Διακρίνεται το μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» στην Τεργέστη, η κατασκευή άρχισε το 1798 και τελείωσε το 1805. Mετά τον θάνατο του Δημητρίου Καρυτσιώτη το μέγαρο ονομάστηκε Palazzo Carciotti.
Η οικογένεια Καρυτσιώτη είχε τις ρίζες της στην Καρίτσα της Λακωνίας , ένα μικρό χωριό κοντά στο Γεράκι. Οι πρόγονοι του πριν την επανάσταση του 1821 μετεκόμισαν στον Αγιάννη , στην απέναντι πλαγιά του Καλογεροβουνίου στην τοποθεσία “Καρύτσα”, που είχε νερά και καλό έδαφος. Οταν έφθασαν στο Αγιάννη από το όνομα του χωριού τους πήραν το όνομα Καρυτσιώτης. Το πραγματικό τους επίθετο ήσαν Τριαντάφυλλου.
Οι δικοί μας πρόγονοι είχαν και έχουν στην Καρύτσα του Αγιάννη μέχρι σήμερα μεγάλα αμπέλια και περβόλια με πολλά οπωροφόρα δένδρα , καρυδιές, μπουλαφάτες συκιές, μηλιές, αχλαδιές, φουντουκιές, κυδωνιές, ελιές … και μελίσσια για το νόστιμο μέλι .Δεν ξερουμε αν τα μεγάλα οπωροφόρα δένδρα ήταν από την εποχή το μεγάλου ευεργέτη μας. Διακρίνεται η τοποθεσία Καρύτσα απέναντι από τον Αγιάννη στα δεξιά της φωτογραφίας . Από την Καρύτσα του Αγιάννη , απέναντι από το χωριό, έφυγε 15 χρονών το 1756 ο μεγάλος ευεργέτης μας.
Από
Εύα Γαλανιάδη
το Astros News
Από το 1717 οι μονάρχες της Αυστρίας, για αντιπερισπασμό με την Βενετία, κήρυξαν την ελευθερία του εμπορίου,της βιοτεχνίας και της ναυσιπλοΐας στην Αδριατική. Η άφιξη και η αναχώρηση των εμπόρων γινόταν ελεύθερα, η αγορά και η πώληση των εμπορευμάτων δεν περιελάμβαναν δασμούς, τα πλοία που ελλιμενίζονταν προστατεύονταν από τη Μοναρχία, ενώ υπήρχε πρόβλεψη τα προϊόντα να αποθηκεύονται στο λιμάνι. Στη Τεργέστη τότε η ελληνική γλώσσα ήταν η γλώσσα του εμπορίου. Το 1750 η αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσίαπαραχώρησε τα πρώτα προνόμια στην κοινότητα των ορθόδοξων εμπόρων της Τεργέστης. Η Μοναρχία είχε παραχωρήσει στην Κοινότητα της Τεργέστης το δικαίωμα να συστήσει σπουδαστήριο με δύο διδασκάλους «διά την διδασκαλίαν και παιδείαν του γένους εις την ιδίαν Γραικικήν γλώσσαν».
Ο Δημήτριος Καρυτσιώτηςείχε αποκτήσει πείρα και οικονομική ευημερία στη Σμύρνη , αρνήθηκε να παντρευτεί την κόρη του αφεντικού του , γιατί «ήταν ανάξιος για γυναίκα με ανώτερη μόρφωση και αξίωμα» και βλέποντας τις μεγάλες ευκαιρίες του ελεύθερου εμπορίου της Τεργέστης έφτασε στην αυστριακή Τεργέστη το 1772 σε ηλικία περίπου 30 ετών. Εκμεταλλευόμενος τις παραπάνω ιδιαίτερες συνθήκες, που ήταν ικανός έγκαιρα να καταλάβει και αυτό κάνει την μεγάλη διαφορά , πολύ σύντομα δημιούργησε μεγάλη περιουσία.
