Απο το Δημο μας
“Καταπράσινο ορεινό χωριό με υπέροχη θέα και γνωστό για την νικηφόρα μάχη του Νικηταρά, επονομαζόμενου και Τουρκοφάγου, το Μάιο του 1821. Βρίσκεται στα 1050 μέτρα απέχει 25 χιλιόμετρα από την Τρίπολη, 45 από το Άστρος και διαθέτει καλές τουριστικές υποδομές, με ξενώνες, ταβέρνες. Ιδανικό χωριό για Σαββατοκύριακα και τριήμερα, κατάλληλο για όσους αγαπούν τη φύση και τους περιπάτους, από το χωριό περνά το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4. Ενώ ιδιαίτερη προτίμηση δείχνουν οι επισκέπτες και για το Δασικό χωριό που βρίσκεται λίγο πιο έξω από τα Άνω Δολιανά. Φημισμένο είναι το μάρμαρο Δολιανών ενώ μπορείτε να επισκεφτείτε το Λαογραφικό Μουσείο Χριστοφίλη και να δείτε την τέχνη και παράδοση της περιοχής. Μεγάλη προσέλευση έχει η γιορτή καστάνου, τοπικού προϊόντος της ορεινής Κυνουρίας, που γίνεται το Φθινόπωρο, και στην οποία ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το κάστανο σε δεκάδες συνταγές. Οι κάτοικοι του χωριού μεταφέρονται στα Άνω Δολιανά από τα Κάτω Δολιανά την 23η Απριλίου όπου μεταφέρουν και την εικόνα του Αγίου Γεωργίου από το ένα χωριό στο άλλο με τα πόδια, έθιμο που περνά από γενιά σε γενιά.”
https://www.discoverkynouria.gr/el/sights/ano-doliana
Μια φίλη μας παρατηρεί από τα”Δολιανά Αρκαδίας”
“Το σωστό είναι:Η μεταφορά της εικόνας του Αγίου Γεωργίου γίνεται την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου με τα πόδια από τα Άνω Δολιανά στα Κάτω Δολιανά όπως μεταφέρονταν και οι κάτοικοι παλιά για να περάσουν το χειμώνα στα χειμαδιά (κάτω Δολιανά)Επίσης το χωριό έχει μεγάλη παραγωγή κερασιών που παραλείφθηκε.”
Από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης
Το δασικό χωριό «`Ανω Δολιανά» του Νομού Αρκαδίας βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές του Πάρνωνα, σε υψόμετρο 1.180μ. περίπου, στη θέση Χορευταρού – Κρέκιζα του ορεινού οικισμού `Ανω Δολιανών του Δήμου Κυνουρίας, σε απόσταση 20χμ. ΝΑ της Τρίπολης.
Κατασκευάστηκε από το Δασαρχείο Κυνουρίας, με πιστώσεις του Υπουργείου μας, και έχει δυο οδικούς άξονες πρόσβασης. Η έκτασή του είναι 29 στρέμματα και αποτελείται από 20 ξύλινες μονοκατοικίες. Από αυτές, άλλες έχουν μια κρεβατοκάμαρα – όπου μπορούν να φιλοξενηθούν άνετα 2-3 άτομα – και άλλες δυο ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες – όπου μπορούν να μείνουν 4-5 άτομα. Οι μονοκατοικίες συμπληρώνονται με μπάνιο, κουζίνα, ψυγείο, κι έναν ενιαίο ευρύχωρο καθιστικό χώρο με τζάκι και τραπεζαρία.
Επίσης, υπάρχει ένα κεντρικό εστιατόριο διακοσίων ατόμων, με ένα μεγάλο τζάκι στη μέση, όπου οι επισκέπτες απολαμβάνουν τις ντόπιες λιχουδιές, φτιαγμένες με αρκαδικές συνταγές, από γνήσια τοπικά προϊόντα.
