανατολικά του αγροκηπίου, την υπόλοιπη την έφαγε η “ανάπτυξη”. Επίσης έκτισε ένα πέτρινο υδραγωγείο περίπου 5 χλμ, από πλησίον της Μονής Λουκούς, για να ποτίζεται το αγροκήπιο.
Στο κέντρο του αγροκηπίου βρίσκεται η πλατεία Καρυτσιώτη.
Το γεφύρι του υδραγωγείου της Λουκούς, «για να έχει το χωριό νερό»
Ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης το 1805, με τη βοήθεια του αδελφού του, Γεώργιου Καρυτσιώτη, έκτισε ένα πέτρινο υδραγωγείο, πλησίον της Μονής Λουκούς(4χλμ), για να έχει το χωριό νερό και “να ποτίζεται το αγροκήπιο για να είναι ανοικτή η Σχολή», από το οποίο υδρεύονται μέχρι και σήμερα το Άστρος, τα Κάτω Δολιανά, η Μονή Λουκούς, τα Κάτω Βέρβενα και το Παράλιο Άστρος. Σύμφωνα με την διαθήκη και τις οδηγίες του αδερφού του Γεωργίου το νερό του υδραγωγείου ανήκει το ένα τρίτο στη μονή Λουκούς , το ένα τρίτο στη σχολή Καρυτσιώτη < για την σχολή έγινε το υδραγωγείο> και το ένα τρίτο στο χωριό. Ο πέτρινος «σούγελος» είχε μήκος περίπου 5 χλμ ,σημαντικού έργου πριν διακόσια είκοσι χρόνια, και υπήρχαν στο Άστρος 3-4 βρύσες , στο σημερινό δημαρχείο, στον Άγιο Κωνστατίνο, δίπλα στο μετόχι της Λουκούς στην πάνω γειτονιά που ήταν την δεκαετία του 1960 το γυμνάσιο, στο δημοτικό σχολείο, όπου οι κάτοικοι πήγαιναν για νερό και κουτσομπολιό… Πηγαίναμε με «τα βαρέλια και τις λαίνες» πολύ μακρυά για νερό ,επίσης είχαμε τον άλλο «σούγελο της Μελιγούς».
Η παραλία Πόρτες και ο Αργολικός
Στις παραλία Πόρτες (3 χλμ) κατέληγε το ένα από τα δύο αποστραγγιστικά κανάλια , που κατασκευάσθηκαν από Βαυαρούς μηχανικούς, επί Βασιλείας Όθωνα… (Το άλλο είναι το γνωστό μας κανάλι από το Μουστό μέχρι τη θάλασσα). Σκοπός των αποστραγγιστικών καναλιών ήταν να περιορίσουν την έκταση του έλους Μουστού και απαλύνουν έτσι το πρόβλημα της ελονοσίας, που ήταν η μάστιγα της περιοχής… Οι Πόρτες ήταν δυο σιδερένιες πόρτες, στερεωμένες στα τρία καλαίσθητα «ποδάρια», οι οποίες δεν εμπόδιζαν το νερό του Μουστού να κυλάει στη θάλασσα, αλλά όταν έπιανε Μπάτης οι Πόρτες έκλειναν με τα χτυπήματα των πρώτων κυμάτων… Έτσι απέτρεπαν να ξαναγεμίζει το έλος με θαλασσινό νερό… Το έργο αυτό περιορίζοντας την έκταση του έλους και των προβλημάτων που δημιουργούσε, λειτούργησε καταλυτικά για την εξέλιξη όλης περιοχή.
Αξιοθέατα στο Άστρος
Μια βόλτα στο χωριό ,”Το Άστρος το καμαρωτό και με την αρχοντιά του», για όσους θέλουν λίγο πεζοπορία.
O«Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους και ο προαύλειος χώρος της σχολής Καρυτσιώτη,(το μουσείο στεγάζεται στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη ), η πλατεία Καρυτσιώτη, το ίδρυμα Ζαφείρη, το θεματικό Πάρκο Ελιάς, το Λαογραφικό Μουσείο ΕΠΑΛ Άστρους .
Στο Μουστό και το Καστράκι της Μελιγούς,(3 χλμ),στο Χερροννήσι,(7 χλμ), (ο Μύλος του Άγιου Ανδρέα κολυμπάει στον Αργολικό) και στο λιμάνι του Άγιου Ανδρέα< 8χλμ), στις Πόρτες(3 χλμ), «την καλύτερη παραλία της Μεσογείου»…, στο «νησί» Παράλιο Άστρος ,(4 χλμ), στο Παλιόχανο,(5 χλμ) Λιλέικα (μικρές σπηλιές) (8χλμ), στη Ιερά Μονή Λουκούς ,χώρος αρχαίας Εύας και Ηρώδη Αττικού,(4 χλμ), και το γεφύρι του σούγελου του Καρυτσιώτη, στο γεφύρι του Χαραρά,(3χλμ),στο νερόμυλο του Αη Γιώργη της Κάτω Μελιγούς,(4 χλμ) και μονή της Παλιοπαναγιάς (6 χλμ), στο Ελληνικό η Τειχιό ,(5 χλμ) και το χάνι του Κοπανίτσα ,(10 χλμ
4)Έχουμε τον Πάρνωνα , «τα βουνά μας και τα κάστρα μας»
Μεγάλο μέρος της Β. Κυνουρίας, αλλά και φυσικό σύνορο στα δυτικά προς τη Λακωνία είναι η οροσειρά ίου Πάρνωνα. 0 Πάρνωνας ή Μαλεβός διαγράφει μέχρι το μέσον περίπου τα όρια των νομών της Αρκαδίας και Λακωνίας και η νοτιότερη προέκταση της φτάνει μέχρι το ακρωτήριο Μαλέας. Η ονομασία του είναι αρχαιότατη και προέρχεται από την ίδια ρίζα με τις ονομασίες των ορέων Πάρνηθα και Παρνασσός, δηλώνοντας “τη λάμπουσα κορυφή”, από τον ανατέλλοντα ήλιο ή τη σελήνη. Η ψηλότερη κορυφή του είναι η Μεγάλη Τούρλα (1.93Β μέτρα], ενώ στη κορυφογραμμή του υπάρχουν αρκετές βουνοκορφές, που το υψόμετρο τους ξεπερνά τα 1500 μέτρα.
Στο Δήμο μας ουγρότοποςΜούστου και οι περιοχές με υψόμετρο άνω των 1.600 μέτρων, έχουν ενταχθεί στο δίκτυο ‘”NATURA 2000 ενώ τοδάσοςδενδρόκεδρου, στηνπεριοχήΜαλεβής, οκαστανεώναςτηςΚαστάνιτσαςκαιτοδρυοδάσοςτης ΣέλλαςστονΠλάτανο, έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα μνημεία της φύσης.
Χλωρίδα
Η περιοχή της Βόρειας Κυνουρίας δικαίως μπορεί να χαρακτηριστεί βοτανικός παράδεισοςμεμεγάληοικολογικήαξία.
Αν και δεν έχει γίνει πλήρης και συστηματική καταγραφή της χλωρίδας του Πάρνωνα είναι σίγουρο πως από τους πρόποδες έως τις κορφές του φύονται περισσότερα από χίλια είδη και υποείδη. Έχουνκαταγραφεί 113 σπάνιαφυτά, μοναδικάστονΕυρωπαϊκόχώροκαι 16 τοπικοενδημικά, φυτάδηλαδήπουδενσυναντώνταισεκανέναάλλομέροςτουκόσμου. Τα σπάνια αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά του Πάρνωνα, γνωστά από την αρχαιότητα, προσθέτουν άλλη μια δυναμική στη χλωρίδα της περιοχής.
Κάστρα , έχουμε πολλά κάστρα….
Όταν η επανάσταση στο δεύτερο έτος έδειχνε τις δυσκολίες που υπήρχαν, οι Άγγλοι φίλοι μας έστειλαν ένα ναύαρχο να συμβιβάσει τους εμπολέμους .Ο ναύαρχος συνάντησε τον γέρο του Μωριά στο Ναύπλιο και του ζήτησε να συμβιβαστεί με τους Τούρκους κατακτητές και ο γέρος του Μωριά έδωσε την απάντηση.
Τι λέει παρακάτω ο γέρος του Μωριά με δύο λόγια τα λένε όλα.
Εμείς δεν παραδοθήκαμε ποτέ, πολεμάμε τους Τούρκους κατακτητές ασταμάτητα τετρακόσια χρόνια στα κάστρα μας ,στους κάμπους και στα βουνά, και για να καταλάβει καλύτερα ο ναύαρχος συνέχισε . Φωτιά και τσεκούρι στους συνεργάτες των κατακτητών. Ο ναύαρχος κατάλαβε καλά και η συνάντηση τελείωσε γρήγορα.
==========================================
Κάστρο Παράλιου Άστρους ή Κάστρο των Ζαφειρόπουλων
5) Έχουμε ότι καλύτερο διαθέτει ο θρησκευτικός τουρισμός, είμαστετο «Άγιον Όρος» της Νότιας Ελλάδας
“Εκτιμάται ότι ο πληθυσμός του Πραστού στους μεσαιωνικούς χρόνους ανερχόταν σε 9.000 κατοίκους. Ο Πραστός είχε τότε 9 ενορίες, 30 εκκλησίες και έντονη οικονομική δραστηριότητα.”
Αγιάννης :Το χωριό πριν το 1821 είχε συνολικά 16 εκκλησίες μαζί με τα γύρω από το χωριό εξωκλήσια , αυτό λέει κάτι για το σεβασμό των κατοίκων και την ακμή του χωριού για πολλά χρόνια.
