
Στη Μελιγού υπάρχει προτομή του Κολοκοτρώνη, ο οποίος είχε κατασκηνώσει μαζί με τους άλλους αγωνιστές κατά τη διάρκειας της Β΄ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων στο Άστρος Κυνουρίας.
Η “πολιτική σοφία” του αρχιστράτηγου Θεόδωρου Κολοκότρωνη έπαιξε καταλυτική σημασία για να διατηρηθεί η αναγκαία εκείνη την ώρα“εθνική συννενόηση και εθνική ενότητα”. O γέρος του Μωριά δέχτηκε “ότι αποφασίστηκε” από την συνέλευση, ακόμα και την καθαίρεση του από αρχιστρατήγου, που είχε κερδίσει στα πεδία των μαχών από τους αγωνιστές, όπως στην πανωλεθρία του Δράμαλη στα Δερβενάκια, που αναμφισβήτητα έπαιξε καταλυτική σημασία στην νικηφόρα πορεία του απελευθερετικού αγώνα.
Ο γέρος του Μωριά γεννήθηκε κάτω από μα γκορτσιά στα βουνά του Μωριά, γιατί ο πατέρας τους εκεί πολεμούσε τους κατακτητές,δεν βολευότανε εύκολα στα “αρχοντικά”και “τις επαύλεις” των συνεργατών κοτζαμπάσηδων.Oι κλέφτες και οι Κολοκοτρωναίοι ήταν πάντοτε ελεύθεροι και ποτέ δεν υποδουλώθηκαν για τετρακόσια χρόνια , και μάχονταν στους κάμπους και τα βουνά τους Tούρκους κατακτητές.
Όταν η επανάσταση στο δεύτερο έτος έδειχνε τις δυσκολίες που υπήρχαν, οι Αγγλοι φίλοι μας έστειλαν ενα ναύαρχο να συμβιβάσει τους εμπολέμους .Ο ναύαρχος συνάντησε τον γέρο του Μωριά στο Ναύπλιο και του ζήτησε να συμβιβαστεί με τους Τούρκους κατακτητές και ο γέρος του Μωριά έδωσε την απάντηση.
Ο γέρος του Μωριά με δύο λόγια παρακάτω τα λέει όλα
–Εμείς ποτέ δεν παραδοθήκαμε , πολεμάμε τους Τούρκους κατακτητές ασταμάτητα τετρακόσια χρόνια στους κάμπους και στα βουνά, και για να καταλάβει καλύτερα ο ναύαρχος συνέχισε . Φωτιά και τσεκούρι στους συνεργάτες των κατακτητών. Ο ναύαρχος κατάλαβε καλά και η συνάντηση τελείωσε γρήγορα
Ο γέρος του Μωριά έμπρακτα έλεγε βροντερά δεν τον ενδιαφέρουν οι “καρέκλες“ της εξουσίας και τα ” στρατηγεία”, στους “ασπροπουκαμισάκηδες ” κοτζαμπάσηδες των πρώτων καθισμάτωντης Β’ Εθνοσυνέλευσης, στα “τσογλάνια, και στους “τί Μπραίμης τι Ζαίμης ” ,όπως σοφά ο λαός μας αποκαλούσε τους συνεργάτες κοτζαμπάσηδες ,προεστούς που φανερά και αποκλειστικά κόβοντουσαν για τις κουτάλες της εξουσίας..
Ο γέρος του Μωριά θεώρησε αναγκαίο ,να πει τα πράγματα με το όνομά τους, και προειδοποίησε το “τσογλάνι” Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, όπως τον αποκαλούσαν οι αγωνιστές.

«Σου λέγω τούτο, Κύριε Μαυροκορδάτε… μη καθίσεις πρόεδρος διότι έρχομαι και σε διώχνω με τα λεμόνια, με τη βελάδα όπου ήρθες»
Ο κοτζαμπασισμός , οι “συνεργάτες “των εξουσιών και οι“γενιτσαραγάδες” είναι τούρκικη κατάρα και η χειρότερη πληγή και πανούκλα του Ελληνικού Έθνους.
O γέρος του Μωριά νωρήτερα στα Βέρβενα στις 21 Ιουνίου 1821 και στη Ζαράκοβα στις 4 Ιουλίου 1821 έσωσε κυριολεκτικά από λυτσάρισμα τους Γερουσιαστές κοτζαμπάσηδες από την οργή των αγωνιστών και του λαού. Χαρακτηριστικά είπε στο εξαγριωμένο πλήθος πρέπει να σκοτώσετε μένα πρώτα.
Επίσης στη Μελιγού ο γέρος του Μωριά απόρριψε τις προτάσεις των οπλαρχηγών Πλαπούτα και Ανδρούτσου να σφάξουν στα Άστρος τους μαζωμένους από ολή την την επικράτεια κοτζαμπάσηδες, δεν ήθελε να χυθεί Ελληνικό αίμα. Χαρακτηριστικά είπε στον Αδρούτσο. «Ρε, τι τους πέρασες τους ανθρώπους, κοκορόπουλα να τους σφάξουμε; Αυτοί οι Πολιτικοί ξέρουν τέτοια τερτίπια στα πολιτικά πράγματα που μας είναι χρήσιμοι, όπως εμείς είμαστε χρήσιμοι περισσότερο στον πόλεμο»
Ο στόχος του εκείνη την ώρα ήταν οι Τούρκοι κατακτητές,που λήστευαν και βιαιοπραγούσαν εναντίον τοu λαού , αυτούς πελεμούσε ο γέρος του Μωριά. Δεν πολεμούσε για το εαυτό του , ούτε για καρέκλες και στρατηγεία, ούτε για τους τους κοτζαμπάσηδεs, γιατί αυτοί είχαν βολευτεί και απολάμβαναν τις ληστείες , τους φόρους και το πλιάτσικο που κάνανε σαν καλοί συνεργάτες των κατακτητών
Μετα την απελευθερωση από τους Τούρκους κατακτητές, όταν ήταν αλυσοδεμένος μαζύ με το Πλαπούτα, από τους ίδιους πάντοτε κοτζαμπάσηδες που πάντοτε βρίσκονται κοντά όπου υπάρχουν κουτάλες, ο Πλαπούτας του θύμησε τις κουβέντες τους στη Μελιγού , αλλά ο γέρος του Μωριά του επεσήμανε, «οι Έλληνες ήταν ελεύθεροι και αυτό ήταν το σπουδαιότερο».
Θεόδωρος Κολοκότρωνης “
–Εμείς ποτέ δεν παραδοθήκαμε. Φωτιά και τσεκούρι στους συνεργάτες των κατακτητών.