
Έχουμε ακούσει διαχρονικά διάφορες γνώμες για την τοποθεσία ενός πιθανού καινούργιου μουσείου στο δήμο μας .
Η γνώμη μας είναι ότι η σχολή Καρυτσιώτη, ο προαύλειος χώρος της σχολής και ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι ένα υπέροχο και μοναδικό «μουσείο» που μπορεί να εξυπηρετήσει καλά και σεμνά , σύμφωνα με τις δυνάμεις μας, την τοπική κοινωνία ,όταν «ωριμάσουμε βίαια και ενηλικιωθούμε βιαιότερα» και αναγκαστούμε να εφαρμόσουμε τους όρους (ΑΔΑ-4Α9Γ-99 ) της απόφασης ΥΠΠΟΤ/ΔΑΒΜΜ/91790 2329 π.ε-12-01-2011, που εγκρίθηκε η “Μελέτη Άρσης Ετοιμορροπίας Αρχαιολογικού Μουσείου Άστρους.
Σε κάθε περίπτωση καταθέτουμε τις απόψεις μας στο δημόσιο διάλογο και συμμετέχουμε , γιατί «αν δεν το κάνουμε άλλοι χειρότεροι από εμάς θα αποφασίσουν».
Τα μουσεία σε όλο το κόσμο γίνονται δίπλα στα ιστορικά μνημεία. Το μουσείο της Ακρόπολης δεν το κτίσανε στο λιμάνι της Αθήνας στον Πειραιά , αλλα δίπλα στην Ακρόπολη.
Όλος ο ντουνιάς και η επιτροπή «Ελλάδα2021» γνωρίζουν “το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας” από τη Β’ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων. O «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα το σπουδαιότερο μνημείο της Κυνουρίας αλλά και της πατρίδας μας.
Η προεπαναστατιμένη Ελλάδα είχε πολλά μικρά “κρυφά” και λίγα φανερά σχολεία. Ένα από τα ελάχιστα φανερά σχολεία ήταν και η περίφημη Σχολή Καρυτσιώτη που είχε κτιστεί το 1798 , 23 χρόνια πριν την Ελληνική επανάσταση και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Είχε κτιστεί στο λόφο Κουτρί του Αγιάννη Κυνουρίας και ήταν ένα από τα λίγα “πανεπιστήμια” της προεπαναστατικής πατρίδας μας και οι μαθητές της ήταν απο ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά μας. Ο μεγαλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης, πανίσχυρος Αγιαννίτης πατριώτης της διασποράς, βρήκε τον τρόπο να επιτρέψουν οι 400 χρόνια κατακτητές Τούρκοι το κτήσιμο και την λειτουργία της σχολής στον Αγιάννη και στο παράρτημα της σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος Κυνουρίας ,που άνοιξε το 1805.
Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία , έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας, από τις 15 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 και για να γίνει η Β’Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στο Άστρος το 1823.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους (κτήριο της σχολής Καρυτσιώτη), ο προαύλειος χώρος της σχολής και ο γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων εíναι φυσικά και λειτουργικά τρεις χωριστοί χώροι με την δική τους ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αλλά δεμένοι μεταξύ τους αρμονικά, σεμνά και επιβλητικά, είναι ένας μαγευτικός χώρος, “διατηρητέον μνημείον” ,από μόνος του ένα υπέροχο και μοναδικό «μουσείο» που θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.