Πάρνωνας: το «Άγιον Όρος» της Νότιας Ελλάδας Δεκάδες τα μοναστήρια του Πάρνωνα, άλλοτε ριζωμένα σε απόκρημνα βράχια, ρίζες της πίστης και της ψυχής του χριστιανισμού και άλλοτε σε υψώματα, ανάταση προς το θείο και το όνειρο. Θεμελιωμένα εδώ και πολλούς αιώνες, αποτελούν ένα πολυσύνθετο κομμάτι της ιστορίας του τόπου, υψηλά δείγματα αρχιτεκτονικής, τόπους ψυχικής ευφορίας και αγαλλίασης, μονοπάτια λύτρωσης κι ελπίδας.
Mοναστήρια του Δήμου Βόρεια Κυνουρίας, αποστάσεις από το Άστρος
Ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας, με έδρα το ιστορικό Άστρος, αποτελείται από 26 Τοπικά Διαμερίσματα και 40 οικισμούς, βρίσκεται στο βόρειο ανατολικό τμήμα του Νομού Αρκαδίας και ανατολικά βρέχεται από τα νερά του Αργολικού Κόλπου.
Σε ολόκληρη τη Θυρέα δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι λιθαράκι και να σηκώσεις θα βρεις ένα ιστορικό μνημείο και έναν αρχαιολογικό θησαυρό. Όπως το Άστρος ,όλα τα γειτονικά χωριά έχουν προσφέρει πολλά στην ελληνική επανάσταση του 1821 και έχουν μεγάλη ιστορία. Τα σπουδαιότερα ιστορικά χωριά είναι ο Άγιος Ιωάννης <Αγιάννης >, το Παράλιο Άστρος ,το Κορακοβούνι ,ο Άγιος Πέτρος, ο Πραστός, η Καστάνιτσα, η Σίταινα, τα Βέρβενα και τα Δολιανά.
Στα γειτονικά Τσακωνοχώρια, Πραστός, Καστάνιτσα, Σίταινα, Άγιος Ανδρέας, Λεωνίδιο και Τυρό ,ομιλείται μέχρι σήμερα η τσακώνικη διάλεκτος, η οποία έχει ρίζες στην αρχαία δωρική, «μιλάνε σήμερα αρχαία Ελληνικά». Σε Τσακώνικα χωριά υπάρχουν πινακίδες με την επιγραφή «Καούρ Εκάνατε», που σημαίνει καλώς ήρθατε .Το τσακώνικο “τσ’εσ’ ποίου» σημαίνει τι κάνεις;( πρόερχεται από το αρχαίο ποιέω, ποιώ).
7)Έχουμε τις κατάλληλες υποδομές για διακοπέςγια όλους και για οικογένειες
Την δεκαετία του 1950 άνοιξε καλύτερα πρώτα ο αυτοκινητόδρομος Άστρους – Άργους και λίγο αργότερα ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα, τοποθετήθηκαν αρχικά βρύσες σε όλο το χωριό από τον «σούγελο» του Καρυτσιώτη , μετά βάλανε νερό στα σπίτια και άνοιξαν οι δρόμοι για αυτοκίνητα μέσα στο χωριό. Πριν το εξήντα στο Άστρος υπήρχαν τρία ταξιά και 2-3 φορτηγά , ο κόσμος κινιόταν με τα λεωφορεία , στον Αγιάννη περνούσαν δύο λεωφορεία την ημέρα, δύο πάνω και δύο κάτω.
Στη συνέχεια οι αείμνηστοι Αστρινοί πρωταρχικά Τζίμης Γαρδικιώτης και Άλκης Χασαπογιάννης έφεραν στο χωριο την κλωστοϋφαντουργία «ΑΙΓΑΙΟΝ» η «το εργοστάσιο του Καρέλλα», που επαιξε καταλυτική σημασία για την οικονομική ανάπτυξη της Θυρέας.
Πριν το 1960, χωρίς υπερβολή πριν το 1950 ….ελάχιστοι φίλοι Παραλιώτες κάνανε μπάνια στη θάλασσα και πολύ λίγοι Αστρινοί . Ο Αστρινός «Κουμπουρίτσας» έκανε μπάνιο στην παραλία Πόρτες πριν το 1960, είχε την εξοχική βίλλα του στις Πόρτες , που υπάρχει ετοιμόρροπη και σήμερα , και άριστος κάτοχος της πατροπαράδοτης Αστρινής φιλοξενίας τότε παραχώρησε δωρεάν την βίλλα του σε Γερμανούς επισκέπτες. Οι Γερμανοί από τότε άρχισαν να έρχονται κάθε χρόνο με άλλους φίλους τους και στη συνέχεια έκτισαν στις Πόρτες το μικρό Γερμανικό οικισμό.
Μετά το 1960 «ο ήλιος και η θάλασσα» έγιναν την μόδας και όλοι άρχισαν τα μπάνια. Η πατροπαράδοτη Πελασγική «Αστρινή φιλοξενία», η Θάλασσα, ο Καρέλλας και γενικότερα η οικονομική ανάπτυξη της πατρίδας μας έφεραν στο Άστρος , στην περιοχή της Θυρέας και περισσότερο στο Παράλιο Άστρος έντονη οικοδομική δραστηριότητα, που συνεχίζεται ώς τις μέρες μας, και κτίστηκαν πολλά καινούργια σπίτια και διαμερίσματα.
Σήμερα το Άστρος και γενικότερα η Θυρέα είναι μια όμορφη μικρή πόλη που τα έχει όλα που χρειάζονται για να ευχαριστήσει και το ποιο απαιτητικό επισκέπτη.
Το Άστρος και η Θυρέα έχουν κέντρο υγείας, τράπεζες, εστιατόρια, ξενοδοχεία, γήπεδα , εμπορικά καταστήματα ,πολλά βενζινάδικα, πολλά αυτοκίνητα και ότι άλλο έχουν οι μικρές πόλεις και η Τρίπολη και το Ναύπλιο είναι κοντά σε μισή ώρα. Το Άστρος έχει εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο παραθεριστικό προορισμό και το μυστικό μας είναι « όποιος έρθει στο τόπο μας σίγουρα θα ξανά έρθει και σίγουρα θα φέρει και φίλους του», όπως έκαναν οι Γερμανοί φιλοξενούμενοι του συμπολίτη μας. Στο Παράλιο Άστρος έχει ιδιοκτήτες διαμερισμάτων από την Αθήνα και την διασπορά, που έρχονται συχνά για να απολαύσουν τις μαγευτικές παραλίες του Αργολικού σε ένα υπέροχο Αττικό κλίμα . Το Άστρος και την Θυρέα επισκέπτονται μόνιμα κάθε χρόνο από την Γερμανία ,Ιταλία, Γαλλία , Αγγλία , την Αθήνα , ολόκληρη την πατρίδα μας ,την Ελληνική διασπορά και όλο το κόσμο. Δεν είναι τυχαίο που ακούσαμε στη παραλία Πόρτες κάποιον φίλο μας από την διασπορά που έλεγε σε μια δικαστικό από την Ιταλία , μόνιμο επισκέπτης μας για δέκα χρόνια, «σίγουρα θα γίνεις σύντομα δήμαρχος». Επίσης «το μικρό Παρίσι» ο Αγιάννης και τα άλλα παραδοσιακά χωριά του Πάρνωνα είναι πολύ κοντά.
Τά έχουμε όλα και είμαστε κοντά σε όλα, σας περιμένουμεστο φιλόξενο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας.
Καλώς ήλθατε στο ιστορικό Άστρος που το 1823 έγινε η Β’ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων.
Το Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα.
Καλώς ήλθατε στο ιστορικό Αγιάννη που το 1822 ήταν πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους .
Ο Αγιάννης Αρκαδίας είναι ένα όμορφο ορεινό χωριό χτισμένος σε υψόμετρο 750 μ στις πρόποδες του Σαραντάψυχου βουνού του Πάρνωνα η Μαλεβού. Απέχει περίπου μισή ώρα από το Άστρος (17 χλμ ) και τις υπέροχες παραλίες του Αργολικού , είναι ιδιαίτερα προσφιλές μέρος για ημερήσιες εκδρομές χειμώνα, καλοκαίρι και για το πολύ ωραίο και υγιεινό ορεινό κλίμα του.
Το Άστρος και ο Αγγιάννης είναι μια κοινότητα και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν και έχουν σήμερα σπίτια στον Άγιάννη και στο Άστρος. .Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι διπλοκάτοικοι με το Άστρος, τους χειμερινούς μήνες διαμένουν αρκετοί τα Σαββατοκύριακα ,και τους καλοκαιρινούς μήνες το χωριό γεμίζει ζωή.
Μπορείτε να επισκεφτείτε , την ” κτητορική πλάκα” της Σχολής Καρυτσιώτη στο “Κουτρί”, « το Κυβερνείο” του Αγιάννη στην πλατεία του Αι-Γιώργη , το λαογραφικό μουσείο στο «Κουτρί». Κοντά στο χωριό στη θέση «Ξηροκάμπι», σώζονται ερείπια του Κάστρου Εστέλλα η της Ωριάς(2χλμ), από την περίοδο της Φραγκοκρατίας, για το οποίο έχουν ειπωθεί πολλοί θρύλοι, παραδόσεις και τραγούδια. Επίσης πολύ κοντά στο χωριό, υπάρχουν και οι περίφημοι καταρράκτες της Λεπίδας(4χλμ).Το χωριό διαθέτειπολλές φυσικές ομορφιές: Πολλές παραδοσιακά πηγές , όπως το Σουληνάρι, Περδικονέρι, Πηγαδάκι, Μούσγα, Πρόδρομο ,νερόμυλους στο πρόδρομο,έχει τοπικό δίκτυο μονοπατιών, που συνδέονται και με τα πιστοποιημένα μονοπάτια του Πάρνωνα (Parnon Trail) , καθώς υπάρχουν ακόμα πολλά παραδοσιακά «αρχοντικά» κτίρια και γραφικές ιστορικές εκκλησίες. του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, του Αγιώργη ,την Παναγία κ.α. Η ιερά μονή της Μαλεβής απέχει μόνο 8 χλμ .