Η κατασκευή του δασικού χωριού έχει γίνει με ιδιαίτερη φροντίδα. Οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, τα δίκτυα φωτισμού, ύδρευσης και αποχέτευσης είναι άριστα, ενώ τα ειδικά μέσα πυρόσβεσης που υπάρχουν εξασφαλίζουν την ασφάλεια της διαμονής.
Ο επισκέπτης, όλες τις εποχές του χρόνου, μπορεί να αποδράσει για λίγο μακριά από το άγχος και τη ρύπανση του περιβάλλοντος των μεγαλουπόλεων, και να περιπλανηθεί στο γραφικό περιβάλλον του δασικού χωριού, με τους πέτρινους τοίχους, τα πεζούλια και τα μονοπάτια, να παρατηρήσει και να θαυμάσει την πλούσια φύση και τις λειτουργίες της, να την αγαπήσει και να την προστατέψει. Μπορεί επίσης να μάθει την ιστορία και να γνωρίσει τη ζωή των σύγχρονων κατοίκων της Αρκαδίας, καθώς η θέση του δασικού χωριού είναι τέτοια, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για επισκέψεις στα πανέμορφα παραδοσιακά χωριά της περιοχής.
Οι επισκέπτες του δασικού χωριού έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με διάφορες άλλες εναλλακτικές δραστηριότητες, όπως ιππασία, τοξοβολία, ποδήλατο βουνού, paint bull, πεζοπορία.
Το δασικό χωριό των `Ανω Δολιανών προσφέρεται για περιβαλλοντολογική εκπαίδευση και ενημέρωση των επισκεπτών, για συνέδρια και σεμινάρια δασοπονικού και περιβαλλοντολογικού περιεχομένου, ενώ υπάρχει δυνατότητα παροχής διευκολύνσεων σε σπουδαστές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης.
http://www.minagric.gr/…/dasika…/1168-xorio-anodoliana
ΥΑ ΥΠΠΕ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/38870/844/9-8-1983 – ΦΕΚ 537/Β/13-9-1983
Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της οικίας ιδιοκτησίας Αφών Χριστοφίλη στον οικισμό Άνω Δολιανά επαρχίας Κυνουρίας νομού Αρκαδίας ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου
Κείμενο
“Xαρακτηρίζουμε την οικία ιδιοκτησίας αδελφών Χριστοφίλη στον οικισμό Άνω Δολιανά επαρχίας Κυνουρίας νομού Αρκαδίας
ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, δυνάμει του άρθρου 52 του Κ Ν 5351/32 “περί αρχαιοτήτων”, γιατί στο σπίτι αυτό οχυρώθηκε οαγωνιστής της Επανάστασης του 1821 ”Nικηταράς ο Tουρκοφάγος ‘ στη μάχη των Δολιανών και γι’ αυτό το λόγο είναι γνωστό ως ”ταμπούρι του Nικηταρά”.
Η οικία, που βρίσκεται σε περίοπτη θέση και στρατηγική θέση του οικισμού, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα οχυράς κατοικίας της περιοχής”.
K N 5351/1932, άρθρο 52.
Από το «Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού, 2015. Οδηγός για την προστατευόμενη περιοχή όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού. Φύση, Πολιτισμός, Οικοτουρισμός. Άστρος Αρκαδίας».
