Είναι καιρός να αποφασίσουμε να ανέβουμε στη Ζάβιτσα για να δούμε το κόσμο καλύτερα , με τα δικά μας μάτια. Η θέα από την Ζαβιτσα είναι υπέροχη και μας περιμένει να την απολαύσουμε.
Η Ζάβιτσα είναι το δικό μας βουνό που όλοι μας πρέπει να ανεβούμε αργά η γρήγορα για να μπορέσουμε να αγναντέψουμε την θέα και να δούμε το κόσμο με μια άλλη ματιά.Υπάρχει κόσμος πέρα από την Ζάβιτσα, που μπορεί να μας μάθει πολλά.
Η Ζάβιτσα είναι ένα μεγάλο φυσικό και κυρίως πνευματικό εμπόδιο που πρέπει σύντομα να το ξεπεράσουμε. Το άγνωστο όλους μας φοβίζει , δεν ξέρουμε τι εμπόδια και κινδύνους θα βρούμε μπροστά μας. Όταν αρχίσουμε να δοκιμάσουμε να βγούμε από τον μικρό κόσμο μας, το κόσμο του βολέματος, το κόσμο που μας λένε οι εξουσίες ότι “καλά είμαστε όπως είμαστε”, φοβόμαστε. Αυτό τούς αρέσει και κυρίως τους εξυπηρετεί, να τους ακούμε πειθήνια και να κάνουμε ότι μας λένε. Να λέμε το έγραψαν και “οι εφημερίδες ” , το είπε και “η τηλεόραση”( η το χαζοκούτι όπως την αποκαλούν οι μεγαλύτεροι μας) , το είδα στο “διαδύκτιο” λένε οι νεώτεροι, όλα αυτά είναι σωστά όπως μας τα σερβιρουν μερικοί “γραμματισμένοι καλοί εθελοντές “. Μας λένε έξυπνα δεν χρειάζεται να τα ξανασκεπτούμε και είναι λάθος ακόμα να κάνουμε ερωτήσεις η να παίρνουμε δημόσια θέσεις , να αμφιβητούμε τις “εξουσίες” τους.
Η παράδοση, τα ήθη και τα εθιμά μας είναι αδιαφιλονίκητες αξίες που έχουν δοκιμαστεί για χιλιάδες χρόνια και πρέπει να τα σεβόμαστε και να τα ακολουθούμε .Είναι σαν τα παλιά κεραμύδια των παλιών σπιτιών μας που δεν θα τα χαλάσει ποτέ κανένας παγετώνας , όπως συνήθως γίνεται με όλα τα καινούργια πράγματα που χαλάνε γρήγορα, γιατί εσκεμμένα οι μοντέρνοι επιχειρηματίες τώρα τα φτιάχνουν ψεύτικα ,για να πάρουμε γρήγορα καινούργια και να κερδίσουν περισσότερα. Δεν μιλάμε γι αυτά.
Μιλάμε για τις καινούργιες ιδέες που μας σερβίρουν καθημερινά όλοι οι καλοπροαίρετοι εθελοντές που σχίζοντε να μας βοηθήσουν και εκούσια προσφέροντε με χαμόγελο ακόμα να σκέπτοντε για μας, και όλα αυτά τα κάνουν για ένα απλό λόγο το δικό τους συμφέρον , γι αυτό χαμογελούν, η χαρά τους δεν κρύβεται.
Είναι καιρός να αποφασίσουμε να ανέβουμε στη Ζάβιτσα για να δούμε το κόσμο καλύτερα , με τα δικά μας μάτια. Είναι καιρός να περπατήσουμε την ανηφόρα και να ξεπεράσουμε τα μικρά εμπόδια που θα βρούμε μπροστά μας. Είναι καιρός να πούμε είμαστε ελεύθεροι από όλα, είναι καιρός όλα να τα δούμε με τα δικά μας μάτια και να τα καταλάβουμε όπως εμείς μπορούμε, δεν χρειαζόμαστε πια τους καλοπροαίρετους “ειδικούς” να μας εξηγήσουν τίποτα, αρκετά πιά χορτάσαμε , μας σώσανε αρκετά , καταλάβαμε πια γιατί χαμογελούν ασταμάτητα όπου ακατάπαυστα ποζάρουν.