Ο Αγιάννης διαφημίζεται για το ωραίο ορεινό και υγιεινό κλίμα του που ανανεώνει και αναζωογονεί τους κατοίκους και τους επισκέπτες του, διαθέτει πολλές φυσικές ομορφιές και απέχει μόνο μισή ώρα από το Άστρος . Το ορεινό κλίμα, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά για “να μη τους φάει ο κάμπος», ήταν και ένας από τους λόγους που οι κάτοικοι αναγκάστηκαν παρά όλες τις δυσκολίες να έχουν το επάνω και κάτω χωριό , τα χρειαζόντουσαν και τα δύο .
Η πρώτη μνεία του χωριού γίνεται στο Χρονικό της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης του Γεωργίου Σφρατζή, το 1453.Ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας , ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους το 1822 και προσέφερε πολλά και σημαντικά στην επανάσταση του 1821. Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835 έως το 1841 ο Άγιος Ιωάννηςεντάχθηκε και αποτέλεσε εδρα του Δήμου Θυρέας.(ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835). Από το 1841 έως το 1912 , αποτέλεσε θερινή έδρα του Δήμου Θυρέας, χειμερινή έδρα ήταν το ΄Αστρος ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841). Το 1845 αποτέλεσε έδρα της Επαρχίας Κυνουρίας. Από τον Αγιάννη προήλθε το Άστρος, το Παράλιο Άστρος και άλλοι μικροί οικισμοί.Είναι διοικητικά υπαγόμενος στη κοινότητα Άστρους , στο Δήμο Βόρειας Κυνουρίας και ανήκει στο νομό Αρκαδίας
Πώς θα πάτε: Από το αεροδρόμιο Αθηνών ακολουθείτε τη διαδρομή για Αθήνα, Κόρινθο, Τρίπολη, έξοδο προς Άργος (Στη έξοδο Στέρνα μετά την Νέμεα), Άργος, Τρίπολη (από το παλιό δρόμο), έξοδο προς Άστρος (Αριστερά μετά τους Μύλους), Άστρος και από εκεί την Ορεινή Μελιγού μετά φτάνετε στον Άγιάννη (217 χλμ).
Ο Άγιάννης απέχει περίπου από το Άστρος 17 χλμ , από το Άγιο Πέτρο 15 χλμ, από την Τρίπολη 52 χλμ, από το Αθήνα 187 χλμ και από το αεροδρόμιο Αθηνών 217 χλμ.
Από τον Άγιο Ιωάννη ( Αγιάννη) Κυνουρίας :Σε κοντινές αποστάσεις βρίσκονται (μονή Μαλεβής 8 χλμ, Λουκούς (21χλμ), Τιμίου Προδρόμου (32 χλμ)και Παλαιοπαναγιάς (15 χλμ), και σε μακρυνές αποστάσεις η Μονή της Ορθοκωστάς (38χλμ), στο Πραστό,της Έλωνας (83 χλμ) στο Λεωνίδιο και η εκκλησία της Άγιας Θεοδώρας(110χλμ) στη Βάστα κοντά στή Μεγαλόπολη,
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισε στον Αγιάννη έντονη οικοδομική δραστηριότητα, που συνεχίζεται ώς τις μέρες μας, και αφορά κυρίως την αναπαλαίωση των παλιών παραδοσιακών οικιών. Ταυτόχρονα κτίστηκαν πολλά καινούργια σπίτια. Πολλοί επισκέπτεςαπό όλη την Ελλάδα και την Γερμανία αγοράζουν σπίτια στο Αγιάννη. Έχει εξελιχθεί ως το παραθεριστικό χωριό του Άστρους και ιδίως το καλοκαίρι είναι τόπος συγκέντρωσης των απανταχού Αγιαννιτών, αλλά και παραθεριστών από όλη την Ελλάδα, την δεκαετία του εξήντα οι φίλοι του χωριού αποκαλούσαν το Αγιάννη “το μικρό Παρίσι”.
Η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη
Ο Δημήτρης Καρυτσιώτης έκτισε την περίφημη σχολή Καρυτσιώτη η “πανεπιστήμιο” στη προεπαναστατική Ελλάδα το 1798 στον Αγιάννη και το παράρτημα της σχολής το 1805 στο Άστρος . Η προσφορά του στη Θυρεάτιδα Γη και την πατρίδα είναι ανυπολόγηστη. Η προεπαναστατιμένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία.Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία.Είχε κτιστεί στο λόφο Κουτρί του Αγιάννη Κυνουρίας και ήταν ένα από τα λίγα “πανεπιστήμια” της προεπαναστατικής πατρίδας μας και οι μαθητές της ήταν απο ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας. Ο μεγαλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτήσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη και στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος Κυνουρίας ,που άνοιξε το 1805.
Το παράρτημα της σχολήςΚαρυτσιώτηστο Άστρος , στεγάζεται από το 1985 το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους.
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία για πολλά χρόνια και ακόμα μέχρι σήμερα, αφού όλοι οι Αγιαννίτες με πολύ μόχθο και με κάθε θυσία επιθυμούσαν τα παιδιά τους να μάθουν γράμματα και σαν απόφοιτοι “καλαμαράδες ” να αλλάξουν την ζωή τους ,σύμφωνα με τις “έξυπνες ” προσδοκίες του μεγάλου ευεργέτη τους Δημητρίου Καρυτσιώτη.
Η σχολή ήταν ένα είδος πανεπιστημίου για εκείνη την εποχή, αφού οι μαθητές διδάσκονταν αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, μαθηματικά, φυσική – χημεία, γαλλικά και ιταλικά κ.α. Έχτισε, ακόμη, οικήματα για τους μαθητές που φοιτούσαν στη Σχολή και για τους διδασκάλους. Επιπλέον, εφοδίασε τη Σχολή με όργανα φυσικής, αστρονομίας, χημείας, χάρτες και άλλα εποπτικά μέσα διδασκαλίας.Έστελνε μάλιστα και χρηματικά ποσά για την πληρωμή των διδασκάλων και των ιατρών που εργάζονταν εκεί. Ο Καρυτσιώτης πλούτισε τη Σχολή με βιβλία και δημιούργησε μία μεγάλη βιβλιοθήκη.Ήθελε να ιδρύσει στην πατρίδα του μια σχολή, εφάμιλλη των Ευρωπαϊκών, που θα παρείχε τη γνώση στους μαθητές, δίνοντας τους την ευκαιρία να διαλέξουν δύο κατευθύνσεις: την εμπορική και την επαγγελματική.
Από την πυρπόληση της Σχολής διασώθηκαν 1500 βιβλία, τα οποία φυλάσσονταν το 1827 στην οικία των Ζαφειροπουλαίων (Κάστρο Παραλίου Άστρους). Τα βιβλία αυτά ήταν, κατά την παράδοση, τοποθετημένα σε μια παλαιά ξύλινη βιβλιοθήκη που βρισκόταν στα γραφεία της Σχολής. Μεγάλο μέρος των βιβλίων αυτών έχει διασωθεί και καταγραφεί στις μέρες μας. Τα βιβλία αυτά ήταν ως επί το πλείστον κείμενα αρχαίων φιλοσόφων και συγγραφέων, εκκλησιαστικά κείμενα, εγχειρίδια φυσικής, μαθηματικών κ.α.
Ο στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος(Άκουρος).
Οι Αγιαννίτες προσέφεραν πολλά και σημαντικά στην Ελληνική επανάσταση του 1821 και ο σημαντικότερος από όλους του Αγιαννίτες ήταν ο στρατηγός Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος), υπεύθυνου για την στρατιωτική ασφάλεια σε καιρό πολέμου τηs εθνοσυνέλευσης στο Άστρος. Κατά την έναρξη της επανάστασης, υπό την ηγεσία του Πάνου Ζαφειρόπουλου, πάνω από 100 κάτοικοι του Αγιάννη, συμμετείχαν σε μάχες των Δολιανών και των Βερβένων, στην Τριπολιτσά και σε ολόκληρη την Πελοπόννησο. Ο Αγιάννης ανέδειξε και άλλες σημαντικές προσωπικότητες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία και κατά τη διάρκεια της επανάστασης και βοήθησαν έμπρακτα στον απελευθερωτικό αγώνα, όπως ο Πάνος Σαρηγιάννης , Ιωάννης Ζαφειρόπουλος , Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος και Γεωργάκης Διγενής πεσόντα μαχόμενος ηρωϊκά στο Δραγούνι το 1821.
Ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος με τα αδέλφια του ,Κωνσταντίνο και Ιωάννη , έχτισε τις οικίες τους στο Κάστρο Παραλίου Άστρους το 1824 ,προνοητικά ανακαίνησε το εγκαταλελειμμένο κάστρο και το 1826 νικηφόρα αντιστάθηκε στον Ιμπραήμ. Ο Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος) προνοητικά και έξυπνα , έσωσε και διαφύλλαξε τα περίπου 1,500 βιβλία της περίφημης Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη αναγνωρίζοντας την μεγάλη σημασία τους , από τις ορδές του Ιμπραήμ αρχικά στο «αρχοντικό« του στον Αγιάννη και αργότερα τα μετέφερε για καλύτερη προστασία στην οικία του στο Κάστρο του Παραλίου Άστρους. Τα βιβλία βρίσκονται σήμερα στο Ίδρυμα Μνήμης Αγελικής και Λεωνίδα Ζαφείρη στο Άστρος.