·Δολιανά Το ιστορικό χωριό των Δολιανών είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.050 μ. και σε απόσταση 35 περίπου χλμ. δυτικά του Άστρους, αποτελώντας την «πύλη» προς τον Πάρνωνα. Πρόκειται για έναν παραδοσιακό, γραφικό και δυναμικό ορεινό προορισμό, γνωστό στο πανελλήνιο. Τα Δολιανά είναι γνωστά από την αρχαιότητα για το μάρμαρο άριστης ποιότητας από το οποίο κατασκευάστηκαν σημαντικοί ναοί της αρχαιότητας καθώς και ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Βασιλείου στην Τρίπολη (1855). Τα εντυπωσιακά πετρόχτιστα σπίτια του οικισμού, τα γραφικά καλντερίμια, οι περίτεχνες βρύσες, περιτριγυρισμένα από καστανιές, βελανιδιές, κερασιές, καρυδιές, πλατάνια, συνθέτουν ένα μοναδικό ανθωπογενές και φυσικό περιβάλλον για τον επισκέπτη. Πληθώρα πεζοπορικών διαδρομών ξεκινούν από το χωριό και σε πολλά σημεία συναντούν το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4. Τα Δολιανά είναι επίσης γνωστά από την ονομαστή μάχη των Δολιανών που έγινε εδώ στις 18 Μαΐου του 1821 (Βλ. σελ. 268). Το ιστορικά διατηρητέο κτίριο «Ταμπούρι του Νικηταρά» (κτίριο ιδιοκτησίας Αφών Χριστοφίλη) στα Άνω Δολιανά, όπου οχυρώθηκε ο Νικηταράς με τους συντρόφους του, έχει μετατραπεί σε μουσείο. Λίγο έξω από το χωριό, μέσα σε μια καταπράσινη τοποθεσία απο καστανιές, βρίσκεται το εκκλησάκι του Άη Γιάννη, το ρέμα και ο ομώνυμος καταρράκτης. Το χωριό διαθέτει πλούσια τουριστική υποδομή, ξενώνες, ξενοδοχεία, εστιατόρια και ταβέρνες, καθώς επίσης και το πολυδύναμο Δασικό Χωριό. Τα Κάτω Δολιανά, βορειοδυτικά του Άστρους αποτελούν τη χειμερινή κατοικία των Δολιανιτών. Eδώ διαχειμάζουν οι κάτοικοι των Άνω Δολιανών και επιστρέφουν στο χωριό την άνοιξη, για να περάσουν τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού, όπου μεταφέρουν και την εικόνα του προστάτη του χωριού Αγίου Γεωργίου την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη. Η μεταφορά αυτή γίνεται από το ένα χωριό στο άλλο με τα πόδια (25 χλμ.), έθιμο που περνά από γενιά σε γενιά. Στην ευρύτερη περιοχή των Κάτω Δολιανών, υπάρχουν σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία, όπως το Ασκληπιείο του Πολεμοκράτη και η Έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού στην περιοχή Λουκούς, οι αρχαιολογικοί χώροι στο Κουρμέκι και Τσιόροβο, αρχαία φυλακεία (Ανεμόμυλος, Ξυλόπυργος), ρωμαϊκοί τάφοι και το αρχαίο λατομείο πωρόλιθου στη θέση «Κουφογή». Παραδοσιακό προϊόν των Άνω Δολιανών είναι τα κάστανα που μαζεύουν οι κάτοικοι το φθινόπωρο, οπότε διοργανώνεται η γιορτή τού κάστανου, ενώ στα Κάτω Δολιανά οι κάτοικοι ασχολούνται με την παραγωγή ελαιολάδου και βρώσιμων ελιών (χαρακτηριστικές ποικιλίες το μανάκι και οι χονδροελιές). Καλλιεργούνται επίσης και εσπεριδοειδή.