Η επανάσταση του 1821 μετά τετρακόσια χρόνια δουλείας και σκότους , μοναδικό φαινόμενο στη παγκόσμια ιστορία , έγινε γιατί υπήρχαν ακόμα άνθρωποι σαν τον Κολοκοτρώνη η τον Παπαφλέσσα ,που όχι μόνο μας απελευθέρωσαν ,αλλά μας άφησαν παρακαταθήκες πως πρέπει να μείνουμε ελέθευροι ακόμα και σήμερα.
Ο Παπαφλέσσας ήταν σταλμένος της Φιλικής Εταιρείας στη Πελοπόννησο για να βολιδοσκοπήσει αν υπήρχαν συνθήκες να αρχίσει η επανάσταση. Όταν συναντούσε τους υπόδουλους Έλληνες τους έλεγε. Τι περιμένετε ακόμα, αλοίμονο σας άμα αργήσετε περισσότερο, η επανάσταση άρχισε στη Οδησσό και σύντομα θα μπούμε στη Κωνσταντινούπολη. Οταν γύρισε στη Οδησσό να πει στους εταίρους τι είδε στη Πελοπόννησο τους είπε , τι περιμένετε, αλοίμονο σας άμα αργήσετε περισσότερο , όλος ο Μωριάς ξεσηκώθηκε διώξανε τους Τούρκους και σύντομα θα μπούνε στη Κωνσταντινούπολη.
Όταν η επανάσταση στο δεύτερο έτος έδειχνε τις δυσκολίες που υπήρχαν, οι Αγγλοι φίλοι μας έστειλαν ενα ναύαρχο να συμβιβάσει τους εμπολέμους .Ο ναύαρχος συνάντησε τον γέρο του Μωριά στο Ναύπλιο και του ζήτησε να συμβιβαστεί με τους Τούρκους κατακτητές και ο γέρος του Μωριά έδωσε την απάντηση.
–Εμείς ποτέ δεν παραδοθήκαμε , πολεμάμε τους Τούρκους κατακτητές ασταμάτητα τετρακόσια χρόνια στους κάμπους και στα βουνά, και για να καταλάβει καλύτερα ο ναύαρχος συνέχισε . Φωτιά και τσεκούρι στους συνεργάτες των κατακτητών. Ο ναύαρχος κατάλαβε καλά και η συνάντηση τελείωσε γρήγορα.
Έχουμε και σήμερα πολλές δυσκολίες. Εμείς μόνοι μας θα αποφασίσουμε σαν τον Παπαφλέσσα να γίνουμε αφεντικά στο τόπο μας, ας μην περιμένουμε τους καρχαρίες να αποφασίσουν για μας, και σαν τον Κολοκοτρώνη εμείς ξέρουμε τις δυσκολίες όλες δεν θα παραδοθούμε ποτέ σε κανένα. Εμείς δεν θα χάφτουμε, ούτε θα δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα, τις αδικαιολόγητες αποφάσεις των κάθε είδους διαχειριστών και εμείς θα πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν. Εμείς θα πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, κανένας άλλος δεν θα το κάνει για μας.
Από δω και πέρα εμείς θα αποφασίζουμε αν θα αγοράζουμε για επίδειξη μερσεντές με δανεικά η επειδή “το έχουν όλοι”, η θα κρατήσουμε το ποδήλατο η το γαιδούρι μας να περάσουμε απέναντι πέντε λεπτά αργότερα. Εμείς θα αποφασίσουμε τι θα κάνουν οι “αρμόδιοι διαχειριστές” και τι θα λένε οι αντιπρόσωποι μας.
Εμείς δεν θα ξεπουλιόμαστε , ούτε θα τα δίνουμε όλα για μια χούφτα ευρώ ,για μια καρέκλα η μια μπουκιά ψωμί.
Μια και το πήραμε απόφαση , από δω και πέρα εμείς θα σκεπτόμαστε τι μας λένε όλοι οι καλοπροαίρετοι εθελοντές , τα “χαζοκούτια” , οι πολιτικοί μας , οι “αρμόδιοι διαχειριστές” των οικοπέδων μας .Eμείς θα αποφασίζουμε τι να κάνουμε για όλα.
Υπάρχει κόσμος πέρα από την Ζάβιτσα ,που μπορεί να μας μάθει πολλά.
Η Ζάβιτσα είναι το δικό μας βουνό που όλοι μας πρέπει να ανεβούμε αργά η γρήγορα, για να δούμε το κόσμο καλύτερα , με τα δικά μας μάτια.
astrosgr.com 