Το «κυβερνείο» του Αγιάννη
Aπό τις αρχές το 1821 άρχισαν συζητήσεις μεταξύ των επαναστατημένων για να γίνει ο Αγιάννης η πρωτεύουσα του ελεύθερου Ελληνικού κράτους. Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης. . Το χρονικό αυτό διάστημα βεβαιώνεται και από τα Αρχεία των Λαζάρου και Γεωργίου Κουντουριώτη (τ. Α΄, σ. 92 κ.εξ.).
Το 1826 το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από τις ορδές του Ιμπραήμ με την ίδια τύχη να έχουν και άλλα χωριά στην περιοχή,όπως Άγιος Πέτρος .Βέρβενα , Πραστός, Σίταινα και άλλα .Ο Ιμπραήμ κατέστρεψε ολοσχερώς τη φημισμένη Σχολή του Καρυτσιώτη και επίσης πολλές εκκλησίες, όπως ο Άγιος Βασίλειος, ο Άγιος Ευστράτιος, ο Άγιος Πέτρος.
Η κτητορική επιγραφή της περίφημης Σχολής Καρυτσιώτη
Από το Αρκάδες Εσμέν, Σμαράγδη Αρβανίτη
«Στην είσοδο του χωριού υπάρχει η σύγχρονη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Συνεχίζοντας συναντάς ένα αλσύλλιο, το «Κουτρί». Εκεί ο επισκέπτης διακρίνει εντοιχισμένη μια μαρμάρινη πλάκα. Πρόκειται για την κτητορική επιγραφή της περίφημης Σχολής Καρυτσιώτη που μόνη αυτή σώθηκε μετά την πυρπόληση της Σχολής από τις ορδές του Ιμπραήμ στις 30 Ιουλίου του 1826.
Μετά το «Κουτρί», περί τα 250 μ., απαντά κανείς την κεντρική πλατεία του χωριού, με την μεγάλη πλατάνα. Εκεί βρίσκεται και ο ναός του Άι-Γιώργη, μεταβυζαντινός, με ολόγραφο το εσωτερικό του. Οι τοιχογραφίες είναι πιθανόν έργα του Αγιαννίτη ιερέα και ζωγράφου Γεωργίου Κουλιδά. Σε πολλές από αυτές διακρίνονται τα ίχνη από το πέρασμα του Ιμπραήμ: ξιφισμοί στα πρόσωπα των Αγίων και το βγάλσιμο των ματιών τους.
Κατηφορίζοντας από την πλατεία του Άι-Γιώργη προς το κάτω μέρος του χωριού φτάνουμε στην καμαρόσκεπη πηγή Πηγαδάκι,με την ανάγλυφη, αραβογράμματη τουρκική επιγραφή σε εντοιχισμένη πλάκα και χρονολογία 1100 (1742 μ.Χ.): «Ο ρεϊζης (αξιωματικός) Χατζη-Ισμαήλ, φιλάνθρωπος και ειρηνοποιός, αφήνει πηγή νερού καθαρού και γλυκού χάρη του κόσμου. Για το ζωγόνο έργο του να λέτε τη Φετιχά (προσευχή)».
Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, επίσης μεταβυζαντινή. Ο επισκέπτης θαυμάζει την υπεραιωνόβια πλατάνα και το άφθονο παγωμένο νερό που πηγάζει ακριβώς κάτω από την εκκλησία και ρέει από τέσσερις κανάλους. Μέχρι το 1960 περίπου το νερό κινούσε τέσσερις νερόμυλους και ποτίζονταν τα προσοδοφόρα περιβόλια. Δυστυχώς τώρα ο τόπος έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί και τα βάτα πήραν τη θέση των μποστανιών.
Συνεχίζουμε ανατολικά, στο κάτω χωριό, προσπερνάμε το παλιό σχολείο, το προσκυνητάρι στη θέση της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου, που και αυτή πυρπόλησε ο Ιμπραήμ, και φτάνουμε στην πολυτραγουδισμένη πηγή, το Σουληνάρι, με την επιβλητική πλατάνα, στόλισμα για την περιοχή.
Από την πλατεία του Άι-Γιώργη, δρόμος οδηγεί στο άνω μέρος του χωριού, και στη Λάκκα, τη δεύτερη πλατεία, όπου βρίσκεται και ο ναός της Παναγίας, χτισμένος από τους αδελφούς Μ. Παπούλια (ή Τουρή) πάνω στα θεμέλια παλαιότερου που κατέστρεψε ο Ιμπραήμ. Από το σημείο αυτό μπορεί κανείς να θαυμάσει σχεδόν ολόκληρο το χωριό, την άγρια ομορφιά των γύρω βουνών και το ζωογόνο πράσινο. Ο δρόμος συνεχίζει και οδηγεί στην έξοδο από το χωριό προς το Μοναστήρι της Μαλεβής και τον Άγιο Πέτρο.
Βγαίνοντας από τον Αγιάννη επιβάλλεται μια στάση στο Περδικονέρι, πηγή με εξαίρετο και χωνευτικό νερό. Ο εξωραϊστικός Σύλλογος του χωριού διαμόρφωσε το χώρο με καθίσματα και στέγαστρο, δημιουργώντας έτσι ένα ιδανικό μέρος για ξεκούραση και για βόλτα ιδίως τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια. Σε 2 χιλιόμετρα περίπου, στη θέση «Ξηροκάμπι», σώζονται ερείπια του Κάστρου Εστέλλα η της Ωριάς, από την περίοδο της Φραγκοκρατίας, για το οποίο έχουν ειπωθεί πολλοί θρύλοι, παραδόσεις και τραγούδια.
Πολύ κοντά στο χωριό, υπάρχουν και οι περίφημοι καταρράκτες της Λεπίδας.(4χλμ)
Το χωριό διαθέτει εξαιρετικές ταβέρνες, όπου σερβίρονται κρέατα και τυριά παραγωγής των κτηνοτρόφων της περιοχής, αλλά και το περίφημο Αγιαννίτικο κρασί, το κοκκινέλι. Λειτουργεί επίσης παραδοσιακός ξενώνας με όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Στιγμές χαλάρωσης απολαμβάνεις συντροφιά με ένα καφέ και γλυκό του κουταλιού στα καφενεία στην πλατεία του Άι-Γιώργη, κάτω από την πλατάνα, αγναντεύοντας τα βουνά. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και κυρίως στα πλαίσια των θρησκευτικών εορτών του Αγίου Γεωργίου, Αγίου Παντελεήμονα, της Αγίας Παρασκευής ,του Προφήτη Ηλία , της Παναγίας , του Προδρόμου , του Αγίου Δημητρίου οργανώνονται παραδοσικά πανηγύρια – γλέντια, αλλά και πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων.»
Το χωριό διαθέτει πολλές παραδοσιακά πηγές , όπως το Σουληνάρι, το Περδικονέρι, το Πηγαδάκι, τη Μούσγα, το Πρόδρομο και πολλά παραδοσιακά κτίρια.
Δείτετουςπαρακάτωσυνδέσμουςγιαλεπτομέρειες. Δεν τελειώσαμε, μόλις αρχίσαμε και ασταμάτητα μια ζωή μαθαίνουμε… κάνουμε ότι μπορούμε περισσότερα και καλύτερα, αφοσιωμένοι και αποφασισμένοι για την προβολή της Θυρεάτιδας Γης. Ρίξτε μιά ματιάΠως να βρείτε εύκολα τι σας ενδιαφέρει .
Ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας «είναι κοντά σε όλα και τα έχουμε όλα» , τον Αργολικό με τις φανταστικές καθαρές παραλίες μας, μακρόχρονη μεγάλη ιστορία , πολλά ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία, τα βουνά ,τα κάστρα μας και τα μοναστήρια μας.
Το αεροδρόμιο απέχει από το Άστρος 200 χλμ και οι σπουδαιότεροι αρχαιολογικοί χώροι της πατρίδας μας είναι κοντά μας . Tο Άστρος είναι πολύ κοντά στους σημαντικότερους Αρχαιολογικούς Χώρους και Μουσεία της πατρίδας μας που με ημερήσιες εκδρομές από το Άστρος εύκολα επισκέπτονται πολλοί φίλοι μας όταν διαλέγουν το Άστρος για τη βάση των ετήσιων διακοπών τους. Το Παλαμήδι στο Ναύπλιο (33 χλμ,), οι Μυκήνες( 43 χλμ), το Θέατρο Επιδαύρου( 70 χλμ), Η Ολυμπία(170 χλμ), Ο Παρθενώνας,η Ακρόποληκαι το Μουσείο της Ακρόποληςστην Αθήνα (170 χλμ), οι Δελφοί (288 χλμ) και ο Μυστράς (88 χλμ)
Το «νησί» μας Παράλιο Άστρος δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από του «Αιγαίου τα νησιά μας»,απέχει απο την Αθήνα 170 χλμ και οι παραλίες μας είναι καθαρές και γοητευτικές. Στο Παράλιο Άστρος, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων από την Αθήνα και την διασπορά, και πολλοί μόνιμοι επισκέπτες από την Ευρώπη έρχονται συχνά για να απολαύσουν τις μαγευτικές παραλίες του Αργολικού. Διαθέτουμε αναμφισβήτητα τον «ήλιο και τη θάλασσα» σε ένα υπέροχο Αττικό κλίμα.
Έχουμε μακρόχρονη , μεγάλη ιστορία χιλιάδων χρόνων και σημαντικότατα αρχαιολογικά και ιστορικά μνημεία.