· Γιορτές Γης, όπως η γιορτή καστάνου και άλλες πλούσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις, τα ονομαστά Ηρώδεια, ιστορικές αναπαραστάσεις, κ.ά. διοργανώνονται στα Δολιανά κάθε χρόνο. Από το 2015 πραγματοποιείται ορεινός ημιμαραθώνιος αγώνας δρόμου στα Άνω Δολιανά στο πλαίσιο διήμερου εκδηλώσεων που διοργανώνεται με αφορμή την επέτειο της ιστορικής μάχης των Δολιανών στις 18 Μαΐου 1821.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άνω Δολιανά Αρκαδίας
Τα Άνω Δολιανά (ή και Δολιανά) είναι ορεινό, πετρόχτιστο χωριό στην επαρχία Βόρειας Κυνουρίας της Αρκαδίας, το οποίο ανήκει στην τοπική κοινότητα Δολιανών.[2] Το χειμώνα κατοικείται από λιγοστούς οικιστές, καθώς οι περισσότεροι διαχειμάζουν στα Κάτω Δολιανά και αρκετοί επιστρέφουν σε αυτό την άνοιξη. Στην απογραφή του 2011 είχε 90 κατοίκους. Είναι χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός, σύμφωνα με σχετική νομοθετική ρύθμιση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.[3][4]
Τα τελευταία χρόνια γνωρίζει αξιόλογη τουριστική ανάπτυξη ήπιας μορφής, με σημαντικό αριθμό επισκεπτών, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα της χειμερινής περιόδου.[5][6]
Ο οικισμός βρίσκεται στο νότιο περίγυρο της πεδιάδας της Τρίπολης. Εκτείνεται σε υψόμετρο μεταξύ των 950 και 1.050 μέτρων και είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις βόρειες πλαγιές του Πάρνωνα, με βορεινή έκθεση, απλωμένος σε δύο γειτονιές και περιβαλλόμενος από ρεματιές και μικρούς καταρράκτες. Ιδιαίτερη αξία έχει η πανοραμική θέα από το σημείο, καθώς μοιάζει με μπαλκόνι[7] που βλέπει προς το οροπέδιο της Τρίπολης και τον κάμπο της Μαντίνειας, με τον οπτικό ορίζοντα να φτάνει ως τα όρη Μαίναλο, Αρτεμίσιο, Χελμό και Ερύμανθο.[8]
Το χωριό είναι κατάφυτο από καστανιές και πλατάνια, ενώ ένα δάσος με έλατα ξεκινάει από το βορειοανατολικό άκρο του. Στην περιοχή ευδοκιμούν ιδιαίτερα οι κερασιές, ενώ παλαιότερα υπήρχαν και βυσσινιές. Επίσης θα δει κανείς μηλιές, φιρικιές, καρυδιές, βελανιδιές αλλά και ορισμένες φουντουκιές και αχλαδιές, σε ένα θέαμα που παρουσιάζει ενδιαφέρον ιδιαίτερα το φθινόπωρο, με την εναλλαγή των χρωμάτων στις φυλλωσιές των φυλλοβόλων δέντρων.[9][10]
Είναι σε απόσταση 175 χιλιομέτρων ή 2 ωρών περίπου από την Αθήνα, 20 χιλιομέτρων (25 λεπτά) από την Τρίπολη και 33 χιλιομέτρων (35 λεπτά) από το Άστρος
Ιστορία
Αρχαία λατομεία
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών: Γλυπτά του Δαμοφώντα από το ναό της Δέσποινας στη Λυκόσουρα. Από αριστερά προς τα δεξιά: Άρτεμις, Δήμητρα, πέπλο Δέσποινας, Άνυτος (Τιτάνας), θηλυκός Τρίτων (θραύσμα από το θρόνο). Τα εκθέματα 2 και 3 είναι από μάρμαρο Δολιανών.
Βορειοδυτικά της κοινότητας, στις θέσεις «Αλεπότρυπες» και «Ψοφιαίικα», βρίσκονται αρχαία λατομεία που χρονολογούνται από την αρχαϊκή-κλασική εποχή και παράγουν το ομώνυμο τοπικό μάρμαρο Δολιανών,[17] το οποίο είναι χρώματος λευκού, με τόνο προς το κυανότεφρο ή ανοικτοκυανότεφρο.[18][19] Είναι από τα ποιοτικότερα μάρμαρα της Πελοποννήσου, παρουσιάζοντας ομοιότητες με το Πεντελικό μάρμαρο της Αττικής, παρ’ όλο που δε φτάνει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του τελευταίου.[20]Χρησιμοποιήθηκε συνηθέστερα ως δομικός λίθος και σπανιότερα στη γλυπτική.
Επανάσταση
Προτομή του Νικηταρά στο ρέμα του Τσάκωνα, εκεί όπου εκτυλίχθηκε η Μάχη των Δολιανών.