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας ίδρυσε μαζί με άλλους ομογενείςτην Κοινότητα Ελλήνων Ορθοδόξων της Τεργέστης, ήταν ενεργότατο μέλος , έθετε τους «κανονισμούς» της κοινότητας και υπηρέτησε σαν «βουλευτής», και επίσης ήταν ένας από τους ιδρυτές και σημαντικούς χορηγούς της Σχολής της Κοινότητας Ελλήνων Ορθοδόξων της Τεργέστης. Το 1812 σε ηλικία 70 ετών εξελέγη και δημοτικός σύμβουλος της πόλης, κάτι που αποδεικνύει την εκτίμηση της οποίας έχαιρε από την τοπική κοινωνία της Τεργέστης.
«Η Κοινότητα της Τεργέστης, όπως και όλες οι κοινότητες στις μεγάλες εμπορικές πόλεις, είχε δικό της καταστατικό που διευκόλυνε τη λειτουργία της. Αξίζει να αναφερθεί ότι ανάμεσα στους κανόνες τους οποίους έπρεπε να ακολουθούν όλα τα μέλη, ήταν ο αποκλεισμός οποιουδήποτε προκαλούσε σύγχυση, ταραχές και «ανακατώματα». Η Κοινότητα απαιτούσε την ένωση και την ομογνωμία από τους αδελφούς, προκειμένου να μην εκτίθεται η Κοινότητα στις Αρχές και δυσφημείται στην τεργεστίνικη κοινωνία».
Το αξιοθαύμαστο είναι ότι ο Δημήτριος Καρυτσιώτης , με άνετη οικονομική ευημερία, σαν άλλος Βολταίρος «της πράξης», ” δεν σπατάλησε την ζωή του με «αριστοκρατίες ,πολυτέλειες και ψηφιδωτά» , αλλά διάλεξε να ασχοληθεί έμπρακτα πρωταρχικά με τα «γράμματα», την μόρφωση των νέων της πατρίδας του και τον αγώνα κατά της Τουρκοκρατίας.
Σχολή Καρυτσιώτη, Αγιάννης και Άστρος.
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη 15 χρονών το 1756, αλλά δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του τον Αγιάννη και το Άστρος.
Από την κτητορική επιγραφή της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη.
«1798 ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18
Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ
ΤΙ ΕΣΤΗΚΑΣ ΘΑΜΒΟΥΜΕΝΟΣ ΦΙΛΕ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝ ΜΕ ΑΠΟΡΙΑΝ ΜΥΣΤΙΚΗΝ ΖΗΤΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΕΙΣ ΤΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΜΩΜΑ ΜΟΥ
Ο Δημήτριος Καρυτσιώτης , πιθανόν να μην είχε διαβάσει Πλάτωνα γιατί άρχισε να εργάζεται 15 χρονών, που έλεγε «παιδείαν μεν ουν φέρει και νίκην» (η παδεία πράγματι φέρει και την νίκη), αλλά αναμφισήτητα επηρεάστηκε από τα καλέσματα του Κοσμά Αιτωλού, του Ρήγα Φεραίου και του Αδαμάντιο Κοραή ( Από την Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη) και από την Αγιαννίτικη παράδοση για «γράμματα». Η πίστη του στην εκπαίδευση και στη μόρφωση του Γένους είχε ήδη διαφανεί από τη σημαντική χορηγία την οποία είχε κάνει στη Σχολή της Κοινότητας των Ορθοδόξων της Τεργέστης.
Το ιστορικό Άστρος και ο ιστορικός Αγιάννης, η πατρίδα του Καρυτσιώτη, είναι μιά κοινότητα για περισσότερα από χίλια χρόνια. Οι Αγιαννίτες δεν παραδόθηκαν ποτέ στους Τούρκους κατακτητές και στο Αγιάννη λειτουργούσαν μυστικά και φανερά σχολεία καθ όλη την διάρκεια της σκλαβιάς. Από το σιγίλλιο του 1638 πληροφορούμαστε ότι ο Αγιάννης έγινε πατριαρχική εξαρχία «χάριν βεβαίως τῆς Σχολῆς τοῦ Ἀγίου Ἱωάννου, λειτουργούσης πολλοῦ παλαιότερον».
