Από ftzivel -10 Ιανουαρίου, 2019

Του Γιάννη Κουρόγιωργα
Φταίνε όλα , ο καπιταλισμός ,ο νεοφιλελευθερισμός, η διαπλοκή, η διαφθορά ,τα κοράκια, οι καρχαρίες , τα λαμόγια, το σύστημα , οι τραπεζίτες, οι ειδικοί, η δεξιά , η αριστερά, η κεντροαριστερά, οι πολιτικοί , εμείς που τους ψηφίσαμε πολλές φορές,( ακόμα που τους ανεχόμαστε και που τους επιτρέπουμε να κάνουν ότι κάνουν).
“Οι καρχαρίες ” θα υπάρχουν πάντοτε και όσο πιο εύκολα βρίσκουν θύματα θα πολλαπλασιάζονται και θα δυναμώνουν.
Σημασία έχει τελικά τι κάνουμε εμείς για όλα αυτά. Ο Δημήτρης Νανόπουλος μας λέει “Τίποτα δεν έρχεται ουρανοκατέβατα. Μόνο με σκληρή προσπάθεια πετυχαίνεις, αφού κανένας δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.” Εμείς πρέπει να το πάρουμε απόφαση να ασχοληθούμε και να φροντίσουμε τους εαυτούς μας, τους ηλικιωμένους γονείς μας και τα παιδιά μας. Πρέπει να κοπιάσουμε και να βρούμε τι θέλουμε να κάνουμε για όλα, δεν θα το κάνει κανένας καρχαρίας για μας. Όλοι που κόπτονται δήθεν να μας βοηθήσουν και να αποφασίσουν για μας, το κάνουν για το τομάρι τους και τίποτα άλλο, ας μην κοροιδευόμαστε δεν πάει άλλο, είναι φως φανάρι.
Για να δούμε κάποτε στον ήλιο μοίρα πρέπει απλά να αποφασίσουμε γρήγορα τι κάνουμε . Πρέπει να βρούμε το δρόμο μας, πως πάμε εκεί που θέλουμε να φθάσουμε και τι θέλουμε να κάνουμε σαν κοινωνία, πως τελικά θέλουμε να ζήσουμε.
Είναι άποψη μας από αρκετό καιρό η Ελληνική και η παγκόσμια κρίση είναι κυρίως ηθική κρίση. Έγινε η “κρατούσα άποψη”, όλα επιτρέπονται για το ατομικό μας συμφέρον, η κοινωνία γέμισε “ψευταράδες και μασκαράδες” που δεν έχουν πιά ιερά και όσια, που ασχολούνται αποκλειστικά και κραυγαλέα για το ατομικό τους συμφέρον και τίποτα άλλο. Ο Δημήτρης Νανόπουλος επίσης μας λέει “η Ελλάδα «τρώει» τα παιδιά της…..Αυτή είναι η διαχρονική κλίμακα αντίληψης των φατριών. Αν δεν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη, έχεις τελειώσει. Νομίζω ότι αυτή είναι από τις βασικές αιτίες που μας οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή.”
Η ενασχόληση για το ατομικό μας συμφέρον είναι ενστικτώδης , που οφείλεται στην φυσιολογική μας επιβίωση, και δύσκολα όλοι μας μπορούμε να εγκαταλείψουμε. Όλοι μας άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, κοιτάμε το ατομικό μας συμφέρον και αυτό είναι λογικό και σωστό. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό , όταν όλα γίνονται με μέτρο. Το πρόβλημα είναι ότι μερικοί “δεν έχουν ιερά και όσια”, είναι λαίμαργοι και υπερβολικοί, για αυτούς “όλα επιτρέπονται” για το ατομικό τους συμφέρον και ας βλάπτουν τους πολλούς. Αυτούς πρέπει να καταδικάζουμε καθημερινά , να απομονώσουμε και να εξοστρακίσουμε οριστικά από την ζωή μας.
Επίσης το πρόβλημα είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος από πολλούς για το δημόσιο συμφέρον . Περιμένουν τους ειδικούς να αποφασίσουν για αυτούς, Δεν καταλαβαίνουμε ότι όταν η κοινωνία μας , η κοινότητα μας, είναι καλά και εμείς θα είμαστε καλά. Όσα και να έχεις τελικά άμα ζεις σε μια ζούγλα, τίποτα δεν μπορείς να ευχαριστηθείς εσύ και τα παιδιά σου .