Στις 18 Μαΐου του 1821, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, στο χωριό δόθηκε η λεγόμενη Μάχη των Δολιανών. Στη συγκεκριμένη μάχη, ο Νικηταράς που κρατούσε με 300 άντρες τα Άνω Δολιανά, κατάφερε να αποκρούσει 4.000 Τούρκους που επιτίθεντο με πυροβολικό. Εκείνη τη μέρα πήρε και το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος» που τον συνόδευε μετέπειτα, διότι σύμφωνα με την παράδοση έπεσαν πολλοί Τούρκοι από το χέρι του. Στη μνήμη του έχει ανεγερθεί ανδριάντας στην είσοδο του οικισμού και συγκεκριμένα στην περιοχή «ρέμα του Τσάκωνα», το κυρίως θέατρο της μάχης
Αξιοθέατα
Το Ιστορικό και Εθνογραφικό Μουσείο Δολιανών
Στις 23 Μαΐου του 2015 εγκαινιάστηκε το «Ιστορικό και Εθνογραφικό Μουσείο Δολιανών», αφιερωμένο στην ιστορική μάχη που διεξήχθη στο χωριό αλλά και στην ευρύτερη λαογραφία της καθημερινότητας της περιοχής. Στεγάζεται στην οικία Χριστοφίλη, ένα από τα σπίτια στα οποία ταμπουρώθηκαν οι Έλληνες αγωνιστές, περιστατικό από το οποίο η οικία βαφτίστηκε «Το ταμπούρι του Νικηταρά».[45][46] Είναι ανοιχτό για το κοινό κάθε Σάββατο και Κυριακή πρωί με ελεύθερη είσοδο.[47]
Ιδιαίτερου κάλλους είναι το παλαιό σχολείο, το οποίο λειτουργεί σήμερα ως παραδοσιακός ξενώνας. Αποτελείται από δύο κτήρια , τα οποία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα από το ΥΠΕΧΩΔΕ.[48] Το μικρότερο και παλαιότερο από αυτά ανεγέρθη το 1853.[7]
Ως σχολείο, λειτουργούσε τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο κάθε σχολικού έτους, μέχρι οι κάτοικοι να ολοκληρώσουν τη συγκομιδή καστάνων και σπαρτών και να μεταφερθούν στον πεδινό οικισμό. Σταμάτησε τη λειτουργία του τον Οκτώβριο του 1982.
Σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου από το κέντρο του χωριού, στο δρόμο προς τον οικισμό Δραγούνι και μετά τον καταρράκτη στο ρέμα του Αϊ Γιαννιού, βρίσκεται το γραφικό ξωκλήσι του Αϊ Γιάννη, στο μέσον μιας κατάφυτης πλαγιάς με πανοραμική θέα προς το χωριό.
Εδώ είχε στρατοπεδεύσει ο Νικηταράς με τα παλικάρια του από τις 16 Μαΐου του 1821, ερχόμενος από το στρατόπεδο των Βερβένων με τελική κατεύθυνση το Ναύπλιο για να προμηθευτεί σκαγομπάρουτα. Το πρωί της 18ης Μαΐου όταν και είχε προγραμματίσει την αναχώρησή του, μια Οθωμανική φάλαγγα υπό τον κεχαγιάμπεη Μουσταφά άρχισε να ανηφορίζει προς τον οικισμό με απώτερο σκοπό την πλαγιοκόπηση του στρατοπέδου των Βερβένων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Νικηταράς να εισακούσει το κάλεσμα των χωρικών, να αναβάλλει την αναχώρησή του και να επιστρέψει στον οικισμό για να τον υπερασπιστεί. Έτσι ξέσπασε και η Μάχη των Δολιανών.
Το εκκλησάκι του Αϊ Γιάννη αντικριστά του οικισμού
Παραδοσιακές βρύσες
Λόγω του νερού που αφθονούσε στην περιοχή, στο χωριό είχαν κτιστεί αρκετές μαρμάρινες παραδοσιακές βρύσες, οι οποίες διασώζονται μέχρι και σήμερα, αν και ορισμένες έχουν πλέον στερέψει. Ενδεικτικά:
- Σοποτός, αμέσως μετά τον οικισμό Κούβλη και λίγο πριν την είσοδο στα Δολιανά. Σύμφωνα με την αραβογράμματη επιγραφή της χτίστηκε το 1713 και η ονομασία της σημαίνει “καλά νερά” στα σλάβικα.[49]
- Λουτσίτσα, στην αγορά του χωριού.