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης συνέχισε έμπρακτα την Αγιαννίτικη δέσμευση αιώνων, για «γράμματα» και μόρφωση. Το 1798 έχτισε στην θέση «Κουτρί» στον Αγιάννη την περίφημη και καλλιμάρμαρο Σχολή Καρυτσιώτη και το 1805 έχτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη. Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία για πολλά χρόνια και ακόμα μέχρι σήμερα, αφού όλοι οι Αγιαννίτες και οι Αστρινοί με πολύ μόχθο και με κάθε θυσία επιθυμούσαν τα παιδιά τους να μάθουν γράμματα και σαν απόφοιτοι “καλαμαράδες ” να αλλάξουν την ζωή τους ,σύμφωνα με τις “έξυπνες ” προσδοκίες του μεγάλου ευεργέτη τους Δημητρίου Καρυτσιώτη.
Η προεπαναστατιμένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία. Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Είχε κτιστεί στο λόφο Κουτρί του Αγιάννη Κυνουρίας και ήταν ένα από τα λίγα “πανεπιστήμια” της προεπαναστατικής πατρίδας μας και οι μαθητές της ήταν απο ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας. Ο μεγαλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτήσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη το 1798 και στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος Κυνουρίας ,που άνοιξε το 1805.
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία , έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 και για να γίνει η Β’Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στο Άστρος το 1823. .
Η σχολή ήταν ένα είδος πανεπιστημίου για εκείνη την εποχή, αφού οι μαθητές διδάσκονταν αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, μαθηματικά, φυσική – χημεία, γαλλικά και ιταλικά κ.α. Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης τα πρόβλεψε όλα για την ομαλή λειτουργία της σχολής. Κάλυπτε μέχρι τον θάνατο του όλα τα έξοδα της Σχολης .Έχτισε, ακόμη, οικήματα για τους μαθητές που φοιτούσαν στη Σχολή και για τους διδασκάλους. Επιπλέον, εφοδίασε τη Σχολή με όργανα φυσικής, αστρονομίας, χημείας, χάρτες και άλλα εποπτικά μέσα διδασκαλίας. Έστελνε μάλιστα και χρηματικά ποσά για την πληρωμή των διδασκάλων και του ιατρού που εργάζονταν εκεί και τα φάρμακα για τους μαθητές. Ο Καρυτσιώτης πλούτισε τη Σχολή με βιβλία και δημιούργησε μία μεγάλη βιβλιοθήκη. Ήθελε να ιδρύσει στην πατρίδα του μια σχολή, εφάμιλλη των Ευρωπαϊκών, που θα παρείχε τη γνώση στους μαθητές, δίνοντας τους την ευκαιρία να διαλέξουν δύο κατευθύνσεις: την εμπορική και την επαγγελματική.
Το 1805 δώρισε στους κατοίκους του Άστρους και στη Σχολή μια έκταση περίπου 48 στρεμμάτων, το λεγόμενο «Αγροκήπιο», δίπλα και γύρω από τη Σχολή για να πληρώνονται για δίδακτρα οι καθηγητές της σχολής και να τρώνε οι οικότροφοι μαθητές της σχολής τους καρπούς και τα φρούτα του “αγροκήπιου ” όπως σταφύλια, μούσμουλα. Επίσης περίφραξε το «Αγροκήπιο» με πέτρινο τοίχο (μάντρα), σε μερικά σημεία ψηλότερο από δύο μέτρα. Η μάντρα σώζεται μέχρι σήμερα στα ανατολικά του αγροκηπίου, την υπόλοιπη την έφαγε η “ανάπτυξη”. Το 1805 με τη βοήθεια του αδελφού του, Γεώργιου έφερε το νερό για το χωριό από την “μάννα του νερού” περίπου 5 χλμ, πάνω από τη ιερά μονή της Λουκούς , με πέτρινο σούγελο, (υδραγωγείο) που σε μερικά σημεία ακόμα υπάρχει, για να έχει το χωριό νερό και “να ποτίζεται το αγροκήπιο για να είναι ανοικτή η Σχολή».Σύμφωνα με την διαθήκη του αδερφού του το νερό ανήκε 1/3 στη ιερά μονή Λουκούς, 1/3 στη Σχολή και το 1/3 στο χωριό. Με το νερό αυτό έζησε για ύρδρευση και άρδρευση το Άστρος και το Παράλιο Άστρος περίπου μέχρι την δεκαετία του 1960 και τότε με την αύξηση των κατοίκων προστέθηκαν τα νερά από τα φρέατα . Επίσης έστειλλε τον ανηψιό του Προκόπιο στην Ακαδημία της Παβίας ,για να μάθει γράμματα, και να διευθύνει αργότερα την Σχολή στον Αγιάννη. Τα είχε προβλέψει όλα ο μεγάλος ευεργέτης μας.