Είμαστε εδώ χιλιάδες χρόνια,περισσότερα από 3,000 χρόνια. Η ιστορία της περιοχής είναι πλούσια σε γεγονότα και συμβάντα. Αυτό εξηγείται όχι μόνο με τη γεωστρατηγική της θέση (στα δυτικά παράλια του Αργολικού Κόλπου), αλλά και με την ύπαρξη των εύφορων πεδιάδων του Τάνου, του Βρασιάτη και του Δαφνώνα στα παράλια. Ως προς το τοπωνύμιο «Θυρέα», οφείλει την προέλευσή του στο ότι η περιοχή αποτελούσε τη δίοδο ή θύρα επικοινωνίας και μετάβασης από το Κράτος του Άργους στο Κράτος της Σπάρτης και τανάπαλιν (Θουκυδίδης, Β΄ 27). Το φυσικό μάλιστα όριο, κατά τον Ευριπίδη (Ηλ. 410-2), ήταν ο «Ταναός», δηλαδή ο σημερινός χείμαρρος Τάνο.
Σε ολόκληρη τη Θυρεάτιδα Γη (Θυρέα) δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι λιθαράκι και να σηκώσεις θα βρεις ένα ιστορικό μνημείο ,έναν αρχαιολογικό θησαυρό και ένα όμορφο ιστορικό παραδοσιακό χωριό. Στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας στη περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη και στο προαύλειο χώρο της την 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823 συνήλθε η Β’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, με κύριο σκοπό την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος το οποίο είχε ψηφιστεί το 1822 μ.Χ., κατά την Α΄ Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, για αυτό και ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου». Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος και για να γίνει ο Αγιάννης η πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας,από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .
Ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους,( κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη), ο προαύλειος χώρος της σχολής και ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων εíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναι ένας μαγευτικός χώρος, από μόνος τουένα υπέροχοκαι μοναδικό «μουσείο» που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.
Στην επανάσταση του 1821 τα Βέρβενα έπαιξαν σημαντικό ρόλο, κυρίως λόγω της στρατηγικής τους θέσης.Το “στρατόπεδο των Βερβένων” ήταν το πρώτο οργανωμένο στρατόπεδο του αγώνα,είχε περίπου 2,500 αγωνιστές ( τα άλλα τρία ήταν του Βαλτετσίου, Χρυσοβίτσι και Πιάνας) και ένα από τα σπουδαιότερα στρατόπεδα κατά τις πρώτες μέρες του αγώνα. Εδώ είχε εγκαταστήσει ο Κολοκοτρώνης το στρατηγείο του, στον Πύργο του Αυγουστή, πριν την επίθεσή του κατά των Τούρκων για την άλωση της Τριπολιτσάς.
Στα ιστορικά Βέρβενα λειτούργησε επίσης το πρώτο οργανωμένο “ΦροντιστήριοτουΑγώνα”, όπου εδιδάσκοντο η στρατιωτική οργάνωση, η πολεμική τέχνη και η στρατιωτική πειθαρχία των αυθόρμητων επαναστατημένων αγωνιστών . Στα ιστορικά Βέρβενα επίσης είχε εγκατασταθεί η ΠελοποννησιακήΓερουσία για να συντονίσει τον απελευθερωτικό αγώνα . Στο κέντρο του χωριού, βρίσκεται ο τριώροφος θολωτός πύργος-κατοικία της οικογένειας Δαρβέρη, εκεί όπου εγκαταστάθηκε στα χρόνια της Επανάστασης τοπρώτοεθνικότυπογραφείο που στάλθηκε από την Τεργέστη ,αναγκαίο για την οργάνωση του Ελληνικού κράτους.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε από το “στρατόπεδο των ιστορικών Βερβένων” άρχισε ουσιαστικά και στρατιωτικά η απελευθέρωση της πατρίδας μας. Οι Τούρκοι μετά την ήττα τους στα ιστορικά Βέρβενα και στα ιστορικά Δολιανά κλείστηκαν οριστικά στην Τριπολιτσά. Ο γέρος του Μωριά αναμφισβήτητα δικαιώθηκε και άρχισε να « κλείνει τις στράτες του Μωριά»…για τα επακόλουθα.
Στην λαμπερή κορυφή του Πάρνωνα , από το φως του δύοντος ηλίου ή από το φως της σελήνης, «περπατούσαν οι θεοί». Οι φημισμένοι καταρράκτες της Λεπίδας είναι 4 χλ από το Αγιάννη , και κοντά στο παραδοσιακό χωριό Πλάτανος . Στο Πάρνωνα βρίσκονται πολλά ιστορικά όμορφα παραδοσιακά χωριά.
Στο κάστρο του Παραλίου ‘Αστρους το 1826 ο Άγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος αντιστάθηκε με ένα μεγάλο μήνυμα νικηφόρα στον το Ιμπραήμ, που είχε κάψει όλη την Πελοπόννησο και σχεδόν έπνιξε την επανάσταση στο αίμα.
Έχουμε πολλά ιστορικά μοναστήρια και εκκλησίες, ο Πάρνωνας ονομάστηκε «το Άγιον Όρος της Νότιας Ελλάδος». Από το Άστρος σε κοντινές αποστάσεις βρίσκονται οι μονές Λουκούς (4 χλμ) Παλαιοπαναγιάς (6χλμ) , Αγίας Τριάδας (15 χλμ), Μαλεβής (26 χλμ), Τιμίου Προδρόμου (36 χλμ), Ορθοκωστάς (19χλμ),και ο Άγιος Νικόλαος-Παντελεήμων Κοντολινάς Καστάνιτσας (περίπου 42 χλμ?? ). Ο μεγαλοπρεπής ναός του Προδρόμου στον Αγιάννη (17χλμ) ανακαινίστηκε και έγινε πατριαρχική εξαρχία το 1638. Πολύ σημαντικό έγγραφο της εποχής εκείνης είναι ένα σιγίλλιο του 1638. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο <<ανακηρύσσεται η χώρα του Αγίου Ιωάννου μετά του ομωνύμου ναού σταυροπήγιον> και το άφθονο παγωμένο νερό του Προδρόμου στον Αγιάννη «έρχεται μέσα από την εκκλησία».
Το Άστρος και η Θυρέα(Θυρεάτις Γη) έχουν εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο παραθεριστικό προορισμό . Μόνιμα κάθε χρόνο έρχονατι επισκέπτες από την Γερμανία ,Ιταλία, Γαλλία , Αγγλία , την Αθήνα , ολόκληρη την πατρίδα μας ,την Ελληνική διασπορά και όλο το κόσμο. Δεν είναι τυχαίο στην γοητευτική παραλία Πόρτες 4 χλ από το Άστρος και 2.5 χλμ από το λιμάνι του Παραλίου Άστρους, που είναι ένας μαγευτικός περίπατος , υπάρχει ένας Γερμανικός οικισμός. Επίσης «το μικρό Παρίσι» ο Αγιάννης και τα άλλα πολλά όμορφα παραδοσιακά χωριά του Πάρνωνα είναι πολύ κοντά. Στα γειτονικά όμορφα παραδοσιακά χωριά της Τσακωνιάς, οι κάτοικοι συνεχίζουν να μιλάνε «Αρχαία Ελληνικά».
Είναι δουλειά του δήμου μας να μας πεί ποιά είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τα χαρακτηριστικα του δήμου μας και υποχρεούται από την νομοθεσία να τα καταγράψει συνοπτικά και αναλυτικα στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα 2020-2024 και στην ιστοσελίδα του δήμου μας.
Καλώς ήλθατε στο ιστορικό Άστρος που το 1823 έγινε η Β’ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων.
«Με κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής το «αντάμωμα» του όμορφου βουνού με τη στραφταλίζουσα θάλασσα, ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας προσκαλεί τους επισκέπτες του σε ένα μαγευτικό ταξίδι.»
Ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας, με έδρα το ιστορικό Άστρος, αποτελείται από 26 Τοπικά Διαμερίσματα και 40 οικισμούς, βρίσκεται στο βόρειο ανατολικό τμήμα του Νομού Αρκαδίας και ανατολικά βρέχεται από τα νερά του Αργολικού Κόλπου. Το Άστρος και ο Αγγιάννης είναι μια κοινότητα και το σπουδαιότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν και έχουν σήμερα σπίτια στον Άγιάννη και στο Άστρος.Ο Αγιάννης απέχει από το Άστρος 17 χλμ.
Το Άστρος είναι χτισμένο σε υψόμετρο 75 μ. στο κέντρο του κάμπου της Θυρέας, νοτιοανατολικά της Τρίπολης 40 χλμ. και νοτιοδυτικά του Ναυπλίου 33 χλμ. και ανήκει στο νομό Αρκαδίας.
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας, που είχε αρχική έδρα τον Άγιο Ιωάννη από το 1834. Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας, ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα. Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985. Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας .Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος » συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293.Η πρώτη όμως αναφορά με το όνομα «Άστρον» απαντά στο Γεωγράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο (2ος αι. μ.Χ.).
«Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεται ηαρχαίαπόλητηςΘυρέας, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες»
Στο Άστρος τα έχουμε όλα και είμαστε κοντά σε όλα..