Σε όλο το κόσμο τέτοια μεγάλα σχέδια που θα επηρεάσουν μια μικρή τοπική κοινωνία για πάντοτε γίνονται γραπτά, φανερά και δημόσια. Είναι δίκαιο και ηθικό οι αιρετοί να καταθέτουν δημόσια αιτιολογημένες συγκεκριμένες προτάσεις για δημόσιο διάλογο και να καλούν τις τοπικές κοινωνίες να συμμετέχουν. ¨Οταν οι συνθήκες ωριμάσουν για ένα μεγάλο έργο οι αρετοί , αφού πρώτα αφουγγράζονται τη τοπική κοινωνία, πρέπει να καταθέτουν συγκεκριμένο σχέδιο στα εκλογικά τους προγράμματα και να καλούν τους πολίτες να τα εγκρίνουν με την ψήφο τους.Η έγκριση από τους πολίτες των εκλογικών προγραμμάτων υποχρεώνει τους αιρετούς να «κάνουν έργα τα λόγια τους».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα τέτοιο καινούργιο μουσείο πρέπει να κτηστεί στο φυσικό χώρο του και η μοναδική τοποθεσία του είναι η πλατεία Καρυτσιώτη , δίπλα στον «Ιερό Χώρο» της Β΄Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων , στην σχολή Καρυτσιώτη και κοντά στο τήλιο πού «στους ίσκιους του» έγινε το Κολοκοτρωνέικο τραπέζι.
Κάθε άλλη επιλογή θα είναι μια αιώνια ντροπή, έναι μεγάλο αίσχος, ένα στίγμα που δεν θα σβήσει ποτέ.
Το κτήριο του μουσείου θα πρέπει να σέβεται τον χώρο και μαζύ με το «Ιερό Χώρο » και τη σχολή Καρυτσιώτη , θα συμπληρώνουν αρμονικά τι θέλουμε να δείξουμε. Η Σχολή φυσικά θα χρησιμοποιείται για ότι σχετικό θέλουμε να προβάλουμε.
Το Μουσείο Κυνουρίας , ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, ο προαύλειος χώρος της σχολής και η σχολή Καρυτσιώτη θα συνυπάρχουν και θα είναι δεμένοι μεταξύ τους σε ένα μεγαλείο , ένα υπέροχο και μοναδικό «μουσείο» που θα θαυμάζουν οι επισκέπτες μας.
Θελουμε μουσείο για όλους τους γνωστούς λόγους προβολής και διατήρησης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Το μουσείο πρέπει να γίνει για ότι καλύτερο και γνωστότερο έχει να προσφέρει ο τόπος μας, όλη η Κυνουρία , αλλά και να περιέχει σαν ένα μέγαλο θέμα τη Β” Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων και το μεγάλο ευεργέτη μας Δημήτριο Καρυτσιώτη.
Τα μουσεία κυρίως γίνονται για τους νέους και τους νέους επιδιώκουμε να φέρουμε στα μουσεία μας .Ο προτεινόμενος χώρος είναι τέλειος για ότι θέλουμε και πρέπει να επιδιώκουμε, γιατί είναι στο κέντρο του Άστρους και οι νέοι μας μαζύ με τους ηλικιωμένους που δεν έχουν η δεν μπορούν να οδηγούν αυτοκίνητα με τα πόδια θα έχουν μια εύκολη πρόσβαση, σε πολύ κοντινή απόσταση.
Δίπλα βρίσκεται το Ίδρυμα Ζαφείρη που παρέχει κατάλληλες και αναγκαιές υποδομές για τους επισκέπτες, (να πιούνε έναν καφέ, ένα αναψυκτικό), και άλλα πολλά ιδιωτικά κτήρια που εύκολα μπορούν να γίνουν υποδομές μαγαζάκια κ.λ.π. η κεντρική πλατεία και όλα αυτά “με τα πόδια» ,σε πολύ κοντινή απόσταση , εύκολη πρόσβαση. Όλα αυτά ειναι αναγκαία, πρέπει να υπάρχουν για κάθε σύγχρονο μουσείο και πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμα.
Συνοπτικά τέλειος χώρος για τους νέους και τους επισκέπτες μας μουσείο, σχολεία, απέραντη πλατεία Καρυτσιώτη , γήπεδο, Ίδρυμα Ζαφείρη με βιβλιοθήκη και χώρους υποδομής, «Ιερός Χώρος», σχολή Καρυτσιώτη , ιδιωτικά κτήρια έτοιμα για μαγαζάκια, κεντρική πλατεία και όλα αυτά σε πολύ κοντινή απόσταση “με τα πόδια».