Από την πυρπόληση της Σχολής Καρυτσιώτη στον Αγιάννη το 1826 από τον Ιμπραήμ διασώθηκαν 500 βιβλία, τα οποία φυλάσσονταν στην οικία των Ζαφειροπουλαίων (Κάστρο Παραλίου Άστρους). Τα βιβλία αυτά ήταν, κατά την παράδοση, τοποθετημένα σε μια παλαιά ξύλινη βιβλιοθήκη που βρισκόταν στα γραφεία της Σχολής. Μεγάλο μέρος των βιβλίων αυτών έχει διασωθεί και καταγραφεί στις μέρες μας. Τα βιβλία αυτά ήταν ως επί το πλείστον κείμενα αρχαίων φιλοσόφων και συγγραφέων, εκκλησιαστικά κείμενα, εγχειρίδια φυσικής, μαθηματικών κ.α.
Στο ίδρυμα Ζαφείρη στο Άστρος βρίσκονται τα περίπου 500 βιβλία της περίφημης Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη , που προνοητικά και έξυπνα έσωσε και διαφύλλαξε ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος αναγνωρίζοντας την μεγάλη σημασία τους , από τις ορδές του Ιμπραήμ αρχικά στο «αρχοντικό« του στο Σουληνάρι του Αγιάννη και αργότερα τα μετέφερε για καλύτερη προστασία στην οικία του στο Κάστρο του Παραλίου Άστρους.
Δείτε τον σύνδεσμο για περισσότερα για τα βιβλία .
.2: Η Βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη. Χριστίνα Κουλούρη. 1991.
Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζοντας την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο Ελληνικό έθνος εκήρυξε σαν «ιστορικόν διατηρητέον μνημείον», «ιστορικό τόπο» και «αρχαιολογικόν χώρον».
Περιοχή ”Κουτρί” Αγίου Ιωάννη (όπου η ιστορική Σχολή Καρυτσιώτη)
ΥΑ 147099/8654/11-4-1960, ΦΕΚ 199/Β/11-5-1960
Περί κηρύξεως αρχαιολογικού χώρου.
“Χαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν ”Κουτρί” του χωρίου Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας, θερινήν έδραν του Άστρους, ένθα ελειτούργησεν η ιστορική σχολή Καρυτσιώτη εν έτει 1798”.
ΥΑ 47192/1433/11-6-1946, ΦΕΚ 127/Β/8-8-1946
‘Κηρύσσομεν ως ιστορικόν διατηρητέον μνημείον το εν Άστρει διδακτήριον ένθα συνήλθεν εν έτει 1823 η β’ Εθνική Συνέλευσις”.
ΥΑ ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/65069/3340/1-8-2005, ΦΕΚ 1194/Β/30-8-2005
Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.
Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο το εναπομείναν σήμερα τμήμα εκτάσεως 18.850 τα.μ. του παλαιού αγροκηπίου (συνολικής εκτάσεως 46 στρεμμάτων), το οποίο ανήκε στη Σχολή Καρυτσιώτη και εντός του οποίου βρίσκεται η Σχολή Καρυτσιώτη, όπως αυτό εμφαίνεται στο Κτηματολογικό Διάγραμμα κλίμακας 1:1000 και σημειώνεται με τα στοιχεία 1, 2, 3 έως και 15, λόγω των σημαντικών ιστορικών γεγονότων, τα οποία έλαβαν χώρα στη συγκεκριμένη περιοχή.
Ο χώρος αυτός είναι τμήμα του αγροκηπίου – αρχικά 46 στρεμμάτων, το οποίο είχε δωρίσει ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στη Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει το 1805 – δενδροφυτεμένου με πορτοκαλιές, λεμονιές και ελιές, το προϊόν των οποίων χρησιμοποιούνταν για την πληρωμή των δασκάλων της Σχολής και την κάλυψη των εξόδων της.
“Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης».
H διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης είναι ένα συνταγματικό κείμενο. Οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης , ο Κολοκοτρώνης , Κ.Ζαφειρόπουλος και άλλοι τίμησαν με την διακύρηξη το μεγάλο ευεργέτη μας με το καλύτερο τρόπο για τις μεγάλες και ανυπολόγιστες συνεισφορές του στο Ελληνικό Έθνος. «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτου», λέει η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης. Το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης , υπήρχε πριν το 1823, δεν το εφεύραν εκείνη την ημέρα και ο μεγάλος ευεργέτης μας θυμόταν πολύ καλά την πατρίδα του απο το 1756.
Ας το επαναλάβουμε μια φορά ακόμα, ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη 15 χρονών το 1756, αλλά δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του, τον Αγιάννη και το Άστρος.
Μέγαρο «ΑΣΤΡΟΣ» (μετά τον θάνατο του Palazzo Carciotti)
Επίσης το 1798 σε αριστοκρατικό και περίβλεπτο σημείο της παραλίας της Τεργέστης άρχισε την ανέγερση μεγαλοπρεπούς μεγάρου, τελείωσε το 1805, και προς τιμήν της ιδιαίτερης πατρίδας του, ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας έθεσε την επιγραφή «ΆΣΤΡΟΣ». Μετά τον θάνατο του το μέγαρο είναι γνωστό σαν Palazzo Carciotti. Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη 15 χρονών το 1756, αλλά δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του, τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά από το 1756 . Η παραλιακή οδός εμπρός από το μέγαρο ονομαζόταν Viad ei Greci (οδός των Ελλήνων) και η παραλία «Riva Carciotti» ( Από την Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη).
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας στο μέγαρο «ΆΣΤΡΟΣ» αγνοώντας τον άμεσο κίνδυνο από τους Τουρκους και τους συμμάχους τους Αυστριακούς , θερμός υποστηρικτής του αγώνα κατά της Τουρκοκρατίας ,παρείχε για μήνες καταφύγιο στη σοφίτα του στους διασωθέντες Ιερολοχίτες του Υψηλάντη. Επίσης το 1798 παρείχε καταφύγιο και στον εθνικό ήρωα Ρήγα Φεραίο. Δυστυχώς ο Φεραίος προδόθηκε, συνελήφθη από τους Αυστριακούς και παραδόθηκε στους Τούρκους που τον στραγγάλισαν και στη συνέχεια πέταξαν το σώμα του στον ποταμό Δούναβη.
Ο πολύ φημισμένος και νους για την «Ιερά Συμμαχία» Μέττερνιχ, φόβος και τρόμος για τους λαούς της Ευρώπης, ήταν ο Αυστριακός Καγκελάριος και πρίγκιπας, κάτι σαν την «τρόϊκα του 2009» η τους «Θεσμούς του 2014», και το 1816 έμεινε για ένα διάστημα στο τότε μέγαρο «ΆΣΤΡΟΣ».