Ο κοινός νους μας λέει, όταν το ατομικό συμφέρον έρχεται φανερά σε αντίθεση με το δημόσιο συμφέρον πρέπει να υπηρετούμε το δημόσιο συμφέρον και αυτό είναι η μεγάλη διαφορά που δεν έχουμε σήμερα.
Πρέπει κάποτε να ασχολούμαστε και με το δημόσιο συμφέρον, γιατί όταν η κοινότητα μας είναι καλύτερη και εμείς ωφελούμαστε από αυτό και είμαστε καλύτεροι.
Κάποτε υπήρχε o αμοιβαίος σεβασμός και μέτρο για όλους και για όλα. Επίσης υπήρχε το γιουχάισμα της κοινωνίας και ήταν αποτελεσματικό , όταν γινότανε με μέτρο και με αυστηρό τρόπο όπου χρειαζότανε.
Για να επιβιώσουμε σαν έθνος πρέπει να ξαναγράψουμε τους ηθικούς κανόνες πως θέλουμε να ζήσουμε, να δούμε περισσότερο το δημόσιο συμφέρον και να εφαρμόσουμε αυστηρά το γιουχάισμα και τις λεμονόκουπες για τα παράσιτα της κοινωνίας ,που αυξάνονται γρήγορα και θα μας αφανίσουν σίγουρα , άμα δεν τα αφανίσουμε γρήγορα.
Πιάσαμε πάτο, δεν γίνεται χειρότερα. Κανένας δεν θα μας σώσει ,εμείς θα σώσουμε τους εαυτούς μας.
Οι νεότεροι Έλληνες άλλαξαν το νόημα της αριστοκρατίας,όπου κρατούν οι άριστοι. Σταδιακά περάσαμε στην αριστοκρατία του αίματος , (τον νεποτισμό και την οικογενειοκρατία), και αφού κουραστήκαμε από τους πρίγκηπες περάσανε στη αριστοκρατία του πνεύματος, του χρήματος και του ψέματος. Φυσικά αυτό είναι το τελευταίο σκαλί ” του κακού της σκάλας” με όλες τις συνέπειες.
Τα δοκιμάσαμε όλα . Ήρθε ο καιρός να επανέλθουμε στις ρίζες μας, πρέπει να γυρίσουμε στην αριστοκρατία με την αληθινή της έννοια , όπου κρατούν οι άριστοι, να επαναφέρουμε στην καθημερινότητα μας το “Ελληνικό μέτρο “,την μετριοφροσύνη , συνέναιση, συνεννόηση, αμοιβαίο σεβασμό, αλληλεγγύη και δημοκρατικό διάλογο. Οι πολίτες σύντομα θα πάρουν από τους διαχειριστές της εξουσίας αυτά που τους ανήκουν , θα πουν την γνώμη τους βροντερά και ξάστερα σε κάθε κατεύθυνση και θα φτιάξουν τους αναγκαίους δημοκρατικούς θεσμούς αρχίζοντας από τα πολιτικά κόμματα για να αλλάξουμε επιτέλους πορεία και να δούμε κάποτε στον ήλιο μοίρα.
Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε όλοι μας ότι οι θέσεις μας και οι απόψεις μας στην δημόσια και στη ιδιωτικη ζωή μας έχουν σημασία και συνέπειες για όλους μας.
Ας δούμε παρακάτω πως ο Κλεισθένης ανακάλυψε την δημοκρατία.
“Ο Κλεισθένης του Αλκμεωνίδου ο Αθηναίος υπήρξε Αθηναίος πολιτικός του 6ου αι. π.Χ., της οικογένειας των Αλκμεωνιδών, και εγγονός του Κλεισθένη του Σικυώνιου. Το 508-507 π.Χ. έθεσε τις βάσεις για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση της Αθήνας.
