O Άγιος Ανδρέας απέχει από το Άστρος 9 χλμ
Απο το Δήμο μας-
Κεφαλοχώρι της Τσακωνιάς. Με διατηρημένη την παράδοση της περιοχής αναλλοίωτη. Απέχει 6 χιλιόμετρα από το Άστρος και βρίσκεται πάνω στο δρόμο για το Λεωνίδιο. Χωριό με διαρκή πληθυσμιακή αύξηση και τουριστική ανάπτυξη με υποδομές και με κατάφυτο με ελιές και εσπεριδοειδή. Στα όρια του ανήκει ο καταπράσινος οικισμός του Αγίου Γεωργίου και ο πρότυπος οικισμός για τους ομογενείς, το Αρκαδικό Χωριό. Ο επισκέπτης μπορεί να βρει ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, εξοχικά κέντρα, παραλίες με πεντακάθαρα νερά και κατάλληλες για θαλάσσια σπορ. Το χωριό χαρακτηρίζεται «πύλη εισόδου» για τα γραφικά Καστριτοχώρια, αφού κανείς μπορεί να επισκεφτεί από εκεί την Καστάνιτσα, τον Πραστό, ενώ 5 χιλιόμετρα έξω από το χωριό ξεκινά το μοναδικό φαράγγι της Ζαρμπάνιτσας. Ο επισκέπτης μπορεί να δει ακόμα ερείπια της αρχαίας Ανθήνης κοντά στο λιμάνι του Αγίου Ανδρέα, το μετόχι της Μονής Ορθοκωστάς που διαθέτει ναό αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και ψηλό πύργο και το πετρόχτιστο τοξωτό γεφύρι στον ποταμό Βρασιάτη. Στο χωριό επίσης όλες τις εποχές του χρόνου διοργανώνονται πανηγύρια και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Από το «Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού, 2015. Οδηγός για την προστατευόμενη περιοχή όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού. Φύση, Πολιτισμός, Οικοτουρισμός. Άστρος Αρκαδίας».
Ο Άγιος Ανδρέας, κεφαλοχώρι της περιοχής με πετρόχτιστα, παραδοσιακά σπίτια, είναι περιτριγυρισμένος από ελαιώνες και εσπεριδοειδή. Το χωριό απέχει από το Άστρος 9 χλμ. και οι περισσότεροι κάτοικοί του μιλούν την τσακώνικη διάλεκτο. Στη χαρακτηριστική πλακοστρωμένη πλατεία του, στο κέντρο του χωριού, υπάρχουν καφενεία, εμπορικά καταστήματα και εστιατόρια. Ξεχωριστές θρησκευτικές εορταστικές εκδηλώσεις αποτελούν τα πανηγύρια του Αγίου Παντελεήμονα, της Υπαπαντής, των Αγίων Αποστόλων, του Προφήτη Ηλία και των πολυούχων Κωνσταντίνου και Ελένης, ενώ πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων πραγματοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους (μουσικές εκδηλώσεις, αποκριάτικο καρναβάλι, κ.ά.).
Σε απόσταση 3 χλμ. ανατολικά βρίσκεται η παραλία του Αγίου Ανδρέα, που εκτείνεται σε μεγάλο μήκος, όπου και στέκονται ακόμα τα απομεινάρια του παλιού μύλου πουχρόνο με το χρόνο παραδίδεται στη δύναμη της θάλασσας (Βλ. σελ. 222). Το γραφικό λιμανάκι σηματοδοτεί άλλη μια πλούσια και όμορφη εικόνα της περιοχής. Κοντά στην ακτή βρίσκεται μικρός βραχώδης λόφος, γνωστός ως «Νησί του Άγιου Ανδρέα». Στη θέση αυτή υπάρχουν ερείπια κυκλώπειου τείχους που κατά τους αρχαιολόγους ανήκουν στην αρχαία κυνουριακή πόλη Ανθήνη. Σώζονται τμήματα από τον εξωτερικό οχυρωματικό περίβολο με πύργους του 5ου – 4ου αι. π.Χ. Αργότερα ο οικισμός μεταφέρθηκε χαμηλότερα προς τη θάλασσα, όπου σώζονται υστερορωμαϊκά ερείπια και συμπληρωματική οχύρωση από τους βυζαντινούς χρόνους. Επίσης, αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο λόφος του Χερονήσιου που βρίσκεται βόρεια του Νησιού (2 χλμ. ΒΔ). Εδώ εντοπίστηκαν ευρήματα της πρώιμης εποχής του Χαλκού, από τους Γεωμετρικούς έως τους Αρχαϊκούς χρόνους. Τον κάμπο του Αγίου Ανδρέα διασχίζει ο ποταμός Βρασιάτης, εντός της κοίτης του οποίου λίγο πριν την εκβολή του, υπάρχει ένα περίτεχνο δικάμαρο πετρόχτιστο γεφύρι (Βλ. φωτ. σελ. 227). Ο επισκέπτης της περιοχής έχει την δυνατότητα να βρεθεί στα 5 χλμ. δυτικά από τον Άγιο Ανδρέα στο μαγευτικό κόσμο του φαραγγιού της Ζαρμπάνιτσας (Βλ. σελ. 123).