Για την πρόσβαση των λεωφορείων και αυτοκινήτων υπάρχει η πλατεία Καρυτσιώτη που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έξυπνα με λίγη φαντασία.
Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε όλα αυτά μαζύ,άνετα και εύκολα προσβάσιμα δεν υπάρχουν πουθενά σε κανένα μουσείο της πατρίδας μας..
Αυτά καλούμαστε να «πουλήσουμε» και να διαφημίσουμε στους αρμόδιους φορείς, που ο σωστός φυσικός χώρος μαζύ με τα περιεχόμενα και τα θέματα του μουσείου, που θα είναι από όλη την Κυνουρία και από όλη την Ιστορία μας, θα πείσουν όλους ότι “αυτό πρέπει να κάνουμε”.
Πρέπει εδώ να αναφέρουμε συνοπτικά γιατί το μουσείο δεν πρέπει να γίνει στη έπαυλη του Ρωμαίου έπαρχου. Στην έπαυλη του Ηρώδη πρέπει αναμφισβήτητα να διατηρήσουμε και να προβάλουμε με καλύτερο τρόπο όλα τα ακίνητα ,ότι έχουμε εκεί, ότι φυσικά βρίσκεται εκεί π.χ. τα ψηφιδωτά.
Είναι άλλο πράγμα ηθελημένα να «κτήζουμε» κάτι καίνουργιο από την αρχή και άλλο πράγμα να διατηρήσουμε κάτι που υπάρχει. Τα αγάλματα και τα μνημεία δεν είναι ανήθικα, οι άνθρωποι που τα κλέβουν είναι ανήθικοι, οι συνεργάτες είναι οι προδότες. Δυστυχώς για μερικούς όλα τα πράγματα είναι δεμένα μεταξύ τους, έχουν συνέχεια. Το στίγμα αυτής της σχέσης καταδικάζουμε και απομακρυνόμαστε όσο μπορούμε. Να κτήσουμε κάτι καινούργιο στο χώρο της έπαυλης, το μουσείο Κυνουρίας. είναι έμμεσα και άμεσα μια διάκριση και προβολή για την ζωή και το έργο του Ρωμαίου έπαρχου, συνεργάτη των Ρωμαίων κατακτητών. Θα μου επιτρέψετε να θυμίσω οτι “πρεπει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους”,Το νόμιμο όνομα του είναι, και αυτό πρέπει να χρησιμοποιούμε δημόσια, Lucius Vibullius Hipparchus Tiberius Claudius Atticus Herodes (Λούκιος Βιβούλλιος Ίππαρχος Τιβέριος Κλαύδιος Αττικός Ηρώδης ), είναι άλλωστε και τιμή για το ίδιο και το κοινό.
Θα καταθέσουμε σύντομα, για κάθε ενδεχόμενο ,τις απόψεις μας για τον Ρωμαίο έπαρχο και αναλυτικά τους λόγους που δεν πρέπει να κτήσουμε στη έπαυλη το Μουσείο Κυνουρίας, για να τελειώσουμε οριστικά με αυτό το θέμα.
Δεν θέλουμε να στενοχωρήσουμε κανέναν, αλλά θα σχολιάσουμε την πρόταση του δήμου μας για τη δημιουργία Ψηφιακού Ιστορικού Μουσείου με τίτλο «Ηρώων Αποτυπώματα», το οποίο θα φιλοξενεί φυσικά και ψηφιακά εκθέματα ,το οποίο θα βρίσκεται στο Παράλιο Άστρος.
Παρακαλούμε δημόσια τον δήμαρχο μας και το Δ.Σ. του δήμου με ηρεμία να αφουγρασθούν την τοπική κοινωνία και να αποφασίσουν ανάλογα.Τέτοιες αποφάσεις απαιτούν την έγκριση και συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και δεν πρέπει ποτέ να αποφασίζουμε βιαστικά και στα κρυφά .
