O Γεώργιος Λεβέντης ήταν ένας από τους ηγέτες της Φιλικής Εταιρείας που αγωνίστηκε κατά την Επανάσταση του 1821 και μετέπειτα πολιτικός του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεννήθηκε στο Κορακοβούνι της Κυνουρίας το 1790. Μεγάλωσε και σπούδασε στην Ύδρα και αργότερα μετέβη στη Μολδαβία. Το 1812 ανέλαβε καθήκοντα διερμηνέα στα ρωσικά προξενεία του Βουκουρεστίου και του Ιασίου στη Ρουμανία. Το 1817 ανέλαβε τη διεύθυνση του γενικού ρωσικού προξενείου στη Μολδαβία, ενώ παράλληλα μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Ο Λεβέντης, πιστεύοντας ότι το έργο της οργάνωσης έπρεπε να εξαπλωθεί σε περισσότερες περιοχές, και με τη συμμετοχή Βουλγάρων και Σέρβων, άρχισε αλληλογραφία με Βούλγαρους οπλαρχηγούς και Σέρβους ηγέτες, που ίσως μπορούσαν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο, ξοδεύοντας για το σκοπό αυτό σημαντικά ποσά. Το 1819 ο Λεβέντης εκλέχτηκε ως ένας από τους ηγέτες της Φιλικής Εταιρείας. Ήταν ο επικεφαλής της Εφορίας των Φιλικών του Βουκουρεστίου[1]. Προσέφερε μεγάλα ποσά για την ενίσχυση του έργου της, καθώς και για τις σπουδές των Ελλήνων σε ευρωπαϊκές σχολές και πανεπιστήμια.
Ύστερα από την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό πήγε στην Πελοπόννησο. Επίσης, εκλέχτηκε πληρεξούσιος της πατρίδας του στην Εθνοσυνέλευση του 1832. Το 1833 παντρεύτηκε την Ραλλού Λεβέντη το γένος Παπαρρηγόπουλου (αδερφή του γνωστού ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου).[2]
Αφού ξόδεψε πάρα πολλά για το Ελληνικό Έθνος, πέθανε από αποπληξία στην Αθήνα, πάμφτωχος, στις 24 Νοεμβρίου 1847.
Το Ορεινό Κορακοβούνι είναι ένας ορεινός οικισμός, χτισμένος σε υψόμετρο 534 μ. Έχει απόσταση 12 χλμ από το Κορακοβούνικαι 22 χλμ από το Άστρος. Το χωριό υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Βόρειας Κυνουρίαςκαι έχει πληθυσμό 8 μόνιμους κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011
Το χωριό, σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε μετά την καταστροφή του Παλαιού Κορακοβουνίου (οικισμός που υπήρχε κοντά στον Πραστό) από τα τουρκικά στρατεύματα το 1687.[2] Μαζί με το Παλαιό Κορακοβούνι καταστράφηκαν επίσης ο Άγιος Ιωάννης, η Μελιγού, η Καστάνιτσα και ο Πραστός. Μετά την καταστροφή του χωριού οι κάτοικοι ίδρυσαν ένα νέο χωριό στην θέση όπου βρίσκεται σήμερα το Ορεινό Κορακοβούνι. Κατά τα έτη της Τουρκοκρατίας ο οικισμός υπαγόταν στο Βιλαέτι Αγίου Πέτρου. Σύμφωνα με ενετική απογραφή του 1699 το χωριό διέθετε δύο εκκλησίες: τον Άγιο Δημήτριο και την Παναγία, καθώς και δύο εφημέριους.[3] Τον 18ο και 19ο οι Κορακοβουνίτες ανέπτυξαν εμπορικές σχέσεις με διάφορες περιοχές, καθώς οι Κορακοβουνίτες ζούσαν και εμπορεύονταν σε μέρη όπως οι Σπέτσες, η Ύδρα, η Κωνσταντινούπολη, η Οδησσός κ.α.
Κατά τα έτη 1750 – 1775στο χωριό έδρασε ο κλέφτης Γεώργιος Λεβέντης (παππούς του φιλικού), ο οποίος ήταν πρωτοπαλίκαρο του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη.[4] Με την ίδρυση της Φιλικής Εταιρίαςπολλοί Κορακοβουνίτες έγιναν μέλη της, με σημαντικότερο τον έμπορο Γεώργιο Λεβέντη(1790 – 1847). Η συνεισφορά των Κορακοβουνιτών στην Επανάσταση του 1821 ήταν σημαντική, καθώς πάνω από 100 αγωνιστές διακρίθηκαν στις μάχες των Δολιανών, Βερβένων, της Τριπολιτσάςκ.α. Το 1826 το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από τις ορδές του Ιμπραήμ πασά. Μετά την απελευθέρωση το χωριό υπήχθη στον Δήμο Βρασιών (1834 – 1912). Από το Ορεινό Κορακοβούνι προήλθε το Χειμερινό Κορακοβούνι, το οποίο δημιουργήθηκε κατά τον 18ο αι. και αποτελεί μόνιμη κατοικία των Κορακοβουνιτών.
astrosgr.com 