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Άγιος Ανδρέας είναι ένας οικισμός του δήμου Βόρειας Κυνουρίας, χτισμένος στις παρυφές ενός λόφου κοντά στη θάλασσα, δίπλα σε έναν κάμπο κατάφυτο από ελιές. Βρίσκεται στον οδικό άξονα Άστρους–Λεωνιδίουσε απόσταση 6 χιλιομέτρων από το πρώτο. Στο σημείο αυτό τελειώνει το φαράγγι της Ζαρμπάνιτσαςκαθώς επίσης περνάει ο ποταμός Βρασιάτης, λίγο πριν την εκβολή του στον Θυρεατικό κόλπο. Είναι το κεφαλοχώρι της περιοχής και κατοικείται κυρίως από Τσάκωνες.
· Σε απόσταση 3 χιλιομέτρων είναι η παραλία του Αγίου Ανδρέα με γραφικό λιμανάκι. Σε λόφο κοντά στο σημείο μπορεί κανείς να διακρίνει ερείπια κυκλώπειου τείχους που κατά τους αρχαιολόγους ανήκουν στην αρχαία κυνουριακή πόλη Ανθήνη. Πλησίον επίσης, διατηρείται ακόμη παλαιό πετρόχτιστο τοξωτό γεφύρι.
· Στα όρια της κοινότητας βρίσκεται και ο πρότυπος οικισμός για τους ομογενείς, το Αρκαδικό Χωριό, ο τελευταίος οικισμός πριν τη Νότια Κυνουρία.
· Το χωριό διαθέτει ποδοσφαιρικό σύλλογο με την ονομασία Α.Μ.Σ. Βρασιές.
Από το «Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού, 2015. Οδηγός για την προστατευόμενη περιοχή όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού. Φύση, Πολιτισμός, Οικοτουρισμός. Άστρος Αρκαδίας».
Που ομιλείται η τσακώνικη διάλεκτος Λεωνίδιο, Πραγματευτή, Μέλανα, Τυρό, Σαπουνακέικα, Άγιο Ανδρέα, Πραστό, Σίταινα, Καστάνιτσα. Συνοικισμούς: Σαμπατική, Λιβάδι, Βασκίνα, Παλιόχωρα, Άγιος Παντελεήμονας (Φούσκα), Δερνικέικα
Η τσακώνικη διάλεκτος
Η τσακώνικη διάλεκτος, ο τσακώνικος χορός, η ενδυμασία, τα ήθη και έθιμα των Τσακώνων, αποτελούν άλλη μια δυναμική της περιοχής του Πάρνωνα. Σύμφωνα με το «Χρονικόν της Μονεμβασιάς»: «Οι δε των θρεμμάτων νομείς και αγροικικοί κατωκίσθησαν εν τοις παρακειμένοις εκείσε τραχανοίς τόποις, οι και επ’ εσχάτων τζακονίαι επωνομάσθησαν». Οι Τσάκωνες, ως γνήσιοι απόγονοι των Δωριέων, διατήρησαν ανόθευτη τη ρίζα τους και η τσακώνικη γλώσσα αποτελεί και σήμερα τη ζωντανή έκφραση της Δωρικής διαλέκτου. Στην κοιτίδα της Τσακωνιάς, το σήμερα επιμένει να βαδίζει και να δημιουργεί στα χνάρια του χθες σε μια αέναη κι αδιάλειπτη πνοή της Ελλάδας.
O ιδιαίτερος γλωσσικός θησαυρός του τόπου μας Η τσακώνικη διάλεκτος έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των υπό εξαφάνιση γλωσσών της UNESCO και αναγνωρίζεται ως πολιτισμικό κατόρθωμα και ανεπανάληπτος θησαυρός πολιτισμού. Η γλώσσα διατηρήθηκε γνήσια και ανόθευτη στα στόματα των απλών ανθρώπων, των ξωμάχων, των ποιμένων και των γεωργών. Στις ευχές, στους χαιρετισμούς, στις κατάρες, στις καθημερινές εκφράσεις, στα πειράγματα και τα αστεία, εκεί βρίσκεται αιώνες τώρα ο γλωσσικός θησαυρός των Τσακώνων. Σε αυτό το ξεχωριστό κομμάτι της Ελληνικής γης που λέγεται Τσακωνιά (κοιτίδα της Τσακωνιάς υπήρξε ο Πραστός, η Καστάνιτσα και η Σίταινα), σε αυτούς τους τραχινούς τόπους, οι κάτοικοι της περιοχής, διαθέτοντας ελάχιστα μέσα, όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά άφησαν πίσω τους μια πολύτιμη κληρονομιά, την τσακώνικη παράδοση, την πανέμορφη γλώσσα, τον μοναδικό υποβλητικό τσακώνικο χορό, τα τσακώνικα τραγούδια, την υφαντική τέχνη, τις συνήθειες τους, ό,τι ονομάζουμε σήμερα ήθη και έθιμα. Όλα αυτά συνθέτουν την ταυτότητα του τόπου με μια ζωντανή γλώσσα που είναι στο χέρι των Tσακώνων, αλλά και όλου του ελληνισμού, να την αγκαλιάσει και να την προστατέψει από τη λησμονιά
Δειτε το συνδεσμο
http://www.tsakonianarchives.gr/…
astrosgr.com 