Το αεροδρόμιο απέχει από το Άστρος 200 χλμ, οι σπουδαιότεροι αρχαιολογικόι χώροι της πατρίδας μας είναι κοντά μας . Το «νησί» μας Παράλιο Άστρος δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από του «Αιγαίου τα νησιά » και οι παραλιες μας είναι καθαρές και γοητευτικές . Στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας έγινε το 1823 η Β Έθνοσυνέλευση των ελλήνων , ο Αγιαννης ήταν η πρωτεύουσα των επαναστατημένων Ελλήνων το 1822. Οι φημισμένοι καταρράκτες της Λεπίδας είναι 4 χλ από το Αγιάννη , κοντά στο παραδοσιακό χωριό Πλάτανος και κοντά στην λαμπερή κορυφή του Πάρνωνα που περπατούσαν οι θεοί . Ο Ιμπραήμ έκαψε όλη την Πελοπόννησο και σχεδόν έπνιξε την επανάσταση στο αίμα αλλά το 1826 στο κάστρο του Παραλίου ‘Αστρους ο Άγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος αντιστάθηκε νικηφόρα.
Έχουμε πολλά ιστορικά μοναστήρια και εκκλησίες, ο Πάρνωνας ονομάστηκε «το Άγιον Όρος της Νότιας Ελλάδος». Από το Άστρος σε κοντινές αποστάσεις βρίσκονται οι μονές Λουκούς (4 χλμ) Παλαιοπαναγιάς (6χλμ), Αγίας Τριάδας (15 χλμ), Μαλεβής (26 χλμ), Τιμίου Προδρόμου (36 χλμ), Ορθοκωστάς (19χλμ),και ο Άγιος Νικόλαος-Παντελεήμων Κοντολινάς Καστάνιτσας (περίπου 42 χλμ?? ). Ο μεγαλοπρεπής ναός του Προδρόμου στον Αγιάννη (17χλμ) ανακαινίστηκε και έγινε πατριαρχική εξαρχία το 1638. Πολύ σημαντικό έγγραφο της εποχής εκείνης είναι ένα σιγίλλιο του 1638. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο <<ανακηρύσσεται η χώρα του Αγίου Ιωάννου μετά του ομωνύμου ναού σταυροπήγιον> και το άφθονο παγωμένο νερό του Προδρόμου στον Αγιάννη «έρχεται μέσα από την εκκλησία».
Έχουμε τους γείτονες μας και τις κατάλληλες υποδομές για διακοπές για όλους και για οικογένειες.
Tο Άστρος είναι είναι πολύ κοντά στους σημαντικότερους Αρχαιολογικούς Χώρους και Μουσεία της πατρίδας μας που με ημερήσιες εκδρομές από το Άστρος εύκολα επισκέπτονται πολλοί φίλοι μας όταν διαλέγουν το Άστρος για τη βάση των ετήσιων διακοπών τους. Το Παλαμήδι στο Ναύπλιο (33 χλμ,), οι Μυκήνες( 43 χλμ), το Θέατρο Επιδαύρου( 70 χλμ), Η Ολυμπία(170 χλμ), Ο Παρθενώνας,η Ακρόποληκαι το Μουσείο της Ακρόποληςστην Αθήνα (170 χλμ), οι Δελφοί (288 χλμ) και ο Μυστράς (88 χλμ)
Έχουμε μεγάλη ιστορία και σημαντικότατα αρχαιολογικά μνημεία.
Σε ολόκληρη τη Θυρεάτιδα Γη (Θυρέα) δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι λιθαράκι και να σηκώσεις θα βρεις ένα ιστορικό μνημείο ,έναν αρχαιολογικό θησαυρό και ένα όμορφο ιστορικό παραδοσιακό χωριό. Στο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας στη περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη και στο προαύλειο χώρο της την 30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823 συνήλθε η Β’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, με κύριο σκοπό την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος το οποίο είχε ψηφιστεί το 1822 μ.Χ., κατά την Α΄ Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, για αυτό και ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου». Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος και για να γίνει ο Αγιάννης η πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας,από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .
Ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα ένα από το σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους,( κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη), ο προαύλειος χώρος της σχολής και ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων εíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναι ένας μαγευτικός χώρος, από μόνος τουένα υπέροχοκαι μοναδικό «μουσείο» που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.
Έχουμε τις κατάλληλες υποδομές για διακοπέςγια όλους και για οικογένειες
Σήμερα το Άστρος και γενικότερα η Θυρέα είναι μια όμορφη μικρή πόλη που τα έχει όλα που χρειάζονται για να ευχαριστήσει και το ποιο απαιτητικό επισκέπτη.Η Αθήνα απέχει 170 χλμ, περίπου δύο ώρες και το ‘Άστρος έχει το καλύτερο και «φημισμένο Αττικό κλίμα», χωρίς τα καυσαέρια της Αθήνας( η πραγματική απόσταση ευθεία από την Αθήνα είναι περίπου 100 χλμ απέναντι από τον Πειραιά..)
Το Άστρος έχει κέντρο υγείας, τράπεζες, εστιατόρια, ξενοδοχεία, γήπεδα , εμπορικά καταστήματα ,πολλά βενζινάδικα, πολλά αυτοκίνητα και ότι άλλο έχουν οι μικρές πόλεις , η Τρίπολη και το Ναύπλιο είναι κοντά σε μισή ώρα. Στο γειτονικό Παράλιο Άστρος 4 χλμ, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων από την Αθήνα και την διασπορά, και πολλοί επισκέπτες έρχονται συχνά για να απολαύσουν τις μαγευτικές παραλίες του Αργολικού σε ένα υπέροχο Αττικό κλίμα .
Το Άστρος και η Θυρέα έχουν εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο παραθεριστικό προορισμό . Μόνιμα κάθε χρόνο έρχονατι επισκέπτες από την Γερμανία ,Ιταλία, Γαλλία , Αγγλία , την Αθήνα , ολόκληρη την πατρίδα μας ,την Ελληνική διασπορά και όλο το κόσμο. Δεν είναι τυχαίο στην γοητευτική παραλία Πόρτες 4 χλ από το Άστρος και 2.5 χλμ από το λιμάνι του Παραλίου Άστρους, που είναι ένας μαγευτικός περίπατος , υπάρχει ένας Γερμανικός οικισμός. Επίσης «το μικρό Παρίσι» ο Αγιάννης και τα άλλα πολλά όμορφα παραδοσιακά χωριά του Πάρνωνα είναι πολύ κοντά. Στα γειτονικά όμορφα παραδοσιακά χωριά της Τσακωνιάς, οι κάτοικοι συνεχίζουν να μιλάνε «Αρχαία Ελληνικά».
Τά έχουμε όλα και είμαστε κοντά σε όλα, σας περιμένουμε στο φιλόξενο ιστορικό Άστρος Κυνουρίας
Πριν 5-6 χρόνια είχαμε δημοσιεύσει τα παρακάτω , σήμερα φαίνεται κάτι επιτέλους γίνεται η θα γίνει σύντομα , αφου όλα τα εμπόδια κατέρρευσαν. Mε μερικές μικρές αλλαγές τα δημοσιεύουμε πάλι, γιατί πιστεύουμε είναι και σήμερα επίκαιρα.
Διαβάσαμε τελευταία για τα μικρά προβλήματα με τις πινακίδες των δρόμων ,που ακόμα περιμένουμε να διορθωθούν ,κάλλιο αργά παρά ποτέ, γιατί είναι πολύ σημαντικά για τους επισκέπτες μας ,όχι βέβαια τόσο σημαντικά για τους αρμόδιους και ντόπιους που γνωρίζουν που να πάνε χωρίς να κοιτάνε τις πινακίδες των δρόμων μας, και ρωτάμε όλους που τα γνωρίζουν τα λάθη αυτά να τα αναφέρουν στην αρμόδια υπηρεσία του δήμου , κάποιος πρέπει να το κάνει δεν θα το κάνει κανένας αυτόματος πιλότος, μήπως ο δήμος δεν τα γνωρίζει η τα ξέχασε για να τα διορθώσει Θέλουμε να πιστεύουμε κάποτε ο δήμος θα καταλάβει αυτά τα μικρά λάθη είναι πολύ σημαντικα και δεν θα τα ξεχάσουμε……….
Θυμηθήκαμε πως ήτανε το Άστρος την δεκαετία του εξήντα που όλα άλλαξαν δραστικά και τόσα βιαστικά, σαν να έγιναν όλα την δεκαετία του εξήντα.
Στη δεκαετία του εξήντα έγιναν πολλές και μεγάλες αλλαγές στη καθημερινή μας ζωή σε τοπικό , εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή “η γενιά του εξήντα ” αποφάσισε να τα αλλάξει όλα παντού . Ας αναφέρουμε μερικά όπως τον Μάη του 68, τον Τσέ, τα κινήματα ειρήνης, την χειραφέτηση των γυναικών , τους χίππυς που μας ελεγαν καθημερινά “Make Love ,not War”, “το σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο” του Ντούμπσκεκ και την διορατικότητα του Βίλλυ Μπράντ Σέ εθνικό επίπεδο η δικτακτορία του 1967 σταμάτησε τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές και προσωρινα έβαλλε αυτή “την γενιά του εξήντα”στο γύψο, σκότωσε την λεβέντικη ψυχή της και επανέφερε την ηθική των μπάτσων και των συνεργατών με τα γνωστά αποτελέσματα. Θα αφήσουμε τα παγκόσμια και εθνικά για άλλους και για άλλοτε . Ας έλθουμε στα Αστρινά του εξήντα.