Επιπρόσθετα, η βουλή των 400, όργανο που θέσπισε ο Σόλωνας αντικαταστήθηκε από νέα βουλή με 500 βουλευτές. Αυτοί εκλέγονταν κάθε χρόνο με κλήρο 50 από κάθε φυλή. Έτσι όλοι οι πολίτες είχαν πιθανότητα να γίνουν κάποτε βουλευτές. Έργο της βουλής ήταν να προετοιμάζει τα θέματα που θα συζητούσε η Εκκλησία του δήμου. Επίσης, ο Κλεισθένης, για να προστατέψει το νέο πολίτευμα, καθιέρωσε τον οστρακισμό. Μετά από ανώνυμη καταγγελία, χωρίς να προηγηθούν ανακρίσεις ή απολογία μπορούσαν να εξοριστούν προσωπικότητες για 10 χρόνια, αρκεί 6 χιλιάδες πολίτες να ψήφιζαν εναντίον του άντρα αυτού. Έτσι γεννήθηκε στην Αθήνα η δημοκρατία, το πολίτευμα που δίνει σε όλους του πολίτες το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να συμμετέχουν στη διακυβέρνηση του κράτους. Η δημοκρατία ήταν μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις των αρχαίων Ελλήνων. Έτσι έπαψαν η συγγένεια και η καταγωγή να παίζουν ρόλο στην πολιτική ζωή της Αθήνας. Με το μέτρο αυτό ο Κλεισθένης “έδωσε την πολιτεία στον λαό”, όπως έγραψε αργότερα ο Αριστοτέλης.”
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82
“Ο οστρακισμός θεσπίστηκε αρχικά ως ένα μέσο προστασίας του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Οστρακισμός ή εξοστρακισμός είχε αρχίσει να εφαρμόζεται στην αρχαία Αθήνα από τον 6ο αιώνα πΧ, ως θεσμός της Αθηναϊκής δημοκρατίας μέσω του οποίου προστατευόταν το πολίτευμα της Αθήνας. Η χρησιμότητα του οστρακισμού ήταν να απαλλάσσονται οι Αθηναίοι από πολίτες οι οποίοι είχαν συσσωρεύσει υπερβολικά μεγάλη πολιτική δύναμη, σε σημείο να γίνονται επικίνδυνοι για την πολιτική που ακολουθούνταν. Ο οστρακισμός υιοθετήθηκε στην συνέχεια και από άλλες πόλεις οι οποίες είχαν δημοκρατικό χαρακτήρα.
Ο οστρακισμός γινόταν ως εξής: μία φορά κάθε χρόνο μαζεύονταν όλοι οι Αθηναίοι πολίτες στην Εκκλησία του Δήμου και προσπαθούσαν όλοι μαζί να αποφασίσουν γιατί και αν θα έπρεπε να κάνουν οστρακισμό, τη χρονιά εκείνη. Εάν οι Αθηναίοι έκριναν πως δεν υπήρχε λόγος για κάτι τέτοιο τότε δεν γινόταν οστρακισμός.”
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
Από τα αποτελέσματα βλέπουμε ότι αυτά που έχουμε μέχρι σήμερα δεν δουλεύουν και μπορούμε να είμαστε καλύτερα. Ας δοκιμάσουμε κατι καινούργιο.
Για να επιβιώσουμε σαν έθνος πρέπει να ξαναγράψουμε τους ηθικούς κανόνες πως θέλουμε να ζήσουμε και να δούμε περισσότερο το δημόσιο συμφέρον.
Στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση ας εφαρμόσουμε τουλάχιστον την περιορισμένη θητεία των επτά χρόνων για όλους τους αιρετούς μας, ας δυναμώσουμε την διάκριση των εξουσιών και θεσμοθετήσουμε συνταγματικά την ανεξαρτησία του τύπου.
Δείτε τον σύνδεσμο για περισσότερα.
Η συνταγματική αναθεώρηση και η θωράκιση της δημοκρατίας μας.
Σύντομα πολλές εκλογές έρχονται …με την ευκαιρία θέλουμε να ρωτήσουμε δημόσια γιατί οι αιρετοί μας, ο δήμαρχος μας, ο περιφερειάρχης μας και οι τρεις βουλευτές μας, δεν ανοίγουν τόσα χρόνια οριστικά και αμετάκλητα ούτε τον “Ιερό Χώρο” της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων ; Δεν θέλουν, δεν μπορούν η είναι κάτι ασήμαντο για αυτούς ; Εμείς δεν ξεχνάμε και κρίνουμε από τα αποτελέσματα.
Η Ζάβιτσα είναι το δικό μας βουνό που όλοι μας…
πρέπει να ανεβούμε αργά η γρήγορα.
Πιάσαμε πάτο, δεν γίνεται χειρότερα, πρέπει σύντομα να αλλάξουμε πορεία.
“Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι”.