Διαφορετικά η επόμενη δημοτική αρχή θα αποφασίσει τελικά με πρόγραμμα εγκριμένο από τους συνδημότες μας .Η θέση του μουσείου στον τόπο μας , σε μια σχετικά μικρή κοινωνία , είναι μεγάλο θέμα και όλοι πρέπει να πούμε την γνώμη μας και δεν είναι σωστό, ηθικό και λογικό να αποφασίζουν 2-3 άνθρωποι, όποιοι και είναι αυτοί.
Τα μουσεία σε όλο το κόσμο γίνονται δίπλα στα ιστορικά μνημεία.
Κάθε άλλη επιλογή θα είναι μια αιώνια ντροπή, έναι μεγάλο αίσχος, ένα στίγμα που δεν θα σβήσει ποτέ. Είναι ύβρις της τοπικής κοινωνίας να έχουμε μουσείο για την Β Έθνοσυνέλευση, όχι κοντά στον χώρο της Εθνοσυνέλευσης, αλλά όπου μας καπνίσει ακόμα και για εμπορικούς λόγους.
Καλούμε τους συμπολίτες μας ανοίξουν τα μάτια τους και τα αυτιά τους και τους αιρετούς μας να συνετιστούν γρήγορα.
Το πρώτο παλαιό Μουσείο Άστρους

¨Αυτά μπορούσαμε αυτά κάναμε»Το πρώτο παλιό μουσείο βρισκότανε επίσης στην γωνιά προς το δρόμο τησ πλατείας Καρυτσίώτη.
Το πρώτο μουσείο Άστρους όπως ήταν πριν την κατεδάφηση.Εδώ έκτισε την ιδέα του Μουσείου Άστρους O «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης , κουβαλούσε τα μαρμάρινα αγάλματα με τους συγχωριανούς του χωρικούς και ζήταγε καμιά φορά και την βοήθεια του Πάνου Καμπύλη, που ήταν νεώτερος και δυνατότερος, να τα ανεβάσουν στη σκάλα και λόγω της μεγάλης ηλικίας του έπιανε και αυτός δήθεν από μια άκρη για να βοηθήσει. Τα κάγκελα στα παράθυρα για ασφάλεια από τους αρχαιοκαπήλους , δεν τα είχε βάλλει ο Καρυτσιώτης ούτε ο γεωοπόνος και οι κηπουροί του αγροκηπίου, τα είχε βάλλει με τα χέρια του …ο αείμνηστος καθηγητής μας και τα επιθεωρούσε κάθε φορά που άνοιγε του Μουσείο Άστρους.Τον σάτυρο τον κουβαλούσε πάντοτε μαζύ του, για κάθε ενδεχόμενο ασφαλισμένο στη τσέπη του.

Η φωτογραφία από την ιστοσελιδα Θυρεάτις Γη.
Είμαι σίγουρος άμα ζούσε σήμερα, θα μας συγκέτρωνε όλους στην πλατεία, θα μας έβγαζε ένα ωραίο πανηγυρικό λόγο και θα μας έβαζε όλους μπροστά με μυστριά και τσιμέντο να κλείσουμε την «πρόφαση της ρωγμής » και την «πρόφαση της παγίδας της μελέτης της στατικής επάρκειας» σήμερα…… Όλους, το δήμαρχο μπροστά ,θα τον είχε πείσει σίγουρα δεν θα του ξέγευγε. Θα καθότανε δίπλα και θα έκανε ότι τάχα βοήθαγε η ανακάτευε την λάσπη, αλλά περισσότερο για να είναι σίγουρος ότι κάναμε καλή δουλειά και το τελειώσαμε, ….σήμερα.

O «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης ,διακρίνεται τρίτος απο αριστερά με άλλους καθηγητές στο πραύλειο τησ σχολης ΚΑρυτσιώτη την δεκαετί του 1950.