Εδώέκτισε τηνιδέα του ΜουσείουΆστρους o «αρχαίος Έλληνας»Κούλης Χασαπογιάννης,(αυτά είχαμε , αυτά μπορούσαμεπάντοτε με “μέτρο”, αυτά κάναμε)
Το μουσείο Άστρους
Το Άστρος πριν από το 1960 είχε μουσείο και επρόβαλλε όσο μπορουσε την πολιτιστική μας κληρονομιά . Στη φωτογραφία παραπάνω είναι “το πρώτο μουσείο Άστρους όπως ήταν πριν την κατεδάφηση. Εδώέκτισε την ιδέα του Μουσείου Άστρουςo «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης, κουβαλούσετα μαρμάρινα αγάλματα με τους συγχωριανούςτου χωρικούς καιζήταγε καμιά φοράκαι την βοήθεια του Πάνου Καμπύλη, που ήταν νεώτερος και δυνατότερος, να τα ανεβάσουνστη σκάλα και λόγω της μεγάλης ηλικίας του έπιανε καιαυτός δήθεν από μια άκρη για να βοηθήσει. Τα κάγκελα στα παράθυρα για ασφάλεια από τους αρχαιοκαπήλους συνεργάτες, δεν τα είχε βάλλει ο Καρυτσιώτης ούτε ο γεωοπόνος και οι κηπουροί του αγροκηπίου, τα είχε βάλλει με τα χέρια του …ο αείμνηστος καθηγητής μας και τα επιθεωρούσε κάθε φορά που άνοιγε του Μουσείο Άστρους.
Η Σχολή Καρυτσιώτη έγινε το Μουσείο Άστρους και υπηρήτησε ώμορφα τον τόπο για αρκετά χρόνια , (αυτά είχαμε , αυτά μπορούσαμεπάντοτε με “μέτρο”, αυτά κάναμε) ,μέχρι που έγινε η “πρόφαση της ρωγμής ” και έκλεισε απεριόριστα.
Είμαι σίγουρος άμα ζούσε σήμερα, θα μας συγκέτρωνε όλους στην πλατεία, θα μας έβγαζε ένα ωραίο πανηγυρικό λόγο και θα μας έβαζε όλους μπροστά με μυστριά και τσιμέντο να κλείσουμε την «πρόφαση της ρωγμής » σήμερα…… Όλους, το δήμαρχο μπροστά ,θα τον είχε πείσει σίγουρα δεν θα του ξέγευγε. Θα καθότανε δίπλα και θα έκανε ότι τάχα βοήθαγε η ανακάτευε την λάσπη, αλλά περισσότερο για να είναι σίγουρος ότι κάναμε καλή δουλειά και το τελειώσαμε, ….σήμερα.
O “αρχαίος Έλληνας” Κούλης Χασαπογιάννης, είχε κατά λάθος γεννηθεί 2,500 χρόνια αργότερα. Όλη η κοινωνική και επαγγελματική του ζωή ηταν γεμάτη “αμοιβαίο σεβασμό”,“Ελληνικό μέτρο” , απαράμιλλο “ήθος “, και “υπερβολικότατη ευγένεια “ για την παραμικρή λεπτομέρεια ,ακόμα και όταν μερικοί μαθητές του τον πείραζαν ,χαμογέλουσε με γλυκό και ευγενικό τρόπο και γυριζε γρήγορα στο δικό του θέμα για να προλάβει να μάθουν κάτι οι μαθητές,αν και ήθελαν διάλλειμα…. , αυτοί ήταν οι καθηγητές μας .”
Σήμερα δεν έχουμε μουσείο και σήμερα δεν θέλουμε να προβάλλουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά , γιατί αφήνουμε μερικούς “ανόητους υπαλλήλους ” ,όπως τους έλεγε περιφραστικά ένας μεγάλος ποιητής μας, να επιμένουν να έχουν και σήμερα κλειστό και μη προσβάσιμο, όχι μόνο το Μουσείο , αλλά ακόμα χωρίς καμία δικαιολογία η πρόφαση και τον“Ιερό Χώρο “ της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων.
Σήμερα η προισταμένη της ΕΦΑΑΡΚ, Εφορείαs Αρχαιοτήτων Αρκαδίας, αποφάσισε χωρίς καμία δικαιολογία και δεν θέλει κανένας να βλέπει τους τοίχους και μια επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας του “Ιερού Χώρου”της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων ,τίποτα άλλο δεν υπάρχει σε αυτό τον χώρο, και αυτό κατά την γνώμη της προβάλλει την πολιτιστική μας κληρονομιά . Εμείς δεν καταλαβαίνουμε αυτή την επιμονή ,στραβομάρα και στενοκεφαλιά.
Ξέρουμε ότι εμείς “πρέπει να φτιάξουμε το Ρωμέικο στο χώρο και στον τομέα που βρισκόμαστε” και όλοι πρέπει να παίρνουμε δημόσιες θέσεις σε όλα τα θέματα. Απορούμε γιατί μέχρι σήμερα η τοπική “ηγεσία” , οι αιρετοί μας , ο δήμαρχος, ο περιφερειάρχης και οι βουλευτές μας δεν κάνουν μια δημόσια παρέμβαση στους αρμοδίους “ανόητους υπάλληλους ” και για το θέμα του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων . Τουλάχιστον ας μας πούμε δημόσια την θέση τους. Σύντομα θα τα βρούμε μπροστά με τους αιρετούς μας.
Σε τελική ανάλυση δεν φτάινε όλοι αυτοί οι “αρμόδιοι” που δεν κάνουν τίποτα, αλλά φταίμε εμείς που τους το επιτρέπουμε και όπως καταλαβαίνουμε σύντομα θα μπουν στη θέση τους.
Εμείς δεν καταλαβαίνουμε γιατί “δεν σηκώνονται και οι πέτρες” να ανοίξουν οριστικά και αμετάκλητα τον “Ιερο Χώρο”.
Το νερό
Όλο το χωριό πριν το εξήντα είχε 3-4 βρύσες .Πηγαίναμε με τα βαρέλια και τις λαίνες πολύ μακρυά για νερό Θυμάμαι το σούγελο στην επάνω γειτονιά κοντά στο σχολείο, μια βρύση δίπλα στο δημαρχείο , επίσης άλλο σούγελο στη Μελιγού. Γύρω στο εξήντα έφεραν βρύσες σε όλο το χωριό σε καθε γειτονιά και σιγά σιγά έβαλλαν νερό στα σπίτια αργότερα. Με το νερό σιγά σιγά άλλαξε το χωριό , οι κάτοικοι εφύτευσαν τις πρώτες πορτοκαλιές και καλιεργούσαν τα περβόλια τους.
Το “αγροκήπιο” , ο μεγάλος χώρος που αρχίζει από κει που βρίσκεται ο ΟΤΕ, και αυτός ο χώρος ανήκε στο αγροκήπιο, μέχρι το νεκροταφείο και από “την δύση μέχρι την ανατολή”, με όλα τα σχολεία ,γήπεδα και πλατείες , το χώρο του Ιδρύματος Ζαφείρη ,είχαν δωρηθεί από το μεγαλύτερο ευεργέτη του τόπου μας Δ.Καρυτσιωτη στη Σχολή για να πληρώνονται για δίδακτρα οι καθηγητές της σχολής με τους καρπούς και τα φρούτα του “αγροκήπιου ” όπως σταφύλια, μούσμουλα .Το νερό το είχε φέρει επίσης ο Καρυτσιώτης από την “μαννα του νερού” , πάνω από τη Λουκού ,με πέτρινο σούγελο, (υδραγωγείο) που ακόμα υπάρχει, για να έχει το χωριό νερό και “να ποτίζεται το αγροκήπιο για να είναι ανοικτή η Σχολή.”
Σε αυτό το σημείο του υδραγωγείου είχε διαδοθεί από τους παλαιότερους η και νεώτερους ….ότι ο Καρυτσιώτης είχε δόσει οδηγίες στο Αράπη φύλακα και κηπουρό του αγροκηπίου “να κόψει το νέρο ” από το χωριό ,άμα μάθαινε το μουσείο Άστρους ήταν κλειστό. Φυσικά θα έπερνε πίσω και το αγροκήπιο γιατί δεν υπήρχε λόγος να το έχουν πια οι κάτοικοι. Πριν διακόσια χρόνια ο μεγάλος ευεγέρτης μας έφερε νερό για το χωριό , μας δώρησε το αγροκήπιο και έκτισε την σχολή. Εμείς σήμερα , διακόσια χρόνια αργότερα, δεν είμαστε άξιοι να ανοίξουμε ούτε το “ιερό χώρο”, ας μην πούμε τίποτα για το μουσείο , που το αφήσαμε να γκρεμιστεί δέκα τρία χρόνια….
Το ηλεκτρικό ρεύμα
Το ηλεκτρικό ρεύμα ήρθε επίσης γύρω στο εξήντα. Θυμάμαι ακόμα που διαβάζαμε με τις λάμπες πετρελαίου και τα λυχνάρια.
Οι δρόμοι, Η κοινωνία και τα πολιτικά της εποχής
Μετά το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα ήρθε η ώρα για να ανοίξουμε και τους δρόμους,,ένα άλλο μεγάλο έργο της εποχής, Πριν το εξήντα στο Άστρος υπήρχαν τρία ταξιά και 2-3 φορτηγά , ο κόσμος κινιόταν με τα λεωφορει’α , στον Αγιάννη περνούσαν δύο λεωφορεία πάνω την ημέρα και δύο κάτω.Παιδιά στον Αγιάννη πηγαίναμε με τα πόδια. Ας θυμηθούμε πως έγιναν οι δρόμοι.
Ας πούμε εδώ δύο λόγια για την κοινωνία και τα πολιτικά της εποχής για να καταλάβουμε καλύτερα τι λέμε. Μετά την κατοχή ,τον εμφύλιο και το αντάρτικο οι άνθρωποι του μόχθου κλείστηκαν στους εαυτούς τους για να επιβιώσουν μια ακόμα μέρα. Η αριστερά ήταν πια ηττημένη και κυνηγεμένη σε ασταμάτητους διωγμούς. Η δημοκρατική παράταξη ήταν φοβισμένη και επίσης κυνηγημένη από την δικτακτορία του Μεταξά και τον εμφύλιο, ήταν υπό αμφισβήτηση και περιφρόνηση του κατεστημένου. Η δεξιά ήταν στα μεγαλεία της.