- Τσιρίκου, στη θέση Ρυκάκια.
- Κόντη, στη θέση Αγγελαίικα.
- Κοντινός
- Βλάγγα
Μάχη των Δολιανών
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Μάχη των Δολιανών ή Μάχη των Βερβένων πραγματοποιήθηκε το Μάιο του 1821 ανάμεσα στους επαναστατημένους Έλληνες με αρχηγό τον Νικηταρά εναντίον των Τούρκων στα Άνω Δολιανά της Πελοποννήσου, στο πλαίσιο της Ελληνικής Επανάστασης.
Η μάχη
Στις 18 του Μάη τέσσερις χιλιάδες Τούρκοι με κανόνια υπό τον Μουσταφά βγήκαν από την Τρίπολη με στόχο τη διάλυση του στρατοπέδου στα Βέρβενα και χωρίστηκαν σε τρεις φάλαγγες. Η πρώτη φάλαγγα επιτέθηκε στα Δολιανά, η δεύτερη στα Βέρβενα και η τρίτη στο Δραγούνι.[3] Από τα Δολιανά μόλις είχε περάσει ο Νικηταράς με κατεύθυνση το Άργος και το Ναύπλιο. Έτρεξε αμέσως με 120 ένοπλους εκεί πίσω και οχυρώθηκε στα πιο γερά σπίτια του χωριού.[2] Ξέσπασε μάχη κατά την οποία οι Έλληνες κατάφεραν, αν και κατά πολύ λιγότεροι να απωθήσουν τους Τούρκους. Στο μεταξύ έφτασαν ενισχύσεις από το στρατόπεδο Βερβένων αλλά αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω και να οχυρωθούν στο εκεί στρατόπεδο όπου προέβαλαν αποτελεσματική αντίσταση στους Τούρκους και στη συνέχεια τους κυνήγησαν ως τα Δολιανά όπου ενώθηκαν με τους άνδρες του Νικηταρά.[3] Οι Τούρκοι τράπηκαν σε φυγή αφήνοντας εβδομήντα νεκρούς, τα κανόνια τους και τρεις σημαίες.[2] Επίσης ο Νικηταράς “κέρδισε” το προσωνύμιο του «τουρκοφάγου». Στη μάχη σκοτώθηκαν ο Γεωργάκης Διγενής και ο Αναγνώστης Ρόρης Δολιανίτης, ενώ άλλοι δώδεκα τραυματίστηκαν.[2]
Η σημασία της μάχης
Η μάχη των Δολιανών ματαίωσε τη διάλυση του στρατοπέδου στα Βέρβενα. Εκεί υπήρχαν 2.500 αγωνιστές και η απώλειά του θα ήταν σημαντική.[2] Επίσης τόνωσε το ηθικό των επαναστατών και άνοιξε το δρόμο για την άλωση της Τριπολιτσάς
Κάτω Δολιανά
Χωριό του κάμπου που δημιούργησαν οι διπλο-κάτοικοι των Άνω Δολιανών για τόπο χειμερινής κατοικίας τους τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ξεχωρίζουμε το όμορφο δημοτικό σχολείο (κτίσμα του 1904) και τα λείψανα αρχαίου πύργου (και οικισμού) στην θέση Τσιόροβο.
Στα Κάτω Δολιανά, κοντά στην ιστορική Μονή Λουκούς, περίπου 4 χλμ από το Άστρος ,είναι η Επαυλη του Ηρώδη του Αττικού ,Έπαρχου των Ρωμαίων κατακτητών.
Πηγές :
Ο δημος μας ,Η Βικιπαίδεια ,Exploring Greece
astrosgr.com 