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας «μπούκωνε» (φιλοδωρούσε) με κάθε τρόπο τους μεγάλους της εποχής, για να βοηθήσουμε πιθανόν στον αγώνα κατά των Τούρκων ,(γνώριζε τι ήταν ο Μέττερνιχ, αλλά προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τον επηρεάσει), όπως «μπούκωνε» (λαϊκά ,να χορτάσουν φαγητό μέχρι σκασμού…) και τους Τούρκους, για να λειτουργεί η Σχολή Καρυτσιώτη 23 χρόνια πριν την επανάσταση.
Είχε επίσης προετοιμάσει και την επιγραφή για τον τάφο του, που μας δείχνει συνοπτικά τον χαρακτήρα του, την αγάπη του για την πατρίδα του ,που δεν ξέχασε ποτέ, και την δέσμευση του για «γράμματα» και μόρφωση των νέων της πατρίδας του.
Από
Εύα Γαλανιάδη
Ο Δημήτριος Καρυτσιώτης και η Ορθόδοξη Κοινότητα της Τεργέστης | Arcadia Portal arcadiaportal.gr
«Το ενδιαφέρον του για τους αδελφούς του στην Κοινότητα, αλλά και για την ιδιαίτερη πατρίδα του, καταδεικνύει έναν ακούραστο άνθρωπο, ο οποίος ένιωθε την ευγνωμοσύνη για την καλή του τύχη και ποτέ δεν ξέχασε τον τόπο του. Το επίγραμμα στον τάφο του, το οποίο παραθέτουμε στα νέα ελληνικά, συμπυκνώνει εύγλωττα όλη του την πορεία:
«Εδώ κείται ο Δημήτριος Καρυτσιώτης, ο οποίος κατά την ευσέβεια, την επιείκεια και κατά την τιμιότητα στις συμβολαιογραφικές πράξεις σε όλους τους Έλληνες και ξένους ήταν σεβαστός έως την τελευταία μέρα της ζωής του, και ο οποίος ουδέποτε λησμόνησε την ιδιαίτερη πατρίδα του, και ίδρυσε σε αυτήν σχολείο με δικές του δαπάνες, για να ανακτήσει η νεότητα του τόπου και των γύρω περιοχών την πατροπαράδοτη αρετή».
Είναι εύκολα κατανοητό ότι ένα παιδί που έφυγε από την Καρύτσα του Αγιάννη 15 χρονών το 1756, δεν εδημιούργησε το ιστορικό Άστρος εκείνη την ημέρα. Το Άστρος υπήρχε για πολλούς αιώνες νωρήτερα και ο μεγάλος ευεργέτης μας δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα του τον Αγιάννη και το Άστρος και για το λόγο αυτό ονόμασε το κτήριο στην Τεργέστη «ΑΣΤΡΟΣ», που θυμότανε καλά από το 1756.
¨Ηθελε να τελειώσει τη ζωή του , με την τελευταία λέξη και επιθυμία του , τονίζοντας στους μεταγενέστερους δέν ξέχασε την πατρίδα του τον Αγιάννη και το Άστρος και την μεγάλη σημασία για την δέσμευση του, για «γράμματα» και μόρφωση των νέων της πατρίδας του.
Το κτήριο της Σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος στεγάζεται σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους.
astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας
Πηγές
Σμαράγδη Αρβανίτη , Οι Σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Αγιάννη και στο ¨Αστρος Θυρέας-Κυνουρίας κατα τα προεμαναστατικά χρόνια ως την απελευθέρωση, 2001-2002 ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΩΝ ΣΠΟΘΔΩΝ ΤΟΜΟΣ Γ
Ο Δημήτριος Καρυτσιώτης και η Ορθόδοξη Κοινότητα της Τεργέστης | Astros News
Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης – astrosgr.com
Σχολή Καρυτσιώτη ( Αγιάννης και Άστρος) (koinotita–astrous.gr) Γιάννη Δ.Κουρμπέλη
Δημήτριος Καρυτσιώτης Γιάννη Δ.Κουρμπέλη
Έχει δημοσιευθεί στους Συνεργάτες μας Astros Kynouria News
astrosgr.com 