Οι βουλευτές Αρκαδιας το 1958 ήταν οι 6 της δεξιάς ΕΡΕ ,Τριανταφυλλάκος, Παπαηλιού, Αποσκίτης, Μίχας, Παυλοπουλος , Καλτεζιώτης, Παπαδημητρίου, και ο Ν.Μπακόπουλος της δημοκρατικής παραταξης , Κομμα Φιλελευθέρων και το 1961 ήταν οι 5 της δεξιάς ΕΡΕ Τριανταφυλλάκος, Παπαηλιού, Αποσκίτης, Μίχας, Παυλοπουλος, ένας του δεξιού Μαρκεζίνη Τσάκαλος KP και ένας ο δημοκρατικός N. Μπακόπουλος EK. Οι αριθμοί λένε πειστικά την αλήθεια , δεν χρειάζονται αναλύσεις. Τότε οι αριστεροί στο Άστρος μετριόντουσαν στα δάκτυλα του “ενός χεριού” , αριστεροί, δεν υπήρχαν κομμουνιστές τότε, γιατί και η λέξη ήταν “μύασμα” ,κανένας δεν έλεγε αυτή τη λέξη. Οι δημοκρατικοί ήταν λίγο περισσότεροι ,αλλά οι περισσότεροι από αυτούς για λόγους επιβίωσης εκρύβοντουσαν και διάβαζαν τις δημοκρατικές εφημερίδες κρυφά η τις δίπλωναν κατά μέσα όταν τις αγόραζαν για να μη φαίνονται.
Το Άστρος ήταν δεξιότερο της Αρκαδίας και σχεδόν όλοι στό Αστρος ψηφίζανε Δημητράκη και Αποστόλη,ας πούμε περίπου 80% και σχεδόν οι υπόλοιποι αλλους δεξιούς κομματάρχες…. Τότε στο χωριό διοικούσαν ο Δημητράκης Ευθυμίου και ο Αποστόλης Χασαπόγιαννης. Ήταν οι δύο “μεγάλοι κομματάρχες ” του χωριού, υπήρχαν και άλλοι μικροί κομματάρχες , που σαν πιό εύποροι είχαν πολλούς πολιτικούς φίλους που μερικοί από αυτούς δούλευαν μεροκάμματο στις δουλειές τους και από υποχρέωση ψήφιζαν αντίστοιχα πιστά πάντοτε τους φίλους τους πολιτικούs ισχυρούς βουλευτές για πολλά χρονια Τ.Τριανταφυλλάκο και Η.Παπαηλιού , πατέρα του σημερινού βουλευτού Αρκαδία ς του ΣΥΡΙΖΑ , εδώ δεν μιλάμε για νεποτισμό και οικογενειοκρατία, αλλά ο λαός λέει σε ανάλογες περιπτώσεις “το βασίλειο πάει σηργειά” ……Αν και ο Δημητράκης και ο Αποστόλης ανήκαν στο ίδιο κόμμα της δεξιάς (ΕΡΕ) ήταν άσπονδοι εχθροί για τους δικούς τους λόγους, ίσως για τα οικόπεδα που μοίραζαν. Αυτοί και οι φίλοι τους, η όπως λέγανε τα πρωτοπαλλήκαρα τους η τα τσιράκια τους, σχεδόν δεν μιλούσαν μεταξύ τους ήταν πολιτικοί αντίπαλοι.
Τότε έγινε ένα θαύμα ενότητας και συνεννόησης. Ο Δημητράκης και ο Αποστόλης συμφώνησαν να βάλλουν πρόεδρο της κοινότητας έναν αριστερό δάσκαλο , όχι “μυασμένο”κουμμουνιστή, τον Σαράντο Κανελλόπουλο να κάνει κανένα έργο. Ο Σαράντος ήταν “αριστερός ιδεολόγος,αλλά σεβαστός από τους κατοίκους..Η πρώτη του δουλειά ήταν να ανοίξει τους δρόμους. Πήγαινε μπροστά από την μπολντόζα με το τσιγάρο στο στόμα και μια μαγγούρα και έλεγε του μπολτοζιέρη “βάρτο , βάρτο”.. να ρίξει τις ελιές .Το ίδιο έκανε και ο θείος μου Κώστας Κουρόγιωργας, που τότε σαν τσιράκι του Δημητράκη, ήταν αντιπρόεδρος της κοινότητας, και φύλαγε για καλό και για κακό τον Σαράντο για το αφεντικό του Δημητράκη. Μάλιστα ένας ξάδερφος του θείου μου , ας μην λεμε ονόματα , τον πήγε στο δικαστήριο γιατί του άνοιξε το δρόμο να περνάει και ο δικαστής υπόθεσε και ρώτησε το ξάδερφο” εκει απέναντι έχει το σπίτι του , έκοψε και από το δικό του χωράφι” ο ξάδερφος όπως ήταν ειλικρινής χωρίς να σκεπτεί ομολόγησε ” απο τα δικά του έκοψε περισσότερα” που ήταν η αλήθεια ,και έτσι ο δικαστής κατέληξε ευκολα ” αθώος ο κατηγορούμενος “, με το ξάδερφο να κοιτάει περίεργος .. Ο πατέρας μου ήρθε από τον Αγιάννη και είδε το μίσο περβόλι μας να λείπει τα σχίνα του φράχτη , τα κολοκύθια και οι “μπατάκες ” ήταν στο δρόμο τον κατήφορο.Το είχε παρακάνει ο Θείος μου. Του κακοφάνηκε για τις μπατάκες και τα κολοκύθια, αλλά του άρεσε ο δρόμος , σαν προοδευτικός άνθρωπος που ήταν γέλασε με χαρά ,δεν μπορουσε να παει και το αδερφό του στα δικαστήρια.:) Άλλωστε ο παππούς μου έκτισε το σπίτι στο σημείο αυτό το 1915 και είχε μπει από τότε πολύ μέσα, αντίθετα έκαναν πολλοί και ας είχαν χώρο, κάποτε ο δρομος μπροστά στο σπίτι μας χόραγε να περάσει δια βίας μόνο ένα γαιδούρι φορτωμένο….Έτσι κάπως ευτυχώς άνοιξαν οι δρόμοι που έχουμε σήμερα..
Το Παράλιο Αστρος την δεκαετί του 1950
Το εργοστάσιο του Καρέλλα
Έτυχε να είμαι παρόν όταν οι αείμνηστοι Τζίμης Γαρδικιώτης και Άλκης Χασαπόγιαννης άρχισαν και οι δυο με πολύ πάθος και αγάπη για τον τόπο τις πρώτες κουβέντες στο τέλος της δεκαετίας του εξήντα για να φτιάξουνε ένα εργοστάσιο στο Άστρος ” για το καλο του χωριού” το εργοστάσιο έγινε αργότερα και άλλαξε το χωριό.
Καταργηθήκανε τα δίδακτρα τωνπανεπιστημίων
Αυτό το αναφέρουμε εδώ, ας μην είναι τοπικό θέμα ,γιατί είχε πολύ μεγάλες θα έλεγα απερίγραπτες επιδράσεις στην ελληνική και τοπικη κοινωνία.
Το Νοέμβριο του 1963 η δημοκρατική παράταξη και ο γέρος της δημοκρατίας κέρδισαν τις εθνικές εκλογές και ο γέρος της δημοκρατίας με την επίδραση του Ε.Παπανούτσο κατάργησε τα δίδακτρα για τα πανεπιστήμια. Τότε για να πας στο πανεπιστήμιο ένα χρόνο έπρεπε ο πατέρας σοι να πουλήσει ένα χωράφι άμα είχε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλοι οι ανθρωποι του μόχθου μπορούσαν πια με μεγαλύτερη ευκολία να σπουδάσουν τα παιδια τους για να αλλάξουν ζωή. Οταν τελείωσα το Λύκειο είμαστε 40 μαθητές και νομίζω οι 36-38 πέρασαν στα πανεπιστήμια, στη Νομικη είμαστε 6.
Τα ονόματα των δρόμων
Δεν ξέρω τι έγινε με τα ονόματα των δρόμων, αυτό δεν το παρακολούθησα, και είμαι σίγουρος ,λάθη θα έγιναν που μπορούμε να τα διορθώσουμε αργότερα, όλοι πρέπει να έχουμε προτάσεις. Θα μου επιτραπεί να προτείνω μερικά ονόματα δρόμων που τα θεωρώ σημαντικά ,άμα δεν έγιναν και δεν υπάρχουν, εύχομαι να τα λάβουν υπόψη τους οι αρμόδιοι στο μέλλον.
Θα πρέπειστο Άστρος να έχουμε ένα δρόμο που να λέγεται.
Γιάννη Ματθαίου,Κυριάκου Χασαπογιάννη , Σαράντου Κανελλόπουλου,Τζίμη Γαρδικιώτη. ( ο δρόμος που είναι το σπίτι μας ), Άλκη Χασαπογιάννη
Aυτά τα ονόματα είναι κοντά μας , είναι γεμάτα Άστρος, ας το πούμε διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρχει Άστρος χωρίς όνομα δρόμου ….Κυριάκου Χασαπογιάννη …..Το θείο μου αντιπρόεδρο , δεν θα τον αναφέρω για λόγους αντινεποτικούς , ας τον αναφέρουν οι απόγονοι του ξαδέρφου του……….
Το Άστρος και το επιβλητικό εργοστάσιο του Καρέλλα, ας ευγνωμονούμε τον Τζίμη Γαρδικιώτη και Αλκη Χασαπογιάννη.
astrosgr.com 
